Relaties
alle pijlers
trouwen, alleen met zn 2tjes?
maandag 28 juli 2008 om 11:07
Wij zijn bijna 10 jaar bij elkaar. We willen in dit jaar onze liefde vieren met een bruiloft. Wij vinden allebij dat trouwen geen extra meerwaarde aan onze relatie geeft maar het lijkt ons mooi dat er een dag is waarop we onze liefde groots uit kunnen pakken. Daarnaast is het handig wanneer we in de toekomst kinderen willen.
Wij willen graag in het buitenland trouwen en hoe langer ik er over nadenk... hoe liever ik dit gewoon met zn 2tjes doe. Mijn ouders zijn heel kritisch en ik weet nu al dat wanneer ik ze mee neem ik me de hele dag zorgen ga maken over wat zij er van vinden en hoe zij alles ervaren, ik ben daar namelijk heel gevoelig voor, krijg er krampen in mijn hart van als ik denk dat er spanningen over wat dan ook zijn. Bovendien heb ik op dit moment geen contact met mijn broer, iets waar mijn moeder regelmatig over begint en waar ik op "onze dag" gewoon geen zin in heb. De familie van mijn vriend... heeft nooit echt achter onze relatie gestaan.. een hele boel nare dingen over mij en onze relatie (achter mijn rug om) gezegd. Om die mensen erbij te hebben als wij onze geloften uitwisselen.. tja, ik vind het een beetje hypocriet. Mijn vriend is er ook niet helemaal uit wat hij wil. Ik voel me alleen nu al schuldig dat ik tegen mijn ouders moet zeggen dat ze er niet bij zullen zijn als ik trouw... we hebben trouwens nog niemand iets verteld omdat we er eerst zeker van willen zijn wat we willen.
Voor ons draait deze dag echt om onze liefde voor elkaar. We willen helemaal in elkaar op gaan, het huwelijk (en onze relatie) zelf moeten we immers ook met zn 2en zien te rooien. We willen redelijk "vrij" zijn in wat we willen doen, misschien willen we aan het einde van de dag wel heerlijk dansen op caribische muziek, misschien willen we lekker in bad nagenieten van het moment. Als er meerdere mensen bij zijn, moet je daar toch ook rekening mee houden lijkt me, en dat lijkt me afdoen van het plezier dat we samen kunnen hebben.
Een ander idee dat we ook in onze achterhoofd hebben is om in besloten kring hier in Nederland officieel te trouwen en met die mensen een diner te doen en vervolgens met zn 2tjes in het buitenland onze geloftes af te leggen, maar ja, kosten zijn dan gelijk ook een stuk hoger en noem ons egoistisch... maar we denken dat we dat geld beter kunnen uitgeven...
Is dit cruw? Kan je je ouders dat aan doen? Wat denken jullie?
Wij willen graag in het buitenland trouwen en hoe langer ik er over nadenk... hoe liever ik dit gewoon met zn 2tjes doe. Mijn ouders zijn heel kritisch en ik weet nu al dat wanneer ik ze mee neem ik me de hele dag zorgen ga maken over wat zij er van vinden en hoe zij alles ervaren, ik ben daar namelijk heel gevoelig voor, krijg er krampen in mijn hart van als ik denk dat er spanningen over wat dan ook zijn. Bovendien heb ik op dit moment geen contact met mijn broer, iets waar mijn moeder regelmatig over begint en waar ik op "onze dag" gewoon geen zin in heb. De familie van mijn vriend... heeft nooit echt achter onze relatie gestaan.. een hele boel nare dingen over mij en onze relatie (achter mijn rug om) gezegd. Om die mensen erbij te hebben als wij onze geloften uitwisselen.. tja, ik vind het een beetje hypocriet. Mijn vriend is er ook niet helemaal uit wat hij wil. Ik voel me alleen nu al schuldig dat ik tegen mijn ouders moet zeggen dat ze er niet bij zullen zijn als ik trouw... we hebben trouwens nog niemand iets verteld omdat we er eerst zeker van willen zijn wat we willen.
Voor ons draait deze dag echt om onze liefde voor elkaar. We willen helemaal in elkaar op gaan, het huwelijk (en onze relatie) zelf moeten we immers ook met zn 2en zien te rooien. We willen redelijk "vrij" zijn in wat we willen doen, misschien willen we aan het einde van de dag wel heerlijk dansen op caribische muziek, misschien willen we lekker in bad nagenieten van het moment. Als er meerdere mensen bij zijn, moet je daar toch ook rekening mee houden lijkt me, en dat lijkt me afdoen van het plezier dat we samen kunnen hebben.
