Kinderen
alle pijlers
2 miskramen in 4 maanden, rustpauze nemen?
dinsdag 15 juli 2008 om 13:35
Beste lotgenoten,
Ik heb eind februari een miskraam gehad met 7,5 week,enorm verdrietig maar we hoopten dat het eenmalig zou zijn.....
Ik kwam op een dag thuis en kon helemaal niets alleen maar liggen ik was zo naar en zo koud van binnen!
Vanaf dat moment waren alle zwangerschapsklachten weg, geen zere borsten meer niet meer misselijk, terwijl ik dat 24 uur was enz. Ik ben toen na een kleine week naar de huisarts gegaan omdat ik zoiets had van ik ben zwanger maar het is misgegaan die dag.
Ik mocht van de huisarts een echo maar de verloskundige zei: ach joh je verliest nog niet eens bloed, nee hoor je vergist je kom over een week maar terug dan krijg je dan een echo en dan zal je vast zien dat het goed is.
nou een dag later begon ik met vloeien...............
Wel dus!!
Ik werd na 5 weken ongesteld en was gelijk weer zwanger! we waren hier superblij mee,vergeten doe je het nooit maar ik kon het toen wel beter een plekje geven doordat ik al weer blij was met deze zwangerschap.
ik mocht een vroege echo met 7 weken omdat we dan meer zekerheid zouden hebben.
Met 7,5 week een echo; en ja helemaal geweldig het hartje klopte! en het zag er allemaal goed uit!
Helemaal blij natuurlijk!!!
tot 3 weken later ik begon met vloeien.
Gelijk had ik zoiets van oh nee niet weer!!!!!\we hadden het net aan iedereen verteld.....
In die week voorafgaand had ik wel gemerkt dat mijn symtomen begonnen af te nemen. dus bij de intake van de verloskundige zei ik; dat ik mij zorgen maakte omdat het afnam en ik daardoor de vorige keer ook wist dat het niet goed zou gaan.
Maarja de Vk zei: nee joh je bent bijna 3 maand, dus dan nemen die klachten al weer af.
Maar ik had er geen goed gevoel bij want ik heb 1 kindje en bij die zwangerschap heb ik 16 weken overgegeven.
Maar na 3 dagen begon ik weer te vloeien en wist ik gelijk: zie je wel......
het was allemaal erg heftig, zondagsavons is het vruchtje er in de vruchtzak uitgekomen en was bijna compleet heel bijzonder!
ik had echt weeen gehad en perste zo hard ik kon en daar kwam bijna alles tegelijk.
de dag erna ging het aardig goed met me totdat ik swoensdag vreselijk begon te vloeien en enorm buikpijn kreeg, waardoor ik alsnog gecurreteerd moest worden.
Terwijl ik dacht dat ik echt alles kwijt was.
ik loop nu met enorm veel vragen:
* wel onderzoek of niet?
*snel weer zwanger(proberen)te worden of eerst maar eens even ontzwangeren?
*waarom?
*waarom zie je vaak dat als je er een krijgt er vaak meer volgen?
ik hoop dat jullie misschien ervaringen kunnen delen en hoor graag jullie mening.
Liefs mij
Ik heb eind februari een miskraam gehad met 7,5 week,enorm verdrietig maar we hoopten dat het eenmalig zou zijn.....
Ik kwam op een dag thuis en kon helemaal niets alleen maar liggen ik was zo naar en zo koud van binnen!
Vanaf dat moment waren alle zwangerschapsklachten weg, geen zere borsten meer niet meer misselijk, terwijl ik dat 24 uur was enz. Ik ben toen na een kleine week naar de huisarts gegaan omdat ik zoiets had van ik ben zwanger maar het is misgegaan die dag.
Ik mocht van de huisarts een echo maar de verloskundige zei: ach joh je verliest nog niet eens bloed, nee hoor je vergist je kom over een week maar terug dan krijg je dan een echo en dan zal je vast zien dat het goed is.
nou een dag later begon ik met vloeien...............
Wel dus!!
Ik werd na 5 weken ongesteld en was gelijk weer zwanger! we waren hier superblij mee,vergeten doe je het nooit maar ik kon het toen wel beter een plekje geven doordat ik al weer blij was met deze zwangerschap.
ik mocht een vroege echo met 7 weken omdat we dan meer zekerheid zouden hebben.
Met 7,5 week een echo; en ja helemaal geweldig het hartje klopte! en het zag er allemaal goed uit!
