Minnaar deel 24.

30-05-2014 19:00 3004 berichten
Al 23 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.

Met andere woorden:



Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?



Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"



Kanttekening van Rooss: Ze ziet graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Alle reacties Link kopieren
quote:nouwnouw schreef op 07 juli 2014 @ 14:45:

Almost, sterkte



Solair: ik herken dat heel goed, ben ook verliefd geweest zonder dat er iets is gebeurd omdat dat de verstandigste keuze was, maar denk vaak eraan 'wat als...' Aan de andere kant, je maakt het vaak veel mooier dan het daadwerkelijk waarschijnlijk is



...



Dat houd ik mezelf dan ook regelmatig voor, ik heb geen idee hoe hij is in een relatie. Ok, door de gesprekken ken ik hem wel een beetje maar dat is natuurlijk geheel anders dan echt lief en leed delen. Daarbij denk ik ook dat als het voorbestemd is het leven ook wel een manier verzint om het te laten gebeuren. Klinkt misschien een beetje spiritueel maar goed, een soort kismet zeg maar.



@timorr, welkom. Hoe fout of niet fout hangt van ieders persoonlijke situatie af. Hier hebben we een open relatie met een aantal beperkingen, zo is het niet de bedoeling dat je er een relatie op na houdt. Maar zo nu en dan eens buiten de deur eten..... puur de lust dus, dat kan en mag dus wel.



@nouwnouw, idd, zo is het voor mij (doorgaans ) ook, niet te vaak dan blijft het leuk! En voor nummer 1 ook gedoogbaar



@HL, ik hou nog graag vast aan die gedachte hoor! Mijn ouders hebben echt maar 3 keer seks gehad in hun leven en daarna nooooooit meer



@roos, welk boek bedoel je?
Ik heb je even gepeebeet Solair!



Een open relatie met restricties kan best lastig zijn. Voor je je bewust bent van je gevoelens zijn ze al dubbel en dwars aanwezig, dan moet je dat eerst nog toegeven aan jezelf en dan (wellicht) aan je partner.

Het is zo mens-eigen om je hart te verliezen aan degene waar je mee sekst, ik denk zelfs te denken dat het de bedoeling is, dat het een oerverbinding maakt om de toekomst voor de ongeboren vrucht veilig te stellen.

Hoe strijd je tegen suks oers?
Net als Roos dacht ik aan Afrikaanse safari's Look, maar welk werelddeel het ook is: het klinkt geweldig!!!



Afkickclubje. In mijn geval ook een week of 5.



Maar ik ben in een peinzende mood. Op de relatiepijler las ik een topic over "gevoelens voor een gebonden man". Hoe zit het met je eigen normen en waarden als je je inlaat met een vreemdganger (wat mijn nr. 2 is)? Aldus een van de commentaren.

Dan hier op Minnaar, de overdenkingen met betrekking tot de kinderen. Wat voor een "moreel voorbeeld" ben ik eigenlijk als ik al ruim 9 maanden met de man van een ander seks? Vraag ik mezelf nu af.

En tenslotte de schaduwrelatie zelf. Waar moet dat heen, met deze frequentie en intensiteit?

Mooie overpeinzingen Anouk , ik hoop dat het je helpt om dichtbij de kern te komen. Wel lastig om niet te vluchten maar dingen aan te gaan , in zo'n proces zie je meestal pas wat je jezelf of anderen hebt aangedaan. Herkenbaar voor mij.
Roodkapje, wat herken je erin?
Nouk, think Bride Flight!



Ah ja, al die overpeinzingen heb ik ook allemaal al gehad (en heb ze bij vlagen nog), maar ik kom daar niet uit. De enige optie is stoppen met alles. En dat is nou net het enige dat ik niet wil. Struisvogelen, ik word er een kei in.



Raar wezen, die Nouwnouw

Ingewikkeld hoor.. Maar er valt toch ook wel een tussenweg te vinden? Iemand die je maar heel af en toe ziet maar voor de rest wel wat aandacht geeft?
Heel verleidelijk hoor Lookie, dat struisvogelen. Maar zou je dat ook kunnen/heb je dat ook gedaan met iemand met wie je al maandenlang, ja bijna een jaar zelfs, wekelijks slaapt..? En die jou, ondanks zichzelf en zijn situatie, zijn liefde meermaals bekend heeft? En de gevoelens aardig wederzijds zijn?



(alsjeblieft niet zeggen nu hoe onverstandig die datefrequentie was en het "houden van" slechts mooipraterij. Die kritische beoordeling van zaken kan ik, zeker na zo'n periode, zelf aardig aan)
Noekse, het is zoals het is. Jullie hebben sterke gevoelens voor elkaar. Je kunt er ook voor kiezen om daar verder niks mee te doen. Of tijdens je time out in de vakantie bekijken of die gevoelens echt zo sterk zijn.



Ik weet als geen ander dat gevoelens heel diep kunnen zitten, maar eerdere minnaars voor 1,5 waren, ondanks dat die echt vreselijk veel in me los wisten te maken, toch uiteindelijk redelijk snel weer over en vooral een prachtige herinnering.



Als jij het gevoel hebt dat je je op een hellend vlak begeeft, dan is het wellicht goed om even echt afstand te nemen.
Alle reacties Link kopieren
Spuit 11 hier! Heb bijna 24 delen gemist, maar wilde even kwijt dat ik morgen mijn eerste echte hotelkamerdate heb!

Ik vind het zo spannend!
"Dans met je hart, en je voeten zullen volgen."
Alle reacties Link kopieren
Anouk, pak die 5 weken bezinning.

Kijk wat er van jouw gevoel overblijft wanneer hij (tijdelijk) uit beeld is.



Natuurlijk hebben anderen wel eens gevoelens in mij los gemaakt.

Vaak vervlogen die gevoelens net zo snel als ze los kwamen.

Daarbij, het is niet verplicht om elk gevoel op te volgen.

Je hebt altijd een keuze of je het doet of laat.
volg je verstand, gebruik je gevoel
quote:Ano*k schreef op 07 juli 2014 @ 21:49:

Heel verleidelijk hoor Lookie, dat struisvogelen. Maar zou je dat ook kunnen/heb je dat ook gedaan met iemand met wie je al maandenlang, ja bijna een jaar zelfs, wekelijks slaapt..? En die jou, ondanks zichzelf en zijn situatie, zijn liefde meermaals bekend heeft? En de gevoelens aardig wederzijds zijn?



(alsjeblieft niet zeggen nu hoe onverstandig die datefrequentie was en het "houden van" slechts mooipraterij. Die kritische beoordeling van zaken kan ik, zeker na zo'n periode, zelf aardig aan)



Uitgezonderd die wekelijkse date frequentie: ja. Ik heb ook gehouden van een minnaar. En hij was de eerste die dat uitsprak, meerdere malen. Maar als je er heel nuchter naar kijkt: je hoeft er niks mee. Je kan het gewoon voor waar aannemen en ervan genieten. Het niet groter maken, er niet meer van willen maken en voor ogen houden dat je beide al een fijn gezin hebt. Been there, done that. En misschien een dingetje wat je misschien niet wilt horen: het wordt ook weer minder. Minnaar is nog steeds iemand die een speciaal plekje heeft, maar ik voel niet meer wat ik toen voelde. Ik was niet bereid mijn gezin op te geven, de situatie werd er niet leuker op dus moest er iets veranderen (ja, dat klinkt heel nuchter, maar daar ging veel denkwerk en acceptatie aan vooraf). It's just hormones..



(Die date frequentie is natuurlijk oeverloos stom, maar waarom zou het mooipraterij zijn? Mannen hebben ook hormonen ).
Kan een lange reactie typen oranje, maar het komt erop neer dat je post hout snijdt. En ik toe ben aan een break. Sinds september met kleine onderbrekingen "doorgedenderd" - een 5 weekse vakantie (van elkaar) is dus absoluut niet verkeerd.



Spuit 11? De twee 40 en 47-jarige pubers gaan eindelijk van bil?
Oh HL en Look: dank voor jullie reacties. Daar kan ik goed mee uit de voeten.
Hormonen



Ksssjt. Ook jullie gaan met vakantie.
Alle reacties Link kopieren
Tja. Uiteindelijk kan je alles herleiden tot hormonen. Ook de liefde voor je partner of je kinderen is hormonaal bepaald. Waarom zouden gevoelens voor een minnaar triviaal zijn omdat ze hormonaal zijn?
Alle reacties Link kopieren
Iedereen bedankt voor de sterkte wensen. Helpt echt!



Wel iets doms gedaan vandaag. Wilde hem graag nog een keer spreken over wat er gebeurd was. Het andere gesprek was door een ongelukkige samenloop van omstandigheden via de app gegaan. (Kon hij niets aan doen, mijn schuld, ik pushte hem). Ik wilde graag laten zien dat ik echt wel achter zijn besluit stond en blij voor hem was. Het gesprek was bij tijden zwaar, heb dan ook menig traantje gelaten en me voor elke traan geexcuseerd.



