Symbolisch kado

Tis al laat, maar ik kan nog niet slapen. Ik had vlak voordat ik naar bed wilde gaan nog even met mijn vriend gebeld. Het begon als een leuk gesprek, maar eindigde aan mijn kant in een tranendal, dus vandaar dat ik even van me af wil schrijven.



Ik heb gisteren onverwachts een kado van mijn vriend gehad. Een ketting met een parel, gemaakt door zijn moeder die goudsmid is. Hij zei dat de parel symbool stond voor het kindje. (Ik heb afgelopen zomer een abortus gehad). Ik vond het een heel mooi gebaar en erg lief van hem. Vanavond aan de telefoon wilde ik nogmaals zeggen dat ik het heel erg waardeerde en het heel lief van hem vond. Ik zei dat ik nog nooit zoiets heb gekregen van iemand en het voor mij heel bijzonder was, en er daarom nogal ondersteboven van was. Ik zei toen lachend: ja voor jou is het natuurlijk ook nieuw.



Toen was het even stil. Hij vertelde me daarna, dat hij aan zijn beste vriendin ook een tijd terug een ketting had gegeven. Goed, dat kan.



Echter, toen ik vroeg wat voor ketting het dan precies was en wat de reden ervoor was zei hij dat hij haar ook een parelketting had gegeven, ook gemaakt door zijn moeder! Die ketting stond als symbool voor hun vriendschap en de moeilijke emotionele tijd die ze samen hadden doorgemaakt (hij was verliefd op haar, maar dat liep op niks uit en ze zijn nog steeds goede vrienden gebleven).



Dit kwetste me eigenlijk heel erg toen hij dat vertelde. Ik zag een enorme overeenkomst met deze situatie en kon het eerlijk gezegd niet geloven toen hij doodleuk vertelde dat hij haar ook een parel had gegeven, juist omdat hij bij mij zo benadrukte dat het vooral om de parel ging als symbool voor het kindje.



Hij legde me nog wel uit dat hoewel hij haar dus precies hetzelfde heeft gegeven, het nu bij mij een heel andere betekenis heeft en ik niet een vergelijking moet trekken. Hij zei ook dat hij zoiets nooit geeft en het voor hem een teken is dat ik heel belangrijk voor hem ben en hij veel om me geeft. Tja, als hij haar precies hetzelfde heeft gegeven, wat betekent het dan? Ik vind dat hij zichzelf soort van tegenspreekt.



Misschien reageer ik te overdreven of te emotioneel, maar voor mij ligt dit heel gevoelig. Die abortus en het kindje wat er niet meer is, is iets wat me heel erg aangegrepen heeft en wat voor mij heel persoonlijk is.



Ik begrijp dan ook niet waarom hij dan als symbool voor het kindje iets geeft, wat hij precies hetzelfde ook als een symbool aan haar heeft gegeven. Hij zei dat die parel symbool stond voor het kindje.

Ik begrijp het gewoon niet. En mijn vriend begrijpt mij niet. Hij begrijpt niet dat ik hier verdrietig om werd. Ik heb gezegd dat ik het nu even niet kon begrijpen en even moest laten bezinken. Ik twijfel nu beetje aan mezelf of mn reactie wel gepast is, en of ik niet overdrijf.

quote:Feliciaatje schreef op 24 oktober 2008 @ 15:09:

Welk gevoel heb je er precies aan overgehouden, welke twijfels en angsten? Misschien helpt het om het hier eens helder op te schrijven voordat je er met hem over gaat praten. Of knal het eerst eens neer in een wordbestandje, zodat de eerste pijnlijke lading eraf is. En kijk dan wat praktisch overeind blijft, wat heb je nodig, waar zit je nog heel erg mee enz.



Is goed om dat helder te overzien voor dit soort gesprekken. Als je de eerste pijn al gehad hebt, kun je er daarna rustiger over praten . En zelfs al word je pissig of verdrietig, dat mag best, hij mag dat zien als dat er nou juist wel uit moet naar hem toe. Maar probeer een manier te vinden waar je zelf achter staat.



Ja, over dat opschrijven dat is een heel goed idee en daar ben ik toevallig ook al mee begonnen We hadden ook afgesproken dat we dan dit weekend erover zouden praten als ik alles een beetje op een rijtje had gezet en opgeschreven.



Het gevoel dat ik heb overgehouden is dat ik soms boos kan worden als ik terugdenk aan bepaalde situaties. Dat ik niet wat meer voor mezelf ben opgekomen en het hem wel iets te gemakkelijk heb gemaakt. Het was moeilijk, omdat zijn vader net overleden was en ik dus heel erg rekening probeerde te houden met hem, wat een stukje ten koste van mezelf is gegaan. Ja, is dus ook een stukje boosheid naar mezelf toe.



In de eerste periode van de relatie heeft hij mij aan de ene kant te weinig aandacht en bevestiging gegeven. Dit had te maken met het overlijden van zn vader en dat hij heel veel energie voor zichzelf nodig had dus dat begreep ik en daar ga ik hem heel veel ruimte in.

Maar tegelijkertijd zag ik dat hij haar toen wel een bepaalde bevestiging en liefde gaf. Hij heeft ook toegegeven dat het zo was, en uitgelegd hoe het kwam.(overlijden van zn vader, gewoonte, ik kwam gevoelsmatig te dichtbij, nog nooit eerder een vriendin gehad dus wilde heel voorzichtig doen etc) Ik begrijp het wel, maar als hij daar zo rationeel over praat zonder te laten zien dat hij gevoelsmatig begrijpt wat daar rot aan is, dan blijft die pijn soort van doorsudderen. Dus wat ik nodig heb is dat hij wat meer laat zien dat hij de gevoelsaspecten ervan aanvoelt en meeleeft.



De angst die ik heb is dus denk ik dat het weer zo word als toen, dat zij weer die plek gaat innemen. Dat is eigenlijk niet nodig zie ik nu ook wel, want alles is anders en uit alles wat hij doet blijkt dat hij mij heel belangrijk vind en voor me wilt gaan.



Hij heeft ook gezegd dat hij overnieuw wilt beginnen met mij, en dat hij weet dat hij niet zo netjes is geweest naar mij toe. Maar hij praat er soms iets te gemakkelijk over. Dat hij de knop zo kan omdraaien wil niet zeggen dat ik dat ook net zo gemakkelijk kan.

quote:claire123 schreef op 24 oktober 2008 @ 16:00:

[...]



aha, oke



Ben het verder trouwens eens met je. Vind dat je weer wijze woorden hebt gebruikt



TO waardeer het kado nu maar gewoon zoals het bedoeld is, is sowieso ook veel fijner.



Juist omdat hij je dit allemaal heeft verteld ziet hij er zelf totaal geen kwaad in. Gaat hij verder 100% voor jou?





Ja ik zie het kado nu al wel met andere ogen doordat ik jullie comments heb gelezen. Dankjewel En ja, hij gaat nu op dit moment wel 100% voor mij. Het is nu eigenlijk precies zoals ik graag wilde, maar dat heeft wel een hele tijd geduurd.



Ik ben heel erg blij met mijn vriend en wil hem niet kwijt. Ik ben denk ik nog een beetje bang dat het fijne wat we nu hebben weer verstoord word....door haar, dus ik moet die angst nog leren loslaten want het zit nu goed tussen ons en dan kan er helemaal niemand tussen komen.

quote:HoiPippiLangkous schreef op 25 oktober 2008 @ 04:59:

Tjongejonge zeg. Ik ha dooit een collega en die noemde dit wijvengezeik.

Probeer je een keer iets goeds te doen, je te verplaatsen in een ander, wordt het kapot geanalyseerd en gezeurd.

Lijkt die reclame over dat sms-je zonder kusje wel, dat idee.

Zeg tegen die man wat je echt dwars zit, niet die parel, maar die goede vriendin. Toon een beetje ballen zou ik zeggen.Inderdaad. Bepaalde dingen analyseer ik nogal, en ik kan soms behoorlijk zeuren. Laat dit nou net een van de vele dingen zijn die mijn vriend leuk aan mij vindt