Helemaal blij natuurlijk!!!
tot 3 weken later ik begon met vloeien.
Gelijk had ik zoiets van oh nee niet weer!!!!!\we hadden het net aan iedereen verteld.....
In die week voorafgaand had ik wel gemerkt dat mijn symtomen begonnen af te nemen. dus bij de intake van de verloskundige zei ik; dat ik mij zorgen maakte omdat het afnam en ik daardoor de vorige keer ook wist dat het niet goed zou gaan.
Maarja de Vk zei: nee joh je bent bijna 3 maand, dus dan nemen die klachten al weer af.
Maar ik had er geen goed gevoel bij want ik heb 1 kindje en bij die zwangerschap heb ik 16 weken overgegeven.
Maar na 3 dagen begon ik weer te vloeien en wist ik gelijk: zie je wel......
het was allemaal erg heftig, zondagsavons is het vruchtje er in de vruchtzak uitgekomen en was bijna compleet heel bijzonder!
ik had echt weeen gehad en perste zo hard ik kon en daar kwam bijna alles tegelijk.
de dag erna ging het aardig goed met me totdat ik swoensdag vreselijk begon te vloeien en enorm buikpijn kreeg, waardoor ik alsnog gecurreteerd moest worden.
Terwijl ik dacht dat ik echt alles kwijt was.
ik loop nu met enorm veel vragen:
* wel onderzoek of niet?
*snel weer zwanger(proberen)te worden of eerst maar eens even ontzwangeren?
*waarom?
*waarom zie je vaak dat als je er een krijgt er vaak meer volgen?
ik hoop dat jullie misschien ervaringen kunnen delen en hoor graag jullie mening.
Liefs mij
dinsdag 15 juli 2008 om 13:47
Het is zeker de moeite om onderzoek aan te vragen. Of je het krijgt is een tweede.
Ik ben er na drie miskramen achter gekomen dat er een vleesboompje in mijn baarmoeder zat, na verwijdering daarvan raakte ik meteen zwanger en nooit meer een miskraam gehad.
Dan vind ik het wel zonde dat ik voor dat onderzoek drie miskramen moest doorstaan.
Het onderzoek dat ik had was niet erg intrusief. Contrastvloeistof in de eileiders/baarmoeder en daarna een foto. Aan de hand van de uitslag daarvan een kijkoperatie.
Geen idee hoe het onderzoek zou verlopen wanneer ze niets zouden vinden. En even voor de duidelijkheid: na miskraam 2 vonden ze onderzoek niet relevant.
Ontzwangeren, mwah, ik denk dat je lichaam zelf wel weet wanneer het klaar is voor een volgende zwangerschap. Indien niet komt er geen zwangerschap.
Ik ben er na drie miskramen achter gekomen dat er een vleesboompje in mijn baarmoeder zat, na verwijdering daarvan raakte ik meteen zwanger en nooit meer een miskraam gehad.
Dan vind ik het wel zonde dat ik voor dat onderzoek drie miskramen moest doorstaan.
Het onderzoek dat ik had was niet erg intrusief. Contrastvloeistof in de eileiders/baarmoeder en daarna een foto. Aan de hand van de uitslag daarvan een kijkoperatie.
Geen idee hoe het onderzoek zou verlopen wanneer ze niets zouden vinden. En even voor de duidelijkheid: na miskraam 2 vonden ze onderzoek niet relevant.
Ontzwangeren, mwah, ik denk dat je lichaam zelf wel weet wanneer het klaar is voor een volgende zwangerschap. Indien niet komt er geen zwangerschap.
dinsdag 15 juli 2008 om 14:20
Hoi ,
Ik heb zelf ook 2 vroege miskramen gehad,ja en waarom???
Hoe je het wend of keert het blijft nog altijd de wondere wereld van de baarmoeder,en in de meeste gevallen zal je het nooit weten.
Inprincipe doen ze pas onderzoeken na 3 miskramen,is mijn toen verteld en wat ik ook van anderen heb gehoord.
Snel weer zwanger raken dat kan niemand voor jou zeggen lichamelijk is er niks op tegen maar kun je het zelf handelen?
Ik denk niet dat als je er een hebt gehad je dan vaker er meerdere krijgt ,in de meeste gevallen zijn het aanleggings fouten .
Ik wens je sterkte met het verwerken van de miskramen .
groetjes matt
Ik heb zelf ook 2 vroege miskramen gehad,ja en waarom???
