Relaties
alle pijlers
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5
zaterdag 7 juli 2007 om 23:49
Een topic waar iedere vrouw kan aansluiten die in een ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
donderdag 28 augustus 2008 om 22:12
Ha lieve Leo,
Fijn dat je er weer bent! Was stil hier zonder jou. Heb je het fijn gehad (naast de heimwee)
Ik mis Iseo ook, gaat het wel goed met je?
Elf, wil je iets meer vertellen, ik wil graag weten hoe het met je gaat!
Net als Perel, hoe is het nu? Al wat beter?
Ik ben druk met het regelen van het huis. Vandaag gesprek met hypoyheekadviseur en bouwtechnische keuring gehad. Ziet er allemaal rooskleurig (f) uit. Dus ik durf bijna echt te juichen!
Enne...we hebben kijkers gehad voor onze woning die nog een keer willen komen met eigen makelaar. Het zou toch fantastisch zijn als we het huis zo snel zouden verkopen!!
Zaterdag gaan we het de meiden vertellen, zie er wel tegenop. We hebben een boekje gekocht dat we gaan voorlezen en daarna vertellen we het. Gelukkig trekken we één lijn hierin.
Hoe is het met de rest van de dames hier???
Liefs,
Zonnepitje
Fijn dat je er weer bent! Was stil hier zonder jou. Heb je het fijn gehad (naast de heimwee)
Ik mis Iseo ook, gaat het wel goed met je?
Elf, wil je iets meer vertellen, ik wil graag weten hoe het met je gaat!
Net als Perel, hoe is het nu? Al wat beter?
Ik ben druk met het regelen van het huis. Vandaag gesprek met hypoyheekadviseur en bouwtechnische keuring gehad. Ziet er allemaal rooskleurig (f) uit. Dus ik durf bijna echt te juichen!
Enne...we hebben kijkers gehad voor onze woning die nog een keer willen komen met eigen makelaar. Het zou toch fantastisch zijn als we het huis zo snel zouden verkopen!!
Zaterdag gaan we het de meiden vertellen, zie er wel tegenop. We hebben een boekje gekocht dat we gaan voorlezen en daarna vertellen we het. Gelukkig trekken we één lijn hierin.
Hoe is het met de rest van de dames hier???
Liefs,
Zonnepitje
donderdag 28 augustus 2008 om 22:18
Dag lieverds, het was een ellendige vakantie (weer, accommodatie, matrassen, plaats camping, eenzaamheid Fien, want geen kip op die camping) maar we hebben wel gelachen, achteraf
Zonneke, even een reactie op jou, ik ben zo trots op je! Wat ga je als de brandweer en wat ben je toch positief. Gefeliciteerd met je nieuwe huis! Ben zo blij voor je!
Ik mis Iseo ook........
Zonneke, even een reactie op jou, ik ben zo trots op je! Wat ga je als de brandweer en wat ben je toch positief. Gefeliciteerd met je nieuwe huis! Ben zo blij voor je!
Ik mis Iseo ook........
donderdag 28 augustus 2008 om 23:13
Oeps, da's eigenlijk best een klotevakantie Leo. Als je er alleen achteraf om kunt lachen, tja...
Jouw Fien en mijn oudste meisje schelen niet zo veel volgens mij. Is ze ook zo dwarsig momenteel? Maar ook zo wijs? Hele verhalen over God en ze schrijft zo het alfabet...Het gaat zo snel he...en ik herken ook veel in haar. Ze is erg gevoelig. Ze moet nu opboksen tegen de groten op de bso en op school, dat kost haar moeite. Daarom is ze tegen ons ook zo dwars denk ik.. Ik zou willen dat ik haar kon helpen.
Lief je reactie trouwens...
Jouw Fien en mijn oudste meisje schelen niet zo veel volgens mij. Is ze ook zo dwarsig momenteel? Maar ook zo wijs? Hele verhalen over God en ze schrijft zo het alfabet...Het gaat zo snel he...en ik herken ook veel in haar. Ze is erg gevoelig. Ze moet nu opboksen tegen de groten op de bso en op school, dat kost haar moeite. Daarom is ze tegen ons ook zo dwars denk ik.. Ik zou willen dat ik haar kon helpen.
Lief je reactie trouwens...
donderdag 28 augustus 2008 om 23:37
Ik sta perplex, ben zo blij dat je dit schrijft. Ik weet me af en toe geen raad met Fien. Niet dat ze lastig is of zo maar ze verandert zo.....Pfffffffffffff...... Ze heeft een onzichtbaar vriendinnetje, Pietje, die ook mee was op vakantie en ik vind haar onberekenbaarder dan voorheen.
Ze was eenzaam op vakantie en vertoonde af en toe wat 'vreemd' gedrag. Ineens gemeen doen en zo. De poes slaan of een cavia laten vallen, expres. Heel raar, dat ben ik helemaal niet van haar gewend. Ik reageer er ook verkeerd op trouwens (denk ik), omdat ik helemaal geschokt ben en dat moeilijk (of eigenlijk gewoon niet) kan verbergen.
Ze is inderdaad ook erg wijs. Ze is erg bezig met waar ze vandaan komt. Dat van die buik en zo en of we al wisten hoe ze heette toen ze nog in de buik zat en hoe we dan met elkaar praatten en hoe ze moest eten in die buik en zo. Verder is ze uitermate geboeid door intermenselijke relaties en laat ze Sneeuwitje trouwen met Assepoester of Prinses Yasmine, die ook nog zusjes zijn. Het lijkt wel een soap!
Ze was eenzaam op vakantie en vertoonde af en toe wat 'vreemd' gedrag. Ineens gemeen doen en zo. De poes slaan of een cavia laten vallen, expres. Heel raar, dat ben ik helemaal niet van haar gewend. Ik reageer er ook verkeerd op trouwens (denk ik), omdat ik helemaal geschokt ben en dat moeilijk (of eigenlijk gewoon niet) kan verbergen.
Ze is inderdaad ook erg wijs. Ze is erg bezig met waar ze vandaan komt. Dat van die buik en zo en of we al wisten hoe ze heette toen ze nog in de buik zat en hoe we dan met elkaar praatten en hoe ze moest eten in die buik en zo. Verder is ze uitermate geboeid door intermenselijke relaties en laat ze Sneeuwitje trouwen met Assepoester of Prinses Yasmine, die ook nog zusjes zijn. Het lijkt wel een soap!
vrijdag 29 augustus 2008 om 09:30
He Iseo'tje lieverd, daar ben je! Hoe is het??
Leo, goh, jij herkent dat dus ook..Ik heb al bij anderen geinformeerd met 4,5-jarigen en zij beamen dit gedrag ook.
Ik begon natuurlijk te twijfelen of het met 'onze situatie' te maken heeft. Niet dus, da's dan weer een geruststelling. het is gewoon normaal gedrag.. Ja, ik vind haar ook gemener, ze zei laatst zelfs:"Houd je bek" of "Ik schop je tegen je hoofd hoor" en van duie gebaartjes erbij. Duidelijk gekopieerd van andere kinderen. Bazig tegen haar zusje is ze. En driftig. Als ze een letter niet goed op paier krijgt stampvoet ze naar boven (dat vind ik dan weer bijna grappig..). terwijl ze al zo goed kan schrijven voor haar leeftijd.
Als baby en peuter was ze zo'n lief en bedeesd meisje...ik hou mijn hart vast voor haar zusje als die 4 is....is vanaf haar geboorte nl. al een stuk pittiger..
Ja, Fien heeft dus ook van die vragen over het leven...vandaag zei dochter bijvoorbeels: "God is de baas van de wereld, van alle mensen". Nou, dat heeft ze absoluut niet van ons of van school...
Leo, goh, jij herkent dat dus ook..Ik heb al bij anderen geinformeerd met 4,5-jarigen en zij beamen dit gedrag ook.
Ik begon natuurlijk te twijfelen of het met 'onze situatie' te maken heeft. Niet dus, da's dan weer een geruststelling. het is gewoon normaal gedrag.. Ja, ik vind haar ook gemener, ze zei laatst zelfs:"Houd je bek" of "Ik schop je tegen je hoofd hoor" en van duie gebaartjes erbij. Duidelijk gekopieerd van andere kinderen. Bazig tegen haar zusje is ze. En driftig. Als ze een letter niet goed op paier krijgt stampvoet ze naar boven (dat vind ik dan weer bijna grappig..). terwijl ze al zo goed kan schrijven voor haar leeftijd.
Als baby en peuter was ze zo'n lief en bedeesd meisje...ik hou mijn hart vast voor haar zusje als die 4 is....is vanaf haar geboorte nl. al een stuk pittiger..
Ja, Fien heeft dus ook van die vragen over het leven...vandaag zei dochter bijvoorbeels: "God is de baas van de wereld, van alle mensen". Nou, dat heeft ze absoluut niet van ons of van school...
vrijdag 29 augustus 2008 om 09:52
Iseo!
Zonnepitteke, het schijnt door de kleuterschool te komen. Ineens zitten ze met 'grote' kinderen in de klas en ze nemen klakkeloos over wat ze horen en zien.
Was het nog wel aandoenlijk als ze als peuter een driftbui had als ze met een vriendje speelde en ze gaven elkaar een duwtje of zo en dan heel hard huilen, nu zijn die ruzies al van een heel andere orde. Fien komt thuis met dat ze niet mee mag doen, dat men haar 'stom' noemde en ze vertelt mij een paar keer per dag dat ik wel erg dik ben en dat zij niet dik wil zijn. Prima, geen problemen mee maar na drie keer op een dag heb je dan, als mens, wel de aanvechting om te zeggen dat ze dan die vieze Duo Penotti pasta niet meer op haar brood moet smeren, omdat je dáár dus dik van wordt!
Dat zeg je niet maar ik denk het wel.
Toen ze - onder de ogen van haar vader, die achter een schutting stond en naar haar keek - de bewuste cavia van zich afgooide en daarna keihard loog, dat ze dat niet had gedaan en dat de cavia niet lief voor haar was geweest, was ik helemaal van de rel. Zó hard had ik haar nog nooit horen liegen en dat ze wreed was tegen een dier riep in mij echt gevoelens op van afgrijzen. Ik heb haar wel een uur niet aan kunnen kijken.
