Relaties
alle pijlers
Partner biecht op...
maandag 18 april 2016 om 15:01
Even een nieuwe nick aangemaakt.
Gisteren kreeg ik schokkend nieuws.
Mijn man was opvallend stil, ik vroeg wat er was, hij wilde boven met me praten.
(De kinderen waren beneden, 2 jongens, puberleeftijd)
Veel schuldbewust slikken, geprevel, maar het hoge woord kwam eruit.
Hij biechtte op dat hij wrs genitale wratten had. Hij ging ermee naar de dokter. De kans bestond dat ik het ook had. Hij was in december naar de hoeren geweest, handwerk met pijpen, weliswaar met condooms, maar hij had al gegoogled en genitale wratten konden ook doorgegeven worden buiten de randen van het condoom. Mss via haar handen of besmet met een vieze handdoek.
Hij blijkt in de afgelopen 10 jaar totaal 4x naar de hoeren geweest te zijn, waarvan altijd met condoom, 1x geneukt, rest pijpen/handwerk. *EDIT: Inmiddels heeft hij opgebiecht dat het om ongeveer 25x gaat.* Daarnaast is hij elke keer voorafgaand aan zo'n bezoekje een keer of 4 a 5 er gaan 'kijken', in die wijk waar de prostituees zitten. Voorpret. Ofzoiets.
Ik ben ongelooflijk in de war. We zijn al 20 jaar bij elkaar. We hadden -zo dacht ik- een prima relatie, een goed sex leven, (min. 1x p wk, en altijd bevredigend). En, dit vind ik het ergste, we hadden (dacht ik) altijd een open relatie waarin alles bespreekbaar was.
Nu ineens is alles veranderd.
Hij liegt dus al zeker 10 jaar.
Is niet trouw.
Hoe kun je dit jarenlang vóór je houden? Terwijl we intieme gesprekken hadden over geheime fantasieën, heb het hem wel eens speels gevraagd; zou je niet eens naar een parenavond willen? Of een prostituee? Lijkt je dat spannend? Maar dan zoende hij me innig, en zweerde dat ik de enige voor hem was, hij zou het niet eens KUNNEN met een ander...
Ik voel me zo'n SUKKEL dat ik het geloofde. Schaam me...
Voel me eenzaam, met dit geheim. Ik kan/wil er met niemand over praten. Weet ook niet hoe ik nu verder moet. Hij vroeg me huilend of ik het wel goed vond dat hij naast me sliep, gisteravond. En ik zei verbaasd van 'ja, natuurlijk, waar moet je anders slapen?'
Verdoofd.
Ik heb geen passende emoties, kan het niet overzien. Weet niet of ik boos ben, verdrietig, of wat dan ook. Ik heb hem ook gezegd dat ik niet weet wat ik ermee moet. Dat het tijd nodig heeft.
Hoe kan ik hem nog ooit vertrouwen?
Hoe kan ik ooit nog sex met hem hebben? Ik walg als ik nu aan zijn lichaam denk.
Het was geen eenmalig slippertje, in een dronken bui.
Hij heeft dus de afgelopen 10 jaar zeker 25x daar rondgelopen, zijn fantasie gevoed, tot hij aan zijn lust toegaf. Daarna voelde hij zich schuldig en vies, zegt hij, en was 'de behoefte' weer een tijd weg.
Pffff. Wat moet ik hiermee?
Door op dit forum te schrijven, hoop ik het wat beter te kunnen plaatsen. Van me af te kunnen schrijven. Mss dat ik dan ontdek wat ik voel, vind, denk. Ben benieuwd naar de mening van anderen. Want IK weet het ff niet.
Gisteren kreeg ik schokkend nieuws.
Mijn man was opvallend stil, ik vroeg wat er was, hij wilde boven met me praten.
(De kinderen waren beneden, 2 jongens, puberleeftijd)
Veel schuldbewust slikken, geprevel, maar het hoge woord kwam eruit.
Hij biechtte op dat hij wrs genitale wratten had. Hij ging ermee naar de dokter. De kans bestond dat ik het ook had. Hij was in december naar de hoeren geweest, handwerk met pijpen, weliswaar met condooms, maar hij had al gegoogled en genitale wratten konden ook doorgegeven worden buiten de randen van het condoom. Mss via haar handen of besmet met een vieze handdoek.
Hij blijkt in de afgelopen 10 jaar totaal 4x naar de hoeren geweest te zijn, waarvan altijd met condoom, 1x geneukt, rest pijpen/handwerk. *EDIT: Inmiddels heeft hij opgebiecht dat het om ongeveer 25x gaat.* Daarnaast is hij elke keer voorafgaand aan zo'n bezoekje een keer of 4 a 5 er gaan 'kijken', in die wijk waar de prostituees zitten. Voorpret. Ofzoiets.
Ik ben ongelooflijk in de war. We zijn al 20 jaar bij elkaar. We hadden -zo dacht ik- een prima relatie, een goed sex leven, (min. 1x p wk, en altijd bevredigend). En, dit vind ik het ergste, we hadden (dacht ik) altijd een open relatie waarin alles bespreekbaar was.
Nu ineens is alles veranderd.
Hij liegt dus al zeker 10 jaar.
Is niet trouw.
Hoe kun je dit jarenlang vóór je houden? Terwijl we intieme gesprekken hadden over geheime fantasieën, heb het hem wel eens speels gevraagd; zou je niet eens naar een parenavond willen? Of een prostituee? Lijkt je dat spannend? Maar dan zoende hij me innig, en zweerde dat ik de enige voor hem was, hij zou het niet eens KUNNEN met een ander...
Ik voel me zo'n SUKKEL dat ik het geloofde. Schaam me...
Voel me eenzaam, met dit geheim. Ik kan/wil er met niemand over praten. Weet ook niet hoe ik nu verder moet. Hij vroeg me huilend of ik het wel goed vond dat hij naast me sliep, gisteravond. En ik zei verbaasd van 'ja, natuurlijk, waar moet je anders slapen?'
Verdoofd.
Ik heb geen passende emoties, kan het niet overzien. Weet niet of ik boos ben, verdrietig, of wat dan ook. Ik heb hem ook gezegd dat ik niet weet wat ik ermee moet. Dat het tijd nodig heeft.
Hoe kan ik hem nog ooit vertrouwen?
Hoe kan ik ooit nog sex met hem hebben? Ik walg als ik nu aan zijn lichaam denk.
Het was geen eenmalig slippertje, in een dronken bui.
Hij heeft dus de afgelopen 10 jaar zeker 25x daar rondgelopen, zijn fantasie gevoed, tot hij aan zijn lust toegaf. Daarna voelde hij zich schuldig en vies, zegt hij, en was 'de behoefte' weer een tijd weg.
Pffff. Wat moet ik hiermee?
Door op dit forum te schrijven, hoop ik het wat beter te kunnen plaatsen. Van me af te kunnen schrijven. Mss dat ik dan ontdek wat ik voel, vind, denk. Ben benieuwd naar de mening van anderen. Want IK weet het ff niet.
woensdag 20 april 2016 om 14:50
quote:Zeeland1970 schreef op 20 april 2016 @ 14:38:
[...]
Dankje voor je reactie.
Wilde alleen ff op bovenstaande zin reageren, rest kon ik plaatsen.
Het gaat niet om die 2 uur (als het dat al was) hoeren bezoek op 20 jaar.
Het gaat om een voor hem levensgrote obsessie, waar hij dus voor koos om het verborgen te houden. (Oplopende spanningsboog, frustraties , wanhoop, zich vies voelen, walgen, toch erheen, terug, twijfel, nee, toch niet, aan niets anders kunnen denken, weer terugrijden, uren in de auto daar zitten, geparkeerd, klamme handen aan het stuur, dilemma, wel doen, niet doen, weer terug, urenlang filmpjes kijken, porno, "nee-schat-lekker-gesport hoor-beetje-spierpijn-hier", plannen maken om 2 dagen later terug te gaan, weer daarheen, nu uitstappen, rondlopen, wel een pet op om onherkenbaar te zijn, etc etc, dagen, weken, maandenlang. Eigenlijk al dit beeld, in vlagen, vanaf je 18 de,.
Dat vind ik een behoorlijk 'dingetje' om achter te houden.
Niet die 2 uur hoeren bezoek an sick.
Waarom eis je dan van je man en garantie dat hij niet meer naar de hoeren gaat, in plaats van de garantie dat hij daar voortaan eerlijk over is?
Dit gaat over het feit dat je nu ontdekt dat je geen controle hebt over wat je man doet. Hij kan rustig tien jaar lang af en toe naar de hoeren gaan zonder dat jij er ook maar iets van merkt. Mensen, ook jouw man, doen niet alrijd wat jij denkt dat ze doen. En er is geen enkele manier om die garantie af te dwingen. Soms is dat naar en pijnlijk, maar het kan hem bevrijdend zijn om dat gewoon te accepteren. Het leven doet soms pijn. Waarna je in alle rust zelf kan kiezen of jij in je relatie wil blijven na deze ontdekking.
[...]
Dankje voor je reactie.
Wilde alleen ff op bovenstaande zin reageren, rest kon ik plaatsen.
Het gaat niet om die 2 uur (als het dat al was) hoeren bezoek op 20 jaar.
Het gaat om een voor hem levensgrote obsessie, waar hij dus voor koos om het verborgen te houden. (Oplopende spanningsboog, frustraties , wanhoop, zich vies voelen, walgen, toch erheen, terug, twijfel, nee, toch niet, aan niets anders kunnen denken, weer terugrijden, uren in de auto daar zitten, geparkeerd, klamme handen aan het stuur, dilemma, wel doen, niet doen, weer terug, urenlang filmpjes kijken, porno, "nee-schat-lekker-gesport hoor-beetje-spierpijn-hier", plannen maken om 2 dagen later terug te gaan, weer daarheen, nu uitstappen, rondlopen, wel een pet op om onherkenbaar te zijn, etc etc, dagen, weken, maandenlang. Eigenlijk al dit beeld, in vlagen, vanaf je 18 de,.
Dat vind ik een behoorlijk 'dingetje' om achter te houden.
Niet die 2 uur hoeren bezoek an sick.
Waarom eis je dan van je man en garantie dat hij niet meer naar de hoeren gaat, in plaats van de garantie dat hij daar voortaan eerlijk over is?
Dit gaat over het feit dat je nu ontdekt dat je geen controle hebt over wat je man doet. Hij kan rustig tien jaar lang af en toe naar de hoeren gaan zonder dat jij er ook maar iets van merkt. Mensen, ook jouw man, doen niet alrijd wat jij denkt dat ze doen. En er is geen enkele manier om die garantie af te dwingen. Soms is dat naar en pijnlijk, maar het kan hem bevrijdend zijn om dat gewoon te accepteren. Het leven doet soms pijn. Waarna je in alle rust zelf kan kiezen of jij in je relatie wil blijven na deze ontdekking.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
woensdag 20 april 2016 om 14:52
quote:smalltalkxpert schreef op 20 april 2016 @ 14:02:
TO: Wat moet er veranderen om hem in toom te houden? Vindt hij bij jou wat hij zoekt, of weet je op voorhand dat je er geen moeite voor wil doen? Want, als je geen moeite kunt doen, dan wordt het niets meer. Laat het bezinken en denk aan je toekomst met de kinderen, met of zonder hem in huis.
Want helemaal weg is hij natuurlijk nooit, als vader van je kinderen.
Moet IK hem (voortaan) in toom houden...? Ik hoop niet dat je dat bedoelt wat dat kan ik niet en die rol wil ik ook niet.
Of hij vindt bij mij wat hij zoekt..? Ik dacht dus v wel. Maar na deze kant v hem te hebben gehoord. Ik weet het niet. Of ik extra moeite voor hem wil doen...? Als het gaat om helpen meedenken om te gaan met de sex verslaving (of hoe je dit stuk ook wil noemen)? JA. Als je bedoelt dat ik nu voortaan acrobatische toeren in bed moet gaan uithalen om hem te overtuigen dat hij aan mij genoeg heeft..? NEE.
Ik KAN niemand 100% 'vervullen'. Kromme spanningsbogen herkennen, hierop anticiperen en ombuigen. En dat wil ik ook niet. Ik ben niet zijn therapeut.
TO: Wat moet er veranderen om hem in toom te houden? Vindt hij bij jou wat hij zoekt, of weet je op voorhand dat je er geen moeite voor wil doen? Want, als je geen moeite kunt doen, dan wordt het niets meer. Laat het bezinken en denk aan je toekomst met de kinderen, met of zonder hem in huis.
Want helemaal weg is hij natuurlijk nooit, als vader van je kinderen.
Moet IK hem (voortaan) in toom houden...? Ik hoop niet dat je dat bedoelt wat dat kan ik niet en die rol wil ik ook niet.
Of hij vindt bij mij wat hij zoekt..? Ik dacht dus v wel. Maar na deze kant v hem te hebben gehoord. Ik weet het niet. Of ik extra moeite voor hem wil doen...? Als het gaat om helpen meedenken om te gaan met de sex verslaving (of hoe je dit stuk ook wil noemen)? JA. Als je bedoelt dat ik nu voortaan acrobatische toeren in bed moet gaan uithalen om hem te overtuigen dat hij aan mij genoeg heeft..? NEE.
Ik KAN niemand 100% 'vervullen'. Kromme spanningsbogen herkennen, hierop anticiperen en ombuigen. En dat wil ik ook niet. Ik ben niet zijn therapeut.
woensdag 20 april 2016 om 14:56
quote:merel66 schreef op 20 april 2016 @ 14:54:
Zeeland1970, Ik weet bijna zeker dat het niet bij 4x gebleven is. Hij liegt...
Ik heb gekeken of ik je ene privé berichtje kan sturen maar dat kan niet lijkt het. Kun je even kijken of je dat in kunt stellen ?
groetjes
MerelWaar baseer je dat bijna zeker weten op ? Op een gevoeletje van jezelf ? De theeblaadjes zeiden het vanmorgen ? Projectietje van jouw ervaringen op die van TO ?
Zeeland1970, Ik weet bijna zeker dat het niet bij 4x gebleven is. Hij liegt...
Ik heb gekeken of ik je ene privé berichtje kan sturen maar dat kan niet lijkt het. Kun je even kijken of je dat in kunt stellen ?
groetjes
MerelWaar baseer je dat bijna zeker weten op ? Op een gevoeletje van jezelf ? De theeblaadjes zeiden het vanmorgen ? Projectietje van jouw ervaringen op die van TO ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 20 april 2016 om 14:56
HuLang: ik zie je punt en natuurlijk horen we slechts een kant van het verhaal, maar ik vind dat er eigenlijk geen rechtvaardigingsgrond is voor het gedrag van de man van TO. Ik vind ook niet dat je kunt stellen dat TO nu in de slachtoffer rol duikt, integendeel.
Elle: Je zult ongetwijfeld goede bedoelingen hebben, maar ik vind wel dat jij jouw mening erg opdringt aan TO en daarmee je boekje te buiten gaat. Sneu - dat jij zo over alle mannen denkt, niet alle mannen zijn pigs...
Elle: Je zult ongetwijfeld goede bedoelingen hebben, maar ik vind wel dat jij jouw mening erg opdringt aan TO en daarmee je boekje te buiten gaat. Sneu - dat jij zo over alle mannen denkt, niet alle mannen zijn pigs...
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
woensdag 20 april 2016 om 14:57
quote:blijfgewoonbianca schreef op 20 april 2016 @ 14:56:
[...]
Waar baseer je dat bijna zeker weten op ? Op een gevoeletje van jezelf ? De theeblaadjes zeiden het vanmorgen ? Projectietje van jouw ervaringen op die van TO ?
Precies!
Dat vind ik altijd zo frappant BGB: dat mensen niet alleen denken of voelen, maar dat ze ZEKER weten hoe de bekende vork in de steel zit. Ze kennen noch TO noch TO's man...
[...]
Waar baseer je dat bijna zeker weten op ? Op een gevoeletje van jezelf ? De theeblaadjes zeiden het vanmorgen ? Projectietje van jouw ervaringen op die van TO ?
Precies!
Dat vind ik altijd zo frappant BGB: dat mensen niet alleen denken of voelen, maar dat ze ZEKER weten hoe de bekende vork in de steel zit. Ze kennen noch TO noch TO's man...
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
woensdag 20 april 2016 om 15:00
quote:Zeeland1970 schreef op 20 april 2016 @ 14:52:
[...]
Moet IK hem (voortaan) in toom houden...? Ik hoop niet dat je dat bedoelt wat dat kan ik niet en die rol wil ik ook niet.
Of hij vindt bij mij wat hij zoekt..? Ik dacht dus v wel. Maar na deze kant v hem te hebben gehoord. Ik weet het niet. Of ik extra moeite voor hem wil doen...? Als het gaat om helpen meedenken om te gaan met de sex verslaving (of hoe je dit stuk ook wil noemen)? JA. Als je bedoelt dat ik nu voortaan acrobatische toeren in bed moet gaan uithalen om hem te overtuigen dat hij aan mij genoeg heeft..? NEE.
Ik KAN niemand 100% 'vervullen'. Kromme spanningsbogen herkennen, hierop anticiperen en ombuigen. En dat wil ik ook niet. Ik ben niet zijn therapeut.
Als we uitgaan van een probleem, dan zou ik heel raar vinden als jij niet mee zou willen denken en hem bijvoorbeeld, als jij oplopende spanning bemerkt , niet daar even op zou wijzen. Dat zou je normaal gesproken ook doen als je partner suikerziekte heeft en je zou merken dat hij " te laag " zit.
Van mij mag je wat hij doet of deed bestempelen zoals je wilt, maar als jij zegt dat jullie samen verder gaan en je vindt het verder helemaal alleen zijn pakkie aan dat het nooit meer gebeurt dan ben je niet meer zijn partner.
[...]
Moet IK hem (voortaan) in toom houden...? Ik hoop niet dat je dat bedoelt wat dat kan ik niet en die rol wil ik ook niet.
Of hij vindt bij mij wat hij zoekt..? Ik dacht dus v wel. Maar na deze kant v hem te hebben gehoord. Ik weet het niet. Of ik extra moeite voor hem wil doen...? Als het gaat om helpen meedenken om te gaan met de sex verslaving (of hoe je dit stuk ook wil noemen)? JA. Als je bedoelt dat ik nu voortaan acrobatische toeren in bed moet gaan uithalen om hem te overtuigen dat hij aan mij genoeg heeft..? NEE.
Ik KAN niemand 100% 'vervullen'. Kromme spanningsbogen herkennen, hierop anticiperen en ombuigen. En dat wil ik ook niet. Ik ben niet zijn therapeut.
Als we uitgaan van een probleem, dan zou ik heel raar vinden als jij niet mee zou willen denken en hem bijvoorbeeld, als jij oplopende spanning bemerkt , niet daar even op zou wijzen. Dat zou je normaal gesproken ook doen als je partner suikerziekte heeft en je zou merken dat hij " te laag " zit.
Van mij mag je wat hij doet of deed bestempelen zoals je wilt, maar als jij zegt dat jullie samen verder gaan en je vindt het verder helemaal alleen zijn pakkie aan dat het nooit meer gebeurt dan ben je niet meer zijn partner.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 20 april 2016 om 15:01
quote:merel66 schreef op 20 april 2016 @ 15:00:
Sorry, In dit geval weet ik dat wel. Maar dat wil ik graag zelf aan TO vertellen, ook waar ze hulp kan vinden.
Meer wil ik jullie niet vertellen, en jullie hebben het recht te twijfelen aan wat ik zeg.Je kent TO ' s man ? Anders is het bullshit.
Sorry, In dit geval weet ik dat wel. Maar dat wil ik graag zelf aan TO vertellen, ook waar ze hulp kan vinden.
Meer wil ik jullie niet vertellen, en jullie hebben het recht te twijfelen aan wat ik zeg.Je kent TO ' s man ? Anders is het bullshit.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 20 april 2016 om 15:01
woensdag 20 april 2016 om 15:04
woensdag 20 april 2016 om 15:04
quote:Watson schreef op 20 april 2016 @ 14:43:
Ligt het aan mij? Ik vind dat er een beetje apart over gedacht wordt.
Dus als ik het goed begrijp zijn heel veel dames bereid hun man terug te nemen als hij af en toe over de schreef gaat. Want de rest was wel heel fijn/goed/leuk.
Ik heb daar nog nooit een relatie in verbroken. Niet altijd leuk als je lief over de schreef gaat, maar als de relatie verder goed is zeker niet onoverkomelijk. Voor mij, maar ik ben niet TO en ook niet jou .
Sommigen hebben het zelfs over dat 'minder leuke kantje' dan maar te accepteren.
Natuurlijk heeft iedereen mindere kanten. En op den duur accepteer je dat je partner wellicht niet zo secuur is als het om stofzuigen gaat of dat hij/zij niet logisch de vaatwasser inruimt. Maar hoort af en toe naar de hoeren gaan daar ook bij? En het hele proces daar omheen? Want wanneer worden de afgesproken grenzen dan wel echt overtreden?
Dat ligt er aan aan wie je het vraagt, hè. Niet iedereen denkt daar het zelfde over. Voor to is de grens overschreden, en daar gaat het nu om.
Het is niet alleen maar vier keer gebeurd in 10 jaar. Zoals TO aangeeft heeft meneer uitvoerig over de dames gefantaseerd, zelfs door de straten gelopen om het vlees meermaals te keuren. Behalve 4x fysiek vreemdgaan is hij dus ook uitgebreid mentaal daarmee bezig geweest. Dit accepteren zou voor mij inhouden dat bij tijden ik dan minder interessant ben dan de DVP van dat moment. En wat voor DVP is dat dan op dat moment? Jonger/ouder/grotere borsten/dun/dik? Ik zou zo ontzettend achterdochtig worden, dat is geen leven meer.
TO's man geeft aan dat hij zich er schuldig/smerig over voelt. Maar toch heeft hij niet 1 maar 4 keer dit proces doorlopen. En hoe lang duurt zo'n proces? Een maand? Of een half jaar? Hij heeft gewoon vier keer bewust die keuze gemaakt. Hij zette vier keer sowieso graag zijn leven met TO en de kinderen op het spel.
Ik vind dat iets onbegrijpelijks.Dat kan. Dat vindt to ook. Ik begrijp wel hoe het ongeveer werkt, denk ik, maar begrijpen maakt dingen niet altijd acceptabel. En om te bepalen of je iets wil accepteren hoef je het niet per se te begrijpen.
Ligt het aan mij? Ik vind dat er een beetje apart over gedacht wordt.
Dus als ik het goed begrijp zijn heel veel dames bereid hun man terug te nemen als hij af en toe over de schreef gaat. Want de rest was wel heel fijn/goed/leuk.
Ik heb daar nog nooit een relatie in verbroken. Niet altijd leuk als je lief over de schreef gaat, maar als de relatie verder goed is zeker niet onoverkomelijk. Voor mij, maar ik ben niet TO en ook niet jou .
Sommigen hebben het zelfs over dat 'minder leuke kantje' dan maar te accepteren.
Natuurlijk heeft iedereen mindere kanten. En op den duur accepteer je dat je partner wellicht niet zo secuur is als het om stofzuigen gaat of dat hij/zij niet logisch de vaatwasser inruimt. Maar hoort af en toe naar de hoeren gaan daar ook bij? En het hele proces daar omheen? Want wanneer worden de afgesproken grenzen dan wel echt overtreden?
Dat ligt er aan aan wie je het vraagt, hè. Niet iedereen denkt daar het zelfde over. Voor to is de grens overschreden, en daar gaat het nu om.
Het is niet alleen maar vier keer gebeurd in 10 jaar. Zoals TO aangeeft heeft meneer uitvoerig over de dames gefantaseerd, zelfs door de straten gelopen om het vlees meermaals te keuren. Behalve 4x fysiek vreemdgaan is hij dus ook uitgebreid mentaal daarmee bezig geweest. Dit accepteren zou voor mij inhouden dat bij tijden ik dan minder interessant ben dan de DVP van dat moment. En wat voor DVP is dat dan op dat moment? Jonger/ouder/grotere borsten/dun/dik? Ik zou zo ontzettend achterdochtig worden, dat is geen leven meer.
TO's man geeft aan dat hij zich er schuldig/smerig over voelt. Maar toch heeft hij niet 1 maar 4 keer dit proces doorlopen. En hoe lang duurt zo'n proces? Een maand? Of een half jaar? Hij heeft gewoon vier keer bewust die keuze gemaakt. Hij zette vier keer sowieso graag zijn leven met TO en de kinderen op het spel.
Ik vind dat iets onbegrijpelijks.Dat kan. Dat vindt to ook. Ik begrijp wel hoe het ongeveer werkt, denk ik, maar begrijpen maakt dingen niet altijd acceptabel. En om te bepalen of je iets wil accepteren hoef je het niet per se te begrijpen.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
woensdag 20 april 2016 om 15:07
quote:BWitched schreef op 20 april 2016 @ 14:50:
[...]
Waarom eis je dan van je man en garantie dat hij niet meer naar de hoeren gaat, in plaats van de garantie dat hij daar voortaan eerlijk over is?