Hoe je het wend of keert het blijft nog altijd de wondere wereld van de baarmoeder,en in de meeste gevallen zal je het nooit weten.
Inprincipe doen ze pas onderzoeken na 3 miskramen,is mijn toen verteld en wat ik ook van anderen heb gehoord.
Snel weer zwanger raken dat kan niemand voor jou zeggen lichamelijk is er niks op tegen maar kun je het zelf handelen?
Ik denk niet dat als je er een hebt gehad je dan vaker er meerdere krijgt ,in de meeste gevallen zijn het aanleggings fouten .
Ik wens je sterkte met het verwerken van de miskramen .
groetjes matt
dinsdag 15 juli 2008 om 14:39
dinsdag 15 juli 2008 om 14:59
Ik heb in een 8 maanden tijd drie miskramen gehad waarvan 1 keer van een tweeling. Toen ben ik ook gecurretteerd. Er is nooit onderzoek gedaan. Hierna raakte ik meteen weer zwanger en nu heb ik een gezonde dochter. Na 1,5 jaar begon het te kriebelen en met veel angst zijn we voor een tweede kindje gegaan. In 1 keer raak en geen miskraam! Nu een gezonde vent van 2 jaar.
Er is geen pijl op te trekken, zovaak als het goed gaat kan het ook misgaan. Ik heb toen geen onderzoeken gehad omdat ik niet beter wist en de gyneacoloog mij dat ook niet vertelde.
Als ik dat wist had ik het zeer zeker laten doen.
Als jij je daar goed bij voelt zeker laten doen. En over het wachten...volg je gevoel.
Veel sterkte
Er is geen pijl op te trekken, zovaak als het goed gaat kan het ook misgaan. Ik heb toen geen onderzoeken gehad omdat ik niet beter wist en de gyneacoloog mij dat ook niet vertelde.
Als ik dat wist had ik het zeer zeker laten doen.
Als jij je daar goed bij voelt zeker laten doen. En over het wachten...volg je gevoel.
Veel sterkte
dinsdag 15 juli 2008 om 15:14
quote:2sterretjes schreef op 15 juli 2008 @ 13:35:
Terwijl ik dacht dat ik echt alles kwijt was.
ik loop nu met enorm veel vragen:
* wel onderzoek of niet?
*snel weer zwanger(proberen)te worden of eerst maar eens even ontzwangeren?
*waarom?
*waarom zie je vaak dat als je er een krijgt er vaak meer volgen?
ik hoop dat jullie misschien ervaringen kunnen delen en hoor graag jullie mening.
Liefs mij
Ik zou zelf niet zo snel onderzoek doen, zeker niet omdat je al een kindje hebt en je lichaam het dus wel 'kan'. Ik denk dat je gewoon twee keer 'pech' hebt gehad.
Ontzwangeren is volgens mij na zo'n korte zwangerschapsduur niet nodig. Er wordt wel een door gyn's aangeraden een maand te wachten na een miskraam, maar dat is meer omdat ze dan de zwangerschapsduur beter kunnen bepalen.
Terwijl ik dacht dat ik echt alles kwijt was.
ik loop nu met enorm veel vragen:
* wel onderzoek of niet?
*snel weer zwanger(proberen)te worden of eerst maar eens even ontzwangeren?
*waarom?
*waarom zie je vaak dat als je er een krijgt er vaak meer volgen?
ik hoop dat jullie misschien ervaringen kunnen delen en hoor graag jullie mening.
Liefs mij
Ik zou zelf niet zo snel onderzoek doen, zeker niet omdat je al een kindje hebt en je lichaam het dus wel 'kan'. Ik denk dat je gewoon twee keer 'pech' hebt gehad.
Ontzwangeren is volgens mij na zo'n korte zwangerschapsduur niet nodig. Er wordt wel een door gyn's aangeraden een maand te wachten na een miskraam, maar dat is meer omdat ze dan de zwangerschapsduur beter kunnen bepalen.
dinsdag 15 juli 2008 om 15:51
Wat verdrietig zeg 2sterretjes!
Ik heb zelf nog geen kinderen en nu twee miskramen achter de rug (beide curretages bij een missed abortion) in één jaar tijd. De eerste keer had ik een lege vruchtzak. En de tweede keer (zes weken geleden) kwam ik er bij de tweede echo met 10 weken achter dat het hartje al een week niet meer niet klopte (daarvoor had ik al wel een goede echo gehad, net als jij).
