Gezondheid
alle pijlers
Ik moet iets ondernemen.... Operatie of wat?
dinsdag 24 juni 2014 om 20:44
Waarschuwing vooraf; ik heb een pesthumeur, dus dat kleurt de toon van dit topic misschien ietwat
Maar goed, wat ik zeg, er moet IETS gebeuren.
Ik voel me al een tijdje futloos, vervelend, moe, soms wel oké en vol energie, dan weer compleet uitgeput.
Vandaag ben ik dus met vage klachten naar de dokter geweest en er kwam in elk geval uit dat mijn bloeddruk veel te hoog is. Wat ik raar vind, want dat is nooit zo geweest.
Maar goed, hij was nu idd veel te hoog en hoewel het waarschijnlijk mede te wijten is aan een hoop stress momenteel moet daar wel iets aan gedaan worden.
Ik heb pillen gekregen en moet donderdagmorgen nuchter terug komen om bloed te prikken om te kijken wat er verder mis is.
Nu komt het euvel; ik ben veel te dik.
En natuurlijk heeft dat met die bloeddruk te maken, het zal zelfs de hoofdreden zijn natuurlijk.
En ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik heb al duizend pogingen ondernomen om af te vallen en het lukt niet. Punt.
En natuurlijk ligt dat aan mezelf, maar ik zal dan wel niet sterk genoeg zijn ofzo.
Ik heb met de huisarts gepraat over onder andere de mogelijkheid om een gastric bypass te laten doen, of eventueel een maagband omdat dat natuurlijk minder ingrijpend is.
Ben daar een jaar of wat geleden al serieus over bezig geweest, maar toen toen nog eens op eigen kracht proberen af te vallen.
Ik viel een paar kilo af, ketste het plan voor de operatie af omdat ik er te schijterig voor ben en inmiddels zijn die kilo's er gewoon grotendeels weer aan.
Slap? Natuurlijk. ik had in elk geval die kilo's er af moeten houden en me een schop onder mijn hol moeten geven, maar dat is niet gebeurd.
En nu sta ik op een punt dat ik me gewoon echt niet goed voel, en dat er iets moet gebeuren.
Enerzijds ben ik nog steeds doodsbang voor een eventuele operatie, anderzijds weet ik dat er iets moet veranderen.
Ik ben 29 en ik wil niet voor mijn 40e dood zijn omdat mijn hart het begeven heeft.
En nu wil ik van jullie graag horen dat er of een toveroplossing is, of dat die operatie waar ik zo tegen op zie écht wel een goed idee is.
Ik heb altijd geroepen dat snijden in een gezond lichaam ook zo gek is, maar je komt uiteindelijk op een punt dat je lichaam helemaal niet zo gezond meer is. En wil je dat niet voor zijn?
Wat wil ik met dit topic? Niet zoveel. Even van me afschrijven en misschien een andere opinie, ofzo?
Zijn er hier mensen die een gastric bypass / maagverkleining ondergaan hebben? Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet?
En wie geeft me gewoon even een knuffel voor mijn rothumeur?
Maar goed, wat ik zeg, er moet IETS gebeuren.
Ik voel me al een tijdje futloos, vervelend, moe, soms wel oké en vol energie, dan weer compleet uitgeput.
Vandaag ben ik dus met vage klachten naar de dokter geweest en er kwam in elk geval uit dat mijn bloeddruk veel te hoog is. Wat ik raar vind, want dat is nooit zo geweest.
Maar goed, hij was nu idd veel te hoog en hoewel het waarschijnlijk mede te wijten is aan een hoop stress momenteel moet daar wel iets aan gedaan worden.
Ik heb pillen gekregen en moet donderdagmorgen nuchter terug komen om bloed te prikken om te kijken wat er verder mis is.
Nu komt het euvel; ik ben veel te dik.
En natuurlijk heeft dat met die bloeddruk te maken, het zal zelfs de hoofdreden zijn natuurlijk.
En ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik heb al duizend pogingen ondernomen om af te vallen en het lukt niet. Punt.
En natuurlijk ligt dat aan mezelf, maar ik zal dan wel niet sterk genoeg zijn ofzo.
Ik heb met de huisarts gepraat over onder andere de mogelijkheid om een gastric bypass te laten doen, of eventueel een maagband omdat dat natuurlijk minder ingrijpend is.
Ben daar een jaar of wat geleden al serieus over bezig geweest, maar toen toen nog eens op eigen kracht proberen af te vallen.
