Wachten, wachten, wachten (Vervolg deel 4)

19-01-2015 20:59 182 berichten
Alle reacties Link kopieren
Dit is deel vier alweer van het topic: Wachten, wachten, wachten. (Vervolg op deel 4)



Nieuwe wachters zijn van harte welkom, er is nog genoeg plek! 



Een topic voor mensen met een kinderwens, die vanwege de meest uitlopende redenen nog moet wachten. Hier gaan we verder met kletsen, fantaseren, elkaar een schouder bieden om uit te huilen en afleiding zoeken. 



Nieuwe schrijfster zijn van harte welkom, maar let op even het volgende: 

- Beginnen vanaf zomer 2015 (geldt voor nieuwe schrijfsters)

- Wij hebben een realistische kijk op het leven en op onze kinderwens

- Voor mensen die al begonnen zijn, zijn er andere topics(geldt voor nieuwe schrijfsters)



NaamLeeftijdLeeftijd partnerWanneer beginnen?Waarom wachten?BijzonderhedenMiss_Musica2628Eind zomer 2015TrouwenFlora_2627282016?Sparen & vriend (pas afgestudeerd)Bezigebij23302015/2016Wachten op man & genieten van de tijd met z'n 2tjesInspiratielooos2727Zomer 2015SparenUkkie213333Februari 2015 ?Uitslag bloedonderzoekKaartje12323Tussen jan-juni 20116Sparen, baan, misschien verhuizenRoosje3137OnbekendWachten op vriendHan19872829Augustus/September 2015Beide afstuderen
Alle reacties Link kopieren
He insPiratieloos.

Ik heb idd het gesprek aangegaan heel voorzichtig dat ik na verwijdering van mijn staafje geen hormonen meer wil. Me man zei dat het nooit voor hem had gehoeven.

Maarja ik slikte het nou eenmaal al voordat ik hem kon.

En dat we dan in september langzaam gaan kijken hoe me cyclus is. En kijken of ik zwanger kan worden. Want wil niet zeggen dat het meteen lukt.

Ik had ook foliumzuur slikken aangekaart. Kon hier wel fijn over praten. Hij zei wel dat we een goed bed gaan kope. voor als ik zwanger zou raken. En voor onze ruggen.

Klinkt allemaal erg mooi maar toch ben ik bang.

Dat ik er naast zit.

Ik wil zeker niet pushen bij me man. En wachten tot hij er zelf aan toe is. Ik zal nog eens een duidelijk gesprek met hem aangaan. Pff.



Ook ik ben bang dat ik geen kinderen kan krijgen. Me cyclus is wat ik weet voor ik de pil slikte erg bagger. Dus ben bang dat ik moeilijk zwanger kan worden.

Maarja het zal wel goedkomen.

Alle dames fijn weekend.

Geniet van het mooie winterse weer!!!



Grt bezigebij22
Alle reacties Link kopieren
@ Han, wat ontzettend heftig! Ik kan me ergens voorstellen dat het voor jou vriend destijds 'normaal' was omdat hij niet beter wist, omdat het daar altijd zo ging. Maar hoe denkt hij daar nu over nu jullie straks voor een kindje willen gaan? Lijkt me toch gek. Kan me dus ook goed voorstellen dat dat voor jou moeilijk is!



@ Chan, klopt het slaat ook nergens op, al zeg ik niet dat dit topic er misschien wel voor zorgt dat het lang gaat duren, maar mijn gedachten wel! Als ik er nu al zoveel mee bezig ben en het moeilijk van me af kan zetten maak ik het mezelf tegen de tijd dat we beginnen misschien wel nog moeilijker. Maar goed ik denk dat iedereen het spannend vind en iedereen(of de meeste)bang is dat het niet gaat lukken.



@ Bezigebij, Wat fijn dat je toch een goed gesprek hebt gehad, wat ik hier zo uit op kan halen! Dus ook hij staat er achter dat jullie na september er rustig aan voor gaan? Wat fijn zeg!

Waar ben je precies bang voor? Dat hij het niet meent?