Wij hebben ook chromosomenonderzoek via het bloed aangeboden gekregen en we zitten nu te wachten op de uitslag. (Die kan wel tot drie maanden op zich laten wachten.) Ik heb zoiets van: als er iets aan de hand blijkt te zijn wil ik het graag weten. Zodat ik weet en er rekening mee kan houden. Mocht er niks uitkomen, dan hebben we in ieder geval al wat uit kunnen sluiten. Verdere onderzoeken doen ze 'pas' na drie miskramen, vertelde de gynaecoloog. Als er niks uit het chromosomenonderzoek komt, gaan ze voorlopig nog uit van toeval.
Tja, of je het weer moet proberen moet je zelf beslissen. Sommige vrouwen zijn er geestelijk kapot van en zien het even niet meer zitten om zwanger proberen te worden. Anderen proberen het gelijk weer en vinden wachten zonde. Ik kan me in jouw geval voorstellen dat je er even genoeg van hebt, zo kort op elkaar. Voor mezelf heb ik samen met mijn vriend besloten het wel weer te proberen. Wachten voelt nutteloos voor ons. Aangezien we het nog steeds erg graag willen. Maar ik ga er niet elke maand rekening mee houden, dat heb ik na die twee keer wel afgeleerd.
Op je andere vragen heb ik helaas geen antwoord. Ik weet ook niet waarom het zo werkt.
Ik heb zelf nog geen kinderen en nu twee miskramen achter de rug (beide curretages bij een missed abortion) in één jaar tijd. De eerste keer had ik een lege vruchtzak. En de tweede keer (zes weken geleden) kwam ik er bij de tweede echo met 10 weken achter dat het hartje al een week niet meer niet klopte (daarvoor had ik al wel een goede echo gehad, net als jij).
Wij hebben ook chromosomenonderzoek via het bloed aangeboden gekregen en we zitten nu te wachten op de uitslag. (Die kan wel tot drie maanden op zich laten wachten.) Ik heb zoiets van: als er iets aan de hand blijkt te zijn wil ik het graag weten. Zodat ik weet en er rekening mee kan houden. Mocht er niks uitkomen, dan hebben we in ieder geval al wat uit kunnen sluiten. Verdere onderzoeken doen ze 'pas' na drie miskramen, vertelde de gynaecoloog. Als er niks uit het chromosomenonderzoek komt, gaan ze voorlopig nog uit van toeval.
Tja, of je het weer moet proberen moet je zelf beslissen. Sommige vrouwen zijn er geestelijk kapot van en zien het even niet meer zitten om zwanger proberen te worden. Anderen proberen het gelijk weer en vinden wachten zonde. Ik kan me in jouw geval voorstellen dat je er even genoeg van hebt, zo kort op elkaar. Voor mezelf heb ik samen met mijn vriend besloten het wel weer te proberen. Wachten voelt nutteloos voor ons. Aangezien we het nog steeds erg graag willen. Maar ik ga er niet elke maand rekening mee houden, dat heb ik na die twee keer wel afgeleerd.
Op je andere vragen heb ik helaas geen antwoord. Ik weet ook niet waarom het zo werkt.
dinsdag 15 juli 2008 om 15:59
Hoi 2sterretjes wat afschuwelijk dat jij dit hebt moeten meemaken in zo'n korte periode.
Ik zou zeker nog niet opgeven, maar misschien zou je kunnen laten onderzoeken of er misschien lichamelijk iets met je is waardoor die miskramen kwamen.
Het schijnt wel dat je vlak na een miskraam het meest vruchtbaar bent, maar of je het psychisch zo snel aankunt kan alleen jij bepalen.
Zelf ben ik zwanger van mn eerste kindje en heb nooit een miskraam gehad. Maar zelfs al zou ik er ervaring mee hebben, de verwerking en de mogelijke oorzaken liggen denk ik voor elke vrouw weer anders.
Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je binnenkort een succesvolle zwangerschap zult hebben.
Ik zou zeker nog niet opgeven, maar misschien zou je kunnen laten onderzoeken of er misschien lichamelijk iets met je is waardoor die miskramen kwamen.
Het schijnt wel dat je vlak na een miskraam het meest vruchtbaar bent, maar of je het psychisch zo snel aankunt kan alleen jij bepalen.
Zelf ben ik zwanger van mn eerste kindje en heb nooit een miskraam gehad. Maar zelfs al zou ik er ervaring mee hebben, de verwerking en de mogelijke oorzaken liggen denk ik voor elke vrouw weer anders.
Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je binnenkort een succesvolle zwangerschap zult hebben.
dinsdag 15 juli 2008 om 16:06
Ik snap die opmerkingen over meer vruchtbaar zijn nooit. Je bent namelijk afhankelijk van je eisprong om zwanger te worden. Deze vind maar éé keer plaats (of twee keer in zeldzamen gevallen...). Je eicel kan daarna maar 48 bevrucht worden.
Waarom zou je dan meer vruchtbaar zijn? Is daar een wetenschappelijke verklaring voor (en zo ja: welke is dat dan)?
Volgens mij is het namelijk een bakerpraatje...
Waarom zou je dan meer vruchtbaar zijn? Is daar een wetenschappelijke verklaring voor (en zo ja: welke is dat dan)?
Volgens mij is het namelijk een bakerpraatje...
dinsdag 15 juli 2008 om 16:17
Ik heb er nooit een wetenschappelijke verklaring voor gezien, maar ook beneden de 35 jaar ben je meer vruchtbaar terwijl je dan ook maar 1 eisprong per maand hebt. En zo ook met de vruchtbaarheid vlak na een miskraam.
Als je tenminste al die zwangerschapsblaadjes/folders mag geloven.
Ik neem voor het gemak ff aan dat die geen bakerpraatjes neerschrijven.
Als je tenminste al die zwangerschapsblaadjes/folders mag geloven.
Ik neem voor het gemak ff aan dat die geen bakerpraatjes neerschrijven.
dinsdag 15 juli 2008 om 16:35
Dat je boven de 35 jaar minder vruchtbaar bent is wel wetenschappelijk verklaard. Als je er meer over wilt lezen, klik hier.
Maar dan nog kan ik nergens vinden dat je meer vruchtbaar bent na een miskraam...
Ach, het is verder ook niet belangrijk. Maar ik verbaas mij er altijd over dat het gezegd wordt, omdat het altijd via-via gaat en er nooit eens iemand een duidelijke verklaring voor heeft.
Maar dan nog kan ik nergens vinden dat je meer vruchtbaar bent na een miskraam...
Ach, het is verder ook niet belangrijk. Maar ik verbaas mij er altijd over dat het gezegd wordt, omdat het altijd via-via gaat en er nooit eens iemand een duidelijke verklaring voor heeft.
dinsdag 15 juli 2008 om 19:23
Lieve allemaal,
Ik heb op heel internet gezocht naar info over miskramen, maar bij heel veel sites lukt het inloggen me niet, dus dan kom je er gewoon niet op. Vandaar dat ik het hier probeerde en het is gelukt!
en dan ook nog zoveel en snelle reacties.... fijn!
*Als er onderzoek gedaaan word en er komt wat uit, kun je er daar dan ook wat aan doen?
Of is het zo: we hebben dit en dat ontdekt dus nu weet je waar het aan ligt, maar sorry er is niets aan te doen.
dat zei mijn verloskundige, ze zegt je kunt er toch niets aan doen wat er ook uit komt, dus wil je het wel...
Toen had ik zoiets: ja maar dan wil ik het helemaal niet weten.
Want als ik dan hoor dat het bv. aan mij ligt, ga ik me dat weer verwijten tegenover mijn man( wat niet hoeft ik weet het, maar zo ben ik een beetje)
weetje, het is allemaal zo tegenstrijdig; aan de ene kant weet ik dat ik er emotioneel nog helemaal niet aan toe ben.
want stel dat ik weer zo snel zwanger ben en het gaat weer mis?
Het hoeft niet ik weet het, maar ja ik houd er nu wel erg rekening mee.
Maar ook als het wel goed gaat, weet ik dat ik enorm veel spanning zal hebben, bovendien ben ik mega beroerd die eerste maanden dus denk ik dat het voor mezelf wel goed is om even alles op de rit te krijgen.
Maar ik wil zo graag een baby.....................................
Dus het voelt niet goed om er voor te zorgen dat ik de eerste maanden niet zwanger word, want ik wil het wel graag!!!!en blijven...
Ik ben enorm dankbaar dat ik al een meisje hebt, er zijn er genoeg onder jullie waarbij dat niet zo is. maar ze is zo dol op baby`s, dat ik het voor haar ook jammer vind dat er een hoop leeftijdsverschil tussen zit.