Zijn armen voelden zo goed en vertrouwd. Het idee dat alles wat hij deed voor de laatste keer was brak mijn hart. Ik ben zo slecht in afscheid nemen; ben een echt gevoelsmens. Daardoor ook minder geschikt voor een minnaarrelatie, maar dat ter zijde. Maargoed, door mijn hart te laten beslissen in plaats van mijn hoofd zijn we in bed beland. Hij wilde het op die manier afsluiten, ik heb het eerst tegengehouden. Hij respecteerde dat, heeft op geen enkele manier gepusht. Maar toen dacht ik 'what the fuck, waarom ook niet nog 1 extra herinnering erbij? ' Iets waar ik achteraf absoluut niet trots op ben maar ook weer geen spijt van heb. Of misschien wel, ik ben verschrikkelijk in de war.



Heb achteraf nog even door zijn huis gelopen. Afscheid genomen van alle speciale plekken waar herinneringen gemaakt zijn. Het was zwaar, heel zwaar, maar ik ben blij dat ik het gedaan heb. Hopelijk kan hij nu een afgesloten plekje in mijn hart krijgen maar het voelde vanavond al als een gemis. Niet meer het gebabbel over niks over de app, het kusje bij het slapengaan. Me keihard beheersen niet te gaan appen, me kut voelen als ik zie dat hij uren online is. Zelfkwelling.. Ik heb zijn whatsapp gesprek maar uit mijn lijst gewist, hopelijk helpt dat me wat.



Nu maar hopen dat het echt wat wordt met zijn (nog niet bestaande) relatie. Zoals het nu voelt zou ik hem op ieder moment terug nemen. Geheel tegen mijn eigen principes in nota bene. Tjonge, wat zijn die bindingshormonen hardnekkig zeg. Bleh!
Soms kun je wel iets met "het zijn maar hormonen" en soms helemaal niet. Natuurlijk gaat je (ook schaduw) relatie die maar-hormonen voorbij, dan komt er van alles voor in de plaats, houden van of respect of het maatjesgevoel of wat dan ook. Het is niet zo dat één meer waarde heeft als het ander, ik zie wel dat de (ajakkie) doorgewinterde minnaressen al die hormonen en gevoelens leren sturen. En ik ben me er ook van bewust dat dat een tegennatuurlijk ding is, die zelfbescherming. Want zoals ik al eerder schreef, het is heel erg oer.



Nouk, ik weet van je twijfel natuurlijk, soms haal je zaken aan waarvan ik in eerste instantie denk "ja eeeh dame, waar hebbu gezeten al die tijd?" maar jij bent er gevoelig voor omdat je volledig in de mijmer en de sudder bent geschoten. Je staat wijdarms op de kruising met 2 touwtrekkende mannen en je hebt geen idee wat te doen.

Ik hoop echt dat die weken "niet" je enige bezinning gaan geven, het wordt wel tijd.



Hier is soon-to-be-minnaar-again weer onder zijn flatgebouw vandaan en volgens mij staat er een date. Laten we zeggen.. tussen nu en een maand

O en iemand heeft me weer onder het stof vandaan getrokken (virtueel hè!), dat gebeurt zo nu en dan.

Niks geen zin in dus daar ga ik niet op in.
Almost, auw wat kut.

Afscheidsseks is het ergste dat er is. Het constant beseffen dat alles voor het laatst is en emoties die zo dicht aan de oppervlakte liggen dat (in elk geval) mijn lijf daar hele gekke dingen van gaat doen!



Je hoeft ons niet te vertellen dat je hoopt dat het wat gaat worden met zijn vlam, we weten dat je liegt



Ja huil, veel en goed. Slik niks in. En inderdaad meis, ga niet kijken of hij on line is, je maakt jezelf gek geloof me. Want al die tijd dat hij online is heeft hij in jóuw hoofd contact met haar. Niet doen!!

Deleten, janken en dan weer klaar.

Heb jij trouwens ook een nr 1 voor wie je dit allemaal verborgen moet houden?
Alle reacties Link kopieren
@Almost, ik lees de rauwe pijn in je bericht. Treur niet om die laatste keer, het was mooi en goed, een afscheid. Er is nog genoeg over om intens verdrietig over te zijn. Ik denk dat je diep in jezelf wel hoopt dat het niets gaat worden met die vlam, maar dat je oprecht hem ook zijn geluk wel gunt. En die tegenstrijdigheden verscheuren je van binnen.



