Kind ophalen uit school: sanity check

10-09-2008 13:23 160 berichten
Alle reacties Link kopieren
Even kort de situatie.

Mijn man en ik hebben twee dochters. De oudste gaat naar de kleuterschool, de jongste gaat nog naar een kinderdagverblijf. De afspraak is dat ik elke dag beide kinderen breng, dat mijn man de oudste uit school haalt (een dag gaat ze naar de naschoolse opvang, dan haal ik meestal) en dat ik de jongste ophaal als m'n werk het toelaat (bijna altijd gelukkig).



Mijn man kan 's nachts moeilijk slapen, waardoor zijn slaapritme nogal onregelmatig is. Ik heb er voor gekozen dus altijd m'n dochters te brengen.. ik vind het fijn daar controle over te hebben.



Gisteren werd ik echter om 15.15 uur gebeld om te zeggen dat dochterlief nog aan het wachten was. Ik ben natuurlijk meteen op de fiets gesprongen en ben als een idioot naar haar school gefietst. Duizend maal excuses aangeboden en dochter vreselijk hard geknuffeld (ze was er gelukkig vrolijk onder, zingen enzo).



So far so good.. (hoewel).. Maar nu komt het: gisterenochtend was ik nl nogal gestressed met het aankleden van de kinderen. Daardoor maakte ik best wat herrie en de oudste huilde omdat ze geen rok aan mocht (dat soort leuke dingen..) Manlief sliep net en werd geirriteerd wakker van mijn herrie (8 uur) en kon daarna niet meer slapen. En is dus niet op tijd wakker geworden om onze dochter uit school te halen.

En.. nu geeft hij mij de schuld. Als ik 's ochtends niet zo veel herrie had lopen maken.. had hij niet urenlang wakker gelegen en was het hem gewoon gelukt de oudste op te halen... etc. Wat moet ik hier nu mee? Ik was al kwaad dat hij niet gewoon tien wekkers gezet heeft (van mijn part) om op tijd wakker te worden, maar nu ben ik eigenlijk vooral heel verdrietig.. Ik maakte herrie, dat klopt. Hij heeft een slaapprobleem, ik weet dat het gevoelig ligt en ik hield er geen rekening mee.. Meestal loop ik met de kinderen op m'n tenen.. nu niet.. Stom!



Wie helpt me dit in het juiste perspectief te zien?
En wanneer ga jij met je vuisten op tafel slaan?
Alle reacties Link kopieren
Weet je, Nivvie, als hij twee weken weggaat, zal er niet veel veranderen. Overdag slapen, 's nachts wakker.



Maar als hij thuis is, met de kinderen, ookal zou je kind niet naar school gaan (wat ik raar zou vinden, dan zet hij zijn kind ook naar zijn probleem), dan moet hij toch een dagritme krijgen. Hij kan toch niet met de kinderen thuis blijven slapen? Dan moet hij toch opstaan?
Alle reacties Link kopieren
De school belde eerst hem en daarna mij. Ze weten dat ik fulltime werk.

Ik kon nu inderdaad makkelijk weg. Dat is niet altijd zo en ik zit zeker niet altijd op fietsafstand (detachering), maar nu gelukkig wel.
Hij is volledig afhankelijk van jou. Dus als jij voor jezelf op gaat komen en bepalen wat er gebeurt, zal hij niet wegrennen.



Hij heeft waarschijnlijk een enorm minderwaardig gevoel richting jou en compenseert dat door jou klein te houden.



Dat is hoe het op mij overkomt.
Alle reacties Link kopieren
quote:Joyce48 schreef op 10 september 2008 @ 16:05:

Eigenlijk heeft hij helemaal geen slaapprobleem, hij slaapt immers als de beste .... hij slaapt zó goed dat hij zijn kind niet uit school haalt. Zó goed dat hij geen wekker hoort. Tjonge, dát is nog eens slapen .....

Zijn probleem ligt in de de tijden waarop hij zou moeten slapen en daar moet met enige wilskracht toch wel wat aan gedaan kunnen worden, lijkt me.Dat valt mij ook op. Het probleem is niet dat hij helemaal niet slapen kan.
Alle reacties Link kopieren
Jij bent nu verantwoordelijk voor de oplossing van zijn probleem. En dat moet veranderen. Vandaar mijn tip om even weg te gaan: dan zijn de consequenties van zijn rare slaapschema voor hém en niet voor jou.



Als je zegt: dan gaat het slechter met hem en dat is niet goed voor de kinderen, wat bedoel je dan?



Het lijkt me moeilijk dat je hem niet alleen kunt laten met je kinderen, jullie zijn toch sámen ouders? Dan moet je elkaar toch kunnen ondersteunen als opvoeder?
Alle reacties Link kopieren
Maar welke studie doet hij dan? Sorry als ik zeur, maar wat wil hij er mee gaan doen? In je eigen tempo, nou, kwil me nergens mee bemoeien, maar mijn collegegeld was 2000 euro per jaar. Ik wilde wel waar voor mijn geld (dus veel leuke vakken graag op gangbare tijdstippen voor de werkende mens) zien. En niet te lang studeren graag, elk jaar kostte 2000 eurietjes.....



Ik vind het opvallend - en voor de goede orde, ik ben niet tégen je, echt niet, want ik ben zelf alleenstaande moeder met een baan, univstudie, eigen bedrijfje en een kind met leer-, gedrags- en gezondheidsproblemen dus hallo, hoezo druk? - maar lees je eigen tekst eens.



Je zegt, als ik even wegga, gaat het slecht met hem. Niet: ik rust daar van uit, kom effe bij. Hij houdt het kind gewoon thuis, dat vind ik echt onverantwoordelijk. Zolang die leerplicht er niet is, doe je weinig, maar wat denk je van het ritme van dat kind? Te pas en te onpas thuishouden omdat pa het niet trekt? Andere kind zit in opvang voor zijn geslaap? Als hij nou die tijd nuttig besteedde met studie en huishouden dan kun je nog zeggen, okee, ideaal is anders, maar het is nu buffelen opdat we er straks allemaal beter van worden als hij klaar is met de studie en uitgestudeerd.



En dan het laatste: hij twee weken naar een huisje. Welja! Waarom niet de Griekse eilanden? Hij heeft daar rust. Ik wil voorstellen dat jij daar een week gaat zitten.....
Alle reacties Link kopieren
quote:Nivvie schreef op 10 september 2008 @ 16:45:

De school belde eerst hem en daarna mij. Ze weten dat ik fulltime werk.

Ik kon nu inderdaad makkelijk weg. Dat is niet altijd zo en ik zit zeker niet altijd op fietsafstand (detachering), maar nu gelukkig wel.En toen? Als hij zo licht slaapt, dan moet 'ie van de telefoon toch wakker worden? Of neemt hij niet op?
Alle reacties Link kopieren
Je man alleen laten met de kinderen is niet goed voor de kinderen?? Je kunt er dus niet op vertrouwen dat de vader van je kinderen in zijn eentje de zorg voor zijn offspring aankan, zonder dat er ongelukken gebeuren.



Damn, wat schokkend. Hier moet echt dringend iets veranderen, dit is geen gezonde situatie. Ga samen in therapie, laat je man als de wiederweerga verantwoordelijkheidsgevoel vergaren, laat hem zijn leven op orde krijgen, of trek je conclusies. Aan zoveel zorg op je schouders ga je onderdoor.
Alle reacties Link kopieren
quote:isa26 schreef op 10 september 2008 @ 16:50:

En toen? Als hij zo licht slaapt, dan moet 'ie van de telefoon toch wakker worden? Of neemt hij niet op?Als ik je openingspost nog eens lees: hij had de hele nacht niet geslapen, was 's morgens om 8 uur nét in slaap toen hij wakker werd door de kinderen, kon daarna wéér niet slapen, maar sliep wel diep genoeg om om 15.15 uur de telefoon niet te horen ....

Was er geen wekker afgegaan? En als je om 8 uur 's morgens de slaap niet kunt vatten, dan sta je toch op? Dan ga je toch studeren/huishouden doen/een stukkie wandelen/boodschappen doen .... noem maar op? Dan ga je toch niet proberen te slápen? Op klaarlichte dag klaarwakker in je bed liggen te wachten tot je slaapt? Dan denkt een normaal mens toch: 'Jammer dan, vanavond vroeg naar bed .....'.
Alle reacties Link kopieren
Eens met Joyce en Parnell. Hij is blijkbaar de eerstverantwoordelijke om de oudste op te halen, dan moet je niet liggen pitten en ook nog eens de telefoon niet opnemen...
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het hele topic doorgelezen....Er is al eeen heeeeeleboel keer gevraagd waarom deze man niet gewoon van 22u tot 9 uur in bed gaat liggen, ongeacht of hij slaapt of niet....



En het valt me op dat Nivvie daar steeds geen antwoord opgeeft tenzij ik eroverheen gelezen heb...sorry dan!! en ik vraag me af waarom...Weet ze het niet? of is er iets anders?



Want net zoals al een heeeeeleboel voor mij geschreven hebben, lijkt mij dat wanneer hij niet op normale tijden naar bed gaat, zijn slaapprobleem zowiezo niet opgelost gaat worden, dus dat dat het allereerste moet zijn wat hij moet veranderen....tenzij hij zijn slaapprobleem niet WIL veranderen omdat hij het wel lekker makkelijk vind zo...





In ieder geval succes nivvie!!
'Tell people there's an invisible man in the sky who created the universe, and the vast majority will believe you. Tell them the paint is wet, and they have to touch it to be sure.' -George Carlin
Alle reacties Link kopieren
Een vriendin van mij werkt 40 uur (wel meer) in een ziekenhuis op een laboratorium, wel gewone werktijden, geen nachtdienst. Daarnaast het huishouden, de boodschappen etc want meneer heeft pijn in zijn rug. Hangt letterlijk de hele dag op de bank. Ondertussen doet hij geen zak in het huishouden en wel de ene leuke cursus na de andere. Geloof dat hij driekwart van het talenpalet van de LOI spreekt inmiddels. Meneer's nieuwste speeltje was archeologie. Godzijdank gingen de ogen van vriendin toen open: beetje in het zand en klei poeren (sorry voor de echte archeologen, voor jullie heb ik respect, dit was hobbyisme) en met het ruggetje voorovergebogen staan......nadat meneer dus wel met de bus is gegaan.



Bij de rechtbank was de rechter er nog niet helemaal van overtuigd dat meneer niet in staat was om te kunnen werken en daar ook gewoon naar toe te gaan.....
Alle reacties Link kopieren
Ik had ook een ex met ernstige slaapproblemen. Ik kan me nog al die keren herinneren dat ik in het weekend zat te wachten dat ie een keertje wakker werd zodat we wat leuks konden gaan doen. Want 's ochtends sliep ie inderdaad, 's nachts niet. Jeetje, dat is dus uitgegaan.



Nu, 2 relaties verder, heeft ie nog altijd ernstige slaapproblemen. Soms (let op, soms) slaapt hij een gat in de dag, meestal doet ie het er maar mee. Hij werkt 3 dagen in de week en heeft een bijbaantje waarmee ie zelf de tijden bepaalt. Prima. Hij heeft zijn draai gevonden. Hi ziet er af en toe nog als een vaatdoek uit maar ik hoor em zelden meer klagen.



Wat ik er maar mee wil zeggen is dat hij uiteindelijk heeft geleerd mee te leven, zijn verantwoordelijkheden t.o.v. zijn leven en zijn partner neemt.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb niet alles gelezen, maar begrijp uit de eerste pagina dat je man alleen melatonine slikt. Dat is op zich niet zo'n sterk slaapmiddel.



Er is veel te zeggen tegen het gebruik van slaapmiddelen, maar in dit geval vraag ik me af of het niet beter zou zijn als je man een sterker slaapmiddel ging gebruiken. En dan idd: geslapen of niet, 9 of 10 uur opstaan is wel het uiterste.



Als hij tot 15 uur slaapt is het natuurlijk niet zo raar dat hij om 23 uur klaarwakker is als hij weer in bed gaat liggen.



(Ben zelf ook geen goede slaper... het is echt heel vervelend... maar bij jullie leidt het hele gezin eronder....)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
Dank tot zover.

Ik moet de kinderen gaan halen.. en thuis heb ik geen toegang tot deze site.

Morgenochtend check ik weer. Groet!
Alle reacties Link kopieren
Juist....ehm....kan ik hieruit begrijpen dat jouw man gewoon de hele dag in zijn nest ligt of zo? Ik weet niet precies wat ik me daarbij voor moet stellen...maar zoals eerder al opgemerkt: Als je de hele ochtend en een groot deel van de middag slaapt, dan is het niet zo heel vreemd dat je 's nachts niet slaapt. Moet hij overdag niet gewoon naar zijn werk dan?



Hoe dan ook, het is zijn verantwoordelijkheid dat hij niet is opgestaan, en niet dat van jou. Kan hij wel mooi proberen af te schuiven maar daar zou ik niet intrappen als ik jou was.
Alle reacties Link kopieren
Ehm.. heb je thuis geen internet? Of is de site geblokkeerd? In in het laatste geval: waarom?



In elk geval, tot morgen! Hoop dat je met je man kunt praten!
Alle reacties Link kopieren
Het lijkt erop dat jij - Nivvie - zijn probleem tot het jouwe hebt gemaakt. En samen hebben jullie het probleem ook nog een probleem van de kinderen gemaakt - of gaan dat doen vanaf de leerplichtige leeftijd.



Begrip voor iemands probleem hebben is niet hetzelfde als het probleem van iemand overnemen. Het slaapprobleem van je partner is niet jouw probleem. Het is zijn probleem



Je partner heeft een slaapprobleem. Al sinds hij uit de pubertijd komt. Hij heeft gekozen voor het al dan niet accepteren van dat probleem. Daarnaast heeft hij gekozen om een partner te kiezen en met haar te gaan samenleven en hij heeft gekozen om kinderen te hebben en zijn aandeel in die verantwoordelijkheid te dragen.



Echter, in de praktijk draagt hij de consequenties van die keuzes niet. En als reden geeft hij zijn structurele slaapprobleem. Iets wat hij niet heeft opgelopen in de afgelopen 5 jaar, maar al een half leven geleden.



Zolang zijn partner zich in alle bochten wringt om de consequenties van zijn keuze hoe (niet) om te gaan met zijn slaapprobleem op te lossen en te dragen, heeft hij geen enkele reden om daadwerkelijk iets aan zijn probleem te doen.



Of ervaart hij het niet daadwerkelijk als een probleem en is het een makkelijk gevonden excuus om geen consequenties aan zijn keuzes te verbinden?
Alle reacties Link kopieren
Tussendoor even een vraag, niet aan TO:



Iemand (volgens mij Prima69) was erg tevreden over haar oordoppen. Ik vroeg me af: hoe word je gewekt als je eruit moet?

Slaap zelf weleens met oordoppen als ik kan uitslapen. Maar als ik de wekker in de gaten moet houden durf ik het echt niet aan...
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
Ik slaap ook elke nacht met oordoppen. Voor mij haalt het de scherpe randjes van geluid af. Anders wordt ik wakker van de wind, van de regen.



Met oordoppen in hoor ik het wel als het stormt, en ook de wekker hoor ik gewoon.

Het is voor mij puur de eerste tonen filteren...
Alle reacties Link kopieren
Trouwens, over dat niet kunnen slapen gesproken, mijn vader is ook zo'n type dat altijd beweert niet te kunnen slapen. Als ie dan weer eens klaagde zei ik als puber altijd "Oh ja joh...en wie hoorde ik dan zo hard snurken in jouw slaapkamer?!" (hij sliep daar alleen). Daar had ie dan niet van terug. Maar ondertussen door dat zogenaamd niet kunnen slapen lag meneer soms wel 14 uur of langer in bed. Ja, dan kun je niet slapen nee....want dan ben/wordt je namelijk niet moe. Dus, als jouw man wil kunnen slapen TO, dan moet ie zorgen dat ie moe wordt. Echt...tis alleen maar logica hoor.
Alle reacties Link kopieren
Oftewel: Met zijn ass zijn bed uitkomen en wat gaan doen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Nivvie schreef op 10 september 2008 @ 13:48:

@ Vinyl: hij gebruikte eerst 5 mg, maar nu is hij over op de halve dosering. Hij is er nog mee aan het experimenteren. De neuroloog gaf aan dat iedereen proefondervindelijk z'n eigen dosering en tijdstip moet uitvinden.





HUH????



Ik weet niet naar welke neuroloog hij gaat, maar mijn neuroloog heeft mij echt heel wat anders verteld. Er is bij mij vooraf onderzocht wanneer ik zelf melatonine aanmaak (dmv een speekseltest) en aan de hand van die FEITEN is de behandeling ingezet. Niks niet proefondervindelijk en klooien met de dosering of met het tijdstip zijn bij mijn behandeling niet aan de orde.

Ik ben onder behandeling in ziekenhuis de Gelderse Vallei. Mocht je man daar niet onder behandeling zijn, laat 'ie alsjeblieft daar naartoe gaan.

Naast de behandeling met melatonine is er veel meer mogelijk en nodig ook, normaal gesproken. Want je kunt wel melatonine slikken, maar als je er vervolgens zelf niet in gaat liggen, als je je slapen niet ombouwt met een vaste routine, als je geen goede slaaphygiëne aanhoudt, dan heeft de behandeling met melatonine maar weinig kans van slagen. Melatonine is een steuntje in de rug. Een heel stevige steun, ik noem het mijn wonderpil, maar zonder eigen inspanning zou ik alsnog nergens zijn.

Als melatonine niet (goed genoeg) werkt, dan kan er nog chronotherapie voorgeschreven worden, antidepressiva en lichttherapie. Ik gebruik zelf een combinatie van melatonine, lichttherapie en een heel strak leefschema. Als ik zelf de teugels laat vieren, gaat het gegarandeerd mis, dus dat strakke leefschema is van heel groot belang. Zo is één van de regels die mij opgelegd is door de neuroloog, dat ik 's ochtends gewoon op tijd op moet staan. Doet er niet toe hoe laat ik sliep: ik moet vóór acht uur opstaan en een half uur achter de daglichtlamp om wakker te worden. Ook al sliep ik pas om vier uur. Overdag mag ik niet slapen. Toen ik tijdens mijn zwangerschap uitputtingsverschijnselen kreeg, mocht ik hooguit powernaps doen overdag: slaapjes van MAXIMAAL een half uur.



Je man heeft blijkbaar een slechte behandelaar getroffen. Laat hem eens het boekje "Slaap waakritme stoornissen" lezen van Dr. M. Smits en Drs. W. Braam (ISBN 9066111895). Dat zal hem (en ook jou) meer ziekteinzicht geven!



Voor wat betreft het effect van zijn slaapstoornis op jouw relatie of eigenlijk specifiek: deze situatie: jij bent niet gek. Ik heb de behandeling van mijn slaapstoornis even gelaten voor wat 'ie was vanwege de geboorte van mijn eerste kind (en met name: de nachtvoedingen ). Ik heb ook wel eens mijn wekker moeten zetten voor het ophalen van de creche, maar kom op: dan zet ik drie wekkers èn dan vraag ik mijn man om te bellen, want ik wil natuurlijk niet dat mijn kind daar zit te wachten. Dat is MIJN verantwoordelijkheid. Zelfs ondanks dat ik soms pas om 5 uur slaap en ik dan gewoon 's ochtends om 8 uur nog een voeding doe (ik geef nog borstvoeding, dus ik moet wel ). Jammer dan.



Nogal omgekeerde wereld om jou te gaan verwijten dat jij WEL gewoon het ritme van de rest van de wereld leeft en dat je soms wel eens geluid maakt bij het op tijd klaar krijgen van je kinderen voor het vertrek 's ochtends. Hij zou blij moeten zijn dat hij dát niet hoeft te doen, in plaats van zo op jou te vitten!
Alle reacties Link kopieren
Nou, ehm... dat bedoelde ik dus daarstraks, of zij en haar man wel goed voorgelicht waren over melatonine...

Maar als ik jouw verhaal zo hoor niet dus!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven