Relaties
alle pijlers
wat moet ik doen?
zaterdag 26 juli 2008 om 17:07
Hallo,
Hier een verhaal van mij waarvan ik niet zo goed weet wat ik ermee aan moet.
Vorig jaar heb ik op een feest een leuke jongen ontmoet. Het was een vriend van de partner van mijn beste vriendin. We hebben een aantal dates gehad, maar hij twijfelde steeds, dus heb ik op een gegeven moment de knopp doorgehakt, ook al was ik nog stapel op hem. (achteraf bleek dat hij ook nog met iemand anders ana het daten was)
Ruim een maand geleden kreeg ik een sms van hem dat hij het verkloot had en me graag weer wilde zien. Eerst wilde ik er niets mee doen, maar toen mijn beste vriendin vertelde dat hij al 2 maanden om mijn nummer zeurde en er nu heeeel zeker van was, ben ik er toch op in gegaan.
Nu, ruim een maand later krijg ik tch weer sterk het vermoeden dat menneer het niet meer weet. Zijn verleden kwam ineens weer op en zit nu in therapie om het te verwerken (een niet verwerkte relatie van 12 jaar). Ik wil het nu wel eens echt proberen, maar ik zie hem 1 keer per week en dan ook nog maar eens een avond of een zondagmiddag. Niet echt iets om elkaar echt goed te leren kennen....
MOrgenmiddag zie ik hem weer en ik zit er toch sterk aan te denken het af te kappen. Wat vinden jullie. Is dit te snel, moet ik het met hem bespreken en zo ja, hoe?
Het gekke is, hij is achterin de 30 wil graag kinderen maar ik kom tot nu toe op de laatste plaats lijkt het wel. Vrienden en familie gaan voor. Ik heb hier niet zo heel veel zin in. Ik weet dat hij bindingsangst heeft (wie niet tegenwoordig) maar moet ik mijzelf dan wegcijferen?
Alvast bedankt voor het lezen.
Hier een verhaal van mij waarvan ik niet zo goed weet wat ik ermee aan moet.
Vorig jaar heb ik op een feest een leuke jongen ontmoet. Het was een vriend van de partner van mijn beste vriendin. We hebben een aantal dates gehad, maar hij twijfelde steeds, dus heb ik op een gegeven moment de knopp doorgehakt, ook al was ik nog stapel op hem. (achteraf bleek dat hij ook nog met iemand anders ana het daten was)
Ruim een maand geleden kreeg ik een sms van hem dat hij het verkloot had en me graag weer wilde zien. Eerst wilde ik er niets mee doen, maar toen mijn beste vriendin vertelde dat hij al 2 maanden om mijn nummer zeurde en er nu heeeel zeker van was, ben ik er toch op in gegaan.
Nu, ruim een maand later krijg ik tch weer sterk het vermoeden dat menneer het niet meer weet. Zijn verleden kwam ineens weer op en zit nu in therapie om het te verwerken (een niet verwerkte relatie van 12 jaar). Ik wil het nu wel eens echt proberen, maar ik zie hem 1 keer per week en dan ook nog maar eens een avond of een zondagmiddag. Niet echt iets om elkaar echt goed te leren kennen....
MOrgenmiddag zie ik hem weer en ik zit er toch sterk aan te denken het af te kappen. Wat vinden jullie. Is dit te snel, moet ik het met hem bespreken en zo ja, hoe?
Het gekke is, hij is achterin de 30 wil graag kinderen maar ik kom tot nu toe op de laatste plaats lijkt het wel. Vrienden en familie gaan voor. Ik heb hier niet zo heel veel zin in. Ik weet dat hij bindingsangst heeft (wie niet tegenwoordig) maar moet ik mijzelf dan wegcijferen?
Alvast bedankt voor het lezen.
zaterdag 26 juli 2008 om 17:10
Op te maken uit je laatste alinea, zeg je het eigenlijk zelf al: ''Ik heb hier niet zo heel veel zin in.... moet ik mezelf dan wegcijferen?''
Waarom zou je er nog energie in steken als je er eigenlijk al geen behoefte aan hebt?
Hij is zelf nog in een verwerkingsproces, en misschien moet hij eerst dat maar eens 'oplossen' voordat hij met jou aan een avontuurtje begint, niet dan?
Succes!
Waarom zou je er nog energie in steken als je er eigenlijk al geen behoefte aan hebt?
Hij is zelf nog in een verwerkingsproces, en misschien moet hij eerst dat maar eens 'oplossen' voordat hij met jou aan een avontuurtje begint, niet dan?
Succes!
zaterdag 26 juli 2008 om 17:14
Eens met Ryanne.
Een "nieuwe liefde" die al meteen zo moeizaam verloopt, lijkt me niet ideaal. Mijn ervaring is dat 'die leuke tijd waarin je vlinders hebt en alles geweldig' dan ook nooit gaat komen.
Als je partner tijdens je relatie moeilijk tijden doormaakt, is het natuurlijk wat anders.
Tuurlijk leek om te horen dat ie om je nummer heeft gevraagd - streelt je ego natuurlijk - maar dat weegt toch niet op tegen de rest?
