Seks
alle pijlers
Minnaar deel 24.
vrijdag 30 mei 2014 om 19:00
Al 23 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van Rooss: Ze ziet graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van Rooss: Ze ziet graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
dinsdag 8 juli 2014 om 14:22
Heel verstandig Annabel
Dat van normaal stabiel zijn, maar nu even wat minder, herken ik wel. Door alles wat er gebeurt is, liggen de emoties veel dichter onder m'n huid dan normaal gesproken.
Aan de ene kant vind ik dat niet erg, want ik heb mijn emoties veel te lang diep weg gestopt/moeten stoppen en het voelt juist goed om weer te 'leven' en te voelen.
Aan de andere kant is het ook wel vermoeiend af en toe.
Ook daarin moet ik nog de juiste balans in zien te vinden.
Dat van normaal stabiel zijn, maar nu even wat minder, herken ik wel. Door alles wat er gebeurt is, liggen de emoties veel dichter onder m'n huid dan normaal gesproken.
Aan de ene kant vind ik dat niet erg, want ik heb mijn emoties veel te lang diep weg gestopt/moeten stoppen en het voelt juist goed om weer te 'leven' en te voelen.
Aan de andere kant is het ook wel vermoeiend af en toe.
Ook daarin moet ik nog de juiste balans in zien te vinden.
dinsdag 8 juli 2014 om 14:26
Jane, even een tip van Flip en dit bedoel ik echt alleen positief: je hoeft hier niet alles wat we zeggen uit te leggen of te verantwoorden hoor. Je hoeft jezelf echt niet te verdedigen, dat kost jou misschien heel veel energie en wij doen er toch niet zoveel mee.
Er is niks mis mee om dingen soms eens gewoon naast je neer te leggen.
Er is niks mis mee om dingen soms eens gewoon naast je neer te leggen.
dinsdag 8 juli 2014 om 14:34
dinsdag 8 juli 2014 om 14:43
Hallo, ik beloof elke x als ik hier kom dat ik actiever mee-lees en reageer, maar dat ga ik niet meer doen (dat beloven). Het lukt me niet. (en nu kan ik de schuld lekker op mijn ADD steken wat ik ook volgens de relatietherapeuten zou hebben - nah, kutsmoes natuurlijk, maar het helpt er niet aan)
Dus ik ga hier verder ook maar niet meer schrijven, maar wilde jullie nog wel laten weten dat ik echt wel naar jullie adviezen heb geluisterd.
Het is nu dus echt 'uit' tussen mij en mijn nr2. Het werkte voor ons beide niet meer op deze manier. Er was te veel gevoel bij komen kijken en als je beiden voor je gezin wilt gaan, werkt dit niet.
Ben er niet eens heel erg verdrietig om. Mijn verstand voert nu echt de boventoon. Wel pieker ik me suf over van alles en nog wat, maar hopelijk komt ook daar rust in over een tijdje.
Bij deze bedankt voor het meeluisterend oor, de reacties en adviezen !
Dus ik ga hier verder ook maar niet meer schrijven, maar wilde jullie nog wel laten weten dat ik echt wel naar jullie adviezen heb geluisterd.
Het is nu dus echt 'uit' tussen mij en mijn nr2. Het werkte voor ons beide niet meer op deze manier. Er was te veel gevoel bij komen kijken en als je beiden voor je gezin wilt gaan, werkt dit niet.
Ben er niet eens heel erg verdrietig om. Mijn verstand voert nu echt de boventoon. Wel pieker ik me suf over van alles en nog wat, maar hopelijk komt ook daar rust in over een tijdje.
Bij deze bedankt voor het meeluisterend oor, de reacties en adviezen !
