Kinderen ongewenst?

quote:HaagsLoesje schreef op 23 juli 2008 @ 18:44:

[...]



(nog niet alles gelezen dus kans op mosterd. mocht dat aan het eind zo zijn, nog tig pagina's te gaan dan zal ik mijn berichtje inderdaad als zodanig aanpassen...)



Ik moest erg lachen om jou voorbeeld van kleine onopgevoede kinderen. Ik kreeg daar een groot 'duhuh' gevoel bij. Natuurlijk zijn kleine kinderen onopgevoed, geen kind, jij ook niet, wordt opgevoed geboren en kleine kinderen zitten dus midden in het proces om opgevoed te worden (of niet...).Oh, da's geen mosterd hoor. Da's beyond mosterd. Maar dat geeft niet, want zdit concept lijkt maar niet tot de hersens van Elninjoo door te dringen.

quote:tante Klaas schreef op 23 juli 2008 @ 18:19:

ah zo, dan begreep ik je een beetje verkeerd qwertu. da's dan wel weer schattig, zo;n spontane actie!



Dat vond ik ook. Dat is precies wat ik zo leuk vind aan kinderen: ze kunnen op totaal ontwapenende wijze zomaar een zonnestraaltje kado geven.



Eigenlijk zonde dat je dat als zuurpruim mist, als je je zo blindstaart op het "vervelende gegil".

quote:qwertu schreef op 23 juli 2008 @ 18:53:

Wat moet je doen als je ze niet meeneemt, Elninjoo? Thuis vastbinden soms? Bakje eten ernaast zodat ze niet verhongeren.



Get a life!

Naar de oppas, naar opa/oma etc. Zo doen veel mensen dat, als ze werken, als ze eens uit willen of andere eigen bezigheden hebben met vrienden/vriendinnen.

Dat jij voor 'n kind hebt gekozen wil niet zeggen dat je er je omgeving ook mee op moet zadelen (tenzij ze het zelf leuk vinden natuurlijk) Mijn huis is niet ingericht op graaiende peuterhandjes en mijn trap is vrij toegankelijk zonder leuning, dus bij mij heeft 'n kind niets te zoeken en een bezoekje van iemand die 'n kind meeneemt en dat constant in de gaten moet houden en tot orde moet roepen is ook weinig zinvol. In 't geval de oppas niet kan zou ik 'n afspraak dus gewoon verzetten.

quote:elninjoo schreef op 23 juli 2008 @ 18:51:

[...]



Dat vind ik idd omgekeerde wereld. Zeker als je naar mensen gaat die geen kinderen gewend zijn. Wat wil je dan met ze doen? Ze vastbinden zodat ze het huis en zichzelf niet afbreken? Niet elk huis is kinderproof tenslotte, verder zijn er ook geen kindersnoepjes en drankjes in huis bij mensen die nooit kinderen over de vloer krijgen.



Ondanks dat ik met een vijf jarige kleuter nog lang niet klaar ben met opvoeden, heeft hij nooit de boel afgebroken hoor! En kindersnoepjes/drankjes, joh tis gek, maar kinderen zijn net mensen en als ik ergens ben waar ze geen specifieke kindereten/drinken hebben eet hij toch gewoon wat wij krijgen. Toen hij heel klein was nam ik dat ook zelf mee.



Maar om nog even terug te komen op het uitnodigen en wel of geen kinderen meenemen. Iedereen die mij uitnodigt voor wat dan ook weet dat ik een kind heb. Ik word namelijk nooit uitgenodigd door vreemde Wanneer ik dan ergens bijvoorbeeld om 2 uur in de middag uitgenodigd wordt voor de koffie, ga ik er vanuit dat mijn zoon welkom is (tenzij hij op school zit uiteraard). Wanneer dit na kinderbedtijd is, zoek ik een oppas, niet omdat ik verwacht dat hij dan niet meer welkom is, maar omdat het kinderbedtijd is. Ik vind het wel zo beleefd dat wanneer je iets organiseert van te voren bedenkt hoe je het wil hebben en als je liever geen kinderen erbij wilt dit aangeeft, er dus niet zomaar vanuit gaan dat het wel duidelijk is of dat het jou gevraagd wordt.