En daarom vraag ik me dan weer af of we wel een poosje rust moeten nemen.
Want dat vruchtbaarder na een miskraam,zwangerschap, ja ik geloof er ook wel in hoor!
mijn zus kon eigenlijk medisch gezien niet zwanger worden
Na 8 x IUI zei de gynacoloog sorry dat ik het moet zeggen maar dit is de laatste keer het heeft geen zin om verder te gaan. En wat denk je ze was zwanger!
Ze gebruikte geen anticonceptie want ze kon immers toch geen kinderen krijgen, al helemaal niet natuurlijk, en ze is nu 5 maand zwanger en haar kindje is 9 maand!zonder medici...
En ik was ook gelijk weer zwanger na mijn miskraam terwijl ik daarvoor best lange tijd er over gedaan heb.
Maar ik weet ook wel dat het natuurlijk niet altijd zo is.
bij de eerste miskraam zei ik dit hoop ik nooit meer mee te maken, en dan lig je zo weer zo en dan denk je waarom moet ik er eerst 3 krijgen voordat we gaan onderzoeken.
Bij mij zei de vk dat ik na 2 keer een onderzoek mocht en mijn gynacoloog zei 3 keer, dus die meningen waren inderdaad verdeelt,
Ik wil geen 3 e keer!
Waarom moet dat trouwens zolang duren zo n onderzoek
nogmaals alvast bedank t voor de reacties, jullie ook allemaal sterkte
liefs 2 sterretjes
[fgcolor[/i]=#000000][/fgcolor]
Ik heb op heel internet gezocht naar info over miskramen, maar bij heel veel sites lukt het inloggen me niet, dus dan kom je er gewoon niet op. Vandaar dat ik het hier probeerde en het is gelukt!
en dan ook nog zoveel en snelle reacties.... fijn!
*Als er onderzoek gedaaan word en er komt wat uit, kun je er daar dan ook wat aan doen?
Of is het zo: we hebben dit en dat ontdekt dus nu weet je waar het aan ligt, maar sorry er is niets aan te doen.
dat zei mijn verloskundige, ze zegt je kunt er toch niets aan doen wat er ook uit komt, dus wil je het wel...
Toen had ik zoiets: ja maar dan wil ik het helemaal niet weten.
Want als ik dan hoor dat het bv. aan mij ligt, ga ik me dat weer verwijten tegenover mijn man( wat niet hoeft ik weet het, maar zo ben ik een beetje)
weetje, het is allemaal zo tegenstrijdig; aan de ene kant weet ik dat ik er emotioneel nog helemaal niet aan toe ben.
want stel dat ik weer zo snel zwanger ben en het gaat weer mis?
Het hoeft niet ik weet het, maar ja ik houd er nu wel erg rekening mee.
Maar ook als het wel goed gaat, weet ik dat ik enorm veel spanning zal hebben, bovendien ben ik mega beroerd die eerste maanden dus denk ik dat het voor mezelf wel goed is om even alles op de rit te krijgen.
Maar ik wil zo graag een baby.....................................
Dus het voelt niet goed om er voor te zorgen dat ik de eerste maanden niet zwanger word, want ik wil het wel graag!!!!en blijven...
Ik ben enorm dankbaar dat ik al een meisje hebt, er zijn er genoeg onder jullie waarbij dat niet zo is. maar ze is zo dol op baby`s, dat ik het voor haar ook jammer vind dat er een hoop leeftijdsverschil tussen zit.
En daarom vraag ik me dan weer af of we wel een poosje rust moeten nemen.
Want dat vruchtbaarder na een miskraam,zwangerschap, ja ik geloof er ook wel in hoor!
mijn zus kon eigenlijk medisch gezien niet zwanger worden
Na 8 x IUI zei de gynacoloog sorry dat ik het moet zeggen maar dit is de laatste keer het heeft geen zin om verder te gaan. En wat denk je ze was zwanger!
Ze gebruikte geen anticonceptie want ze kon immers toch geen kinderen krijgen, al helemaal niet natuurlijk, en ze is nu 5 maand zwanger en haar kindje is 9 maand!zonder medici...
En ik was ook gelijk weer zwanger na mijn miskraam terwijl ik daarvoor best lange tijd er over gedaan heb.