Hier gaat het iets beter, uit het oog uit het hart (bijna dan ). Rationeel kan ik prima beredeneren waarom dit beter is, maar emotioneel is het soms moeilijk. Gelukkig gaat hij op de rem staan, al is het onbewust want hij weet niets van mijn gevoelens. Roept wel de vraag op bij mij waarom hij op de rem gaat staan, maar wishful thinking, daar ben ik goed in .
Alle reacties Link kopieren
@ Roos: mijn nr 1 weet van niets. Zitten al bijna 25 jaar in een relatie, waarvan de laatste 8 jaar seksloos. 2 jaar geleden mijn nu dus ex nr 2 tegengekomen, en een keer voor mezelf gekozen. Verdriet is lastig mee om te gaan. Vanwege vakantietijd is nr 1 nu ook thuis. Totaal heen ruimte om effe goed uit te janken.



Afscheidsseks is idd verschrikkelijk. Daarom wilde ik t in eerste instantie ook niet. Heb hem ook gezegd dat er zeker tranen zouden vloeien en natuurlijk gebeurde dat ook. De pijn van een aankomend gemis is afschuwelijk.



@ solair: Tuurlijk hoop ik stiekem dat t op niets uitloopt. Maar dat is alleen voor mezelf, niet voor hem. Ik wil ook niet egoïstisch zijn, gun hem een heerlijke relatie die nog 60 jaar mag duren. En ik weet ook wel dat als je in het begin van de jacht zit het een heerlijke tijd is. Hij is verliefd, zij ook. Dat wordt stomend de komende tijd. Almost is dan geen prio meer, dat begrijp ik.



Het weekend zie ik hem weer bij sporten, ben benieuwd of ik het droog kan houden. Het zal raar worden, afstand creëren terwijl iemand nog zo'n prominent aanwezig is in je hart. Nog een paar dagen metselen aan dat muurtje, het wordt metselen zonder tijd voor pauze geloof ik.
quote:seringetje schreef op 07 juli 2014 @ 22:59:

Tja. Uiteindelijk kan je alles herleiden tot hormonen. Ook de liefde voor je partner of je kinderen is hormonaal bepaald. Waarom zouden gevoelens voor een minnaar triviaal zijn omdat ze hormonaal zijn?Klopt, maar die gevoelens mogen bestaan, daar heb je geen last van. Maar bij een niet zo handige minnaarliefde werkt het soms om het uit te kleden, om dat 'meant to be' gevoel nuchter te ontleden. Als je bekijkt dat het maar een hoopje chemie is, dan kan je ook weten dat je er niet totaal van in de ban hoeft te zijn, juist omdat het 'maar' een troepje rondrazende hormonen zijn. Het dooft ook ooit wel weer uit, je bent er niet tot veroordeeld. Dat wilde ik alleen maar proberen duidelijk te maken. Maar dat werkt natuurlijk niet bij diegenen bij wie het wél meant to be en allemaal héél anders is
Alle reacties Link kopieren
Een bizarre samenloop. Even terug in NL en staan 1 en 2 me op te wachten om af te halen. Bizar raar en heel eng. Opeens schoven twee volkomen gescheiden werelden over elkaar heen.

Verschrikkelijke ervaring , heb er de hele nacht van wakker gelegen. Reageerde koelbloedig en nr 2 ook maar was niet leuk om de separate gevoelens die ik voor ze heb opeens te voelen samen komen. Wel een confrontatie met mijn eigen gevoel. Pfff gelukkig weer een paar weken weg, wat een toestand in mijn hoofd en hart.
Alle reacties Link kopieren
Wat ik wel zie is dat niet alleen ik veel meer ben gaan houden van nr 2, hij zich daar ook aan schuldig maakt. En wat ik merk is dat mijn relatie met nr 1 oppervlakkiger is geworden, en ik simpel weg steeds iets minder moeite ben gaan investeren. Dat is niet ok van me.
Almost wat moeilijk! Wat een pijn... En wat lijkt het me raar omheb nog weer tegen te komen. Sterkte!



Look, jij kunt dat blijkbaar, dat nuchter ontleden. Ik vind dat iets moeilijks hoor, kan me niet zo goed voorstellen hoe het werkt. Gevoelens nemen zo snel de overhand.



Anouk, ik denk dat de vijf weken afstand voor jou op een goed moment komen. Wel vraag ik me af of je er alleen uit gaat komen. Veel succes met je denkproces maar vergeet niet van je gezin te genieten....
Dymo, dat doe je ook niet zomaar even, dat is een proces, een techniek. Juist omdat die gevoelens zo snel de overhand nemen, is het bij stiekeme relaties wel handig om je hoofd te blijven gebruiken. Je bent niet je gevoelens, je hebt ook een hoofd gekregen waar je mee kunt denken. Soms is een paar passen naar achteren nemen en eens nuchter naar de situatie nu eenmaal een heel goed idee, als je nr1 relatie je lief is.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven