Vriendinnen boos op mij :-(
woensdag 9 juli 2008 om 15:11
Inderdaad Yoyo2, je hebt gelijk, heeft op zich geen toegevoegde waarde. Ik hoef me voor jullie niet te verdedigen en in wezen voor de vriendinnen ook niet in die mate, maar ik denk dat het voor mij alleen al prettig is om hier even te ventileren wat er zoal in mijn hoofd omgaat... en zo een duidelijker beeld krijg van mijn aandeel hierin en die van hun.
woensdag 9 juli 2008 om 16:16
Nog wat gedachten de bij mij opkomen:
1. "Eerlijkheid duurt het langst." Ik vind dat je naar vrienden toe wel eerlijk moet zijn, want het kan ook dat je op een gegeven moment roddels krijgt van "werkt ze achter de ramen, is ze crimineel?" Verzwijgen dat je een prachtig cadeau hebt gehad, kan nieuwe problemen met zich meebrengen. Je hoeft het niet van de daken te schreeuwen, maar als ze er naar vragen, misschien eerlijk zijn.
2. "Het zijn sterke schouders die de weelde kunnen dragen". Het is heerlijk om verwend te worden, maar je kan ook tegen je ouders zeggen: "het is een prachtig cadeau, maar mijn oude auto is nog prima. Liever heb ik........(hulp bij je hypotheek etc.)" Wat heb je aan een nieuwe auto als de oude prima is? Bovendien vind ik dat soort opzichtige cadeau's inderdaad pijnlijk voor de buitenwereld. Je kan je ouders ook zeggen dat ze hun genegenheid op een andere manier kunnen laten blijken, en niet telkens met dit soort mega cadeau's.
1. "Eerlijkheid duurt het langst." Ik vind dat je naar vrienden toe wel eerlijk moet zijn, want het kan ook dat je op een gegeven moment roddels krijgt van "werkt ze achter de ramen, is ze crimineel?" Verzwijgen dat je een prachtig cadeau hebt gehad, kan nieuwe problemen met zich meebrengen. Je hoeft het niet van de daken te schreeuwen, maar als ze er naar vragen, misschien eerlijk zijn.
2. "Het zijn sterke schouders die de weelde kunnen dragen". Het is heerlijk om verwend te worden, maar je kan ook tegen je ouders zeggen: "het is een prachtig cadeau, maar mijn oude auto is nog prima. Liever heb ik........(hulp bij je hypotheek etc.)" Wat heb je aan een nieuwe auto als de oude prima is? Bovendien vind ik dat soort opzichtige cadeau's inderdaad pijnlijk voor de buitenwereld. Je kan je ouders ook zeggen dat ze hun genegenheid op een andere manier kunnen laten blijken, en niet telkens met dit soort mega cadeau's.
woensdag 9 juli 2008 om 16:17
quote:Thunderforce schreef op 09 juli 2008 @ 14:31:
Nou secreten wil ik ze ook absoluut niet noemen. En of ze afgunstig zijn...??? Ze laten juist altijd zo blijken hoe trots ze zijn dat ze alles zelf doen en daardoor meer waardering hebben voor hun prestaties.
inderdaad heel knap van ze. Maar maakt dat jou dan minder waardevol? NEE helemaal niet. Dat vinden ZIJ misschien, maar jij vindt toch van niet? Nou, jouw mening telt ook net zo goed mee.
Ik denk dat ze ook gewoon heel anders zijn, die twee dominantere. Die kunnen het juist ook heel goed met elkaar vinden. Ze zien dat je in een vriendschap ook eens lekker ruzie moet kunnen maken. waarom moet dat? dat is hoe zij bevriend zijn, maar dan hoef jij nog niet zo te zijn? Als jij vindt dat je ergens over moet kunnen praten dan sta jij daar voor. Maakt niet uit waar zij voor staan.
Onderling hebben ze dat ook ... ze maken fikse ruzie waarbij woorden flink oplopen, negeren elkaar een paar dagen en daarna zijn ze weer de allerbeste vriendinnen. Ik kijk daar met verbazing na en vind dat ook wel grappig en leuk dat het zo kan.
Ze hebben wel eens aangegeven dat hun dat irriteert, dat ik op die manier nooit zo mijn mond opentrek. dan had je ook kunnen vragen waarom je op die manier je mond open zou moeten trekken? (omdat zij dat doen?)
Dus in die zin zou je wel eens gelijk kunnen hebben, dat het totaal langs hun heen is gegaan, mijn 'zegje'.
Mijn zegje doe ik namelijk altijd op een heel nadenkende manier, op een manier waarbij ik geen beschuldigingen uit en de lieve vrede bewaar ...dat is juist hartstikke goed, en ik denk dat je dat een beetje vergeet als je zo word geimponeerd. Alsof jouw manier niet goed is?! Het is JOUW manier! En nog een goede manier ook want jij kat je vrienden niet af
Daarnaast, met sommige mensen kun je maar beter niet in discussie gaan. Ik heb ook een aantal vriendinnen zoals de jouwe, en wat ik heb geleerd is dat ik hun kritische opmerkingen ten eerste niet serieus neem (ze sneren vast ook af en toe zo tussen neus en lippen door opmerkingen naar je, die serieus bedoeld zijn maar gewoon als je niet op let kwetsend zijn)
Het valt mij op -ik herken mezelf ook een beetje- dat je je een beetje afhankelijk van hen opstelt.
En het lijkt erop dat zij jou onbewust imponeren met hun 'dominante' gedrag. Want zij durven alles te zeggen op een bulderende aanvallende, wilde en oh zo 'stoere' manier.
Ik vind jouw manier veel stoerder, doordat je anderen niet wilt kwetsen en je inleeft in de ander!!