Maar ik weet ook wel dat het natuurlijk niet altijd zo is.
bij de eerste miskraam zei ik dit hoop ik nooit meer mee te maken, en dan lig je zo weer zo en dan denk je waarom moet ik er eerst 3 krijgen voordat we gaan onderzoeken.
Bij mij zei de vk dat ik na 2 keer een onderzoek mocht en mijn gynacoloog zei 3 keer, dus die meningen waren inderdaad verdeelt,
Ik wil geen 3 e keer!
Waarom moet dat trouwens zolang duren zo n onderzoek
nogmaals alvast bedank t voor de reacties, jullie ook allemaal sterkte
liefs 2 sterretjes
[fgcolor[/i]=#000000][/fgcolor]
dinsdag 15 juli 2008 om 19:34
quote:Aruba schreef op 15 juli 2008 @ 19:28:
2sterrretjes: Het is onzin dat je het "maar gewoon moet doen" met de uitslag. Ik heb begrepen van mijn gyn. dat ze ook onderzoeken op bijv. een schildklierafwijking of suikerziekte. Dit zijn dingen waar je wel wat aan kunt doen!
oke aruba, goed dat ik dat weet!
wat heb jij voor een pijn dan 2 weken in je cycles?
te omschrijven als menstruatiepijn?
2sterrretjes: Het is onzin dat je het "maar gewoon moet doen" met de uitslag. Ik heb begrepen van mijn gyn. dat ze ook onderzoeken op bijv. een schildklierafwijking of suikerziekte. Dit zijn dingen waar je wel wat aan kunt doen!
oke aruba, goed dat ik dat weet!
wat heb jij voor een pijn dan 2 weken in je cycles?
te omschrijven als menstruatiepijn?
dinsdag 15 juli 2008 om 19:45
Hoi meiden,
Ik heb vorig jaar sept een miskraam gehad en afgelopen februari weer. In september kwamen we voor een echo en bleek dat het al met 6 a 7 weken gestopt was met groeien. Dus volgde een curretage. Na een paar maanden rust zijn we er weer voor gegaan en snel weer zwanger. Toen kreeg ik na 6,5 week bloedverlies en kwam er een spontane miskraam. We hebben daarna weer een paar maanden rustig aan gedaan (lees; van elkaar genieten zonder over vruchtbare dagen etc na te denken) en zijn in juni weer aan de serieuze slag () gegaan. Toen was het weer raak. Nu weer in de 6e week.
Destijds mochten wij ook voor dat chromosomen onderzoek etc gaan. We hebben gevraagd wat de gyn daar zelf van vond. Ze zei: "Er is heel weinig kans dat er iets uitkomt, je moet er lang op wachten, en 2x de pech hebben van die 1 op 7 is goed mogelijk."
We hebben er toen wel even over gedacht en onze conclusie was dat we het gewoon weer gingen proberen. We zagen nog geen reden voor verder onderzoek.
Hopelijk gaat deze zwangerschap goed. Mocht dit ook fout gaan, dan gaan we wel onderzoekjes laten doen. We zijn allebei gezond (niet roken, drinken, genoeg sporten, normale cyclus, worden snel zwanger etcetc) dus hebben nog steeds goede hoop dat het 3x scheepsrecht zal zijn!!
GR SUUS
Ik heb vorig jaar sept een miskraam gehad en afgelopen februari weer. In september kwamen we voor een echo en bleek dat het al met 6 a 7 weken gestopt was met groeien. Dus volgde een curretage. Na een paar maanden rust zijn we er weer voor gegaan en snel weer zwanger. Toen kreeg ik na 6,5 week bloedverlies en kwam er een spontane miskraam. We hebben daarna weer een paar maanden rustig aan gedaan (lees; van elkaar genieten zonder over vruchtbare dagen etc na te denken) en zijn in juni weer aan de serieuze slag () gegaan. Toen was het weer raak. Nu weer in de 6e week.
Destijds mochten wij ook voor dat chromosomen onderzoek etc gaan. We hebben gevraagd wat de gyn daar zelf van vond. Ze zei: "Er is heel weinig kans dat er iets uitkomt, je moet er lang op wachten, en 2x de pech hebben van die 1 op 7 is goed mogelijk."
We hebben er toen wel even over gedacht en onze conclusie was dat we het gewoon weer gingen proberen. We zagen nog geen reden voor verder onderzoek.
Hopelijk gaat deze zwangerschap goed. Mocht dit ook fout gaan, dan gaan we wel onderzoekjes laten doen. We zijn allebei gezond (niet roken, drinken, genoeg sporten, normale cyclus, worden snel zwanger etcetc) dus hebben nog steeds goede hoop dat het 3x scheepsrecht zal zijn!!
GR SUUS
dinsdag 15 juli 2008 om 20:12
quote:2sterretjes schreef op 15 juli 2008 @ 19:23:
*Als er onderzoek gedaaan word en er komt wat uit, kun je er daar dan ook wat aan doen?
Of is het zo: we hebben dit en dat ontdekt dus nu weet je waar het aan ligt, maar sorry er is niets aan te doen.
dat zei mijn verloskundige, ze zegt je kunt er toch niets aan doen wat er ook uit komt, dus wil je het wel...
Want dat vruchtbaarder na een miskraam,zwangerschap, ja ik geloof er ook wel in hoor!
Bij mij zei de vk dat ik na 2 keer een onderzoek mocht en mijn gynacoloog zei 3 keer, dus die meningen waren inderdaad verdeelt,
Ik wil geen 3 e keer!
Waarom moet dat trouwens zolang duren zo n onderzoek
Wat vreselijk voor je sterretje!
Ik wilde je vragen eigenlijk beantwoorden, maar misschien komt het wat erg zakelijk over. Hopelijk heb je er toch wat aan.
Veel sterkte in elk geval!
Het is een genetisch onderzoek. Het is een zeer uitgebreid onderzoek en daardoor duur onderzoek, waardoor er een landelijke regel is vastgesteld dat je dus pas na 3 miskramen voor verder onderzoek in aanmerking komt. Afhankelijk van je verzekering kan het in een enkel geval nog verschillen. Aan je genen kun je inderdaad niets veranderen, dus daarom het antwoord van je vk.
De onderzoeken waar een andere forummer het over had (sorry ben de naam even kwijt) verlopen normaal gesproken al eerder via de huisarts en die kunnen wel al eerder gedaan worden.
Helaas ben je niet vruchtbaarder na je miskraam, je cyclus is alleen vaak even iets regelmatiger door de progesteron in je lijf. De kans dat er bevrucht wordt, is even groot als alle andere keren.
De kans op een nieuwe miskraam is wel iets verhoogd, omdat je lichaam nog 'in het vorige proces' zit. Een time-out is dus lichamelijk én geestelijk geen slecht idee.
*Als er onderzoek gedaaan word en er komt wat uit, kun je er daar dan ook wat aan doen?
Of is het zo: we hebben dit en dat ontdekt dus nu weet je waar het aan ligt, maar sorry er is niets aan te doen.
dat zei mijn verloskundige, ze zegt je kunt er toch niets aan doen wat er ook uit komt, dus wil je het wel...
Want dat vruchtbaarder na een miskraam,zwangerschap, ja ik geloof er ook wel in hoor!
Bij mij zei de vk dat ik na 2 keer een onderzoek mocht en mijn gynacoloog zei 3 keer, dus die meningen waren inderdaad verdeelt,
Ik wil geen 3 e keer!
Waarom moet dat trouwens zolang duren zo n onderzoek
Wat vreselijk voor je sterretje!
Ik wilde je vragen eigenlijk beantwoorden, maar misschien komt het wat erg zakelijk over. Hopelijk heb je er toch wat aan.
Veel sterkte in elk geval!
Het is een genetisch onderzoek. Het is een zeer uitgebreid onderzoek en daardoor duur onderzoek, waardoor er een landelijke regel is vastgesteld dat je dus pas na 3 miskramen voor verder onderzoek in aanmerking komt. Afhankelijk van je verzekering kan het in een enkel geval nog verschillen. Aan je genen kun je inderdaad niets veranderen, dus daarom het antwoord van je vk.
De onderzoeken waar een andere forummer het over had (sorry ben de naam even kwijt) verlopen normaal gesproken al eerder via de huisarts en die kunnen wel al eerder gedaan worden.
Helaas ben je niet vruchtbaarder na je miskraam, je cyclus is alleen vaak even iets regelmatiger door de progesteron in je lijf. De kans dat er bevrucht wordt, is even groot als alle andere keren.
De kans op een nieuwe miskraam is wel iets verhoogd, omdat je lichaam nog 'in het vorige proces' zit. Een time-out is dus lichamelijk én geestelijk geen slecht idee.