Overigens zou ik makkelijk een bruiloft kunnen afzeggen als mijn zoon niet welkom is, persoonlijk hou ik daar niet van en dat zijn diegene die het organiseert vrij om geen kinderen toe te laten en de genodigde vrij om niet te komen.



(pfff, even snel getypt, jengelen kleuter aan mijn arm die een verhaaltje wilt en de betekenis van 'geduld' nog niet kent... )

Ik denk dat dat inderdaad gauw einde vriendschap zou zijn ja. Ik vind de hele gedachtengang die jij ten toon spreidt echt zó asociaal en wereldvreemd, kan er met mijn verstand niet bij. Niemand hoeft mijn broedsel leuk te vinden, maar ze hoort wel gewoon bij me hoor. Ik ga me niet in bochten wringen om haar onder te brengen "omdat er geen kindersnoepjes zijn" (die ik gewoon zelf in mijn tas heb zitten, dus dat zal het probleem niet zijn).

quote:qwertu schreef op 23 juli 2008 @ 18:54:

[...]





Oh, da's geen mosterd hoor. Da's beyond mosterd. Maar dat geeft niet, want zdit concept lijkt maar niet tot de hersens van Elninjoo door te dringen.



Ben nog niet door alle pagina's heen, dus eigenlijk hoor ik door de ergelijke personen die dan toch reageren zonder alles gelezen te hebben. Misschien moet daar ook maar een verbod op komen.



Overigens heeft het geen nut om mijn berichtje aan te passen, je hebt mij al gequote....

quote:elninjoo schreef op 23 juli 2008 @ 19:00:

[...]



Naar de oppas, naar opa/oma etc. Zo doen veel mensen dat, als ze werken, als ze eens uit willen of andere eigen bezigheden hebben met vrienden/vriendinnen.

Dat jij voor 'n kind hebt gekozen wil niet zeggen dat je er je omgeving ook mee op moet zadelen (tenzij ze het zelf leuk vinden natuurlijk) Mijn huis is niet ingericht op graaiende peuterhandjes en mijn trap is vrij toegankelijk zonder leuning, dus bij mij heeft 'n kind niets te zoeken en een bezoekje van iemand die 'n kind meeneemt en dat constant in de gaten moet houden en tot orde moet roepen is ook weinig zinvol. In 't geval de oppas niet kan zou ik 'n afspraak dus gewoon verzetten.Wanneer jij iemand uitnodigt die kinderen heeft, geef jij dan niet aan dat je liever niet hebt dat de kinderen meekomen, zeker als het op een 'kindvriendelijk' tijdstip is?

quote:HaagsLoesje schreef op 23 juli 2008 @ 19:02:

[...]





Ondanks dat ik met een vijf jarige kleuter nog lang niet klaar ben met opvoeden, heeft hij nooit de boel afgebroken hoor! En kindersnoepjes/drankjes, joh tis gek, maar kinderen zijn net mensen en als ik ergens ben waar ze geen specifieke kindereten/drinken hebben eet hij toch gewoon wat wij krijgen. Toen hij heel klein was nam ik dat ook zelf mee.

Bier, wijn, brie???



quote:Maar om nog even terug te komen op het uitnodigen en wel of geen kinderen meenemen. Iedereen die mij uitnodigt voor wat dan ook weet dat ik een kind heb. Ik word namelijk nooit uitgenodigd door vreemde Wanneer ik dan ergens bijvoorbeeld om 2 uur in de middag uitgenodigd wordt voor de koffie, ga ik er vanuit dat mijn zoon welkom is (tenzij hij op school zit uiteraard). Wanneer dit na kinderbedtijd is, zoek ik een oppas, niet omdat ik verwacht dat hij dan niet meer welkom is, maar omdat het kinderbedtijd is. Ik vind het wel zo beleefd dat wanneer je iets organiseert van te voren bedenkt hoe je het wil hebben en als je liever geen kinderen erbij wilt dit aangeeft, er dus niet zomaar vanuit gaan dat het wel duidelijk is of dat het jou gevraagd wordt.

Ik vraag als ik iemand uitnodig of iets wil afspreken idd altijd wanneer ze vrij is en dus de kinderen naar de oppas of school zijn. Dan komt niemand voor verrassingen te staan. Men weet van mij ook dat ik niets met kinderen heb en dat je nu eenmaal niet gezellig kunt kletsen met elkaar als er continu een aandachtsvretertje tussen komt.



quote:Overigens zou ik makkelijk een bruiloft kunnen afzeggen als mijn zoon niet welkom is, persoonlijk hou ik daar niet van en dat zijn diegene die het organiseert vrij om geen kinderen toe te laten en de genodigde vrij om niet te komen.Denk dat dat ook niet erg gevonden wordt. Als je het beiden met tegenzin zou doen; de gever van 't feestje omdat die geen kinderen wil en de genodigde die niet zonder z'n kind wil, dan is het beter om er vanaf te zien dan dat een van beiden zich verplicht gaat zitten voelen.

Ik moet zeggen, toen mijn kinderen jonger waren,vond ik het ook niet altijd fijn om ze mee te nemen naar mensen die zelf geen kinderen hadden en hun inrichting ook niet ingericht was op kinderen. Als ik naar die mensen ging, liet ik de kinderen thuis bij een oma ofzo. En mensen die zelf geen kinderen hadden, nodigde ik meestal 's avonds uit als de kinderen op bed lagen.

Aan de ene kant roepen de moeders hier om het hardst dat men hun kind echt niet leuk hoeft te vinden.

Aan de andere kant is iemand die niets met kinderen heeft egoistisch en asociaal volgens diezelfde moeders. Dat snap ik ff niet.



Niks met kinderen hebben is geen enge afwijking hoor, een hekel aan kids in het algemeen hebben ook niet.

Ik snap best dat het steekt als mensen dat zeggen, want dan hebben ze waarschijnlijk dus ook een hekel aan jouw bloedjes. Als ik zeg dat ik het gros van de kids onopgevoed vind dan heb ik indirect kritiek op jouw opvoedkwaliteiten en dat zal best niet leuk zijn. Begrijp ik, heus.

Ik ben ook niet 's werelds grootste kindervriend. Al ben ik de liefste tante van de hele wereld, een vreemd kind van vreemde mensen doet me niet zoveel.

Ik zie ze vaak ook niet, als jouw kind lief naar me lacht in een café dan heb ik dat niet eens door.

Ik denk er niet vaak niet aan (ik ben de vriendin die altijd belt net als jij je kids naar bed moet brengen, want ik denk daar gewoon niet aan, zit niet in mijn systeem) ik vergeet verjaardagen van kinderen en als ik geen zin heb om leuk tegen ze te doen dan doe ik dat ook niet.

Ik doe ook niet gemeen hoor, ik ben goed in negeren



Nogmaals ik snap best dat het helemaal niet zo leuk is om iets dergelijks te lezen, want jouw kind is natuurlijk haske bijzonder. Tegelijkertijd is het ook niet leuk om meteen maar in de asociale kinderhaters-hoek te worden gezet zo gauw je maar een beetje kritiek hebt.



Ja, ik vind elnino ook wel ver gaan, tegelijkertijd herken ik haar gevoelens heel goed.

Dat felle antikind kwam bij mij ook voort uit een soort afzetten tegen de 'ouder / kind maffia', om het maar zo ff te noemen.

Geen kinderen willen in een wereld waar alles om kids lijkt te draaien is niet altijd de makkelijkste keuze. Als (wannebe) ouders je dan meteen afschilderen als egoistisch dan is mijn reactie iig dat ik nog feller anti gaan reageren.



(overigens, ik heb het wel over een keuze, maar het niet hebben van een kinderwens is net zo min een keuze als het wél hebben van die wens)

quote:HoiPippiLangkous schreef op 23 juli 2008 @ 19:47:

Aan de ene kant roepen de moeders hier om het hardst dat men hun kind echt niet leuk hoeft te vinden.

Aan de andere kant is iemand die niets met kinderen heeft egoistisch en asociaal volgens diezelfde moeders. Dat snap ik ff niet.



Niks met kinderen hebben is geen enge afwijking hoor, een hekel aan kids in het algemeen hebben ook niet.

Ik snap best dat het steekt als mensen dat zeggen, want dan hebben ze waarschijnlijk dus ook een hekel aan jouw bloedjes. Als ik zeg dat ik het gros van de kids onopgevoed vind dan heb ik indirect kritiek op jouw opvoedkwaliteiten en dat zal best niet leuk zijn. Begrijp ik, heus.

Ik ben ook niet 's werelds grootste kindervriend. Al ben ik de liefste tante van de hele wereld, een vreemd kind van vreemde mensen doet me niet zoveel.

Ik zie ze vaak ook niet, als jouw kind lief naar me lacht in een café dan heb ik dat niet eens door.

Ik denk er niet vaak niet aan (ik ben de vriendin die altijd belt net als jij je kids naar bed moet brengen, want ik denk daar gewoon niet aan, zit niet in mijn systeem) ik vergeet verjaardagen van kinderen en als ik geen zin heb om leuk tegen ze te doen dan doe ik dat ook niet.

Ik doe ook niet gemeen hoor, ik ben goed in negeren



Nogmaals ik snap best dat het helemaal niet zo leuk is om iets dergelijks te lezen, want jouw kind is natuurlijk haske bijzonder. Tegelijkertijd is het ook niet leuk om meteen maar in de asociale kinderhaters-hoek te worden gezet zo gauw je maar een beetje kritiek hebt.



Ja, ik vind elnino ook wel ver gaan, tegelijkertijd herken ik haar gevoelens heel goed.

Dat felle antikind kwam bij mij ook voort uit een soort afzetten tegen de 'ouder / kind maffia', om het maar zo ff te noemen.

Geen kinderen willen in een wereld waar alles om kids lijkt te draaien is niet altijd de makkelijkste keuze. Als (wannebe) ouders je dan meteen afschilderen als egoistisch dan is mijn reactie iig dat ik nog feller anti gaan reageren.



(overigens, ik heb het wel over een keuze, maar het niet hebben van een kinderwens is net zo min een keuze als het wél hebben van die wens)Helemaal mee eens! Ik heb ook niet zoveel met kinderen. Zolang ze rustig zijn, niet teveel lawaai maken en een beetje uit mijn buurt blijven, is het prima. En zo ben ik altijd al geweest, ook als kind. Toevallig had ik het er pas nog over met mijn moeder, ze zegt altijd dat ik een kind was voor oude mensen: nooit druk rennend of hard schreeuwend. Toen hield ik al niet van drukte om me heen en dat is niet veranderd. Als mijn neefjes of nichtjes op bezoek zijn en ze zijn erg druk, ben ik bekaf als ze weer weg zijn. Al die drukte om me heen kost me ontzettend veel energie. Misschien een klein gevalletje van hooggevoeligheid Maar dat geldt niet alleen voor kinderen hoor. Harde muziek of luidruchtige volwassenen vind ik ook niet echt prettig. Een hutje op de hei zou niet gek zijn, nu nog het geld ervoor

Hmm, ik heb het toch anders. Ja ik ben doodmoe na een logeerpartijtje, maar ik heb ook heel veel plezier als er kleintjes zijn. Ik krijg er wel energie van, ook als ze m'n hele huis overhoop halen (en dat doen ze, ze maken tenten in de huiskamer, spetteren de badkamer onder, laten een spoor van kruimels achter alsof ze Klein Duimpje zijn )

Kinderen horen ook lekker ondeugend en druk te zijn, maar dat si heel wat anders dan vervelend en onopgevoed.

Ik vind kinderen wel leuk.. maar op mijn werk heb ik er soms wel een beetje een hekel aan. Vooral als ze gaan rennen en gillen en er geen ouder in de buurt is om ze even tot de orde te roepen. Als ik vrij ben en op een terras zit of ergens aan het relaxen ben heb ik helemaal geen problemen met rennende of spelende en gillende kinderen. Maar op mijn werk is het lastig aangezien ik klanten niet kan verstaan aan de telefoon of bij de receptie. En eerlijk is eerlijk ik vind op dat moment niet zo zeer de kinderen als wel de ouders die zo nodig te lang aan hun wijntjes lopen te sippen irritant.

Ben er even uit geweest, maar ik heb kennelijk iets gemist?

Pipi, wie zegt dat het niet hebben van een kinderwens of het niks ophebben met kinderen jou tot een egoistisch en asociaal individu maken? Volgens mij plaats je jezelf in die hoek hoor, want ik zet je er zeker niet in.

Ik heb zelf eigenlijk vrij weinig met kinderen (dus kan me inleven in jouw beleefwereld, zeker ten minste tot de tijd dat ik zelf een koter deze wereld inholp) en ik ben zelf moeder, dus kan me ook de wereld en gevoelens voorstellen van een moeder of vader.



Maar volgens mij heeft niemand je nog egoistisch of asociaal benoemd. Het enige wat ik eigenlijk verwacht van iedereen in deze wereld is dat met redelijkheid en realisme iedereen op deze aardkloot er gewoon mag zijn, dus óók mijn kind. Mijn kind hoeft helemaal niet in niemands huis rond te banjeren die er geen zin in heeft. Het blijft ten slotte jouw huis. Maar mijn kind bestaat wél, dus net doen alsof het niet leeft vind ik weinig ode aan de vriendschap.



Ik haal maar even jouw vorm van vriendschap aan. Ik heb nl een vriendin (he, ben jij het??) en die heeft net zo weinig als jij op met mijn kind en handelt en reageert ook idem als jij doet. Kortom, houdt totaal geen rekening met mijn veranderde wereld. Ook al heb ik haar lief, het steekt wel dat mijn veranderde wereld haar zo weinig gelegen laat, dat ik serieus overweeg de vriendschap stilletjes dood te laten bloeden. Want ik neem al bagger weinig contact meer met haar op. En zij doet hetzelfde met mij, dus dan lijkt het me een duidelijke zaak.



Ik heb altijd geprobeerd interesse in haar leven te blijven tonen en probeer rekening te houden met haar wereld (niet bellen als ze nachtdienst had vroeger), ellenlange zwetsverhalen aan te horen over vriendje dit en vriendje dat (terwijl ik al jaren dezelfde vent op de bank had zitten). En nu ik sinds drie jaar een kind heb, hoor ik haar nooit ook maar 1 gemeende vraag stellen die langer dan 5 minuten duurt over mijn leven en de plek die mijn kind inneemt in mijn leven. Ik weet niet of jij het bent (ben jij het vriendin??), maar ik kan zeggen dat de liefde dan een beetje begint op te houden.

Vriendin onder haar eigen voorwaarden blijkbaar. Nou dankje, maar dan pas ik.

quote:HoiPippiLangkous schreef op 23 juli 2008 @ 19:47:

Aan de ene kant roepen de moeders hier om het hardst dat men hun kind echt niet leuk hoeft te vinden.

Aan de andere kant is iemand die niets met kinderen heeft egoistisch en asociaal volgens diezelfde moeders. Dat snap ik ff niet.





Het gaat om twee verschillende dingen. Natuurlijk vind ik het leuker als je mijn kind geweldig vindt. Maar als je niets hebt met kinderen, een hekel hebt aan kinderen of er zelfs bang van bent (wat voorkomt), dan is dat wat mij betreft óók prima. Ik vind ook niet iedereen even leuk, net zo min als ik iedereens partner leuk vind, sterker nog: ik ben ook wel eens kinderen tegengekomen die ik niet leuk vind. Mag allemaal, je hoeft niet met iedereen door één deur te kunnen.



Máár: al die mensen die je niet leuk vindt, groot of klein, maken wel deel uit van de maatschappij. En dan mag je nog zo'n hekel hebben aan kinderen: ze zijn er wel en ze hebben er recht op om er te zijn. Net zoals gehandicapten, zwakzinnigen, negers, nou ja, díe hele riedel, er óók recht op hebben om er te zijn.

Als iemand serieus aan alle zwarten een hekel zou hebben, dan mág dat van mij. Ik zou het raar vinden, maar het mag wel. Je gedachten en denkbeelden zijn vrij. Maar ik vind niet, ik vind nóóit, dat je een ander mens de toegang tot de maatschappij (de supermarkt, noem maar op) mag ontzeggen omdat jij nu eenmaal die denkbeelden hebt. De denkbeelden an sich zijn egocentrisch en asociaal, maar hell, dat is zowel het wel als niet krijgen van kinderen ook. Dus daarin verschillen we niet.

Wat het voor mij wél verschillend maakt, is als iemand aan z'n eigen denkbeelden de consequentie verbindt dat een volledige bevolkingsgroep maar geweerd moet worden, of zich anders maar gewoon koest moet houden. En dat terwijl het juist gaat om een groep mensen die zich niet koest kán houden. Dat zit er namelijk bij kinderen niet standaard ingebakken, bij geen enkel kind. Álle kinderen hebben hun vervelende buien en daar moet je -zowel als ouder als als kind alsmede als maatschappij- gewoon doorheen. Die perioden hebben een doel, namelijk het verkennen, overschrijden en daarmee ontdekken van grenzen. Dat is een normaal aspect van de ontwikkeling van een kind. Van élk kind. Alle "kinderhaters" hebben die fase zelf ook doorgemaakt en die hebben als zelfstandig individu op kunnen groeien -met kéuzevrijheden- juist bij de gratie van het zich mogen bewegen in de maatschappij. En dat is precies wat hier bijvoorbeeld door Elninjoo kinderen ontzegd wordt: die moeten zich maar koest houden, maar beter nog: die moeten maar weggestopt worden. Zodat ze háár in de supermarkt niet voor de voeten lopen.



Hiermee ontneem je kinderen van de mogelijkheid op te groeien tot een vrij en zelfstandig individu, dat op een gezonde manier leert omgaan met grenzen en keuzes. Hiermee ontken je in mijn ogen ook waar je zelf vandaan komt. En hiermee ontken je ook een van de belangrijkste fundamenten van de maatschappij, namelijk dat die bestaat bij de gratie van voortplanting, van het voortbestaan van onze soort. Alle stoere woorden ten spijt: dat zit in íeder mens ingebakken. Zelfs in mensen zonder kinderwens.



Door kinderen hun plek in de maatschappij te ontzeggen, ontken je in mijn ogen de natuur, de maatschappij en in kern ook jezelf.



Je hoeft mijn kind echt niet aardig te vinden. Maar voor de maatschappij is het wel noodzakelijk dat er kinderen bestaan. Hun ontzeggen waar ieder mens recht op heeft, namelijk bewegingsvrijheid, dát is wat ik asociaal noem. Om bovenstaande. Niet omdat ik de persoonlijke beleving veroordeel: gedachten zijn vrij.

quote:qwertu schreef op 23 juli 2008 @ 21:17:

[...]



Je hoeft mijn kind echt niet aardig te vinden. Maar voor de maatschappij is het wel noodzakelijk dat er kinderen bestaan. Hun ontzeggen waar ieder mens recht op heeft, namelijk bewegingsvrijheid, dát is wat ik asociaal noem. Om bovenstaande. Niet omdat ik de persoonlijke beleving veroordeel: gedachten zijn vrij.Maar die bewegingsvrijheid die hebben ze thuis, in de speeltuin, op het schoolplein op hun kindersportclubjes etc. Waarom moet de hele maatschappij er van 'meegenieten'? Voor alles is een tijd en 'n plaats, er zijn genoeg plaatsen waar kinderen kind kunnen en mogen zijn, maar is het dan nog teveel gevraagd om te verwachten dat ouders ze op plaatsen waar het geen kleuterklas is zoals o.a. in winkels ze tenminste te proberen koest te houden of zich te verontschuldigen tegenover medebezoekers als het ze niet lukt?

Precies Qwertu, je slaat de spijker op z'n kop. Zo bedoel ik 'm helemaal, maar jij verwoort 'm iets beter. Denk wat je niet laten kunt, maar accepteer wel de wereld zoals die is. Ontken het feit niet dat de mensheid in de basis geprogrammeerd is met het voorplantingsgen en dat er daarom ook niks wereldvreemds aan is dat het daarom dus ook voor 98% gebeurt. Je kunt er elke ratio op loslaten, de mooiste theorietjes over gaan verzinnen, het een keuze noemen, een hobby. Feit blijft dat je gemaakt bent tot het doen van een aantal dingen tot je de pijp uitgaat en kinderen krijgen is daar onderdeel van. Er is geen reden om te bestaan als je het mij vraagt. Tis gewoon zoals het is ; )

Klink ik nu depressief, ja he ??