Schaam je eens niet voor wat jij vindt!
En als ze jouw opmerkingen afpoeieren/ 'belachelijk'maken, niet serieus nemen of wat dan ook.
Pfuh, het is JOUW mening! Die is echt niet ondergeschikt aan die van hun. Dat jij altijd rustig en begripvol bent, is gewoon jouw manier.
Je hoeft je hier echt niet onzeker over te voelen. Jij doet het op jouw manier! Laat die gewoon zien, en wees er trots op. Dit is hoe jij in elkaar zit. Je hoeft niet te veranderen, wat doe je fout?
(hopelijk ben ik nu duidelijk genoeg)
Nou secreten wil ik ze ook absoluut niet noemen. En of ze afgunstig zijn...??? Ze laten juist altijd zo blijken hoe trots ze zijn dat ze alles zelf doen en daardoor meer waardering hebben voor hun prestaties.
inderdaad heel knap van ze. Maar maakt dat jou dan minder waardevol? NEE helemaal niet. Dat vinden ZIJ misschien, maar jij vindt toch van niet? Nou, jouw mening telt ook net zo goed mee.
Ik denk dat ze ook gewoon heel anders zijn, die twee dominantere. Die kunnen het juist ook heel goed met elkaar vinden. Ze zien dat je in een vriendschap ook eens lekker ruzie moet kunnen maken. waarom moet dat? dat is hoe zij bevriend zijn, maar dan hoef jij nog niet zo te zijn? Als jij vindt dat je ergens over moet kunnen praten dan sta jij daar voor. Maakt niet uit waar zij voor staan.
Onderling hebben ze dat ook ... ze maken fikse ruzie waarbij woorden flink oplopen, negeren elkaar een paar dagen en daarna zijn ze weer de allerbeste vriendinnen. Ik kijk daar met verbazing na en vind dat ook wel grappig en leuk dat het zo kan.
Ze hebben wel eens aangegeven dat hun dat irriteert, dat ik op die manier nooit zo mijn mond opentrek. dan had je ook kunnen vragen waarom je op die manier je mond open zou moeten trekken? (omdat zij dat doen?)
Dus in die zin zou je wel eens gelijk kunnen hebben, dat het totaal langs hun heen is gegaan, mijn 'zegje'.
Mijn zegje doe ik namelijk altijd op een heel nadenkende manier, op een manier waarbij ik geen beschuldigingen uit en de lieve vrede bewaar ...dat is juist hartstikke goed, en ik denk dat je dat een beetje vergeet als je zo word geimponeerd. Alsof jouw manier niet goed is?! Het is JOUW manier! En nog een goede manier ook want jij kat je vrienden niet af
Daarnaast, met sommige mensen kun je maar beter niet in discussie gaan. Ik heb ook een aantal vriendinnen zoals de jouwe, en wat ik heb geleerd is dat ik hun kritische opmerkingen ten eerste niet serieus neem (ze sneren vast ook af en toe zo tussen neus en lippen door opmerkingen naar je, die serieus bedoeld zijn maar gewoon als je niet op let kwetsend zijn)
Het valt mij op -ik herken mezelf ook een beetje- dat je je een beetje afhankelijk van hen opstelt.
En het lijkt erop dat zij jou onbewust imponeren met hun 'dominante' gedrag. Want zij durven alles te zeggen op een bulderende aanvallende, wilde en oh zo 'stoere' manier.
Ik vind jouw manier veel stoerder, doordat je anderen niet wilt kwetsen en je inleeft in de ander!!
Schaam je eens niet voor wat jij vindt!
En als ze jouw opmerkingen afpoeieren/ 'belachelijk'maken, niet serieus nemen of wat dan ook.
Pfuh, het is JOUW mening! Die is echt niet ondergeschikt aan die van hun. Dat jij altijd rustig en begripvol bent, is gewoon jouw manier.
Je hoeft je hier echt niet onzeker over te voelen. Jij doet het op jouw manier! Laat die gewoon zien, en wees er trots op. Dit is hoe jij in elkaar zit. Je hoeft niet te veranderen, wat doe je fout?
(hopelijk ben ik nu duidelijk genoeg)
woensdag 9 juli 2008 om 16:36
@Tarantella: bedankt voor jouw verhaal, dat heeft inderdaad wel raakvlakken. Wel erg lastig inderdaad maar goed dat je je broer er buiten houdt.
Ik zal eerlijk zeggen dat ik ook momenten kende dat ik er echt zat van was en de boel gewoon de boel laten en rustig maar mijn eigen plan te gaan trekken. Nu ja door deze situatie word ik wel gedwongen en misschien wel helemaal niet verkeerd.
@Antonio, ik begrijp wat je zegt... maar euhh ik denk dat mijn vriendinnen wel weten hoe de vork in de steel zit. Ze vragen namelijk echt met de verwachting om te horen dat ik weer verwend ben door mijn ouders.
Ja die discussie ben ik al wel eens met mijn ouders aangegaan... maar dat eindigt meestal in een "ik ben onddankbaar" - het is een hele gecompliseerde situatie en dat gaat generaties terug.
Ik had nog geen auto, maar ik stond op het punt om een te kopen en toen waren mijn ouders mij dus voor. Ja en ik kan niet ontkennen dat ik wel blij was. Het is echt geen dure auto. Eerder een degelijke en trouwens wel 2e hands maar redelijk nieuw (voor mij nieuw want ik had er nog nooit eentje). Eentje die betrouwbaar op de weg is (volgens vader ) ...
En in meeste gevallen helpen ze mij ook met in hun ogen nuttige dingen. Ik bedoel ze zullen de laatste zijn die me een wat zal ik eens zeggen euhhh juwelen cadeau doen.
