Relaties
alle pijlers
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5
zaterdag 7 juli 2007 om 23:49
Een topic waar iedere vrouw kan aansluiten die in een ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
woensdag 23 juli 2008 om 16:33
Misschien kunnen ze er niets mee op dit moment, maar het kan toch zinvol zijn om er even melding van te maken (hoeft niet meteen een aangifte te zijn met het hele gedoe eromheen). Mocht er - wat niet te hopen is - toch nog meer rottigheid volgen, dan is er alvast iets bekend bij de politie. Of weet je zeker dat dit het eindpunt is in alle opzichten?
woensdag 23 juli 2008 om 16:35
Weet je wat me ook opvalt Yas? Dat jij een week geleden of zo nog schreef dat je dacht dat niemand zou begrijpen dat je bij hem weg zou gaan. Je ex, je kinderen, je vriendinnen, ze vonden hem allemaal zó geweldig. Zie je dat je bij hen bij wijze van spreken ook oogkleppen opzette? Je dacht dat iedereen hem door dezelfde roze bril zag. En nu zie je dat jij de enige was.
Wat is er precies gebeurd, behalve die aansteker naar je hoofd?
Ik denk trouwens dat dit soort mannen zich prima kan beheersen. Het is dan ook een keuze om hun geweld op één persoon te richten. Je bent echt uitverkoren, zou je kunnen zeggen
Wat is er precies gebeurd, behalve die aansteker naar je hoofd?
Ik denk trouwens dat dit soort mannen zich prima kan beheersen. Het is dan ook een keuze om hun geweld op één persoon te richten. Je bent echt uitverkoren, zou je kunnen zeggen
Ga in therapie!
woensdag 23 juli 2008 om 16:36
Nou, ja ik weet ook niet wanneer je echt een melding maakt.
Een grens is een grens, maar het kan ook zo al klaar zijn.
Ik weet natuurlijk niet precies wat er gebeurd is.
Manu is op wrede wijze om het leven gekomen. Ze wilde weg bij haar ex, uit een gewelddadige relatie. Heftig verhaal, een goede vriendin van Manu heeft hier over haar verteld.
Het heeft mij zeer geraakt wat ze schreef.
Een grens is een grens, maar het kan ook zo al klaar zijn.
Ik weet natuurlijk niet precies wat er gebeurd is.
Manu is op wrede wijze om het leven gekomen. Ze wilde weg bij haar ex, uit een gewelddadige relatie. Heftig verhaal, een goede vriendin van Manu heeft hier over haar verteld.
Het heeft mij zeer geraakt wat ze schreef.
woensdag 23 juli 2008 om 16:44
quote:yasmijn schreef op 23 juli 2008 @ 16:37:
Euh ja, daar was ie niet blij mee.
Maar wat kan ie eraan doen? Niks noppes nada.
Ik post wat ik wil.
Maar was het een trigger.
Had hij gelezen, wat Mir hier geschreven had.
Dat was nl. niet vleiend en zeker niet voor een Narcist, die zichzelf zo geweldig vindt.
Ik schrok wel toen ik las dat hij al 4 x geweldadig geweest was.
Wat een opluchting dat je ervan af bent.
Nu MM nog !!! Ik hoop dat ze meeleest en er van leert.
Euh ja, daar was ie niet blij mee.
Maar wat kan ie eraan doen? Niks noppes nada.
Ik post wat ik wil.
Maar was het een trigger.
Had hij gelezen, wat Mir hier geschreven had.
Dat was nl. niet vleiend en zeker niet voor een Narcist, die zichzelf zo geweldig vindt.
Ik schrok wel toen ik las dat hij al 4 x geweldadig geweest was.
Wat een opluchting dat je ervan af bent.
Nu MM nog !!! Ik hoop dat ze meeleest en er van leert.
woensdag 23 juli 2008 om 16:59
Goh wat een nieuws ineens Yasmijn. Had ik totaal niet verwacht!
Als er sprake is van geweld moet je altijd een melding maken bij de politie. Hij zit nog in je huis, je spullen staan er nog, jij bent er net weg. Er zijn nog heel veel factoren waardoor de boel echt nogmaals kan escaleren.
Maar heel veel sterkte!
Elmer, blijf dit pad bewandelen. Je leeft nu. Dat verdien je.
Als er sprake is van geweld moet je altijd een melding maken bij de politie. Hij zit nog in je huis, je spullen staan er nog, jij bent er net weg. Er zijn nog heel veel factoren waardoor de boel echt nogmaals kan escaleren.
Maar heel veel sterkte!
Elmer, blijf dit pad bewandelen. Je leeft nu. Dat verdien je.
woensdag 23 juli 2008 om 17:00
woensdag 23 juli 2008 om 17:03
woensdag 23 juli 2008 om 17:21
Hallo,
Welkom Yasmijn!
Volgens mij mis ik wat want ik ken je verhaal niet...Maar goed dat je bij hem weg bent in ieder geval.
Iseo, lief dat je telkens naar me vraagt. Dat waardeer ik heel erg. Ik merk dat ik nu in zo'n andere fase zit dan jullie. Ik zit er middenin, moet nu eerst alles regelen om daarna verder te kunnen. Ik kan kan wil nu niet teveel analyseren omdat mijn hoofd te vol zit met de regeldingen. Dat komt later wel. Maar bovenal verheerst het goede, euforische gevoel nopg steeds. De opluchting. Maar omdat we nog in een huis wonen kan ik hem nog niet van een afstand bekijken. Snappen jullie me nog?
Elmervrouw, ik leef met je struggle mee, knuffel voor jou!
Liefs,
Z
Welkom Yasmijn!
Volgens mij mis ik wat want ik ken je verhaal niet...Maar goed dat je bij hem weg bent in ieder geval.
Iseo, lief dat je telkens naar me vraagt. Dat waardeer ik heel erg. Ik merk dat ik nu in zo'n andere fase zit dan jullie. Ik zit er middenin, moet nu eerst alles regelen om daarna verder te kunnen. Ik kan kan wil nu niet teveel analyseren omdat mijn hoofd te vol zit met de regeldingen. Dat komt later wel. Maar bovenal verheerst het goede, euforische gevoel nopg steeds. De opluchting. Maar omdat we nog in een huis wonen kan ik hem nog niet van een afstand bekijken. Snappen jullie me nog?
Elmervrouw, ik leef met je struggle mee, knuffel voor jou!
Liefs,
Z
woensdag 23 juli 2008 om 17:30
Ik snap het helemaal Zonnepit. Ik denk dat het een goed idee is je energie nu vooral op de praktische zaken te richten. De hele verwerking komt straks wel en dan heb je ook lekker je eigen plek ervoor. Ben je al verder gekomen met woonruimte, bank enz.? Ik ben blij dat je het zo positief blijft inzien!
Ga in therapie!
woensdag 23 juli 2008 om 17:43
Nou Morrigana, een vent gewoon aan de kant zetten..............
Dat is hier in de meeste gevallen niet van toepassing.
Vind ik eigenlijk ook wel een beetje misplaatst.
Zonnepitje, je komt o zo sterk over. Wat ben jij overtuigd geweest van je beslissing.
En inderdaad, met meer afstand kun je hem ook anders gaan bekijken.
Ook fijn dat hij zich nog steeds positief opstelt.
Dat is hier in de meeste gevallen niet van toepassing.
Vind ik eigenlijk ook wel een beetje misplaatst.
Zonnepitje, je komt o zo sterk over. Wat ben jij overtuigd geweest van je beslissing.
En inderdaad, met meer afstand kun je hem ook anders gaan bekijken.
Ook fijn dat hij zich nog steeds positief opstelt.
woensdag 23 juli 2008 om 17:46
quote:pom508 schreef op 23 juli 2008 @ 17:43:
Nou Morrigana, een vent gewoon aan de kant zetten..............
Dat is hier in de meeste gevallen niet van toepassing.
Vind ik eigenlijk ook wel een beetje misplaatst.
Zonnepitje, je komt o zo sterk over. Wat ben jij overtuigd geweest van je beslissing.
En inderdaad, met meer afstand kun je hem ook anders gaan bekijken.
Ook fijn dat hij zich nog steeds positief opstelt.Ik had het natuurlijk tussen aanhalingstekens kunnen zetten, maar ik dacht dat het zo wel begrepen zou worden.
Nou Morrigana, een vent gewoon aan de kant zetten..............
Dat is hier in de meeste gevallen niet van toepassing.
Vind ik eigenlijk ook wel een beetje misplaatst.
Zonnepitje, je komt o zo sterk over. Wat ben jij overtuigd geweest van je beslissing.
En inderdaad, met meer afstand kun je hem ook anders gaan bekijken.
Ook fijn dat hij zich nog steeds positief opstelt.Ik had het natuurlijk tussen aanhalingstekens kunnen zetten, maar ik dacht dat het zo wel begrepen zou worden.
woensdag 23 juli 2008 om 18:19
Yasmijn! Geen feestelijke intochten hier, voor niemand, maar wel een warm welkom...
Vertel maar, als je kan, als je durft.
Ik durf het bijna niet te zeggen, maar het eerste wat ik dacht toen ik je avatar zag opdoemen hier: Yasmijn komt hier voor iemand anders. Yasmijn overkomt dit niet!
Waar ik bij anderen nu zo'n bloedhekel aan heb, als ze mij zo sterk noemen. Ja, de buitenkant. Wat ze mij zien doen.
En hoe ik er uit zie, gôh, wat zie je er fantastisch uit! Gaat goed hé?
Ja, nou....hoe rotter ik me vanbinnen voel, hoe beter ik eruit zie.
En niemand ziet mij wanneer ik in mijn schulp wegkruip, klein en niks meer dan verdriet en allenigheid.
Vandaag stranddag. De jongens de hele dag in de weer met een vlieger. Ik onder mijn parasol, strandstoel. Ik bij een huisje, zij langs het water. Ik ben hun moeder, ik ben zo trots, maar het knaagt zo, het knaagt zo, en dan wordt het angst, hartkloppingen, paniek. Wat is de zee mooi, het zand warm, de zon goud. Maar ik geniet niet.
Ik moet nu gaan.
Kom later terug.
Perel.
Vertel maar, als je kan, als je durft.
Ik durf het bijna niet te zeggen, maar het eerste wat ik dacht toen ik je avatar zag opdoemen hier: Yasmijn komt hier voor iemand anders. Yasmijn overkomt dit niet!
Waar ik bij anderen nu zo'n bloedhekel aan heb, als ze mij zo sterk noemen. Ja, de buitenkant. Wat ze mij zien doen.
En hoe ik er uit zie, gôh, wat zie je er fantastisch uit! Gaat goed hé?
Ja, nou....hoe rotter ik me vanbinnen voel, hoe beter ik eruit zie.
En niemand ziet mij wanneer ik in mijn schulp wegkruip, klein en niks meer dan verdriet en allenigheid.
Vandaag stranddag. De jongens de hele dag in de weer met een vlieger. Ik onder mijn parasol, strandstoel. Ik bij een huisje, zij langs het water. Ik ben hun moeder, ik ben zo trots, maar het knaagt zo, het knaagt zo, en dan wordt het angst, hartkloppingen, paniek. Wat is de zee mooi, het zand warm, de zon goud. Maar ik geniet niet.
Ik moet nu gaan.
Kom later terug.
Perel.
woensdag 23 juli 2008 om 18:53
quote:zonnepitje2 schreef op 23 juli 2008 @ 17:21:
Iseo, lief dat je telkens naar me vraagt. Dat waardeer ik heel erg. Ik merk dat ik nu in zo'n andere fase zit dan jullie. Ik zit er middenin, moet nu eerst alles regelen om daarna verder te kunnen. Ik kan kan wil nu niet teveel analyseren omdat mijn hoofd te vol zit met de regeldingen. Dat komt later wel. Maar bovenal verheerst het goede, euforische gevoel nopg steeds. De opluchting. Maar omdat we nog in een huis wonen kan ik hem nog niet van een afstand bekijken. Snappen jullie me nog?
Liefs,
Z
Ik snap je meid. Je bent een joekel hoor, dat je zo doorzet. Ik ben heel erg trots op je! Ik ga proberen er op te letten vaker aan je te vragen hoe het met je is.
Iseo, lief dat je telkens naar me vraagt. Dat waardeer ik heel erg. Ik merk dat ik nu in zo'n andere fase zit dan jullie. Ik zit er middenin, moet nu eerst alles regelen om daarna verder te kunnen. Ik kan kan wil nu niet teveel analyseren omdat mijn hoofd te vol zit met de regeldingen. Dat komt later wel. Maar bovenal verheerst het goede, euforische gevoel nopg steeds. De opluchting. Maar omdat we nog in een huis wonen kan ik hem nog niet van een afstand bekijken. Snappen jullie me nog?
Liefs,
Z
Ik snap je meid. Je bent een joekel hoor, dat je zo doorzet. Ik ben heel erg trots op je! Ik ga proberen er op te letten vaker aan je te vragen hoe het met je is.
woensdag 23 juli 2008 om 18:57
woensdag 23 juli 2008 om 20:31
quote:yasmijn schreef op 23 juli 2008 @ 20:04:
Perel, dat heeft Yasmijn ook altijd gedacht over Yasmijn, dat overkomt Yasmijn niet!'
Het overkwam Yasmijn dus wel!
Maar niemand bedenkt ook van te voren dat je bepaalde grenzen niet gaat aangeven, of dat je de dingen zult accepteren die in zo'n relatie plaatsvinden.
Het is een proces, en dat is ook de schok achteraf denk ik.
Dan zie je heel duidelijk weer het tegenover elkaar staan.
Bijna iedereen zal zeggen, dat overkomt mij niet. Of denkt te weten wat te doen als zoiets ontstaat, een ongelijkwaardigheid in je relatie met je geliefde.
Maar in de praktijk blijkt het moeilijk, pijnlijk, hard.
Dat maakt het soms ook ingewikkeld om er over te praten.
Maar dat is wel mooi om te lezen, dat jij het er dus met je omgeving wel over kunt hebben. Toch?
Perel, dat heeft Yasmijn ook altijd gedacht over Yasmijn, dat overkomt Yasmijn niet!'
Het overkwam Yasmijn dus wel!
Maar niemand bedenkt ook van te voren dat je bepaalde grenzen niet gaat aangeven, of dat je de dingen zult accepteren die in zo'n relatie plaatsvinden.
Het is een proces, en dat is ook de schok achteraf denk ik.
Dan zie je heel duidelijk weer het tegenover elkaar staan.
Bijna iedereen zal zeggen, dat overkomt mij niet. Of denkt te weten wat te doen als zoiets ontstaat, een ongelijkwaardigheid in je relatie met je geliefde.
Maar in de praktijk blijkt het moeilijk, pijnlijk, hard.
Dat maakt het soms ook ingewikkeld om er over te praten.
Maar dat is wel mooi om te lezen, dat jij het er dus met je omgeving wel over kunt hebben. Toch?
