Wachten, wachten, wachten (Vervolg deel 4)

oe leuk dat er een nieuwe wachtende baby onderweg is:)



en @koe wat vervelend dat je zo bezig bent met kinderen krijgen. Lijkt me juist ook wel super leuk dat je zus een baby krijgt. Dat wordt toch je nieuwe nichtje of neefje. Lijkt mij ook heel bijzonder. Gewoon lekker op kraamvisite gaan en genieten. Alleen het nadeel is denk ik dat je na afloop nog extra drang hebt om zelf ook aan kinderen te beginnen. Tenminste dat heb ik altijd. Maar op het moment kan ik er dan heel erg van genieten hoor.

Je bent wel heel erg bezig dat het misschien niet gaat lukken:( ik herken dat wel. Dan denk ik straks duurt het jaren.. probeer het toch maar een beetje los te laten en te denken dat zien we wel als we er mee bezig gaan. Maar dat gevoel is heel wisselend.

Leuk!!! Gefeliciteerd snoeptomaatje!! (Moet nog even bedenken wie het ook alweer is...)

@koe, ik vind het juist leuk om met kleine kinderen om te gaan. Heerlijk en het is ook mijn baan. Ik werk in de kinderopvang en kan heerlijk genieten van die kleintjes. Sta nu bij de peuters, maar zou zo weer op een babygroep gaan staan.

quote:kaartje1 schreef op 07 februari 2015 @ 18:02:



en @lux lees jij hier nog mee? zo ja hoe gaat het met jou. (ik ben niet nieuwschierig hoor )



Haha heeeeeel toevallig kwam ik even spieken hoe het met jullie gaat en las ik dit!



Nou hier is er heeeeeel wat gebeurd, haha! Ik ben NIET zwanger en ik heb ook besloten dat aankomend jaar hoogstwaarschijnlijk NIET te worden. En eigenlijk voel ik me daar heel goed bij.

Wat ik wel heb gedaan is een knoop doorhakken die ik 4 jaar geleden na mijn eerste college voor de studie geneeskunde al had moeten doorhakken. Want na dat eerste college wist ik al: dit is niet mijn studie. Maar toen wist ik het alleen nog maar heel vaag in 3 cellen van mijn kleine teennagel en in de afgelopen 4 jaar is dat uitgegroeid tot een gigantisch stoppen-doorgaangevecht in mijn hoofd, waarbij doorgaan het uiteindelijk altijd won.



Maar sinds we probeerden zwanger te worden zat ik niet zo heel lekker in mijn vel eigenlijk en toen we op vakantie gingen kreeg ik echt een vreselijk hysterische huilbui van opluchting dat ik eindelijk even weg was uit het geneeskundewereldje en uit blinde paniek dat ik er over een week weer naartoe moest. Dat was echt even een reality check: ik dacht: Lux, idioot... Waar ben je in godsnaam mee bezig? Voor wie ben jij in godsnaam die studie aan het doen en is dit echt wat je je kind wil meegeven als je straks zwanger blijkt? Als moeder een voorbeeld zijn van iemand die maar blijft doorgaan en doorgaan in een studie/vak waar ze doodongelukkig van wordt, dat maar blijven onderdrukken voor... voor wat? Waarom doe je dat?

En toen dacht ik: nee, zo'n moeder wil ik niet zijn.



Dus ik ben de afgelopen anderhalve/2 weken echt door een gigantische achtbaan aan emoties gegaan en heb uiteindelijk dinsdag de knoop doorgehakt door een afspraak met de loopbaanadviseur te maken. Dit kan zo niet langer. Geneeskunde is een fantastisch vak waar fantastische mensen zich met hart en ziel voor inzetten, maar het is niet mijn vak.

Nu was ik van plan om heel openminded naar mijn afspraak met de loopbaanadviseur te gaan, maar helaas ben ik per ongeluk een klein beetje verliefd aan het worden op een master die ik toevallig tegenkwam op google.