Dit gaat over het feit dat je nu ontdekt dat je geen controle hebt over wat je man doet. Hij kan rustig tien jaar lang af en toe naar de hoeren gaan zonder dat jij er ook maar iets van merkt. Mensen, ook jouw man, doen niet alrijd wat jij denkt dat ze doen. En er is geen enkele manier om die garantie af te dwingen. Soms is dat naar en pijnlijk, maar het kan hem bevrijdend zijn om dat gewoon te accepteren. Het leven doet soms pijn. Waarna je in alle rust zelf kan kiezen of jij in je relatie wil blijven na deze ontdekking.
huh? Ik eis helemaal geen garantie v hem dat hij niet meer naar de hoeren gaat. Dit is iets dat hij uit zichzelf (een keer of 100) beloofde, na het opbiechten. Waarna ik zei dat ik wel geloof dat hij dit nu denkt/meent, maar niet geloof dat hij dat waar kan maken, zolang hij niet snapt wat hem ertoe aanzette om te gaan.
Als hij dit idd allemaal zo levensbepalend en walgelijk vindt v zichzelf, dan zal hij dit serieus aan moeten gaan pakken.
Wat IK hier vervolgens mee kan, dat is dan weer MIJN proces.
En ik verwacht niet dat mensen doen wat ik vind dat ze moeten doen (?)
Ik verwacht/hoop wel dat ze eerlijk zijn in hun behoeftes en wensen. Dat ze tot op zekere hoogte echt en kwetsbaar durven te zijn, zoals ik dat ook doe. Want dat is toch de kern (imo) van een echt, contact.
[...]
Waarom eis je dan van je man en garantie dat hij niet meer naar de hoeren gaat, in plaats van de garantie dat hij daar voortaan eerlijk over is?
Dit gaat over het feit dat je nu ontdekt dat je geen controle hebt over wat je man doet. Hij kan rustig tien jaar lang af en toe naar de hoeren gaan zonder dat jij er ook maar iets van merkt. Mensen, ook jouw man, doen niet alrijd wat jij denkt dat ze doen. En er is geen enkele manier om die garantie af te dwingen. Soms is dat naar en pijnlijk, maar het kan hem bevrijdend zijn om dat gewoon te accepteren. Het leven doet soms pijn. Waarna je in alle rust zelf kan kiezen of jij in je relatie wil blijven na deze ontdekking.
huh? Ik eis helemaal geen garantie v hem dat hij niet meer naar de hoeren gaat. Dit is iets dat hij uit zichzelf (een keer of 100) beloofde, na het opbiechten. Waarna ik zei dat ik wel geloof dat hij dit nu denkt/meent, maar niet geloof dat hij dat waar kan maken, zolang hij niet snapt wat hem ertoe aanzette om te gaan.
Als hij dit idd allemaal zo levensbepalend en walgelijk vindt v zichzelf, dan zal hij dit serieus aan moeten gaan pakken.
Wat IK hier vervolgens mee kan, dat is dan weer MIJN proces.
En ik verwacht niet dat mensen doen wat ik vind dat ze moeten doen (?)
Ik verwacht/hoop wel dat ze eerlijk zijn in hun behoeftes en wensen. Dat ze tot op zekere hoogte echt en kwetsbaar durven te zijn, zoals ik dat ook doe. Want dat is toch de kern (imo) van een echt, contact.
woensdag 20 april 2016 om 15:09
quote:Lovely1987 schreef op 20 april 2016 @ 15:04:
[...]
Waarom zeik jij altijd iedereen zo af en doe je alsof je de wijsheid in pacht hebt? Doe ff een keer normaal zeg! Misschien kent die meid hem idd anders kon ze het ook niet zeker weten.Hoiiiii.
[...]
Waarom zeik jij altijd iedereen zo af en doe je alsof je de wijsheid in pacht hebt? Doe ff een keer normaal zeg! Misschien kent die meid hem idd anders kon ze het ook niet zeker weten.Hoiiiii.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 20 april 2016 om 15:14
quote:HuLang schreef op 20 april 2016 @ 14:36:
[...]
Wat ik bedoel is dat iemand, voor wie enkele keren hoerenbezoek geen big deal is, haar schouders recht en doorgaat, geen nieuwe nick aanmaakt om zich te laten overstelpen met allerlei impressies van anderen, elk gebaseerd op eigen ervaring of agenda. Je wordt hier en daar sterk genoemd maar dat ben je volgens mij niet, want een sterk persoon lost dit zelf op zonder haar privéleven op straat te gooien. Ik vind jou een groot dramaqueen-gehalte hebben en dat staat er rotter dan ik bedoel. Het komt op me over als jouw moment-of-glory-in-the-bad-men's-world en hoewel ik er vertrouwen in heb dat je geen overdreven acties onderneemt laat je tegelijk ook toe dat je onzeker wordt gemaakt door sommige extreme suggesties.Waar ben jij nou bezig? Dit is geen vrije gedachte, dit is iemand opzettelijk willen kwetsen en neerhalen. Jij bent trouwens degene die hele extreme suggesties doet en ze heeft je elke keer keurig geantwoord, is dit een spelletje van je op haar in te hakken onder het mom "sorry, ik bedoel het goed maar......". Jij vindt dat iemand na 2 dagen exact moet weten wat ze moet denken en voelen, misschien tijd om iets aan je sociaal inzicht te doen.
[...]
Wat ik bedoel is dat iemand, voor wie enkele keren hoerenbezoek geen big deal is, haar schouders recht en doorgaat, geen nieuwe nick aanmaakt om zich te laten overstelpen met allerlei impressies van anderen, elk gebaseerd op eigen ervaring of agenda. Je wordt hier en daar sterk genoemd maar dat ben je volgens mij niet, want een sterk persoon lost dit zelf op zonder haar privéleven op straat te gooien. Ik vind jou een groot dramaqueen-gehalte hebben en dat staat er rotter dan ik bedoel. Het komt op me over als jouw moment-of-glory-in-the-bad-men's-world en hoewel ik er vertrouwen in heb dat je geen overdreven acties onderneemt laat je tegelijk ook toe dat je onzeker wordt gemaakt door sommige extreme suggesties.Waar ben jij nou bezig? Dit is geen vrije gedachte, dit is iemand opzettelijk willen kwetsen en neerhalen. Jij bent trouwens degene die hele extreme suggesties doet en ze heeft je elke keer keurig geantwoord, is dit een spelletje van je op haar in te hakken onder het mom "sorry, ik bedoel het goed maar......". Jij vindt dat iemand na 2 dagen exact moet weten wat ze moet denken en voelen, misschien tijd om iets aan je sociaal inzicht te doen.
woensdag 20 april 2016 om 15:19
quote:merel66 schreef op 20 april 2016 @ 14:54:
Zeeland1970, Ik weet bijna zeker dat het niet bij 4x gebleven is. Hij liegt...
