Gezondheid
alle pijlers
Bloedprikken help!
donderdag 3 juli 2014 om 08:49
Oke, ik moet bloedprikken. Ik ben al mijn hele leven panisch voor naalden. Maar dan ook echt. In principe kan ik ook morgen gaan, of maandag, of dinsdag of helemaal niet maar het is wel heel verstandig om te gaan. Ik ben inmiddels zover dat ik mijn kleren aanheb, ik ben nog steeds nuchter dus ik kan zo heen lopen. Maar ik ben zo vreselijk bang. Ik ben bang dat ik moet overgeven daar, dat ik flauw val, dat het zeer doet.
Ik heb geen idee waarom ik het in mijn hoofd zo groot maar, het voelt eerder alsof ik een potentieel dodelijk onderzoek moet ondergaan dan bloedprikken. Ik ben op de helft maar weet niet hoe ik nu de andere helft moet vervullen en mezelf daar echt zien te krijgen en lang genoeg te blijven zitten. Ik weet dat het verstandig is, dat de uitslagen belangrijk zijn maar toch...
Heeft iemand nog iets opbeurends misschien?
Ik heb geen idee waarom ik het in mijn hoofd zo groot maar, het voelt eerder alsof ik een potentieel dodelijk onderzoek moet ondergaan dan bloedprikken. Ik ben op de helft maar weet niet hoe ik nu de andere helft moet vervullen en mezelf daar echt zien te krijgen en lang genoeg te blijven zitten. Ik weet dat het verstandig is, dat de uitslagen belangrijk zijn maar toch...
Heeft iemand nog iets opbeurends misschien?
donderdag 3 juli 2014 om 08:53
Wees blij dat je de mogelijkheid hebt om je bloed te laten controleren en dat je er zo heen kunt lopen. In sommige landen moeten mensen uren lopen met hun kind op hun rug voor ze bij een dokterspost zijn. Dus tel je zegeningen en ga ervoor. Zeg tegen de medewerker dat je erg zenuwachtig bent, dan kunnen ze je geruststellen. En beloon jezelf met een leuk tijdschrift of lekker broodje ofzo. Succes!
donderdag 3 juli 2014 om 08:54
donderdag 3 juli 2014 om 08:56
Gewoon vertellen.
Toen ik me niet zo stabiel voelde lieten ze me op zo'n onderzoekstafel liggen tijdens het bloedprikken, ipv op een stoel zitten, en ze houden je tijdens en na het prikken extra in de gaten.
En bedenk je maar, je maakt je nu al langer druk om het prikken, dan de tijd die je daar straks doorbrengt.
Toen ik me niet zo stabiel voelde lieten ze me op zo'n onderzoekstafel liggen tijdens het bloedprikken, ipv op een stoel zitten, en ze houden je tijdens en na het prikken extra in de gaten.
En bedenk je maar, je maakt je nu al langer druk om het prikken, dan de tijd die je daar straks doorbrengt.
donderdag 3 juli 2014 om 08:57
quote:kerstklok schreef op 03 juli 2014 @ 08:53:
Wees blij dat je de mogelijkheid hebt om je bloed te laten controleren en dat je er zo heen kunt lopen. In sommige landen moeten mensen uren lopen met hun kind op hun rug voor ze bij een dokterspost zijn. Dus tel je zegeningen en ga ervoor. Zeg tegen de medewerker dat je erg zenuwachtig bent, dan kunnen ze je geruststellen. En beloon jezelf met een leuk tijdschrift of lekker broodje ofzo. Succes!
Wat een dooddoender weer. Als we zo zouden beredeneren mag je helemaal niks meer voelen want een ander heeft het altijd vele malen erger.
We zijn hier in Nederland en niet in Afrika.
Wees blij dat je de mogelijkheid hebt om je bloed te laten controleren en dat je er zo heen kunt lopen. In sommige landen moeten mensen uren lopen met hun kind op hun rug voor ze bij een dokterspost zijn. Dus tel je zegeningen en ga ervoor. Zeg tegen de medewerker dat je erg zenuwachtig bent, dan kunnen ze je geruststellen. En beloon jezelf met een leuk tijdschrift of lekker broodje ofzo. Succes!