Ik heb al wat rond zitten kijken naar foliumzuur, ik zag mama compleet+visolie van Davitamon. Ik denk dat ik tegen die tijd daar mee ga beginnen, deze kan je ook slikken de rest van je zwangerschap.
Alle reacties Link kopieren
Ha meiden,



Ik ben nieuw op t viva forum. Mijn man en ik hebben min of meer besloten om aan het einde van de zomer aan kinderen te beginnen. Beetje gek voelt het wel, zeker nu ik het zo zwart op wit zie en de wereld in gooi. Ik heb het hier met niemand over. Ik ben 30 en heb eigenlijk jaren lang geroepen dat ik geen kinderen wilde, mijn man (vriend destijds) vond het prima, hij zag kinderen ook als 'lastig'. Mijn familie verwacht al niet meer dat wij kinderen willen. Doordat er veel kinderen in de vriendenkring werden geboren gingen we het er vaker over hebben. Een toekomst zonder kinderen lijkt ook wel 'kaal' en drastisch. Toen zijn we in een twijfelperiode geraakt, en nu sinds een jaartje zeggen we allebei 'ja'. Ons leventje is rustiger en er is dus ook plaats voor. Het lijkt ons toch wel mooi en fijn. Maar gek blijft het wel, ik heb nooit een heel sterk verlangen naar baby's gehad en vraag me af of meer vrouwen dit herkennen. Of zal dit angst zijn? Ik vind het redelijk eng, in die zin dat ik denk dat het erg zwaar zal zijn. Ik vraag me ook af in hoeverre je door je omgeving beinvloed wordt en of ik toch wel de keuze voor kinderen maak omdat ik dat zelf wil. Ik merk wel dat ik steeds nieuwsgieriger ben naar zwangerschap, baby's, etc. Nou, lang verhaal... Ik hoop hier nog veel gezellige gesprekken met jullie te hebben de komende tijd!
Alle reacties Link kopieren
@han lijkt me een lastige situatie. Het is natuurlijk ook een hele andere cultuur in West-afrika dan in West Europa.



@Suzimoo spannend dat jullie aan het eind van de zomer van start gaan. Ik heb altijd wel een verlangen naar een baby gehad. Maar er zullen vast meer dames zijn die dat niet hebben. Ik heb altijd het idee dat er meer mensen zijn die eerst niet aan kinderen moeten denken dan wel. Gezellig dat je mee kletst.

@hier ligt een vriendin hoog zwanger in het ziekenhuis. Kijk elke 5 minuten op me mobiel of er al nieuw is. Spannend!!
Welkom Suzimoo!



Ik heb, net zoals Kaartje, altijd al een kinderwens gehad. Niet alleen naar een baby, maar naar een kind, wat elke fase doormaakt in het leven. Dat lijkt me zo geweldig om mee te mogen maken als moeder zijnde. Helpt het misschien om niet alleen aan een baby te denken, maar als kind, puber, volwassene?



@ Suzimoo, mijn moeder had totaal geen kinderwens, totdat haar vader ernstig ziek werd. Ze was toen net 27. Op de een of andere manier ging toen een knop om en moest en zou ze zwanger worden, voordat haar vader zou overlijden. Helaas niet gelukt, ik heb mijn opa nooit leren kennen. Hij stierf 13 maanden voordat ik werd geboren. Mijn moeder was toen bijna 30.



Mijn vader vond geen kinderen prima, toen ik werd geboren was het prima, meer hoefde voor hem niet zo. Mijn moeder dacht daar echter anders over, mijn vader vond dat er nog wel een kind bij kon na het zien van moeder's wens en na een hele lange weg, van 4 jaar, werd ze weer zwanger van een tweeling, mijn broertje en zusje. Vader heeft echt 2 jaar na de geboorte nog moeten wennen, hij was natuurlijk wel blij met de geboorte van de twins, maar maakte zich ook heel erg druk om de financiële gevolgen, nog niet wetende wat voor een vlucht zijn carrière zou maken En hij had niet gerekend op 2, maar op 1.