Ik viel een paar kilo af, ketste het plan voor de operatie af omdat ik er te schijterig voor ben en inmiddels zijn die kilo's er gewoon grotendeels weer aan.
Slap? Natuurlijk. ik had in elk geval die kilo's er af moeten houden en me een schop onder mijn hol moeten geven, maar dat is niet gebeurd.
En nu sta ik op een punt dat ik me gewoon echt niet goed voel, en dat er iets moet gebeuren.
Enerzijds ben ik nog steeds doodsbang voor een eventuele operatie, anderzijds weet ik dat er iets moet veranderen.
Ik ben 29 en ik wil niet voor mijn 40e dood zijn omdat mijn hart het begeven heeft.
En nu wil ik van jullie graag horen dat er of een toveroplossing is, of dat die operatie waar ik zo tegen op zie écht wel een goed idee is.
Ik heb altijd geroepen dat snijden in een gezond lichaam ook zo gek is, maar je komt uiteindelijk op een punt dat je lichaam helemaal niet zo gezond meer is. En wil je dat niet voor zijn?
Wat wil ik met dit topic? Niet zoveel. Even van me afschrijven en misschien een andere opinie, ofzo?
Zijn er hier mensen die een gastric bypass / maagverkleining ondergaan hebben? Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet?
En wie geeft me gewoon even een knuffel voor mijn rothumeur?
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 24 juni 2014 om 20:47
Sja.. ik ken inmiddels meerdere dames die zo'n operatie gehad hebben en dat is ook geen makkelijke optie, ben ik wel achter. Ze zijn wel allemaal hartstikke blij dat ze het gedaan hebben en vinden nu dat ze het jaren eerder hadden moeten doen. Ze hebben meer energie en voor hun gevoel hun leven weer terug.
Sterkte met je beslissing.
Sterkte met je beslissing.
Later is nu
dinsdag 24 juni 2014 om 20:51
Ik weet niks van by pass en maagbanden af. Maar inderdaad wat is afvallen lastig. Ik hoop nog steeds dat het mij ook echt gaat lukken.
Misschien help je operatie je op weg. Daarna moet je natuurlijk nog steeds je levensstijl aanpassen. Een nicht van mijn vader is gewoon door blijven eten en ondanks operatie weer dik. Ik denk dat je niet puur lichamelijk maar ook echt mentaal actie moet ondernemen.
Is er geen psycholoog of diëtiste waar je ook de mentale componenten kan aanpakken?
Heel veel succes!
Misschien help je operatie je op weg. Daarna moet je natuurlijk nog steeds je levensstijl aanpassen. Een nicht van mijn vader is gewoon door blijven eten en ondanks operatie weer dik. Ik denk dat je niet puur lichamelijk maar ook echt mentaal actie moet ondernemen.
Is er geen psycholoog of diëtiste waar je ook de mentale componenten kan aanpakken?
Heel veel succes!
dinsdag 24 juni 2014 om 20:51
Je kunt altijd beter je best doen.
Er zijn ook mensen die wel blijvend veel afvallen.
Op de één of andere manier kunnen die mensen dat wel dus zou ik het ook moeten kunnen.
En toch lukt het niet. En daar baal ik van, zeker omdat mijn gezondheid er dus gewoon onder lijdt, onder mijn gewicht.
Ik zou sterk genoeg moeten zijn om zelf af te vallen, maar ik ben het niet.
En daar baal ik van
En dat een operatie ook geen gemakkelijke optie is, dat weet ik wel. Maar het is wel de laatste optie, natuurlijk.
En ik ben zo bang he, ik weet dat er mensen zijn die er heel gelukkig mee zijn, het overgrote deel van de mensen, maar ja, je leest ook die verhalen van die mensen die gewoon dood gaan aan complicaties....
Er zijn ook mensen die wel blijvend veel afvallen.
Op de één of andere manier kunnen die mensen dat wel dus zou ik het ook moeten kunnen.
En toch lukt het niet. En daar baal ik van, zeker omdat mijn gezondheid er dus gewoon onder lijdt, onder mijn gewicht.
Ik zou sterk genoeg moeten zijn om zelf af te vallen, maar ik ben het niet.
En daar baal ik van
En dat een operatie ook geen gemakkelijke optie is, dat weet ik wel. Maar het is wel de laatste optie, natuurlijk.
En ik ben zo bang he, ik weet dat er mensen zijn die er heel gelukkig mee zijn, het overgrote deel van de mensen, maar ja, je leest ook die verhalen van die mensen die gewoon dood gaan aan complicaties....
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 24 juni 2014 om 20:53
dinsdag 24 juni 2014 om 20:58
He marels, ben je pas 29? Je klinkt altijd zo wijs, dat befoel ik positief.
Mijn tip: schaam je niet, daar heb je niets aan. Onderzoek de opties, ga eens praten met artsen over een operatie of een andere optie. Praat met je familie en vrienden. Afvallen is niet makkelijk en een maagband als hulp hierbij kan een prima middel zijn, maar je bent niets verplicht.
Mijn tip: schaam je niet, daar heb je niets aan. Onderzoek de opties, ga eens praten met artsen over een operatie of een andere optie. Praat met je familie en vrienden. Afvallen is niet makkelijk en een maagband als hulp hierbij kan een prima middel zijn, maar je bent niets verplicht.
dinsdag 24 juni 2014 om 21:03
Marels, je hébt geen gezond lichaam. Je bent te dik en je hebt, waarschijnlijk daar door, een hoge bloeddruk. En niet een beetje te hoog, want starten met medicatie doet een huisarts niet zo maar.
Goed. De ervaringen. Ik ken een aantal mensen uit mijn omgeving die een gastric bypass gehad hebben en een aantal die een maagbandje gehad hebben.
Misschien was het toeval, maar bij degenen met het maagbandje was het één en al ellende (5 mensen, twee vrouwen, drie mannen). Te strak, te los, verzakt, ontstekingen, verklevingen. Geen succes.
Gastric bypass ken ik van drie mensen, bij allen succesvolle operatie, geen complicaties, twee ervan hebben hun levenswijze ook meteen volledig omgegooid (terwijl ze daarvóór ook hun best deden, maar het lukte gewoon niet), zijn samen inmiddels 100 kilo afgevallen (zussen), en helemaal gelukkig én gezond.
De ander kon haar levenswijze niet veranderen, en zat binnen twee weken weer bij de McD. Als je maar rustig genoeg at, lukte het bést om die BigMac weg te krijgen. Ze is wel afgevallen, maar is op 20 kilo blijven steken doordat ze niets met haar eetgewoontes gedaan heeft, en is nu weer langzaam aan het aankomen zelfs. En dat is bijna knap met een gastric bypass.
Na de operatie is het dus van belang dat je dan toch écht je levenswijze aanpast. Maar van wat ik van jou gelezen heb, denk ik dat je dán écht genoeg motivatie hebt, juist omdat je opziet tegen snijden in een 'gezond' lichaam. Áls je het dan doet, moet het voor jou volgens mij dan ook een succes worden.
Goed dat je er goed over nadenkt, maar laat 'niet snijden in een gezond lichaam' hierin geen argument zijn. Want je bent niet gezond. Je denkt hier juist over na ómdat je niet gezond bent. Nu begin je de eerste tekenen te krijgen van waaróm overgewicht ongezond is. Dit is (en dat klinkt heel dramatisch, ik weet het) het begin van de verslechtering van je gezondheid. Wees dat vóór, want veel schade door overgewicht kan niet ongedaan gemaakt worden door alleen afvallen (alleen al je gewrichten zullen al meer schade hebben dan je denkt).
Succes met deze moeilijke keuze, want het is nogal een stap.
Goed. De ervaringen. Ik ken een aantal mensen uit mijn omgeving die een gastric bypass gehad hebben en een aantal die een maagbandje gehad hebben.
Misschien was het toeval, maar bij degenen met het maagbandje was het één en al ellende (5 mensen, twee vrouwen, drie mannen). Te strak, te los, verzakt, ontstekingen, verklevingen. Geen succes.
Gastric bypass ken ik van drie mensen, bij allen succesvolle operatie, geen complicaties, twee ervan hebben hun levenswijze ook meteen volledig omgegooid (terwijl ze daarvóór ook hun best deden, maar het lukte gewoon niet), zijn samen inmiddels 100 kilo afgevallen (zussen), en helemaal gelukkig én gezond.
De ander kon haar levenswijze niet veranderen, en zat binnen twee weken weer bij de McD. Als je maar rustig genoeg at, lukte het bést om die BigMac weg te krijgen. Ze is wel afgevallen, maar is op 20 kilo blijven steken doordat ze niets met haar eetgewoontes gedaan heeft, en is nu weer langzaam aan het aankomen zelfs. En dat is bijna knap met een gastric bypass.
