Zwanger
alle pijlers
Zwanger worden na miskramen...
woensdag 29 april 2015 om 18:25
Hoi allemaal,
Ik schrijf hier vaker en open soms een nieuw topic omdat oudere topics uitsterven.
Mijn situatie: Ik probeer zwanger te raken vanaf januari 2014. Daarvoor al een jaar gestopt met de pil.. In september 2014 deed ik na een menstruatie een test omdat ik pijnlijke borsten hield. Deze bleek positief te zijn.. Na een echo in het ziekenhuis bleek ik een hele vroege miskraam te hebben gehad.. Afgelopen februari had ik weer een positieve test.. Helaas, na een paar dagen een bloeding en twee weken later weer een bloeding. De laatste bloeding is de miskraam geweest.. Heb hiervoor nog verschillende echo's gemaakt en alles was verder goed! Nu weer twee maanden verder.. Ik zoek vooral hulp in de alternatieve wereld.. Acupunctuur en ben nu ook twee keer bij een osteopaat geweest! Ik wil vooral meer rust in mijn lijf en hoofd krijgen.. Ik ben soms bang dat het nooit gaat lukken en dat de volgende keer weer een miskraam is.. Ik ken in mijn omgeving maar weinig mensen die dit hebben gehad. Wel vriendinnen die in de medische molen terecht zijn gekomen, vanwege slecht zaad van hun man.. Beide zijn nu moeder
! Ik heb eerder een gesprek gehad met een gynaecoloog en deze geeft aan dat ik gewoon zwanger kan raken en het dus gewoon zelf kan proberen (en dat wil ik ook het liefste natuurlijk...)! Het is dus vooral een kwestie van geduld! Voor wie is deze situatie herkenbaar en wie is alsnog succesvol zwanger geraakt??
Ik schrijf hier vaker en open soms een nieuw topic omdat oudere topics uitsterven.
Mijn situatie: Ik probeer zwanger te raken vanaf januari 2014. Daarvoor al een jaar gestopt met de pil.. In september 2014 deed ik na een menstruatie een test omdat ik pijnlijke borsten hield. Deze bleek positief te zijn.. Na een echo in het ziekenhuis bleek ik een hele vroege miskraam te hebben gehad.. Afgelopen februari had ik weer een positieve test.. Helaas, na een paar dagen een bloeding en twee weken later weer een bloeding. De laatste bloeding is de miskraam geweest.. Heb hiervoor nog verschillende echo's gemaakt en alles was verder goed! Nu weer twee maanden verder.. Ik zoek vooral hulp in de alternatieve wereld.. Acupunctuur en ben nu ook twee keer bij een osteopaat geweest! Ik wil vooral meer rust in mijn lijf en hoofd krijgen.. Ik ben soms bang dat het nooit gaat lukken en dat de volgende keer weer een miskraam is.. Ik ken in mijn omgeving maar weinig mensen die dit hebben gehad. Wel vriendinnen die in de medische molen terecht zijn gekomen, vanwege slecht zaad van hun man.. Beide zijn nu moeder
! Ik heb eerder een gesprek gehad met een gynaecoloog en deze geeft aan dat ik gewoon zwanger kan raken en het dus gewoon zelf kan proberen (en dat wil ik ook het liefste natuurlijk...)! Het is dus vooral een kwestie van geduld! Voor wie is deze situatie herkenbaar en wie is alsnog succesvol zwanger geraakt??
zondag 31 januari 2016 om 09:54
@Lau; ja, mijn dagen worden nu een beetje gedomineerd door de uitslag! Gister heb ik op de bank liggen janken, overtuigd dat het mis zal zijn... Nu denk ik weer: het zal wel loslopen.. Ik word gek bij het idee dat ik die 1% zal zijn! Ben bang dat ik dat niet meer aankon.. Ondertussen ben ik bang dat de baby het meekrijgt! Ik probeer dus maar veel mn buikje aan te raken en er lief voor te zijn..
Oh, jouw hypochondrische gedachten rondom het zika virus snap ik helemaal!! Je bent toch bang dat het lot je zal tarten.. Maargoed, die mug zit daar en is pas sinds kort actief! Jouw boy knokt zich overal doorheen... Geweldig dat hij zo actief is! Heb je al een grote buik?? Hier een klein buikje begint te komen...[/quote]
Oh, jouw hypochondrische gedachten rondom het zika virus snap ik helemaal!! Je bent toch bang dat het lot je zal tarten.. Maargoed, die mug zit daar en is pas sinds kort actief! Jouw boy knokt zich overal doorheen... Geweldig dat hij zo actief is! Heb je al een grote buik?? Hier een klein buikje begint te komen...[/quote]
zondag 31 januari 2016 om 10:11
Yes!! Miss glitch, gefeliciteeeerd!! Wat fijn voor je! En mooi dat de streep zo duidelijk was, de eerste mijlpaal is weer behaald!
Door, wat n spanning he.. Ik kan me je gevoel zo goed voorstellen.. Je hebt gewoon net iets te veel pech gegad om nu te durven vertrouwen dat je vast bij de goede 99% zit.. En wat irritant dat ze dan ook weer iets verkeerd hebben gedaan, waardoor je nog langer moet wachten.. 1 week nog nu? Ik duim als een malle voor je!!!
Laura, oo dat schiet echt op nu zeg! Kijk je al uit naar je verlof of zie je er ook n beetje tegenop? En die angst over dat Zika-virus zou ik ook zo hebben.. Ik maakte me gisteren ineens weer druk of de schaaldieren die ik in week 5 had gegeten toch wel gekookt waren
Lisa, wat fijn dat je de baby al elke dag voelt, dat lijkt me idd n geruststelling! Hier af en toe wat gekriebel maar geen idee of dat de baby al is bij jou is het de tweede he? Volgens mij komt t dan vaak ook eerder..
Hormonster, hoe is t bij jou gegaan?
Hier gaat t wel ok, voel me fysiek goed en gelukkig ook wel zwanger (soms moe, wat bandenpijn), deze week weer n controle (eindelijk! Nu 4 weken geleden!) en vind t toch weer spannend: Doet ie t nog wel?? Groeit ie wel goed? Enz.. Enz.. Zal z blij zijn als ik t hartje weer gehoord heb
Vind dit forum wel echt fijn, heb echt het idee dat jullie veel herkennen en begrijpen!
Door, wat n spanning he.. Ik kan me je gevoel zo goed voorstellen.. Je hebt gewoon net iets te veel pech gegad om nu te durven vertrouwen dat je vast bij de goede 99% zit.. En wat irritant dat ze dan ook weer iets verkeerd hebben gedaan, waardoor je nog langer moet wachten.. 1 week nog nu? Ik duim als een malle voor je!!!
Laura, oo dat schiet echt op nu zeg! Kijk je al uit naar je verlof of zie je er ook n beetje tegenop? En die angst over dat Zika-virus zou ik ook zo hebben.. Ik maakte me gisteren ineens weer druk of de schaaldieren die ik in week 5 had gegeten toch wel gekookt waren
Lisa, wat fijn dat je de baby al elke dag voelt, dat lijkt me idd n geruststelling! Hier af en toe wat gekriebel maar geen idee of dat de baby al is bij jou is het de tweede he? Volgens mij komt t dan vaak ook eerder..
Hormonster, hoe is t bij jou gegaan?