Fijn wknd!
Een "nieuwe liefde" die al meteen zo moeizaam verloopt, lijkt me niet ideaal. Mijn ervaring is dat 'die leuke tijd waarin je vlinders hebt en alles geweldig' dan ook nooit gaat komen.
Als je partner tijdens je relatie moeilijk tijden doormaakt, is het natuurlijk wat anders.
Tuurlijk leek om te horen dat ie om je nummer heeft gevraagd - streelt je ego natuurlijk - maar dat weegt toch niet op tegen de rest?
Fijn wknd!
zaterdag 26 juli 2008 om 17:14
zaterdag 26 juli 2008 om 17:15
dat klopt, maar mijn beste vrienin en haar partner (die hem dus heel goed kent) zegen dathij er echt goed over heeft nagedacht en dat ik hem een kans moet geven en de tijd en ruimte. Oftewel; geheel volgens zijn idee, de mijne doen er niet zo toe of zo. Dit wil ik best wel even, maar nu na een maand weet ik het niet meer zo.
zaterdag 26 juli 2008 om 17:20
"Ik weet dat hij bindingsangst heeft (wie niet tegenwoordig)"
Is dat zo? Ik geen geen mensen met bindingsangst. Ik ken wel mensen die zich alleen willen binden als ze voldoende voelen voor een ander. In het algemeen lijkt bindingsangst me een smoes te zijn die gebruikt wordt door mensen die hun ware gevoelens niet aan die ander kenbaar durven te maken. Het is natuurlijker ook eenvoudiger om te zeggen dat je last hebt van bindingsangst dan om te zeggen dat je die ander niet aantrekkelijk genoeg vindt. Enfin, trek je conclusies.
Is dat zo? Ik geen geen mensen met bindingsangst. Ik ken wel mensen die zich alleen willen binden als ze voldoende voelen voor een ander. In het algemeen lijkt bindingsangst me een smoes te zijn die gebruikt wordt door mensen die hun ware gevoelens niet aan die ander kenbaar durven te maken. Het is natuurlijker ook eenvoudiger om te zeggen dat je last hebt van bindingsangst dan om te zeggen dat je die ander niet aantrekkelijk genoeg vindt. Enfin, trek je conclusies.
zaterdag 26 juli 2008 om 17:24
het gekke is, toen ik op vakantie was tot een week geleden, hij me in de vakantie regelmatig belde, en zelfs gelijk belde toen ik landde. Maar toch wil hij dan pas morgen overdag afspreken i.p.v. vanavond al, terwijl we dat in eerste instantie wel hadden afgesproken. Ook zou hij gister bellen en doet dat ineens niet. ik snap er werkelijk niks van.
zaterdag 26 juli 2008 om 17:28
Het klinkt in ieder geval niet alsof je nog steeds stapel op hem bent. Als je iemand echt enorm dubbel en dwars ziet zitten ondanks alles, dan kan ik me voorstellen dat je hem die kans wilt geven, maar aan jouw toon te horen doe je het eigenlijk meer voor hem dan voor jezelf. En in dat geval zeg ik: kies voor jezelf!
zaterdag 26 juli 2008 om 17:59
quote:rocketgirl schreef op 26 juli 2008 @ 17:24:
het gekke is, toen ik op vakantie was tot een week geleden, hij me in de vakantie regelmatig belde, en zelfs gelijk belde toen ik landde. Maar toch wil hij dan pas morgen overdag afspreken i.p.v. vanavond al, terwijl we dat in eerste instantie wel hadden afgesproken. Ook zou hij gister bellen en doet dat ineens niet. ik snap er werkelijk niks van.
Heb je gevraagd waarom hij heeft afgebeld? Als je het bij jezelf houdt en eerlijk zegt dat je je teleurgesteld voelt/voelde omdat hij afbelde, en daarna vraagt waarom hij afbelde. Krijg je hopelijk een heel eerlijk antwoord. Het blijven mannen, die zijn soms onvoorspelbaar. Die sms-en of bellen niet (altijd) om te laten weten of ze later komen of helemaal niet meer.
Maar goed, om heel eerlijk te zijn lijkt dit er weer een in de categorie: He's just not that into you...
het gekke is, toen ik op vakantie was tot een week geleden, hij me in de vakantie regelmatig belde, en zelfs gelijk belde toen ik landde. Maar toch wil hij dan pas morgen overdag afspreken i.p.v. vanavond al, terwijl we dat in eerste instantie wel hadden afgesproken. Ook zou hij gister bellen en doet dat ineens niet. ik snap er werkelijk niks van.
Heb je gevraagd waarom hij heeft afgebeld? Als je het bij jezelf houdt en eerlijk zegt dat je je teleurgesteld voelt/voelde omdat hij afbelde, en daarna vraagt waarom hij afbelde. Krijg je hopelijk een heel eerlijk antwoord. Het blijven mannen, die zijn soms onvoorspelbaar. Die sms-en of bellen niet (altijd) om te laten weten of ze later komen of helemaal niet meer.
Maar goed, om heel eerlijk te zijn lijkt dit er weer een in de categorie: He's just not that into you...
zaterdag 26 juli 2008 om 18:05
quote:rocketgirl schreef op 26 juli 2008 @ 17:15:
dat klopt, maar mijn beste vrienin en haar partner (die hem dus heel goed kent) zegen dathij er echt goed over heeft nagedacht en dat ik hem een kans moet geven en de tijd en ruimte.
Waarom moet je dat? Ik vind dat hij maar eens moet beginnen met jou een tijdje als prioriteit nr 1 te behandelen. Dan kun je erover na gaan denken. Ik vind dit complete onzin. Je moet niks!
En ik denk dat dat gevoel dat je hier geen zin in hebt volkomen terecht is. Dit klinkt als iets wat gaat aanslepen en aanmodderen.
dat klopt, maar mijn beste vrienin en haar partner (die hem dus heel goed kent) zegen dathij er echt goed over heeft nagedacht en dat ik hem een kans moet geven en de tijd en ruimte.
Waarom moet je dat? Ik vind dat hij maar eens moet beginnen met jou een tijdje als prioriteit nr 1 te behandelen. Dan kun je erover na gaan denken. Ik vind dit complete onzin. Je moet niks!
En ik denk dat dat gevoel dat je hier geen zin in hebt volkomen terecht is. Dit klinkt als iets wat gaat aanslepen en aanmodderen.
zaterdag 26 juli 2008 om 18:52
Cijfer jezelf niet weg voor een man die jou geen prioriteit geeft. Wat is er nu zo aantrekkelijk aan een man die zijn familie en vrienden altijd voor laat gaan? Als je daar nu al problemen mee hebt, stel je dan eens voor dat deze situatie 5 jaar duurt, of 10 of 20. Daar word je toch alleen maar doodongelukkig van?
zaterdag 26 juli 2008 om 20:31
quote:rocketgirl schreef op 26 juli 2008 @ 19:02:
ga morgen met hem praten en hem vertellen dat ik dit niet wil. Laat weten hoe het gegaan is.
Jeetje, ik baal echt. Was een maand geleden echt super gelukkig, nu erg verdrietig
Natuurlijk baal je. Je bent verliefd.... Maar een man, die tijd en ruimte eist, is gewoon niet aan een relatie toe.
Als je verliefd bent en net terug van vakantie, kun je toch niet wachten weer in elkaars armens te vallen ??????
Tijd en ruimte.... sorry hoor, maar waar slaat het op. Hoeveel tijd en hoeveel ruimte heeft die man nodig.
Hij heeft tijdens jullie eerste dates ook nog met een ander gedate..
Geen wonder dat hij tijd en ruimte nodig heeft...
Bah.
ga morgen met hem praten en hem vertellen dat ik dit niet wil. Laat weten hoe het gegaan is.
Jeetje, ik baal echt. Was een maand geleden echt super gelukkig, nu erg verdrietig
Natuurlijk baal je. Je bent verliefd.... Maar een man, die tijd en ruimte eist, is gewoon niet aan een relatie toe.
Als je verliefd bent en net terug van vakantie, kun je toch niet wachten weer in elkaars armens te vallen ??????
Tijd en ruimte.... sorry hoor, maar waar slaat het op. Hoeveel tijd en hoeveel ruimte heeft die man nodig.
Hij heeft tijdens jullie eerste dates ook nog met een ander gedate..
Geen wonder dat hij tijd en ruimte nodig heeft...
Bah.
zondag 27 juli 2008 om 23:34
It wasn't meant to be, meid.
En eerlijk gezegd denk ik dat als hij echt zo hardstikke gek was op je, hij zijn verleden wel degelijk los zou kunnen laten. In ieder geval klinkt hij me enorm gecompliceerd in de oren. Als jullie wel samen door zouden gaan, denk ik dat je zo ongeveer om de avond jezelf af zou vragen of je hem nu wel of niet gaat zien en of hij nu wel of niet belt.
Kortom: als je dit ooit nog kans van slagen wilt geven, moet je hem nu loslaten en hem laten verwerken wat hij in hemelsnaam verwerken moet. Maar misschien nog een kleine tip voor jou: pin je niet teveel vast op een beginnende relatie. Wat jij verwacht is misschien niet hoe een ander het wil (meteen alles of niets).
maandag 28 juli 2008 om 10:59
hoeft van mij ook niet in het begin. Maar aangezien hij met een tussenpoos van een half jaar mij echt weer terug wilde en zei dat hij er alles aan zou doen om het te laten slagen, ik er och wel een betje vanuit ging.
Ik weet gewoon dat er heel veel gevoel is van zijn kant, maar dat hij zijn rationele kant laat spreken. Hoe kan het anders dat hij gisteravond (nadat we nog 6 uur hadden geknuffeld) niet weg wilde en ik de deur maar dicht heb gedaan?
Ik weet gewoon dat er heel veel gevoel is van zijn kant, maar dat hij zijn rationele kant laat spreken. Hoe kan het anders dat hij gisteravond (nadat we nog 6 uur hadden geknuffeld) niet weg wilde en ik de deur maar dicht heb gedaan?