Nu zou hij niet anders willen, trots en blij met al zijn kinderen en toch stiekem ook wel een beetje blij dat bij die tweeling een jongetje zat, die de naam van de familie nu door kan geven. Anders was onze achternaam niet doorgeven, tenzij zusje en ik die naam door willen geven via onze kinderen



Ik denk dat er heel veel mensen zijn niet nooit een hele grote kinderwens hebben gehad, maar op een wat latere leeftijd toch iets gaan missen. Wat ik zo lees hebben jullie veel met elkaar gepraat, gaan jullie niet over 1 nacht ijs.
Alle reacties Link kopieren
@chantilly ja ik heb trouwens ook niet alleen een verlangen naar een baby. Ook een verlangen om moeder te zijn lijkt me heel bijzonder. Ik besef trouwens ook steeds meer dat een zwangerschap heel bijzonder is.
Oh, dat snap ik wel hoor!



Het valt mij in mijn vriendengroep heel erg op dat er alleen maar over baby's wordt gepraat, niet over een kleuter, puber, volwassene. Alsof die babytijd het is, terwijl dat natuurlijk een van de kortere periodes in het leven van een mens is
Alle reacties Link kopieren
Ja dat valt mij ook wel op. Ik betrap met er zelf ook wel op hoor. Dat ik veel meer over baby's praat dan over de rest van de fases die kinderen kunnen hebben. Ik heb het idee dat dat bij mij komt omdat het daar mee begint.
Alle reacties Link kopieren
Ja, misschien heb je wel gelijk dat ik niet alleen aan de baby moet denken. Ik heb wel al allemaal 'plannen' met de peuter, kleuter, etc. Zo lijkt het me bijvoorbeeld geweldig om elke week lekker naar de bieb te gaan. Ik vond het geweldig vroeger al die boekjes! En samen naar de markt gaan, groenten en fruit uitkiezen. Klinkt wel lekker burgerlijk allemaal he ;)



We hebben er inderdaad wel veel over gepraat, niet over 1 nacht ijs. Maar op den duur moet je gewoon een knoop doorhakken. Ik ben nu 30 en tegen de tijd dat we willen beginnen 31. Dat vind ik al redelijk aan de 'late' kant.



Maken jullie je wel eens druk over 'kwaaltjes' die je zelf hebt? Ik maak me dan ten eerste druk dat mijn toekomstig kind die ook krijg, en ten tweede denk ik dan 'ik heb 't al redelijk druk met mezelf door die kwaaltjes, en dan heb ik er straks ook nog een kind bij'. Het zijn geen dramatische dingen hoor, maar toch...



Misschien denk ik wel teveel.. Lol
@suzimoo; Ik heb ook niet altijd al een kinderwens gehad. Die wens kwam pas toen ik samen was met mijn huidige vriend. Ik zag het gewoon met eerder partners en ook toen ik single was niet voor me.



Wat kwaaltjes betreft denk ik dat als je straks druk bent met een kind je je gewoon minder druk gaat maken om je eigen kwaaltjes ;)
@ Suzimoo: Ik heb wel altijd een kinderwens gehad en man ook, maar dat was tot een paar jaar geleden iets wat ooit wel in de toekomst zou komen. We hebben het hier wel in het begin van onze relatie al over gehad. Toen we 30 werden en de babyboom in onze omgeving losbarstte ging het bij ons steeds meer kriebelen. De realisatie dat de toekomst nu is kwam toen ook steeds meer.



Ik maak mij niet zo veel zorgen dat mijn kinderen rare dingen van mij erven. De kans op dyslexie is wel aanwezig denk ik aangezien ik niet de enige in mijn familie ben die er last van heeft. Maar daar maak ik mij niet druk om. Met mij is het ook goed gekomen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook altijd al een kinderwens gehad en mijn man ook. We waren het er al snel over eens dat we wel samen kinderen wilden in de toekomst
Alle reacties Link kopieren
Ik heb met mijn vriend nog eens gehad over het stoppen met de pil en wanneer. Als het aan mij ligt zo snel mogelijk maar als het aan mijn vriend ligt mag dat nog wel 3 jaar duren. Vriend geeft nu aan rond juni 2016 voor een kindje te willen gaan.

Ik ben blij dat ik nu een maand weet. (kan ook mei of juli/augustus zijn). Maar ik vind het stiekum nog heel lang duren.

Aan de andere kant het geeft ook wel rust zo. Vaak gaat de tijd hard.