Na de operatie is het dus van belang dat je dan toch écht je levenswijze aanpast. Maar van wat ik van jou gelezen heb, denk ik dat je dán écht genoeg motivatie hebt, juist omdat je opziet tegen snijden in een 'gezond' lichaam. Áls je het dan doet, moet het voor jou volgens mij dan ook een succes worden.
Goed dat je er goed over nadenkt, maar laat 'niet snijden in een gezond lichaam' hierin geen argument zijn. Want je bent niet gezond. Je denkt hier juist over na ómdat je niet gezond bent. Nu begin je de eerste tekenen te krijgen van waaróm overgewicht ongezond is. Dit is (en dat klinkt heel dramatisch, ik weet het) het begin van de verslechtering van je gezondheid. Wees dat vóór, want veel schade door overgewicht kan niet ongedaan gemaakt worden door alleen afvallen (alleen al je gewrichten zullen al meer schade hebben dan je denkt).
Succes met deze moeilijke keuze, want het is nogal een stap.
dinsdag 24 juni 2014 om 21:03
Hier een ervaringsdeskundige. Ruim een jaar geleden heb ik een gastric bypass gehad (gbp). En ja ik had het jaren eerder moeten doen.
Voor mij was het ook een grote stap. Idd: ' je snijdt toch niet in een gezond lichaam'. En ook: 'wat een slapjanus ben ik als ik het niet op eigen kracht kan'. Maar na de zoveelste keer plat op bed te liggen met acute rugklachten (ik heb een chronische bindweefselaandoening) en dus niet kunnen sporten (een must om af te vallen). Kreeg ik de vicieuze cirkel (dik, pijnklachten, niet kunnen sporten, aankomen enz enz) door en ging bij mij de knop om. Ik ging voor een operatie.
Ik vond de operatie en de periode erna enorm meevallen. Vooral in vergelijking met een eerdere buikoperatie en ondanks een complicatie tijdens de operatie. Een direct gevolg van mijn aandoening en er dus een die de artsen nog nooit hadden meegemaakt. (Dus iets wat bij jou niet zal voorkomen hoor.)
Inmiddels heb ik er ruim 50 kg af en val ik nog steeds iets af. Ik val nu qua postuur (mt 44/42) niet meer op in de massa: heerlijk! Kan weer leuke kleding aan, voel me conditioneel fit. Helaas zijn mijn gezondheidsklachten agv mijn aandoening niet afgenomen. Sporten is dus nog steeds lastig (frustratie! ). Maar ik voel me zo veel beter en zit echt goed in mn vel!
En ja niet alles is rozengeur en maneschijn: in het begin is eten lastig (oa snel ziek) en heb ik last van hangend vel (en wrs geen recht op vergoeding buikwandcorrectie). Maar ik zou het zo weer doen!
Voor mij was het ook een grote stap. Idd: ' je snijdt toch niet in een gezond lichaam'. En ook: 'wat een slapjanus ben ik als ik het niet op eigen kracht kan'. Maar na de zoveelste keer plat op bed te liggen met acute rugklachten (ik heb een chronische bindweefselaandoening) en dus niet kunnen sporten (een must om af te vallen). Kreeg ik de vicieuze cirkel (dik, pijnklachten, niet kunnen sporten, aankomen enz enz) door en ging bij mij de knop om. Ik ging voor een operatie.
Ik vond de operatie en de periode erna enorm meevallen. Vooral in vergelijking met een eerdere buikoperatie en ondanks een complicatie tijdens de operatie. Een direct gevolg van mijn aandoening en er dus een die de artsen nog nooit hadden meegemaakt. (Dus iets wat bij jou niet zal voorkomen hoor.)
Inmiddels heb ik er ruim 50 kg af en val ik nog steeds iets af. Ik val nu qua postuur (mt 44/42) niet meer op in de massa: heerlijk! Kan weer leuke kleding aan, voel me conditioneel fit. Helaas zijn mijn gezondheidsklachten agv mijn aandoening niet afgenomen. Sporten is dus nog steeds lastig (frustratie! ). Maar ik voel me zo veel beter en zit echt goed in mn vel!
En ja niet alles is rozengeur en maneschijn: in het begin is eten lastig (oa snel ziek) en heb ik last van hangend vel (en wrs geen recht op vergoeding buikwandcorrectie). Maar ik zou het zo weer doen!
dinsdag 24 juni 2014 om 21:04
Dan post ik wel ff hier, is makkelijker want ik forum mobiel.