Het heet Global Health, een eenjarige msc waarbij je onderzoek doet naar gezondheidszorg en ziekte over de hele wereld: je kijkt naar de betekenis (en het bestaan van) gezondheidszorg en ziekten in verschillende culturen en samenlevingen, je kijkt naar hoe ziekten over de wereld verspreid zijn, hoe je kan voorkomen dat er epidemieën ontstaan, hoe je kan voorkomen dat ziekten 'meereizen' van een vakantiebestemming naar huis, hoe je preventieprogramma's opzet. Je leert te onderzoeken, beleid te maken, projecten op te zetten, te adviseren en managementtaken uit te voeren. Voor je master ga je van januari tot eind maart 3 maanden keuzevakken volgen in Colombia, Canada, India of Thailand, met studenten waarmee je de eerste 4 maanden online hebt samengewerkt aan projecten. Daarna doe je een twee weken durend project in India, waarbij je een zorginstelling onderzoekt en een beleidsplan opstelt, dat je presenteert op een groot symposium over Global Health. Bij terugkomst begin je aan je masterscriptie. Dat is half april.



Als ik deze master ga doen (en ik denk eigenlijk van wel I said it ), dan wordt dat onze startdatum: half april. Dan heb ik nog mooi een paar maanden om mijn stage en scriptie te combineren in het begin van mijn zwangerschap en kan ik daarna met een vroeg verlof en na de bevalling gaan solliciteren (of, als ik moeilijk zwanger word eerst solliciteren en dan ondertussen zwanger worden).



Ik heb altijd al heel graag iets in de gezondheidszorg en ontwikkelingssamenwerking willen doen dus ik heb echt heel veel zin in deze master, volgens mij is het me echt op het lijf geschreven. Ik heb wel een slagje om de arm, want ik wil er wel nog even over sparren met die loopbaanadviseur.



Maar ik voel me dus eigenlijk ontzettend goed en ook wel trots op mezelf dat ik eindelijk de knoop heb doorgehakt. En ik ben ons nog niet bestaande kind dankbaar dat we probeerden hem of haar in elkaar te knutselen, want ik denk heel eerlijk gezegd dat het me een enorme spiegel heeft voorgehouden; dat ik eerst verantwoordelijkheid voor mezelf moest gaan nemen en kappen met die oogkleppen. Dus bedankt, baby die verwekt gaat worden vanaf april 2016! You probably already saved mommy from a lot of drama haha



Ik ga nu even met mezelf aan de slag en met wat ik leuk vind op academisch gebied. Ik wil mijn studentenperiode goed afsluiten, zodat ik er later met plezier op kan terugkijken. Daar heb ik nu ontzettend veel zin in. En ik heb ook ontzettend veel zin in mijn kind, maar dit moet ik gewoon eerst doen. Niet alleen voor mezelf, maar juist ook voor het kind.



Bovendien, ik wacht al sinds september 2013, dus ik overleef het wel



Thanks voor de vraag, wed dat je dit epistel niet had verwacht

Oh ik wil iets rephrasen: ik ben eigenlijk heel erg blij dat ik NIET de knoop 4 jaar geleden al heb doorgehakt, want met mijn bachelor geneeskunde kan ik die master Global Health doen en anders was het maar de vraag of ik de juiste bachelor voor die master had gekozen. Dus ik ben heel blij dat ik de bachelor geneeskunde heb gedaan en ik ben heel blij dat ik niet als een kip zonder kop de meest logische master ben in geduikeld, maar er een heb gevonden die beter aansluit bij mijn interesses. Denk ik dan. Ik heb me ook net ingeschreven voor de open dag, ben heel benieuwd!

@lux. Stoer dat je de knoop doorhakt! Succes!

@hier; mijn eerste dagje werkloos. Maar wel vandaag en maandag sollicitatiegesprekken gepland, dus hopelijk snel een nieuwe baan.

@lux nee dit hele verhaal had ik zeker niet verwacht. Maar wel knap van je dat je op tijd deze keuze hebt gemaakt zeg.Klinkt wel interessant wat je gaat doen. Kun je, je studie goed mee afsluiten.

Is dat trouwens niet raar dat je eerst bezig bent om voor een kindje te gaan en er dan opeens mee stopt?

Ik vind het wel leuk dat je je verhaal hier hebt neer gezet.

Trouwens dan kun je nog even gezellig mee wachten hier?



Hier alles goed gisteren op kraamvisite geweest bij meisje van 2 weken oud. Zo leuk.

Ja is zeker raar! Had me ingesteld op dit jaar moeder worden! En nu moet ik opeens weer nadenken over anticonceptie.. Condooms, toch weer een spiraal, wat zal ik doen?



En het is ook wel moeilijk, maar omdat ik nu iets heb waar ik heel erg naar uit kan kijken verzacht dat 'het leed' wel een beetje.

En het scheelt dat mijn man nu mee rammelt. Dat ik niet meer 'op hem' hoef te wachten maakt het wel een stuk fijner, en dat we er samen over kunnen 'dromen'. Mijn man mag nu eens op mij wachten, haha!



Een jaar is zo voorbij, dus zeker als je het druk hebt.

Als ik een andere master vind ga ik niet eens zo lang uitstellen denk ik, maar deze master is in Maastricht (ik woon in Amsterdam) en aan de andere kant van de wereld en stel me een zwangerschap niet zo voor terwijl ik het grootste deel van de tijd zonder mijn man ben wil dat samen beleven.

Als het mag zou ik ook graag meeschrijven met jullie. Af en toe dan, ik ben niet zo'n ster in het actief reageren op fora. Ik lees altijd heel graag mee maar vergeet zelf regelmatig een reactie te typen haha. Ik zit al een tijdje op viva waar ik dus eigenlijk vooral mee lees. In dit topic herken ik veel van wat jullie zeggen en daarom zou ik graag mee willen schrijven.



Om me even voor te stellen; Ik ben 23 en mijn vriend 26 en wij zijn inmiddels alweer bijna 7,5 jaar samen. Daarvan wonen we er nu alweer ruim 4 samen. Ik heb altijd een kinderwens gehad die af en toe op kwam zitten en dan weer weg ebde waardoor het voor mij toch nog best makkelijk was om ermee om te gaan. De afgelopen 3 jaar is de kinderwens alleen erg aanwezig en nu begint mijn omgeving ook één voor één met kinderen wat het natuurlijk nog lastiger maakt. Ik ben er ook veel mee bezig, denk er elke dag ook meerdere malen per dag aan en kan ook lekker rondstruinen op internet naar babykamers etc. Had eigenlijk gewild dat deze wens later op was komen zetten maar dat is gewoon niet zo.



2 jaar geleden ongeveer ben ik in overleg met mijn vriend al gestopt met de pil omdat mijn libido op dat moment nogal laag was en ik gelezen had dat dat ook aan de pil kan liggen. Dus gestopt om te kijken of dit het geval was en inderdaad mijn libido verbeterde. Eerst gebruikten we een tijdje braaf de condooms maar die lieten we eigenlijk al snel liggen omdat we dat beiden niet fijn vonden en vanaf toen gebruiken we de 'voor het zingen de kerk uit' methode. Ik ben wel meteen heel duidelijk naar hem toe geweest dat dit geen veilige methode is en dat de kans erin zit dat het een keer raak is. Dat vind hij prima, als het gebeurt dan is dat zo. Fijn is dat alleen totaal niet, je hebt toch ergens elke maand een beetje hoop en ik ga er liever wel gewoon 'echt' voor.



Toch weer tijd voor een gesprekje denk ik.. Vind het alleen vaak zo moeilijk om het 'juiste' moment te vinden en het onderwerp aan te kaarten. Waarschijnlijk omdat het toch een diepe wens is van mij en zijn antwoord toch als een 'nee' voelt. Kennen jullie dat?

Volgens mij kunnen jullie dit Topic wel 'voor-het-zingen-de-kerk-uit' Noemen ipv van wachten-wachten-wachten, sinds de eerste generatie wachters het Topic verlaten heeft.

quote:hoppala schreef op 13 februari 2015 @ 15:28:

Volgens mij kunnen jullie dit Topic wel 'voor-het-zingen-de-kerk-uit' Noemen ipv van wachten-wachten-wachten, sinds de eerste generatie wachters het Topic verlaten heeft.

quote:hoppala schreef op 13 februari 2015 @ 15:28:

Volgens mij kunnen jullie dit Topic wel 'voor-het-zingen-de-kerk-uit' Noemen ipv van wachten-wachten-wachten, sinds de eerste generatie wachters het Topic verlaten heeft.







Tja, voor het zingen de kerk uit zou niet mijn methode zijn want zo wil ik niet zwanger worden. Voor ik begon met zwanger worden, toen we wel al allebei wilden werden we wel steeds slordiger en aangezien ik daar nu geen zin meer in heb denk ik dat ik maar weer een spiraaltje ga laten plaatsen, ook al is het maar voor een jaar maximaal waarschijnlijk.



Geen zin in dat gezeik de hele tijd en met koperspiraal heb ik niet die hormoontroep in m'n lijf, was er vorige keer erg tevreden over.

Ik snap 1 ding gewoon niet. Het is nu al vaker voorgekomen hier op het forum (ook buiten dit topic) dat ik van mensen lees dat ze nog "wachten" met zwanger worden maar tegelijkertijd hoogst onbetrouwbare methodes van anticonceptie gebruiken. Als je een kinderwens hebt en het kan waarom begin je dan niet gewoon? En als het om wat voor reden dan ook niet kan dan snap ik echt niet waarom je je niet goed beschermt.

Ik heb er nog even over nagedacht, ik heb het Topic Meer dan 2 jaar geleden geopend en ik herken de sfeer en de achterliggende gedachte niet Meer terug. Zoals het Topic nu is, heb ik het niet bedoeld, dus ik zou het heel erg op prijs stellen als er bij het volgende deel een nieuwe naam voor verzonnen wordt.

@ lux

Normaal ben ik een stille meelezer. Ik wilde nu toch even laten weten dat ik het super knap vind dat je een knoop hebt doorgehakt.

De master die je op het oog hebt klinkt erg interessant. Ik ken je niet, maar ik vind je nu al een topper, omdat je weloverwogen toch je gevoel durft te volgen ondanks dat je dan je kinderwens even uit moet stellen.

@ Matroesjka; Het is mijn keuze ook niet echt hé, dat zeg ik ook. Mijn vriend wil ( of durft?) er op dit moment nog niet echt bewust voor (te) gaan. Ik zit natuurlijk wel met die wens dus zou het voor mij tegenstrijdig voelen om weer aan de pil te gaan (of een spiraaltje of wat dan ook). Ik wil niet wachten, hij nog wel. En het kan wel, ik denk alleen vooral dat de grens nu nog te hoog ligt o.i.d.

Maar ik zeg ook dat ik dit geen fijne methode vindt, omdat het heel verwarrend is. Ik vind het zelf een lastige positie ook. Je vraagt waarom mensen die deze methode gebruiken zichzelf niet beter beschermen, maar tegen wat dan? Een zwangerschap, wat ik juist graag wil?



Wat versta jij onder 'zoals het topic nu is?' ligt dat aan mijn reactie hoppala of in het algemeen?

Nee het kan niet, want je vriend is er niet klaar voor. En je vriend wil blijkbaar nog niet echt, dus waarom hij dan zo dom doet om wel seks met je te hebben zonder bescherming? Zie je zelf ook niet dat dit een rare aanpak van jullie is?

Ik zie niet in hoe het tegenstrijdig is om anticonceptie te gebruiken als je zwanger wíl worden, maar nog niet zwanger kán worden, ik vind dat juist heel veel rust geven.



En ik zou het vreselijk vinden om zwanger te zijn als mijn man er nog niet klaar voor was. En denk niet dat ik het niet stiekem hoopte als er iets mis was gegaan met het condoom, want ik hoopte het heel erg! Wachten op hem frustreerde me gigantisch, werd er totaal niet rationeel van. Maar tóch heb ik nooit het bewust onveilig willen doen totdat hij eraan toe was. Dat voelde totaal niet tegenstrijdig.

Eigenlijk hoop je er dus op om stiekem toch zwanger te worden terwijl je vriend blijkbaar nog niet zo ver is om echt er voor te gaan. Stijlvol.

quote:boekenlegger0 schreef op 13 februari 2015 @ 15:48:

@ lux

Normaal ben ik een stille meelezer. Ik wilde nu toch even laten weten dat ik het super knap vind dat je een knoop hebt doorgehakt.

De master die je op het oog hebt klinkt erg interessant. Ik ken je niet, maar ik vind je nu al een topper, omdat je weloverwogen toch je gevoel durft te volgen ondanks dat je dan je kinderwens even uit moet stellen.



Aaaah wat lief! Dankjewel ik ben heel blij dat ik hier op het forum al veel positieve reacties krijg en in mijn vriendenkring, want in 'mijn' ziekenhuis ben ik al op het eerste onbegrip gestuit het steekt toch een beetje als mensen zeggen: 'achja, sommigen kunnen het nou eenmaal niet aan' of 'tja, niet iedereen heeft het in zich'.



Niet alleen hebben ze dan dus totaal niet naar mijn verhaal geluisterd, maar ze zijn ook gewoon een beetje bot

@ Lux

Niet iedereen kan het aan om eerlijk te zijn tegen zichzelf, juist ook als dat confronterend is. Jij doet dat wel. Daar is moed voor nodig.

Met je kop in het zand steken en gewoon doorgaan 'moet dat zo hoort', is niemand gebaat.

Zoals het Topic nu is: sinds de eerste generatie schrijfsters weg is, is het Topic nogal veranderd en is er van het nuchtere karakter niks Meer over.

Dat uit zich er o.a. in dat er nu een handvol schrijfsters is die nogal onveilige anticonceptie methodes gebruiken. Moet iedereen zelf weten, Maar ik will niet Meer dat het Topic dan gelinkt kann worden aan mijn nick, omdat ik het ooit begonnen ben.

quote:boekenlegger0 schreef op 13 februari 2015 @ 16:42:

@ Lux

Niet iedereen kan het aan om eerlijk te zijn tegen zichzelf, juist ook als dat confronterend is. Jij doet dat wel. Daar is moed voor nodig.

Met je kop in het zand steken en gewoon doorgaan 'moet dat zo hoort', is niemand gebaat.



Haha ik ga er gewoon van blozen



En zeker in de geneeskunde is het ook gewoon niet leuk voor je patiënten als je het niet uit je hart doet, de zorg. Dan kan je nooit zo betrokken zijn als je zou willen volgens mij. En patiënten verdienen dat wel, vind ik

@hoppala

Zonder dat ik een standpunt wil innemen over je al dan niet terechte vraag over het wijzigen van de topictitel wil ik graag van je weten wat jij onder nuchter verstaat.

Nou voor het zingen de kerk uit, terwijl je Partner er nog niet aan toe is, past absoluut niet in het plaatje wat ik heb van nuchter.

Er zijn in de laatste maanden een paar dingen op het Topic gepost, waarvan ik denk: dat past niet Meer bij het Topic zoals het bedoeld is.

Wat wel nuchter is: eerlijk tegen je Partner zijn, realistisch zijn over je kinderwens, geen koetie-koeite, geen klussen. En vooral niet hier gaan meeschrijven als je stiekum al begonnen bent. Je kann ook de OP van de eerdere wachten Topics lezen, daar Staat een goede omschrijving, vind ik.



Maar waarom will je dat eigenlijk weten.