Wat een dooddoender weer. Als we zo zouden beredeneren mag je helemaal niks meer voelen want een ander heeft het altijd vele malen erger.
We zijn hier in Nederland en niet in Afrika.
donderdag 3 juli 2014 om 08:57
Mijn zoon van nu 4 gaf geen kik toen hij zich moest laten prikken laatst. Stoer, hè.
Ik neem hem van jongs af aan altijd mee om hem ermee vertrouwd te maken. Niet dat ik het zo leuk vind, maar ik onderga het maar gewoon.
Laatst moest ik ook weer en dit keer had de prikmevrouw een soort van vliegtuigje dat ze er aan bevestigde zodat ze de naald niet zelf hoefde vast te houden. Heb er niks van gevoeld. Misschien kun je daar naar vragen?
En verder: het duurt maar een minuutje! Vraag anders toestemming om te mogen vloeken Heb ik een keertje gedaan toen ik een cosmetische tatoeage ging zetten. Dat ik mocht vloeken (ik hield het netjes hoor) hielp heel goed en we moesten er al meteen bij lachen dus het maakte het ook allemaal wat luchtiger.
Sterkte meid! Het komt goed!
Ik neem hem van jongs af aan altijd mee om hem ermee vertrouwd te maken. Niet dat ik het zo leuk vind, maar ik onderga het maar gewoon.
Laatst moest ik ook weer en dit keer had de prikmevrouw een soort van vliegtuigje dat ze er aan bevestigde zodat ze de naald niet zelf hoefde vast te houden. Heb er niks van gevoeld. Misschien kun je daar naar vragen?
En verder: het duurt maar een minuutje! Vraag anders toestemming om te mogen vloeken Heb ik een keertje gedaan toen ik een cosmetische tatoeage ging zetten. Dat ik mocht vloeken (ik hield het netjes hoor) hielp heel goed en we moesten er al meteen bij lachen dus het maakte het ook allemaal wat luchtiger.
Sterkte meid! Het komt goed!
donderdag 3 juli 2014 om 08:59
donderdag 3 juli 2014 om 08:59
Moet je echt nuchter zijn?
Maar ik ken je gevoel, houd ook absoluut niet van prikken. Zeg dat gewoon tegen de verpleegkundigen, dat komen ze echt vaak tegen en dan kunnen ze rekening met je houden.
Andere positieve punten van bloedprikken:
- De verpleegkundigen bij het bloedprikken zijn heel erg ervaren en gewend om zo snel en pijnloos mogelijk te prikken.
- Het naaldje voor bloedprikken is in mijn beleving dunner dan een infuusnaald, dus makkelijker.
- Hoe sneller je dit gedaan hebt, hoe eerder je weer naar buiten mag en lekker een ijsje kunt gaan halen. Beloon jezelf dat je ondanks je angst toch gegaan bent!
Succes!
Maar ik ken je gevoel, houd ook absoluut niet van prikken. Zeg dat gewoon tegen de verpleegkundigen, dat komen ze echt vaak tegen en dan kunnen ze rekening met je houden.
Andere positieve punten van bloedprikken:
- De verpleegkundigen bij het bloedprikken zijn heel erg ervaren en gewend om zo snel en pijnloos mogelijk te prikken.
- Het naaldje voor bloedprikken is in mijn beleving dunner dan een infuusnaald, dus makkelijker.
- Hoe sneller je dit gedaan hebt, hoe eerder je weer naar buiten mag en lekker een ijsje kunt gaan halen. Beloon jezelf dat je ondanks je angst toch gegaan bent!
Succes!
donderdag 3 juli 2014 om 09:02
donderdag 3 juli 2014 om 09:05
Tot nu toe heeft iedereen die bloed heft laten prikken het overleeft. Stel jezelf een beloninkje in het vooruitzicht voor als het voorbij is en concentreer je daar op, niet op die 3 seconden dat de naald in je vlees zit. En geef jezelf een schop voor je kont, je komt hierin nogal hysterisch over.