Stop met het te begrijpen, stop met je aan de kant gezet te voelen -want dat zul je altijd blijven, mensen gaan dood, kinderen worden er geboren, nog ver nadat wij allemaal de pijp uitzijn-, stop met het te veroordelen. Ga gewoon lekker genieten van het feit dat je merendeels van de tijd naar eigen wens geen kind om je heen hebt en wees tolerant op de momenten dat je voet zet in den maatschappij en als je het over je hart kunt verkrijgen eens een vriendelijk knikje naar de ouder die stoeit met zijn/haar kroost in de supermarkt. En als ene kind storend is en dan bedoel ik écht storend, claim dan ook je recht om er iets van te zeggen en ga niet de zuurpuim uithangen die vervolgens alle kinderen en alle ouders op 1 hoop vegen.

quote:elninjoo schreef op 23 juli 2008 @ 21:27:

[...]



Maar die bewegingsvrijheid die hebben ze thuis, in de speeltuin, op het schoolplein op hun kindersportclubjes etc. Waarom moet de hele maatschappij er van 'meegenieten'?



Ik denk dat jij een ding gewoon niet begrijpt, of niet wilt begrijpen:

de maatschappij bestaat niet uit louter volwassenen, maar uit volwassenen EN kinderen. Dus je kunt kinderen niet tegenover de maatschappij plaatsen. Jij stelt in feite een soort Apartheidssysteem voor kinderen voor, en ik vind dat echt een schande.

Daarom begon ze vanmiddag ook over zuid-Afrika.



Het begint voor mij trouwens steeds meer als zelfhaat te klinken.

Overigens, Elninjoo: ik heb geen netwerk (qua oppassen), of had ik dan geen kinderen mogen nemen....

Oh ws wel, moet dan alleen Albert laten komen, ipv kind mee te nemen naar AH.

Ik heb niet alle berichten gelezen maar dit is toch raar? We zijn toch allemaal kinderen geweest en kinderen zijn toch de toekomst? Volgens mij begint Nederland wel erg te individualiseren. Persoonlijk vind ik dat Nederlanders zich wel erg snel aan ergeren aan alles en nog wat, moeten dan overal aparte regels en plekken voor komen? Laten we eens lekker normaal gaan doen met zijn allen en eens ophouden met ergeren! Wie dat niet kan, kan beter gaan verhuizen naar een plek waar niet zoveel mensen op elkaar leven...pffff

Intiem, ik had het niet over posts die aan mij waren gericht, het ging om de reacties naar Elnino.

Overigens zet jij mij in een hoek waar ik niet thuis hoor door mij te vergelijken met een vriendin die totaal geen interesse in jou toont. Die vergelijking gaat helemaal mis.

Dat ik vergeet dat het kinderbedtijd is, is geen deinteresse. Als je daar niet inzit dan denk je daar gewoon niet aan. Net zoals mijn vriendin vergeet dat niet iedereen op zondagochtend al om 08:00 uur wakker is en mij gerust opbelt. lekker als je een kater hebt



Q, ik begrijp wat je bedoelt.



Eowynn, nú voel ik me niet meer aangevallen, maar er was een tijd dat ik dat wel had. En heel soms als ik een echt achterlijke reactie nu nog weleens

Je hebt gelijk hoor, mensen hebben altijd wel iets op te merken. Neemt niet weg dat ik er een tijdlang echt schijtziek van werd, vooral al die impertinente vragen die men stelde.

quote:elninjoo schreef op 23 juli 2008 @ 21:27:

[...]



Maar die bewegingsvrijheid die hebben ze thuis, in de speeltuin, op het schoolplein op hun kindersportclubjes etc. Waarom moet de hele maatschappij er van 'meegenieten'? Voor alles is een tijd en 'n plaats, er zijn genoeg plaatsen waar kinderen kind kunnen en mogen zijn, maar is het dan nog teveel gevraagd om te verwachten dat ouders ze op plaatsen waar het geen kleuterklas is zoals o.a. in winkels ze tenminste te proberen koest te houden of zich te verontschuldigen tegenover medebezoekers als het ze niet lukt?Maar waar erger jij je dan zo aan? Wat doen die kinderen dat zo erg is dat de ouders zich tegenover jou moeten verontschuldigen?