Maar verder is dat eigenlijk een heel ander verhaal ... dat heeft weer niet zo met de inhoud van dit topic te maken.
De band met mijn ouders is op zijn minst apart te noemen.
Als je het niet erg vindt wil ik daar liever niet op ingaan.
Ik zal eerlijk zeggen dat ik ook momenten kende dat ik er echt zat van was en de boel gewoon de boel laten en rustig maar mijn eigen plan te gaan trekken. Nu ja door deze situatie word ik wel gedwongen en misschien wel helemaal niet verkeerd.
@Antonio, ik begrijp wat je zegt... maar euhh ik denk dat mijn vriendinnen wel weten hoe de vork in de steel zit. Ze vragen namelijk echt met de verwachting om te horen dat ik weer verwend ben door mijn ouders.
Ja die discussie ben ik al wel eens met mijn ouders aangegaan... maar dat eindigt meestal in een "ik ben onddankbaar" - het is een hele gecompliseerde situatie en dat gaat generaties terug.
Ik had nog geen auto, maar ik stond op het punt om een te kopen en toen waren mijn ouders mij dus voor. Ja en ik kan niet ontkennen dat ik wel blij was. Het is echt geen dure auto. Eerder een degelijke en trouwens wel 2e hands maar redelijk nieuw (voor mij nieuw want ik had er nog nooit eentje). Eentje die betrouwbaar op de weg is (volgens vader ) ...
En in meeste gevallen helpen ze mij ook met in hun ogen nuttige dingen. Ik bedoel ze zullen de laatste zijn die me een wat zal ik eens zeggen euhhh juwelen cadeau doen.
Maar verder is dat eigenlijk een heel ander verhaal ... dat heeft weer niet zo met de inhoud van dit topic te maken.
De band met mijn ouders is op zijn minst apart te noemen.
Als je het niet erg vindt wil ik daar liever niet op ingaan.
woensdag 9 juli 2008 om 16:50
Hallo Thunderforce,
Ik herken je probleem heel goed. Ik kom ook uit een welgesteld nest, en heb daarnaast het geluk dat ik ook nog heel veel liefde en aandacht heb gekregen. Ik heb dus 'alle geluk van de wereld' en dat steekt (of: stak) bij sommige vriendinnen. Een huis in mijn studententijd, een bijdrage voor de auto, vakantiegeld, gratis mee op verre vakanties, noem maar op. Ook weet ik hoe het voelt om je ouders 'nee, dat hoef ik niet' te moeten verkopen. Je wilt dat liever niet, want je wilt hen niet voor het hoofd stoten. Maar daarnaast: ik vind het ook fijn dat ze hun 'weelde' graag delen. Het is niet pocherig bedoeld, maar ze hebben nu eenmaal veel geld en mijn moeder zegt altijd: ik geef het je liever met een warme hand dan met een koude. Ik vind dat heel lief en ik vind het ook wel prettig dat ik soms wat hulp krijg.
Ik heb me er eerst ook 'minderwaardig' onder gevoeld. Ben ik minder volwassen omdat ik financieel geholpen word? Moet ik perse alles zelf doen om voor vol te worden aangezien? Ik heb het idee dat jij dat ook zo ziet. Dat een auto die je zelf verdiend hebt eigenlijk beter is dan eentje die voor je is betaald. Maar de auto blijft hetzelfde hoor. En als jij gewoon hard werkt of studeert dan is er toch geen reden om je daar vervolgens voor te schamen?
Ik heb hier veel discussies over gehad, met vrienden die minder te besteden hadden en vrienden die uit hetzelfde soort nest komen als ik. Zelfs met mijn vriend, we hebben dezelfde achtergrond en zeggen ook vaak als grapje dat we bij elkaar zijn 'voor het geld'. (dat is natuurlijk niet waar).
Waar wij in de discussies vaak op terecht kwamen is dat mensen denken dat je 'zomaar' veel geld hebt. Er wordt vaak vergeten dat daar ook hard voor wordt gewerkt. Ik kom niet uit een oud-geld familie met allerlei hoge bankrekeningen die overerven enzo, mijn ouders zijn ook vanuit niks begonnen en hebben een heel bloeiend bedrijf opgezet, zo ook mijn schoonouders. Mag je daar dan niet van genieten omdat anderen dat niet hebben (of daar niet voor kiezen)? Sommige mensen zijn tevreden met een baan van drie dagen en vrijwilligerswerk (of niet), anderen werken 60 uur per week heel hard en met plezier en worden daar dan ook voor beloond. En met die beloning kopen ze een auto voor hun dochter, omdat ze zo trots op haar zijn dat die zomaar is afgestudeerd.
Vriendinnen van mij hebben ook wel toegegeven dat ze jaloers waren, en dat haalde meteen de kou uit de lucht. Zij zijn jaloers op mijn warme financiele situatie, ik ben jaloers op hun zelfstandigheid of op het feit dat hun moeder wel altijd met de thee klaar zat om 4 uur. Ieder huisje heeft zijn kruisje! Ik gun mijn vriendinnen het beste van de wereld en zij mij ook, prima. En ik heb ze ook wel eens een spiegel voorgehouden en dat werkte erg goed: iedereen zeurt over mijn auto, maar zodra we ergens heen gaan zit mijn achterbank als eerste vol hoor! En etentjes zijn altijd bij mij omdat we de keuken dan niet met huisgenoten hoeven delen. Hierna zijn ze meteen ingebonden.
Ik praat ook niet meer over de financieen, maar mijn vriendinnen vragen er ook niet meer naar. Jouw vriendinnen vinden het onbeschoft dat je gelogen hebt (nou nou, wat een leugen trouwens..), ik vind het heel onbeschoft dat ze in jouw portemonee kijken. Daar mag je best heel duidelijk over zijn. Ik ben dat ook geweest en dat heeft de dingen wel opgeklaard.
Je vriendinnen maken er volgens mij ook nog misbruik van ook, als het hun uitkomt. Wel zeuren en toch verwachten dat je een extra rondje geeft. Gelukkig betalen mijn vriendinnen net zoveel rondjes als ik en ik voel me ook niet verplicht (meer) om ook meer te betalen omdat dat toevallig kan.
Ik denk dat je moet leren trots te zijn op je afkomst! Waarom moeten mensen die het breder hebben altijd worden verketterd? Ik snap daar werkelijk niks van en je moet daar absoluut niet in mee gaan. Jij bent net zoveel waard als zij en afgaande op je berichten had ik jou veel liever als vriendin dan deze jaloerse krengen.
Ik herken je probleem heel goed. Ik kom ook uit een welgesteld nest, en heb daarnaast het geluk dat ik ook nog heel veel liefde en aandacht heb gekregen. Ik heb dus 'alle geluk van de wereld' en dat steekt (of: stak) bij sommige vriendinnen. Een huis in mijn studententijd, een bijdrage voor de auto, vakantiegeld, gratis mee op verre vakanties, noem maar op. Ook weet ik hoe het voelt om je ouders 'nee, dat hoef ik niet' te moeten verkopen. Je wilt dat liever niet, want je wilt hen niet voor het hoofd stoten. Maar daarnaast: ik vind het ook fijn dat ze hun 'weelde' graag delen. Het is niet pocherig bedoeld, maar ze hebben nu eenmaal veel geld en mijn moeder zegt altijd: ik geef het je liever met een warme hand dan met een koude. Ik vind dat heel lief en ik vind het ook wel prettig dat ik soms wat hulp krijg.
Ik heb me er eerst ook 'minderwaardig' onder gevoeld. Ben ik minder volwassen omdat ik financieel geholpen word? Moet ik perse alles zelf doen om voor vol te worden aangezien? Ik heb het idee dat jij dat ook zo ziet. Dat een auto die je zelf verdiend hebt eigenlijk beter is dan eentje die voor je is betaald. Maar de auto blijft hetzelfde hoor. En als jij gewoon hard werkt of studeert dan is er toch geen reden om je daar vervolgens voor te schamen?
Ik heb hier veel discussies over gehad, met vrienden die minder te besteden hadden en vrienden die uit hetzelfde soort nest komen als ik. Zelfs met mijn vriend, we hebben dezelfde achtergrond en zeggen ook vaak als grapje dat we bij elkaar zijn 'voor het geld'. (dat is natuurlijk niet waar).
Waar wij in de discussies vaak op terecht kwamen is dat mensen denken dat je 'zomaar' veel geld hebt. Er wordt vaak vergeten dat daar ook hard voor wordt gewerkt. Ik kom niet uit een oud-geld familie met allerlei hoge bankrekeningen die overerven enzo, mijn ouders zijn ook vanuit niks begonnen en hebben een heel bloeiend bedrijf opgezet, zo ook mijn schoonouders. Mag je daar dan niet van genieten omdat anderen dat niet hebben (of daar niet voor kiezen)? Sommige mensen zijn tevreden met een baan van drie dagen en vrijwilligerswerk (of niet), anderen werken 60 uur per week heel hard en met plezier en worden daar dan ook voor beloond. En met die beloning kopen ze een auto voor hun dochter, omdat ze zo trots op haar zijn dat die zomaar is afgestudeerd.
Vriendinnen van mij hebben ook wel toegegeven dat ze jaloers waren, en dat haalde meteen de kou uit de lucht. Zij zijn jaloers op mijn warme financiele situatie, ik ben jaloers op hun zelfstandigheid of op het feit dat hun moeder wel altijd met de thee klaar zat om 4 uur. Ieder huisje heeft zijn kruisje! Ik gun mijn vriendinnen het beste van de wereld en zij mij ook, prima. En ik heb ze ook wel eens een spiegel voorgehouden en dat werkte erg goed: iedereen zeurt over mijn auto, maar zodra we ergens heen gaan zit mijn achterbank als eerste vol hoor! En etentjes zijn altijd bij mij omdat we de keuken dan niet met huisgenoten hoeven delen. Hierna zijn ze meteen ingebonden.
Ik praat ook niet meer over de financieen, maar mijn vriendinnen vragen er ook niet meer naar. Jouw vriendinnen vinden het onbeschoft dat je gelogen hebt (nou nou, wat een leugen trouwens..), ik vind het heel onbeschoft dat ze in jouw portemonee kijken. Daar mag je best heel duidelijk over zijn. Ik ben dat ook geweest en dat heeft de dingen wel opgeklaard.
Je vriendinnen maken er volgens mij ook nog misbruik van ook, als het hun uitkomt. Wel zeuren en toch verwachten dat je een extra rondje geeft. Gelukkig betalen mijn vriendinnen net zoveel rondjes als ik en ik voel me ook niet verplicht (meer) om ook meer te betalen omdat dat toevallig kan.
Ik denk dat je moet leren trots te zijn op je afkomst! Waarom moeten mensen die het breder hebben altijd worden verketterd? Ik snap daar werkelijk niks van en je moet daar absoluut niet in mee gaan. Jij bent net zoveel waard als zij en afgaande op je berichten had ik jou veel liever als vriendin dan deze jaloerse krengen.
woensdag 9 juli 2008 om 17:05
@Sjoba, zo hee, da's eigenlijk ook wel vergelijkbaar... met het verschil dat jij heel stevig in je schoenen staat.
Da's eigenlijk het grootste probleem in dit verhaal, als ik me wat weerbaarder had opgesteld was het niet zo uit de klauwen gelopen.
Mijn ouders hebben er ook heel hard voor gewerkt maar ook uit de voorgeschiedenis, hun ouders. Mijn ouders redenatie is altijd ... beter nu uitgeven en kinderen profijt ervan zien te hebben dan als erfenis. Dan gaat het ook voornamelijk naar de belasting. En nu hebben ze er ook zelf baat bij om schenkingen te doen. Naja ... zo blijkt maar weer elk voordeel heeft zijn nadeel of andersom.
Ik wil absoluut niet schetsen dat mijn ouders hele nare/ wrede mensen zijn. Ze zitten alleen op een hele andere gevoelslevel. Ik bedoel daarmee, ik merk echt oprecht dat ze van me houden en het beste met me voor hebben maar met 'problemen' kunnen ze moeilijk uit de voeten. Als ik zeg, ik noem maar wat: "ik vind mijn baan niet leuk" dan is eerste reactie: hoezo je vind je baan niet leuk, iedereen moet werken, jij ook. Nou zoiets. Ik wil dan dieper ingaan op hoe ik het leuker kan maken, of advies willen.
Dank voor je reactie ... is herkenbaar en ik haal er uit dat ik wat meer aan zelfvertrouwen moet werken.
Da's eigenlijk het grootste probleem in dit verhaal, als ik me wat weerbaarder had opgesteld was het niet zo uit de klauwen gelopen.
Mijn ouders hebben er ook heel hard voor gewerkt maar ook uit de voorgeschiedenis, hun ouders. Mijn ouders redenatie is altijd ... beter nu uitgeven en kinderen profijt ervan zien te hebben dan als erfenis. Dan gaat het ook voornamelijk naar de belasting. En nu hebben ze er ook zelf baat bij om schenkingen te doen. Naja ... zo blijkt maar weer elk voordeel heeft zijn nadeel of andersom.
Ik wil absoluut niet schetsen dat mijn ouders hele nare/ wrede mensen zijn. Ze zitten alleen op een hele andere gevoelslevel. Ik bedoel daarmee, ik merk echt oprecht dat ze van me houden en het beste met me voor hebben maar met 'problemen' kunnen ze moeilijk uit de voeten. Als ik zeg, ik noem maar wat: "ik vind mijn baan niet leuk" dan is eerste reactie: hoezo je vind je baan niet leuk, iedereen moet werken, jij ook. Nou zoiets. Ik wil dan dieper ingaan op hoe ik het leuker kan maken, of advies willen.
Dank voor je reactie ... is herkenbaar en ik haal er uit dat ik wat meer aan zelfvertrouwen moet werken.
woensdag 9 juli 2008 om 17:11
@Thunderforce: heel erg kut dat het zo gelopen is, jammer dat vriendschappen zou moeten eindigen...
Naar aanleiding van jouw verhaal vraag ik me af of het altijd wel goed heeft gezeten tussen jullie. Twee van je vriendinnen zijn jaloers omdat je het financieel gezien makkelijker hebt gehad, maar jij bent tegelijkertijd jaloers omdat jij uit een minder warm nest komt.
Wat die opmerkingen betreft: heb je het weleens aangegeven dat dit je kwetst? Dat het toosten op jouw vader's geld niet de bedoeling was?
Over het trots zijn van het behalen van een diploma. Ik ben zelf ook aan het voltijds studeren en werk er parttime naast om mijn (tweede) studie te bekostigen. Het is hard werken en als ik mijn diploma zou halen, zou ik ook ongelovelijk trots op mezelf zijn dat ik het op deze manier voor elkaar heb gekregen, en ik zou dit ook hardop uitspreken... ook tegen vriendinnen die het wat dat betreft 'makkelijker' hebben gehad. Want dat ik trots ben op m'n eigen prestaties, betekent toch niet automatisch dat ik vind dat een ander minder hard heeft gewerkt?
Iig heel veel sterkte! Groeten Kikkerjet
Naar aanleiding van jouw verhaal vraag ik me af of het altijd wel goed heeft gezeten tussen jullie. Twee van je vriendinnen zijn jaloers omdat je het financieel gezien makkelijker hebt gehad, maar jij bent tegelijkertijd jaloers omdat jij uit een minder warm nest komt.
Wat die opmerkingen betreft: heb je het weleens aangegeven dat dit je kwetst? Dat het toosten op jouw vader's geld niet de bedoeling was?
Over het trots zijn van het behalen van een diploma. Ik ben zelf ook aan het voltijds studeren en werk er parttime naast om mijn (tweede) studie te bekostigen. Het is hard werken en als ik mijn diploma zou halen, zou ik ook ongelovelijk trots op mezelf zijn dat ik het op deze manier voor elkaar heb gekregen, en ik zou dit ook hardop uitspreken... ook tegen vriendinnen die het wat dat betreft 'makkelijker' hebben gehad. Want dat ik trots ben op m'n eigen prestaties, betekent toch niet automatisch dat ik vind dat een ander minder hard heeft gewerkt?
Iig heel veel sterkte! Groeten Kikkerjet
woensdag 9 juli 2008 om 17:13
Alleen de openingspost gelezen, ga zeggen wat al minstens 40 andere forummers gezegd hebben hoogstwrs en ik doe het lekker toch (lees straks bij).
Wat denken die vriendinnen van jou wel niet? Het is hun zaak niet en wat verwachten ze nou van je na hun sneren? Als iemand zich niet comfortabel genoeg bij mij zou voelen om de waarheid te vertellen zoals nu in jouw geval, dan zou ik de verantwoordelijkheid bij mezelf zoeken. Blijkbaar heb ik daartoe reden gegeven. En dan zou ik me geen goede vriendin voelen.
Echt hoor, je bent niet onbetrouwbaar. Wat een onzin. Vrienden horen je het gevoel te geven dat ze je accepteren en zien zoals je bent. Iig da's mijn definitie. Ze hebben je onzeker gemaakt en je opgelaten laten voelen. En wrs gewoon omdat ze jaloers zijn. Maar vrienden gunnen elkaar juist de meevallers en steunen elkaar op de moeilijke momenten, toch?
Wat denken die vriendinnen van jou wel niet? Het is hun zaak niet en wat verwachten ze nou van je na hun sneren? Als iemand zich niet comfortabel genoeg bij mij zou voelen om de waarheid te vertellen zoals nu in jouw geval, dan zou ik de verantwoordelijkheid bij mezelf zoeken. Blijkbaar heb ik daartoe reden gegeven. En dan zou ik me geen goede vriendin voelen.
Echt hoor, je bent niet onbetrouwbaar. Wat een onzin. Vrienden horen je het gevoel te geven dat ze je accepteren en zien zoals je bent. Iig da's mijn definitie. Ze hebben je onzeker gemaakt en je opgelaten laten voelen. En wrs gewoon omdat ze jaloers zijn. Maar vrienden gunnen elkaar juist de meevallers en steunen elkaar op de moeilijke momenten, toch?
woensdag 9 juli 2008 om 17:13
Oh mijn god dit kan ook echt weer alleen in Nederland hoor....waar niemand elkaar het licht in de ogen gunt en waar je mooie nieuwe huis als protserig en overdreven wordt bestempeld. Waar een SUV een 'aso-bak' wordt genoemd en waar het not done is om over je salaris te praten
PFFF wat een bekrompenheid allemaal.
Echtg ik vind dit terechtstelling van je vriendinnen een grote schande.....zoiets zou voor mij voor altijd een enorme vlek op de vriendschap achterlaten. Zijn ze nou helemaal van de achterlijken?? Je gaat toch niet met zijn 4-en zitten vergaderen over iemand en die dan vervolgens laten opdraven om even de uitslag en het oordeel mede te delen?? Hoe verzin je het in godsnaam??
En dan die opmerkingen over je diploma en "een rondje van je vader" ... te erg gewoon. Elk verhaal heeft 2 kanten en er zullen heus ook aan jouw kant fouten zitten, maar los daarvan vind ik deze meiden overkomen als een stelletje sekreten die hun vriendin het licht in de ogen niet gunnen en ziekelijk jaloers zijn.
Verwijs ze eens door naar dit topic zou ik zeggen...
Mensen die er prat op gaan dat ze arm zijn vind ik net zo misselijkmakend als mensen die er prat op gaan dat ze rijk zijn. En jij lijkt me absoluut het persoon niet dat er prat op gaat dat je geld hebt. Als jij hun continu onder de neus zou houden dat je veel geld hebt wordt dat afgedaan als arrogant en overdreven....maar zij mogen wel continu schermen met hun zogenaamde "armoede" ??
Ik zou hard nadenken of je uberhaupt nog zin hebt in deze vriendschap. Niet dat over elke futiliteit nou je vriendinnen weg moet gooien, maar de hele manier waarop ze met jou omgaan vind ik echt beneden alle peil
PFFF wat een bekrompenheid allemaal.
Echtg ik vind dit terechtstelling van je vriendinnen een grote schande.....zoiets zou voor mij voor altijd een enorme vlek op de vriendschap achterlaten. Zijn ze nou helemaal van de achterlijken?? Je gaat toch niet met zijn 4-en zitten vergaderen over iemand en die dan vervolgens laten opdraven om even de uitslag en het oordeel mede te delen?? Hoe verzin je het in godsnaam??
En dan die opmerkingen over je diploma en "een rondje van je vader" ... te erg gewoon. Elk verhaal heeft 2 kanten en er zullen heus ook aan jouw kant fouten zitten, maar los daarvan vind ik deze meiden overkomen als een stelletje sekreten die hun vriendin het licht in de ogen niet gunnen en ziekelijk jaloers zijn.
Verwijs ze eens door naar dit topic zou ik zeggen...
Mensen die er prat op gaan dat ze arm zijn vind ik net zo misselijkmakend als mensen die er prat op gaan dat ze rijk zijn. En jij lijkt me absoluut het persoon niet dat er prat op gaat dat je geld hebt. Als jij hun continu onder de neus zou houden dat je veel geld hebt wordt dat afgedaan als arrogant en overdreven....maar zij mogen wel continu schermen met hun zogenaamde "armoede" ??
Ik zou hard nadenken of je uberhaupt nog zin hebt in deze vriendschap. Niet dat over elke futiliteit nou je vriendinnen weg moet gooien, maar de hele manier waarop ze met jou omgaan vind ik echt beneden alle peil
woensdag 9 juli 2008 om 17:18
@kikkerjet: ja ik heb het wel eens aangeven, maar blijkbaar niet voldoende en inderdaad op een gegeven moment naast mij neergelegd: ene oor in, andere oor weer uit.
@En ja ik ben wel eens jaloers op de band die een aantal van hun met hun ouders hebben maar absoluut niet afgunstig. Ik heb dat ook wel eens verwoord naar hun, in mijn ogen, op een positieve manier.
@En ja ik ben wel eens jaloers op de band die een aantal van hun met hun ouders hebben maar absoluut niet afgunstig. Ik heb dat ook wel eens verwoord naar hun, in mijn ogen, op een positieve manier.
woensdag 9 juli 2008 om 17:29
@Thunderforce: heb je dan het idee dat je vriendinnen wel afgunstig zijn? Ik bedoelde meer met m'n opmerking van dat beide kanten jaloezie voelen, dat dat eigenlijk niet een goede basis voor een vriendschap is - maar is natuurlijk ook erg afhankelijk van wat je als jaloers beschouwt.
Ff off topic - ik heb door ervaringen in het verleden geleerd dat ik NOOIT meer het ene oor in, het andere oor uit ga hanteren. Ik snap heel goed wat je bedoelt, wil zelf ook niet op elke slak zout leggen maar mensen zijn wel duidelijk op het moment dat ze zoiets zeggen. Jouw vriendinnen maakten met die opmerking duidelijk dat ze neerzagen op jouw vader en op jouw alleen maar doordat er geld in het spel was.
Ff off topic - ik heb door ervaringen in het verleden geleerd dat ik NOOIT meer het ene oor in, het andere oor uit ga hanteren. Ik snap heel goed wat je bedoelt, wil zelf ook niet op elke slak zout leggen maar mensen zijn wel duidelijk op het moment dat ze zoiets zeggen. Jouw vriendinnen maakten met die opmerking duidelijk dat ze neerzagen op jouw vader en op jouw alleen maar doordat er geld in het spel was.
woensdag 9 juli 2008 om 17:37
quote:kikkerjet schreef op 09 juli 2008 @ 17:29:
Ff off topic - ik heb door ervaringen in het verleden geleerd dat ik NOOIT meer het ene oor in, het andere oor uit ga hanteren.
Uit een mond van mensen aan wie je verder geen boodschap hebt is het wel verstandig het ene oor in, het ander oor uit toe te passen. Waarom zou je je laten raken door mensen aan wiens mening je eigenlijk niet zoveel waarde zou moeten (willen) hechten.
Dit geldt over het algemeen niet voor (echte) vriendinnen, wiens mening over het algemeen waarschijnlijk wel waarde heeft. Je kunt dan ook best zeggen dat ("grappige") opmerkingen jou raken. En als zij dan ook waarde aan jouw mening hechten dan houden ze daarmee op. Simple as that!
Ff off topic - ik heb door ervaringen in het verleden geleerd dat ik NOOIT meer het ene oor in, het andere oor uit ga hanteren.
Uit een mond van mensen aan wie je verder geen boodschap hebt is het wel verstandig het ene oor in, het ander oor uit toe te passen. Waarom zou je je laten raken door mensen aan wiens mening je eigenlijk niet zoveel waarde zou moeten (willen) hechten.
Dit geldt over het algemeen niet voor (echte) vriendinnen, wiens mening over het algemeen waarschijnlijk wel waarde heeft. Je kunt dan ook best zeggen dat ("grappige") opmerkingen jou raken. En als zij dan ook waarde aan jouw mening hechten dan houden ze daarmee op. Simple as that!
woensdag 9 juli 2008 om 17:40
@Kikkerjet, ik kan alleen van mezelf zeggen dat mijn jaloezie niet afgunstig is. Ik weet niet hoe zij dat daadwerkelijk voel(d)en. Ze hebben trouwens ook nooit gezegd dat ze jaloers zijn ... in dit topic is 'jaloers' echter vaak komen te vallen waardoor ik juist ook een beetje op het aspect 'jaloezie' ben gaan voort borduren. Maar hoe dat precies bij hun zit... daar kunnen ze alleen zelf mee komen. Ik kan dat niet van ze vragen, want het is en blijft een invulling ...
Ene oor in - ander uit is inderdaad de weg van de minste weerstand daar ben ik me wel degelijk van bewust. Ik merk zelf wel ook in andere situaties dat het niet altijd de juist weg is in bijvoorbeeld conflictsituaties. Het is in deze situatie gewoon gegroeid dat ik het naast me neer ben gaan leggen.
Ene oor in - ander uit is inderdaad de weg van de minste weerstand daar ben ik me wel degelijk van bewust. Ik merk zelf wel ook in andere situaties dat het niet altijd de juist weg is in bijvoorbeeld conflictsituaties. Het is in deze situatie gewoon gegroeid dat ik het naast me neer ben gaan leggen.
woensdag 9 juli 2008 om 22:56
Oh meis, het lijkt inderdaad wel vriendinnen-issue tijd of zo.
Wat naar dat het zo gelopen is, ik vind de reactie van je vriendinnen eigenlijk echt totáál niet kunnen.
Mensen doen soms zo raar van geld. Jouw ouders hebben toevallig geld, so what, dat hebben de ouders van je vriendinnen misschien wat minder, maar ze zullen wel geen honger geleden hebben. Daar staat weer tegenover dat jij soms wel wat liefdevoller opgevangen had willen worden door je ouders, zo zie je maar weer, iedereen heeft altijd wel wat.
Alleen al het feit dat je het gevóel hebt dat je dingen moet verzwijgen/ moet liegen over hoe je aan bepaalde dingen komt, geeft al aan dat je je niet prettig voelt bij hoe je vriendinnen hierin met jou omgaan. Ik vind eigenlijk dat je helemaal niet zoveel 'schuld' hebt, want je hoeft geen verantwoording af te leggen omtrent je financieën en het feit dat je niet eerlijk wíl zijn tegen ze zegt al meer dan dat leugentje om bestwil van je.
Wat ik maar wil zeggen, ik doe het misschien wat onhandig, is dat jij helemaal niet echt iets verkeerd hebt gedaan en dat ik vind dat jouw vriendinnen raar reageren.
En dat jij minder trots zou mogen zijn op je diploma? WAT EEN ONZIN. Jij hebt er toch ook gewoon voor gestudeerd?
Wat naar dat het zo gelopen is, ik vind de reactie van je vriendinnen eigenlijk echt totáál niet kunnen.
Mensen doen soms zo raar van geld. Jouw ouders hebben toevallig geld, so what, dat hebben de ouders van je vriendinnen misschien wat minder, maar ze zullen wel geen honger geleden hebben. Daar staat weer tegenover dat jij soms wel wat liefdevoller opgevangen had willen worden door je ouders, zo zie je maar weer, iedereen heeft altijd wel wat.
Alleen al het feit dat je het gevóel hebt dat je dingen moet verzwijgen/ moet liegen over hoe je aan bepaalde dingen komt, geeft al aan dat je je niet prettig voelt bij hoe je vriendinnen hierin met jou omgaan. Ik vind eigenlijk dat je helemaal niet zoveel 'schuld' hebt, want je hoeft geen verantwoording af te leggen omtrent je financieën en het feit dat je niet eerlijk wíl zijn tegen ze zegt al meer dan dat leugentje om bestwil van je.
Wat ik maar wil zeggen, ik doe het misschien wat onhandig, is dat jij helemaal niet echt iets verkeerd hebt gedaan en dat ik vind dat jouw vriendinnen raar reageren.
En dat jij minder trots zou mogen zijn op je diploma? WAT EEN ONZIN. Jij hebt er toch ook gewoon voor gestudeerd?
woensdag 9 juli 2008 om 23:41
quote:Tarantelle schreef op 09 juli 2008 @ 16:24:
Antonio, ze hoeft die auto toch niet te weigeren omdat het 'pijnlijk is voor de buitenwereld'? De enige reden die ik kan bedenken om een auto te weigeren is omdat het voor haarzelf niet goed voelt. Om wat voor reden dan ook.Helemaal mee eens. Misschien heb ik het verkeerd gelezen maar ik dacht dat TO al een auto had en toen plotsklaps een nieuwe kreeg. Dat leek me een beetje overdone.
Antonio, ze hoeft die auto toch niet te weigeren omdat het 'pijnlijk is voor de buitenwereld'? De enige reden die ik kan bedenken om een auto te weigeren is omdat het voor haarzelf niet goed voelt. Om wat voor reden dan ook.Helemaal mee eens. Misschien heb ik het verkeerd gelezen maar ik dacht dat TO al een auto had en toen plotsklaps een nieuwe kreeg. Dat leek me een beetje overdone.
donderdag 10 juli 2008 om 10:44
quote:Antonio schreef op 09 juli 2008 @ 23:41:
Helemaal mee eens. Misschien heb ik het verkeerd gelezen maar ik dacht dat TO al een auto had en toen plotsklaps een nieuwe kreeg. Dat leek me een beetje overdone.
Maar zelfs dan?
Waarom zul je zo'n auto van je ouders niet accepteren omwille van de buitenwereld?
Helemaal mee eens. Misschien heb ik het verkeerd gelezen maar ik dacht dat TO al een auto had en toen plotsklaps een nieuwe kreeg. Dat leek me een beetje overdone.
Maar zelfs dan?
Waarom zul je zo'n auto van je ouders niet accepteren omwille van de buitenwereld?
donderdag 10 juli 2008 om 11:10
Thunderforce, net het hele topic gelezen. Volgens mij ben jij gewoon een hele lieve meid en een super vriendin, die het voor iedereen goed wil doen. En dan zijn er blijkbaar altijd mensen die daarvan misbruik moeten maken. Bah!
Ik wil je even een hart onder de riem steken en je heel veel waardering voor jezelf toewensen, en een bak met zelfvertrouwen. Zijn deze meiden jou wel waard?!
Ik wil je even een hart onder de riem steken en je heel veel waardering voor jezelf toewensen, en een bak met zelfvertrouwen. Zijn deze meiden jou wel waard?!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 10 juli 2008 om 12:33
Even een kleine aanvulling op opmerkingen die ik her en der lees. Als een van mijn beste vriendinnen opeens een mooie en nieuwe auto heeft dan zou ik zeker wél zeggen: "Wauw, hoe kom je daar nou aan? Wat is ie mooiii! " (ofzoiets).
Als een van mijn vriendinnen opeens een dure, nieuwe auto heeft (allemaal twintigers, aan het afstuderen, promoveren, of net studie-af) dan valt dat best even op! Het is niet zoiets als een nieuwe DVD ofzo, waar je van vraagt "Hoe heb je dat nou betaald?"
Het gaat er ook niet om dat je iemand op het matje roept hoe zij aan haar geld komt maar meer een soort betrokkenheid, we weten immers ook hoe elkaars financieele situaties zijn (we helpen elkaar zelfs weleens met administratie), tja dan valt zoiets op en dat is dan ook gewoon bespreekbaar.
Dat doet verder niks af aan het blij zijn voor de ander en de mening over de auto zelf. Het is in ons geval dan ook gewoon betrokkenheid.
Als een van mijn vriendinnen opeens een dure, nieuwe auto heeft (allemaal twintigers, aan het afstuderen, promoveren, of net studie-af) dan valt dat best even op! Het is niet zoiets als een nieuwe DVD ofzo, waar je van vraagt "Hoe heb je dat nou betaald?"
Het gaat er ook niet om dat je iemand op het matje roept hoe zij aan haar geld komt maar meer een soort betrokkenheid, we weten immers ook hoe elkaars financieele situaties zijn (we helpen elkaar zelfs weleens met administratie), tja dan valt zoiets op en dat is dan ook gewoon bespreekbaar.
Dat doet verder niks af aan het blij zijn voor de ander en de mening over de auto zelf. Het is in ons geval dan ook gewoon betrokkenheid.
donderdag 10 juli 2008 om 12:37