Love is the meaning of life
donderdag 3 juli 2014 om 09:05
Ja, ik moet nuchter zijn omdat ze onder andere cholestorol gaan prikken daar mijn vader's lichaam dit zelf aanmaakte en dit erfelijk kan zijn. Buiten dat testen ze op hart en nierfalen ivm oedeem. Dat is probleem 2, de mogelijke uitslag. Misschien is dat wel de helft van mijn angst, de angst voor de uitslag. En hoe goed ik ook weet dat je in een vroeg stadium zou kunnen anticiperen om erger te voorkomen... Ik steek liever mijn hoofd onder de dekens. Het slaat nergens op.
Ik ga vragen om een babynaald/buttlerfly needle. Maar op dit moment moet ik er eerst daadwerkelijk zien te komen. Ik heb gisteren bijna niets gegeten omdat ik gewoon een misselijk gevoel heb van angst en hoe langer ik uitstel hoe erger dit word en hoe rotter ik me ga voelen. Maar jongens, aansteller of niet, ik heb de tranen in mijn ogen staan hier.
Ik ga vragen om een babynaald/buttlerfly needle. Maar op dit moment moet ik er eerst daadwerkelijk zien te komen. Ik heb gisteren bijna niets gegeten omdat ik gewoon een misselijk gevoel heb van angst en hoe langer ik uitstel hoe erger dit word en hoe rotter ik me ga voelen. Maar jongens, aansteller of niet, ik heb de tranen in mijn ogen staan hier.
donderdag 3 juli 2014 om 09:05
donderdag 3 juli 2014 om 09:07
Iedereen maakt zelf cholesterol aan http://www.gezondheidsnet ... l/cholesterol-in-9-lessen
http://www.gezondheidsnet ... l/cholesterol-in-9-lessen
http://www.gezondheidsnet ... l/cholesterol-in-9-lessen
donderdag 3 juli 2014 om 09:08
donderdag 3 juli 2014 om 09:10
quote:MarianneDavids schreef op 03 juli 2014 @ 09:05:
Ik ben zo vaak geprikt dat het me verbaast dat er nog iets over is, het doet me dan ook echt niets maar ik heb meerdere keren grote stoere kerels lijkbleek zien worden en zelfs flauw zien vallen. Ik denk niet dat je de angst voor een naaldje kunt beredeneren.Ja, dat was het allerleukste, de stoerste kerels gingen onderuit en de kleine kinderen gaven er niets om.
Ik ben zo vaak geprikt dat het me verbaast dat er nog iets over is, het doet me dan ook echt niets maar ik heb meerdere keren grote stoere kerels lijkbleek zien worden en zelfs flauw zien vallen. Ik denk niet dat je de angst voor een naaldje kunt beredeneren.Ja, dat was het allerleukste, de stoerste kerels gingen onderuit en de kleine kinderen gaven er niets om.
donderdag 3 juli 2014 om 09:14
Ik snap je zeker wel, ik ben zelf ook als de dood voor naalden. Toch krijg ik al jaren de prikpil (in mijn bil, dus ik zie hem niet) en geef ik al sinds ik 18 ben bloed bij de bloedbank. Zolang ik niet zie dat ze prikken gaat het goed. Dus kijk de andere kant op, denk aan iets leuks en ontspan (als dat lukt). En na het bloed geven jezelf op iets lekkers trakteren aangezien je nog niets gegeten hebt.
Succes, je kan het!
Succes, je kan het!
donderdag 3 juli 2014 om 09:15
Ik begrijp je angst wel, maar het is echt nergens voor nodig. Je bent er zo vanaf, iedereen kan dit dus jij ook. Je voelt even een prikje en dan sta je weer buiten. Zet jezelf er overheen.
Je kop in 't zand steken helpt niet, wees verstandig en zet even door. Zelf vond ik het vroeger ook vervelend, zeg dat gewoon tegen degene die prikt. Misschien kan je liggen en ze kunnen je even rustig laten ademhalen voordat ze prikken.
En die uitslagen dat is ook spannend, maar doorleven met de eeuwige vraag of ermogelijk iets misis, lijkt me erger:).
Komop, je kunt het!!
Je kop in 't zand steken helpt niet, wees verstandig en zet even door. Zelf vond ik het vroeger ook vervelend, zeg dat gewoon tegen degene die prikt. Misschien kan je liggen en ze kunnen je even rustig laten ademhalen voordat ze prikken.
En die uitslagen dat is ook spannend, maar doorleven met de eeuwige vraag of ermogelijk iets misis, lijkt me erger:).
Komop, je kunt het!!
donderdag 3 juli 2014 om 09:15
Wat NYC zegt, ik ben ook als de dood voor naalden. Als ik moet prikken zeg ik altijd sorry ik kijk de andere kant op want anders ga ik van mijn stokje. Als het er weer op zit dan valt het altijd 100 % mee. De laatste keer viel het zelfs zo mee dat ik erover aan het denken ben om bloeddonor te worden.
Kom op, hup in de benen en gaan prikken en daarna ga je iets lekkers kopen voor je ontbijt !
Kom op, hup in de benen en gaan prikken en daarna ga je iets lekkers kopen voor je ontbijt !
donderdag 3 juli 2014 om 09:24
Oke.. ik ga... Ik neem al jullie tips mee. Bedankt voor het meeleven zover, dat had ik even nodig.
Er is niemand die met me mee kan maar dat is niet erg, ben toch geen leuk gezelschap nu. Iets rustgevends is mij aangeboden maar de vorige keer (om iets anders) reageerde ik daar dusdanig op dat ik het niet goed meer durf te nemen. Mijn mind to mouth filer was compleet weg en heb als een dronken tor iedereen lopen uitfoeteren en lopen vloeken als een bootwerker. Lijkt me niet geschikt voor in de wachtkamer.
Maar goed, ik ga nu..
Er is niemand die met me mee kan maar dat is niet erg, ben toch geen leuk gezelschap nu. Iets rustgevends is mij aangeboden maar de vorige keer (om iets anders) reageerde ik daar dusdanig op dat ik het niet goed meer durf te nemen. Mijn mind to mouth filer was compleet weg en heb als een dronken tor iedereen lopen uitfoeteren en lopen vloeken als een bootwerker. Lijkt me niet geschikt voor in de wachtkamer.
Maar goed, ik ga nu..
donderdag 3 juli 2014 om 09:28
Mensen die geen fobie hebben, begrijpen vaak niet goed wat een fobie is en vinden je vaak een aansteller. Opmerkingen als: "stel je niet aan", helpen dan ook echt niet. Iemand met een fobie weet zelf vaak heel goed, dat het een irreële angst is, maar ze hebben gewoon geen controle over hun gedachten en de reacties van hun lichaam.
Wat wel helpt is je angst onder ogen zien en op zoek gaan naar een manier om het te handelen. Dat is voor iedereen anders. Wat mij geholpen heeft is verdovende creme: Emla. Op het moment dat ik de prik voel, val ik meestal flauw. Dat veroorzaakt bij mij dus de angst: controleverlies. Door de Emla voel ik de prik niet en reageert mijn zenuwstelsel er dus ook niet op. Ik val daardoor niet meer flauw. Hierdoor is mijn angst verdwenen om bloed te prikken.
Nu wil ik niet zeggen dat dit ook de oplossing is voor jou. Maar het is dus wel goed om te kijken wat jou wel kan helpen om met deze angst om te gaan.
Wat wel helpt is je angst onder ogen zien en op zoek gaan naar een manier om het te handelen. Dat is voor iedereen anders. Wat mij geholpen heeft is verdovende creme: Emla. Op het moment dat ik de prik voel, val ik meestal flauw. Dat veroorzaakt bij mij dus de angst: controleverlies. Door de Emla voel ik de prik niet en reageert mijn zenuwstelsel er dus ook niet op. Ik val daardoor niet meer flauw. Hierdoor is mijn angst verdwenen om bloed te prikken.
Nu wil ik niet zeggen dat dit ook de oplossing is voor jou. Maar het is dus wel goed om te kijken wat jou wel kan helpen om met deze angst om te gaan.