Ik ben sinds mijn 17e te dik. Heb boulimia gehad, jaren therapie en ben er al lang vanaf. Nog wel te zwaar, BMI 40, hoge bloeddruk en ik ben net zo oud als jij.
De dokter begon over de gastric bypass. Niet het maagbandje: teveel kans op complicaties!!! Wordt ook niet meer overal gedaan. Ik heb er een jaar over nagedacht en in januari aangemeld in het CZE eindhoven, beste zkh van nl op dit gebied. Ze doen deze operaties 900x per jaar.
Ik heb screening gehad, ze kijken of je in aanmerking komt. Daarvoor moet je BMI minimaal 40 zijn of 35 met complicaties. De psycholoog bepaalt in hoeverre je er wel klaar voor bent. Je kunt namelijk weer te zwaar worden met een bypass. Als je nog eetbuien hebt of bijvoorbeeld niet regelmatig eet krijg je een voortraject van 3-6 mnd in het zkh zelf.
Ik ben donderdag dus geopereerd. Het is me 100% meegevallen. Ik moet nu nog vloeibaar eten. Na een klein kopje soep of yoghurt zit ik vol. Ik eet nu 250 calorieen per dag, dat moeten er 600 worden ongeveer. Daarnaast slik je levenslang vitamines. Met het predieet erbij (2 weken modifast voor de operatie om je lever te laten slinken) ben ik al 11 kilo kwijt in bijna 3 weken. Zo snel zal het niet blijven gaan. Over 1,5 week mag ik vast voedsel.
Cijfers: 5% kans op (kleine) complicaties. Overlijdenskans is 0,03%. Zonder operatie is de kans op een blijvend laag gewicht 1%, met operatie 60-70%. Bij 5-50% moet later de galblaas worden verwijderd, de kans op galstenen is wat groter.
Je kunt kiezen uit een sleeve (maagverkleining) of bypass (maagverkleining plus omleg darmen) verschil leggen ze uit in het zkh.
Maar goed, het valt mij mee. Ik word nog 5 jaar door het obesitas team in het zkh begeleid. Ik ken veel mensen via fb met deze operatie en de meesten zitten nu op maat 38-44. Maar je moet dus bereid zijn er moeite in te steken.
Ik ben sinds mijn 17e te dik. Heb boulimia gehad, jaren therapie en ben er al lang vanaf. Nog wel te zwaar, BMI 40, hoge bloeddruk en ik ben net zo oud als jij.
De dokter begon over de gastric bypass. Niet het maagbandje: teveel kans op complicaties!!! Wordt ook niet meer overal gedaan. Ik heb er een jaar over nagedacht en in januari aangemeld in het CZE eindhoven, beste zkh van nl op dit gebied. Ze doen deze operaties 900x per jaar.
Ik heb screening gehad, ze kijken of je in aanmerking komt. Daarvoor moet je BMI minimaal 40 zijn of 35 met complicaties. De psycholoog bepaalt in hoeverre je er wel klaar voor bent. Je kunt namelijk weer te zwaar worden met een bypass. Als je nog eetbuien hebt of bijvoorbeeld niet regelmatig eet krijg je een voortraject van 3-6 mnd in het zkh zelf.
Ik ben donderdag dus geopereerd. Het is me 100% meegevallen. Ik moet nu nog vloeibaar eten. Na een klein kopje soep of yoghurt zit ik vol. Ik eet nu 250 calorieen per dag, dat moeten er 600 worden ongeveer. Daarnaast slik je levenslang vitamines. Met het predieet erbij (2 weken modifast voor de operatie om je lever te laten slinken) ben ik al 11 kilo kwijt in bijna 3 weken. Zo snel zal het niet blijven gaan. Over 1,5 week mag ik vast voedsel.
Cijfers: 5% kans op (kleine) complicaties. Overlijdenskans is 0,03%. Zonder operatie is de kans op een blijvend laag gewicht 1%, met operatie 60-70%. Bij 5-50% moet later de galblaas worden verwijderd, de kans op galstenen is wat groter.
Je kunt kiezen uit een sleeve (maagverkleining) of bypass (maagverkleining plus omleg darmen) verschil leggen ze uit in het zkh.
Maar goed, het valt mij mee. Ik word nog 5 jaar door het obesitas team in het zkh begeleid. Ik ken veel mensen via fb met deze operatie en de meesten zitten nu op maat 38-44. Maar je moet dus bereid zijn er moeite in te steken.
dinsdag 24 juni 2014 om 21:07
Ik heb geen ervaring dus helaas geen tips voor je, maar uit je OP krijg ik sterk de indruk dat je het zelf eigenlijk liever niet wil. Is er echt geen andere optie, zoals hulp van een diëtist?
Verder en ik hoop dat je avatar jouw eigen kat is en dat die je ook even een knuffel komt geven, want hij ziet er zo lief uit
Verder en ik hoop dat je avatar jouw eigen kat is en dat die je ook even een knuffel komt geven, want hij ziet er zo lief uit
dinsdag 24 juni 2014 om 21:10
dinsdag 24 juni 2014 om 21:12
Bedankt voor de reacties
Dat is inderdaad ook iets waar ik erg bang voor ben. Afvallen en dan overal loshangend vel hebben en mezelf nog niet knap kunnen vinden.
Verder twijfel ik gewoon heel erg wat wijsheid is.
Ik weet echt geen andere oplossing meer. Diëtisten heb ik ook gezien, gekke diëten, normale diëten.
Als iemand nog een tovermiddel weet, graag.
En @Spuitelf; die kat was idd van mij, is inmiddels al een aantal jaar gaan poezenhemelen. Eigenlijk was het ook gewoon een loeder hoor, ze keek vaker zoals op de foto
Mijn kat ligt nu wel naast me, met zijn reet naar me toe
Dat is inderdaad ook iets waar ik erg bang voor ben. Afvallen en dan overal loshangend vel hebben en mezelf nog niet knap kunnen vinden.
Verder twijfel ik gewoon heel erg wat wijsheid is.
Ik weet echt geen andere oplossing meer. Diëtisten heb ik ook gezien, gekke diëten, normale diëten.
Als iemand nog een tovermiddel weet, graag.
En @Spuitelf; die kat was idd van mij, is inmiddels al een aantal jaar gaan poezenhemelen. Eigenlijk was het ook gewoon een loeder hoor, ze keek vaker zoals op de foto
Mijn kat ligt nu wel naast me, met zijn reet naar me toe
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 24 juni 2014 om 21:14
Hoe komt het trouwens dat jij geen recht hebt op een buikwandcorrectie Wapiti?
Ik zal me waarschijnlijk in België laten opereren als het zo ver komt.
Ik ben vandaag ook in België bij de huisarts geweest, misschien dat dat ook scheelt in snel medicatie voorschrijven hoor, maar mijn bloeddruk was écht wel te hoog.
Ik weet niet of de ziekenhuizen daar beter of slechter zijn, maar volgens mij zijn er daar ook goede ziekenhuizen.
Ik ben in België verzekerd ook en daar wordt het volgens mij terug betaald boven een BMI van 40.
Ik zal me waarschijnlijk in België laten opereren als het zo ver komt.
Ik ben vandaag ook in België bij de huisarts geweest, misschien dat dat ook scheelt in snel medicatie voorschrijven hoor, maar mijn bloeddruk was écht wel te hoog.
Ik weet niet of de ziekenhuizen daar beter of slechter zijn, maar volgens mij zijn er daar ook goede ziekenhuizen.
Ik ben in België verzekerd ook en daar wordt het volgens mij terug betaald boven een BMI van 40.
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 24 juni 2014 om 21:15
dinsdag 24 juni 2014 om 21:16
Het is ook geen makkelijke beslissing. Ik ging pas overstag toen een nicht van mij de operatie liet doen, maar toen was ik er al een jaar over aan het nadenken en praten met de huisarts.
Je moet ook niet denken dat je zwak bent. Dikke mensen zijn gewend levenslang op dieet te zijn, dat is méér wilskracht tonen dan sommige slanke mensen! Obesitas is een ziekte, als het zo simpel een kwestie was van "gewoon" minder eten was niet de helft van de volwassenen te dik.
Lees er eens over, praat met je huisarts. Zoek een forum over dit onderwerp op. Denk erover na.
Je moet ook niet denken dat je zwak bent. Dikke mensen zijn gewend levenslang op dieet te zijn, dat is méér wilskracht tonen dan sommige slanke mensen! Obesitas is een ziekte, als het zo simpel een kwestie was van "gewoon" minder eten was niet de helft van de volwassenen te dik.
Lees er eens over, praat met je huisarts. Zoek een forum over dit onderwerp op. Denk erover na.