Moest ik even melden:)
Alle reacties Link kopieren
@kaartje1, lekker inderdaad, ik ken je gevoel, ik had hetzelfde met mijn man toen ik wilde trouwen (meteen) en hij nog helemaal niet. Zijn jullie tot een compromis gekomen? Is dat hoe je op juni 2016 uit bent gekomen?

En gewoon uit nieuwsgierigheid, maar denk je er niet aan om eerder met de pil te stoppen en een andere anti conceptie te gebruiken - om de hormonen uit je lijf te krijgen? Bijv. Condooms?

Geen idee hoe anderen hier op het forum dat doen?

Ik ben zo'n drie jaar geleden al bewust met de pil gestopt omwille van mijn gezondheid. Ik moet zeggen dat het me erg goed bevalt zo hormoonvrij en ook een lekker gevoel als ik straks zwanger wil worden.
Alle reacties Link kopieren
@Suzimoo Ja we zijn inderdaad een beetje tot een compromis gekomen. Juni 2016 is over 1,5 jaar en dat is de helft van 3 jaar. Zo is het compromis niet helemaal tot stand gekomen hoor. Bij mijn vriend speelt voornamelijk het hebben van een baan, tijdje kunnen sparen en even doen waar je zin in hebt mee. Dus vandaar de 1.5 jaar.



Ik denk trouwens idd wel na om te stoppen met de pil en over te gaan op andere anticonceptie. Dit is dan puur om de hormonen uit mijn lijf te krijgen. Ik wil hier begin 2016 mee stoppen. Maar precies weet ik het nog niet.

Ik zelf heb weinig problemen met de pil. Enige waar ik angst voor heb is het volgende, Toen ik aan de pil ging was ik bijna 18. Reden toen was dat ik een menstruatie cyclus had van 18 dagen. Volgens de huisarts kwam dit door einde van de pubertijd/ ging vanzelf weer over. Goede reden om aan de pil te gaan. Toen kwam ik mijn vriend tegen en ben er nooit meer mee gestopt. Ik ben wel eens bang dat mijn cyclus nog steeds zo kort is en dat ik daardoor moeilijk kinderen kan krijgen.



@suzimoo wat voor anticonceptie gebruik je nu? Omdat je al 3 jaar geleden bent gestopt met de pil?
Alle reacties Link kopieren
Wij gebruiken condooms. Niet heel ideaal, nogal een onderbreking. Maar wel schoon en ik voel me 100 keer beter, minder stemmingswisselingen.

Volgens mij zijn er verder geen anticonceptie middelen zonder hormonen, maar ik geloof wel dat er betere alternatieven zijn, die minder hormonen afstoten.

Mijn menstruatiecyclus tot aan mijn 16e was ook erg slecht. Er zat soms maanden tussen. Nu na 10 jaar pilgebruik heb ik echt een super goede cyclus, elke maand stipt op tijd! Nadat het gestopt was heeft het wel een paar maanden geduurd voordat het zo stabiel was.
Alle reacties Link kopieren
Uh wat denk je van een koperspiraal?
Alle reacties Link kopieren
@suzimoo ik vind het knap van jullie dat al 3 jaar lang condooms gebruikt. Het zou niet echt iets voor ons zijn zo'n lang tijd. Maar half jaartje zou ik prima vinden hoor.
Alle reacties Link kopieren
Hallo meiden, poeh ik meld me weer: ben weekje ziek geweest, griep. Had even geen puf om te lezen/te schrijven: vooral veel geslapen en tv gekeken. Lang leve TLC.



Welkom Suzimoo! Ik herken jouw verhaal zelf niet. Heb altijd al moeder willen zijn. Ik fantaseer vooral over de babyfase, maar vooral omdat die het meest binnen bereik is. Het lijkt me ook geweldig om meerdere kinderen in meerdere leeftijdsfasen te hebben en die samen te zien opgroeien. Elke levensfase lijkt me geweldig, maar ik ben dan ook ontwikkelingspsycholoog

Het op je 30e bewust worden van je kinderwens hebik in mijn omgeving wel vaker gezien. Volgens mij ook heel natuurlijk. Bij veel van ons hier zat er het al vroeg ingebakken, maar denkdat bij velen de stokjes pas gaan rammelen als de natuur het tijd vindt/de tijd begint te tikken.



@roosje: heftige tijd voor je, sterkte.



