Relaties
alle pijlers
Kind ophalen uit school: sanity check
woensdag 10 september 2008 om 13:23
Even kort de situatie.
Mijn man en ik hebben twee dochters. De oudste gaat naar de kleuterschool, de jongste gaat nog naar een kinderdagverblijf. De afspraak is dat ik elke dag beide kinderen breng, dat mijn man de oudste uit school haalt (een dag gaat ze naar de naschoolse opvang, dan haal ik meestal) en dat ik de jongste ophaal als m'n werk het toelaat (bijna altijd gelukkig).
Mijn man kan 's nachts moeilijk slapen, waardoor zijn slaapritme nogal onregelmatig is. Ik heb er voor gekozen dus altijd m'n dochters te brengen.. ik vind het fijn daar controle over te hebben.
Gisteren werd ik echter om 15.15 uur gebeld om te zeggen dat dochterlief nog aan het wachten was. Ik ben natuurlijk meteen op de fiets gesprongen en ben als een idioot naar haar school gefietst. Duizend maal excuses aangeboden en dochter vreselijk hard geknuffeld (ze was er gelukkig vrolijk onder, zingen enzo).
So far so good.. (hoewel).. Maar nu komt het: gisterenochtend was ik nl nogal gestressed met het aankleden van de kinderen. Daardoor maakte ik best wat herrie en de oudste huilde omdat ze geen rok aan mocht (dat soort leuke dingen..) Manlief sliep net en werd geirriteerd wakker van mijn herrie (8 uur) en kon daarna niet meer slapen. En is dus niet op tijd wakker geworden om onze dochter uit school te halen.
En.. nu geeft hij mij de schuld. Als ik 's ochtends niet zo veel herrie had lopen maken.. had hij niet urenlang wakker gelegen en was het hem gewoon gelukt de oudste op te halen... etc. Wat moet ik hier nu mee? Ik was al kwaad dat hij niet gewoon tien wekkers gezet heeft (van mijn part) om op tijd wakker te worden, maar nu ben ik eigenlijk vooral heel verdrietig.. Ik maakte herrie, dat klopt. Hij heeft een slaapprobleem, ik weet dat het gevoelig ligt en ik hield er geen rekening mee.. Meestal loop ik met de kinderen op m'n tenen.. nu niet.. Stom!
Wie helpt me dit in het juiste perspectief te zien?
Mijn man en ik hebben twee dochters. De oudste gaat naar de kleuterschool, de jongste gaat nog naar een kinderdagverblijf. De afspraak is dat ik elke dag beide kinderen breng, dat mijn man de oudste uit school haalt (een dag gaat ze naar de naschoolse opvang, dan haal ik meestal) en dat ik de jongste ophaal als m'n werk het toelaat (bijna altijd gelukkig).
Mijn man kan 's nachts moeilijk slapen, waardoor zijn slaapritme nogal onregelmatig is. Ik heb er voor gekozen dus altijd m'n dochters te brengen.. ik vind het fijn daar controle over te hebben.
Gisteren werd ik echter om 15.15 uur gebeld om te zeggen dat dochterlief nog aan het wachten was. Ik ben natuurlijk meteen op de fiets gesprongen en ben als een idioot naar haar school gefietst. Duizend maal excuses aangeboden en dochter vreselijk hard geknuffeld (ze was er gelukkig vrolijk onder, zingen enzo).
So far so good.. (hoewel).. Maar nu komt het: gisterenochtend was ik nl nogal gestressed met het aankleden van de kinderen. Daardoor maakte ik best wat herrie en de oudste huilde omdat ze geen rok aan mocht (dat soort leuke dingen..) Manlief sliep net en werd geirriteerd wakker van mijn herrie (8 uur) en kon daarna niet meer slapen. En is dus niet op tijd wakker geworden om onze dochter uit school te halen.
En.. nu geeft hij mij de schuld. Als ik 's ochtends niet zo veel herrie had lopen maken.. had hij niet urenlang wakker gelegen en was het hem gewoon gelukt de oudste op te halen... etc. Wat moet ik hier nu mee? Ik was al kwaad dat hij niet gewoon tien wekkers gezet heeft (van mijn part) om op tijd wakker te worden, maar nu ben ik eigenlijk vooral heel verdrietig.. Ik maakte herrie, dat klopt. Hij heeft een slaapprobleem, ik weet dat het gevoelig ligt en ik hield er geen rekening mee.. Meestal loop ik met de kinderen op m'n tenen.. nu niet.. Stom!
Wie helpt me dit in het juiste perspectief te zien?
woensdag 10 september 2008 om 17:50
Nog even ter verdediging van de man van Nivvie: ik heb zelf dus ook een slaapstoornis waardoor ik 's nachts niet kan slapen. Mijn leven lang ben ik uitgemaakt voor slapjanus, omdat het aan mezelf zou liggen: ik ging immers veel te laat naar bed. Ja, dúhuh, na jarenlang duimen draaien tot vier uur 's nachts verzin je het ook niet meer om op tijd op bed te gaan liggen. Sterker nog: als ik wel eens om elf uur sliep, was ik om twaalf uur weer wakker en kon ik vervolgens pas om acht uur 's ochtends weer slapen.
Inmiddels heb ik onderzoek gehad en blijkt dat ik veel te laat melatonine (het slaaphormoon) aanmaak en dan ook nog eens veel te weinig. De neuroloog vond het een wonder dat ik nog zo lang op de been was gebleven, want met mijn hormoonhuishouding kon het niet anders dan dat ik pas om vier, vijf uur sliep en was het zelfs dan wonderbaarlijk dat ik überhaupt doorsliep.
Deze slaapstoornis hebben is ronduit kut. Maar de veroordeling van mijn omgeving en alle zogenaamd goedbedoelde tips en schoppen onder mijn kont, als ware het mijn eigen schuld dat ik niet sliep, die zijn nog vele, véle malen kutter dan elke nacht wakker liggen. Het is zóóóó makkelijk om vanaf de zijlijn iemand die niet kan slapen te veroordelen. Maar jullie voelen de wanhoop niet. Oordeel dan ook niet.
Inmiddels heb ik onderzoek gehad en blijkt dat ik veel te laat melatonine (het slaaphormoon) aanmaak en dan ook nog eens veel te weinig. De neuroloog vond het een wonder dat ik nog zo lang op de been was gebleven, want met mijn hormoonhuishouding kon het niet anders dan dat ik pas om vier, vijf uur sliep en was het zelfs dan wonderbaarlijk dat ik überhaupt doorsliep.
Deze slaapstoornis hebben is ronduit kut. Maar de veroordeling van mijn omgeving en alle zogenaamd goedbedoelde tips en schoppen onder mijn kont, als ware het mijn eigen schuld dat ik niet sliep, die zijn nog vele, véle malen kutter dan elke nacht wakker liggen. Het is zóóóó makkelijk om vanaf de zijlijn iemand die niet kan slapen te veroordelen. Maar jullie voelen de wanhoop niet. Oordeel dan ook niet.
woensdag 10 september 2008 om 17:53
Dubiootje, dat weet je niet. Ik heb als het gaat om de behandeling met melatonine de meest pertinente onzin voorbij horen komen, ook uit de mond van artsen. Ben zelfs tegen een neuroloog aangelopen die van de hele slaapstoornis nog nooit gehoord had. Je moet maar net die ene arts treffen die verstand van zaken heeft, zo heb ik inmiddels wel in de gaten.
woensdag 10 september 2008 om 17:59
Ik weet hoe naar een slaapstoornis is, maar je kunt met je nuchtere verstand toch ook wel zien dat deze man het niet slim aanpakt?
Als je tot 15.00 uur blijft liggen dan slaap je toch sowieso niet voor een bepaalde tijd in?
En als hij in een slaapkliniek onder behandeling is geweest, kun je er toch wel vanuit gaan dat ze daar wel weten wat een slaapstoornis is?
En dat hij zo neerbuigend over haar doet maar zelf maar wat aanlummelt.
Ik bedoel: een slaapstoornis is heel naar, en ik benijd de man dan ook niet. maar hij doet zelf ook geen enkele moeite om het te veranderen. Makkelijk de kids weg, zodat hij kan slapen, en als hij alleen voor de kinderen moet zorgen zou hij zijn kind van school houden omdat ze niet leerplichtig is (en hij haar dus niet op hoeft te halen). Dit gaat mij veel te ver!
Als je tot 15.00 uur blijft liggen dan slaap je toch sowieso niet voor een bepaalde tijd in?
En als hij in een slaapkliniek onder behandeling is geweest, kun je er toch wel vanuit gaan dat ze daar wel weten wat een slaapstoornis is?
En dat hij zo neerbuigend over haar doet maar zelf maar wat aanlummelt.
Ik bedoel: een slaapstoornis is heel naar, en ik benijd de man dan ook niet. maar hij doet zelf ook geen enkele moeite om het te veranderen. Makkelijk de kids weg, zodat hij kan slapen, en als hij alleen voor de kinderen moet zorgen zou hij zijn kind van school houden omdat ze niet leerplichtig is (en hij haar dus niet op hoeft te halen). Dit gaat mij veel te ver!
woensdag 10 september 2008 om 18:26
Vinyl, mij is altijd verteld dat als ik mijn acht uur maar pakte, het geen probleem was. Op tijd naar bed (of op tijd eruit) heb ik wel honderd keer geprobeerd, maar steeds met als enige resultaat dat ik mijn uren niet pakte en uit slaapgebrek alleen maar straaldepressief werd.
Een goede behandelaar zorgt ervoor dat het voor jou haalbaar wordt om wél gewoon je nacht van 23 tot 7 (of van 24 tot 8, dat is voor mij een iets haalbaarder variant) te maken en vertelt je daarbij hoe je ervoor moet zorgen om dat vol te houden (en hoe belangrijk het is om op tijd op te staan en als dat niet lukt kun je terugkomen en ga je verder kijken, zoals in mijn geval, waarbij ik lichttherapie kreeg voorgeschreven om er 's ochtends überhaupt op tijd uit te kunnen komen).
Maar gezond verstand kan honderd dingen zeggen, míjn gezonde verstand zei me altijd dat ik me maar beter aan mijn natuurlijke ritme kon houden (voor ik behandeld werd dus). En mijn gezonde verstand had gelijk. Toen ik probeerde mee te draaien in de "normale" maatschappij, was het binnen een paar maanden bekeken met mij: ik kon níets meer. Kon alleen nog maar op de bank zitten, moest kruipend naar de wc omdat ik letterlijk door mijn benen zakte.
Dat soort gezonde verstand redenaties zijn heel mooi, maar de praktijk is vaak wel wat weerbarstiger. Vandaar dat een goede behandelaar en een goed behandelplan voorop moeten staan. Niet jouw (of zelfs maar mijn) gezonde verstand.
Een goede behandelaar zorgt ervoor dat het voor jou haalbaar wordt om wél gewoon je nacht van 23 tot 7 (of van 24 tot 8, dat is voor mij een iets haalbaarder variant) te maken en vertelt je daarbij hoe je ervoor moet zorgen om dat vol te houden (en hoe belangrijk het is om op tijd op te staan en als dat niet lukt kun je terugkomen en ga je verder kijken, zoals in mijn geval, waarbij ik lichttherapie kreeg voorgeschreven om er 's ochtends überhaupt op tijd uit te kunnen komen).
Maar gezond verstand kan honderd dingen zeggen, míjn gezonde verstand zei me altijd dat ik me maar beter aan mijn natuurlijke ritme kon houden (voor ik behandeld werd dus). En mijn gezonde verstand had gelijk. Toen ik probeerde mee te draaien in de "normale" maatschappij, was het binnen een paar maanden bekeken met mij: ik kon níets meer. Kon alleen nog maar op de bank zitten, moest kruipend naar de wc omdat ik letterlijk door mijn benen zakte.
Dat soort gezonde verstand redenaties zijn heel mooi, maar de praktijk is vaak wel wat weerbarstiger. Vandaar dat een goede behandelaar en een goed behandelplan voorop moeten staan. Niet jouw (of zelfs maar mijn) gezonde verstand.
woensdag 10 september 2008 om 18:48
Dat snap ik. Ikw eet hoe het is om niet te slapen en zo labiel te worden dat je inderdaad letterlijk door je benen zakt.
Maar als deze man tegen 5 uur 's nachts in slaap valt, dan heeft hij om 12 uur ook 7 uur geslapen.
En dan zal met melatonine en een goed ritme (wat daarbij hoort) van 2 tot 9 ook wel gaan lukken op den duur lijkt me?
Ik vind gewoon tot 15.00 uur slapen en dat het gezin daaronder lijdt heel erg verkeerd!
Maar als deze man tegen 5 uur 's nachts in slaap valt, dan heeft hij om 12 uur ook 7 uur geslapen.
En dan zal met melatonine en een goed ritme (wat daarbij hoort) van 2 tot 9 ook wel gaan lukken op den duur lijkt me?
Ik vind gewoon tot 15.00 uur slapen en dat het gezin daaronder lijdt heel erg verkeerd!
woensdag 10 september 2008 om 18:52
Ik kan niet oordelen over zijn slaapziekte. Ik kan alleen de indruk krijgen dat hij zijn situatie gebruikt voor zijn eigen gemak en daarbij TO klein houdt.
Ik denk persoonlijk dat TO dat ook weet, zie topic titel, maar dat ze er eigenlijk helemaal niet aan toe is om dat echt aan te nemen, want dat heeft automatische gevolgen. Namelijk dat je de neiging hebt dat niet meer te pikken. En ik denk dat ze met een schuldgevoel richting man rondloopt waardoor zij op haar teentjes loopt en hij haar steeds herinnert zodat ze maar op haar teentjes loopt.
Ik vind het sneu voor haar
Ik denk persoonlijk dat TO dat ook weet, zie topic titel, maar dat ze er eigenlijk helemaal niet aan toe is om dat echt aan te nemen, want dat heeft automatische gevolgen. Namelijk dat je de neiging hebt dat niet meer te pikken. En ik denk dat ze met een schuldgevoel richting man rondloopt waardoor zij op haar teentjes loopt en hij haar steeds herinnert zodat ze maar op haar teentjes loopt.
Ik vind het sneu voor haar
woensdag 10 september 2008 om 19:51
Ik heb altijd slecht geslapen, soms maar 2 of 3 uur per nacht en dat nachten, soms weken, achter elkaar. Totdat ik zo doodop ben dat ik weer heel eventjes kan slapen. Toen ik zwanger was kon ik voor het eerst normaal slape....heeeerlijk! Ik ben dus vaak en veel moe. Maarrr...moeten mijn kinderen daar onder lijden? Neen! Moet ik dan maar de hele dag in mijn nest liggen? Neen! En betekend dat dat ik maar van alles mag verwachten van anderen omdat IK niet kan slapen? Neen!
Hij heeft gekozen voor kinderen en dus ook voor verantwoordelijkheid nemen. Tot 15:00 in je bed liggen is niet bevorderlijk voor de nachtrust. Klaar. En dan slaapt ie maar een keer minder. Alleen maar omdat hij slecht slaapt betekent niet dat hij koste wat kost elke dag aan die uren moet komen, zelfs al moet hij zijn kind laten staan. Kom zeg...we slapen allemaal weleens wat minder.
Hij heeft gekozen voor kinderen en dus ook voor verantwoordelijkheid nemen. Tot 15:00 in je bed liggen is niet bevorderlijk voor de nachtrust. Klaar. En dan slaapt ie maar een keer minder. Alleen maar omdat hij slecht slaapt betekent niet dat hij koste wat kost elke dag aan die uren moet komen, zelfs al moet hij zijn kind laten staan. Kom zeg...we slapen allemaal weleens wat minder.
woensdag 10 september 2008 om 19:53
Vinyl, dat ben ik met je eens. De man van Nivvie moet wel gewoon verantwoordelijkheid dragen voor wat er op zijn bord ligt (en daar ligt de halve verantwoordelijkheid voor een gezin!).
Ik had het niet over labiel trouwens. Ik had het echt over letterlijke, fysieke uitputtingsverschijnselen. Daarnaast werd ik ook labiel van het slaapgebrek, maar dat door mijn benen zakken dat was een echte uitputtingsverschijnsel door gebrek aan kracht. Het heeft me heel wat inspanning gekost om de fysieke gevolgen van die uitputting te boven te komen.
Als ik naar mijn gezonde verstand geluisterd had, had ik in die situatie niet geprobeerd mee te draaien in het ritme van de normale maatschappij. Ik was daar niet toe in staat, alle goede intenties en alle gezonde verstand ten spijt.
Ik had het niet over labiel trouwens. Ik had het echt over letterlijke, fysieke uitputtingsverschijnselen. Daarnaast werd ik ook labiel van het slaapgebrek, maar dat door mijn benen zakken dat was een echte uitputtingsverschijnsel door gebrek aan kracht. Het heeft me heel wat inspanning gekost om de fysieke gevolgen van die uitputting te boven te komen.
Als ik naar mijn gezonde verstand geluisterd had, had ik in die situatie niet geprobeerd mee te draaien in het ritme van de normale maatschappij. Ik was daar niet toe in staat, alle goede intenties en alle gezonde verstand ten spijt.
woensdag 10 september 2008 om 19:56
Dit is gewoon een passief-agressieve manier om 'wraak' te nemen op de herrie 's ochtends. Het slaapprobleem op deze manier misbruiken is ongelooflijk kinderachtig en misplaatst.
Dus inderdaad: hij moet gewoon zijn verantwoordelijkheid nemen en niet miepen als het een keer niet gaat zoals meneer wenst.
Dus inderdaad: hij moet gewoon zijn verantwoordelijkheid nemen en niet miepen als het een keer niet gaat zoals meneer wenst.
woensdag 10 september 2008 om 19:57
Minny, ik vind dat je te makkelijk oordeelt. In mijn geval heb ik meer dan 15 jaar (!) niet geslapen 's nachts. Op een bepaald moment zet je dan je gene overboord en ga je dan maar overdag slapen. Als ik vroeg opstond, was ik de nacht erna rustig weer tot 8 uur 's ochtends wakker. Je moet een serieuze slaapstoornis niet onderschatten. Dat gaat echt verder dan een paar weken slecht slapen hoor.
Zeker het "geklooi" met de melatonine baart me in dit geval zorgen. Van een verkeerde behandeling met melatonine (onjuiste dosering, maar vooral: slikken op een onjuist moment) kan de slaapstoornis alleen maar verergerd raken.
Zeker het "geklooi" met de melatonine baart me in dit geval zorgen. Van een verkeerde behandeling met melatonine (onjuiste dosering, maar vooral: slikken op een onjuist moment) kan de slaapstoornis alleen maar verergerd raken.
woensdag 10 september 2008 om 20:00
quote:qwertu schreef op 10 september 2008 @ 19:53:
Vinyl, dat ben ik met je eens. De man van Nivvie moet wel gewoon verantwoordelijkheid dragen voor wat er op zijn bord ligt (en daar ligt de halve verantwoordelijkheid voor een gezin!).
Ik had het niet over labiel trouwens. Ik had het echt over letterlijke, fysieke uitputtingsverschijnselen. Daarnaast werd ik ook labiel van het slaapgebrek, maar dat door mijn benen zakken dat was een echte uitputtingsverschijnsel door gebrek aan kracht. Het heeft me heel wat inspanning gekost om de fysieke gevolgen van die uitputting te boven te komen.
Als ik naar mijn gezonde verstand geluisterd had, had ik in die situatie niet geprobeerd mee te draaien in het ritme van de normale maatschappij. Ik was daar niet toe in staat, alle goede intenties en alle gezonde verstand ten spijt.Heel herkenbaar, die slopende slapeloosheid waardoor ik als een zombie door het leven ging. Alles om maar op normale tijden mijn werk te kunnen doen, waarbij ik veel andere (leuke) dingen liet schieten. Nu heb ik gelukkig mijn leven wat meer in kunnen richten naar mijn eigen niet-slaappatroon/ritme -noodgedwongen- maar mij onttrekken van verantwoordelijkheden is ook nog nooit in mij opgekomen.
Vinyl, dat ben ik met je eens. De man van Nivvie moet wel gewoon verantwoordelijkheid dragen voor wat er op zijn bord ligt (en daar ligt de halve verantwoordelijkheid voor een gezin!).
Ik had het niet over labiel trouwens. Ik had het echt over letterlijke, fysieke uitputtingsverschijnselen. Daarnaast werd ik ook labiel van het slaapgebrek, maar dat door mijn benen zakken dat was een echte uitputtingsverschijnsel door gebrek aan kracht. Het heeft me heel wat inspanning gekost om de fysieke gevolgen van die uitputting te boven te komen.
Als ik naar mijn gezonde verstand geluisterd had, had ik in die situatie niet geprobeerd mee te draaien in het ritme van de normale maatschappij. Ik was daar niet toe in staat, alle goede intenties en alle gezonde verstand ten spijt.Heel herkenbaar, die slopende slapeloosheid waardoor ik als een zombie door het leven ging. Alles om maar op normale tijden mijn werk te kunnen doen, waarbij ik veel andere (leuke) dingen liet schieten. Nu heb ik gelukkig mijn leven wat meer in kunnen richten naar mijn eigen niet-slaappatroon/ritme -noodgedwongen- maar mij onttrekken van verantwoordelijkheden is ook nog nooit in mij opgekomen.
woensdag 10 september 2008 om 20:03
Ik vind dat de man zijn slaapstoornis niet als excuus mag gebruiken, maar ik merk dat ik echt een beetje boos word om de manier waarop hier gedaan wordt alsof een slaapstoornis op te lossen is met een schop onder je kont.
De schop onder zijn kont moet hij hebben voor zijn gedrag. Maar voor zijn ziekte moet hij onder behandeling van een goede, kundige arts die weet waar hij mee bezig is. Van dit soort veroordelingen wordt het niet beter. Bij mij haalt het alleen maar oud zeer naar boven van me jarenlang miskend voelen en me jarenlang een slapjanus vinden omdat ik niet normaal kon slapen net als ieder ander. Terwijl ik dus al schreef: er zit aantoonbaar iets goed fout in mijn hormoonhuishouding, waardoor het een wonder is dat ik überhaupt slaap.
Het is waar dat een goede slaaphygiëne en een strak dagschema onderdeel uitmaken van de behandeling. Maar het is niet waar dat je met een beetje beter je best doen genezen bent. Als jullie dat wel waren: fijn voor jullie, maar dan viel jullie slaapprobleem wel mee.
De schop onder zijn kont moet hij hebben voor zijn gedrag. Maar voor zijn ziekte moet hij onder behandeling van een goede, kundige arts die weet waar hij mee bezig is. Van dit soort veroordelingen wordt het niet beter. Bij mij haalt het alleen maar oud zeer naar boven van me jarenlang miskend voelen en me jarenlang een slapjanus vinden omdat ik niet normaal kon slapen net als ieder ander. Terwijl ik dus al schreef: er zit aantoonbaar iets goed fout in mijn hormoonhuishouding, waardoor het een wonder is dat ik überhaupt slaap.
Het is waar dat een goede slaaphygiëne en een strak dagschema onderdeel uitmaken van de behandeling. Maar het is niet waar dat je met een beetje beter je best doen genezen bent. Als jullie dat wel waren: fijn voor jullie, maar dan viel jullie slaapprobleem wel mee.
woensdag 10 september 2008 om 20:03
Daarbij heb ik trouwens ook vaak genoeg overdag geslapen. Het advies om vooral je ritme niet aan te passen en dagslaapjes te vermijden is veel te eenzijdig. Bij sommige mensen helpt het goed om het niet-slapen te doorbreken. Want wat moet dat moet, niet-slapen is in sommige gevallen gekmakend.
Maar nogmaals, dat hoef je niet te 'misbruiken' om andere punten in je relatie duidelijk te maken. Zoals de man in kwestie volgens mij doet.
Maar nogmaals, dat hoef je niet te 'misbruiken' om andere punten in je relatie duidelijk te maken. Zoals de man in kwestie volgens mij doet.
woensdag 10 september 2008 om 20:09
Klopt, Soundpost. Bij chronotherapie is het bijvoorbeeld juist de bedoeling dat je overdag gaat slapen, zodat je heel geleidelijk je biologische klok verschuift.
Wat ik in mijn eerste post wilde zeggen, is dat alleen het advies melatonine te gaan gebruiken en het verder maar uit te zoeken een slecht behandelplan is. Voor iedereen is een goede slaaphygiëne belangrijk, voor slaapgestoorden helemaal.
Bij de behandeling met melatonine hoort een strak behandelplan, in de zin van: strak tijdstip van inname, strakke bedtijd, strakke tijd om wakker te worden. Als Nivvies man dit niet voorgeschreven heeft gekregen, dan moet hij op zoek naar een betere arts. Maar zoals het NU gaat heeft het in ieder geval geen zin om "maar gewoon" op tijd naar bed te gaan. Dat zorgt er alleen maar voor dat je je nog kutter over jezelf voelt, omdat het bevestiging geeft van je falen.
Wat ik in mijn eerste post wilde zeggen, is dat alleen het advies melatonine te gaan gebruiken en het verder maar uit te zoeken een slecht behandelplan is. Voor iedereen is een goede slaaphygiëne belangrijk, voor slaapgestoorden helemaal.
Bij de behandeling met melatonine hoort een strak behandelplan, in de zin van: strak tijdstip van inname, strakke bedtijd, strakke tijd om wakker te worden. Als Nivvies man dit niet voorgeschreven heeft gekregen, dan moet hij op zoek naar een betere arts. Maar zoals het NU gaat heeft het in ieder geval geen zin om "maar gewoon" op tijd naar bed te gaan. Dat zorgt er alleen maar voor dat je je nog kutter over jezelf voelt, omdat het bevestiging geeft van je falen.
woensdag 10 september 2008 om 20:16
Daar ben ik het mee eens Qwertu. Dan moet hij inderdaad (weer) naar een arts, want doelloos slaap pakken wanneer het kan zonder enige vooruitgang maakt de wanhoop alleen maar erger. En het kan een enorme druk op de relatie zetten en alles om het 'niet-slapen' laten draaien, wat behalve het kut voelen over jezelf ook de ander meetrekt in het probleem.
woensdag 10 september 2008 om 21:25
Misschien ben ik een achterdochtige doos maar ik zou eens een uurtje lunchpauze proberen te regelen en naar huis gaan om te kijken wat hij tegen 13.00 uur doet. Slaapt hij? Tv kijken? N**ken met een ander? Ik zou dit voor geen goud vertrouwen.
Wat niet wil zeggen dat ik niet geloof in slaapproblemen. Maar op deze manier is er volgens mij wel meer dan alleen een slaapprobleem.
Als het de bovenstaande opties niet zijn dan zou ik maar eens naar een psychiater gaan en eens gaan praten waar dat slaap probleem nou vandaan komt. Want tot 01.00 uur geen melatonine aanmaken is niet tot 06.00 uur geen melatonine aanmaken. En er zijn veel -erg goede- slaaptabletten verkrijgbaar via de huisarts, om je ritme er weer in te krijgen.
Hoe gelukkig ben jij nog in jouw leven, TO?
Wat niet wil zeggen dat ik niet geloof in slaapproblemen. Maar op deze manier is er volgens mij wel meer dan alleen een slaapprobleem.
Als het de bovenstaande opties niet zijn dan zou ik maar eens naar een psychiater gaan en eens gaan praten waar dat slaap probleem nou vandaan komt. Want tot 01.00 uur geen melatonine aanmaken is niet tot 06.00 uur geen melatonine aanmaken. En er zijn veel -erg goede- slaaptabletten verkrijgbaar via de huisarts, om je ritme er weer in te krijgen.
Hoe gelukkig ben jij nog in jouw leven, TO?
woensdag 10 september 2008 om 21:38
quote:qwertu schreef op 10 september 2008 @ 19:57:
Minny, ik vind dat je te makkelijk oordeelt. In mijn geval heb ik meer dan 15 jaar (!) niet geslapen 's nachts. Op een bepaald moment zet je dan je gene overboord en ga je dan maar overdag slapen. Als ik vroeg opstond, was ik de nacht erna rustig weer tot 8 uur 's ochtends wakker. Je moet een serieuze slaapstoornis niet onderschatten. Dat gaat echt verder dan een paar weken slecht slapen hoor.
Zeker het "geklooi" met de melatonine baart me in dit geval zorgen. Van een verkeerde behandeling met melatonine (onjuiste dosering, maar vooral: slikken op een onjuist moment) kan de slaapstoornis alleen maar verergerd raken.Ik schrijf dus dat ik pas met mijn zwangerschap goed kon slapen, beide keren trouwens, mijn hele leven daarvoor niet en in mijn leven daarna ook niet (tot de dag van vandaag). Is trouwens bij elkaar wel iets langer dan 15(!) jaar.... Maar zie ik dat als een excuus om mijn kind te laten staan op school? Neen!
Minny, ik vind dat je te makkelijk oordeelt. In mijn geval heb ik meer dan 15 jaar (!) niet geslapen 's nachts. Op een bepaald moment zet je dan je gene overboord en ga je dan maar overdag slapen. Als ik vroeg opstond, was ik de nacht erna rustig weer tot 8 uur 's ochtends wakker. Je moet een serieuze slaapstoornis niet onderschatten. Dat gaat echt verder dan een paar weken slecht slapen hoor.
Zeker het "geklooi" met de melatonine baart me in dit geval zorgen. Van een verkeerde behandeling met melatonine (onjuiste dosering, maar vooral: slikken op een onjuist moment) kan de slaapstoornis alleen maar verergerd raken.Ik schrijf dus dat ik pas met mijn zwangerschap goed kon slapen, beide keren trouwens, mijn hele leven daarvoor niet en in mijn leven daarna ook niet (tot de dag van vandaag). Is trouwens bij elkaar wel iets langer dan 15(!) jaar.... Maar zie ik dat als een excuus om mijn kind te laten staan op school? Neen!
woensdag 10 september 2008 om 21:50
quote:qwertu schreef op 10 september 2008 @ 20:03:
Het is waar dat een goede slaaphygiëne en een strak dagschema onderdeel uitmaken van de behandeling. Maar het is niet waar dat je met een beetje beter je best doen genezen bent. Als jullie dat wel waren: fijn voor jullie, maar dan viel jullie slaapprobleem wel mee.
Helemaal mee eens!
Echte slaapstoornissen zijn niet geneeslijk, helaas.
Maar: het antidepressivum REMERON zou wel eens een hele goede oplossing voor je man kunnen zijn. Dit schijnt uitstekend te werken bij slaapstoornissen.
En tot 15uur in je nest liggen is natuurlijk nooit goed, ook niet als je pas om 6uur in slaap valt. Dan kan hij altijd nog proberen om bijv. 12uur eruit te komen....
Verder; oordoppen en eventueel wat isolatiemateriaal tegen de muren van zijn slaapkamer?
Het is waar dat een goede slaaphygiëne en een strak dagschema onderdeel uitmaken van de behandeling. Maar het is niet waar dat je met een beetje beter je best doen genezen bent. Als jullie dat wel waren: fijn voor jullie, maar dan viel jullie slaapprobleem wel mee.
Helemaal mee eens!
Echte slaapstoornissen zijn niet geneeslijk, helaas.
Maar: het antidepressivum REMERON zou wel eens een hele goede oplossing voor je man kunnen zijn. Dit schijnt uitstekend te werken bij slaapstoornissen.
En tot 15uur in je nest liggen is natuurlijk nooit goed, ook niet als je pas om 6uur in slaap valt. Dan kan hij altijd nog proberen om bijv. 12uur eruit te komen....
Verder; oordoppen en eventueel wat isolatiemateriaal tegen de muren van zijn slaapkamer?
woensdag 10 september 2008 om 21:54
Ik vind dat de man van TO zich wel heel erg in de slachtofferrol poseert, lekker makkelijk! Ook al heb je een slaapstoornis dat wil niet zeggen dat je helemaal niets kan bijdragen aan de verantwoordelijkheid van het gezin! TO doet werkelijk waar écht alles (tenminste zo komt het op mij over) en hij vind dat wel makkelijk.......
Ik kan niet oordelen hoe het is om een slaapstoornis te hebben, het lijkt mij verdomd lastig! En gelukkig (!!) heb ik geen slaapstoornis, sterker nog..er kan rustig een ambulance met loeiende sirenes stoppen voor het huis in het holst van de nacht en is de hele buurt in rep en roer: ik slaap er gewoon door heen......
Ik kan niet oordelen hoe het is om een slaapstoornis te hebben, het lijkt mij verdomd lastig! En gelukkig (!!) heb ik geen slaapstoornis, sterker nog..er kan rustig een ambulance met loeiende sirenes stoppen voor het huis in het holst van de nacht en is de hele buurt in rep en roer: ik slaap er gewoon door heen......
woensdag 10 september 2008 om 22:10
http://www.efarma.nl/PAGES/ItemInfo.asp?ItemID=14136643
Deze melatonine-tabletten van de huisarts (worden niet vergoed door de verzekering) hielpen mij behoorlijk toen ik met een burn-out thuis zat. Ze zijn zó groot en groen en vies dat ze wel moeten helpen. Temazepam o.i.d. durfde ik niet aan met een baby+borstvoeding.
Helaas had mijn "vitaminewinkeltje" dit merk niet, maar de jongen die daar werkt vertelde mij dat zij als startdosering voor de andere merken melatonine 30 pilletjes adviseerden, en dan elke dag 5 minder. Ieniemieniepilletjes, zo groot als fluortabletjes.
Ik denk dat TO haar man in een normaal ritme moet gaan komen, dus 's nachts in je nest liggen, of je nu slaapt of niet. En ga overdag het huishouden maar doen, of joggen/zwemmen, whatever. Zorg maar dat je -fysiek- moe wordt. 's Avonds geen koffie meer, en om 22:00 uur een tablet, wassen, tandenpoetsen en naar bed.
Deze melatonine-tabletten van de huisarts (worden niet vergoed door de verzekering) hielpen mij behoorlijk toen ik met een burn-out thuis zat. Ze zijn zó groot en groen en vies dat ze wel moeten helpen. Temazepam o.i.d. durfde ik niet aan met een baby+borstvoeding.
Helaas had mijn "vitaminewinkeltje" dit merk niet, maar de jongen die daar werkt vertelde mij dat zij als startdosering voor de andere merken melatonine 30 pilletjes adviseerden, en dan elke dag 5 minder. Ieniemieniepilletjes, zo groot als fluortabletjes.
Ik denk dat TO haar man in een normaal ritme moet gaan komen, dus 's nachts in je nest liggen, of je nu slaapt of niet. En ga overdag het huishouden maar doen, of joggen/zwemmen, whatever. Zorg maar dat je -fysiek- moe wordt. 's Avonds geen koffie meer, en om 22:00 uur een tablet, wassen, tandenpoetsen en naar bed.
woensdag 10 september 2008 om 22:12
quote:minny schreef op 10 september 2008 @ 21:38:
[...]
Ik schrijf dus dat ik pas met mijn zwangerschap goed kon slapen, beide keren trouwens, mijn hele leven daarvoor niet en in mijn leven daarna ook niet (tot de dag van vandaag). Is trouwens bij elkaar wel iets langer dan 15(!) jaar.... Maar zie ik dat als een excuus om mijn kind te laten staan op school? Neen!Precies: jij verwoordt het goed. Ik zie bij de man van TO niet echt daadkracht om tot een oplossing te komen. Althans, ik vind een keer naar een slaappoli gaan geen oplossing. En je kinderen mogen er niet op zo'n manier onder lijden dat je ze op school laat staan. Slaappillen zijn helaas ook geen lange termijn oplossing omdat je er raar van gaat slapen. Weet niet of dat dan zo'n goed effect op het gezin heeft... Hadden jullie geen kinderen gehad of een andere opvang voor de kinderen gehad, dan was het een heel ander verhaal geweest want wie zegt nu dat je tussen 23.00 en 7.00 per se moet slapen? Veel schrijvers en musici gaan pas om 6 uur naar bed en slapen tot een uur of drie. Helaas is deze man wel verantwoordelijk ervoor om op een bepaald tijdstip zijn kinderen op te halen en werkt het ook niet om overdag te slapen, want dan zou hij niet zo geirriteerd doen. Dit werkt dus voor niemand!
[...]
Ik schrijf dus dat ik pas met mijn zwangerschap goed kon slapen, beide keren trouwens, mijn hele leven daarvoor niet en in mijn leven daarna ook niet (tot de dag van vandaag). Is trouwens bij elkaar wel iets langer dan 15(!) jaar.... Maar zie ik dat als een excuus om mijn kind te laten staan op school? Neen!Precies: jij verwoordt het goed. Ik zie bij de man van TO niet echt daadkracht om tot een oplossing te komen. Althans, ik vind een keer naar een slaappoli gaan geen oplossing. En je kinderen mogen er niet op zo'n manier onder lijden dat je ze op school laat staan. Slaappillen zijn helaas ook geen lange termijn oplossing omdat je er raar van gaat slapen. Weet niet of dat dan zo'n goed effect op het gezin heeft... Hadden jullie geen kinderen gehad of een andere opvang voor de kinderen gehad, dan was het een heel ander verhaal geweest want wie zegt nu dat je tussen 23.00 en 7.00 per se moet slapen? Veel schrijvers en musici gaan pas om 6 uur naar bed en slapen tot een uur of drie. Helaas is deze man wel verantwoordelijk ervoor om op een bepaald tijdstip zijn kinderen op te halen en werkt het ook niet om overdag te slapen, want dan zou hij niet zo geirriteerd doen. Dit werkt dus voor niemand!
woensdag 10 september 2008 om 22:19
Het erge vind ik nog dat hij nog durft te beweren dat TO niets goed doet.... Nou ik zou zeggen: als je vind dat ik het niet goed doe, mag je het zelf doen!
En daarnaast? Hij vind het vervelend als TO eerlijk antwoord geeft aan vrienden op de vraag hoe zij de situatie ondervind? Hij zou er juist respect voor moeten hebben en zich ook eens kunnen verplaatsen in zijn partner! Hij zou ook eens zijn waardering kunnen laten blijken voor wat TO allemaal doet......
Nogmaals dat hij een slaapstoornis heeft is heel vervelend, maar hij kan nog wel wat respect tonen aan TO!
En daarnaast? Hij vind het vervelend als TO eerlijk antwoord geeft aan vrienden op de vraag hoe zij de situatie ondervind? Hij zou er juist respect voor moeten hebben en zich ook eens kunnen verplaatsen in zijn partner! Hij zou ook eens zijn waardering kunnen laten blijken voor wat TO allemaal doet......
Nogmaals dat hij een slaapstoornis heeft is heel vervelend, maar hij kan nog wel wat respect tonen aan TO!
donderdag 11 september 2008 om 09:21
Wat een eikel dat hij jou hier zo mee door laat modderen. Echt. En dan ook nog beledigd dat je er een keer eerlijk over sprak met vrienden, ik vermoed dat hij zich betrapt voelde.
Ik heb zelf ook een slaapstoornis, ook al heel lang. En melatonine is hier ook de wonderpil sinds een paar maanden. Daarvoor sliep ik structureel te weinig. Hier ook een kind en ik zorg voor haar overdag (ik schilder thuis dus dag vrij te besteden qua zorg voor haar). Nou helpt melatonine enorm maar ik moet er wel bij helpen. Elke dag op tijd naar bed. Zorgen dat ik 's avonds rustig word (nogal een adhd hoofd, juist 's avonds). Niet teveel stressen. Niet teveel en te lang slapen.
De enige keren dat ik mijn man hiermee belast heb is wanneer ik echt compleet kapot was (ik bleef op tijd opstaan zodat ik kon schilderen, anders had ik niets aan mijn dag) en dan migraine aanvallen kreeg. Op dag 2 of 3 van de aanval vroeg ik hem dan om hulp. En als dat niet ging was dat mijn probleem.
Ik heb zo min mogelijk mijn kind of mijn man opgezadeld met mijn slaapproblemen. En dat vind ik ook zo horen in een relatie. Ik vind het heel erg om te lezen hoe hij ermee omgaat en hoeveel verantwoordelijkheid hij jouw kant op heeft geschoven.
Jouw fout hierin is dat je dat ook geaccepteerd hebt (en logisch als het je kinderen betreft en je ziet dat hij dat niet goed aankan). Maar het is echt tijd dat hij volwassen wordt en de consequenties van zijn keuzes eens goed overziet en daar zelf manieren voor vindt om er goed mee om te gaan. En ook echt iets te doen aan dat slaapprobleem. Ik weet hoe moeilijk dat is en ook hoe het je kan uitputten. Maar hij is verplicht naar jou en jullie kinderen toe om geen genoegen te nemen met een situatie als deze.
Ik heb zelf ook een slaapstoornis, ook al heel lang. En melatonine is hier ook de wonderpil sinds een paar maanden. Daarvoor sliep ik structureel te weinig. Hier ook een kind en ik zorg voor haar overdag (ik schilder thuis dus dag vrij te besteden qua zorg voor haar). Nou helpt melatonine enorm maar ik moet er wel bij helpen. Elke dag op tijd naar bed. Zorgen dat ik 's avonds rustig word (nogal een adhd hoofd, juist 's avonds). Niet teveel stressen. Niet teveel en te lang slapen.
De enige keren dat ik mijn man hiermee belast heb is wanneer ik echt compleet kapot was (ik bleef op tijd opstaan zodat ik kon schilderen, anders had ik niets aan mijn dag) en dan migraine aanvallen kreeg. Op dag 2 of 3 van de aanval vroeg ik hem dan om hulp. En als dat niet ging was dat mijn probleem.
Ik heb zo min mogelijk mijn kind of mijn man opgezadeld met mijn slaapproblemen. En dat vind ik ook zo horen in een relatie. Ik vind het heel erg om te lezen hoe hij ermee omgaat en hoeveel verantwoordelijkheid hij jouw kant op heeft geschoven.
Jouw fout hierin is dat je dat ook geaccepteerd hebt (en logisch als het je kinderen betreft en je ziet dat hij dat niet goed aankan). Maar het is echt tijd dat hij volwassen wordt en de consequenties van zijn keuzes eens goed overziet en daar zelf manieren voor vindt om er goed mee om te gaan. En ook echt iets te doen aan dat slaapprobleem. Ik weet hoe moeilijk dat is en ook hoe het je kan uitputten. Maar hij is verplicht naar jou en jullie kinderen toe om geen genoegen te nemen met een situatie als deze.
