Kinderen
alle pijlers
Even in navolging op het 'kindermishandeling' verhaal
donderdag 23 oktober 2008 om 19:12
Ik ben dus zo'n alleenstaande moeder, die niet altijd alles volgens het boekje doet. Ik laat mijn kind ook wel eens alleen omdat de hond uit moet en ik dus niet mijn kind (van bijna vijf) uit bed wil halen daarvoor. EN ja dat doe ik al sinds hij negen maanden is. Ik moet wel zeggen dat ik altijd een briefje in mijn zak heb met gegevens en inmiddels weet kind hoe de telefoon werkt (door mij voorgeprogameerd) Ook eten we wel eens pizza/patat (regelmatig). Moet iemand nu het AMK bellen? Het huis is een rommeltje, de financiele administratie ook, maar kind heeft genoeg te eten/drinken en doet het goed (krijg geen klachten) Doe ik het nu verkeerd? Wat denken jullie?
donderdag 23 oktober 2008 om 20:48
quote:minny schreef op 23 oktober 2008 @ 20:47:
[...]
In het andere topic werd in de OP ook nog eens extra vermeld dat er geen vader was "om een oogje in het zeil te houden." Dat vind ik eigenlijk een nogal bizarre uitspraak.... Alsof een moeder door de man in de gaten gehouden moet worden...Sja, ik trok er ook even mijn wenkbrauwen bij op.
[...]
In het andere topic werd in de OP ook nog eens extra vermeld dat er geen vader was "om een oogje in het zeil te houden." Dat vind ik eigenlijk een nogal bizarre uitspraak.... Alsof een moeder door de man in de gaten gehouden moet worden...Sja, ik trok er ook even mijn wenkbrauwen bij op.
Am Yisrael Chai!
donderdag 23 oktober 2008 om 20:49
Ik vind het ook wel eens moeilijk hoor.
Mijn schoonzus en zwager voeden hun kinderen heeeeeel anders op dan wij. Op zich niet zo'n probleem, al vind ik het niet vieren van de verjaardag van een meisje dat 7 wordt, omdat dat zo'n gedoe is wel heel zielig. En zou ik ook nooit een brief namens Sinterklaas sturen waarin staat dat Sinterklaas wel gezien heeft dat ze niet aan tafel blijft zitten en ze zo geen cadeautjes krijgt. En dat terwijl ze noooooit er iets van zeggen. (inmiddels is er geen eettafel meer, dus dat probleem ook weer opgelost). Maar dat is geen verwaarlozing.
Op het randje vond ik dat ukkie van 2 jaar om 23:00 uur nog rond liep, niet gedoucht of gewassen werd, ik weet niet hoe lang niet, maar ze stonk vaak.
Het huis zo vies is, denk aan het programma hoe schoon is jouw huis. En zo stoffig dat de kleinste babyastma gekregen heeft, volgens de huisarts door de stoffige omgeving. Wat ze dan wel gewoon vertellen. Traphekjes niet nodig zijn, een 2 jarig alleen mag buitenspelen. En dit is wat me zo te binnenschiet. Ik vind het niet zo ernstig dat het verwaarlozing is, maar gevaarlijk is het vaak wel.
Mijn schoonzus en zwager voeden hun kinderen heeeeeel anders op dan wij. Op zich niet zo'n probleem, al vind ik het niet vieren van de verjaardag van een meisje dat 7 wordt, omdat dat zo'n gedoe is wel heel zielig. En zou ik ook nooit een brief namens Sinterklaas sturen waarin staat dat Sinterklaas wel gezien heeft dat ze niet aan tafel blijft zitten en ze zo geen cadeautjes krijgt. En dat terwijl ze noooooit er iets van zeggen. (inmiddels is er geen eettafel meer, dus dat probleem ook weer opgelost). Maar dat is geen verwaarlozing.
Op het randje vond ik dat ukkie van 2 jaar om 23:00 uur nog rond liep, niet gedoucht of gewassen werd, ik weet niet hoe lang niet, maar ze stonk vaak.
Het huis zo vies is, denk aan het programma hoe schoon is jouw huis. En zo stoffig dat de kleinste babyastma gekregen heeft, volgens de huisarts door de stoffige omgeving. Wat ze dan wel gewoon vertellen. Traphekjes niet nodig zijn, een 2 jarig alleen mag buitenspelen. En dit is wat me zo te binnenschiet. Ik vind het niet zo ernstig dat het verwaarlozing is, maar gevaarlijk is het vaak wel.
donderdag 23 oktober 2008 om 20:49
donderdag 23 oktober 2008 om 20:50
Sja, ben je makkelijker als alleenstaande ouder?
Denk dat je in sommige opzichten wel moet, maar daarin moet je voor jezelf afwegen of het verstandig is. Zo drink ik niet als dochter thuis is, maar dat deed ik ook niet toen ik nog samen was met haar papa. Das gewoon een principe kwestie, de ene keer ben ik al lam van 1 biertje en wil gewoon dat risico niet lopen, dus dan maar niks. Staat tegenover dat ik de ' luxe' heb om het weekend een vrij weekend te hebben, dus dan neem ik dan wel mn wijntje of biertje.
Ik laat dochter gerust alleen spelen in het bad, deed ik al toen ze 2 was, maar dan was ik op een slaapkamer aan het opruimen en zaten we samen liedjes te zingen, zodat ik wist dat het goed zat.
Denk dat ik wel een makkelijke moeder ben, maar heb de beste intenties met mn dochter, en daarvoor zal ik voor mezelf gewoon wat dingen opzij moeten zetten. Dus voor mij geen kroegbezoek met een babyfoon, of een jointje roken terwijl kind in bed ligt.
In mijn vorige woonplaats hadden ze elke jaar een tuinfeest, je wilt niet weten hoeveel ouders daar samen waren, met een babyfoon, die je door de geluidsinstalatie van de live band niet kon horen. Wij regelden van te voren oppas, en lukte dat niet dan bleef er gewoon iemand thuis.
Ben dus makkelijk in de dingen als dat ze zichzelf aankleed, soms dus zonder hemd, dat ze zelf kan bepalen wanneer haar eten op de juiste temperatuur is, soms is dat dan nog net iets ta warm, dat ze zelf voelt wanneer de poes geen zin meer heeft om te spelen. Als ik mezelf vergelijk met anderen zie ik wel dat ik harder ben, mn dochter meer dingen zelf laat doen, maar ik zie dat zelf niet als hinderlijk.
Denk dat je in sommige opzichten wel moet, maar daarin moet je voor jezelf afwegen of het verstandig is. Zo drink ik niet als dochter thuis is, maar dat deed ik ook niet toen ik nog samen was met haar papa. Das gewoon een principe kwestie, de ene keer ben ik al lam van 1 biertje en wil gewoon dat risico niet lopen, dus dan maar niks. Staat tegenover dat ik de ' luxe' heb om het weekend een vrij weekend te hebben, dus dan neem ik dan wel mn wijntje of biertje.
Ik laat dochter gerust alleen spelen in het bad, deed ik al toen ze 2 was, maar dan was ik op een slaapkamer aan het opruimen en zaten we samen liedjes te zingen, zodat ik wist dat het goed zat.
Denk dat ik wel een makkelijke moeder ben, maar heb de beste intenties met mn dochter, en daarvoor zal ik voor mezelf gewoon wat dingen opzij moeten zetten. Dus voor mij geen kroegbezoek met een babyfoon, of een jointje roken terwijl kind in bed ligt.
In mijn vorige woonplaats hadden ze elke jaar een tuinfeest, je wilt niet weten hoeveel ouders daar samen waren, met een babyfoon, die je door de geluidsinstalatie van de live band niet kon horen. Wij regelden van te voren oppas, en lukte dat niet dan bleef er gewoon iemand thuis.
Ben dus makkelijk in de dingen als dat ze zichzelf aankleed, soms dus zonder hemd, dat ze zelf kan bepalen wanneer haar eten op de juiste temperatuur is, soms is dat dan nog net iets ta warm, dat ze zelf voelt wanneer de poes geen zin meer heeft om te spelen. Als ik mezelf vergelijk met anderen zie ik wel dat ik harder ben, mn dochter meer dingen zelf laat doen, maar ik zie dat zelf niet als hinderlijk.
donderdag 23 oktober 2008 om 20:51
quote:reisa1978 schreef op 23 oktober 2008 @ 20:49:
Ik vind het ook wel eens moeilijk hoor.
Mijn schoonzus en zwager voeden hun kinderen heeeeeel anders op dan wij. Op zich niet zo'n probleem, al vind ik het niet vieren van de verjaardag van een meisje dat 7 wordt, omdat dat zo'n gedoe is wel heel zielig. En zou ik ook nooit een brief namens Sinterklaas sturen waarin staat dat Sinterklaas wel gezien heeft dat ze niet aan tafel blijft zitten en ze zo geen cadeautjes krijgt. En dat terwijl ze noooooit er iets van zeggen. (inmiddels is er geen eettafel meer, dus dat probleem ook weer opgelost). Maar dat is geen verwaarlozing.
Op het randje vond ik dat ukkie van 2 jaar om 23:00 uur nog rond liep, niet gedoucht of gewassen werd, ik weet niet hoe lang niet, maar ze stonk vaak.
Het huis zo vies is, denk aan het programma hoe schoon is jouw huis. En zo stoffig dat de kleinste babyastma gekregen heeft, volgens de huisarts door de stoffige omgeving. Wat ze dan wel gewoon vertellen. Traphekjes niet nodig zijn, een 2 jarig alleen mag buitenspelen. En dit is wat me zo te binnenschiet. Ik vind het niet zo ernstig dat het verwaarlozing is, maar gevaarlijk is het vaak wel.Ik vind dit dus allemaal wél heel ernstig. En ik geef je op een briefje dat dit nou precies zo'n voorbeeld is waarbij "men" het bij twee ouders maar een beetje laat aanmodderen, en er wel onderling over praat, maar hee, ze doen het gewoon anders dan wij, terwijl als een alleenstaande moeder maar 1 van de dingen die jij opnoemt zou doen, er al honderdduizend keer aan de bel was getrokken en waarschijnlijk ook al een batterij hulpverleners op af gestuurd was.
Ik vind het ook wel eens moeilijk hoor.
Mijn schoonzus en zwager voeden hun kinderen heeeeeel anders op dan wij. Op zich niet zo'n probleem, al vind ik het niet vieren van de verjaardag van een meisje dat 7 wordt, omdat dat zo'n gedoe is wel heel zielig. En zou ik ook nooit een brief namens Sinterklaas sturen waarin staat dat Sinterklaas wel gezien heeft dat ze niet aan tafel blijft zitten en ze zo geen cadeautjes krijgt. En dat terwijl ze noooooit er iets van zeggen. (inmiddels is er geen eettafel meer, dus dat probleem ook weer opgelost). Maar dat is geen verwaarlozing.
Op het randje vond ik dat ukkie van 2 jaar om 23:00 uur nog rond liep, niet gedoucht of gewassen werd, ik weet niet hoe lang niet, maar ze stonk vaak.
Het huis zo vies is, denk aan het programma hoe schoon is jouw huis. En zo stoffig dat de kleinste babyastma gekregen heeft, volgens de huisarts door de stoffige omgeving. Wat ze dan wel gewoon vertellen. Traphekjes niet nodig zijn, een 2 jarig alleen mag buitenspelen. En dit is wat me zo te binnenschiet. Ik vind het niet zo ernstig dat het verwaarlozing is, maar gevaarlijk is het vaak wel.Ik vind dit dus allemaal wél heel ernstig. En ik geef je op een briefje dat dit nou precies zo'n voorbeeld is waarbij "men" het bij twee ouders maar een beetje laat aanmodderen, en er wel onderling over praat, maar hee, ze doen het gewoon anders dan wij, terwijl als een alleenstaande moeder maar 1 van de dingen die jij opnoemt zou doen, er al honderdduizend keer aan de bel was getrokken en waarschijnlijk ook al een batterij hulpverleners op af gestuurd was.
Am Yisrael Chai!
donderdag 23 oktober 2008 om 20:52
Kun je aangeven waarom dan Minny? Ik heb er nog even over nagedacht, maar ik kan echt geen reden bedenken om het eng te vinden. Sterker nog, ik denk dat mijn buren eerder bij zoon zijn dan ouders waar bijv. de kinderen op zolder slapen.
Wat misschien nog wel scheelt is dat zoon nog klein is en in zijn ledikantje ligt. Misschien dat ik het ook enger ga vinden als kinderen groter zijn en zelf aan de wandel kunnen zonder veel geluid te maken of zo...
Wat misschien nog wel scheelt is dat zoon nog klein is en in zijn ledikantje ligt. Misschien dat ik het ook enger ga vinden als kinderen groter zijn en zelf aan de wandel kunnen zonder veel geluid te maken of zo...
donderdag 23 oktober 2008 om 20:53
donderdag 23 oktober 2008 om 20:53
Reisa, ik vind dat in zekere zin wel verwaarlozing hoor, emotionele verwaarlozing. Hoe kun je zo'n meisje nou uitleggen dat der verjaardag niet gevierd word, dat voelt zo'n kindje toch. Dit vind ik dus schrijnend zielige gevallen, ook dat ze dan rond een uurtje of 23 nog moedeloos alleen rondlopen. Laat me dan makkelijk zijn, dochter ligt elke avond rond een uurtje of 7, half 8 fris gebadderd in een schoon pyjamaatje aan in bed, waar we nog lekker een verhaaltje lezen, en een liejde zingen.
donderdag 23 oktober 2008 om 20:54
Babyfoon vind ik trouwens ook heel eng. Al was het maar omdat ik het vroeger zélf afschuwelijk vond dat als ik 's nachts wakker werd het zo lang duurde voordat er iemand kwam en dat dat dan niet eens een ouder was. En ik heb hem in de 2,5 jaar dat dochter er is nooit gebruikt. Heb dan ook geen 'boven'. Sta in 2 seconden op hun kamer als er iets is.
donderdag 23 oktober 2008 om 20:55
Ik ga nu in ieder geval zoonlief op bed leggen, mezelf even omkleden, het vuilniszak buiten zetten, de babyfoon bij mijn collega zetten en dan met mijn foute vrienden een borrel halen. Gewoon omdat ik al twee weken geen avond de deur uit ben geweest voor mezelf en het zeker twee weken duurt voor dat weer gebeurt. En dan neem ik zeker meer als 2 borrel, misschien wel 5 of 6 en as ik dan vannacht om 2 uur thuis kom check ik even of zoonlief nog lekker zijn deken over zich heen heeft en ga ik zelf slapen om dan morgenochtend om 0800 weer op te staan en samen uitgebreid te ontbijten en boodschappen te doen.
En ik heb nergens gezegd dat ik lam en stoned ben als mijn kind thuis is. Ik heb gezegd dat ik dan met een slok op thuis kom, lam is bij mij heel iets anders. En van 1 of 2 hijsjes, wat overigens 3 keer per jaar gebeurd ofzo word je ook niet stoned.
En ik heb nergens gezegd dat ik lam en stoned ben als mijn kind thuis is. Ik heb gezegd dat ik dan met een slok op thuis kom, lam is bij mij heel iets anders. En van 1 of 2 hijsjes, wat overigens 3 keer per jaar gebeurd ofzo word je ook niet stoned.
donderdag 23 oktober 2008 om 20:56
Nou daarom dus... Stel dat er brand uitbreekt dan ben ik al met ze in huis. En er veel sneller bij. Of ze gaan even op eigen houtje door het huis dwalen. Dat deed mijn jongste, autistische en verstandelijk gehandicapte, dochter dus wel. Nu zijn overal de klinken van de deuren en kan ze alleen de gang op. Opsluiten in haar kamer vond ik niet zo'n fijn gevoel, als er echt wat is kan ze in ieder geval naar mijn kamer. Ik zou haar dus ook niet alleen laten in huis, geen seconde, want er kan van alles gebeuren en kinderen zijn zo vlug....vlugger dan ik de sleutel in de buitendeur kan omdraaien!
donderdag 23 oktober 2008 om 21:01
quote:fashionvictim schreef op 23 oktober 2008 @ 20:51:
[...]
Ik vind dit dus allemaal wél heel ernstig. En ik geef je op een briefje dat dit nou precies zo'n voorbeeld is waarbij "men" het bij twee ouders maar een beetje laat aanmodderen, en er wel onderling over praat, maar hee, ze doen het gewoon anders dan wij, terwijl als een alleenstaande moeder maar 1 van de dingen die jij opnoemt zou doen, er al honderdduizend keer aan de bel was getrokken en waarschijnlijk ook al een batterij hulpverleners op af gestuurd was.Dat denk ik idd ook wel.
[...]
Ik vind dit dus allemaal wél heel ernstig. En ik geef je op een briefje dat dit nou precies zo'n voorbeeld is waarbij "men" het bij twee ouders maar een beetje laat aanmodderen, en er wel onderling over praat, maar hee, ze doen het gewoon anders dan wij, terwijl als een alleenstaande moeder maar 1 van de dingen die jij opnoemt zou doen, er al honderdduizend keer aan de bel was getrokken en waarschijnlijk ook al een batterij hulpverleners op af gestuurd was.Dat denk ik idd ook wel.
donderdag 23 oktober 2008 om 21:02
quote:fashionvictim schreef op 23 oktober 2008 @ 20:51:
[...]
Ik vind dit dus allemaal wél heel ernstig. En ik geef je op een briefje dat dit nou precies zo'n voorbeeld is waarbij "men" het bij twee ouders maar een beetje laat aanmodderen, en er wel onderling over praat, maar hee, ze doen het gewoon anders dan wij, terwijl als een alleenstaande moeder maar 1 van de dingen die jij opnoemt zou doen, er al honderdduizend keer aan de bel was getrokken en waarschijnlijk ook al een batterij hulpverleners op af gestuurd was.Ongetwijfeld...
[...]
Ik vind dit dus allemaal wél heel ernstig. En ik geef je op een briefje dat dit nou precies zo'n voorbeeld is waarbij "men" het bij twee ouders maar een beetje laat aanmodderen, en er wel onderling over praat, maar hee, ze doen het gewoon anders dan wij, terwijl als een alleenstaande moeder maar 1 van de dingen die jij opnoemt zou doen, er al honderdduizend keer aan de bel was getrokken en waarschijnlijk ook al een batterij hulpverleners op af gestuurd was.Ongetwijfeld...
donderdag 23 oktober 2008 om 21:04
quote:Eowynn_ schreef op 23 oktober 2008 @ 20:54:
Babyfoon vind ik trouwens ook heel eng. Al was het maar omdat ik het vroeger zélf afschuwelijk vond dat als ik 's nachts wakker werd het zo lang duurde voordat er iemand kwam en dat dat dan niet eens een ouder was. En ik heb hem in de 2,5 jaar dat dochter er is nooit gebruikt. Heb dan ook geen 'boven'. Sta in 2 seconden op hun kamer als er iets is.
Tsja., zo zie je maar weer hoe je door persoonlijke ervaringen je mening vormt. Ik vond het nooit een punt als kind. Hield hele verhalen tegen de buurvrouw door de babyfoon voor ze kwam. En mijn ervaring is dat de buren eerder naast zoons bed staan dan ik zelf. Simpelweg omdat ik bij een enkel huiltje denk 'die gaat zo wel weer slapen' en pas ga kijken als het huilen aan houd (zoon slaapt heel licht en huilt nogal eens half in zijn slaap een half minuutje of zo als hij even niet lekker ligt) terwijl de buren dan al lang en breed naast zijn bedje staan.
Ik heb wél goede rookmelders, want brand hoor je niet door de babyfoon (maar ook niet zonder babyfoon als bijv. beneden de TV aan staat).
Babyfoon vind ik trouwens ook heel eng. Al was het maar omdat ik het vroeger zélf afschuwelijk vond dat als ik 's nachts wakker werd het zo lang duurde voordat er iemand kwam en dat dat dan niet eens een ouder was. En ik heb hem in de 2,5 jaar dat dochter er is nooit gebruikt. Heb dan ook geen 'boven'. Sta in 2 seconden op hun kamer als er iets is.
Tsja., zo zie je maar weer hoe je door persoonlijke ervaringen je mening vormt. Ik vond het nooit een punt als kind. Hield hele verhalen tegen de buurvrouw door de babyfoon voor ze kwam. En mijn ervaring is dat de buren eerder naast zoons bed staan dan ik zelf. Simpelweg omdat ik bij een enkel huiltje denk 'die gaat zo wel weer slapen' en pas ga kijken als het huilen aan houd (zoon slaapt heel licht en huilt nogal eens half in zijn slaap een half minuutje of zo als hij even niet lekker ligt) terwijl de buren dan al lang en breed naast zijn bedje staan.
Ik heb wél goede rookmelders, want brand hoor je niet door de babyfoon (maar ook niet zonder babyfoon als bijv. beneden de TV aan staat).
donderdag 23 oktober 2008 om 21:05
quote:fashionvictim schreef op 23 oktober 2008 @ 20:51:
[...]
Ik vind dit dus allemaal wél heel ernstig. En ik geef je op een briefje dat dit nou precies zo'n voorbeeld is waarbij "men" het bij twee ouders maar een beetje laat aanmodderen, en er wel onderling over praat, maar hee, ze doen het gewoon anders dan wij, terwijl als een alleenstaande moeder maar 1 van de dingen die jij opnoemt zou doen, er al honderdduizend keer aan de bel was getrokken en waarschijnlijk ook al een batterij hulpverleners op af gestuurd was.
Er is al zo vaak iets van gezegd, met ze gesproken. Mijn schoonmoeder heeft al vaak gezegd dat als er nu iemand binnen zou stappen de kinderen uit huis geplaatst zouden worden. Maar dat interresseert ze niet. Ze vinden het zelf niet erg.
Mijn schoonvader vindt het ook allemaal wel mee vallen.
Inmiddels op veel aandringen van mijn schoonmoeder worden de kinderen vaker gewassen, gaan ze vroeger naar bed. Ze krijgen genoeg en gezond te eten. Maar er blijven de zaken als een heel vies huis, het niet vieren van verjaardagen vanwege het gedoe, en het alleen buiten laten spelen van een 2 jarige. En als ik dan aangeef dat dat echt niet kan, wordt er gezegd dat bij mij de 2e ook wel eerder alleen buiten zal spelen, zo gaat dat nou eenmaal. Bij het cb zegt mijn schoonzus op alles ja, anders doen ze zo moeilijk.
En de huisarts heeft zelf de diagnose baby astma gesteld. Waarna de stoffige verbouwing die inmiddels 3 1/3 jaar duurt besproken is. Maar een melding maken over de kinderen van je schoonzus en zwager is wel heel moeilijk hoor.
[...]
Ik vind dit dus allemaal wél heel ernstig. En ik geef je op een briefje dat dit nou precies zo'n voorbeeld is waarbij "men" het bij twee ouders maar een beetje laat aanmodderen, en er wel onderling over praat, maar hee, ze doen het gewoon anders dan wij, terwijl als een alleenstaande moeder maar 1 van de dingen die jij opnoemt zou doen, er al honderdduizend keer aan de bel was getrokken en waarschijnlijk ook al een batterij hulpverleners op af gestuurd was.
Er is al zo vaak iets van gezegd, met ze gesproken. Mijn schoonmoeder heeft al vaak gezegd dat als er nu iemand binnen zou stappen de kinderen uit huis geplaatst zouden worden. Maar dat interresseert ze niet. Ze vinden het zelf niet erg.
Mijn schoonvader vindt het ook allemaal wel mee vallen.
Inmiddels op veel aandringen van mijn schoonmoeder worden de kinderen vaker gewassen, gaan ze vroeger naar bed. Ze krijgen genoeg en gezond te eten. Maar er blijven de zaken als een heel vies huis, het niet vieren van verjaardagen vanwege het gedoe, en het alleen buiten laten spelen van een 2 jarige. En als ik dan aangeef dat dat echt niet kan, wordt er gezegd dat bij mij de 2e ook wel eerder alleen buiten zal spelen, zo gaat dat nou eenmaal. Bij het cb zegt mijn schoonzus op alles ja, anders doen ze zo moeilijk.
En de huisarts heeft zelf de diagnose baby astma gesteld. Waarna de stoffige verbouwing die inmiddels 3 1/3 jaar duurt besproken is. Maar een melding maken over de kinderen van je schoonzus en zwager is wel heel moeilijk hoor.
donderdag 23 oktober 2008 om 21:06
donderdag 23 oktober 2008 om 21:06
donderdag 23 oktober 2008 om 21:06
verhaal van reisa vind ik overigens ook heel ernstig. En de discussie over of bij een één ouder gezin wél aan de bel getrokken zou worden doet er volgens mij niet zo toe. In dit geval zou ik zelf wél op zijn minst de ouders aanspreken óf een melding bij het AMK doen (afhankelijk van de relatie met hen).
donderdag 23 oktober 2008 om 21:07
ik rook weleens een stickie als zoon op bed ligt. Heeft op mij hetzelfde effect als 2 wijntjes. Lekker relaxed. Een jointje (of in mijn geval een stickie) roken hoeft echt niet te betekenen dat je volledig ontoerekeningsvatbaar op de bank lodderig uit je ogen zit te kijken.
En idd, er zijn vrienden van me die dit niet zouden doen. Zo zou ik ook dingen niet doen die zij wel doen. Ik weet dat mijn zoon volledig veilig is bij mij en dat weten anderen ook. Heb wat dat betreft ook nooit commentaar gehad.
En idd, er zijn vrienden van me die dit niet zouden doen. Zo zou ik ook dingen niet doen die zij wel doen. Ik weet dat mijn zoon volledig veilig is bij mij en dat weten anderen ook. Heb wat dat betreft ook nooit commentaar gehad.
donderdag 23 oktober 2008 om 21:07
quote:Lika schreef op 23 oktober 2008 @ 21:04:
[...]
Tsja., zo zie je maar weer hoe je door persoonlijke ervaringen je mening vormt. Ik vond het nooit een punt als kind. Hield hele verhalen tegen de buurvrouw door de babyfoon voor ze kwam. En mijn ervaring is dat de buren eerder naast zoons bed staan dan ik zelf. Simpelweg omdat ik bij een enkel huiltje denk 'die gaat zo wel weer slapen' en pas ga kijken als het huilen aan houd (zoon slaapt heel licht en huilt nogal eens half in zijn slaap een half minuutje of zo als hij even niet lekker ligt) terwijl de buren dan al lang en breed naast zijn bedje staan.
Ik heb wél goede rookmelders, want brand hoor je niet door de babyfoon (maar ook niet zonder babyfoon als bijv. beneden de TV aan staat).Je hoort de brand niet....maar je ziet en ruikt de rook wel als je in huis bent. Dat maakt voor mij het verschil.
[...]
Tsja., zo zie je maar weer hoe je door persoonlijke ervaringen je mening vormt. Ik vond het nooit een punt als kind. Hield hele verhalen tegen de buurvrouw door de babyfoon voor ze kwam. En mijn ervaring is dat de buren eerder naast zoons bed staan dan ik zelf. Simpelweg omdat ik bij een enkel huiltje denk 'die gaat zo wel weer slapen' en pas ga kijken als het huilen aan houd (zoon slaapt heel licht en huilt nogal eens half in zijn slaap een half minuutje of zo als hij even niet lekker ligt) terwijl de buren dan al lang en breed naast zijn bedje staan.
Ik heb wél goede rookmelders, want brand hoor je niet door de babyfoon (maar ook niet zonder babyfoon als bijv. beneden de TV aan staat).Je hoort de brand niet....maar je ziet en ruikt de rook wel als je in huis bent. Dat maakt voor mij het verschil.
