
Ik zit er even flink doorheen!
donderdag 12 juni 2008 om 14:33
k denk ook, Claire, dat ze die angst voelen. Het gaat bij mij ook om mannen. Die instelling moet ik inderdaad gaan aannemen; wat je zegt. Ik weet ook zeker, dat als hij mij bijv. aangeraakt zou hebben, dat ik dan ook wel heel doeltreffend gehandeld zou hebben, maar iets minder netjes, zeg maar.
Ik heb er weer van geleerd. Ik wil mij niet afschermen van de mensen om mij heen, maar ik mag wel echt mijn eigen ruimte beschermen. En ik mag er op vertrouwen, dat ik mijn eigen beschermengel kan zijn inderdaad; dat ik alert en moedig genoeg ben om op te treden voor mezelf als het nodig is.
Overigens geloof ik echt wel dat er beschermengelen zijn, die soms daadwerkelijk iemand kunnen redden uit een bepaalde situatie. Zo heb ik zelf ooit, lang geleden, iets meegemaakt wat ik achteraf nog steeds niet kan verklaren, maar ik was wel in levensgevaar, zeg maar, en het is goed afgelopen. Anders zat ik hier nu natuurlijk ook niet meer!! Het was echt nog niet mijn tijd.
Ik heb er weer van geleerd. Ik wil mij niet afschermen van de mensen om mij heen, maar ik mag wel echt mijn eigen ruimte beschermen. En ik mag er op vertrouwen, dat ik mijn eigen beschermengel kan zijn inderdaad; dat ik alert en moedig genoeg ben om op te treden voor mezelf als het nodig is.
Overigens geloof ik echt wel dat er beschermengelen zijn, die soms daadwerkelijk iemand kunnen redden uit een bepaalde situatie. Zo heb ik zelf ooit, lang geleden, iets meegemaakt wat ik achteraf nog steeds niet kan verklaren, maar ik was wel in levensgevaar, zeg maar, en het is goed afgelopen. Anders zat ik hier nu natuurlijk ook niet meer!! Het was echt nog niet mijn tijd.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 13 juni 2008 om 13:28
Bij mij slaat de angst en woede vaak naar binnen. Ik word dan heel erg stil. Ben niet iemand die gaat gillen of gaat schreeuwen.
Wat ik laatst eens heb gedaan toen ik boos en angstig was....ik ben in mijn auto gestapt en ben als een vreselijk viswijf gaan zitten schreeuwen en schelden. Ik schrok vanmezelf. Maar ben toch verder gegaan. Steeds harder. Ik voelde me steeds sterker worden...en zei ook hardop: ik laat me niet meer manipuleren enz enz...
Later heb ik echt zitten lachen ( slappelach) om mezelf en kwam ik met een glimlach en krachtiger weer thuis!
Misschien ook wat voor jou?
Wat ik laatst eens heb gedaan toen ik boos en angstig was....ik ben in mijn auto gestapt en ben als een vreselijk viswijf gaan zitten schreeuwen en schelden. Ik schrok vanmezelf. Maar ben toch verder gegaan. Steeds harder. Ik voelde me steeds sterker worden...en zei ook hardop: ik laat me niet meer manipuleren enz enz...
Later heb ik echt zitten lachen ( slappelach) om mezelf en kwam ik met een glimlach en krachtiger weer thuis!
Misschien ook wat voor jou?
vrijdag 13 juni 2008 om 14:20
quote:claire123 schreef op 13 juni 2008 @ 13:28:
Bij mij slaat de angst en woede vaak naar binnen. Ik word dan heel erg stil. Ben niet iemand die gaat gillen of gaat schreeuwen.
Dat is bij mij ook zo. Die auto-tip is een goeie. Ik heb zoiets eerder wel gedaan als ik me verdrietig voelde. Cd'tje mee met geschikte muziek, hard meegalmen en dan kwam het wel los.
Kwaadheid voel ik pas sinds kort, heel af en toe eens..
(na heel erg lang niets gevoeld te hebben)
Bij mij slaat de angst en woede vaak naar binnen. Ik word dan heel erg stil. Ben niet iemand die gaat gillen of gaat schreeuwen.
Dat is bij mij ook zo. Die auto-tip is een goeie. Ik heb zoiets eerder wel gedaan als ik me verdrietig voelde. Cd'tje mee met geschikte muziek, hard meegalmen en dan kwam het wel los.
Kwaadheid voel ik pas sinds kort, heel af en toe eens..
(na heel erg lang niets gevoeld te hebben)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 20 juni 2008 om 10:05
Elmervrouw, jij maakt wel wat mee hoor.
Ik vind wel dat je zo'n vent gewoon uit je taxi moet zetten, na zo'n daad, of als je dat niet durft, zet je de taxi gewoon aan de kant en sluiteltjes mee. Dan mag je baas het oplossen. Die baas van jouw had ook wel iets steviger mogen optreden denk ik.
Je beschermengeltje zal hier vast wel gezorgd hebben, dat je geen ongeluk kreeg.
Ik vind wel dat je zo'n vent gewoon uit je taxi moet zetten, na zo'n daad, of als je dat niet durft, zet je de taxi gewoon aan de kant en sluiteltjes mee. Dan mag je baas het oplossen. Die baas van jouw had ook wel iets steviger mogen optreden denk ik.
Je beschermengeltje zal hier vast wel gezorgd hebben, dat je geen ongeluk kreeg.
vrijdag 20 juni 2008 om 11:49
Gisteren had ik een afspraak met mijn reïntegratiecoach; gelukkig gaat deze begeleiding nog enkele maanden door, ook nu ik weer aan het werk ben.
Met hem uitgebreid deze voorvallen besproken. Hij kent mij inmiddels behoorlijk goed na anderhalf jaar. Zei goede dingen over het omgaan met dingen die je raken (bijv. als ze in de taxi over kinderen beginnen), en omgaan met paniek zoals met die examinator. Tip: time-out nemen, even rustig kijken wat er precies aan de hand is, in plaats van zo snel mogelijk willen wegvluchten uit de paniek, wat altijd mijn neiging is.
Overigens raakte hij mij ook behoorlijk toen hij het had over gevoel delen als er zo iets gebeurt. Zijn eigen zakdoek kwam eraan te pas
Toen realiseerde ik me pas echt goed hoelang ik alles altijd alleen heb proberen te doen, terwijl het juist zo'n opluchting kan zijn als je even iets met iemand kan delen.
En hoe bang ik ben dat een ander er misbruik van maakt, als ik emotie laat zien; want dat gebeurde vroeger altijd en later ook nog.
Terwijl mensen nu zó anders reageren... ik kan het nog nauwelijks bevatten.
Met hem uitgebreid deze voorvallen besproken. Hij kent mij inmiddels behoorlijk goed na anderhalf jaar. Zei goede dingen over het omgaan met dingen die je raken (bijv. als ze in de taxi over kinderen beginnen), en omgaan met paniek zoals met die examinator. Tip: time-out nemen, even rustig kijken wat er precies aan de hand is, in plaats van zo snel mogelijk willen wegvluchten uit de paniek, wat altijd mijn neiging is.
Overigens raakte hij mij ook behoorlijk toen hij het had over gevoel delen als er zo iets gebeurt. Zijn eigen zakdoek kwam eraan te pas
Toen realiseerde ik me pas echt goed hoelang ik alles altijd alleen heb proberen te doen, terwijl het juist zo'n opluchting kan zijn als je even iets met iemand kan delen.
En hoe bang ik ben dat een ander er misbruik van maakt, als ik emotie laat zien; want dat gebeurde vroeger altijd en later ook nog.
Terwijl mensen nu zó anders reageren... ik kan het nog nauwelijks bevatten.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 10 juli 2008 om 01:25
http://www.mijnalbum.nl/Foto-6AOC8STD.jpg
anoniem_51715 wijzigde dit bericht op 10-07-2008 01:37
Reden: opnieuw :)
Reden: opnieuw :)
% gewijzigd
woensdag 16 juli 2008 om 14:00
verraden vertrouwen
een gezin, keurig netjes,
normaal genoeg aan de buitenkant
maar binnen
was een meisje
dat bijna stikte in die schijn
mist en verwarring
verraad
van vertrouwen
van het mooiste van het kind
gebroken, hart-gebroken
laat haar zwijgen, doe haar weg
zodat wij kunnen doorgaan met de schone schijn
stik er nu zelf maar in
dat leeg decor
die lege woorden, het niet-kijken, niet-horen;
ik wil méér, ik wil anders!
mijn hart leeft en voelt
mijn mist is weg
ik wil leven en liefhebben
ik wil weer vertrouwen
ik wil alles wat écht is.
een gezin, keurig netjes,
normaal genoeg aan de buitenkant
maar binnen
was een meisje
dat bijna stikte in die schijn
mist en verwarring
verraad
van vertrouwen
van het mooiste van het kind
gebroken, hart-gebroken
laat haar zwijgen, doe haar weg
zodat wij kunnen doorgaan met de schone schijn
stik er nu zelf maar in
dat leeg decor
die lege woorden, het niet-kijken, niet-horen;
ik wil méér, ik wil anders!
mijn hart leeft en voelt
mijn mist is weg
ik wil leven en liefhebben
ik wil weer vertrouwen
ik wil alles wat écht is.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 17 juli 2008 om 18:07
Morgen is mijn meisje jarig.
Ze wordt twaalf jaar.
Zes was ze, toen ik haar voor het laatst zag.
De helft van haar leven zonder elkaar.
Ik geef je deze plek, Sennah.
Ruimte voor jou, zodat de wereld niet vergeet wat sommigen uit mijn omgeving doodleuk wel vergeten.
Ik hou van jou.
Ik mis je.
Ik mis je broertje.
Hartsverbondenheid,
hartsverscheurdheid.
Ze wordt twaalf jaar.
Zes was ze, toen ik haar voor het laatst zag.
De helft van haar leven zonder elkaar.
Ik geef je deze plek, Sennah.
Ruimte voor jou, zodat de wereld niet vergeet wat sommigen uit mijn omgeving doodleuk wel vergeten.
Ik hou van jou.
Ik mis je.
Ik mis je broertje.
Hartsverbondenheid,
hartsverscheurdheid.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos