Relaties
alle pijlers
Symbolisch kado
vrijdag 24 oktober 2008 om 03:04
Tis al laat, maar ik kan nog niet slapen. Ik had vlak voordat ik naar bed wilde gaan nog even met mijn vriend gebeld. Het begon als een leuk gesprek, maar eindigde aan mijn kant in een tranendal, dus vandaar dat ik even van me af wil schrijven.
Ik heb gisteren onverwachts een kado van mijn vriend gehad. Een ketting met een parel, gemaakt door zijn moeder die goudsmid is. Hij zei dat de parel symbool stond voor het kindje. (Ik heb afgelopen zomer een abortus gehad). Ik vond het een heel mooi gebaar en erg lief van hem. Vanavond aan de telefoon wilde ik nogmaals zeggen dat ik het heel erg waardeerde en het heel lief van hem vond. Ik zei dat ik nog nooit zoiets heb gekregen van iemand en het voor mij heel bijzonder was, en er daarom nogal ondersteboven van was. Ik zei toen lachend: ja voor jou is het natuurlijk ook nieuw.
Toen was het even stil. Hij vertelde me daarna, dat hij aan zijn beste vriendin ook een tijd terug een ketting had gegeven. Goed, dat kan.
Echter, toen ik vroeg wat voor ketting het dan precies was en wat de reden ervoor was zei hij dat hij haar ook een parelketting had gegeven, ook gemaakt door zijn moeder! Die ketting stond als symbool voor hun vriendschap en de moeilijke emotionele tijd die ze samen hadden doorgemaakt (hij was verliefd op haar, maar dat liep op niks uit en ze zijn nog steeds goede vrienden gebleven).
Dit kwetste me eigenlijk heel erg toen hij dat vertelde. Ik zag een enorme overeenkomst met deze situatie en kon het eerlijk gezegd niet geloven toen hij doodleuk vertelde dat hij haar ook een parel had gegeven, juist omdat hij bij mij zo benadrukte dat het vooral om de parel ging als symbool voor het kindje.
Hij legde me nog wel uit dat hoewel hij haar dus precies hetzelfde heeft gegeven, het nu bij mij een heel andere betekenis heeft en ik niet een vergelijking moet trekken. Hij zei ook dat hij zoiets nooit geeft en het voor hem een teken is dat ik heel belangrijk voor hem ben en hij veel om me geeft. Tja, als hij haar precies hetzelfde heeft gegeven, wat betekent het dan? Ik vind dat hij zichzelf soort van tegenspreekt.
Misschien reageer ik te overdreven of te emotioneel, maar voor mij ligt dit heel gevoelig. Die abortus en het kindje wat er niet meer is, is iets wat me heel erg aangegrepen heeft en wat voor mij heel persoonlijk is.
Ik begrijp dan ook niet waarom hij dan als symbool voor het kindje iets geeft, wat hij precies hetzelfde ook als een symbool aan haar heeft gegeven. Hij zei dat die parel symbool stond voor het kindje.
Ik begrijp het gewoon niet. En mijn vriend begrijpt mij niet. Hij begrijpt niet dat ik hier verdrietig om werd. Ik heb gezegd dat ik het nu even niet kon begrijpen en even moest laten bezinken. Ik twijfel nu beetje aan mezelf of mn reactie wel gepast is, en of ik niet overdrijf.
Ik heb gisteren onverwachts een kado van mijn vriend gehad. Een ketting met een parel, gemaakt door zijn moeder die goudsmid is. Hij zei dat de parel symbool stond voor het kindje. (Ik heb afgelopen zomer een abortus gehad). Ik vond het een heel mooi gebaar en erg lief van hem. Vanavond aan de telefoon wilde ik nogmaals zeggen dat ik het heel erg waardeerde en het heel lief van hem vond. Ik zei dat ik nog nooit zoiets heb gekregen van iemand en het voor mij heel bijzonder was, en er daarom nogal ondersteboven van was. Ik zei toen lachend: ja voor jou is het natuurlijk ook nieuw.
Toen was het even stil. Hij vertelde me daarna, dat hij aan zijn beste vriendin ook een tijd terug een ketting had gegeven. Goed, dat kan.
Echter, toen ik vroeg wat voor ketting het dan precies was en wat de reden ervoor was zei hij dat hij haar ook een parelketting had gegeven, ook gemaakt door zijn moeder! Die ketting stond als symbool voor hun vriendschap en de moeilijke emotionele tijd die ze samen hadden doorgemaakt (hij was verliefd op haar, maar dat liep op niks uit en ze zijn nog steeds goede vrienden gebleven).
Dit kwetste me eigenlijk heel erg toen hij dat vertelde. Ik zag een enorme overeenkomst met deze situatie en kon het eerlijk gezegd niet geloven toen hij doodleuk vertelde dat hij haar ook een parel had gegeven, juist omdat hij bij mij zo benadrukte dat het vooral om de parel ging als symbool voor het kindje.
Hij legde me nog wel uit dat hoewel hij haar dus precies hetzelfde heeft gegeven, het nu bij mij een heel andere betekenis heeft en ik niet een vergelijking moet trekken. Hij zei ook dat hij zoiets nooit geeft en het voor hem een teken is dat ik heel belangrijk voor hem ben en hij veel om me geeft. Tja, als hij haar precies hetzelfde heeft gegeven, wat betekent het dan? Ik vind dat hij zichzelf soort van tegenspreekt.
Misschien reageer ik te overdreven of te emotioneel, maar voor mij ligt dit heel gevoelig. Die abortus en het kindje wat er niet meer is, is iets wat me heel erg aangegrepen heeft en wat voor mij heel persoonlijk is.
Ik begrijp dan ook niet waarom hij dan als symbool voor het kindje iets geeft, wat hij precies hetzelfde ook als een symbool aan haar heeft gegeven. Hij zei dat die parel symbool stond voor het kindje.
Ik begrijp het gewoon niet. En mijn vriend begrijpt mij niet. Hij begrijpt niet dat ik hier verdrietig om werd. Ik heb gezegd dat ik het nu even niet kon begrijpen en even moest laten bezinken. Ik twijfel nu beetje aan mezelf of mn reactie wel gepast is, en of ik niet overdrijf.
vrijdag 24 oktober 2008 om 11:35
En ga nou niet die arme moeder er ook nog bij betrekken .
Maakt verdorie mooie dingen, zoon blij, unieke cadeaus voor twee mensen van wie hij veel houdt. Klaar.
Als ik zijn moeder was en ik had het geweten had ik 'm eraan herinnerd dat vrouwen idd zo kunnen zijn. Dus of hij voor zijn eigen gemoedsrust iets verschillends zou uitkiezen. Maar misschien wist ze het niet of zou ze de hele gedachtengang niet belangrijk vinden.
Het gaat uiteindelijk toch om de intentie bij cadeaus. Die was en is heel mooi.
Maakt verdorie mooie dingen, zoon blij, unieke cadeaus voor twee mensen van wie hij veel houdt. Klaar.
Als ik zijn moeder was en ik had het geweten had ik 'm eraan herinnerd dat vrouwen idd zo kunnen zijn. Dus of hij voor zijn eigen gemoedsrust iets verschillends zou uitkiezen. Maar misschien wist ze het niet of zou ze de hele gedachtengang niet belangrijk vinden.
Het gaat uiteindelijk toch om de intentie bij cadeaus. Die was en is heel mooi.
vrijdag 24 oktober 2008 om 11:36
quote:bitterandsweet schreef op 24 oktober 2008 @ 10:20:
Het cadeau is, hoe wrang ook in dit geval, ook daar symbolisch voor: hij heeft twee vrouwen waar hij om geeft. Jij wilt graag de belangrijkste zijn. Check dat, want door zijn daden geeft hij jou dat gevoel niet, hij doet precies hetzelfde bij een andere vrouw. Ik denk dat het daar in dit geval om gaat.Ja precies. Ik wil graag het gevoel krijgen dat ik speciaal ben, en niet op dezelfde manier als haar. En dat gevoel krijg ik niet als hij mij gewoon precies hetzelfde geeft; een parelketting gemaakt door zn moeder. En daarbij gaat het nu niet alleen om mij, maar om iets wat we samen hebben gedeeld. Dat hij daarvoor letterlijk een symbool neemt wat hij ook aan haar heeft gegeven begrijp ik niet.
Het cadeau is, hoe wrang ook in dit geval, ook daar symbolisch voor: hij heeft twee vrouwen waar hij om geeft. Jij wilt graag de belangrijkste zijn. Check dat, want door zijn daden geeft hij jou dat gevoel niet, hij doet precies hetzelfde bij een andere vrouw. Ik denk dat het daar in dit geval om gaat.Ja precies. Ik wil graag het gevoel krijgen dat ik speciaal ben, en niet op dezelfde manier als haar. En dat gevoel krijg ik niet als hij mij gewoon precies hetzelfde geeft; een parelketting gemaakt door zn moeder. En daarbij gaat het nu niet alleen om mij, maar om iets wat we samen hebben gedeeld. Dat hij daarvoor letterlijk een symbool neemt wat hij ook aan haar heeft gegeven begrijp ik niet.
vrijdag 24 oktober 2008 om 11:53
quote:Capibara schreef op 24 oktober 2008 @ 11:28:
Ik zou het ook ècht niet leuk vinden als hij iets waarvan ik dacht dat hij het speciaal voor mij had uitgezocht en wat zo'n bijzondere betekenis zou hebben ook aan 'een vriendin' zou geven. Zeker niet als hij ook nog eens verliefd op die vriendin is geweest. De ketting zou toch die bijzondere symbolische betekenis voor een groot deel verliezen als zou blijken als hij die bij wijze van spreken aan jan en alleman uitdeelt. Het zou anders geweest zijn als hij haar een ander soort ketting gegeven zou hebben. Ook niet heel leuk, maar dan blijft die parel in ieder geval symbool staan voor je abortus. Het lijkt me namelijk reuze pijnlijk om diezelfde parel ook bij die vriendin om haar nek te zien hangen, alser voor jou zo'n emotionele betekenis aan hangt.
Ja precies. Dat hij haar een ketting heeft gegeven ok dat kan. Misschien ook niet leuk, maar als het een heel ander soort ketting was geweest had het voor mij wel verschil gemaakt.
Maar gewoon precies ook een parel met de woorden erbij, dat het gaat om de parel en dat hij dat als bijzonder symbool wilde geven. Hoe kan hij mij nou zeggen dat het zo bijzonder is en zoiets nooit geeft tenzij iemand heel bijzonder is, en dan daarna erbij melden dat hij haar ook een parel heeft gegeven. Dat gaat er bij mij nu nog even niet in.
Zijn moeder weet trouwens van de symboliek en de abortus. Sterker nog, hij vertelde mij dat zijn moeder en hij toendertijd voor die vriendin en nu ook weer bij mij samen bedacht hebben om een parel te geven.
Ik zou het ook ècht niet leuk vinden als hij iets waarvan ik dacht dat hij het speciaal voor mij had uitgezocht en wat zo'n bijzondere betekenis zou hebben ook aan 'een vriendin' zou geven. Zeker niet als hij ook nog eens verliefd op die vriendin is geweest. De ketting zou toch die bijzondere symbolische betekenis voor een groot deel verliezen als zou blijken als hij die bij wijze van spreken aan jan en alleman uitdeelt. Het zou anders geweest zijn als hij haar een ander soort ketting gegeven zou hebben. Ook niet heel leuk, maar dan blijft die parel in ieder geval symbool staan voor je abortus. Het lijkt me namelijk reuze pijnlijk om diezelfde parel ook bij die vriendin om haar nek te zien hangen, alser voor jou zo'n emotionele betekenis aan hangt.
Ja precies. Dat hij haar een ketting heeft gegeven ok dat kan. Misschien ook niet leuk, maar als het een heel ander soort ketting was geweest had het voor mij wel verschil gemaakt.
Maar gewoon precies ook een parel met de woorden erbij, dat het gaat om de parel en dat hij dat als bijzonder symbool wilde geven. Hoe kan hij mij nou zeggen dat het zo bijzonder is en zoiets nooit geeft tenzij iemand heel bijzonder is, en dan daarna erbij melden dat hij haar ook een parel heeft gegeven. Dat gaat er bij mij nu nog even niet in.
Zijn moeder weet trouwens van de symboliek en de abortus. Sterker nog, hij vertelde mij dat zijn moeder en hij toendertijd voor die vriendin en nu ook weer bij mij samen bedacht hebben om een parel te geven.
vrijdag 24 oktober 2008 om 12:06
quote:MissKaatje schreef op 24 oktober 2008 @ 09:50:
Even los van het parelverhaal: ik zou niet blij zijn met een vriend die een beste vriendin heeft waar hij ook ooit verliefd op is geweest. En dan geeft hij haar ook nog een ketting...
Distractions, is dat niet hetgeen wat je tegen staat?ja, helemaal mee eens, maar dat is misschien juist mijn proleem...
Even los van het parelverhaal: ik zou niet blij zijn met een vriend die een beste vriendin heeft waar hij ook ooit verliefd op is geweest. En dan geeft hij haar ook nog een ketting...
Distractions, is dat niet hetgeen wat je tegen staat?ja, helemaal mee eens, maar dat is misschien juist mijn proleem...
vrijdag 24 oktober 2008 om 12:07
TO, ga een gesprek met hem aan over wat jij betekent en die vriendin voor hem. Vertel hem (hij heeft dat nou eenmaal zelf niet door kennelijk) dat je bij een precies hetzelfde cadeau, ook nog symbolisch bij beiden, niet het gevoel krijgt dat jij meer betekent. A special gift for a special one, zeggen ze, maar ja, het is toch niet gek dat als je hiervan zou moeten maken: a special two, dat je dat niet echt een goed gevoel geeft?
Als hij het goed uit kan leggen, als hij je goed duidelijk kan maken dat jij voor hem de belangrijkste bent, dan kun je er weer een goed gevoel bij hebben. Hoewel het een idee zou zijn nog iets alleen bij jouw parel er bij te laten maken (moet die moeder maar weer aan het werk, eigen schuld, had ze zich maar beter moeten inleven in haar eigen soort haha) , hoeft niet groot te zijn, maar je wilt je onderscheiden voelen.
Je geliefde is een bijzonder iemand, die zich onderscheidt van anderen, juist doordat je geliefden bent, dus die ga je ook onderscheidend behandelen.
Als hij het goed uit kan leggen, als hij je goed duidelijk kan maken dat jij voor hem de belangrijkste bent, dan kun je er weer een goed gevoel bij hebben. Hoewel het een idee zou zijn nog iets alleen bij jouw parel er bij te laten maken (moet die moeder maar weer aan het werk, eigen schuld, had ze zich maar beter moeten inleven in haar eigen soort haha) , hoeft niet groot te zijn, maar je wilt je onderscheiden voelen.
Je geliefde is een bijzonder iemand, die zich onderscheidt van anderen, juist doordat je geliefden bent, dus die ga je ook onderscheidend behandelen.
vrijdag 24 oktober 2008 om 12:13
quote:Distractions schreef op 24 oktober 2008 @ 11:53:
Zijn moeder weet trouwens van de symboliek en de abortus. Sterker nog, hij vertelde mij dat zijn moeder en hij toendertijd voor die vriendin en nu ook weer bij mij samen bedacht hebben om een parel te geven.
Ik zou zo blij zijn met zo'n cadeau. Waar twee mensen zo over nadenken, wat zo ontzettend van die moeder zelf is (ben zelf kunstenaar dus echt, geloof me, dat is iets heel persoonlijks en liefdevols), waar zoveel in zit.
Ik wou voor jou dat je dat ook kon zien. Dan zou je zien dat je iets heel bijzonders en waardevols hebt gekregen, los van anderen. Dat is voor jou! Helemaal.
Om de vreselijke Dr Phil te quoten: wil je geluk of wil je gelijk?
Als je echt een reden hebt om te voelen dat hij niet over haar heen is, niet helemaal gaat voor de relatie met jou, begrijp ik je pijn. Is dat niet zo, is het jaloezie, angst, een ander achteraf die liefde niet gunnen, dan zit het in jou en moet je het daar oplossen ipv gelijk willen hebben. Je hebt dan geen gelijk, hij houdt van jou, hier en nu, daar gaat het om.
Kijk uit dat je gevoelens die oprecht en liefdevol zijn niet stuk maakt met je angst. Of dat zo is kun jij het beste beoordelen .
Zijn moeder weet trouwens van de symboliek en de abortus. Sterker nog, hij vertelde mij dat zijn moeder en hij toendertijd voor die vriendin en nu ook weer bij mij samen bedacht hebben om een parel te geven.
Ik zou zo blij zijn met zo'n cadeau. Waar twee mensen zo over nadenken, wat zo ontzettend van die moeder zelf is (ben zelf kunstenaar dus echt, geloof me, dat is iets heel persoonlijks en liefdevols), waar zoveel in zit.
Ik wou voor jou dat je dat ook kon zien. Dan zou je zien dat je iets heel bijzonders en waardevols hebt gekregen, los van anderen. Dat is voor jou! Helemaal.
Om de vreselijke Dr Phil te quoten: wil je geluk of wil je gelijk?
Als je echt een reden hebt om te voelen dat hij niet over haar heen is, niet helemaal gaat voor de relatie met jou, begrijp ik je pijn. Is dat niet zo, is het jaloezie, angst, een ander achteraf die liefde niet gunnen, dan zit het in jou en moet je het daar oplossen ipv gelijk willen hebben. Je hebt dan geen gelijk, hij houdt van jou, hier en nu, daar gaat het om.
Kijk uit dat je gevoelens die oprecht en liefdevol zijn niet stuk maakt met je angst. Of dat zo is kun jij het beste beoordelen .
vrijdag 24 oktober 2008 om 12:19
Kan het niet zijn de vriendin in kwestie het kettinkje heeft teruggegeven omdat zij geen gevoelens voor hem heeft? In dat geval ben je wel de enige met die ketting.
Sorry, dat klinkt misschien flauw, maar ik vind het wel vreemd. Exact dezelfde ketting? Dat verzin je toch niet? De bedoeling is vast goed maar ik vind het ongepast. En lomp. Ja, mannen kunnen soms de plank mis slaan (al moet ik zeggen dat ik zo'n beetje de meest attente en bedachtzame man ter wereld heb als het op dit soort zaken aankomt, dus het geldt lang niet voor alle mannen), maar dit vind ik eerder een gevalletje de plank missen op kilometers afstand.
Sorry, dat klinkt misschien flauw, maar ik vind het wel vreemd. Exact dezelfde ketting? Dat verzin je toch niet? De bedoeling is vast goed maar ik vind het ongepast. En lomp. Ja, mannen kunnen soms de plank mis slaan (al moet ik zeggen dat ik zo'n beetje de meest attente en bedachtzame man ter wereld heb als het op dit soort zaken aankomt, dus het geldt lang niet voor alle mannen), maar dit vind ik eerder een gevalletje de plank missen op kilometers afstand.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
vrijdag 24 oktober 2008 om 12:25
quote:Feliciaatje schreef op 24 oktober 2008 @ 12:13:
[...]
Ik zou zo blij zijn met zo'n cadeau. Waar twee mensen zo over nadenken, wat zo ontzettend van die moeder zelf is (ben zelf kunstenaar dus echt, geloof me, dat is iets heel persoonlijks en liefdevols), waar zoveel in zit.
Ik wou voor jou dat je dat ook kon zien. Dan zou je zien dat je iets heel bijzonders en waardevols hebt gekregen, los van anderen. Dat is voor jou! Helemaal.
Om de vreselijke Dr Phil te quoten: wil je geluk of wil je gelijk?
Kijk uit dat je gevoelens die oprecht en liefdevol zijn niet stuk maakt met je angst. Of dat zo is kun jij het beste beoordelen .
Ik denk dat TO haar gevoel ook echt en oprecht is. En ik denk dat het wel degelijk een terecht gevoel is. En die vreselijke quote: ze wil juist geluk... vandaar dat ze geen goed gevoel erover heeft.
Juist als kunstenaar zou je toch moeten weten dat je iets heel persoonlijks, eigens, niet twee keer exaxt hetzelfde maakt.
[...]
Ik zou zo blij zijn met zo'n cadeau. Waar twee mensen zo over nadenken, wat zo ontzettend van die moeder zelf is (ben zelf kunstenaar dus echt, geloof me, dat is iets heel persoonlijks en liefdevols), waar zoveel in zit.
Ik wou voor jou dat je dat ook kon zien. Dan zou je zien dat je iets heel bijzonders en waardevols hebt gekregen, los van anderen. Dat is voor jou! Helemaal.
Om de vreselijke Dr Phil te quoten: wil je geluk of wil je gelijk?
Kijk uit dat je gevoelens die oprecht en liefdevol zijn niet stuk maakt met je angst. Of dat zo is kun jij het beste beoordelen .
Ik denk dat TO haar gevoel ook echt en oprecht is. En ik denk dat het wel degelijk een terecht gevoel is. En die vreselijke quote: ze wil juist geluk... vandaar dat ze geen goed gevoel erover heeft.
Juist als kunstenaar zou je toch moeten weten dat je iets heel persoonlijks, eigens, niet twee keer exaxt hetzelfde maakt.
vrijdag 24 oktober 2008 om 12:30
Misschien is die moeder gewoon heel erg goed in het maken van parelkettingen?
Vervolgens zou je nog kunnen bedenken of hopen dat de ketting die hij aan dat andere meisje heeft gegeven misschien wel wat minder goed gelukt was of een minder mooie parel had... maar wil je dat écht? Moet hij niet voor iedereen die hij een kado wil geven, streven naar het mooiste kado dat hij kan bedenken/aankomen?
Ik snap absoluut hoe je je voelt en als ik in jouw schoenen zou staan had ik er ongetwijfeld een groot drama van gemaakt dat zou eindigen in de wetenschap dat hij een mooi kado probeerde te geven en dat ik daar een drama van moest/wilde maken en aan het eind van het liedje zou ik me schuldig voelen (maar ook wel sterk stiekem dat ik het punt had gemaakt) en zou de ketting nooit meer de betekenis krijgen die ermee bedoeld was.
Dat is wat IK waarschijnlijk zou doen en dus raad ik JOU aan om het vooraal even te laten bezinken en op een rustig moment zeker wel even te vertellen dat je het niet zo'n geweldige actie vindt. Als je het rustig doet kan hij je vast uitleggen waarom hij er niet een probleem in ziet om twee kettingen aan twee vrouwen te geven.
Ik weet niet wat voor mensen jouw vriend en zijn moeder zijn maar mijn vriendje is gek op stenen, op een beetje zweverige wijze... hij geeft graag stenen kado aan mensen die veel voor hem betekenen of van wie hij denkt 'dat ze dat nodig hebben'. Daarbij heeft de ene steen voor hem een heel andere lading en betekenis dan de andere. Misschien geldt dat ook voor jouw vriendje en parels.
Vervolgens zou je nog kunnen bedenken of hopen dat de ketting die hij aan dat andere meisje heeft gegeven misschien wel wat minder goed gelukt was of een minder mooie parel had... maar wil je dat écht? Moet hij niet voor iedereen die hij een kado wil geven, streven naar het mooiste kado dat hij kan bedenken/aankomen?
Ik snap absoluut hoe je je voelt en als ik in jouw schoenen zou staan had ik er ongetwijfeld een groot drama van gemaakt dat zou eindigen in de wetenschap dat hij een mooi kado probeerde te geven en dat ik daar een drama van moest/wilde maken en aan het eind van het liedje zou ik me schuldig voelen (maar ook wel sterk stiekem dat ik het punt had gemaakt) en zou de ketting nooit meer de betekenis krijgen die ermee bedoeld was.
Dat is wat IK waarschijnlijk zou doen en dus raad ik JOU aan om het vooraal even te laten bezinken en op een rustig moment zeker wel even te vertellen dat je het niet zo'n geweldige actie vindt. Als je het rustig doet kan hij je vast uitleggen waarom hij er niet een probleem in ziet om twee kettingen aan twee vrouwen te geven.
Ik weet niet wat voor mensen jouw vriend en zijn moeder zijn maar mijn vriendje is gek op stenen, op een beetje zweverige wijze... hij geeft graag stenen kado aan mensen die veel voor hem betekenen of van wie hij denkt 'dat ze dat nodig hebben'. Daarbij heeft de ene steen voor hem een heel andere lading en betekenis dan de andere. Misschien geldt dat ook voor jouw vriendje en parels.
vrijdag 24 oktober 2008 om 12:30
[quote]Winterdip schreef op 24 oktober 2008 @ 12:19:
Kan het niet zijn de vriendin in kwestie het kettinkje heeft teruggegeven omdat zij geen gevoelens voor hem heeft? In dat geval ben je wel de enige met die ketting. quote:
Haha, dan zou ik hem nog groffer vinden
Sorry, dat klinkt misschien flauw, maar ik vind het wel vreemd. Exact dezelfde ketting? Dat verzin je toch niet? De bedoeling is vast goed maar ik vind het ongepast. En lomp. Ja, mannen kunnen soms de plank mis slaan (al moet ik zeggen dat ik zo'n beetje de meest attente en bedachtzame man ter wereld heb als het op dit soort zaken aankomt, dus het geldt lang niet voor alle mannen), maar dit vind ik eerder een gevalletje de plank missen op kilometers afstand.Ja, deze plank was zo ver dat ie em onmogelijk kon raken Waarom laat ie zijn moeder niet vast tien extra parels maken voor emotionele gebeurtenissen (met belangrijke vrouwen voor hem, eventueel zijn moeder zelf ook nog) in de toekomst?
Kan het niet zijn de vriendin in kwestie het kettinkje heeft teruggegeven omdat zij geen gevoelens voor hem heeft? In dat geval ben je wel de enige met die ketting. quote:
Haha, dan zou ik hem nog groffer vinden
Sorry, dat klinkt misschien flauw, maar ik vind het wel vreemd. Exact dezelfde ketting? Dat verzin je toch niet? De bedoeling is vast goed maar ik vind het ongepast. En lomp. Ja, mannen kunnen soms de plank mis slaan (al moet ik zeggen dat ik zo'n beetje de meest attente en bedachtzame man ter wereld heb als het op dit soort zaken aankomt, dus het geldt lang niet voor alle mannen), maar dit vind ik eerder een gevalletje de plank missen op kilometers afstand.Ja, deze plank was zo ver dat ie em onmogelijk kon raken Waarom laat ie zijn moeder niet vast tien extra parels maken voor emotionele gebeurtenissen (met belangrijke vrouwen voor hem, eventueel zijn moeder zelf ook nog) in de toekomst?
vrijdag 24 oktober 2008 om 12:33
quote:Feliciaatje schreef op 24 oktober 2008 @ 12:13:
[...]
Ik zou zo blij zijn met zo'n cadeau. Waar twee mensen zo over nadenken, wat zo ontzettend van die moeder zelf is (ben zelf kunstenaar dus echt, geloof me, dat is iets heel persoonlijks en liefdevols), waar zoveel in zit.
Ik wou voor jou dat je dat ook kon zien. Dan zou je zien dat je iets heel bijzonders en waardevols hebt gekregen, los van anderen. Dat is voor jou! Helemaal.
Ik vind het fijn dat je dit zo zegt, zal er zeker over nadenken!!
Om de vreselijke Dr Phil te quoten: wil je geluk of wil je gelijk?
Als je echt een reden hebt om te voelen dat hij niet over haar heen is, niet helemaal gaat voor de relatie met jou, begrijp ik je pijn. Is dat niet zo, is het jaloezie, angst, een ander achteraf die liefde niet gunnen, dan zit het in jou en moet je het daar oplossen ipv gelijk willen hebben. Je hebt dan geen gelijk, hij houdt van jou, hier en nu, daar gaat het om.
Kijk uit dat je gevoelens die oprecht en liefdevol zijn niet stuk maakt met je angst. Of dat zo is kun jij het beste beoordelen .
Nou, gedurende een bepaalde tijd in onze relatie ging hij inderdaad niet voor mij en stond zij op nummer 1 en niet ik. En ja, dat heeft me behoorlijk wat pijn gedaan. Het is nu op dit moment gelukkig anders, maar ik heb er wel nog wat moeite mee om het helemaal los te laten en achter me laten, omdat zij nog steeds aanwezig is. Ik weet ook dat dat beter zou zijn om het los te laten, en ben ook bang dat ik er juist dingen mee kapot maak.
Ik weet ook dat ik in het hier en nu moet denken, maar zij speelt in het hier en nu nog steeds een rol en ik heb er moeite mee om dat een goed plekje te geven.
[...]
Ik zou zo blij zijn met zo'n cadeau. Waar twee mensen zo over nadenken, wat zo ontzettend van die moeder zelf is (ben zelf kunstenaar dus echt, geloof me, dat is iets heel persoonlijks en liefdevols), waar zoveel in zit.
Ik wou voor jou dat je dat ook kon zien. Dan zou je zien dat je iets heel bijzonders en waardevols hebt gekregen, los van anderen. Dat is voor jou! Helemaal.
Ik vind het fijn dat je dit zo zegt, zal er zeker over nadenken!!
Om de vreselijke Dr Phil te quoten: wil je geluk of wil je gelijk?
Als je echt een reden hebt om te voelen dat hij niet over haar heen is, niet helemaal gaat voor de relatie met jou, begrijp ik je pijn. Is dat niet zo, is het jaloezie, angst, een ander achteraf die liefde niet gunnen, dan zit het in jou en moet je het daar oplossen ipv gelijk willen hebben. Je hebt dan geen gelijk, hij houdt van jou, hier en nu, daar gaat het om.
Kijk uit dat je gevoelens die oprecht en liefdevol zijn niet stuk maakt met je angst. Of dat zo is kun jij het beste beoordelen .
Nou, gedurende een bepaalde tijd in onze relatie ging hij inderdaad niet voor mij en stond zij op nummer 1 en niet ik. En ja, dat heeft me behoorlijk wat pijn gedaan. Het is nu op dit moment gelukkig anders, maar ik heb er wel nog wat moeite mee om het helemaal los te laten en achter me laten, omdat zij nog steeds aanwezig is. Ik weet ook dat dat beter zou zijn om het los te laten, en ben ook bang dat ik er juist dingen mee kapot maak.
Ik weet ook dat ik in het hier en nu moet denken, maar zij speelt in het hier en nu nog steeds een rol en ik heb er moeite mee om dat een goed plekje te geven.
vrijdag 24 oktober 2008 om 12:34
Voor een smid is dat iets anders omdat je daar in feite een beperkter spectrum hebt en iemand daarin een eigen stijl ontwikkelt, dan zullen aparte stukken eerder op elkaar kunnen lijken. Elk stuk is uniek omdat het met de hand gemaakt is. Elk stuk wordt gemaakt met een intentie, zeker als het speciaal voor iemand is. Een vriend van mij is ook edelsmid, het is echt iets persoonlijks als hij dingen voor mensen maakt. En als hij een ontwerp erg mooi vindt, heel "kloppend", kan hij het weer gebruiken.
Maar goed, ik begrijp dat we het hier over de emoties hebben. En natuurlijk zijn die echt. Maar emoties zijn daardoor nog niet per se waar, hebben niet per se gelijk.
Mijn intentie is niet om TO haar gevoelens erbij te misgunnen, natuurlijk moet ze daar wat mee want het zit haar dwars. Maar het is jammer als ze iets potentieel heel positiefs negatief interpreteert en zo dingen stuk maakt.
Ik zeg niet dat ik gelijk heb, ik probeer alleen een mogelijk ander perspectief te bieden. Want ik zie een intentie die heel goed en oprecht is en dat is ook waardevol. Het is jammer als dat weggeschoven wordt omdat het niet terzake zou doen. Dat doet het wel, ook.
Maar goed, ik begrijp dat we het hier over de emoties hebben. En natuurlijk zijn die echt. Maar emoties zijn daardoor nog niet per se waar, hebben niet per se gelijk.
Mijn intentie is niet om TO haar gevoelens erbij te misgunnen, natuurlijk moet ze daar wat mee want het zit haar dwars. Maar het is jammer als ze iets potentieel heel positiefs negatief interpreteert en zo dingen stuk maakt.
Ik zeg niet dat ik gelijk heb, ik probeer alleen een mogelijk ander perspectief te bieden. Want ik zie een intentie die heel goed en oprecht is en dat is ook waardevol. Het is jammer als dat weggeschoven wordt omdat het niet terzake zou doen. Dat doet het wel, ook.
vrijdag 24 oktober 2008 om 12:34
hmm en het zou ook nog zo kunnen zijn dat hij die ketting aan dat andere meisje heeft gegeven en daar heel blij mee was als cadeau. Dat hij nu hij jou graag iets bijzonders wilde geven, zo'n ketting het mooiste, meest betekenisvolle, was wat hij wilde geven. Jij bent nu immers voor hem belangrijker dan dat meisje, en dat meisje had al zo'n ketting gekregen. Had hij er jou twee moeten geven? Een ketting met meer parels eraan? Zo werkt het niet.
Misschien is zo'n ketting wel het mooiste cadeau wat hij wil geven en betekent het op die manier juist heel veel dat hij jou datzelfde cadeau heeft gegeven.
Misschien is zo'n ketting wel het mooiste cadeau wat hij wil geven en betekent het op die manier juist heel veel dat hij jou datzelfde cadeau heeft gegeven.
vrijdag 24 oktober 2008 om 12:40
Ik kan me de pijn daarvan goed voorstellen Distractions en dan is het idd extra zuur. Snap ik heel goed.
Zit het nu goed? Voel je je gelukkig met hem, is de relatie nu wel heel goed, veilig, vertrouwd?
Het verleden kan niet meer veranderd worden. Ik denk dat je terughoudend bent omdat je bang bent weer gekwetst te worden (begrijpelijk) maar zo misgun je jezelf ook de rust van die liefde volledig ervaren.
Gun jezelf wel die rust, die volheid daarvan. Alleen al voor jezelf. Pijn kun je niet vermijden, dan kan en zal gebeuren, hoort erbij. Je kunt er wel voor zorgen dat je oprecht geniet van het goede wat het leven en de liefde je ook geven.
Dit klinkt allemaal misschien wat suf en dozerig maar het werkt echt .
Zit het nu goed? Voel je je gelukkig met hem, is de relatie nu wel heel goed, veilig, vertrouwd?
Het verleden kan niet meer veranderd worden. Ik denk dat je terughoudend bent omdat je bang bent weer gekwetst te worden (begrijpelijk) maar zo misgun je jezelf ook de rust van die liefde volledig ervaren.
Gun jezelf wel die rust, die volheid daarvan. Alleen al voor jezelf. Pijn kun je niet vermijden, dan kan en zal gebeuren, hoort erbij. Je kunt er wel voor zorgen dat je oprecht geniet van het goede wat het leven en de liefde je ook geven.
Dit klinkt allemaal misschien wat suf en dozerig maar het werkt echt .
vrijdag 24 oktober 2008 om 12:42
quote:zeniiba schreef op 24 oktober 2008 @ 12:34:
hmm en het zou ook nog zo kunnen zijn dat hij die ketting aan dat andere meisje heeft gegeven en daar heel blij mee was als cadeau. Dat hij nu hij jou graag iets bijzonders wilde geven, zo'n ketting het mooiste, meest betekenisvolle, was wat hij wilde geven. Jij bent nu immers voor hem belangrijker dan dat meisje, en dat meisje had al zo'n ketting gekregen. Had hij er jou twee moeten geven? Een ketting met meer parels eraan? Zo werkt het niet.
Misschien is zo'n ketting wel het mooiste cadeau wat hij wil geven en betekent het op die manier juist heel veel dat hij jou datzelfde cadeau heeft gegeven.Ja ik begrijp wat je bedoelt, en dat zou zeker een heel fijne gedachte zijn als hij het zo zou zien
hmm en het zou ook nog zo kunnen zijn dat hij die ketting aan dat andere meisje heeft gegeven en daar heel blij mee was als cadeau. Dat hij nu hij jou graag iets bijzonders wilde geven, zo'n ketting het mooiste, meest betekenisvolle, was wat hij wilde geven. Jij bent nu immers voor hem belangrijker dan dat meisje, en dat meisje had al zo'n ketting gekregen. Had hij er jou twee moeten geven? Een ketting met meer parels eraan? Zo werkt het niet.
Misschien is zo'n ketting wel het mooiste cadeau wat hij wil geven en betekent het op die manier juist heel veel dat hij jou datzelfde cadeau heeft gegeven.Ja ik begrijp wat je bedoelt, en dat zou zeker een heel fijne gedachte zijn als hij het zo zou zien
vrijdag 24 oktober 2008 om 12:45
quote:Feliciaatje schreef op 24 oktober 2008 @ 12:40:
Ik kan me de pijn daarvan goed voorstellen Distractions en dan is het idd extra zuur. Snap ik heel goed.
Zit het nu goed? Voel je je gelukkig met hem, is de relatie nu wel heel goed, veilig, vertrouwd?
Het verleden kan niet meer veranderd worden. Ik denk dat je terughoudend bent omdat je bang bent weer gekwetst te worden (begrijpelijk) maar zo misgun je jezelf ook de rust van die liefde volledig ervaren.
Gun jezelf wel die rust, die volheid daarvan. Alleen al voor jezelf. Pijn kun je niet vermijden, dan kan en zal gebeuren, hoort erbij. Je kunt er wel voor zorgen dat je oprecht geniet van het goede wat het leven en de liefde je ook geven.
Dit klinkt allemaal misschien wat suf en dozerig maar het werkt echt .
Ja het zit nu wel goed en ik ben wel heel blij met hem! Ik heb denk ik wel een beetje angst dat zij weer op de een of andere manier een ongezonde rol gaat spelen in onze relatie. Dat wil ik echt niet meer, want dat heeft me teveel pijn gedaan. En ik ben soms ook bang dat hij dat niet inziet, hij ziet niet wat dit gevoelsmatig met mij gedaan heeft.
Er zijn wel wat spanningen ontstaan tussen haar en mij die ik heel graag wilde uitpraten, maar zij staat niet open voor een gesprek, waardoor ik het gevoel heb dat ik er niet verder mee kom.
Ik kan me de pijn daarvan goed voorstellen Distractions en dan is het idd extra zuur. Snap ik heel goed.
Zit het nu goed? Voel je je gelukkig met hem, is de relatie nu wel heel goed, veilig, vertrouwd?
Het verleden kan niet meer veranderd worden. Ik denk dat je terughoudend bent omdat je bang bent weer gekwetst te worden (begrijpelijk) maar zo misgun je jezelf ook de rust van die liefde volledig ervaren.
Gun jezelf wel die rust, die volheid daarvan. Alleen al voor jezelf. Pijn kun je niet vermijden, dan kan en zal gebeuren, hoort erbij. Je kunt er wel voor zorgen dat je oprecht geniet van het goede wat het leven en de liefde je ook geven.
Dit klinkt allemaal misschien wat suf en dozerig maar het werkt echt .
Ja het zit nu wel goed en ik ben wel heel blij met hem! Ik heb denk ik wel een beetje angst dat zij weer op de een of andere manier een ongezonde rol gaat spelen in onze relatie. Dat wil ik echt niet meer, want dat heeft me teveel pijn gedaan. En ik ben soms ook bang dat hij dat niet inziet, hij ziet niet wat dit gevoelsmatig met mij gedaan heeft.
Er zijn wel wat spanningen ontstaan tussen haar en mij die ik heel graag wilde uitpraten, maar zij staat niet open voor een gesprek, waardoor ik het gevoel heb dat ik er niet verder mee kom.
vrijdag 24 oktober 2008 om 13:34
quote:zeniiba schreef op 24 oktober 2008 @ 12:34:
hmm en het zou ook nog zo kunnen zijn dat hij die ketting aan dat andere meisje heeft gegeven en daar heel blij mee was als cadeau. Dat hij nu hij jou graag iets bijzonders wilde geven, zo'n ketting het mooiste, meest betekenisvolle, was wat hij wilde geven. Jij bent nu immers voor hem belangrijker dan dat meisje, en dat meisje had al zo'n ketting gekregen. Had hij er jou twee moeten geven? Een ketting met meer parels eraan? Zo werkt het niet.
Misschien is zo'n ketting wel het mooiste cadeau wat hij wil geven en betekent het op die manier juist heel veel dat hij jou datzelfde cadeau heeft gegeven.Eigenlijk precies wat ik ook wilde zeggen. Ik heb ook verschillende mannen in mijn leven (op verschillende tijden) hetzelfde cadeau gegeven, omdat dat iets heel persoonlijks voor me was, veel over mij vertelde en ik het plezier ervan graag met ze wilde delen. Het betekende niet meer of minder omdat ik het aan meer heb gegeven, het gaat om het geven, het verbinden. Dat wat ik het mooiste vind verandert niet zomaar en had ik een later iemand dan maar een ander cadeau moeten geven omdat ik het allermooiste al eens aan iemand had gegeven?
hmm en het zou ook nog zo kunnen zijn dat hij die ketting aan dat andere meisje heeft gegeven en daar heel blij mee was als cadeau. Dat hij nu hij jou graag iets bijzonders wilde geven, zo'n ketting het mooiste, meest betekenisvolle, was wat hij wilde geven. Jij bent nu immers voor hem belangrijker dan dat meisje, en dat meisje had al zo'n ketting gekregen. Had hij er jou twee moeten geven? Een ketting met meer parels eraan? Zo werkt het niet.
Misschien is zo'n ketting wel het mooiste cadeau wat hij wil geven en betekent het op die manier juist heel veel dat hij jou datzelfde cadeau heeft gegeven.Eigenlijk precies wat ik ook wilde zeggen. Ik heb ook verschillende mannen in mijn leven (op verschillende tijden) hetzelfde cadeau gegeven, omdat dat iets heel persoonlijks voor me was, veel over mij vertelde en ik het plezier ervan graag met ze wilde delen. Het betekende niet meer of minder omdat ik het aan meer heb gegeven, het gaat om het geven, het verbinden. Dat wat ik het mooiste vind verandert niet zomaar en had ik een later iemand dan maar een ander cadeau moeten geven omdat ik het allermooiste al eens aan iemand had gegeven?
vrijdag 24 oktober 2008 om 14:27
quote:Distractions schreef op 24 oktober 2008 @ 12:45:
[...]
Ja het zit nu wel goed en ik ben wel heel blij met hem! Ik heb denk ik wel een beetje angst dat zij weer op de een of andere manier een ongezonde rol gaat spelen in onze relatie. Dat wil ik echt niet meer, want dat heeft me teveel pijn gedaan. En ik ben soms ook bang dat hij dat niet inziet, hij ziet niet wat dit gevoelsmatig met mij gedaan heeft.
Er zijn wel wat spanningen ontstaan tussen haar en mij die ik heel graag wilde uitpraten, maar zij staat niet open voor een gesprek, waardoor ik het gevoel heb dat ik er niet verder mee kom.
Als zij het niet wil uitpraten, dan is dat zo. Daar kun je van balen en mee blijven zitten maar daar heb je dan jezelf mee. Niet effectief dus . Zij gaat je er niet bij helpen en die verplichting heeft ze ook niet. Dus moet je jezelf helpen.
Als je het gevoel hebt dat hij het niet snapt, begrijp ik daaruit dat het niet het makkelijkste onderwerp is voor jullie om over te praten. Je klinkt alsof je het hem nog verwijt. Nou krijg je de lastige vicieuze cirkel dat jij er alleen verwijtend over kan praten (want je voelt je niet gehoord) en hij wil er dan niet over praten of reageert defensief. En dan voel jij je weer niet gehoord en als je erover praat klinkt het weer als een verwijt enz enz. Zo kom je er niet uit. (Of doe ik teveel aannames?)
Het is gebeurd. Hij heeft het niet zo bedoeld om jou zo diep te kwetsen. Dat betekent niet dat je er niet nog eens goed met hem over mag praten maar dan moet je je afvragen: wat heb ik nodig om te horen? Is er uberhaupt iets wat hij kan zeggen dat die pijn nog kan wegnemen? Zo nee, dan moet je zelf iets doen met dat gevoel, het zelf weten te relativeren en een plek te geven. Als er wel iets is wat hij kan doen of zeggen dat helpt, dan moet je dat aangeven, eerlijk en open.
Dan haal je het uit de verwijtsfeer en kan hij er wrs meer mee. En heb jij er ook veel meer aan .
[...]
Ja het zit nu wel goed en ik ben wel heel blij met hem! Ik heb denk ik wel een beetje angst dat zij weer op de een of andere manier een ongezonde rol gaat spelen in onze relatie. Dat wil ik echt niet meer, want dat heeft me teveel pijn gedaan. En ik ben soms ook bang dat hij dat niet inziet, hij ziet niet wat dit gevoelsmatig met mij gedaan heeft.
Er zijn wel wat spanningen ontstaan tussen haar en mij die ik heel graag wilde uitpraten, maar zij staat niet open voor een gesprek, waardoor ik het gevoel heb dat ik er niet verder mee kom.
Als zij het niet wil uitpraten, dan is dat zo. Daar kun je van balen en mee blijven zitten maar daar heb je dan jezelf mee. Niet effectief dus . Zij gaat je er niet bij helpen en die verplichting heeft ze ook niet. Dus moet je jezelf helpen.
Als je het gevoel hebt dat hij het niet snapt, begrijp ik daaruit dat het niet het makkelijkste onderwerp is voor jullie om over te praten. Je klinkt alsof je het hem nog verwijt. Nou krijg je de lastige vicieuze cirkel dat jij er alleen verwijtend over kan praten (want je voelt je niet gehoord) en hij wil er dan niet over praten of reageert defensief. En dan voel jij je weer niet gehoord en als je erover praat klinkt het weer als een verwijt enz enz. Zo kom je er niet uit. (Of doe ik teveel aannames?)
Het is gebeurd. Hij heeft het niet zo bedoeld om jou zo diep te kwetsen. Dat betekent niet dat je er niet nog eens goed met hem over mag praten maar dan moet je je afvragen: wat heb ik nodig om te horen? Is er uberhaupt iets wat hij kan zeggen dat die pijn nog kan wegnemen? Zo nee, dan moet je zelf iets doen met dat gevoel, het zelf weten te relativeren en een plek te geven. Als er wel iets is wat hij kan doen of zeggen dat helpt, dan moet je dat aangeven, eerlijk en open.
Dan haal je het uit de verwijtsfeer en kan hij er wrs meer mee. En heb jij er ook veel meer aan .
vrijdag 24 oktober 2008 om 14:55
quote:Feliciaatje schreef op 24 oktober 2008 @ 14:27:
[...]
Als zij het niet wil uitpraten, dan is dat zo. Daar kun je van balen en mee blijven zitten maar daar heb je dan jezelf mee. Niet effectief dus . Zij gaat je er niet bij helpen en die verplichting heeft ze ook niet. Dus moet je jezelf helpen.
Als je het gevoel hebt dat hij het niet snapt, begrijp ik daaruit dat het niet het makkelijkste onderwerp is voor jullie om over te praten. Je klinkt alsof je het hem nog verwijt. Nou krijg je de lastige vicieuze cirkel dat jij er alleen verwijtend over kan praten (want je voelt je niet gehoord) en hij wil er dan niet over praten of reageert defensief. En dan voel jij je weer niet gehoord en als je erover praat klinkt het weer als een verwijt enz enz. Zo kom je er niet uit. (Of doe ik teveel aannames?)
Als we er praten gaat het niet in de verwijtsfeer. Gelukkig zitten we niet in die cirkel. Ik wil er alleen over praten als het een positieve manier gaat, maar dat is best moeilijk. Want het zijn wel dingen die hem aangaan. En ook al zeg ik dingen niet verwijtend, en weet hij dit, toch krijgt hij het gevoel van "dingen verkeerd doen".
Ik zeg hem ook duidelijk dat ik wil praten, niet om hem nog dingen te verwijten, maar gewoon om mijn gevoel even te luchten zodat we verder kunnen. Maar omdat het voor mij soms nog te emotioneel is, ben ik huiverig om te praten. Dus eigenlijk stel ik het een beetje uit. Maar goed, dit weekend gaan we dat wel doen hebben wel al afgesproken.
Het is gebeurd. Hij heeft het niet zo bedoeld om jou zo diep te kwetsen. Dat betekent niet dat je er niet nog eens goed met hem over mag praten maar dan moet je je afvragen: wat heb ik nodig om te horen? Is er uberhaupt iets wat hij kan zeggen dat die pijn nog kan wegnemen? Zo nee, dan moet je zelf iets doen met dat gevoel, het zelf weten te relativeren en een plek te geven. Als er wel iets is wat hij kan doen of zeggen dat helpt, dan moet je dat aangeven, eerlijk en open.
Dan haal je het uit de verwijtsfeer en kan hij er wrs meer mee. En heb jij er ook veel meer aan .
Ja, ik vraag me ook af, wat is wel goed om uit te spreken en wat niet? Ik ben dan wat te terughoudend omdat ik niet houd van conflicten en spanningen en wil dat alles goed loopt.
Ik heb gezegd tegen hem dat ik het nodig heb dat hij gewoon naar me luistert en me het gevoel geeft dat hij me begrijpt.
Ik vind het trouwens erg fijn dat iedereen hier zo meedenkt!!
Ik ga er nu inderdaad nog eens goed over nadenken wat ik precies nodig heb om het achter me te laten, zodat ik dat ook goed kan verwoorden naar hem toe.
[...]
Als zij het niet wil uitpraten, dan is dat zo. Daar kun je van balen en mee blijven zitten maar daar heb je dan jezelf mee. Niet effectief dus . Zij gaat je er niet bij helpen en die verplichting heeft ze ook niet. Dus moet je jezelf helpen.
Als je het gevoel hebt dat hij het niet snapt, begrijp ik daaruit dat het niet het makkelijkste onderwerp is voor jullie om over te praten. Je klinkt alsof je het hem nog verwijt. Nou krijg je de lastige vicieuze cirkel dat jij er alleen verwijtend over kan praten (want je voelt je niet gehoord) en hij wil er dan niet over praten of reageert defensief. En dan voel jij je weer niet gehoord en als je erover praat klinkt het weer als een verwijt enz enz. Zo kom je er niet uit. (Of doe ik teveel aannames?)
Als we er praten gaat het niet in de verwijtsfeer. Gelukkig zitten we niet in die cirkel. Ik wil er alleen over praten als het een positieve manier gaat, maar dat is best moeilijk. Want het zijn wel dingen die hem aangaan. En ook al zeg ik dingen niet verwijtend, en weet hij dit, toch krijgt hij het gevoel van "dingen verkeerd doen".
Ik zeg hem ook duidelijk dat ik wil praten, niet om hem nog dingen te verwijten, maar gewoon om mijn gevoel even te luchten zodat we verder kunnen. Maar omdat het voor mij soms nog te emotioneel is, ben ik huiverig om te praten. Dus eigenlijk stel ik het een beetje uit. Maar goed, dit weekend gaan we dat wel doen hebben wel al afgesproken.
Het is gebeurd. Hij heeft het niet zo bedoeld om jou zo diep te kwetsen. Dat betekent niet dat je er niet nog eens goed met hem over mag praten maar dan moet je je afvragen: wat heb ik nodig om te horen? Is er uberhaupt iets wat hij kan zeggen dat die pijn nog kan wegnemen? Zo nee, dan moet je zelf iets doen met dat gevoel, het zelf weten te relativeren en een plek te geven. Als er wel iets is wat hij kan doen of zeggen dat helpt, dan moet je dat aangeven, eerlijk en open.
Dan haal je het uit de verwijtsfeer en kan hij er wrs meer mee. En heb jij er ook veel meer aan .
Ja, ik vraag me ook af, wat is wel goed om uit te spreken en wat niet? Ik ben dan wat te terughoudend omdat ik niet houd van conflicten en spanningen en wil dat alles goed loopt.
Ik heb gezegd tegen hem dat ik het nodig heb dat hij gewoon naar me luistert en me het gevoel geeft dat hij me begrijpt.
Ik vind het trouwens erg fijn dat iedereen hier zo meedenkt!!
Ik ga er nu inderdaad nog eens goed over nadenken wat ik precies nodig heb om het achter me te laten, zodat ik dat ook goed kan verwoorden naar hem toe.
vrijdag 24 oktober 2008 om 15:09
Welk gevoel heb je er precies aan overgehouden, welke twijfels en angsten? Misschien helpt het om het hier eens helder op te schrijven voordat je er met hem over gaat praten. Of knal het eerst eens neer in een wordbestandje, zodat de eerste pijnlijke lading eraf is. En kijk dan wat praktisch overeind blijft, wat heb je nodig, waar zit je nog heel erg mee enz.
Is goed om dat helder te overzien voor dit soort gesprekken. Als je de eerste pijn al gehad hebt, kun je er daarna rustiger over praten . En zelfs al word je pissig of verdrietig, dat mag best, hij mag dat zien als dat er nou juist wel uit moet naar hem toe. Maar probeer een manier te vinden waar je zelf achter staat.
Is goed om dat helder te overzien voor dit soort gesprekken. Als je de eerste pijn al gehad hebt, kun je er daarna rustiger over praten . En zelfs al word je pissig of verdrietig, dat mag best, hij mag dat zien als dat er nou juist wel uit moet naar hem toe. Maar probeer een manier te vinden waar je zelf achter staat.