Hier gaat t wel ok, voel me fysiek goed en gelukkig ook wel zwanger (soms moe, wat bandenpijn), deze week weer n controle (eindelijk! Nu 4 weken geleden!) en vind t toch weer spannend: Doet ie t nog wel?? Groeit ie wel goed? Enz.. Enz.. Zal z blij zijn als ik t hartje weer gehoord heb
Vind dit forum wel echt fijn, heb echt het idee dat jullie veel herkennen en begrijpen!
zondag 31 januari 2016 om 18:59
quote:Rosalinde83 schreef op 31 januari 2016 @ 10:11:
Yes!! Miss glitch, gefeliciteeeerd!! Wat fijn voor je! En mooi dat de streep zo duidelijk was, de eerste mijlpaal is weer behaald!
Door, wat n spanning he.. Ik kan me je gevoel zo goed voorstellen.. Je hebt gewoon net iets te veel pech gegad om nu te durven vertrouwen dat je vast bij de goede 99% zit.. En wat irritant dat ze dan ook weer iets verkeerd hebben gedaan, waardoor je nog langer moet wachten.. 1 week nog nu? Ik duim als een malle voor je!!!
Laura, oo dat schiet echt op nu zeg! Kijk je al uit naar je verlof of zie je er ook n beetje tegenop? En die angst over dat Zika-virus zou ik ook zo hebben.. Ik maakte me gisteren ineens weer druk of de schaaldieren die ik in week 5 had gegeten toch wel gekookt waren
Lisa, wat fijn dat je de baby al elke dag voelt, dat lijkt me idd n geruststelling! Hier af en toe wat gekriebel maar geen idee of dat de baby al is bij jou is het de tweede he? Volgens mij komt t dan vaak ook eerder..
Hormonster, hoe is t bij jou gegaan?
Hier gaat t wel ok, voel me fysiek goed en gelukkig ook wel zwanger (soms moe, wat bandenpijn), deze week weer n controle (eindelijk! Nu 4 weken geleden!) en vind t toch weer spannend: Doet ie t nog wel?? Groeit ie wel goed? Enz.. Enz.. Zal z blij zijn als ik t hartje weer gehoord heb
Vind dit forum wel echt fijn, heb echt het idee dat jullie veel herkennen en begrijpen!
Thanks meid!! Ik vind het forum ook superfijn! Van het begin tot nu heb ik er veel steun aan gehad.. Je voelt je toch een beetje anders dan de 'in mijn ogen' gemiddelde zwangere vrouw! Ik denk dat elke zwangere vrouw angstig is, maar die nare ervaringen (1, 2 of nog meer) vormen je gewoon...
Je bent je meer bewust van de kwetsbaarheid van een zwangerschap!
Hier up en down.. Ik tel de dagen af! Jij veel succes deze week!! Op naar een actief en blij wondertje
Hoe is het met alle andere meelezende en meeschrijvende dames?
Yes!! Miss glitch, gefeliciteeeerd!! Wat fijn voor je! En mooi dat de streep zo duidelijk was, de eerste mijlpaal is weer behaald!
Door, wat n spanning he.. Ik kan me je gevoel zo goed voorstellen.. Je hebt gewoon net iets te veel pech gegad om nu te durven vertrouwen dat je vast bij de goede 99% zit.. En wat irritant dat ze dan ook weer iets verkeerd hebben gedaan, waardoor je nog langer moet wachten.. 1 week nog nu? Ik duim als een malle voor je!!!
Laura, oo dat schiet echt op nu zeg! Kijk je al uit naar je verlof of zie je er ook n beetje tegenop? En die angst over dat Zika-virus zou ik ook zo hebben.. Ik maakte me gisteren ineens weer druk of de schaaldieren die ik in week 5 had gegeten toch wel gekookt waren
Lisa, wat fijn dat je de baby al elke dag voelt, dat lijkt me idd n geruststelling! Hier af en toe wat gekriebel maar geen idee of dat de baby al is bij jou is het de tweede he? Volgens mij komt t dan vaak ook eerder..
Hormonster, hoe is t bij jou gegaan?
Hier gaat t wel ok, voel me fysiek goed en gelukkig ook wel zwanger (soms moe, wat bandenpijn), deze week weer n controle (eindelijk! Nu 4 weken geleden!) en vind t toch weer spannend: Doet ie t nog wel?? Groeit ie wel goed? Enz.. Enz.. Zal z blij zijn als ik t hartje weer gehoord heb
Vind dit forum wel echt fijn, heb echt het idee dat jullie veel herkennen en begrijpen!
Thanks meid!! Ik vind het forum ook superfijn! Van het begin tot nu heb ik er veel steun aan gehad.. Je voelt je toch een beetje anders dan de 'in mijn ogen' gemiddelde zwangere vrouw! Ik denk dat elke zwangere vrouw angstig is, maar die nare ervaringen (1, 2 of nog meer) vormen je gewoon...
Je bent je meer bewust van de kwetsbaarheid van een zwangerschap!
Hier up en down.. Ik tel de dagen af! Jij veel succes deze week!! Op naar een actief en blij wondertje
Hoe is het met alle andere meelezende en meeschrijvende dames?
zondag 31 januari 2016 om 20:11
Miss G!!!! Wat vet!!!!! Gefeliciteerd!!!
Wij zijn ook opnieuw begonnen met tellen, dus hopelijk heeft het voor ons ook nut
Door, wat rot dat je gewoon NOG langer moet wachten... Kan me voorstellen dat je nog niet to the max kunt genieten!
Roos, spannend weer he? Een nieuwe controle. Wanneer ga je? Je zult vast enorm blij zijn als je het hartje weer gehoord hebt
Haha Lau, vast elke vrouw zou hetzelfde gedaan hebben na ren bezoek daar in de buurt!!! Maar blij dat het er allemaal goed uitziet!!!
Hier de HSG gehad vorige week. Vond het best een rottig onderzoek. De spuit deed het in eerste instantie niet, en hij moest wat extra wrikken
. Maar de uitslag is goed!!! Heb de dag erna een voor mij heel groot stolsel verloren, dus misschien zat dat dwars?
En mijn eisprong is vandaag geweest, dus 2 dagen sneller nod! Dus ga heel hard hopen dat de HSG al een positief effect zal hebben.
Wij zijn ook opnieuw begonnen met tellen, dus hopelijk heeft het voor ons ook nut
Door, wat rot dat je gewoon NOG langer moet wachten... Kan me voorstellen dat je nog niet to the max kunt genieten!
Roos, spannend weer he? Een nieuwe controle. Wanneer ga je? Je zult vast enorm blij zijn als je het hartje weer gehoord hebt
Haha Lau, vast elke vrouw zou hetzelfde gedaan hebben na ren bezoek daar in de buurt!!! Maar blij dat het er allemaal goed uitziet!!!
Hier de HSG gehad vorige week. Vond het best een rottig onderzoek. De spuit deed het in eerste instantie niet, en hij moest wat extra wrikken
. Maar de uitslag is goed!!! Heb de dag erna een voor mij heel groot stolsel verloren, dus misschien zat dat dwars? En mijn eisprong is vandaag geweest, dus 2 dagen sneller nod! Dus ga heel hard hopen dat de HSG al een positief effect zal hebben.
Ik wil komen en weer gaan. Ik wil leven, niet bestaan.
dinsdag 2 februari 2016 om 23:02
Hi allemaal,
Ik lees al een tijdje mee met jullie en twijfel ook al even of ik wel of niet mee wil schrijven. Ben tot nu toe niet actief aan forums mee gaan schrijven, al struin ik ze al of het een lieve lust is
Wij proberen sinds oktober 2014 zwanger te worden. In december 2014 mijn eerste miskraam gehad bij 6,5 week. Op mijn verjaardag... Echt uit het veld geslagen dat het zo snel goed en zo snel ook weer fout kan gaan. Vol vertrouwen 2015 in gegaan, dat zou ons jaar worden!
In mei dolblij want (eindelijk, zo voelde het) weer zwanger. Een week later, vliegtuig was net geland, in het buitenland met een groep vriendinnen voor een gezellige vakantie, tweede miskraam onderweg naar het hotel. Heb die avond nog vliegtuig terug gepakt, wilde alleen maar thuis zijn bij mijn man.
Omdat ik 29 ben en al 2 miskramen mocht ik onderzoek laten doen. Dit wilden we graag, ik was onwijs bang dat er iets niet goed zou zijn. In september bleek dat ik positief testte op een stolselafwijking (APS). Maar een tweede test moest 12 weken daarna om het zeker te weten. Verder chromosomen, homocysteine en waterecho allemaal goed.
In oktober bleek ik voor de derde keer zwanger. Vanwege mogelijke APS slikte ik al aspirine en na een echo met hartactie bij 5,5 week moest ik dagelijks heparine gaan spuiten. Maar 3 dagen na die echo met het fijne nieuws en met al onze hoop dat het nu met behandeling goed zou gaan kreeg ik toch weer een miskraam bij 6,1 week.
De afgelopen maanden waren een hel. Een jaar bezig, drie miskramen en lege handen. Heb me nog nooit zo verschrikkelijk gevoeld. Nu in januari mochten we 12 weken na derde miskraam weer bloedprikken. De APS werd bevestigd. Aan de ene kant een opluchting, aan de andere kant bevestiging dat een zwangerschap bij ons 30% kans op een miskraam heeft en nooit zonder circus van spuiten en wekelijkse controle zal gaan. En dat is als het goed gaat, wat ik op dit moment amper nog zie gebeuren. Ik kan er nauwelijks nog in geloven lijkt het, positief blijven lukt niet. Liever heb ik geen verwachtingen meer en de angst dat ook dit jaar weer miskraam op miskraam volgt is onwijs groot en overheersend.
Een heel verhaal... Ik weet dat ik heel laat aanhaak en dat de meesten van jullie inmiddels gelukkig zwanger zijn maar ik hoop dat ik alsnog aan mag haken! Ik heb laatst alle pagina's nog eens teruggelezen en het is allemaal zo onwijs herkenbaar.
Ik lees al een tijdje mee met jullie en twijfel ook al even of ik wel of niet mee wil schrijven. Ben tot nu toe niet actief aan forums mee gaan schrijven, al struin ik ze al of het een lieve lust is
Wij proberen sinds oktober 2014 zwanger te worden. In december 2014 mijn eerste miskraam gehad bij 6,5 week. Op mijn verjaardag... Echt uit het veld geslagen dat het zo snel goed en zo snel ook weer fout kan gaan. Vol vertrouwen 2015 in gegaan, dat zou ons jaar worden!
In mei dolblij want (eindelijk, zo voelde het) weer zwanger. Een week later, vliegtuig was net geland, in het buitenland met een groep vriendinnen voor een gezellige vakantie, tweede miskraam onderweg naar het hotel. Heb die avond nog vliegtuig terug gepakt, wilde alleen maar thuis zijn bij mijn man.
Omdat ik 29 ben en al 2 miskramen mocht ik onderzoek laten doen. Dit wilden we graag, ik was onwijs bang dat er iets niet goed zou zijn. In september bleek dat ik positief testte op een stolselafwijking (APS). Maar een tweede test moest 12 weken daarna om het zeker te weten. Verder chromosomen, homocysteine en waterecho allemaal goed.
In oktober bleek ik voor de derde keer zwanger. Vanwege mogelijke APS slikte ik al aspirine en na een echo met hartactie bij 5,5 week moest ik dagelijks heparine gaan spuiten. Maar 3 dagen na die echo met het fijne nieuws en met al onze hoop dat het nu met behandeling goed zou gaan kreeg ik toch weer een miskraam bij 6,1 week.
De afgelopen maanden waren een hel. Een jaar bezig, drie miskramen en lege handen. Heb me nog nooit zo verschrikkelijk gevoeld. Nu in januari mochten we 12 weken na derde miskraam weer bloedprikken. De APS werd bevestigd. Aan de ene kant een opluchting, aan de andere kant bevestiging dat een zwangerschap bij ons 30% kans op een miskraam heeft en nooit zonder circus van spuiten en wekelijkse controle zal gaan. En dat is als het goed gaat, wat ik op dit moment amper nog zie gebeuren. Ik kan er nauwelijks nog in geloven lijkt het, positief blijven lukt niet. Liever heb ik geen verwachtingen meer en de angst dat ook dit jaar weer miskraam op miskraam volgt is onwijs groot en overheersend.
Een heel verhaal... Ik weet dat ik heel laat aanhaak en dat de meesten van jullie inmiddels gelukkig zwanger zijn maar ik hoop dat ik alsnog aan mag haken! Ik heb laatst alle pagina's nog eens teruggelezen en het is allemaal zo onwijs herkenbaar.
dinsdag 2 februari 2016 om 23:29
Lieve Anniez,
Welkom hier! Wat een ontzettend verdrietig en helaas herkenbaar verhaal! Ik heb ook heel lang getwijfeld om mee te schrijven op het forum en het liefst wil je helemaal niet in een topic als dit herkenning vinden.. Maar toch kan het echt heel fijn zijn om al je twijfels, frustraties, angsten en hopelijk straks ook weer voorzichtig positieve verhalen hier te delen!
Ik heb het zelf twee keer meegemaakt en ook al die onderzoeken gehad en vond dat al een hel, laat staan 3x en dan ook nog die diagnose APS.. Sowieso is t gewoon allemaal heel onzeker op t moment dat je nog niet opnieuw zwanger bent (en ook daarna nog..)
Hopelijk vind je hier wat steun en herkenning! Ik vind de meiden hier altijd ontzettend lief em begripvol!
Zijn jullie nu wel weer aan t proberen of even pauze ingelast?
@ Hormonster: wat n rotonderzoek! Maar wel n fijne uitslag!! Gefeliciteerd! dat geeft weer n beetje moed toch? Eisprong goed kunnen benutten
?
Ik mag donderdag weer voor controle, sinds gister wat kramp in bovenbuik dus maak me alweer zorgen
Hoe is t met de andere dames?
Welkom hier! Wat een ontzettend verdrietig en helaas herkenbaar verhaal! Ik heb ook heel lang getwijfeld om mee te schrijven op het forum en het liefst wil je helemaal niet in een topic als dit herkenning vinden.. Maar toch kan het echt heel fijn zijn om al je twijfels, frustraties, angsten en hopelijk straks ook weer voorzichtig positieve verhalen hier te delen!
Ik heb het zelf twee keer meegemaakt en ook al die onderzoeken gehad en vond dat al een hel, laat staan 3x en dan ook nog die diagnose APS.. Sowieso is t gewoon allemaal heel onzeker op t moment dat je nog niet opnieuw zwanger bent (en ook daarna nog..)
Hopelijk vind je hier wat steun en herkenning! Ik vind de meiden hier altijd ontzettend lief em begripvol!
Zijn jullie nu wel weer aan t proberen of even pauze ingelast?
@ Hormonster: wat n rotonderzoek! Maar wel n fijne uitslag!! Gefeliciteerd! dat geeft weer n beetje moed toch? Eisprong goed kunnen benutten
? Ik mag donderdag weer voor controle, sinds gister wat kramp in bovenbuik dus maak me alweer zorgen
Hoe is t met de andere dames?
dinsdag 2 februari 2016 om 23:49
Hee Anniez,
Tuurlijk kan je aanhaken! Wat ongelofelijk naar dat je het al drie keer mee hebt moeten maken en dat het bij jullie echt niet vanzelf zal gaan. Ik ben ook vreselijk boos op mijn lijf geweest, vooral omdat iemand in mijn omgeving ondanks morbide obesitas en gewoon doorroken tijdens de zwangerschap achter elkaar vier gezonde kinderen kreeg. En bij mij lukte het al ruim een jaar niet, ondanks gezond gewicht en dito levensstijl. Maar... hoe vervelend ook, 30% kans dat het misgaat is nog altijd hoopvol, al lijkt het nu uitzichtloos en blijft een miskraam maar een hoop onpraktisch en emotioneel gedoe... wat ik vooral slopend vond, is de onzekerheid die je hebt of het ooit gaat lukken. ik had het allemaal een stuk beter getrokken als ik zou weten of ik ooit van gezond kind zou bevallen...
@hormonster: klinkt heel naar...! en stolsels kunnen idd in weg zitten, heb er in het verleden ook wel eens last van gehad
@missglitch: hoe voel je je?
@Rosalinde: gaat goed hier. wel paar lange werkdagen achter de rug en merk dat ik het dan echt niet meer red zonder powernap. vandaag van 9-23 gewerkt ivm deadlinestress, maar moest tussen twee afspraken in wel even half uurtje slapen langs kant van de weg in de auto
Tuurlijk kan je aanhaken! Wat ongelofelijk naar dat je het al drie keer mee hebt moeten maken en dat het bij jullie echt niet vanzelf zal gaan. Ik ben ook vreselijk boos op mijn lijf geweest, vooral omdat iemand in mijn omgeving ondanks morbide obesitas en gewoon doorroken tijdens de zwangerschap achter elkaar vier gezonde kinderen kreeg. En bij mij lukte het al ruim een jaar niet, ondanks gezond gewicht en dito levensstijl. Maar... hoe vervelend ook, 30% kans dat het misgaat is nog altijd hoopvol, al lijkt het nu uitzichtloos en blijft een miskraam maar een hoop onpraktisch en emotioneel gedoe... wat ik vooral slopend vond, is de onzekerheid die je hebt of het ooit gaat lukken. ik had het allemaal een stuk beter getrokken als ik zou weten of ik ooit van gezond kind zou bevallen...
@hormonster: klinkt heel naar...! en stolsels kunnen idd in weg zitten, heb er in het verleden ook wel eens last van gehad
@missglitch: hoe voel je je?
@Rosalinde: gaat goed hier. wel paar lange werkdagen achter de rug en merk dat ik het dan echt niet meer red zonder powernap. vandaag van 9-23 gewerkt ivm deadlinestress, maar moest tussen twee afspraken in wel even half uurtje slapen langs kant van de weg in de auto
woensdag 3 februari 2016 om 11:46
Dankjulliewel, nu al blij dat ik meeschrijf :-)quote:Rosalinde83 schreef op 02 februari 2016 @ 23:29:
Zijn jullie nu wel weer aan t proberen of even pauze ingelast?
Ja, inmiddels wel weer. De vorige keer na de uitslag gokten we het er op en als ik dan 12 weken niet zwanger was mocht ik weer bloedprikken, maar toen werd ik toch zwanger. Dus nu wilden we het gewoon zeker weten dus hebben we 12 weken gewacht. Bovendien waren we er even helemaal klaar mee en er totaal niet aan toe om op dat moment weer door te gaan. Dus die pauze was heel fijn, daardoor kreeg het verdriet en verwerken de vrije ruimte en konden we ook even alles doen en laten waar we zin in hadden.
@laurabb: die onzekerheid is inderdaad killing! Ik wil met alle liefde een heleboel moeten doorstaan als ik weet dat er aan het eind van de rit een gezond kindje op ons wacht. Het is niet alleen de angst dat we nog veel meer miskraam verdriet moeten doorstaan maar ook de angst dat het nooit gaat lukken natuurlijk die mijn objectiviteit en relativeringsvermogen onwijs overschaduwt. Ik las eerder dat je schreef dat je nog liever zou willen dat die pleister er dan maar gelijk afgetrokken wordt. Dat herken ik heel erg! Verschrikkelijk gevoel zo'n impasse in je leven. Durf niet meer over toekomst na te denken omdat het beeld dat ik er van had zo wankelt nu.
Zijn jullie nu wel weer aan t proberen of even pauze ingelast?
Ja, inmiddels wel weer. De vorige keer na de uitslag gokten we het er op en als ik dan 12 weken niet zwanger was mocht ik weer bloedprikken, maar toen werd ik toch zwanger. Dus nu wilden we het gewoon zeker weten dus hebben we 12 weken gewacht. Bovendien waren we er even helemaal klaar mee en er totaal niet aan toe om op dat moment weer door te gaan. Dus die pauze was heel fijn, daardoor kreeg het verdriet en verwerken de vrije ruimte en konden we ook even alles doen en laten waar we zin in hadden.
@laurabb: die onzekerheid is inderdaad killing! Ik wil met alle liefde een heleboel moeten doorstaan als ik weet dat er aan het eind van de rit een gezond kindje op ons wacht. Het is niet alleen de angst dat we nog veel meer miskraam verdriet moeten doorstaan maar ook de angst dat het nooit gaat lukken natuurlijk die mijn objectiviteit en relativeringsvermogen onwijs overschaduwt. Ik las eerder dat je schreef dat je nog liever zou willen dat die pleister er dan maar gelijk afgetrokken wordt. Dat herken ik heel erg! Verschrikkelijk gevoel zo'n impasse in je leven. Durf niet meer over toekomst na te denken omdat het beeld dat ik er van had zo wankelt nu.
woensdag 3 februari 2016 om 19:42
Welkom Anniez en wat een verschrikkelijk heftig verhaal. Ik hoop dat je hier idd wat aansluiting kan vinden!
Verder merk ik dat ik nog een beetje zoekende ben naar waar ik t beste 'thuis' hoor. Ineens ben ik ook een zwangere na 2 miskramen en dat voelt best vreemd.
Ik merk zelf dat dit anders voelt dan de vorige zwangerschappen, daar leek vanaf het begin de onzekerheid en twijfel de boventoon te voeren. En nu voelt het... Vaster? Ik kan het niet goed onder woorden brengen. Ik denk dat het komt dat de vorige twee keren zijn begonnen met twijfelstreepjes en dat het best lang duurde voordat ik een mooie knalstreep had.
Terwijl ik dit keer al voor de NOD een dikke vette streep had staan.
Het zegt waarschijnlijk geen kont, maar het voelt goed. Ik ben gewoon een kindje aan het bouwen!
Daarnaast is er natuurlijk wel de constante omslag naar onzekerheid en paniek. Ik heb vanmiddag namelijk een uur rondgelopen met de overtuiging dat dit misschien wel een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is en dat de ellende dus gaat komen. Compleet op niets gebaseerd.
Ik hoop echt dat ik die irrationele angsten een beetje de baas kan blijven!
Verder merk ik dat ik nog een beetje zoekende ben naar waar ik t beste 'thuis' hoor. Ineens ben ik ook een zwangere na 2 miskramen en dat voelt best vreemd.
Ik merk zelf dat dit anders voelt dan de vorige zwangerschappen, daar leek vanaf het begin de onzekerheid en twijfel de boventoon te voeren. En nu voelt het... Vaster? Ik kan het niet goed onder woorden brengen. Ik denk dat het komt dat de vorige twee keren zijn begonnen met twijfelstreepjes en dat het best lang duurde voordat ik een mooie knalstreep had.
Terwijl ik dit keer al voor de NOD een dikke vette streep had staan.
Het zegt waarschijnlijk geen kont, maar het voelt goed. Ik ben gewoon een kindje aan het bouwen!
Daarnaast is er natuurlijk wel de constante omslag naar onzekerheid en paniek. Ik heb vanmiddag namelijk een uur rondgelopen met de overtuiging dat dit misschien wel een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is en dat de ellende dus gaat komen. Compleet op niets gebaseerd.
Ik hoop echt dat ik die irrationele angsten een beetje de baas kan blijven!
woensdag 3 februari 2016 om 21:16
quote:Anniez schreef op 02 februari 2016 @ 23:02:
Hi allemaal,
Ik lees al een tijdje mee met jullie en twijfel ook al even of ik wel of niet mee wil schrijven. Ben tot nu toe niet actief aan forums mee gaan schrijven, al struin ik ze al of het een lieve lust is
Wij proberen sinds oktober 2014 zwanger te worden. In december 2014 mijn eerste miskraam gehad bij 6,5 week. Op mijn verjaardag... Echt uit het veld geslagen dat het zo snel goed en zo snel ook weer fout kan gaan. Vol vertrouwen 2015 in gegaan, dat zou ons jaar worden!
In mei dolblij want (eindelijk, zo voelde het) weer zwanger. Een week later, vliegtuig was net geland, in het buitenland met een groep vriendinnen voor een gezellige vakantie, tweede miskraam onderweg naar het hotel. Heb die avond nog vliegtuig terug gepakt, wilde alleen maar thuis zijn bij mijn man.
Omdat ik 29 ben en al 2 miskramen mocht ik onderzoek laten doen. Dit wilden we graag, ik was onwijs bang dat er iets niet goed zou zijn. In september bleek dat ik positief testte op een stolselafwijking (APS). Maar een tweede test moest 12 weken daarna om het zeker te weten. Verder chromosomen, homocysteine en waterecho allemaal goed.
In oktober bleek ik voor de derde keer zwanger. Vanwege mogelijke APS slikte ik al aspirine en na een echo met hartactie bij 5,5 week moest ik dagelijks heparine gaan spuiten. Maar 3 dagen na die echo met het fijne nieuws en met al onze hoop dat het nu met behandeling goed zou gaan kreeg ik toch weer een miskraam bij 6,1 week.
De afgelopen maanden waren een hel. Een jaar bezig, drie miskramen en lege handen. Heb me nog nooit zo verschrikkelijk gevoeld. Nu in januari mochten we 12 weken na derde miskraam weer bloedprikken. De APS werd bevestigd. Aan de ene kant een opluchting, aan de andere kant bevestiging dat een zwangerschap bij ons 30% kans op een miskraam heeft en nooit zonder circus van spuiten en wekelijkse controle zal gaan. En dat is als het goed gaat, wat ik op dit moment amper nog zie gebeuren. Ik kan er nauwelijks nog in geloven lijkt het, positief blijven lukt niet. Liever heb ik geen verwachtingen meer en de angst dat ook dit jaar weer miskraam op miskraam volgt is onwijs groot en overheersend.
Een heel verhaal... Ik weet dat ik heel laat aanhaak en dat de meesten van jullie inmiddels gelukkig zwanger zijn maar ik hoop dat ik alsnog aan mag haken! Ik heb laatst alle pagina's nog eens teruggelezen en het is allemaal zo onwijs herkenbaar.
Welkom Anniezz bij ons cluppie! Eigenlijk wil je hier niet bijhoren maar het is toch fijn herkenning te vinden.. Ik heb ook 3 x een hele vroege miskraam gehad en 1 x een buitenbaarmoederlijke zwangerschap! Hierna is bij mij een baarmoederafwijking ontdekt..
Ondertussen ook 2 jaar onderweg geweest! Perioden van hoop, verdriet, jezelf weer oppakken, onbegrip van de omgeving, onbegrip over je eigen situatie hebben elkaar afgewisseld! Ik vond (en vind) het erg heftig!
Nu ben ik 14 weken zwanger.. Nadat de eerste helse 12 weken voorbij waren bleek ik bij de combinatietest een verhoogd risico op down te hebben (1 op 105)! Ik heb de NIPT test laten doen en wacht nu met veeeel spanning af op de uitslag! Het moet gewoon goed zijn want ik weet niet of ik nog een klap te boven kom.. Kortom, ik en velen hier begrijpen jouw gevoelens! Het is heel moeilijk en constant een kwestie van opstaan en weer doorgaan.. Maar hopen dat jij ooit een van die gelukkigen zult zijn die een gezond kindje mag krijgen! Ik zal mezelf ook al kindloos door het leven gaan.. Nu groeit heeeeel langzaam weer die hoop!! Don't give up women
Hi allemaal,
Ik lees al een tijdje mee met jullie en twijfel ook al even of ik wel of niet mee wil schrijven. Ben tot nu toe niet actief aan forums mee gaan schrijven, al struin ik ze al of het een lieve lust is
Wij proberen sinds oktober 2014 zwanger te worden. In december 2014 mijn eerste miskraam gehad bij 6,5 week. Op mijn verjaardag... Echt uit het veld geslagen dat het zo snel goed en zo snel ook weer fout kan gaan. Vol vertrouwen 2015 in gegaan, dat zou ons jaar worden!
In mei dolblij want (eindelijk, zo voelde het) weer zwanger. Een week later, vliegtuig was net geland, in het buitenland met een groep vriendinnen voor een gezellige vakantie, tweede miskraam onderweg naar het hotel. Heb die avond nog vliegtuig terug gepakt, wilde alleen maar thuis zijn bij mijn man.
Omdat ik 29 ben en al 2 miskramen mocht ik onderzoek laten doen. Dit wilden we graag, ik was onwijs bang dat er iets niet goed zou zijn. In september bleek dat ik positief testte op een stolselafwijking (APS). Maar een tweede test moest 12 weken daarna om het zeker te weten. Verder chromosomen, homocysteine en waterecho allemaal goed.
In oktober bleek ik voor de derde keer zwanger. Vanwege mogelijke APS slikte ik al aspirine en na een echo met hartactie bij 5,5 week moest ik dagelijks heparine gaan spuiten. Maar 3 dagen na die echo met het fijne nieuws en met al onze hoop dat het nu met behandeling goed zou gaan kreeg ik toch weer een miskraam bij 6,1 week.
De afgelopen maanden waren een hel. Een jaar bezig, drie miskramen en lege handen. Heb me nog nooit zo verschrikkelijk gevoeld. Nu in januari mochten we 12 weken na derde miskraam weer bloedprikken. De APS werd bevestigd. Aan de ene kant een opluchting, aan de andere kant bevestiging dat een zwangerschap bij ons 30% kans op een miskraam heeft en nooit zonder circus van spuiten en wekelijkse controle zal gaan. En dat is als het goed gaat, wat ik op dit moment amper nog zie gebeuren. Ik kan er nauwelijks nog in geloven lijkt het, positief blijven lukt niet. Liever heb ik geen verwachtingen meer en de angst dat ook dit jaar weer miskraam op miskraam volgt is onwijs groot en overheersend.
Een heel verhaal... Ik weet dat ik heel laat aanhaak en dat de meesten van jullie inmiddels gelukkig zwanger zijn maar ik hoop dat ik alsnog aan mag haken! Ik heb laatst alle pagina's nog eens teruggelezen en het is allemaal zo onwijs herkenbaar.
Welkom Anniezz bij ons cluppie! Eigenlijk wil je hier niet bijhoren maar het is toch fijn herkenning te vinden.. Ik heb ook 3 x een hele vroege miskraam gehad en 1 x een buitenbaarmoederlijke zwangerschap! Hierna is bij mij een baarmoederafwijking ontdekt..
Ondertussen ook 2 jaar onderweg geweest! Perioden van hoop, verdriet, jezelf weer oppakken, onbegrip van de omgeving, onbegrip over je eigen situatie hebben elkaar afgewisseld! Ik vond (en vind) het erg heftig!
Nu ben ik 14 weken zwanger.. Nadat de eerste helse 12 weken voorbij waren bleek ik bij de combinatietest een verhoogd risico op down te hebben (1 op 105)! Ik heb de NIPT test laten doen en wacht nu met veeeel spanning af op de uitslag! Het moet gewoon goed zijn want ik weet niet of ik nog een klap te boven kom.. Kortom, ik en velen hier begrijpen jouw gevoelens! Het is heel moeilijk en constant een kwestie van opstaan en weer doorgaan.. Maar hopen dat jij ooit een van die gelukkigen zult zijn die een gezond kindje mag krijgen! Ik zal mezelf ook al kindloos door het leven gaan.. Nu groeit heeeeel langzaam weer die hoop!! Don't give up women
woensdag 3 februari 2016 om 22:34
quote:miss_glitch schreef op 03 februari 2016 @ 19:42:
Welkom Anniez en wat een verschrikkelijk heftig verhaal. Ik hoop dat je hier idd wat aansluiting kan vinden!
Verder merk ik dat ik nog een beetje zoekende ben naar waar ik t beste 'thuis' hoor. Ineens ben ik ook een zwangere na 2 miskramen en dat voelt best vreemd.
Ik merk zelf dat dit anders voelt dan de vorige zwangerschappen, daar leek vanaf het begin de onzekerheid en twijfel de boventoon te voeren. En nu voelt het... Vaster? Ik kan het niet goed onder woorden brengen. Ik denk dat het komt dat de vorige twee keren zijn begonnen met twijfelstreepjes en dat het best lang duurde voordat ik een mooie knalstreep had.
Terwijl ik dit keer al voor de NOD een dikke vette streep had staan.
Het zegt waarschijnlijk geen kont, maar het voelt goed. Ik ben gewoon een kindje aan het bouwen!
Daarnaast is er natuurlijk wel de constante omslag naar onzekerheid en paniek. Ik heb vanmiddag namelijk een uur rondgelopen met de overtuiging dat dit misschien wel een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is en dat de ellende dus gaat komen. Compleet op niets gebaseerd.
Ik hoop echt dat ik die irrationele angsten een beetje de baas kan blijven!Meid! I feel you! Maar blijf erin geloven.. Denk dat jouw gevoel hierin erg belangrijk is!! We gaan ervoor.. Deze gaat het redden
Welkom Anniez en wat een verschrikkelijk heftig verhaal. Ik hoop dat je hier idd wat aansluiting kan vinden!
Verder merk ik dat ik nog een beetje zoekende ben naar waar ik t beste 'thuis' hoor. Ineens ben ik ook een zwangere na 2 miskramen en dat voelt best vreemd.
Ik merk zelf dat dit anders voelt dan de vorige zwangerschappen, daar leek vanaf het begin de onzekerheid en twijfel de boventoon te voeren. En nu voelt het... Vaster? Ik kan het niet goed onder woorden brengen. Ik denk dat het komt dat de vorige twee keren zijn begonnen met twijfelstreepjes en dat het best lang duurde voordat ik een mooie knalstreep had.
Terwijl ik dit keer al voor de NOD een dikke vette streep had staan.
Het zegt waarschijnlijk geen kont, maar het voelt goed. Ik ben gewoon een kindje aan het bouwen!
Daarnaast is er natuurlijk wel de constante omslag naar onzekerheid en paniek. Ik heb vanmiddag namelijk een uur rondgelopen met de overtuiging dat dit misschien wel een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is en dat de ellende dus gaat komen. Compleet op niets gebaseerd.
Ik hoop echt dat ik die irrationele angsten een beetje de baas kan blijven!Meid! I feel you! Maar blijf erin geloven.. Denk dat jouw gevoel hierin erg belangrijk is!! We gaan ervoor.. Deze gaat het redden
woensdag 3 februari 2016 om 22:36
quote:laurabb schreef op 02 februari 2016 @ 23:49:
Hee Anniez,
Tuurlijk kan je aanhaken! Wat ongelofelijk naar dat je het al drie keer mee hebt moeten maken en dat het bij jullie echt niet vanzelf zal gaan. Ik ben ook vreselijk boos op mijn lijf geweest, vooral omdat iemand in mijn omgeving ondanks morbide obesitas en gewoon doorroken tijdens de zwangerschap achter elkaar vier gezonde kinderen kreeg. En bij mij lukte het al ruim een jaar niet, ondanks gezond gewicht en dito levensstijl. Maar... hoe vervelend ook, 30% kans dat het misgaat is nog altijd hoopvol, al lijkt het nu uitzichtloos en blijft een miskraam maar een hoop onpraktisch en emotioneel gedoe... wat ik vooral slopend vond, is de onzekerheid die je hebt of het ooit gaat lukken. ik had het allemaal een stuk beter getrokken als ik zou weten of ik ooit van gezond kind zou bevallen...
@hormonster: klinkt heel naar...! en stolsels kunnen idd in weg zitten, heb er in het verleden ook wel eens last van gehad
@missglitch: hoe voel je je?
@Rosalinde: gaat goed hier. wel paar lange werkdagen achter de rug en merk dat ik het dan echt niet meer red zonder powernap. vandaag van 9-23 gewerkt ivm deadlinestress, maar moest tussen twee afspraken in wel even half uurtje slapen langs kant van de weg in de auto Still going strong.. Hier word ik langzamerhand een beetje gek van het wachten.. Ik hoop zo dat het goed is! Hoop volgende week dinsdag de uitslag te krijgen..
Hee Anniez,
Tuurlijk kan je aanhaken! Wat ongelofelijk naar dat je het al drie keer mee hebt moeten maken en dat het bij jullie echt niet vanzelf zal gaan. Ik ben ook vreselijk boos op mijn lijf geweest, vooral omdat iemand in mijn omgeving ondanks morbide obesitas en gewoon doorroken tijdens de zwangerschap achter elkaar vier gezonde kinderen kreeg. En bij mij lukte het al ruim een jaar niet, ondanks gezond gewicht en dito levensstijl. Maar... hoe vervelend ook, 30% kans dat het misgaat is nog altijd hoopvol, al lijkt het nu uitzichtloos en blijft een miskraam maar een hoop onpraktisch en emotioneel gedoe... wat ik vooral slopend vond, is de onzekerheid die je hebt of het ooit gaat lukken. ik had het allemaal een stuk beter getrokken als ik zou weten of ik ooit van gezond kind zou bevallen...
@hormonster: klinkt heel naar...! en stolsels kunnen idd in weg zitten, heb er in het verleden ook wel eens last van gehad
@missglitch: hoe voel je je?
@Rosalinde: gaat goed hier. wel paar lange werkdagen achter de rug en merk dat ik het dan echt niet meer red zonder powernap. vandaag van 9-23 gewerkt ivm deadlinestress, maar moest tussen twee afspraken in wel even half uurtje slapen langs kant van de weg in de auto Still going strong.. Hier word ik langzamerhand een beetje gek van het wachten.. Ik hoop zo dat het goed is! Hoop volgende week dinsdag de uitslag te krijgen..
woensdag 3 februari 2016 om 22:39
quote:Rosalinde83 schreef op 02 februari 2016 @ 23:29:
Lieve Anniez,
Welkom hier! Wat een ontzettend verdrietig en helaas herkenbaar verhaal! Ik heb ook heel lang getwijfeld om mee te schrijven op het forum en het liefst wil je helemaal niet in een topic als dit herkenning vinden.. Maar toch kan het echt heel fijn zijn om al je twijfels, frustraties, angsten en hopelijk straks ook weer voorzichtig positieve verhalen hier te delen!
Ik heb het zelf twee keer meegemaakt en ook al die onderzoeken gehad en vond dat al een hel, laat staan 3x en dan ook nog die diagnose APS.. Sowieso is t gewoon allemaal heel onzeker op t moment dat je nog niet opnieuw zwanger bent (en ook daarna nog..)
Hopelijk vind je hier wat steun en herkenning! Ik vind de meiden hier altijd ontzettend lief em begripvol!
Zijn jullie nu wel weer aan t proberen of even pauze ingelast?
@ Hormonster: wat n rotonderzoek! Maar wel n fijne uitslag!! Gefeliciteerd! dat geeft weer n beetje moed toch? Eisprong goed kunnen benutten?
Ik mag donderdag weer voor controle, sinds gister wat kramp in bovenbuik dus maak me alweer zorgen
Hoe is t met de andere dames?Heel veel succes met de controle morgen!! Gaat zeker goed met je kanjertje.. Maar ik snap je angst! Maar tot nu toe gaat alles goed, dus vertrouw daarop! Vertrouwen.. Alles waar we ons aan vast kunnen houden! Zet 'm op!
Lieve Anniez,
Welkom hier! Wat een ontzettend verdrietig en helaas herkenbaar verhaal! Ik heb ook heel lang getwijfeld om mee te schrijven op het forum en het liefst wil je helemaal niet in een topic als dit herkenning vinden.. Maar toch kan het echt heel fijn zijn om al je twijfels, frustraties, angsten en hopelijk straks ook weer voorzichtig positieve verhalen hier te delen!
Ik heb het zelf twee keer meegemaakt en ook al die onderzoeken gehad en vond dat al een hel, laat staan 3x en dan ook nog die diagnose APS.. Sowieso is t gewoon allemaal heel onzeker op t moment dat je nog niet opnieuw zwanger bent (en ook daarna nog..)
Hopelijk vind je hier wat steun en herkenning! Ik vind de meiden hier altijd ontzettend lief em begripvol!
Zijn jullie nu wel weer aan t proberen of even pauze ingelast?
@ Hormonster: wat n rotonderzoek! Maar wel n fijne uitslag!! Gefeliciteerd! dat geeft weer n beetje moed toch? Eisprong goed kunnen benutten
? Ik mag donderdag weer voor controle, sinds gister wat kramp in bovenbuik dus maak me alweer zorgen
Hoe is t met de andere dames?Heel veel succes met de controle morgen!! Gaat zeker goed met je kanjertje.. Maar ik snap je angst! Maar tot nu toe gaat alles goed, dus vertrouw daarop! Vertrouwen.. Alles waar we ons aan vast kunnen houden! Zet 'm op!
woensdag 3 februari 2016 om 22:43
quote:Hormonster1982 schreef op 31 januari 2016 @ 20:11:
Miss G!!!! Wat vet!!!!! Gefeliciteerd!!!
Wij zijn ook opnieuw begonnen met tellen, dus hopelijk heeft het voor ons ook nut
Door, wat rot dat je gewoon NOG langer moet wachten... Kan me voorstellen dat je nog niet to the max kunt genieten!
Roos, spannend weer he? Een nieuwe controle. Wanneer ga je? Je zult vast enorm blij zijn als je het hartje weer gehoord hebt
Haha Lau, vast elke vrouw zou hetzelfde gedaan hebben na ren bezoek daar in de buurt!!! Maar blij dat het er allemaal goed uitziet!!!
Hier de HSG gehad vorige week. Vond het best een rottig onderzoek. De spuit deed het in eerste instantie niet, en hij moest wat extra wrikken. Maar de uitslag is goed!!! Heb de dag erna een voor mij heel groot stolsel verloren, dus misschien zat dat dwars?
En mijn eisprong is vandaag geweest, dus 2 dagen sneller nod! Dus ga heel hard hopen dat de HSG al een positief effect zal hebben.Ohhh, hoop voor jou op een goed vervolg! Ik ben ook in de maand na de hysteroscopie blijvend zwanger geworden.. Ik heb gelezen dat dit na een hysteriscopie (en weet niet of dat dan ook voor een HSG geldt) vaker lukt! Ik wil je geen valse hoop geven hoor!! Maar dat de uitslag goed is geeft wel goede hoop.. Ik had dat toen ook en had mezelf al opgegeven.. Toch bleef het wonder boven wonder de maand na het gewroet en gewrik zitten.. Gun jou zo erg goed nieuws!! Echt!!
Miss G!!!! Wat vet!!!!! Gefeliciteerd!!!
Wij zijn ook opnieuw begonnen met tellen, dus hopelijk heeft het voor ons ook nut
Door, wat rot dat je gewoon NOG langer moet wachten... Kan me voorstellen dat je nog niet to the max kunt genieten!
Roos, spannend weer he? Een nieuwe controle. Wanneer ga je? Je zult vast enorm blij zijn als je het hartje weer gehoord hebt
Haha Lau, vast elke vrouw zou hetzelfde gedaan hebben na ren bezoek daar in de buurt!!! Maar blij dat het er allemaal goed uitziet!!!
Hier de HSG gehad vorige week. Vond het best een rottig onderzoek. De spuit deed het in eerste instantie niet, en hij moest wat extra wrikken
. Maar de uitslag is goed!!! Heb de dag erna een voor mij heel groot stolsel verloren, dus misschien zat dat dwars? En mijn eisprong is vandaag geweest, dus 2 dagen sneller nod! Dus ga heel hard hopen dat de HSG al een positief effect zal hebben.Ohhh, hoop voor jou op een goed vervolg! Ik ben ook in de maand na de hysteroscopie blijvend zwanger geworden.. Ik heb gelezen dat dit na een hysteriscopie (en weet niet of dat dan ook voor een HSG geldt) vaker lukt! Ik wil je geen valse hoop geven hoor!! Maar dat de uitslag goed is geeft wel goede hoop.. Ik had dat toen ook en had mezelf al opgegeven.. Toch bleef het wonder boven wonder de maand na het gewroet en gewrik zitten.. Gun jou zo erg goed nieuws!! Echt!!
woensdag 3 februari 2016 om 22:44
Missglitch en Doortje ik kan me jullie zo goed voorstellen.. Ik wil zo graag weer snel zwanger zijn natuurlijk maar ben ook doodsbang over de onzekere en angstige periode die jullie nu hebben. En dan maak je jezelf inderdaad gek.
Het is dan heel moeilijk om je doemscenario's tegen te spreken.. Dat lukt me nu ook even echt niet. Gelukkig zijn het maar gedachten en kunnen we onszelf niet zwanger of een miskraam denken. Wat ik bedoel: ik vind het soms moeilijk als mensen zeggen dat je positief moet denken want dat vergroot je kansen oid. Daar heb ik echt niets aan op het moment dat ik mezelf gek maak met negatieve gedachten! Ik vind het wel heel erg fijn om te lezen dat jullie ook weer voorzichtig hoopvol zijn nu. Blijven duimen dan maar.
Het is dan heel moeilijk om je doemscenario's tegen te spreken.. Dat lukt me nu ook even echt niet. Gelukkig zijn het maar gedachten en kunnen we onszelf niet zwanger of een miskraam denken. Wat ik bedoel: ik vind het soms moeilijk als mensen zeggen dat je positief moet denken want dat vergroot je kansen oid. Daar heb ik echt niets aan op het moment dat ik mezelf gek maak met negatieve gedachten! Ik vind het wel heel erg fijn om te lezen dat jullie ook weer voorzichtig hoopvol zijn nu. Blijven duimen dan maar.
woensdag 3 februari 2016 om 23:34
Idd Anniez.. Daar kon (en kan) ik ook heel chagerijnig van worden.. Of: gewoon op vakantie gaan hoor, dan lukt het vast wel! Of (misschien wel de ergste): als je het wat meer los laat, lukt het sneller!
Nou als iemand heeft bewezen dat t ook kan lukken als je er veel mee bezig bent, dan ben ik t wel kon aan niks anders denken en toch lukte het..
Wat ik vooral wil zeggen is: ik snap wat je bedoelt met al die loze opmerkingen van anderen.. En soms lukt het gewoon even niet om positief te zijn en te vertrouwen dat het heus wel lukt.. Want kunnen ze die garantie dan even op n briefje geven ? Het is vast allemaal goed bedoeld hoor, maar het helpt je niet echt..
Het enige wat je volgens mij kan doen is blijven proberen en tussendoor een beetje lief zijn voor jezelf (en je man natuurlijk;)) en tussendoor is het af en toe gewoon k*t..
Duim voor je mee! Reageer morgen op de rest!
Nou als iemand heeft bewezen dat t ook kan lukken als je er veel mee bezig bent, dan ben ik t wel kon aan niks anders denken en toch lukte het..
Wat ik vooral wil zeggen is: ik snap wat je bedoelt met al die loze opmerkingen van anderen.. En soms lukt het gewoon even niet om positief te zijn en te vertrouwen dat het heus wel lukt.. Want kunnen ze die garantie dan even op n briefje geven ? Het is vast allemaal goed bedoeld hoor, maar het helpt je niet echt..
Het enige wat je volgens mij kan doen is blijven proberen en tussendoor een beetje lief zijn voor jezelf (en je man natuurlijk;)) en tussendoor is het af en toe gewoon k*t..
Duim voor je mee! Reageer morgen op de rest!
donderdag 4 februari 2016 om 10:17
@anniez: volgens mijn gyn maakt het geen zak uit of je er wel of niet mee bezig bent: 'je mag van mij net zoveel flippen als je zelf wil'. vond ik een heel geruststellende gedachte uiteindelijk na twee miskramen na paar maanden weer zwanger geraakt toen ik mijn eisprong had gevonden met temperaturen (bleek twee dagen eerder te liggen), dus was er gewoon mee bezig toen hoor
Hier nog steeds onzeker soms. Iedereen heeft het over 'een patroon' herkennen in de bewegingen in je buik. Die heb ik totaal niet. Kan aan ligging placenta liggen, of aan feit dat werk onregelmatig is, maar 'patroon' is ver te zoeken - of ik let gewoon niet goed genoeg op.
Ene keer beukt hij me in de nacht wakker, volgende keer word ik in ochtend wakker en heb ik hem nauwelijks gevoeld. Ene keer reageert hij wel als ik koffie drink, andere keer nauwelijks. Ik zal blij zijn als'ie er straks is. Dan zal ik nog wel vijf keer per nacht checken of hij nog ademt, maar dat lijkt me alsnog minder stressvol
Hier nog steeds onzeker soms. Iedereen heeft het over 'een patroon' herkennen in de bewegingen in je buik. Die heb ik totaal niet. Kan aan ligging placenta liggen, of aan feit dat werk onregelmatig is, maar 'patroon' is ver te zoeken - of ik let gewoon niet goed genoeg op.
Ene keer beukt hij me in de nacht wakker, volgende keer word ik in ochtend wakker en heb ik hem nauwelijks gevoeld. Ene keer reageert hij wel als ik koffie drink, andere keer nauwelijks. Ik zal blij zijn als'ie er straks is. Dan zal ik nog wel vijf keer per nacht checken of hij nog ademt, maar dat lijkt me alsnog minder stressvol
donderdag 4 februari 2016 om 11:23
donderdag 4 februari 2016 om 20:16
Jaaaa! Controle was goed! Toch weer fijn die bevestiging! Kramp bleek gewoon darmen te zijn en verder zag alles er prima uit! Ben weer helemaal gerustgesteld!
Laura: rustig aan he
hoeveel weken nog tot je verlof? En idd die onzekerheid zal vast ook nog wel wat blijven als je kindje er straks is.. Zal misschien heel langzaam slijten.. Ben benieuwd, jij bent straks de eerste die het gaat ervaren!
Ooh Miss Glitch, dat heen en weer gaan tussen gevoelens is zoo herkenbaar! Je haalt je de gekste dingen in t hoofd he.. Maar die dikke streep is zeker een goed teken! Verder last van kwaaltjes? En eerste echo al gepland?
Laura: rustig aan he
hoeveel weken nog tot je verlof? En idd die onzekerheid zal vast ook nog wel wat blijven als je kindje er straks is.. Zal misschien heel langzaam slijten.. Ben benieuwd, jij bent straks de eerste die het gaat ervaren! Ooh Miss Glitch, dat heen en weer gaan tussen gevoelens is zoo herkenbaar! Je haalt je de gekste dingen in t hoofd he.. Maar die dikke streep is zeker een goed teken! Verder last van kwaaltjes? En eerste echo al gepland?
