Relaties
alle pijlers
vriendin ineens in 'silent modus'
vrijdag 4 juli 2008 om 23:44
Ik ben het even kwijt. Een van mijn beste vriendinnen, die ik al 30 jaar ken, gaat ineens in de silent modus.
Eervorige week mailde ze dat ze wat gezeur had op haar werk. Ik nodigde haar uit voor een weekendje blijven. Ze zou vrijdagavond komen. Belt vrijdagavond op, vriendje komt langs, wordt zaterdag rond het middaguur. Al wie er kwam...dus ik bel en sms van: waar ben je? Vriendin wil liever andere keer, maar ik geef aan dat ik dat niet zo leuk vind, althans, niet op deze manier, want ik bied haar een schouder aan en heb een huis vol voedsel. Of ze dan tenminste komt eten. Vriendin komt berouwvol langs en we hebben het verder gezellig, vriendin blijft tot zondagavond. Vriendin wil de dag erna, op maandag, langskomen voor mijn afstuderen, ook de borrel en eten. Al wie er komt....geen vriendin. Nou wist ik dat de spanningen op haar werk die dag een hoogtepunt konden bereiken. Ik mail 's avonds of alles okee is. Geen antwoord. Idem dito voor smsjes. Telefoontjes neemt ze niet op, noch mobiel, noch thuis. Ik mail dinsdag twee vrienden van haar, leg uit dat ik niet van de controle ben, maar dat ik haar dus niet te pakken krijg en me zorgen maak. Woensdag bel ik haar op haar werk. Ze zegt dat alles okee is en dat ze me die avond zal bellen. Niet dus.
Beide vrienden laten weten dat alles okee is en dat ze mij zal bellen.
Ze belt niet. Ook hoor ik verder helemaal niets van haar.
Ik stuur vandaag een smsje en een mail van: wat is er, want ik hoor helemaal niets. We zouden deze zondag met onze kinderen naar een pretpark gaan, maar omdat ik met een gekneusde voet zit, (kreeg ik op maandagavond), mail ik haar dat ik dus niet kan, maar stel voor dat we desnoods iets anders doen, speeltuin oid waar ik in ieder geval veel kan zitten. Picknick enzo. Ook daarop reageert ze niet.
Ook op mijn smsje en mail van vandaag reageert ze niet. Op haar Hyves kan ik wel zien dat ze achter de computer zit.
Kortom, ze wil duidelijk niet meer met mij praten maar ik snap er de ballen van waarom???? We zijn goed uit elkaar gegaan die zondag, niets aan de hand.
Ik wil het niet weer via die twee vrienden spelen, maar ik begin zo langzamerhand wel boos te worden. Kennelijk heb ik iets gedaan waar ik mij niet van bewust ben. Het lijkt me dat ik toch op zijn minst of een verklaring zou mogen krijgen, of een boos mailtje over iets waar ik mij niet bewust van ben.
Kortom, hoe zouden jullie dit opvatten en vooral, oplossen?
Muis - completely puzzled.....
Eervorige week mailde ze dat ze wat gezeur had op haar werk. Ik nodigde haar uit voor een weekendje blijven. Ze zou vrijdagavond komen. Belt vrijdagavond op, vriendje komt langs, wordt zaterdag rond het middaguur. Al wie er kwam...dus ik bel en sms van: waar ben je? Vriendin wil liever andere keer, maar ik geef aan dat ik dat niet zo leuk vind, althans, niet op deze manier, want ik bied haar een schouder aan en heb een huis vol voedsel. Of ze dan tenminste komt eten. Vriendin komt berouwvol langs en we hebben het verder gezellig, vriendin blijft tot zondagavond. Vriendin wil de dag erna, op maandag, langskomen voor mijn afstuderen, ook de borrel en eten. Al wie er komt....geen vriendin. Nou wist ik dat de spanningen op haar werk die dag een hoogtepunt konden bereiken. Ik mail 's avonds of alles okee is. Geen antwoord. Idem dito voor smsjes. Telefoontjes neemt ze niet op, noch mobiel, noch thuis. Ik mail dinsdag twee vrienden van haar, leg uit dat ik niet van de controle ben, maar dat ik haar dus niet te pakken krijg en me zorgen maak. Woensdag bel ik haar op haar werk. Ze zegt dat alles okee is en dat ze me die avond zal bellen. Niet dus.
Beide vrienden laten weten dat alles okee is en dat ze mij zal bellen.
Ze belt niet. Ook hoor ik verder helemaal niets van haar.
Ik stuur vandaag een smsje en een mail van: wat is er, want ik hoor helemaal niets. We zouden deze zondag met onze kinderen naar een pretpark gaan, maar omdat ik met een gekneusde voet zit, (kreeg ik op maandagavond), mail ik haar dat ik dus niet kan, maar stel voor dat we desnoods iets anders doen, speeltuin oid waar ik in ieder geval veel kan zitten. Picknick enzo. Ook daarop reageert ze niet.
Ook op mijn smsje en mail van vandaag reageert ze niet. Op haar Hyves kan ik wel zien dat ze achter de computer zit.
Kortom, ze wil duidelijk niet meer met mij praten maar ik snap er de ballen van waarom???? We zijn goed uit elkaar gegaan die zondag, niets aan de hand.
Ik wil het niet weer via die twee vrienden spelen, maar ik begin zo langzamerhand wel boos te worden. Kennelijk heb ik iets gedaan waar ik mij niet van bewust ben. Het lijkt me dat ik toch op zijn minst of een verklaring zou mogen krijgen, of een boos mailtje over iets waar ik mij niet bewust van ben.
Kortom, hoe zouden jullie dit opvatten en vooral, oplossen?
Muis - completely puzzled.....
zondag 7 september 2008 om 14:02
Eens dat 'eer' je geluk danig in de weg kan staan.
Ik heb al eerder gezegd dat ik ook langs zou gaan, en vind het idee van de brief voor het geval ze niet opendoet een hele goeie. Ik zou die brief alleen niet zo aanvallend schrijven. Misschien is ze echt niet thuis.... Zeg gewoon dat jij het naar vindt wat ze doet en dat je hoopt op uitleg. en misschien zelfs dat je je gm aan de kant hebt gezet
Je doet het niet voor haar, je doet het voor jezelf. Omdat het jou dwars zit. Doe er dan echt alles aan wat je kunt doen. Voor je eigen gemoedsrust. Blijft zonde om een oude vriend op te geven. Oude vrienden maak je nooit meer
Op een simpele kerstkaart zal ze niet reageren denk ik.
Om nog even iets over die eer te zeggen:
Ooit hoorde ik via een gezamenlijke vriendin dat een hele goede en oude (30 jaar) vriendin van mij mij niet had uitgenodigd voor haar verjaardagsdiner omdat ze opeens moeite met me had. (Die gezamenlijke vriendin was wel uitgenodigd - en schrok hevig toen ze dat vertelde en bleek dat ik dat dus niet was)
Tuurlijk voelde ik me gepasseerd, maar ik heb haar verder niet ter verantwoording geroepen ofzo voor die keus. Heb het laten passeren. Na een halfjaartje was alles weer vergeten. Zij zat gewoon niet lekker in haar vel en ik kan nogal direct zijn, daar had ze even geen zin in. Ben blij dat ik toen relaxed gereageerd hebt - we zijn nu weer als vanouds.
Ik heb al eerder gezegd dat ik ook langs zou gaan, en vind het idee van de brief voor het geval ze niet opendoet een hele goeie. Ik zou die brief alleen niet zo aanvallend schrijven. Misschien is ze echt niet thuis.... Zeg gewoon dat jij het naar vindt wat ze doet en dat je hoopt op uitleg. en misschien zelfs dat je je gm aan de kant hebt gezet
Je doet het niet voor haar, je doet het voor jezelf. Omdat het jou dwars zit. Doe er dan echt alles aan wat je kunt doen. Voor je eigen gemoedsrust. Blijft zonde om een oude vriend op te geven. Oude vrienden maak je nooit meer
Op een simpele kerstkaart zal ze niet reageren denk ik.
Om nog even iets over die eer te zeggen:
Ooit hoorde ik via een gezamenlijke vriendin dat een hele goede en oude (30 jaar) vriendin van mij mij niet had uitgenodigd voor haar verjaardagsdiner omdat ze opeens moeite met me had. (Die gezamenlijke vriendin was wel uitgenodigd - en schrok hevig toen ze dat vertelde en bleek dat ik dat dus niet was)
Tuurlijk voelde ik me gepasseerd, maar ik heb haar verder niet ter verantwoording geroepen ofzo voor die keus. Heb het laten passeren. Na een halfjaartje was alles weer vergeten. Zij zat gewoon niet lekker in haar vel en ik kan nogal direct zijn, daar had ze even geen zin in. Ben blij dat ik toen relaxed gereageerd hebt - we zijn nu weer als vanouds.
.
zondag 7 september 2008 om 14:12
Eh - als ik het zo teruglees zou ik zelf dus eigenlijk niet langs zijn gegaan, maar het hebben laten zitten en haar wél hebben uitgenodigd als ik weer eens een feestje gaf of mijn verjaardag vierde.
Maar omdat het jou zó dwars zit, is langsgaan zeker wel een optie.
Anyway Muis, heel veel succes ermee en doe waar je je goed bij voelt. Ik ga er verder niks meer over zeggen want t wordt wat warrig en herhaling allemaal.
Maar omdat het jou zó dwars zit, is langsgaan zeker wel een optie.
Anyway Muis, heel veel succes ermee en doe waar je je goed bij voelt. Ik ga er verder niks meer over zeggen want t wordt wat warrig en herhaling allemaal.
.
zondag 7 september 2008 om 15:15
Wat Impala ook al zegt, we lopen het risico op herhalling. De brief van Twompie is heel goed, ik zou hem eventueel bij de kerstkaart kunnen voegen (of erin schrijven). Maar feitelijk heb ik al zoiets gezegd. Niet zo sterk, niet zo nadrukkelijk van: ik zal nooit weten waarom je op deze laffe manier een eind maakte aan het verhaal, maar wel dat ik waarde hechtte aan onze vriendschap en er van mijn kant alles aan heb gedaan. Ik heb niet gezegd van: ik zou je in het licht van 30 jaar wel uitleg gegund hebben, maar ik heb wel aangegeven dat ik haar ruimte geef voor uitleg. Dat stond allemaal in mijn vakantiekaart.
Ik zou de tekst van Twompie dus in de kerstkaart kunnen gooien, maar op dit moment sta ik niet achter die kaart. Kan er gelukkig nog bijna 3 maanden over denken en als het goed is zie ik mijn computerman eerdaags en kan ik een vis uitwerpen.
Wat Wuppie zegt, het is tweerichtingsverkeer. Dat is vooralsnog even mijn standpunt.
Ik zou de tekst van Twompie dus in de kerstkaart kunnen gooien, maar op dit moment sta ik niet achter die kaart. Kan er gelukkig nog bijna 3 maanden over denken en als het goed is zie ik mijn computerman eerdaags en kan ik een vis uitwerpen.
Wat Wuppie zegt, het is tweerichtingsverkeer. Dat is vooralsnog even mijn standpunt.
woensdag 17 september 2008 om 18:01
quote:maroon5 schreef op 14 september 2008 @ 22:23:
Hey Muis!
Inmiddels al bezoek gehad van de computerman?
Nog niet. Moet eerst evne die brander kopen en daar ben ik amper aan toegekomen. Wat medische gevallen - niet ernstig, kleine onderzoeken en ingrepen - in de familie en druk op mijn werk, ben blij als ik onderuit gezakt op de bank kan zitten
Maar ik hoop volgende week het ding te kopen en dan een afspraak te maken - ik had ook amper tijd al had ik er 3 liggen dat ik thuis was. Hoezo druk
Ik moet het alleen wel omzichtig doen. Volgens silent modus vriendin is hij verliefd op haar (maar goed, wat moet ik nog geloven met haar) en dus moet ik vooral vriendelijk en 'ik snap het niet, ben zo verdrietig' overkomen en niet aanvallend van 'wat mankeert haar nu weer....?'
Omzichtigheid is het credo.
Hey Muis!
Inmiddels al bezoek gehad van de computerman?
Nog niet. Moet eerst evne die brander kopen en daar ben ik amper aan toegekomen. Wat medische gevallen - niet ernstig, kleine onderzoeken en ingrepen - in de familie en druk op mijn werk, ben blij als ik onderuit gezakt op de bank kan zitten
Maar ik hoop volgende week het ding te kopen en dan een afspraak te maken - ik had ook amper tijd al had ik er 3 liggen dat ik thuis was. Hoezo druk
Ik moet het alleen wel omzichtig doen. Volgens silent modus vriendin is hij verliefd op haar (maar goed, wat moet ik nog geloven met haar) en dus moet ik vooral vriendelijk en 'ik snap het niet, ben zo verdrietig' overkomen en niet aanvallend van 'wat mankeert haar nu weer....?'
Omzichtigheid is het credo.
dinsdag 23 september 2008 om 22:15
Ik kreeg een Hyvje van haar broer. Ik moet wel even zeggen, ik weet niet van wie HIJ het weet. Ik heb teruggeschreven dat ik het ook niet begrijp, dat we dat weekend in goede harmonie hebben doorgebracht en dat ik verdrietig ben. Haar broer heeft namelijk wel een vorm van autisme en zij is wel degene die hem niet heeft laten vallen. Hier zijn mailtje, waarop ik dus voorgaand betoog heb geantwoord. Ik weet overigens dat zij in zijn mail kan. Berichtje is als prive gestuurd:
----
Muis,
Ik hoorde dat je een beetje onenigheid met [naam vriendin] hebt gehad. Je kunt het beter niet te zwaar opnemen, hoor. Ze heeft af en toe van die aanvallen dat helemaal niemand iets goeds kan doen. Je kunt haar dan het beste een tijdje met rust laten, en dan een paar weken (of maanden) later weer eens voorzichtig een emailtje sturen. Je kunt dan het best doen alsof je van niks weet en gewoon weer over koetjes en kalfjes gaan leuteren. Omdat ik aan het verhuizen ben had ik een paar weken vakantie opgenomen en daardoor heb ik geen kans gehad je te mailen. Ik ga in mijn nieuwe huis wel internet aan laten sluiten, maar tot dusver had ik dat niet. Vandaar dat ik een beetje laat ben met mijn reactie. Daarvoor excuses. Ze heeft al heel gauw het gevoel dat mensen haar op haar staart zitten, en dan gaat ze onaardig doen. Daar heeft ze dan altijd spijt van, maar iemand met zo'n harde kop kan niet makkelijk meer terug. Vertel maar niet dat ik je op de hoogte heb gesteld, hoor.
Groetjes van [broer van vriendin].
----
Muis,
Ik hoorde dat je een beetje onenigheid met [naam vriendin] hebt gehad. Je kunt het beter niet te zwaar opnemen, hoor. Ze heeft af en toe van die aanvallen dat helemaal niemand iets goeds kan doen. Je kunt haar dan het beste een tijdje met rust laten, en dan een paar weken (of maanden) later weer eens voorzichtig een emailtje sturen. Je kunt dan het best doen alsof je van niks weet en gewoon weer over koetjes en kalfjes gaan leuteren. Omdat ik aan het verhuizen ben had ik een paar weken vakantie opgenomen en daardoor heb ik geen kans gehad je te mailen. Ik ga in mijn nieuwe huis wel internet aan laten sluiten, maar tot dusver had ik dat niet. Vandaar dat ik een beetje laat ben met mijn reactie. Daarvoor excuses. Ze heeft al heel gauw het gevoel dat mensen haar op haar staart zitten, en dan gaat ze onaardig doen. Daar heeft ze dan altijd spijt van, maar iemand met zo'n harde kop kan niet makkelijk meer terug. Vertel maar niet dat ik je op de hoogte heb gesteld, hoor.
Groetjes van [broer van vriendin].
dinsdag 23 september 2008 om 22:41
Hoi Muis,
Allereerst wil ik zeggen dat iemand heel erg blij mag zijn met een vriendin zoals jij.
Zoveel begrip als jij toont!
En dat berichtje van die broer tja ik weet niet hoor.
30 jaar is erg lang en is daarom zeker ook de moeite waard maar denk je dat alles weer normaal zou kunnen worden??
Dat alles weer word zoals vanouds??Vooral vanuit jou kant.
Dus jij zou dan maar moeten accepteren dat je gewoon even een paar maanden het kan bekijken??Natuurlijk als iemand even met rust gelaten wil worden oke dat is ieder zijn goed recht.Maar dan geef je dat wel even aan en zeker als je zolang vriendinnen bent lijkt mij???Tenzij je een vriendschap hebt waarbij dit de normale gang van zaken is??
Maar dit was bij jullie geloof ik niet het geval??
Gr.Clueless
Allereerst wil ik zeggen dat iemand heel erg blij mag zijn met een vriendin zoals jij.
Zoveel begrip als jij toont!
En dat berichtje van die broer tja ik weet niet hoor.
30 jaar is erg lang en is daarom zeker ook de moeite waard maar denk je dat alles weer normaal zou kunnen worden??
Dat alles weer word zoals vanouds??Vooral vanuit jou kant.
Dus jij zou dan maar moeten accepteren dat je gewoon even een paar maanden het kan bekijken??Natuurlijk als iemand even met rust gelaten wil worden oke dat is ieder zijn goed recht.Maar dan geef je dat wel even aan en zeker als je zolang vriendinnen bent lijkt mij???Tenzij je een vriendschap hebt waarbij dit de normale gang van zaken is??
Maar dit was bij jullie geloof ik niet het geval??
Gr.Clueless
dinsdag 23 september 2008 om 23:06
Hoi Clueless,
Ik twijfel ook heel erg. Enerzijds inderdaad, van, tja, moet je iemand die je zó behandeld, terugnemen? De hamvraag, KAN ik dat? Kijk ik weet niet wat de kwestie is, maar voor je het weet maak je 'wéér' de verkeerde opmerking waar je je niet bewust van bent en begint het gedonder van voren af aan.
Aan de andere kant heb ik het idee dat dit een hint is. Al dan niet rechtstreeks geplaatst door haar (ze kan bij zijn Hyves) of dat ze het eens naar hem heeft laten vallen en hij dit nu naar mij ventileert......
Nee, een rustperiode is altijd iets waarbij ik voelde dat iemand die rust nodig had. Ik vertrouw heel erg op mijn onderbuikgevoel. Ik bleef vanzelf wel weg, en ineens kreeg ik dan kriebels en mailde of schreef iemand weer en dan pakten we probleemloos op wat we zoveel tijd geledne lieten liggen. Alsof tijd geen rol speelde. Dit was echt pats,boem, knal. Vooral omdat we in goede harmonie uit elkaar gingen en zij de volgende dag op mijn afstudeerfeestje zou zijn.
Ik denk dat ik even de reactie van broer afwacht. En nu het weer bijna Sint Salaris is, en ik mij een nieuwe brander kan veroorloven, de reactie van de vriend.
Ik heb naar broer een hengel uitgezet. Of zij leest hem, of broerlief. Eender welk, hij komt wel over.....
Ik twijfel ook heel erg. Enerzijds inderdaad, van, tja, moet je iemand die je zó behandeld, terugnemen? De hamvraag, KAN ik dat? Kijk ik weet niet wat de kwestie is, maar voor je het weet maak je 'wéér' de verkeerde opmerking waar je je niet bewust van bent en begint het gedonder van voren af aan.
Aan de andere kant heb ik het idee dat dit een hint is. Al dan niet rechtstreeks geplaatst door haar (ze kan bij zijn Hyves) of dat ze het eens naar hem heeft laten vallen en hij dit nu naar mij ventileert......
Nee, een rustperiode is altijd iets waarbij ik voelde dat iemand die rust nodig had. Ik vertrouw heel erg op mijn onderbuikgevoel. Ik bleef vanzelf wel weg, en ineens kreeg ik dan kriebels en mailde of schreef iemand weer en dan pakten we probleemloos op wat we zoveel tijd geledne lieten liggen. Alsof tijd geen rol speelde. Dit was echt pats,boem, knal. Vooral omdat we in goede harmonie uit elkaar gingen en zij de volgende dag op mijn afstudeerfeestje zou zijn.
Ik denk dat ik even de reactie van broer afwacht. En nu het weer bijna Sint Salaris is, en ik mij een nieuwe brander kan veroorloven, de reactie van de vriend.
Ik heb naar broer een hengel uitgezet. Of zij leest hem, of broerlief. Eender welk, hij komt wel over.....
donderdag 25 september 2008 om 08:29
Ik denk trouwens dat ik eerst even afwacht of ik een reactie krijg op het bericht van broerlief. Mijn idee is dat ze ofwel aan hem geventileerd heeft wat hij zegt, of het bericht is van haarzelf afkomstig. Ik vind het nl. niet iets wat hij zou schrijven, maar okee, ik kan mij vergissen. Ik weet nl. dat ze in zijn account kan.
Ik vind ook, die harde kop. Ik denk, als we nou echt met bekvechten of een groot meningsverschil uiteen waren gegaan dan had ik daar nog op terug kunnen komen na dit mailtje. Maar we namen letterlijk in goede harmonie afscheid, dikke knuffels en zoenen, en veel 'tot morgens' en dan, letterlijk zoals ik het zeg, in de silent modus. Als we ruzie hadden of echt een meningsverschil had ik nog ten minste een aanknopingspunt gehad, ongeacht wie er gelijk had over het onderwerp.
Nu heb ik zoiets: er is duidelijk een hint afgegeven. Ik kan hem niet missen. Hij komt - direct of indirect - van haar. Maar wat kan ik ermee? Ik kan nu wel weer 'pais en vree' gaan prediken, maar als het de volgende keer weer zo gaat? Het is een ongelijkheid omdat als mevrouw weer op haar staart getrapt is, weer niets van zich laat horen. En joost mag weten wanneer ik haar weer op haar staart trap.
Ik vind ook, die harde kop. Ik denk, als we nou echt met bekvechten of een groot meningsverschil uiteen waren gegaan dan had ik daar nog op terug kunnen komen na dit mailtje. Maar we namen letterlijk in goede harmonie afscheid, dikke knuffels en zoenen, en veel 'tot morgens' en dan, letterlijk zoals ik het zeg, in de silent modus. Als we ruzie hadden of echt een meningsverschil had ik nog ten minste een aanknopingspunt gehad, ongeacht wie er gelijk had over het onderwerp.
Nu heb ik zoiets: er is duidelijk een hint afgegeven. Ik kan hem niet missen. Hij komt - direct of indirect - van haar. Maar wat kan ik ermee? Ik kan nu wel weer 'pais en vree' gaan prediken, maar als het de volgende keer weer zo gaat? Het is een ongelijkheid omdat als mevrouw weer op haar staart getrapt is, weer niets van zich laat horen. En joost mag weten wanneer ik haar weer op haar staart trap.
donderdag 25 september 2008 om 09:22
@Muis, ik weet natuurlijk niet wat voor vorm van autisme broer heeft, maar het eerste wat ik dacht toen ik dat berichtje las, was dat er helemaal niets autistisch in het mailtje zit (en voordat mensen op hun achterste benen gaan staan, ik heb veel met autisten gewerkt, en uitdrukkingen als 'zwaar opnemen' of 'harde kop' begrijpen de meesten niet, al kunnen ze die natuurlijk wel aanleren. Maar dan nog zullen ze die niet snel uit zichzelf gebruiken, en al helemaal niet correct). Dus je vermoeden dat het mailtje van vriendin zelf komt, lijkt me niet ongegrond. Maar vraag je dan inderdaad wel af of je een vriendin wilt die zo indirect (en ja, toch ook echt wel lafjes) communiceert..
Sterkte!
Sterkte!
donderdag 25 september 2008 om 10:13
Heej Muis,
Af en toe lees ik dit topic nog eens, omdat ik benieuwd ben of er toch nog een vervolg komt aan het open eind van het verhaal. En zowaar... er gebeurt toch nog iets, in de vorm van een Hyves-berichtje. Ook op mij komt het bericht niet over als zijnde van iemand met een autistische stoornis, inderdaad vooral vanwege de gebruikte beeldspraak. Ik ben benieuwd wat je erop hoort.... ik blijf in ieder geval nog even lezen .
Misschien heb ik het gemist (excuus dan), maar waar ik wel benieuwd naar ben: zou je de vriendschap met vriendin nu nog willen voortzetten, na wat er gebeurd is? Of wil je vooral weten hoe het zit?
Ook al lijkt de vriendschap nu eenzijdig, jij blijft een lieve en betrokken vriendin
Erwt
Af en toe lees ik dit topic nog eens, omdat ik benieuwd ben of er toch nog een vervolg komt aan het open eind van het verhaal. En zowaar... er gebeurt toch nog iets, in de vorm van een Hyves-berichtje. Ook op mij komt het bericht niet over als zijnde van iemand met een autistische stoornis, inderdaad vooral vanwege de gebruikte beeldspraak. Ik ben benieuwd wat je erop hoort.... ik blijf in ieder geval nog even lezen .
Misschien heb ik het gemist (excuus dan), maar waar ik wel benieuwd naar ben: zou je de vriendschap met vriendin nu nog willen voortzetten, na wat er gebeurd is? Of wil je vooral weten hoe het zit?
Ook al lijkt de vriendschap nu eenzijdig, jij blijft een lieve en betrokken vriendin
Erwt
Peas on earth!
donderdag 25 september 2008 om 21:20
Moosey en Princes op de Erwt, dat heb ik ook. Mijn zuster was (ze is overleden) autistisch en mijn dochter heeft ook een gedragsstoornis, waarvan ze vermoeden dat die in het autistisch spectrum ligt of aanverwant. Dat moet nog onderzocht worden, gaat binnenkort gebeuren.
Ook ik vond het wel erg veel volzinnen voor iemand met autisme die inderdaad meestal in korte simpele zinnen iets formuleert. Zo ken ik hem ook. Het bericht is te lang, en te goed opgebouwd. Dus ik twijfel zelf ook heel erg.
Ik ben nog steeds benieuwd hoe het zit, maar inderdaad, als iemand het via via doet wat moet ik daarmee? Vooral via iemand die, zeg maar, sociaal zwakker is. Ik ben Anglist, ik geef Communicatie, ze had volgens mij wel kunnen bedenken dat ik mijn bedenkingen had kunnen hebben bij de tekst als 'taalkundige'. Tijdens mijn opleiding heb ik geleerd verschillende stijlen te interpreteren en voor mijn studenten laat ik ze ook met verschillende formele en informele teksten stoeien.
De vraag of ik verder wil, eigenlijk niet. Kijk, ik weet nog steeds niet de reden en dat maakt die keuze niet gemakkelijker. Stel dat het toch iets ernstigs was (waar het niet op lijkt). Maar of het bericht nu wel of niet van haar hand is, ik kan in ieder geval NIET zomaar de boel weer oppakken en doen alsof er niets gebeurd is. Kijk, ik zag op haar WieWatWaar van Hyves dat ze een andere baan heeft. Als ik al een koetje met een kalfje zocht had ik er eentje gevonden. Maar ik kan niet net doen alsof er niets gbeurd is. Er is wat gebeurd en de draad zonder meer, zonder uitleg, oppakken zal voor mij niet gaan. Dus hoe dan ook: ik wil een antwoord weten als ik het zou oppakken.
Echter, dan blijft altijd bji mij het gevoel, wat nu als ze weer de bokkenpruik opzet? Moet ik dan elke keer als ik haar uitzwaai, elke keer als ik een gesprek afgroet, elke keer als ik reply doe op een mail 'in de zenuwen zitten' dat hoezeer de toonzetting opgewekt en vrolijk was, ik de kous op mijn kop kan krijgen? Dat ik op een staart stond waarvan ik me niet bewust was? Voelt echt als, elk bericht, bezoek, mailtje kan wel weer eens voor een poos de laatste zijn.......
Ook ik vond het wel erg veel volzinnen voor iemand met autisme die inderdaad meestal in korte simpele zinnen iets formuleert. Zo ken ik hem ook. Het bericht is te lang, en te goed opgebouwd. Dus ik twijfel zelf ook heel erg.
Ik ben nog steeds benieuwd hoe het zit, maar inderdaad, als iemand het via via doet wat moet ik daarmee? Vooral via iemand die, zeg maar, sociaal zwakker is. Ik ben Anglist, ik geef Communicatie, ze had volgens mij wel kunnen bedenken dat ik mijn bedenkingen had kunnen hebben bij de tekst als 'taalkundige'. Tijdens mijn opleiding heb ik geleerd verschillende stijlen te interpreteren en voor mijn studenten laat ik ze ook met verschillende formele en informele teksten stoeien.
De vraag of ik verder wil, eigenlijk niet. Kijk, ik weet nog steeds niet de reden en dat maakt die keuze niet gemakkelijker. Stel dat het toch iets ernstigs was (waar het niet op lijkt). Maar of het bericht nu wel of niet van haar hand is, ik kan in ieder geval NIET zomaar de boel weer oppakken en doen alsof er niets gebeurd is. Kijk, ik zag op haar WieWatWaar van Hyves dat ze een andere baan heeft. Als ik al een koetje met een kalfje zocht had ik er eentje gevonden. Maar ik kan niet net doen alsof er niets gbeurd is. Er is wat gebeurd en de draad zonder meer, zonder uitleg, oppakken zal voor mij niet gaan. Dus hoe dan ook: ik wil een antwoord weten als ik het zou oppakken.
Echter, dan blijft altijd bji mij het gevoel, wat nu als ze weer de bokkenpruik opzet? Moet ik dan elke keer als ik haar uitzwaai, elke keer als ik een gesprek afgroet, elke keer als ik reply doe op een mail 'in de zenuwen zitten' dat hoezeer de toonzetting opgewekt en vrolijk was, ik de kous op mijn kop kan krijgen? Dat ik op een staart stond waarvan ik me niet bewust was? Voelt echt als, elk bericht, bezoek, mailtje kan wel weer eens voor een poos de laatste zijn.......
donderdag 25 september 2008 om 22:03
Jeeetje Muis, wat moet je hier nu weer mee?
Het komt op mij ook absoluut niet over dat dit een berichtje is van broer.
Mss mist ze het contact met je en durft ze het zelf niet meer rechtstreeks op te pakken en probeert ze het op deze manier. Geeft ze aan dat het contact zoeken bij jou moet liggen en dat je vooral maar niet over het gebeurde moet praten. Klink nogal als een zwak excuus om gewoon de draad weer op te pakken en dan is het idd aan jou of je dat wil.
Ik persoonlijk zou er voor passen, zeker als er op deze manier weer eerste stappen worden ondernomen. Als het van haar hand is, waarom dan niet gewoon uit eigen naam een mailtje? Vind het erg raar.
En idd, in dit berichtje word in principe gevraagd om een vrijbrief voor eventuele verdere vreemde gedragingen, je accepteerd het, laat het een paar maanden rusten en gaat gewoon weer verder, dat kan toch niet? Dat kun en mag je toch niet van iemand verlangen/verwachten? Zeker niet na een vriendschap van 30 jaar!
Het komt op mij ook absoluut niet over dat dit een berichtje is van broer.
Mss mist ze het contact met je en durft ze het zelf niet meer rechtstreeks op te pakken en probeert ze het op deze manier. Geeft ze aan dat het contact zoeken bij jou moet liggen en dat je vooral maar niet over het gebeurde moet praten. Klink nogal als een zwak excuus om gewoon de draad weer op te pakken en dan is het idd aan jou of je dat wil.
Ik persoonlijk zou er voor passen, zeker als er op deze manier weer eerste stappen worden ondernomen. Als het van haar hand is, waarom dan niet gewoon uit eigen naam een mailtje? Vind het erg raar.
En idd, in dit berichtje word in principe gevraagd om een vrijbrief voor eventuele verdere vreemde gedragingen, je accepteerd het, laat het een paar maanden rusten en gaat gewoon weer verder, dat kan toch niet? Dat kun en mag je toch niet van iemand verlangen/verwachten? Zeker niet na een vriendschap van 30 jaar!
donderdag 25 september 2008 om 22:56
Precies, Maroon. Het idee dat ik dat accepteer stuit mij tegen de borst. Dan blijf ik altijd de onzekerheid houden, dat we een gezellig weekend hebben gehad van veel gelachen, DVDtjes kijken, lekker eten en een hoop wijn, ouwehoeren en ineens kan ik dan weer doodvallen?
Ik heb een berichtje gezonden aan 'broer' met dat ik zelf uitermate verbaasd en verdrietig ben en niet begrijp waarom ik niets meer van haar hoorde. Het is aan 'broer' of aan vriendin om de hint op te pakken.
Ik heb een berichtje gezonden aan 'broer' met dat ik zelf uitermate verbaasd en verdrietig ben en niet begrijp waarom ik niets meer van haar hoorde. Het is aan 'broer' of aan vriendin om de hint op te pakken.
donderdag 25 september 2008 om 23:00
Dank voor je uitgebreide antwoord Muis. Ik zou me namelijk ook niet kunnen voorstellen dat ik zo'n vriendschap weer 'zomaar' zou kunnen oppakken, en voor mij zou het ook te zwaar wegen om erover heen te stappen (omdat ik me behoorlijk gekwetst zou voelen). Ik kan me ook voorstellen dat je het gevoel zou hebben dat je iedere keer op je woorden zou moeten passen, zou moeten afwachten of je weer iets hoort, etc....
Ik ben benieuwd of je antwoord krijgt, en of het Hyvesbericht inderdaad eigenlijk een verkapte manier is om weer contact met je te zoeken....
Laat maar weten hoe het verdergaat. Ik blijf meelezen.
Ben je er verder nog veel mee bezig? Of lukt het je om het een beetje los te laten?
Erwt
Ik ben benieuwd of je antwoord krijgt, en of het Hyvesbericht inderdaad eigenlijk een verkapte manier is om weer contact met je te zoeken....
Laat maar weten hoe het verdergaat. Ik blijf meelezen.
Ben je er verder nog veel mee bezig? Of lukt het je om het een beetje los te laten?
Erwt
Peas on earth!
donderdag 25 september 2008 om 23:34
Hoi Erwt,
Eerlijk gezegd was ik er niet echt meer mee bezig. Alleen als ik mijn WWW's van vrienden checkte en ik iets van haar zag dan dacht ik wel even van: tja, waarom toch. Ik was echt out of the blue verbaasd over het prive-berichtje. Niet eens zozeer in verwarring, vooral verbazing.
Ikweet wel zeker dat het een verkapte vorm is van contact zoeken. Als het berichtje van haarzelf is, is die boodschap eens te duidelijk. Als hij echt van haar broer is, dan heeft ze genoeg geventileerd dat de boodschap duidelijk is.
Toch vind ik dat zij rechtstreeks contact meot zoeken. Ik wil dan best reageren, maar het hangt van een heleboel factoren af HOE ik ga reageren.
Kijk, ik kanzelf van nature heel koppig zijn, maar na een poosje ben ik mijn bui kwijt en de communicada zelve. Ik zou in dat geval gewoon zelf mailen of schrijven en zeggen dat ik mij onaardig gedragen heb - al dan niet waarom - en dat ik het hoog tijd vind om de rommel in mijn leven op te ruimen en dat ik wil praten. Niet van: begin er nou maar niet over. Nee: we beginnen erover, want ik heb me - door [waslijst omstandigheden] drakerig gedragen......
Eerlijk gezegd was ik er niet echt meer mee bezig. Alleen als ik mijn WWW's van vrienden checkte en ik iets van haar zag dan dacht ik wel even van: tja, waarom toch. Ik was echt out of the blue verbaasd over het prive-berichtje. Niet eens zozeer in verwarring, vooral verbazing.
Ikweet wel zeker dat het een verkapte vorm is van contact zoeken. Als het berichtje van haarzelf is, is die boodschap eens te duidelijk. Als hij echt van haar broer is, dan heeft ze genoeg geventileerd dat de boodschap duidelijk is.
Toch vind ik dat zij rechtstreeks contact meot zoeken. Ik wil dan best reageren, maar het hangt van een heleboel factoren af HOE ik ga reageren.
Kijk, ik kanzelf van nature heel koppig zijn, maar na een poosje ben ik mijn bui kwijt en de communicada zelve. Ik zou in dat geval gewoon zelf mailen of schrijven en zeggen dat ik mij onaardig gedragen heb - al dan niet waarom - en dat ik het hoog tijd vind om de rommel in mijn leven op te ruimen en dat ik wil praten. Niet van: begin er nou maar niet over. Nee: we beginnen erover, want ik heb me - door [waslijst omstandigheden] drakerig gedragen......
vrijdag 26 september 2008 om 00:29
Goed zo Muis! Kick ass!!!!
Moet je nu opeens blij zijn met deze vorm van contact? Omdat zij nu zegt: kijk eens Muis, wat is de lucht mooi blauw, he?!, moet je dan maar over alles heen stappen en verder gaan where the two of you left of?
Don't think so!!!!!
De zee zit vol met vis en er zijn genoeg vrouwen die vriendinnetjes met iemand zoals jij willen zijn! Het is misschien fijn om wat helderheid te krijgen over het hoe en wat maar ik denk dat er te veel beschadigd is, zij heeft blijkbaar geen idee wat een impact het gehad heeft op jou, hoe jij je in de steek gelaten hebt gevoeld... Nou, misschien even kort door de bocht: wat is zo'n vriendschap dan in hemelsnaam waard?
Hang in there!!!!
Liefs en hugs, G
Moet je nu opeens blij zijn met deze vorm van contact? Omdat zij nu zegt: kijk eens Muis, wat is de lucht mooi blauw, he?!, moet je dan maar over alles heen stappen en verder gaan where the two of you left of?
Don't think so!!!!!
De zee zit vol met vis en er zijn genoeg vrouwen die vriendinnetjes met iemand zoals jij willen zijn! Het is misschien fijn om wat helderheid te krijgen over het hoe en wat maar ik denk dat er te veel beschadigd is, zij heeft blijkbaar geen idee wat een impact het gehad heeft op jou, hoe jij je in de steek gelaten hebt gevoeld... Nou, misschien even kort door de bocht: wat is zo'n vriendschap dan in hemelsnaam waard?
Hang in there!!!!
Liefs en hugs, G
vrijdag 26 september 2008 om 01:23
quote:Ring1981 schreef op 05 juli 2008 @ 11:28:
Natuurlijk is het haar goed recht om even gas terug te nemen, maar dan nog zou een berichtje van haar kant ('ik heb nu even teveel aan mijn hoofd, ik heb even geen zin in afspreken') netjes zijn.
Ik vind Muis niet pissig en kinderachtig, ze wil gewoon graag weten wat er aan de hand is. Ook haar goed recht!
Helemaal mee eens.
==============================
Oh, te laat, zie dat er inmiddels andere ontwikkelingen zijn
Natuurlijk is het haar goed recht om even gas terug te nemen, maar dan nog zou een berichtje van haar kant ('ik heb nu even teveel aan mijn hoofd, ik heb even geen zin in afspreken') netjes zijn.
Ik vind Muis niet pissig en kinderachtig, ze wil gewoon graag weten wat er aan de hand is. Ook haar goed recht!
Helemaal mee eens.
==============================
Oh, te laat, zie dat er inmiddels andere ontwikkelingen zijn
Happiness is nothing more than good health and a bad memory - Albert Schweitzer.
vrijdag 26 september 2008 om 01:27
quote:Demoiselle schreef op 26 september 2008 @ 01:23:
[...]
Helemaal mee eens.
==============================
Oh, te laat, zie dat er inmiddels andere ontwikkelingen zijn(Edit 2: zie nu pas hoe oud het berichtje is dat ik quote...)
[...]
Helemaal mee eens.
==============================
Oh, te laat, zie dat er inmiddels andere ontwikkelingen zijn(Edit 2: zie nu pas hoe oud het berichtje is dat ik quote...)
Happiness is nothing more than good health and a bad memory - Albert Schweitzer.