Helemaal fout, ik weet het......maar het was allemaal zo rot op vakantie, ik had enorme heimwee, het weer was ruk, de caravan heel klein, de bedden heel slecht zodat we nauwelijks sliepen en ik hoorde dat er behoorlijk lullig over me was gepraat in een topic hier op het forum, anoniem (heel stoer) en ik voelde me waardeloos.
Ik zat helemaal in de 'ik heb gefaald als moeder' modus en zag Fien al helemaal voor galg en rad en gewetenloos opgroeien.
Hoe onaardig ook, ik ben wel opgelucht als ik andere moeders (in dit geval jij) hoor vertellen over hún zelfde soort ervaringen met een vierjarige.......
Komt het nog goed allemaal meiden?
Ik mis mijn lieve, wat verlegen, openhartige, tedere kind zo......
Zonnepitteke, het schijnt door de kleuterschool te komen. Ineens zitten ze met 'grote' kinderen in de klas en ze nemen klakkeloos over wat ze horen en zien.
Was het nog wel aandoenlijk als ze als peuter een driftbui had als ze met een vriendje speelde en ze gaven elkaar een duwtje of zo en dan heel hard huilen, nu zijn die ruzies al van een heel andere orde. Fien komt thuis met dat ze niet mee mag doen, dat men haar 'stom' noemde en ze vertelt mij een paar keer per dag dat ik wel erg dik ben en dat zij niet dik wil zijn. Prima, geen problemen mee maar na drie keer op een dag heb je dan, als mens, wel de aanvechting om te zeggen dat ze dan die vieze Duo Penotti pasta niet meer op haar brood moet smeren, omdat je dáár dus dik van wordt!
Dat zeg je niet maar ik denk het wel.
Toen ze - onder de ogen van haar vader, die achter een schutting stond en naar haar keek - de bewuste cavia van zich afgooide en daarna keihard loog, dat ze dat niet had gedaan en dat de cavia niet lief voor haar was geweest, was ik helemaal van de rel. Zó hard had ik haar nog nooit horen liegen en dat ze wreed was tegen een dier riep in mij echt gevoelens op van afgrijzen. Ik heb haar wel een uur niet aan kunnen kijken.
Helemaal fout, ik weet het......maar het was allemaal zo rot op vakantie, ik had enorme heimwee, het weer was ruk, de caravan heel klein, de bedden heel slecht zodat we nauwelijks sliepen en ik hoorde dat er behoorlijk lullig over me was gepraat in een topic hier op het forum, anoniem (heel stoer) en ik voelde me waardeloos.
Ik zat helemaal in de 'ik heb gefaald als moeder' modus en zag Fien al helemaal voor galg en rad en gewetenloos opgroeien.
Hoe onaardig ook, ik ben wel opgelucht als ik andere moeders (in dit geval jij) hoor vertellen over hún zelfde soort ervaringen met een vierjarige.......
Komt het nog goed allemaal meiden?
Ik mis mijn lieve, wat verlegen, openhartige, tedere kind zo......
vrijdag 29 augustus 2008 om 10:18
Komt heus goed Leo. Echt! Een beetje afzetten doen we toch allemaal tegen onze ouders?
Je eigen ik, je eigen persoon zijn, dat doe je soms zo. Met dat keihard liegen heb ik bij mijn kind soms ook moeite mee. Is hij dan bang voor de consequenties? Of vertrouwd hij mij dan niet genoeg om de waarheid te vertellen?
Ik hem afgelopen maand, na 2,5 week, niet gesproken te hebben aan de telefoon. Normaal is onze afsluiting: Ik hou van jou. Ik zei dat en hij zei: Ja, hoor mam doeg!
Je eigen ik, je eigen persoon zijn, dat doe je soms zo. Met dat keihard liegen heb ik bij mijn kind soms ook moeite mee. Is hij dan bang voor de consequenties? Of vertrouwd hij mij dan niet genoeg om de waarheid te vertellen?
Ik hem afgelopen maand, na 2,5 week, niet gesproken te hebben aan de telefoon. Normaal is onze afsluiting: Ik hou van jou. Ik zei dat en hij zei: Ja, hoor mam doeg!
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen
vrijdag 29 augustus 2008 om 10:20
[
Helemaal fout, ik weet het......maar het was allemaal zo rot op vakantie, ik had enorme heimwee, het weer was ruk, de caravan heel klein, de bedden heel slecht zodat we nauwelijks sliepen en ik hoorde dat er behoorlijk lullig over me was gepraat in een topic hier op het forum, anoniem (heel stoer) en ik voelde me waardeloos.
En dat is super super super vervelend. Maar het voorbeeld voor mij om ergens boven te staan dat ben JIJ.
Wie goed geeft krijgt goed terug.
Helemaal fout, ik weet het......maar het was allemaal zo rot op vakantie, ik had enorme heimwee, het weer was ruk, de caravan heel klein, de bedden heel slecht zodat we nauwelijks sliepen en ik hoorde dat er behoorlijk lullig over me was gepraat in een topic hier op het forum, anoniem (heel stoer) en ik voelde me waardeloos.
En dat is super super super vervelend. Maar het voorbeeld voor mij om ergens boven te staan dat ben JIJ.
Wie goed geeft krijgt goed terug.
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen
vrijdag 29 augustus 2008 om 10:35
Hallo Iedereen,
Ik laat me even zien, that's all.
Naar omstandigheden gaat het redelijk nu, emotioneel dan, bedoel ik. Voel wel dat het een erg dun draadje is waarop ik balanceer.
Dagelijks komen er nieuwe dingen op me af die ik moet doen, praktisch gezien, mijn kinderen hebben vragen gesteld, ik heb ze naar waarheid geantwoord.
Wat dat met ze doet...ik moet sterk zijn, ons er doorheen loodsen, dat is mijn eerste prio (en enige ook nu), zorgen voor ons, puur zorgen om de regelmaat (=veiligheid) erin te houden.
Dat ik hier berichtjes zie staan waarin gevraagd wordt hoe het met me gaat, raakt me, is hartverwarmend.
Vandaag voel ik me weer sterker dan gisteren. Dat kan morgen weer anders zijn. Ik heb besloten mee te gaan met de flow van de dag. Bij de pakken neerzitten bij een downdag en me afvragen waarom kost me energie. Die ik ergens anders goed gebruiken kan.
Hoop binnenkort weer oog en oor voor jullie hier te hebben.
Groetjes en heel veel liefs, Perel.
Ik laat me even zien, that's all.
Naar omstandigheden gaat het redelijk nu, emotioneel dan, bedoel ik. Voel wel dat het een erg dun draadje is waarop ik balanceer.
Dagelijks komen er nieuwe dingen op me af die ik moet doen, praktisch gezien, mijn kinderen hebben vragen gesteld, ik heb ze naar waarheid geantwoord.
Wat dat met ze doet...ik moet sterk zijn, ons er doorheen loodsen, dat is mijn eerste prio (en enige ook nu), zorgen voor ons, puur zorgen om de regelmaat (=veiligheid) erin te houden.
Dat ik hier berichtjes zie staan waarin gevraagd wordt hoe het met me gaat, raakt me, is hartverwarmend.
Vandaag voel ik me weer sterker dan gisteren. Dat kan morgen weer anders zijn. Ik heb besloten mee te gaan met de flow van de dag. Bij de pakken neerzitten bij een downdag en me afvragen waarom kost me energie. Die ik ergens anders goed gebruiken kan.
Hoop binnenkort weer oog en oor voor jullie hier te hebben.
Groetjes en heel veel liefs, Perel.
vrijdag 29 augustus 2008 om 13:27
Perelke, doe jij maar kalm aan, wij zijn er nog wel hoor, wij zijn er voor jou, kom jij maar en praat jij maar als jij er aan toe bent, lieve, lieve schat.
Dertigmin, tranen in mijn ogen van jouw bericht. Je hebt gelijk, ik kan meesterlijk boven van alles en nog wat staan, het zal me ook worst wezen, het kwam alleen op een moment dat ik me niet zo sterk voelde en dan komt het tóch aan. Suf maar waar.
Dank je wel voor je woorden, blij mee
Dertigmin, tranen in mijn ogen van jouw bericht. Je hebt gelijk, ik kan meesterlijk boven van alles en nog wat staan, het zal me ook worst wezen, het kwam alleen op een moment dat ik me niet zo sterk voelde en dan komt het tóch aan. Suf maar waar.
Dank je wel voor je woorden, blij mee
vrijdag 29 augustus 2008 om 13:30
quote:dertigmin schreef op 29 augustus 2008 @ 10:18:
Komt heus goed Leo. Echt! Een beetje afzetten doen we toch allemaal tegen onze ouders?
Je eigen ik, je eigen persoon zijn, dat doe je soms zo. Met dat keihard liegen heb ik bij mijn kind soms ook moeite mee. Is hij dan bang voor de consequenties? Of vertrouwd hij mij dan niet genoeg om de waarheid te vertellen?
Ik hem afgelopen maand, na 2,5 week, niet gesproken te hebben aan de telefoon. Normaal is onze afsluiting: Ik hou van jou. Ik zei dat en hij zei: Ja, hoor mam doeg!
Brrrrrr....ja dat is vreselijk. Begrijp ik helemaal.
Herken je dan ook het gevoel dat je (al) grip verliest op je kind? Ik snap haar soms niet meer. Toen ze een héél klein babytje was had ik dat ook wel, dan huilde ze en wilde ik weten waarom. Daar kwam ik soms achter en soms ook niet omdat baby's gewoon wel eens huilen maar ik zocht naar de oorzaak, kon haar moeilijk verdriet laten hebben.
Ik heb een tijd kunnen lezen en schrijven met mijn dochter, ik snapte haar gewoon. Helemaal. Dat gevoel verlies ik nu een beetje. Snap je wat ik bedoel?
Komt heus goed Leo. Echt! Een beetje afzetten doen we toch allemaal tegen onze ouders?
Je eigen ik, je eigen persoon zijn, dat doe je soms zo. Met dat keihard liegen heb ik bij mijn kind soms ook moeite mee. Is hij dan bang voor de consequenties? Of vertrouwd hij mij dan niet genoeg om de waarheid te vertellen?
Ik hem afgelopen maand, na 2,5 week, niet gesproken te hebben aan de telefoon. Normaal is onze afsluiting: Ik hou van jou. Ik zei dat en hij zei: Ja, hoor mam doeg!
Brrrrrr....ja dat is vreselijk. Begrijp ik helemaal.
Herken je dan ook het gevoel dat je (al) grip verliest op je kind? Ik snap haar soms niet meer. Toen ze een héél klein babytje was had ik dat ook wel, dan huilde ze en wilde ik weten waarom. Daar kwam ik soms achter en soms ook niet omdat baby's gewoon wel eens huilen maar ik zocht naar de oorzaak, kon haar moeilijk verdriet laten hebben.
Ik heb een tijd kunnen lezen en schrijven met mijn dochter, ik snapte haar gewoon. Helemaal. Dat gevoel verlies ik nu een beetje. Snap je wat ik bedoel?
vrijdag 29 augustus 2008 om 14:49
Een volmondig JA!
(En je hebt nog een gelukkige relatie, ik kan ex nog de schuld geven )
Misschien helpt het om het niet zo bij jezelf te zoeken? Zij veranderd, ze wordt een grote meid. Jij bent nog steeds de allerliefste mama. Alleen nu is er weer een andere fase, waar zij, maar ook jullie mee moeten omgaan.
(even over dat andere)
Ik begrijp helemaal wat je bedoeld, als ik in een stinkende caravan zou zitten met regen, heimwee zou hebben, mijn kind zou bijna de cavia vermoorden zou ik ook zo zijn.
Men! Ik heb zoiets al als ik alleen maar ongesteld moet worden
(En je hebt nog een gelukkige relatie, ik kan ex nog de schuld geven )
Misschien helpt het om het niet zo bij jezelf te zoeken? Zij veranderd, ze wordt een grote meid. Jij bent nog steeds de allerliefste mama. Alleen nu is er weer een andere fase, waar zij, maar ook jullie mee moeten omgaan.
(even over dat andere)
Ik begrijp helemaal wat je bedoeld, als ik in een stinkende caravan zou zitten met regen, heimwee zou hebben, mijn kind zou bijna de cavia vermoorden zou ik ook zo zijn.
Men! Ik heb zoiets al als ik alleen maar ongesteld moet worden
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen
vrijdag 29 augustus 2008 om 20:37
Kan het zijn dat de cavia haar echt pijn deed? Die dingen bijten, en krabben..
Ik zou ook op een rustige toon zeggen dat je dik kunt worden van duo penotti, van cola, van etc., als je er te veel van eet.
En wat is er mis met kattig zeggen wat je denkt. Beter dan een uur lang niet aankijken..
Ik weet niet of het beter wordt. Zelf heb ik geen modelgezin, en er zal best wel eens wat verzwegen/belogen of wat dan ook worden. Gewoon haar laten weten wat jij belangrijk vindt in het leven, en dan hopen dat ze het ooit oppikt.
Ze moet tenslotte nog gaan puberen ook en dat zal ook geen pretje zijn.
Ik zou ook op een rustige toon zeggen dat je dik kunt worden van duo penotti, van cola, van etc., als je er te veel van eet.
En wat is er mis met kattig zeggen wat je denkt. Beter dan een uur lang niet aankijken..
Ik weet niet of het beter wordt. Zelf heb ik geen modelgezin, en er zal best wel eens wat verzwegen/belogen of wat dan ook worden. Gewoon haar laten weten wat jij belangrijk vindt in het leven, en dan hopen dat ze het ooit oppikt.
Ze moet tenslotte nog gaan puberen ook en dat zal ook geen pretje zijn.
vrijdag 29 augustus 2008 om 21:17
Dat het allemaal geen pretje zal zijn begrijp ik. Dat er in een maandje of twee tijd, vanaf het moment dat een kind naar de basisschool gaat een enórme verandering plaatsvindt, vind ik lastiger om mee om te gaan. Niet zo gek als het - zoals in mijn geval - je eerste en enige kind is. Voorlopig maak ik me over de pubertijd nog maar even geen zorgen. Dat zien we dan wel weer.
De cavia deed niets zei Wé. Ze doet de laatste tijd ook vanuit het niks lelijk tegen de jongste poes.
De cavia deed niets zei Wé. Ze doet de laatste tijd ook vanuit het niks lelijk tegen de jongste poes.
vrijdag 29 augustus 2008 om 21:44
Toch opmerkelijk hoor Leo. Zou je niet eens met haar juf gaan praten of er toch iets gebeurd is op school? Ik krijg direct een gevoel dat ze gepest wordt door iemand die heel akelig uit de hoek komt en dat ze dat immiteert. Ook de dingen die ze tegen jou zegt, dat moet van iemand van school komen.
Ik denk dat de aanleiding Leo's postuur, het doen en laten van cavia of kat er weinig toe doen. Het is haar frustratie nu.
Anders komt tante Pom weer eens langs en dan ga ik geen ziekenhuisje, maar een schooltje spelen. Eens kijken of er opmerkelijke dingen naar voren komen.
Ik denk dat de aanleiding Leo's postuur, het doen en laten van cavia of kat er weinig toe doen. Het is haar frustratie nu.
Anders komt tante Pom weer eens langs en dan ga ik geen ziekenhuisje, maar een schooltje spelen. Eens kijken of er opmerkelijke dingen naar voren komen.
vrijdag 29 augustus 2008 om 22:04
Pom, ik denk dat het zo'n vaart niet loopt hoor.
Mijn meiske is ook gemener en dwarser, zoals gezegd hoor ik het van andere moeders ook. Het lijkt wel of ze zich nu bewust worden van zichzelf, van hun positie in de groep. Ze wil ook macht over haar zusje, ze merkt nu dat ze invloed heeft. Dat is interessant. Ik ben ook regelmatig een 'stommerd' en die kleine van 2 immiteert dat dan weer:"Pommerd, pomme mama!" (goh pom, ik hoor een overeenkomst met jouw naam ).
Op school is ze ongeveer de jongste, ze wil zich laten gelden, maar aan de andere kant hoor ik dat ze op school en de bso zich voorbeeldig gedraagt. Thuis compenseert ze dat weer door uit te razen en tegen mij tekeer te gaan en af en toe flink te gillen en niet te luisteren.
Ik snap heel goed hoe verwarrend het voor haar is, wat dat betreft voel ik haar nog steeds goed aan. Maar wat ik net als Leo merk is dat ik minder invloed heb om 'het goed te maken'.
Zijn we nu erg off-topic aan het gaan? Moeten we nu naar de kinderpijler?
Morgen gaan we het haar en haar zusje vertellen...van de scheiding....Wish me luck...
Perel, natuurlijk willen we weten hoe het gaat..Ik weet dat het zo fijn is als mensen belangstelling tonen...
Klara, hoe is het met jou? En Endellion??
Mijn meiske is ook gemener en dwarser, zoals gezegd hoor ik het van andere moeders ook. Het lijkt wel of ze zich nu bewust worden van zichzelf, van hun positie in de groep. Ze wil ook macht over haar zusje, ze merkt nu dat ze invloed heeft. Dat is interessant. Ik ben ook regelmatig een 'stommerd' en die kleine van 2 immiteert dat dan weer:"Pommerd, pomme mama!" (goh pom, ik hoor een overeenkomst met jouw naam ).
Op school is ze ongeveer de jongste, ze wil zich laten gelden, maar aan de andere kant hoor ik dat ze op school en de bso zich voorbeeldig gedraagt. Thuis compenseert ze dat weer door uit te razen en tegen mij tekeer te gaan en af en toe flink te gillen en niet te luisteren.
Ik snap heel goed hoe verwarrend het voor haar is, wat dat betreft voel ik haar nog steeds goed aan. Maar wat ik net als Leo merk is dat ik minder invloed heb om 'het goed te maken'.
Zijn we nu erg off-topic aan het gaan? Moeten we nu naar de kinderpijler?
Morgen gaan we het haar en haar zusje vertellen...van de scheiding....Wish me luck...
Perel, natuurlijk willen we weten hoe het gaat..Ik weet dat het zo fijn is als mensen belangstelling tonen...
Klara, hoe is het met jou? En Endellion??
zaterdag 30 augustus 2008 om 10:32
*sluipt binnen*
Ik herinner me dat ik als kleuter helemaal gefascineerd was door het feit de kat weer op zijn pootjes terecht kwam als ik hem liet vallen. In ons huis was een speelzoldertje dat een meter of 4 hoog was (met een hekje er omheen natuurlijk). Op een dag overwoog ik om de kat daarvan naar beneden te gooien om te zien of hij dan ook op zijn pootjes terecht zou komen. Gelukkig ging ik wel eerst even aan mijn moeder vragen of het mocht .
Zou het niet zo kunnen zijn dat je dochter een beetje onderzoekend is en zich bijvoorbeeld afvraagt of dieren ook pijn hebben of wat er gebeurt als je ze laat vallen?
*spoed me weer weg, want ik weet dat ik off topic ben hier....*
Ik herinner me dat ik als kleuter helemaal gefascineerd was door het feit de kat weer op zijn pootjes terecht kwam als ik hem liet vallen. In ons huis was een speelzoldertje dat een meter of 4 hoog was (met een hekje er omheen natuurlijk). Op een dag overwoog ik om de kat daarvan naar beneden te gooien om te zien of hij dan ook op zijn pootjes terecht zou komen. Gelukkig ging ik wel eerst even aan mijn moeder vragen of het mocht .
Zou het niet zo kunnen zijn dat je dochter een beetje onderzoekend is en zich bijvoorbeeld afvraagt of dieren ook pijn hebben of wat er gebeurt als je ze laat vallen?
*spoed me weer weg, want ik weet dat ik off topic ben hier....*
zaterdag 30 augustus 2008 om 11:41
Hi Cherry
Het is inderdaad off topic maar ik zou er geen heel topic over willen gaan openen op de babypijler, daar voel ik me gewoon niet zo thuis eigenlijk en hier wel.
Dat zou kunnen hoor, dat van die cavia maar dat verklaart niet waarom ze de poes slaat. Ik zie andere kinderen ook wreed zijn tegen dieren en ik zie ook dat andere moeders daar helemaal niet van (lijken te) schrikken. Een vriendje van Fien gaat standaard achter de katten aan als hij binnenkomt en als hij de kans krijgt grijpt hij ze, prikt hij er in met zijn vingers of slaat hij ze. Gewoon, zomaar. Zijn moeder zegt dan 'lief zijn hoor' en dat was het. Ik ben degene die hem vertelt dat ik dat niet meer wil zien. Punt. En dan kijkt hij me zo'n beetje schuin aan, of ik het wel meen. Datzelfde jongetje springt ook al-tijd op de bank, wat hier pertinent niet mag. Ook al zeg ik vijftien keer dat hij er mee op moet houden.
Blijkbaar is het iets wat kinderen nu eenmaal doen of zo. Het opzoeken van grenzen, zoeken naar hun eigen invloed op hun omgeving, kijken hoeveel macht ze hebben.
Ik heb gewoon moeite met de verandering. Ik zal dus zelf degene moeten zijn die zich aanpast. Fien is simpelweg groot aan het groeien.
Het is inderdaad off topic maar ik zou er geen heel topic over willen gaan openen op de babypijler, daar voel ik me gewoon niet zo thuis eigenlijk en hier wel.
Dat zou kunnen hoor, dat van die cavia maar dat verklaart niet waarom ze de poes slaat. Ik zie andere kinderen ook wreed zijn tegen dieren en ik zie ook dat andere moeders daar helemaal niet van (lijken te) schrikken. Een vriendje van Fien gaat standaard achter de katten aan als hij binnenkomt en als hij de kans krijgt grijpt hij ze, prikt hij er in met zijn vingers of slaat hij ze. Gewoon, zomaar. Zijn moeder zegt dan 'lief zijn hoor' en dat was het. Ik ben degene die hem vertelt dat ik dat niet meer wil zien. Punt. En dan kijkt hij me zo'n beetje schuin aan, of ik het wel meen. Datzelfde jongetje springt ook al-tijd op de bank, wat hier pertinent niet mag. Ook al zeg ik vijftien keer dat hij er mee op moet houden.
Blijkbaar is het iets wat kinderen nu eenmaal doen of zo. Het opzoeken van grenzen, zoeken naar hun eigen invloed op hun omgeving, kijken hoeveel macht ze hebben.
Ik heb gewoon moeite met de verandering. Ik zal dus zelf degene moeten zijn die zich aanpast. Fien is simpelweg groot aan het groeien.
zondag 31 augustus 2008 om 21:40
Hai girls!
Zo, wat een heerlijk zomerweekend was dit op de valreep van de vakantie!!
Het gesprek ging erg goed, dat wil zeggen, geen drama. We hebben eerst "Van alles twee" voorgelezen, om een beetje in de stemming te komen zeg maar. Hoewel dat verhaal niet erg overeenkomt met onze situatie (papa gaat weg, mama is heel boos en verdrietig, wil niet dat papa op verjaardag dochter komt etc.). Daarna vertelden we dat papa en mama ook allebei in een ander huis gaan wonen omdat ze elkaar niet lief genoeg meer vinden, omdat ze niet meer verliefd zijn. Dat betekent dat zij ook in twee huizen gaan wonen met een kamer in twee huizen. "Oh, maar dat wilde ik toch!" zei ze prompt. Niet de reactie die we verwachtten. Maar goed, ze reageerde heel gelaten. Ze kan het natuurlijk absoluut niet overzien -ikzelf ook niet-. Maar we hadden we het idee dat ze het begreep. Want ze wilde haar nieuwe kamer al in roze met goud verven en liever niet met haar zusje op een kamer want dan 'had ze tenminste geen last van haar".
En 's avonds vroeg ze zelfs hoe mijn nieuwe huis eruit ziet. vandaag de foto's op Funda laten zien en er langs gefietst. Dat vond ze wel leuk geloof ik. We laten het een beetje van haar afhangen als ze erover begint of niet. Ze pakt het tot dusver prima op... En ze onthoudt echt alles, toen ex gisteravond nog een keer vertelde dat we apart gaan wonen omdat we elkaar niet meer lief vinden corrigeerde ze hem meteen:" niet lief GENOEG"
Haar zusje van 2 is ook bij de pinken hoor want bij de tweede keer voorlezen van "Van alles twee" 's avonds vulde ze de tekst al aan. Ze had goed opgelet.
We hebben er een ontspannen weekend van gemaakt met z'n 4-en..naar de kinderboerderij geweest en ergens wat gelunched. Vandaag hebben ze lekker met de buurkindjes gespeeld.
Al met al viel het me mee, maar ik besef goed dat het over een half jaar pas echt is...en het echt tot ze door gaat dringen. Ik ben wel opgelucht omdat we er nu vrijuit over kunnen praten.