Een ander idee dat we ook in onze achterhoofd hebben is om in besloten kring hier in Nederland officieel te trouwen en met die mensen een diner te doen en vervolgens met zn 2tjes in het buitenland onze geloftes af te leggen, maar ja, kosten zijn dan gelijk ook een stuk hoger en noem ons egoistisch... maar we denken dat we dat geld beter kunnen uitgeven...
Is dit cruw? Kan je je ouders dat aan doen? Wat denken jullie?
zondag 10 augustus 2008 om 20:49
quote:blijfgewoonbianca schreef op 08 augustus 2008 @ 22:59:
Ik vind het een beetje een vreemde trent ; a- , b- en c- diploma's moeten opgeluisterd worden door alle opa's en oma's ( met bijbehorende kado's ) , hetzelfde met de afscheidsmusical , je bent niet jarig als je geen visite hebt gehad , vrijgezellenavonden worden gevierd met alle meiden die iemand maar kent , en trouwen ; daar mag dan niemand bij ? Prima ! Maar zet die trent door ? Ook geen kraamfeesten / visite meer enzo ?
Ik zou er knap beroerd van zijn als ik niet uitgenodigd zou zijn op de bruiloft van mijn kinderen.
Tja, het verschilt van persoon tot persoon hoeveel waarde je hecht aan alle dingen die je noemt BGB. Net als Zusje hoef ik ook geen verjaardagsvisite om jarig te zijn, geen vrijgezellenfeest en publiek bij het trouwen. Ik denk dat mensen die daar aan hechten ook niet kiezen voor een simpele trouwdag in het buitenland.
En je huwelijk is bij uitstek een dag die je als stel zo mag invullen als je wilt. Als wij hadden gekozen voor een traditionele trouwdag, dan waren misschien mijn schoonmoeder en zus gelukkig geweest, maar mijn bruidegom doodongelukkig. En ik vind zijn rechten in deze wel even iets zwaarder tellen dan die van zijn moeder en/of mijn zus. Het blijft een persoonlijke keuze.
Ik vind het een beetje een vreemde trent ; a- , b- en c- diploma's moeten opgeluisterd worden door alle opa's en oma's ( met bijbehorende kado's ) , hetzelfde met de afscheidsmusical , je bent niet jarig als je geen visite hebt gehad , vrijgezellenavonden worden gevierd met alle meiden die iemand maar kent , en trouwen ; daar mag dan niemand bij ? Prima ! Maar zet die trent door ? Ook geen kraamfeesten / visite meer enzo ?
Ik zou er knap beroerd van zijn als ik niet uitgenodigd zou zijn op de bruiloft van mijn kinderen.
Tja, het verschilt van persoon tot persoon hoeveel waarde je hecht aan alle dingen die je noemt BGB. Net als Zusje hoef ik ook geen verjaardagsvisite om jarig te zijn, geen vrijgezellenfeest en publiek bij het trouwen. Ik denk dat mensen die daar aan hechten ook niet kiezen voor een simpele trouwdag in het buitenland.
En je huwelijk is bij uitstek een dag die je als stel zo mag invullen als je wilt. Als wij hadden gekozen voor een traditionele trouwdag, dan waren misschien mijn schoonmoeder en zus gelukkig geweest, maar mijn bruidegom doodongelukkig. En ik vind zijn rechten in deze wel even iets zwaarder tellen dan die van zijn moeder en/of mijn zus. Het blijft een persoonlijke keuze.
zondag 10 augustus 2008 om 20:53
quote:lievebees schreef op 09 augustus 2008 @ 08:17:
oh wat klinkt dat leuk zeg! gewoon lekker doen dus, en vertel het ze lekker achteraf! jullie geluk voorop!
Natuurlijk staat het geluk van het bruidspaar voorop. Je trouwt toch niet om je familie een leuke dag te bezorgen? Dat zou pas echt achterlijk zijn als je dat zou doen.
Onze familie wist dat we zouden gaan trouwen. En we hebben na terugkomst in Nederland een diner gehouden voor familie en vrienden. Daar konden we heerlijk ongedwongen onszelf zijn, zonder gedoe en poppenkast. En toch ons trouwen vieren met de mensen die ons dierbaar zijn.
Ieder zijn eigen keuze toch?
oh wat klinkt dat leuk zeg! gewoon lekker doen dus, en vertel het ze lekker achteraf! jullie geluk voorop!
Natuurlijk staat het geluk van het bruidspaar voorop. Je trouwt toch niet om je familie een leuke dag te bezorgen? Dat zou pas echt achterlijk zijn als je dat zou doen.
Onze familie wist dat we zouden gaan trouwen. En we hebben na terugkomst in Nederland een diner gehouden voor familie en vrienden. Daar konden we heerlijk ongedwongen onszelf zijn, zonder gedoe en poppenkast. En toch ons trouwen vieren met de mensen die ons dierbaar zijn.
Ieder zijn eigen keuze toch?