@inspiratielooos: Ik hoop heel erg dat je mee blijft schrijven :-) En juist je zorgen komt delen en je door ons laat geruststellen. Maar aan jou de keuze uiteraard!



@wachten-babys: Wie wat waar kan mij meer vertellen?! Ik hou niet bij wie hoeveel weken zwanger zijn: maar ik hoor wel graag nieuws op dat gebied. Is er nieuws? Wie houdt de wachten-baby-statistieken bij? Vind ik stiekem trouwens wel een goed idee...is soort van hoopgevens ofzo. Deze dames hebben er gewacht en deze baby s zijn er al.. Maar goed hersenspinsel.



@hier: het hele onderwerp kinderen heeft even op een laag pitje gestaan. Niet in mijn hoofd natuurlijk, maar wel in het gesprek met mijn vriend. Ik heb wat meer rust gevonden in het idee dat we waarschijnlijk eind van dit jaar gaan starten. Ik zal er nog wel met hem over beginnen. Want kan me zo voorstellen dat hij er toch nog op terug komt (en een 100% bevestiging heeft hij niet gegeven). Maar het is even goed zo. Ik ben weer fit. En weer van de partij. Ennn op zoek naar kraamcadeautjes (er worden de komende maanden zowel baby meisjes (3) als jongetjes geboren (2). Iemand leuke tips? Ik ben zelf niet echt handig....
Alle reacties Link kopieren
Hier ook al jaren condooms, dat went hoor. Maar ik zal blij zijn als we er straks vanaf zijn. Zonder is toch fijner!



Ik heb ook altijd al moeder willen worden. Vanaf de tijd dat ik veel op andermans kinderen paste al. Het lijkt me heerlijk om straks met mijn eigen kinderen te kunnen doen en laten wat ik wil(op opvoedkundig gebied!). In plaats van dat me constant moet afvragen hoe ouders willen dat bepaalde dingen worden aangepakt. Je leert wel veel over opvoeden(hoe ik het wel of niet wil zelf later). Dat het met mijn vriend zou zijn wist ik ook al vrij snel. Als er een ware bestaat is hij het zeker. En om nou kinderen met de melkboer te krijgen...



Daarstraks heb ik op een ander forum een oud topic van mezelf teruggelezen. Over het begin van onze relatie(was toen 'al' een halfjaar). Hij was toen helemaal niet bezig met kinderen, en ik zat daar toen best mee. Grappig hoe dingen in de loop van de tijd kunnen veranderen. Hij is nog steeds niet leuk met andere kinderen, maar wil nu wel heel graag vader worden. Ik ben zo blij dat ik me er destijds overheen gezet heb, en er vanuit ben gegaan dat het goed zou komen. Beetje controlfreak, dus dat is eigenlijk best een overwinning.



@flora, hoe origineel wil je het hebben? Ik kwam vandaag hele leuke knuffeltjes van Happy Horse tegen. Heb je blijkbaar in allerlei varianten, en is leuk voor jongetjes en meisjes. En anders misschien een verwenbon voor de moeder/ouders oid?
Alle reacties Link kopieren
Hier ook al jaren condooms, dat went hoor. Maar ik zal blij zijn als we er straks vanaf zijn. Zonder is toch fijner!



Ik heb ook altijd al moeder willen worden. Vanaf de tijd dat ik veel op andermans kinderen paste al. Het lijkt me heerlijk om straks met mijn eigen kinderen te kunnen doen en laten wat ik wil(op opvoedkundig gebied!). In plaats van dat me constant moet afvragen hoe ouders willen dat bepaalde dingen worden aangepakt. Je leert wel veel over opvoeden(hoe ik het wel of niet wil zelf later). Dat het met mijn vriend zou zijn wist ik ook al vrij snel. Als er een ware bestaat is hij het zeker. En om nou kinderen met de melkboer te krijgen...



Daarstraks heb ik op een ander forum een oud topic van mezelf teruggelezen. Over het begin van onze relatie(was toen 'al' een halfjaar). Hij was toen helemaal niet bezig met kinderen, en ik zat daar toen best mee. Grappig hoe dingen in de loop van de tijd kunnen veranderen. Hij is nog steeds niet leuk met andere kinderen, maar wil nu wel heel graag vader worden. Ik ben zo blij dat ik me er destijds overheen gezet heb, en er vanuit ben gegaan dat het goed zou komen. Beetje controlfreak, dus dat is eigenlijk best een overwinning.