Gisteren hadden we de jaarlijkse buurtbbq. De hele avond buiten zitten pimpelen. Ik voelde me zo ontspannen! Soms betrapte ik me erop dat het al laat was en dat ik eigenlijk naar bed zou moeten. Maar nee, ik bepaalde het lekker zelf en ben als vanouds tpt het laatst blijven hangen. Met iedereen zitten kletsen. De hele buurt weet het nu dat we uit elkaar gaan en dat voelt prima. Geen eromheen gedraai meer. Ik kon weer mijn spontane zelf zijn. Werd nog 5 jaar jonger geschat vanwege mijn uitstraling, hihi.
Vanmorgen heb ik het sporten maar wel geskipt, was toch wel wat laat geworden.
Zo, wat een heerlijk zomerweekend was dit op de valreep van de vakantie!!
Het gesprek ging erg goed, dat wil zeggen, geen drama. We hebben eerst "Van alles twee" voorgelezen, om een beetje in de stemming te komen zeg maar. Hoewel dat verhaal niet erg overeenkomt met onze situatie (papa gaat weg, mama is heel boos en verdrietig, wil niet dat papa op verjaardag dochter komt etc.). Daarna vertelden we dat papa en mama ook allebei in een ander huis gaan wonen omdat ze elkaar niet lief genoeg meer vinden, omdat ze niet meer verliefd zijn. Dat betekent dat zij ook in twee huizen gaan wonen met een kamer in twee huizen. "Oh, maar dat wilde ik toch!" zei ze prompt. Niet de reactie die we verwachtten. Maar goed, ze reageerde heel gelaten. Ze kan het natuurlijk absoluut niet overzien -ikzelf ook niet-. Maar we hadden we het idee dat ze het begreep. Want ze wilde haar nieuwe kamer al in roze met goud verven en liever niet met haar zusje op een kamer want dan 'had ze tenminste geen last van haar".
En 's avonds vroeg ze zelfs hoe mijn nieuwe huis eruit ziet. vandaag de foto's op Funda laten zien en er langs gefietst. Dat vond ze wel leuk geloof ik. We laten het een beetje van haar afhangen als ze erover begint of niet. Ze pakt het tot dusver prima op... En ze onthoudt echt alles, toen ex gisteravond nog een keer vertelde dat we apart gaan wonen omdat we elkaar niet meer lief vinden corrigeerde ze hem meteen:" niet lief GENOEG"
Haar zusje van 2 is ook bij de pinken hoor want bij de tweede keer voorlezen van "Van alles twee" 's avonds vulde ze de tekst al aan. Ze had goed opgelet.
We hebben er een ontspannen weekend van gemaakt met z'n 4-en..naar de kinderboerderij geweest en ergens wat gelunched. Vandaag hebben ze lekker met de buurkindjes gespeeld.
Al met al viel het me mee, maar ik besef goed dat het over een half jaar pas echt is...en het echt tot ze door gaat dringen. Ik ben wel opgelucht omdat we er nu vrijuit over kunnen praten.
Gisteren hadden we de jaarlijkse buurtbbq. De hele avond buiten zitten pimpelen. Ik voelde me zo ontspannen! Soms betrapte ik me erop dat het al laat was en dat ik eigenlijk naar bed zou moeten. Maar nee, ik bepaalde het lekker zelf en ben als vanouds tpt het laatst blijven hangen. Met iedereen zitten kletsen. De hele buurt weet het nu dat we uit elkaar gaan en dat voelt prima. Geen eromheen gedraai meer. Ik kon weer mijn spontane zelf zijn. Werd nog 5 jaar jonger geschat vanwege mijn uitstraling, hihi.
Vanmorgen heb ik het sporten maar wel geskipt, was toch wel wat laat geworden.
zondag 31 augustus 2008 om 21:48
quote:eleonora schreef op 29 augustus 2008 @ 09:52:
en ik hoorde dat er behoorlijk lullig over me was gepraat in een topic hier op het forum, anoniem (heel stoer) en ik voelde me waardeloos...Nou Leo, hier kan ik me dus niks bij voorstellen. Dat mensen lullig over jou zouden praten. Hoe halen ze het in hun bolle hoofd?? Nog erger, dat er op het forum uberhaupt lullig over mensen gepraat wordt daar snap ik niks van. Ik heb het niet gelezen maar trek je er asjeblieft nisk van aan lieve Leo! Het is gewoon de kift dat je weer forummer van de maand bent geworden!! \\:-)//
en ik hoorde dat er behoorlijk lullig over me was gepraat in een topic hier op het forum, anoniem (heel stoer) en ik voelde me waardeloos...Nou Leo, hier kan ik me dus niks bij voorstellen. Dat mensen lullig over jou zouden praten. Hoe halen ze het in hun bolle hoofd?? Nog erger, dat er op het forum uberhaupt lullig over mensen gepraat wordt daar snap ik niks van. Ik heb het niet gelezen maar trek je er asjeblieft nisk van aan lieve Leo! Het is gewoon de kift dat je weer forummer van de maand bent geworden!! \\:-)//