dinsdag 8 juli 2014 om 15:05
Met de contactfrequentie ben ik helemaal oke hoor, ik vermaak me momenteel prima 
Dat we geen minnaars meer zijn heb ik geaccepteerd omdat het moet. Ik had het graag anders gezien, maar ik kan het niet veranderen en probeer er dus ook maar zo weinig mogelijk energie in te steken. En zoals ik al zei: ik vermaak me momenteel prima
Dat we geen minnaars meer zijn heb ik geaccepteerd omdat het moet. Ik had het graag anders gezien, maar ik kan het niet veranderen en probeer er dus ook maar zo weinig mogelijk energie in te steken. En zoals ik al zei: ik vermaak me momenteel prima
dinsdag 8 juli 2014 om 15:50
Ik had een afspraakje gehad met mijn SV. Dat was best een fijn afspraakje. Ik heb erg moeten wennen aan de verandering dat bij mij die roze wolk/nieuwigheid er af is geraakt. Maar dit wat in de plaats is gekomen is eigenlijk ook wel erg bevredigend. Misschien vind ik dit juist wel leuker worden omdat ik het afspraakje nu veel bewuster ervaar als voorheen. Ik ben ook veel meer mezelf dan voorheen, en ik merk dat ook aan hem. Hij is meer zichzelf, zachter en milder. Nu vroeg ik mij op dit forum hard op af wat mijn SV nu eigenlijk vind. Dat ik het niet wist en dat ik me serieus af vroeg waar het heen moest op dit kruispunt gekomen. Daar heb ik een antwoord op. Op ons laatste afspraakje heb ik hem blijkbaar geraakt op de een of andere manier. Ik denk omdat ik meer mezelf ben in deze nieuwe situatie en dat merkt hij ook. Opeens zegt hij hoe leuk ik ben, dat hij gek van mijn gedrag wordt, dat ik in zijn hoofd zit, dat hij kriebels van mij krijgt, dat hij vaker wil afspreken, dat hij van mij is enz. enz. enz. Fijn om waardering te krijgen. Dit gesloten persoontje zal het niet vaak zeggen dus ik heb deze woorden even goed in mij opgenomen. Had ik net nodig! Ik wil niet iemand daten die mij niet waardeert. Even een schrik ook moet ik toegeven. Als iemand zegt kriebels te hebben klinkt dat voor mij best heavy, maar dat relativeer ik gewoon. We gaan dus gewoon verder met elkaar (zo lang het duurt).... Genieten!
dinsdag 8 juli 2014 om 16:58
dinsdag 8 juli 2014 om 19:11
quote:oranjexx schreef op 08 juli 2014 @ 14:26:
Jane, even een tip van Flip en dit bedoel ik echt alleen positief: je hoeft hier niet alles wat we zeggen uit te leggen of te verantwoorden hoor. Je hoeft jezelf echt niet te verdedigen, dat kost jou misschien heel veel energie en wij doen er toch niet zoveel mee.
Er is niks mis mee om dingen soms eens gewoon naast je neer te leggen.Thanks flip! Haha zit ook wel iets in
Jane, even een tip van Flip en dit bedoel ik echt alleen positief: je hoeft hier niet alles wat we zeggen uit te leggen of te verantwoorden hoor. Je hoeft jezelf echt niet te verdedigen, dat kost jou misschien heel veel energie en wij doen er toch niet zoveel mee.
Er is niks mis mee om dingen soms eens gewoon naast je neer te leggen.Thanks flip! Haha zit ook wel iets in
dinsdag 8 juli 2014 om 21:52
Roos, het gaat idd niet echt goed. Relatie met nr 1 is sterk enerverend vermoeiend moeizaam en vooral seksloos ( relatie van 32 jaar met hier en daar onderbreking, 2 kinderen van 25/18) en nog heel veel meer. Twee jaar geleden bewust een minaar gezocht en gevonden. In die twee jaar is dat feitelijk veel verder gegaan en hebben we een schaduwrelatie gekregen welke de relatie met nr 1 vaak naar de tweede plaats drukt. Dat zit me dwars en tegelijkertijd hou ik dat ook niet tegen. Die kut dualiteit in wat ik bedenk, voel en uiteindelijk doe, knetter wordt ik ervan.
Goed hoe komen ze nou beiden tegelijkertijd terecht op een plek waar ze allebei niet zouden zijn. Met nr1 had ik ruzie om een niet ingeloste afspraak en ik was pissed. Uiteindelijk voelde hij zich toch wel schuldig en kwam zomaar naar de luchthaven om me af te halen. ( dit is dus een unicum) Nr 2 komt me wel vaker afhalen maar had me gezegd dat hem dit nu niet ging lukken. Nr 2 doet altijd wat hij zegt en is nooit van de spontane acties maar dacht gisteren ik verras haar. Enfin ik krijg van 1 en 2 telefoon ik sta daar en daar en geloof het of niet ze staan daar samen met 1 auto ertussen en ik liep al buiten. Het was raar heel raar. Verder gaat het niet echt goed met me omdat ik nr 1 heb beloofd hem niet in de steek te laten of te verlaten, ben een tijdje weggegaan en ik merk dat ik deze belofte niet goed invul.
Naast deze relatie verwikkelingen is het leven op dit moment zowiezo lastig. Hormonen, operaties, ouders , kinderen. Gedoe.
Goed hoe komen ze nou beiden tegelijkertijd terecht op een plek waar ze allebei niet zouden zijn. Met nr1 had ik ruzie om een niet ingeloste afspraak en ik was pissed. Uiteindelijk voelde hij zich toch wel schuldig en kwam zomaar naar de luchthaven om me af te halen. ( dit is dus een unicum) Nr 2 komt me wel vaker afhalen maar had me gezegd dat hem dit nu niet ging lukken. Nr 2 doet altijd wat hij zegt en is nooit van de spontane acties maar dacht gisteren ik verras haar. Enfin ik krijg van 1 en 2 telefoon ik sta daar en daar en geloof het of niet ze staan daar samen met 1 auto ertussen en ik liep al buiten. Het was raar heel raar. Verder gaat het niet echt goed met me omdat ik nr 1 heb beloofd hem niet in de steek te laten of te verlaten, ben een tijdje weggegaan en ik merk dat ik deze belofte niet goed invul.
Naast deze relatie verwikkelingen is het leven op dit moment zowiezo lastig. Hormonen, operaties, ouders , kinderen. Gedoe.
dinsdag 8 juli 2014 om 23:05
Wil je de belofte nog inlossen naar 1 of ben je eigenlijk wel klaar met hem?
Waarom dwingt iemand een belofte af (als dat al zo gegaan is)? Hoe heb je dat gedaan met je mannen, je minnaar genegeerd? Kennen zij elkaar?
Je kinderen zijn volwassen, tijd om voor jezelf te kiezen denk ik zo. Soms maak je beloften in een bepaald stadium van je leven en ziet het er 5 jaar later ineens heel anders uit.
Waarom dwingt iemand een belofte af (als dat al zo gegaan is)? Hoe heb je dat gedaan met je mannen, je minnaar genegeerd? Kennen zij elkaar?
Je kinderen zijn volwassen, tijd om voor jezelf te kiezen denk ik zo. Soms maak je beloften in een bepaald stadium van je leven en ziet het er 5 jaar later ineens heel anders uit.
dinsdag 8 juli 2014 om 23:27
Eigenlijk ben ik wel klaar met hem, zie je weer scherp. Het afdwingen van een belofte is sneller gedaan dan je kunt bedenken. Ik heb inderdaad mijn minnaar genegeerd en nr 1 heeft er geen notie van gekregen. Nee zij kennen elkaar niet al herkende mijn minnaar wel mijn man n.a.v mij natuurlijk. Wat ik al eerder aangaf ga weer een tijdje naar het buitenland voor werk, is niet echt te zwaar dus tijd om eens te besluiten hoe verder.
dinsdag 8 juli 2014 om 23:55
Louilou, moeilijk allemaal! Heb je in net buitenland ook tijd voor jezelf? Om echt goed na te denken over wat jij wilt? Moeilijk hoor, zo'n belofte. Maar tijden veranderen, mensen veranderen, gevoellens veranderen.
dn ik, dag 1 van het afkicken is super gegaan helemaal geen contact gehad vandaag en toch een heerlijke dag gehad! Het is nog
maar dag 1 en natuurlijk belachelijk, maar ik ben trots op mezelf. Ook omdat het de bewuste dag 2 na een date is en ik gewoon werkeljjk me prima op mijn gezin kon richten. Op naar dag 2
dn ik, dag 1 van het afkicken is super gegaan helemaal geen contact gehad vandaag en toch een heerlijke dag gehad! Het is nog
maar dag 1 en natuurlijk belachelijk, maar ik ben trots op mezelf. Ook omdat het de bewuste dag 2 na een date is en ik gewoon werkeljjk me prima op mijn gezin kon richten. Op naar dag 2
woensdag 9 juli 2014 om 00:40
Veel bijgelezen, weinig tijd om te reageren. Sorry, ik leef echt met veel van jullie mee, maar nu alleen een egobericht.
Afkicken gaat, maar wel moeizamer dan gedacht. Het is hier heerlijk, en dan ineens schiet er door me heen dat ik zou willen dat ik hier met de vlam was... Heel verwarrend. Ik geniet er echt van om hier met mijn nr1 te zijn en met onze kinderen, maar als ik dan ineens denk hoe het zou zijn om de omgeving hier met hem te verkennen, dan merk ik dat hij toch dieper zit dan ik dacht. En dat ik naar het onmogelijke verlang.
Nog volop tijd om me helemaal naar nr1 te richten, en de liefde voor hem bewuster te voelen. Moet gaan lukken...
Afkicken gaat, maar wel moeizamer dan gedacht. Het is hier heerlijk, en dan ineens schiet er door me heen dat ik zou willen dat ik hier met de vlam was... Heel verwarrend. Ik geniet er echt van om hier met mijn nr1 te zijn en met onze kinderen, maar als ik dan ineens denk hoe het zou zijn om de omgeving hier met hem te verkennen, dan merk ik dat hij toch dieper zit dan ik dacht. En dat ik naar het onmogelijke verlang.
Nog volop tijd om me helemaal naar nr1 te richten, en de liefde voor hem bewuster te voelen. Moet gaan lukken...
woensdag 9 juli 2014 om 08:18
Heb hier enige dagen niet gepost, wel gelezen. Steeds meer verbijsterd door de houding en toon van een aantal vreemdgang(st)ers. Sommigen begrijp ik meer dan anderen. Maar dat is ook een kwestie van persoonlijke beoordeling & ervaring.
Kennen jullie het verhaal van Oscar Wilde, 'het portret van Dorian Gray'? Gaat over een ijdele jongeman die een perfect portret van zichzelf liet maken. Daarna verouderde hij niet meer, maar zijn geschilderde portret wel. Ook werd het portret na elke klotestreek en misdaad van Dorian steeds afzichtelijker, terwijl Dorian zelf er perfect uit bleef zien. Jaren later werd Dorian geconfronteerd met het portret, waar alleen nog maar een gruwelijke en totaal onherkenbare afbeelding te zien was...
Zo is het ook een beetje met degenen die buiten medeweten van de eigen partner een nr.2 hebben. In het begin nog wel last van schuldgevoel, maar ja, toch doorgaan door de verslavende werking van aandacht en/of geilheid. Op een gegeven moment gaan het schuldgevoel en het lastige gewetens-stemmetje steeds minder worden (logisch, alles went immers). Maar onderhuids zet de verrotting gewoon door in het portret dat 'jouw leven en dat van je relatie/gezin' heet.
En vroeg of laat zul je geconfronteerd worden met dat portret. Hetzij door het bekend worden van je vreemdgaan, hetzij door een totaal geruïneerd gezinsleven doordat de balans 'nr.1 / nr.2' simpelweg niet eeuwig is vol te houden. Zorg ervoor dat jij zelf de regie hebt over die confrontatie, en dat het portret niet nog afzichtelijker wordt.
Ik wens jullie veel moed, wijsheid en kracht in jullie keuzes. Dat is niet cynisch, maar serieus bedoeld.
Kennen jullie het verhaal van Oscar Wilde, 'het portret van Dorian Gray'? Gaat over een ijdele jongeman die een perfect portret van zichzelf liet maken. Daarna verouderde hij niet meer, maar zijn geschilderde portret wel. Ook werd het portret na elke klotestreek en misdaad van Dorian steeds afzichtelijker, terwijl Dorian zelf er perfect uit bleef zien. Jaren later werd Dorian geconfronteerd met het portret, waar alleen nog maar een gruwelijke en totaal onherkenbare afbeelding te zien was...
Zo is het ook een beetje met degenen die buiten medeweten van de eigen partner een nr.2 hebben. In het begin nog wel last van schuldgevoel, maar ja, toch doorgaan door de verslavende werking van aandacht en/of geilheid. Op een gegeven moment gaan het schuldgevoel en het lastige gewetens-stemmetje steeds minder worden (logisch, alles went immers). Maar onderhuids zet de verrotting gewoon door in het portret dat 'jouw leven en dat van je relatie/gezin' heet.
En vroeg of laat zul je geconfronteerd worden met dat portret. Hetzij door het bekend worden van je vreemdgaan, hetzij door een totaal geruïneerd gezinsleven doordat de balans 'nr.1 / nr.2' simpelweg niet eeuwig is vol te houden. Zorg ervoor dat jij zelf de regie hebt over die confrontatie, en dat het portret niet nog afzichtelijker wordt.
Ik wens jullie veel moed, wijsheid en kracht in jullie keuzes. Dat is niet cynisch, maar serieus bedoeld.
woensdag 9 juli 2014 om 09:22
@roodkapje: geen ervaring met vreemdgaan of bedrogen worden. Wel een issue met verschillende opvattingen met mijn nr.1 en enig over seksfrequentie (simpel gezegd: ik wil vaker dan zij).
Door frustratie daarover, en gewoon omdat ik t wel lekker vond, al lange tijd naar bloot / seks op internet gekeken. Voelde ik me op een gegeven moment ook niet meer schuldig over, door gewenning en door gevoel 'als zij niet wil haal ik het wel ergens anders'.
Uiteindeljk besloten dat ik zo niet verder wil en wil investeren in relatie (ook wb seks). Nadat partner vroeg of ik wel eens 'iets' op internet deed, toegegeven. En het gekke is: na enkele dagen wordt de spijt en schaamte daarover groter. Alsof ik nu pas wordt geconfronteerd met de lelijkheid van het portret dat ik afgelopen jaren heb gemaakt.
Door frustratie daarover, en gewoon omdat ik t wel lekker vond, al lange tijd naar bloot / seks op internet gekeken. Voelde ik me op een gegeven moment ook niet meer schuldig over, door gewenning en door gevoel 'als zij niet wil haal ik het wel ergens anders'.
Uiteindeljk besloten dat ik zo niet verder wil en wil investeren in relatie (ook wb seks). Nadat partner vroeg of ik wel eens 'iets' op internet deed, toegegeven. En het gekke is: na enkele dagen wordt de spijt en schaamte daarover groter. Alsof ik nu pas wordt geconfronteerd met de lelijkheid van het portret dat ik afgelopen jaren heb gemaakt.
woensdag 9 juli 2014 om 11:11
@zkotz: investeren in relatie lijkt me wijs. Vooral in openheid over je verlangens. Frustratie over gebrek aan seks is voedingsbodem voor heel veel meer dan alleen internet-porno kijken.
Verder heb ik gegniffeld om het beeld dat je van vreemdgaan schetst. Ik ben van dezelfde leeftijd als mijn 'vlam' en als zijn vaste partner, heb meer zwangerschappen doorstaan dan zij en zie er (net als zij) gewoon uit als een vrouw van onze leeftijd (40+). Hij heeft mij dus niet uitgekozen omdat ik zo'n lekker geil strak ding van 25 ben, maar een lekker geile echte vrouw met inhoud. Ik vind het beeld dat je schetst van vrouwen, zowel die van 25 als die van hogere leeftijd, niet zo vrouwvriendelijk overkomen. Misschien moet je je dat ook eens afvragen: hoe denk je eigenlijk over vrouwen in het algemeen, en je eigen vrouw in het bijzonder?
Tot slot: uit eigen ervaring kan ik je zeggen dat een verliefdheid en iets te ver gaande flirt wonderen kan doen voor de sex drive van een vrouw... Ik denk niet dat je dit voor jouw vrouw kunt organiseren, maar misschien wel een idee om de optie te bespreken. Moet je alleen niet heel bang aangelegd zijn.
Verder heb ik gegniffeld om het beeld dat je van vreemdgaan schetst. Ik ben van dezelfde leeftijd als mijn 'vlam' en als zijn vaste partner, heb meer zwangerschappen doorstaan dan zij en zie er (net als zij) gewoon uit als een vrouw van onze leeftijd (40+). Hij heeft mij dus niet uitgekozen omdat ik zo'n lekker geil strak ding van 25 ben, maar een lekker geile echte vrouw met inhoud. Ik vind het beeld dat je schetst van vrouwen, zowel die van 25 als die van hogere leeftijd, niet zo vrouwvriendelijk overkomen. Misschien moet je je dat ook eens afvragen: hoe denk je eigenlijk over vrouwen in het algemeen, en je eigen vrouw in het bijzonder?
Tot slot: uit eigen ervaring kan ik je zeggen dat een verliefdheid en iets te ver gaande flirt wonderen kan doen voor de sex drive van een vrouw... Ik denk niet dat je dit voor jouw vrouw kunt organiseren, maar misschien wel een idee om de optie te bespreken. Moet je alleen niet heel bang aangelegd zijn.