@flora, hoe origineel wil je het hebben? Ik kwam vandaag hele leuke knuffeltjes van Happy Horse tegen. Heb je blijkbaar in allerlei varianten, en is leuk voor jongetjes en meisjes. En anders misschien een verwenbon voor de moeder/ouders oid?
Alle reacties Link kopieren
Hallo dames, Hebben jullie ook problemen met het viva forum? Bij mij doet het forum het de laatste dagen vaak niet of niet goed.

Dus als ik wat minder zou schrijven jullie weten dan waar het van komt.



@flora fijn dat je weer iets beter bent. Qua kraamcadeautje vind ik een boekje geven altijd heel leuk. Een voorleesboekje. Er is zoveel leuks. Ik zelf vind persoonlijk dat een kind daar lang mee vooruit kan. Stel je geeft een boekje van jip en Janneke dan is dat echt wel leuk tot en met de kleutertijd.



Ik lees dat het wel went met condooms. Ik zelf kan met dat niet zo goed voorstellen.
Er zijn twee wachten-baby's geboren de afgelopen maand Geweldig toch!

Beide dames schrijven al een tijd niet meer mee, maar via FB hebben een aantal van ons contact met elkaar



@ Flora, bah, ziek zijn is echt afgrijselijk! Gelukkig gaat het wat beter



@ Condooms, eerlijk gezegd nog maar 1 of 2x gebruikt, beiden vonden we het niks..Geklungel, onhandig, niet prettig. Ik denk dat als we het altijd zouden gebruiken het al heel anders is. Maar ik slik de pil totdat we echt gaan proberen. Foliumzuur kan gewoon naast de pil geslikt worden, dus ook daar geen moeilijkheden.
Alle reacties Link kopieren
Hier even kort een berichtje van mij, via mobiel. Het is allemaal weer wat rustiger hier. Ook weer ongesteld geworden.

We hebben nog geen concreet moment maar heb wel weer vertrouwen in de toekomst.

Een goede vriendin die ons beiden goed kent zei: geef hem nog even tijd, jullie wonen net samen dit komt echt wel goed.

Dus we wachten gewoon nog even verder
Alle reacties Link kopieren
@flora, fijn dat je weer beter bent. Ik ben ook fan van TLC, kijk het altijd in de sportschool

Wat betreft dat kraamcadeau: ik heb al een aantal keer een geboorte-spaarvarkentje cadeau gegeven van k-tootje, en ook al een keer een vogelhuisje. Super leuk en origineel, de dame die dit doet schildert geboortekaartjes na. Kijk maar eens op haar site. Haar levertijd is wel vrij lang, dat is dan weer een nadeel en misschien vind je het wat prijzig.

Wat is als ik vragen mag de reden dat het bij jullie op een laag pitje staat? Is je vriend er nog niet aan toe? Als ik jou verhaal zo lees over die verschillende levensfasen van kinderen en over je beroep, dan klinnk je vrij overtuigend, lastig dat je dan nog zo geduldig moet zijn. Kun je je ei in andere dingen kwijt?

Ik heb drie konijnen, waarvan twee chronisch ziek, zijn ook net (zorgen)kindjes



@miss_musica, went inderdaad wel. Maar ik moet zeggen dat mijn man vooral heeeeel veel discipline heeft hoor, dat helpt. Ik heb vroeger ook regelmatig opgepast en nu nog wel eens. Ik heb het nooit echt heel bijzonder gevonden. Prive was ik met heel andere dingen bezig. En het zijn toch kinderen van een ander. Konijnen van een ander vind ik ook doodnormaal. Die van mezelf zijn het mooiste en leukste. Ik denk dat ik kinderen van mezelf uiteindelijk fijn en gezellig vind, en dat ik heel trots ben... maar ik zal nooit worden zoals sommige meiden die helemaal op gaan in elke baby of peuter die ze zien. Jij geeft aan 'hij is nog steeds niet leuk met kinderen van een ander'. Wellicht is dit hetzelfde als wat ik nu bedoel?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven