Relaties
alle pijlers
Ik kan zoons geaardheid niet aanvaarden
zaterdag 7 november 2015 om 12:11
Ongeveer anderhalf jaar geleden vertelde mijn zoon voor het eerst dat hij denkt dat hij homoseksueel is. Hij was toen 19 jaar en we vonden dit nog veel te vroeg om zo’n dingen zeker te weten. Vooral mijn man vindt dit niet bespreekbaar. We hebben toen heel intensief gesproken over wat in hem omging en na een tijdje gaf zoon aan dat hij er niet helemaal over uit was en nog niet helemaal zeker was wat zijn geaardheid was. De relatie tussen zoon en zijn vader is hierdoor wel sterk bekoeld, alsof er toch een afstand is gekomen. We hebben het onderwerp in de maanden die erop volgde laten rusten. Zoon kreeg in die periode ook een vriendin.
Een tijdje geleden gaf zoon aan dat hij nog steeds denkt homo te zijn. Hij is verliefd op een vriend en hij ook op hem, ze hebben dit al tegen elkaar uitgesproken en hebben al gekust. Ik ben kwaad dat hij ons een jaar heeft voorgelogen, dat hij ons voorgehouden heeft dat zijn gevoelens veranderd waren. Hoe hard ik ook probeer, ik kan dit niet gewoon aanvaarden. Ik wil beter voor mijn kind. Tegenwoordig lijkt homo/bi zijn wel een modeverschijnsel. Je ‘moet’ wel eens experimenteren met iemand van het zelfde geslacht, anders tel je niet meer mee. Zoon is een harde bikkel, een doorzetter. Ik zie hem helemaal niet als homoseksueel. Ik zie zo’n levensstijl ook gewoon niet passen bij mijn zoon en als ik eerlijk ben vind ik het vies. Zoon heeft al een paar keer over zijn “vriend” verteld, over hoe graag hij bij hem is, maar dit wil ik helemaal niet weten. Ik kan er niet met hem niet over spreken.
Ik hou zielsveel van mijn zoon, maar dit deel kan ik echt niet aanvaarden. Ik wil hem hierover niet verliezen. Zijn er hier ouders die hetzelfde hebben meegemaakt? Hoe zijn jullie hier mee omgegaan? Weet iemand een manier om hier samen met mijn zoon door te komen?
Een tijdje geleden gaf zoon aan dat hij nog steeds denkt homo te zijn. Hij is verliefd op een vriend en hij ook op hem, ze hebben dit al tegen elkaar uitgesproken en hebben al gekust. Ik ben kwaad dat hij ons een jaar heeft voorgelogen, dat hij ons voorgehouden heeft dat zijn gevoelens veranderd waren. Hoe hard ik ook probeer, ik kan dit niet gewoon aanvaarden. Ik wil beter voor mijn kind. Tegenwoordig lijkt homo/bi zijn wel een modeverschijnsel. Je ‘moet’ wel eens experimenteren met iemand van het zelfde geslacht, anders tel je niet meer mee. Zoon is een harde bikkel, een doorzetter. Ik zie hem helemaal niet als homoseksueel. Ik zie zo’n levensstijl ook gewoon niet passen bij mijn zoon en als ik eerlijk ben vind ik het vies. Zoon heeft al een paar keer over zijn “vriend” verteld, over hoe graag hij bij hem is, maar dit wil ik helemaal niet weten. Ik kan er niet met hem niet over spreken.
Ik hou zielsveel van mijn zoon, maar dit deel kan ik echt niet aanvaarden. Ik wil hem hierover niet verliezen. Zijn er hier ouders die hetzelfde hebben meegemaakt? Hoe zijn jullie hier mee omgegaan? Weet iemand een manier om hier samen met mijn zoon door te komen?
zondag 8 november 2015 om 11:01
quote:BWitched schreef op 08 november 2015 @ 10:32:
[...]
Ik luister mee. Ben ook zeer benieuwd. Ik heb er tot nu toe twee herkend. De zoon van mijn vriendin, die overigens echt heel theatraal en typisch vooroordeel bevestigend gay is, en een oud directeur die langs kwam op mijn werk en mij met zoveel afschuw de hand schudde dat ik dacht dat ik schurft moest hebben of zo. Die hield misschien niet zo van vrouwen.
En zo zijn er dus overduidelijk 'soorten homo's'. Zoals Mien ook zei. Als het er dik bovenop ligt, iemands geaardheid, dan zie je dat. Zelfs jij hahaha!
Zoals er ook 'soorten hetero's' zijn.
Mijn ex man en mijn huidige verkering zijn allebei man, allebei hetero en verder lijken ze weinig op elkaar. In hun gedrag (mijn ex man is zacht, bescheiden, niet opvallend mannelijk, mijn vriend is juist heel erg een mannen man, ruwe bolster, blanke pit type) en qua uiterlijk.
Bij hetero vrouwen heb je ook 'soorten'.
Allemaal vrouw, hetero en dan allemaal verschillen maar gerust ook in categorieën onder te verdelen.
[...]
Ik luister mee. Ben ook zeer benieuwd. Ik heb er tot nu toe twee herkend. De zoon van mijn vriendin, die overigens echt heel theatraal en typisch vooroordeel bevestigend gay is, en een oud directeur die langs kwam op mijn werk en mij met zoveel afschuw de hand schudde dat ik dacht dat ik schurft moest hebben of zo. Die hield misschien niet zo van vrouwen.
En zo zijn er dus overduidelijk 'soorten homo's'. Zoals Mien ook zei. Als het er dik bovenop ligt, iemands geaardheid, dan zie je dat. Zelfs jij hahaha!
Zoals er ook 'soorten hetero's' zijn.
Mijn ex man en mijn huidige verkering zijn allebei man, allebei hetero en verder lijken ze weinig op elkaar. In hun gedrag (mijn ex man is zacht, bescheiden, niet opvallend mannelijk, mijn vriend is juist heel erg een mannen man, ruwe bolster, blanke pit type) en qua uiterlijk.
Bij hetero vrouwen heb je ook 'soorten'.
Allemaal vrouw, hetero en dan allemaal verschillen maar gerust ook in categorieën onder te verdelen.
zondag 8 november 2015 om 11:03
Ik ben normaal totaal niet van de agressiviteit, maar TO, jij en je man zorgen ervoor dat ik voor jullie wil gaan staan om jullie rechtstandig wat verstand in de kop te rammen
Wat een bekrompen zooitje bij jullie thuis! Ik hoop werkelijk waar dat jullie je mening bij gaan stellen. Zo niet, dat je zoon jullie dan een dikke vinger geeft en wegloopt om nooit meer terug te keren. En om super gelukkig te worden met een mooie lieve jongen/man.
En dat anno 2015....
Wat een bekrompen zooitje bij jullie thuis! Ik hoop werkelijk waar dat jullie je mening bij gaan stellen. Zo niet, dat je zoon jullie dan een dikke vinger geeft en wegloopt om nooit meer terug te keren. En om super gelukkig te worden met een mooie lieve jongen/man.
En dat anno 2015....
zondag 8 november 2015 om 11:04
Ik heb niet alles gelezen hier, maar aan TO:
Aan de ene kant vind ik het dapper dat je durft aan te geven dat je het moeilijk vindt. Dat is een belangrijke eerste stap. Ik lees namelijk niet dat je niet van je zoon houdt, en dat is wel heel belangrijk. Is het goed dat je er moeite mee hebt? Nee, natuurlijk niet. Als ouder dien je van je kind te houden en het te accepteren. Ik denk echter dat je dat zelf ook wel weet, en ik denk of voel ook wel eens dingen waar ik niet zo blij mee ben, maar ja, je hebt daar niet altijd iets over te zeggen. Toegeven dat je er moeite mee hebt is denk ik beter dan je kop in het zand steken.
Ik begrijp de felle reacties hier wel, en ik voel zelf ook de nodige verontwaardiging als ik je berichten lees. Ik hoop en denk oprecht dat als mijn zoon - die nu nog in de maak is - straks thuiskomt met de mededeling 'hoi mam, dit is Kees, mijn nieuwe vlam' dat mijn eerste reactie dan niet is 'maar schat, je was altijd zo stoer en sportief!' Maar nogmaals, knap dat je aangeeft er moeite mee te hebben, wetende wat voor reacties je zou krijgen.
Aan de andere kant...
Ik schrik wel van jouw reacties. Om te beginnen hebben jij en je man een erg ouderwets beeld van homoseksualiteit, waarschijnlijk omdat je zelf geen homo's kent (en hoe is dat mogelijk in deze tijd? Ik woon ook op een plek die niet bekend staat vanwege zijn ruimdenkendheid, en ik ken er toch genoeg). Natuurlijk heb je de types die in leren ballenknijpers en verenboa's meedoen aan de gay pride, maar de meeste homo's die ik ken hebben een langdurige relatie, een leuk huisje met een annuïteitenhypotheek en een iets te dikke kat, een aardige baan, wat spaarcenten op de bank, gaan zaterdagavond gezellig met vrienden wat eten en naar de bios en gaan in de zomervakantie kamperen in Frankrijk - net als bijna al mijn andere vrienden. Je lijkt echter niet de moeite te nemen om dit beeld te veranderen; je wil zelfs de vriend van je zoon niet meer zien. Dat is dus wèl kop in het zand-gedrag. Het enige wat je hiermee bereikt is dat je kind je straks niet meer wil zien.
Verder zeg je dat je op zoek bent naar mensen die dit ook meegemaakt hebben en daar ook moeite mee hadden, maar in je reacties lees ik ook dat je met name op zoek bent naar mensen die je verontwaardiging delen/deelden en niet mensen die er uiteindelijk wel overheen kwamen. Dat je geschrokken bent kan ik me voorstellen, maar als je verstandig bent zoek je naar een manier waarop je dit kan accepteren en niet naar aanleidingen om je gevoel te rechtvaardigen.
Dan vind ik het ook enigszins kwalijk dat je niet wil dat je zoon die kant van zijn leven met je deelt. Maar dat hij dat wil is toch juist iets om trots op te zijn als ouders en als moeder? Jullie hebben je zoon blijkbaar altijd genoeg gesteund dat hij met dingen waar hij mee zit naar jullie toekomt. Door nu te zeggen dat je het niet wil horen kwets je hem enorm. Kun je dan niet beter eerlijk tegen hem zeggen dat je blij bent dat hij gelukkig is, maar dat je nog een beetje moeite hebt om er met hem over te praten?
Ten slotte vind je dat hij niet eerlijk is geweest. Maar sta je er wel bij stil hoe moeilijk het is om uit de kast te komen? Ik begrijp hem wel, hij kaart het voorzichtig aan om de wateren te testen en op het moment dat hij merkt dat jullie er niet gelukkig mee zijn zegt hij snel 'nee hoor, het was maar een fase en ik was gewoon nieuwsgierig' om er vervolgens achter te komen dat hij zijn geaardheid echt niet kan en wil onderdrukken. En daar geef ik hem groot gelijk in want eerlijk, zonder overdreven dramatisch te willen doen, daar komt dat hoge(re) zelfmoordaantal in de gay community dus vandaan. Dat heeft niks te maken met dat homo's per sé ongelukkiger zijn maar dat ze vaak hun omgeving willen 'pleasen' door hun seksualiteit te onderdrukken, en tsja, daar word je als mens doodongelukkig van. Niet dat ik nou wil beweren dat je je zoon naar zelfmoord drijft, maar sta er wel goed bij stil wat je eigen aandeel in de relatie met je zoon is.
Dat je moeite mee hebt dat je zoon homo is kan ik me indenken, maar ga niet op zoek naar rechtvaardiging hiervoor en zoek hulp van het COC, die hebben vaker met dat bijltje gehakt en zullen waarschijnlijk minder veroordelend reageren dan veel mensen hier. Bovenal: kruip niet in de slachtofferrol. Uiteindelijk zit het probleem namelijk bij jou en je man, niet bij je zoon.
Aan de ene kant vind ik het dapper dat je durft aan te geven dat je het moeilijk vindt. Dat is een belangrijke eerste stap. Ik lees namelijk niet dat je niet van je zoon houdt, en dat is wel heel belangrijk. Is het goed dat je er moeite mee hebt? Nee, natuurlijk niet. Als ouder dien je van je kind te houden en het te accepteren. Ik denk echter dat je dat zelf ook wel weet, en ik denk of voel ook wel eens dingen waar ik niet zo blij mee ben, maar ja, je hebt daar niet altijd iets over te zeggen. Toegeven dat je er moeite mee hebt is denk ik beter dan je kop in het zand steken.
Ik begrijp de felle reacties hier wel, en ik voel zelf ook de nodige verontwaardiging als ik je berichten lees. Ik hoop en denk oprecht dat als mijn zoon - die nu nog in de maak is - straks thuiskomt met de mededeling 'hoi mam, dit is Kees, mijn nieuwe vlam' dat mijn eerste reactie dan niet is 'maar schat, je was altijd zo stoer en sportief!' Maar nogmaals, knap dat je aangeeft er moeite mee te hebben, wetende wat voor reacties je zou krijgen.
Aan de andere kant...
Ik schrik wel van jouw reacties. Om te beginnen hebben jij en je man een erg ouderwets beeld van homoseksualiteit, waarschijnlijk omdat je zelf geen homo's kent (en hoe is dat mogelijk in deze tijd? Ik woon ook op een plek die niet bekend staat vanwege zijn ruimdenkendheid, en ik ken er toch genoeg). Natuurlijk heb je de types die in leren ballenknijpers en verenboa's meedoen aan de gay pride, maar de meeste homo's die ik ken hebben een langdurige relatie, een leuk huisje met een annuïteitenhypotheek en een iets te dikke kat, een aardige baan, wat spaarcenten op de bank, gaan zaterdagavond gezellig met vrienden wat eten en naar de bios en gaan in de zomervakantie kamperen in Frankrijk - net als bijna al mijn andere vrienden. Je lijkt echter niet de moeite te nemen om dit beeld te veranderen; je wil zelfs de vriend van je zoon niet meer zien. Dat is dus wèl kop in het zand-gedrag. Het enige wat je hiermee bereikt is dat je kind je straks niet meer wil zien.
Verder zeg je dat je op zoek bent naar mensen die dit ook meegemaakt hebben en daar ook moeite mee hadden, maar in je reacties lees ik ook dat je met name op zoek bent naar mensen die je verontwaardiging delen/deelden en niet mensen die er uiteindelijk wel overheen kwamen. Dat je geschrokken bent kan ik me voorstellen, maar als je verstandig bent zoek je naar een manier waarop je dit kan accepteren en niet naar aanleidingen om je gevoel te rechtvaardigen.
Dan vind ik het ook enigszins kwalijk dat je niet wil dat je zoon die kant van zijn leven met je deelt. Maar dat hij dat wil is toch juist iets om trots op te zijn als ouders en als moeder? Jullie hebben je zoon blijkbaar altijd genoeg gesteund dat hij met dingen waar hij mee zit naar jullie toekomt. Door nu te zeggen dat je het niet wil horen kwets je hem enorm. Kun je dan niet beter eerlijk tegen hem zeggen dat je blij bent dat hij gelukkig is, maar dat je nog een beetje moeite hebt om er met hem over te praten?
Ten slotte vind je dat hij niet eerlijk is geweest. Maar sta je er wel bij stil hoe moeilijk het is om uit de kast te komen? Ik begrijp hem wel, hij kaart het voorzichtig aan om de wateren te testen en op het moment dat hij merkt dat jullie er niet gelukkig mee zijn zegt hij snel 'nee hoor, het was maar een fase en ik was gewoon nieuwsgierig' om er vervolgens achter te komen dat hij zijn geaardheid echt niet kan en wil onderdrukken. En daar geef ik hem groot gelijk in want eerlijk, zonder overdreven dramatisch te willen doen, daar komt dat hoge(re) zelfmoordaantal in de gay community dus vandaan. Dat heeft niks te maken met dat homo's per sé ongelukkiger zijn maar dat ze vaak hun omgeving willen 'pleasen' door hun seksualiteit te onderdrukken, en tsja, daar word je als mens doodongelukkig van. Niet dat ik nou wil beweren dat je je zoon naar zelfmoord drijft, maar sta er wel goed bij stil wat je eigen aandeel in de relatie met je zoon is.
Dat je moeite mee hebt dat je zoon homo is kan ik me indenken, maar ga niet op zoek naar rechtvaardiging hiervoor en zoek hulp van het COC, die hebben vaker met dat bijltje gehakt en zullen waarschijnlijk minder veroordelend reageren dan veel mensen hier. Bovenal: kruip niet in de slachtofferrol. Uiteindelijk zit het probleem namelijk bij jou en je man, niet bij je zoon.
Kijk uit malloot, een kokosnoot.
zondag 8 november 2015 om 11:04
quote:Epinephrine87 schreef op 08 november 2015 @ 11:00:
[...]
sorry dat ik even inbreek, maar ik vind je nogal fel reageren op mienbillekesjeuken terwijl ik het idee heb dat je je pijlen (?) daarmee echt niet op de goede persoon richt. Zoals ik haar posts lees wil ze juist aangeven dat sommigen lijken te beweren dat homoseksualiteit normaal is omdat ze zich vaak net zo gedragen als hetero's. Dan maak je alsnog hetero's de norm.
Volgens mij zegt mienbilletjesjeuken juist dat er óók homo's zijn die wel meer voldoen aan het stereotype beeld en dat dat dus ook helemaal prima is, omdat iedereen zichzelf moet zijn.
Daarmee zegt ze volgens mij helemaal niet dat iedere homo voldoet aan dat beeld, maar juist als tegengeluid dat homo's beter zijn als het minder opvalt dat ze homo zijn. Wat dat ook mogen betekenen.Eens
[...]
sorry dat ik even inbreek, maar ik vind je nogal fel reageren op mienbillekesjeuken terwijl ik het idee heb dat je je pijlen (?) daarmee echt niet op de goede persoon richt. Zoals ik haar posts lees wil ze juist aangeven dat sommigen lijken te beweren dat homoseksualiteit normaal is omdat ze zich vaak net zo gedragen als hetero's. Dan maak je alsnog hetero's de norm.
Volgens mij zegt mienbilletjesjeuken juist dat er óók homo's zijn die wel meer voldoen aan het stereotype beeld en dat dat dus ook helemaal prima is, omdat iedereen zichzelf moet zijn.
Daarmee zegt ze volgens mij helemaal niet dat iedere homo voldoet aan dat beeld, maar juist als tegengeluid dat homo's beter zijn als het minder opvalt dat ze homo zijn. Wat dat ook mogen betekenen.Eens
zondag 8 november 2015 om 11:05
Ts is vind het heel knap dat je durft aan te geven dat je moeite hebt met de geaardheid van je zoon.
Je komt op mij over als een moeder die even niet meer weet wie haar zoon is, zeker niet als een moeder die niet om haar zoon geeft.
Volgens mij ben je intens verdrietig over de hele situatie, dus ook over het feit dat je zijn geaardheid (nog)niet kan accepteren.
Je staat open voor tips en adviezen om je zoon te leren accepteren voor wie hij is.
Mijn advies is.
#Probeer je in te lezen over alles rondom homoseksualiteit. Wat voor een proces iemand mee maakt, zeker als ze weten dat de ouders niet open staan voor deze geaardheid. Je zoon is nog steeds je zoon, nog steeds de zelfde jongen, met het zelfde karakter. Het homo zijn is inderdaad meer geaccepteerd, wat betekend dat het leven als homo helemaal niet zo moeilijk hoeft te zijn voor je zoon. Een leven als hetero terwijl je dat niet bent is daarentegen wel heel moeilijk. Leven zonder zelfacceptatie, vol schaamte, walgen van jezelf enz.
#Ga me iemand praten! Eerst zelf en op een later stadium eventueel met je zoon.
#Accepteer dat je, je zo voelt. Dat je het moeilijk vind om de geaardheid van je zoon te accepteren. Je mag voelen wat je voelt! Hoe je er mee omgaat...daar gaat het om.
#Je zoon is nog steeds je zoon, maak het niet groter dan het is. Wat is er nu echt zo anders aan hem sinds hij heeft verteld echt homo te zijn? waarschijnlijk valt dit hartstikke mee en zijn het meer jou gedachten, ideeën en vooroordelen over homoseksualiteit.
Het wordt hard werken voor je en het zal zeker niet makkelijk zijn, maar het komt echt wel goed. Als je het maar wil en als je er maar voor wilt werken.
Succes!
ps. Respect voor je zoon! Heel knap dat hij toch eerlijk is geweest, ondanks dat hij wist dat zijn geaardheid moeilijk geaccepteerd zou worden!
Je komt op mij over als een moeder die even niet meer weet wie haar zoon is, zeker niet als een moeder die niet om haar zoon geeft.
Volgens mij ben je intens verdrietig over de hele situatie, dus ook over het feit dat je zijn geaardheid (nog)niet kan accepteren.
Je staat open voor tips en adviezen om je zoon te leren accepteren voor wie hij is.
Mijn advies is.
#Probeer je in te lezen over alles rondom homoseksualiteit. Wat voor een proces iemand mee maakt, zeker als ze weten dat de ouders niet open staan voor deze geaardheid. Je zoon is nog steeds je zoon, nog steeds de zelfde jongen, met het zelfde karakter. Het homo zijn is inderdaad meer geaccepteerd, wat betekend dat het leven als homo helemaal niet zo moeilijk hoeft te zijn voor je zoon. Een leven als hetero terwijl je dat niet bent is daarentegen wel heel moeilijk. Leven zonder zelfacceptatie, vol schaamte, walgen van jezelf enz.
#Ga me iemand praten! Eerst zelf en op een later stadium eventueel met je zoon.
#Accepteer dat je, je zo voelt. Dat je het moeilijk vind om de geaardheid van je zoon te accepteren. Je mag voelen wat je voelt! Hoe je er mee omgaat...daar gaat het om.
#Je zoon is nog steeds je zoon, maak het niet groter dan het is. Wat is er nu echt zo anders aan hem sinds hij heeft verteld echt homo te zijn? waarschijnlijk valt dit hartstikke mee en zijn het meer jou gedachten, ideeën en vooroordelen over homoseksualiteit.
Het wordt hard werken voor je en het zal zeker niet makkelijk zijn, maar het komt echt wel goed. Als je het maar wil en als je er maar voor wilt werken.
Succes!
ps. Respect voor je zoon! Heel knap dat hij toch eerlijk is geweest, ondanks dat hij wist dat zijn geaardheid moeilijk geaccepteerd zou worden!
zondag 8 november 2015 om 11:09
TO,
Er zijn hier meerdere waardevolle reacties gepost, vanuit meerdere kanten belicht.
Helaas ben ik bang dat jij je achter je man zal blijven scharen en samen op jullie verontwaardigheids-eilandje zullen gaan zitten.
Ten koste van je zoon. Je baby. Weet je nog?
Ik heb de mazzel dat mijn ouders niet zo oppervlakkig zijn en ons opgevoed hebben met het feit dat homosexualiteit ook bestaat en normaal is.
Sterker nog, ik klapper af en toe met mijn oren als ik hoor dat er , in het moderne westen, nog steeds niet getrouwd mag worden als je niet voldoet aan de 'standaard' die zo hoog gehouden wordt.
Jij denkt dat het een mode-dingetje is?
Misschien voelt men zich er juist (eindelijk) steeds meer gerust op, om dit te mogen uiten.
Ik hoop van harte dat mijn dochter zal opgroeien in een wereld waarbij je partner gewoon degene is van wie je houdt, waarmee je gelukkig bent en niets anders.
Haters zullen er altijd zijn, maar hopelijk flink in de minderheid.
Er zijn hier meerdere waardevolle reacties gepost, vanuit meerdere kanten belicht.
Helaas ben ik bang dat jij je achter je man zal blijven scharen en samen op jullie verontwaardigheids-eilandje zullen gaan zitten.
Ten koste van je zoon. Je baby. Weet je nog?
Ik heb de mazzel dat mijn ouders niet zo oppervlakkig zijn en ons opgevoed hebben met het feit dat homosexualiteit ook bestaat en normaal is.
Sterker nog, ik klapper af en toe met mijn oren als ik hoor dat er , in het moderne westen, nog steeds niet getrouwd mag worden als je niet voldoet aan de 'standaard' die zo hoog gehouden wordt.
Jij denkt dat het een mode-dingetje is?
Misschien voelt men zich er juist (eindelijk) steeds meer gerust op, om dit te mogen uiten.
Ik hoop van harte dat mijn dochter zal opgroeien in een wereld waarbij je partner gewoon degene is van wie je houdt, waarmee je gelukkig bent en niets anders.
Haters zullen er altijd zijn, maar hopelijk flink in de minderheid.
Just because I rock, doesn't mean I'm made of stone.
zondag 8 november 2015 om 11:11
quote:Eleonora-1 schreef op 08 november 2015 @ 11:01:
[...]
En zo zijn er dus overduidelijk 'soorten homo's'. Zoals Mien ook zei. Als het er dik bovenop ligt, iemands geaardheid, dan zie je dat. Zelfs jij hahaha!
Zoals er ook 'soorten hetero's' zijn.
Mijn ex man en mijn huidige verkering zijn allebei man, allebei hetero en verder lijken ze weinig op elkaar. In hun gedrag (mijn ex man is zacht, bescheiden, niet opvallend mannelijk, mijn vriend is juist heel erg een mannen man, ruwe bolster, blanke pit type) en qua uiterlijk.
Bij hetero vrouwen heb je ook 'soorten'.
Allemaal vrouw, hetero en dan allemaal verschillen maar gerust ook in categorieën onder te verdelen.
*I was being sarcastic *
Ja, mee eens dus. Ik geloof dan ook niet dat je aan iemand kan zien of hij/zij homo of hetero is, tenzij hij/zij dat van de daken schreeuwt. En dan nog. (Ik mis het echt bijna altijd, dat is niet om stoer te doen, ik zie het gewoon niet.)
[...]
En zo zijn er dus overduidelijk 'soorten homo's'. Zoals Mien ook zei. Als het er dik bovenop ligt, iemands geaardheid, dan zie je dat. Zelfs jij hahaha!
Zoals er ook 'soorten hetero's' zijn.
Mijn ex man en mijn huidige verkering zijn allebei man, allebei hetero en verder lijken ze weinig op elkaar. In hun gedrag (mijn ex man is zacht, bescheiden, niet opvallend mannelijk, mijn vriend is juist heel erg een mannen man, ruwe bolster, blanke pit type) en qua uiterlijk.
Bij hetero vrouwen heb je ook 'soorten'.
Allemaal vrouw, hetero en dan allemaal verschillen maar gerust ook in categorieën onder te verdelen.
*I was being sarcastic *
Ja, mee eens dus. Ik geloof dan ook niet dat je aan iemand kan zien of hij/zij homo of hetero is, tenzij hij/zij dat van de daken schreeuwt. En dan nog. (Ik mis het echt bijna altijd, dat is niet om stoer te doen, ik zie het gewoon niet.)
Opinions are like assholes. Everybody has one.
zondag 8 november 2015 om 11:24
quote:BWitched schreef op 08 november 2015 @ 11:11:
[...]
*I was being sarcastic *
Ja, mee eens dus. Ik geloof dan ook niet dat je aan iemand kan zien of hij/zij homo of hetero is, tenzij hij/zij dat van de daken schreeuwt. En dan nog. (Ik mis het echt bijna altijd, dat is niet om stoer te doen, ik zie het gewoon niet.)
Ik geloof je. Altijd.
Ik zie het wel.
Als het duidelijk is, dan is het duidelijk. En soms is dat expres duidelijk, soms niet. En soms zie ik het ook niet maar ik word zelden verrast en in mijn werkomgeving alleen al is meer dan de helft van mijn collega's denk ik homoman. Ik weet het vaak meteen. Hoe kwalijk dat blijkbaar ook mag wezen. Nooit over nagedacht of dat iets ergs is. Iemands seksuele voorkeur maakt me verder geen klap uit.
Zo zie ik het ook als een vrouw een meisje/meisje is of een stoere bakfietsmoeder. Omdat mensen nu eenmaal ook in hun uiterlijk en via hun manier van doen iets van hun persoonlijkheid laten doorschemeren.
En dat 'zien' betekent in mijn ogen geen oordeel, het is simpelweg een registratie. Meer niet.
[...]
*I was being sarcastic *
Ja, mee eens dus. Ik geloof dan ook niet dat je aan iemand kan zien of hij/zij homo of hetero is, tenzij hij/zij dat van de daken schreeuwt. En dan nog. (Ik mis het echt bijna altijd, dat is niet om stoer te doen, ik zie het gewoon niet.)
Ik geloof je. Altijd.
Ik zie het wel.
Als het duidelijk is, dan is het duidelijk. En soms is dat expres duidelijk, soms niet. En soms zie ik het ook niet maar ik word zelden verrast en in mijn werkomgeving alleen al is meer dan de helft van mijn collega's denk ik homoman. Ik weet het vaak meteen. Hoe kwalijk dat blijkbaar ook mag wezen. Nooit over nagedacht of dat iets ergs is. Iemands seksuele voorkeur maakt me verder geen klap uit.
Zo zie ik het ook als een vrouw een meisje/meisje is of een stoere bakfietsmoeder. Omdat mensen nu eenmaal ook in hun uiterlijk en via hun manier van doen iets van hun persoonlijkheid laten doorschemeren.
En dat 'zien' betekent in mijn ogen geen oordeel, het is simpelweg een registratie. Meer niet.
zondag 8 november 2015 om 11:24
T.O. Ik begrijp nog best dat je aan 't idee moet wennen misschien, maar ik snap echt niet dat je je zoon afstoot en veroordeeld. Het is jouw zoon en hopelijk wordt hij hij heel gelukkig met een vriend.
Had je dan liever bij een vrouw zou zijn en ongelukkig?
Dadeldruifje, heel jammer dat jij hetzelfde doet als jouw tegenstanders op 't vluchtelingentopic, waar je zo fel op reageert. Jij veroordeeld ook een bevolkinsgroep en zet ze op een vervelende manier weg. En ja, jij discrimineert ook.
Had je dan liever bij een vrouw zou zijn en ongelukkig?
Dadeldruifje, heel jammer dat jij hetzelfde doet als jouw tegenstanders op 't vluchtelingentopic, waar je zo fel op reageert. Jij veroordeeld ook een bevolkinsgroep en zet ze op een vervelende manier weg. En ja, jij discrimineert ook.
Misschien klopt het niet allemaal, maar het is wel waar
zondag 8 november 2015 om 11:26
quote:BWitched schreef op 08 november 2015 @ 11:13:
Heb je weer verkering trouwens? Wat leuk! Zie je, ik kijk echt niet goed, dat zou ik toch ergens voorbij hebben moeten zien komen zou je denken.....
Ik verkeer inderdaad.
Hij wordt weleens genoemd, en dan zeg ik 'mijn verkering' want ik blijf op mijn hoede hahaha!
Echt serieus/serieus wil ik er niet over zijn.
Vind ik eng.
Heb je weer verkering trouwens? Wat leuk! Zie je, ik kijk echt niet goed, dat zou ik toch ergens voorbij hebben moeten zien komen zou je denken.....
Ik verkeer inderdaad.
Hij wordt weleens genoemd, en dan zeg ik 'mijn verkering' want ik blijf op mijn hoede hahaha!
Echt serieus/serieus wil ik er niet over zijn.
Vind ik eng.
zondag 8 november 2015 om 11:29
quote:Maechtje schreef op 08 november 2015 @ 11:04: Natuurlijk heb je de types die in leren ballenknijpers en verenboa's meedoen aan de gay pride, maar de meeste homo's die ik ken hebben een langdurige relatie, een leuk huisje met een annuïteitenhypotheek en een iets te dikke kat, een aardige baan, wat spaarcenten op de bank, gaan zaterdagavond gezellig met vrienden wat eten en naar de bios en gaan in de zomervakantie kamperen in Frankrijk - net als bijna al mijn andere vrienden.
Dikke kans dat die leren ballenknijper en verenboa gaypride homo's op alle andere 364 dagen van het jaar erg lijken op de langdurige relatie met leuk huisje en iets te dikke kat en aardige baan types.
Het carnaval in Maastricht of Rotterdam duurt toch ook niet het hele jaar?
Dikke kans dat die leren ballenknijper en verenboa gaypride homo's op alle andere 364 dagen van het jaar erg lijken op de langdurige relatie met leuk huisje en iets te dikke kat en aardige baan types.
Het carnaval in Maastricht of Rotterdam duurt toch ook niet het hele jaar?
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zondag 8 november 2015 om 11:43
quote:Eleonora-1 schreef op 08 november 2015 @ 11:24:
[...]
Ik geloof je. Altijd.
Ik zie het wel.
Als het duidelijk is, dan is het duidelijk. En soms is dat expres duidelijk, soms niet. En soms zie ik het ook niet maar ik word zelden verrast en in mijn werkomgeving alleen al is meer dan de helft van mijn collega's denk ik homoman. Ik weet het vaak meteen. Hoe kwalijk dat blijkbaar ook mag wezen. Nooit over nagedacht of dat iets ergs is. Iemands seksuele voorkeur maakt me verder geen klap uit.
Heb nooit zo begrepen wat er erg is aan iemand's seksuele voorkeuren, tenzij er mensen mee beschadigd worden. Zo lang het twee volwassen mensen betreft op vrijwillige basis is er niets mis mee, al ga je naar bed met je eigen broer of met de halve wereld.
Zo zie ik het ook als een vrouw een meisje/meisje is of een stoere bakfietsmoeder. Omdat mensen nu eenmaal ook in hun uiterlijk en via hun manier van doen iets van hun persoonlijkheid laten doorschemeren.
En dat 'zien' betekent in mijn ogen geen oordeel, het is simpelweg een registratie. Meer niet.
Het 'zien' in de ogen van TO is wel een oordeel. Of misschien een irrationele angst voor agressie en over het leven wat haar zoon zal gaan leiden. Net als hetero's, zijn homo's er in allerlei soorten en maten. Dus behalve keurig getrouwde stellen, zijn ook mannen die er flink op los gaan op Grindr. Ik kan me wel voorstellen dat je daar van schrikt als je dat niet kent. Maar goed, ook hetero's hebben een dergelijke scene natuurlijk. Dus als je zoon thuis komt met een vrouw kan hij er nog steeds flink op los neuken met de halve wereld. Maar ik dwaal af.
Dus dwaal ik nog even verder af: Leuk hoor, een nieuwe verkering! Het is je van harte gegund.
[...]
Ik geloof je. Altijd.
Ik zie het wel.
Als het duidelijk is, dan is het duidelijk. En soms is dat expres duidelijk, soms niet. En soms zie ik het ook niet maar ik word zelden verrast en in mijn werkomgeving alleen al is meer dan de helft van mijn collega's denk ik homoman. Ik weet het vaak meteen. Hoe kwalijk dat blijkbaar ook mag wezen. Nooit over nagedacht of dat iets ergs is. Iemands seksuele voorkeur maakt me verder geen klap uit.
Heb nooit zo begrepen wat er erg is aan iemand's seksuele voorkeuren, tenzij er mensen mee beschadigd worden. Zo lang het twee volwassen mensen betreft op vrijwillige basis is er niets mis mee, al ga je naar bed met je eigen broer of met de halve wereld.
Zo zie ik het ook als een vrouw een meisje/meisje is of een stoere bakfietsmoeder. Omdat mensen nu eenmaal ook in hun uiterlijk en via hun manier van doen iets van hun persoonlijkheid laten doorschemeren.
En dat 'zien' betekent in mijn ogen geen oordeel, het is simpelweg een registratie. Meer niet.
Het 'zien' in de ogen van TO is wel een oordeel. Of misschien een irrationele angst voor agressie en over het leven wat haar zoon zal gaan leiden. Net als hetero's, zijn homo's er in allerlei soorten en maten. Dus behalve keurig getrouwde stellen, zijn ook mannen die er flink op los gaan op Grindr. Ik kan me wel voorstellen dat je daar van schrikt als je dat niet kent. Maar goed, ook hetero's hebben een dergelijke scene natuurlijk. Dus als je zoon thuis komt met een vrouw kan hij er nog steeds flink op los neuken met de halve wereld. Maar ik dwaal af.
Dus dwaal ik nog even verder af: Leuk hoor, een nieuwe verkering! Het is je van harte gegund.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
zondag 8 november 2015 om 11:45
quote:tonkje schreef op 08 november 2015 @ 11:29:
[...]
Dikke kans dat die leren ballenknijper en verenboa gaypride homo's op alle andere 364 dagen van het jaar erg lijken op de langdurige relatie met leuk huisje en iets te dikke kat en aardige baan types.
Het carnaval in Maastricht of Rotterdam duurt toch ook niet het hele jaar?Voor Onno Hoes wel.
[...]
Dikke kans dat die leren ballenknijper en verenboa gaypride homo's op alle andere 364 dagen van het jaar erg lijken op de langdurige relatie met leuk huisje en iets te dikke kat en aardige baan types.
Het carnaval in Maastricht of Rotterdam duurt toch ook niet het hele jaar?Voor Onno Hoes wel.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
zondag 8 november 2015 om 11:46
quote:tonkje schreef op 08 november 2015 @ 11:29:
[...]
Dikke kans dat die leren ballenknijper en verenboa gaypride homo's op alle andere 364 dagen van het jaar erg lijken op de langdurige relatie met leuk huisje en iets te dikke kat en aardige baan types.
Het carnaval in Maastricht of Rotterdam duurt toch ook niet het hele jaar?
Hahaha! Is waar hoor.
Een groot deel van de verklede mensen doet dat speciaal voor de pride.
Ook hetero's trouwens veel tegenwoordig.
[...]
Dikke kans dat die leren ballenknijper en verenboa gaypride homo's op alle andere 364 dagen van het jaar erg lijken op de langdurige relatie met leuk huisje en iets te dikke kat en aardige baan types.
Het carnaval in Maastricht of Rotterdam duurt toch ook niet het hele jaar?
Hahaha! Is waar hoor.
Een groot deel van de verklede mensen doet dat speciaal voor de pride.
Ook hetero's trouwens veel tegenwoordig.
zondag 8 november 2015 om 11:51
TO ik ga niet het hele topic doorlezen, maar wat d8 je ervan om ff lekker aan jezelf te werken ipv je eigen onzekerheid op je kind te botvieren,
Dit is namelijk niet iets waar hij voor kiest hoor... hij zal al genoeg met zichzelf in gevecht zijn en dan reageren jullie ook nog zo stom.
En wat zit je te zeiken, liefde is liefde, of dat nou een man of een vrouw is, wat boeit dat.
En wat wil je, dat je zoon een gelukkig leven lijdt of een leven lijdt precies volgens het plaatje wat jij blijkbaar in je hoofd hebt?
(Dan mag je blij zijn dat ik jouw kind niet ben.. ik zou echt mn kont in de krib gooien, mn haar paars verven met stekeltjes, in een kraakpand gaan wonen en alleen maar brandnetelthee drinken, nou goed... grrrrmmmmbbbblllll het is geen 1845 hoor...)
Zo, dat moest ik ff kwijt..
Dit is namelijk niet iets waar hij voor kiest hoor... hij zal al genoeg met zichzelf in gevecht zijn en dan reageren jullie ook nog zo stom.
En wat zit je te zeiken, liefde is liefde, of dat nou een man of een vrouw is, wat boeit dat.
En wat wil je, dat je zoon een gelukkig leven lijdt of een leven lijdt precies volgens het plaatje wat jij blijkbaar in je hoofd hebt?
(Dan mag je blij zijn dat ik jouw kind niet ben.. ik zou echt mn kont in de krib gooien, mn haar paars verven met stekeltjes, in een kraakpand gaan wonen en alleen maar brandnetelthee drinken, nou goed... grrrrmmmmbbbblllll het is geen 1845 hoor...)
Zo, dat moest ik ff kwijt..
zondag 8 november 2015 om 11:56
quote:lilapie schreef op 08 november 2015 @ 10:57:
Eigenlijk hoop ik dat als mijn zoom homo is, hij zelfs niet de nood voelt om uit de kast te komen. Dat hij weet dat wij zijn partnerkeuze normaal vinden, of hij nu thuiskomt met een man, vrouw of iets tussenin, we zullen hem en zijn partner niet anders behandelen. Wij willen hem ook al heel vroeg laten weten dat er heel veel variaties bestaan op man + vrouw + 2 kinderen + hond en dat al die variaties normaal zijn.
Een vriend van me is bijna 30 en homo. Iedereen weet het, behalve zijn ouders, omdat die net zo als TO zouden reageren. Hij is zelf pas een jaar geleden uit de kast gekomen voor zijn vrienden omdat hij het zo moeilijk had met zichzelf, doordat hij opgevoed is met het idee dat homoseksualiteit fout is dat vind ik zo erg voor hem. En dat hij nu twee levens lijdt, zijn leven als hetero als hij thuis is en zijn echte leven als homo wanneer hij weg is van familie (hij woont in het buitenland).
Dit hoop ik ook.
Leo, wat leuk dat je verkering hebt
@gaypride: idd ik ben daar ook wel eens verkleed heen geweest als hetero. En als ik ga ga ik in ieder geval altijd wel met een kleine accessoire, ook als ik alleen ff ga kijken.
En echt de gaypride is behoorlijk gezellig hoor, als je een beetje vroeg gaat en ze nog niet zo overdadig lam zijn. Stuk leuker dan koningsdag, dat vind ik echt een kutfeest in Amsterdam.
Eigenlijk hoop ik dat als mijn zoom homo is, hij zelfs niet de nood voelt om uit de kast te komen. Dat hij weet dat wij zijn partnerkeuze normaal vinden, of hij nu thuiskomt met een man, vrouw of iets tussenin, we zullen hem en zijn partner niet anders behandelen. Wij willen hem ook al heel vroeg laten weten dat er heel veel variaties bestaan op man + vrouw + 2 kinderen + hond en dat al die variaties normaal zijn.
Een vriend van me is bijna 30 en homo. Iedereen weet het, behalve zijn ouders, omdat die net zo als TO zouden reageren. Hij is zelf pas een jaar geleden uit de kast gekomen voor zijn vrienden omdat hij het zo moeilijk had met zichzelf, doordat hij opgevoed is met het idee dat homoseksualiteit fout is dat vind ik zo erg voor hem. En dat hij nu twee levens lijdt, zijn leven als hetero als hij thuis is en zijn echte leven als homo wanneer hij weg is van familie (hij woont in het buitenland).
Dit hoop ik ook.
Leo, wat leuk dat je verkering hebt
@gaypride: idd ik ben daar ook wel eens verkleed heen geweest als hetero. En als ik ga ga ik in ieder geval altijd wel met een kleine accessoire, ook als ik alleen ff ga kijken.
En echt de gaypride is behoorlijk gezellig hoor, als je een beetje vroeg gaat en ze nog niet zo overdadig lam zijn. Stuk leuker dan koningsdag, dat vind ik echt een kutfeest in Amsterdam.