Ik heb gekeken of ik je ene privé berichtje kan sturen maar dat kan niet lijkt het. Kun je even kijken of je dat in kunt stellen ?
groetjes
Merel
Als het goed is kan dit NU wel
(Iedereen die wil mag pb-en, ik waardeer alle reacties)
Zeeland1970, Ik weet bijna zeker dat het niet bij 4x gebleven is. Hij liegt...
Ik heb gekeken of ik je ene privé berichtje kan sturen maar dat kan niet lijkt het. Kun je even kijken of je dat in kunt stellen ?
groetjes
Merel
Als het goed is kan dit NU wel
(Iedereen die wil mag pb-en, ik waardeer alle reacties)
woensdag 20 april 2016 om 15:26
quote:blijfgewoonbianca schreef op 20 april 2016 @ 15:00:
[...]
Als we uitgaan van een probleem, dan zou ik heel raar vinden als jij niet mee zou willen denken en hem bijvoorbeeld, als jij oplopende spanning bemerkt , niet daar even op zou wijzen. Dat zou je normaal gesproken ook doen als je partner suikerziekte heeft en je zou merken dat hij " te laag " zit.
Van mij mag je wat hij doet of deed bestempelen zoals je wilt, maar als jij zegt dat jullie samen verder gaan en je vindt het verder helemaal alleen zijn pakkie aan dat het nooit meer gebeurt dan ben je niet meer zijn partner.
Ik zal/wil hem altijd attenderen op dingen die me opvallen, ook op oplopende spanningen. Dat deed ik al, en hij bij mij. Dat is betrokkenheid, en de wil om feedback te geven. Ik zou niet anders kunnen.
Maar ik weiger om hier in mijn eentje voor aansprakelijk of verantwoordelijk voor gesteld te worden. (Als rol v 'procesbewaker' zeg maar.)
[...]
Als we uitgaan van een probleem, dan zou ik heel raar vinden als jij niet mee zou willen denken en hem bijvoorbeeld, als jij oplopende spanning bemerkt , niet daar even op zou wijzen. Dat zou je normaal gesproken ook doen als je partner suikerziekte heeft en je zou merken dat hij " te laag " zit.
Van mij mag je wat hij doet of deed bestempelen zoals je wilt, maar als jij zegt dat jullie samen verder gaan en je vindt het verder helemaal alleen zijn pakkie aan dat het nooit meer gebeurt dan ben je niet meer zijn partner.
Ik zal/wil hem altijd attenderen op dingen die me opvallen, ook op oplopende spanningen. Dat deed ik al, en hij bij mij. Dat is betrokkenheid, en de wil om feedback te geven. Ik zou niet anders kunnen.
Maar ik weiger om hier in mijn eentje voor aansprakelijk of verantwoordelijk voor gesteld te worden. (Als rol v 'procesbewaker' zeg maar.)
woensdag 20 april 2016 om 15:27
quote:Zeeland1970 schreef op 20 april 2016 @ 15:07:
[...]
huh? Ik eis helemaal geen garantie v hem dat hij niet meer naar de hoeren gaat. Dit is iets dat hij uit zichzelf (een keer of 100) beloofde, na het opbiechten. Waarna ik zei dat ik wel geloof dat hij dit nu denkt/meent, maar niet geloof dat hij dat waar kan maken, zolang hij niet snapt wat hem ertoe aanzette om te gaan.
Als dat hoerenbezoek geen probleem is, hoeft hij toch niets te begrijpen? Dan moet hij alleen even zeggen wanneer hij gaat cq is geweest, toch?
Als hij dit idd allemaal zo levensbepalend en walgelijk vindt v zichzelf, dan zal hij dit serieus aan moeten gaan pakken.
Hij moet niets. Hij kan ook accepteren dat hij af en toe iets doet wat hij walgelijk vindt. Dat doet hij immers al jaren. En jij hebt er nooit last van gehad.
Wat IK hier vervolgens mee kan, dat is dan weer MIJN proces.
Dat dus. Precies dat. JIJ zal moeten bepalen wat je hiervan vindt. Wat je wel of niet wil, etc etc.
En ik verwacht niet dat mensen doen wat ik vind dat ze moeten doen (?)
Ik verwacht/hoop wel dat ze eerlijk zijn in hun behoeftes en wensen. Dat ze tot op zekere hoogte echt en kwetsbaar durven te zijn, zoals ik dat ook doe. Want dat is toch de kern (imo) van een echt, contact.Dan wil je toch iets van hem? Het was niet lelijk bedoeld. We hebben allemaal ideeën over wat anderen zouden moeten doen. Jij, ik, iedereen die hier schrijft. Maar jouw man deed niet wat jij graag had gewild dat hij deed. Hij stelde zich niet open en kwetsbaar op, en nu ben jij toch gekwetst omdat hij dat niet heeft gedaan? En hij kan jou nooit garanderen dat hij dat voortaan wel zal doen. Tijd zal leren of jij hem ooit weer kan vertrouwen.
[...]
huh? Ik eis helemaal geen garantie v hem dat hij niet meer naar de hoeren gaat. Dit is iets dat hij uit zichzelf (een keer of 100) beloofde, na het opbiechten. Waarna ik zei dat ik wel geloof dat hij dit nu denkt/meent, maar niet geloof dat hij dat waar kan maken, zolang hij niet snapt wat hem ertoe aanzette om te gaan.
Als dat hoerenbezoek geen probleem is, hoeft hij toch niets te begrijpen? Dan moet hij alleen even zeggen wanneer hij gaat cq is geweest, toch?
Als hij dit idd allemaal zo levensbepalend en walgelijk vindt v zichzelf, dan zal hij dit serieus aan moeten gaan pakken.
Hij moet niets. Hij kan ook accepteren dat hij af en toe iets doet wat hij walgelijk vindt. Dat doet hij immers al jaren. En jij hebt er nooit last van gehad.
Wat IK hier vervolgens mee kan, dat is dan weer MIJN proces.
Dat dus. Precies dat. JIJ zal moeten bepalen wat je hiervan vindt. Wat je wel of niet wil, etc etc.
En ik verwacht niet dat mensen doen wat ik vind dat ze moeten doen (?)
Ik verwacht/hoop wel dat ze eerlijk zijn in hun behoeftes en wensen. Dat ze tot op zekere hoogte echt en kwetsbaar durven te zijn, zoals ik dat ook doe. Want dat is toch de kern (imo) van een echt, contact.Dan wil je toch iets van hem? Het was niet lelijk bedoeld. We hebben allemaal ideeën over wat anderen zouden moeten doen. Jij, ik, iedereen die hier schrijft. Maar jouw man deed niet wat jij graag had gewild dat hij deed. Hij stelde zich niet open en kwetsbaar op, en nu ben jij toch gekwetst omdat hij dat niet heeft gedaan? En hij kan jou nooit garanderen dat hij dat voortaan wel zal doen. Tijd zal leren of jij hem ooit weer kan vertrouwen.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
woensdag 20 april 2016 om 15:28
quote:Zeeland1970 schreef op 20 april 2016 @ 15:26:
[...]
Ik zal/wil hem altijd attenderen op dingen die me opvallen, ook op oplopende spanningen. Dat deed ik al, en hij bij mij. Dat is betrokkenheid, en de wil om feedback te geven. Ik zou niet anders kunnen.
Maar ik weiger om hier in mijn eentje voor aansprakelijk of verantwoordelijk voor gesteld te worden.
Maar dat doet toch ook werkelijk niemand, jou aansprakelijk of verantwoordelijk stellen?
Waarom zeg je dat dan ; voelt het zo ?
[...]
Ik zal/wil hem altijd attenderen op dingen die me opvallen, ook op oplopende spanningen. Dat deed ik al, en hij bij mij. Dat is betrokkenheid, en de wil om feedback te geven. Ik zou niet anders kunnen.
Maar ik weiger om hier in mijn eentje voor aansprakelijk of verantwoordelijk voor gesteld te worden.
Maar dat doet toch ook werkelijk niemand, jou aansprakelijk of verantwoordelijk stellen?
Waarom zeg je dat dan ; voelt het zo ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 20 april 2016 om 15:30
quote:hiltje schreef op 20 april 2016 @ 14:09:
[...]
Op gedachten en fantasieen mag je niemand afrekenen. Het zou wat mij betreft echt om dat 4 keer een kwartiertje sexuele handelingen in een kamertje zijn. In 10 jaar.Op gedachten en fantsieën niet. Maar het zou mij erom gaan dat hij wetend ik dit niet Ok vind en het mijn hele gevoel van welbevinden in mijn relatie op zijn kop zet, het toch doet. In een relatie moet je in eerste instantie lief voor elkaar zijn. Je slaat je vrouw toch ook niet? Omdat je weet dat het haar pijn doet?
[...]
Op gedachten en fantasieen mag je niemand afrekenen. Het zou wat mij betreft echt om dat 4 keer een kwartiertje sexuele handelingen in een kamertje zijn. In 10 jaar.Op gedachten en fantsieën niet. Maar het zou mij erom gaan dat hij wetend ik dit niet Ok vind en het mijn hele gevoel van welbevinden in mijn relatie op zijn kop zet, het toch doet. In een relatie moet je in eerste instantie lief voor elkaar zijn. Je slaat je vrouw toch ook niet? Omdat je weet dat het haar pijn doet?
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
woensdag 20 april 2016 om 15:31
quote:Zeeland1970 schreef op 20 april 2016 @ 14:38:
[...]
Het gaat niet om die 2 uur (als het dat al was) hoeren bezoek op 20 jaar.
Het gaat om een voor hem levensgrote obsessie, waar hij dus voor koos om het verborgen te houden. (Oplopende spanningsboog, frustraties , wanhoop, zich vies voelen, walgen, toch erheen, terug, twijfel, nee, toch niet, aan niets anders kunnen denken, weer terugrijden, uren in de auto daar zitten, geparkeerd, klamme handen aan het stuur, dilemma, wel doen, niet doen, weer terug, urenlang filmpjes kijken, porno, "nee-schat-lekker-gesport hoor-beetje-spierpijn-hier", plannen maken om 2 dagen later terug te gaan, weer daarheen, nu uitstappen, rondlopen, wel een pet op om onherkenbaar te zijn, etc etc, dagen, weken, maandenlang. Eigenlijk al dit beeld, in vlagen, vanaf je 18 e
Dit dus. Dat vind ik persoonlijk een ranzig beeld. Een beeld waar ik geen respect voor heb.
Ik had rond mijn 20e 3 jaareen relatie met iemand die veel sexboekjes had (de computer was nog zeeeer zeldzaam). Hij deed een opleiding die weinig tijd kostte, ik studeerde. Dan kwam ik thuis en vroeg ik hoe was je dag. Dan had hij een groot deel van de dag in bed gelegen met die boekjes. Op een gegeven moment ging hij ook rondhangen in de rosse buurt en overwoog hij om met een hoer te gaan. Ik kon en wilde er niks meer mee. Get a life. Ik vind het zo zielig. Pathetic.
Dat en het feit dat ik de enige wil zijn in mjjn relatie maken dat ik er per direct uit zou stappen.
Dat iemand hierin verzeild raakt kan ik me nog voorstellen. Het is een glijdende schaal en sluipt erin denk ik, ook omdat je het niet makkelijk bespreekt.
maar kom op nou, dan zoek je toch hulp? Ik snap niet dat iemand dit wil voor zichzelf, nog naast dat een ieder wel kan bedenken dat je partner hier niet blij van wordt.
[...]
Het gaat niet om die 2 uur (als het dat al was) hoeren bezoek op 20 jaar.
Het gaat om een voor hem levensgrote obsessie, waar hij dus voor koos om het verborgen te houden. (Oplopende spanningsboog, frustraties , wanhoop, zich vies voelen, walgen, toch erheen, terug, twijfel, nee, toch niet, aan niets anders kunnen denken, weer terugrijden, uren in de auto daar zitten, geparkeerd, klamme handen aan het stuur, dilemma, wel doen, niet doen, weer terug, urenlang filmpjes kijken, porno, "nee-schat-lekker-gesport hoor-beetje-spierpijn-hier", plannen maken om 2 dagen later terug te gaan, weer daarheen, nu uitstappen, rondlopen, wel een pet op om onherkenbaar te zijn, etc etc, dagen, weken, maandenlang. Eigenlijk al dit beeld, in vlagen, vanaf je 18 e
Dit dus. Dat vind ik persoonlijk een ranzig beeld. Een beeld waar ik geen respect voor heb.
Ik had rond mijn 20e 3 jaareen relatie met iemand die veel sexboekjes had (de computer was nog zeeeer zeldzaam). Hij deed een opleiding die weinig tijd kostte, ik studeerde. Dan kwam ik thuis en vroeg ik hoe was je dag. Dan had hij een groot deel van de dag in bed gelegen met die boekjes. Op een gegeven moment ging hij ook rondhangen in de rosse buurt en overwoog hij om met een hoer te gaan. Ik kon en wilde er niks meer mee. Get a life. Ik vind het zo zielig. Pathetic.
Dat en het feit dat ik de enige wil zijn in mjjn relatie maken dat ik er per direct uit zou stappen.
Dat iemand hierin verzeild raakt kan ik me nog voorstellen. Het is een glijdende schaal en sluipt erin denk ik, ook omdat je het niet makkelijk bespreekt.
maar kom op nou, dan zoek je toch hulp? Ik snap niet dat iemand dit wil voor zichzelf, nog naast dat een ieder wel kan bedenken dat je partner hier niet blij van wordt.
woensdag 20 april 2016 om 15:37
Zeeland, blijf je eigen pad volgen en de antwoorden komen vanzelf. En geneer je niet, een reden waarom veel mensen niet scheiden heeft te maken met geld, angst voor de toekomst maar ook omdat ze vaak nog, ondanks alles, nog van hun partner houden.
Je wil niet iemand worden die puur handelt vanuit principes want blijkbaar wordt je daar ook een beetje bitter van en het is ook niet nodig want je hebt gewoon een keuze. Je kan best besluiten dat je wil scheiden maar dat betekent niet dat je volgende maand dan op een flatje 3 hoog achter moet zitten. Je zal nu rond de 43 zijn en dan is het moeilijker om alles even om te gooien dan als je 30 bent, alles duurt langer omdat je ook vaster in patronen zit. Maar je kan rustig zoeken naar een ander huisje, een beter betaalde baan, meer uren maken, welke toelages, subsidies enz. bestaan. Er zijn nog veel mogelijkheden maar voor nu is het denk ik belangrijker dat je eerst weet wat je nu voelt en wat je er mee moet.
Op het moment dat de angst gaat overheersen dat je vast zit in je huwelijk is het misschien wel tijd om met iemand te gaan praten en het liefst iemand die je kent. Een persoon die je kent, die weet waar je angsten zitten en die je kan helpen. Vaak heb je een groter netwerk dan je denkt, mensen die je kunnen helpen of de juiste weg kunnen wijzen. het nadeel van te lang alles voor je houden is dat je in een cirkel terecht komt waar geen mogelijkheden meer zijn maar alleen problemen. En weet je, er komt ook een moment dat je maling moet hebben aan de mening van anderen of schaamte voelen voor wat er is gebeurd. Mensen kunnen je niet raken als je zelf rationeel blijft denken. Nu is dit jou overkomen maar zo kent iedereen zijn eigen shit en schaamte is wat je alleen voelt uit angst voor vooroordelen. Mensen die dat doen zijn als Elle, ze zullen altijd vanuit hun eigen angsten reageren, ze bestaan maar je hoeft niet naar ze te luisteren.
Je wil niet iemand worden die puur handelt vanuit principes want blijkbaar wordt je daar ook een beetje bitter van en het is ook niet nodig want je hebt gewoon een keuze. Je kan best besluiten dat je wil scheiden maar dat betekent niet dat je volgende maand dan op een flatje 3 hoog achter moet zitten. Je zal nu rond de 43 zijn en dan is het moeilijker om alles even om te gooien dan als je 30 bent, alles duurt langer omdat je ook vaster in patronen zit. Maar je kan rustig zoeken naar een ander huisje, een beter betaalde baan, meer uren maken, welke toelages, subsidies enz. bestaan. Er zijn nog veel mogelijkheden maar voor nu is het denk ik belangrijker dat je eerst weet wat je nu voelt en wat je er mee moet.
Op het moment dat de angst gaat overheersen dat je vast zit in je huwelijk is het misschien wel tijd om met iemand te gaan praten en het liefst iemand die je kent. Een persoon die je kent, die weet waar je angsten zitten en die je kan helpen. Vaak heb je een groter netwerk dan je denkt, mensen die je kunnen helpen of de juiste weg kunnen wijzen. het nadeel van te lang alles voor je houden is dat je in een cirkel terecht komt waar geen mogelijkheden meer zijn maar alleen problemen. En weet je, er komt ook een moment dat je maling moet hebben aan de mening van anderen of schaamte voelen voor wat er is gebeurd. Mensen kunnen je niet raken als je zelf rationeel blijft denken. Nu is dit jou overkomen maar zo kent iedereen zijn eigen shit en schaamte is wat je alleen voelt uit angst voor vooroordelen. Mensen die dat doen zijn als Elle, ze zullen altijd vanuit hun eigen angsten reageren, ze bestaan maar je hoeft niet naar ze te luisteren.
woensdag 20 april 2016 om 15:42
quote:blijfgewoonbianca schreef op 20 april 2016 @ 15:28:
[...]
Maar dat doet toch ook werkelijk niemand, jou aansprakelijk of verantwoordelijk stellen?
Waarom zeg je dat dan ; voelt het zo ?
Goede vraag. Ehm..Ja, het was een gevoel dat me gisteravond bekroop tijdens zijn verhaal. Hij vertelde eea over hoe groot dit stuk eigenlijk was. Hoe lang het al speelde. Hoe intensief hij hiermee bezig is. En ik zat te luisteren. Hoorde over die grote impact op zijn leven. De zelf haat, walging, afkeer, en het desalniettemin niet los kunnen laten.
En ik vroeg me af hoe ik hem hiermee kon helpen. En OF ik dat wel kon bieden.
Ik voelde me machteloos, en kwaad, alsof hij een appèl op me deed om hem te 'redden' of 'verlossen' hiervan. En DAT KAN IK NIET. .! En die rol WIL ik dus ook niet. Ik KAN dit niet oplossen voor hem..! Het is te groot. En te verbonden met mijzelf. Ik zit met teveel gekwetstheid, voel me afgewezen, te kort schieten. En besodemieterd. Vanalles.
[...]
Maar dat doet toch ook werkelijk niemand, jou aansprakelijk of verantwoordelijk stellen?
Waarom zeg je dat dan ; voelt het zo ?
Goede vraag. Ehm..Ja, het was een gevoel dat me gisteravond bekroop tijdens zijn verhaal. Hij vertelde eea over hoe groot dit stuk eigenlijk was. Hoe lang het al speelde. Hoe intensief hij hiermee bezig is. En ik zat te luisteren. Hoorde over die grote impact op zijn leven. De zelf haat, walging, afkeer, en het desalniettemin niet los kunnen laten.
En ik vroeg me af hoe ik hem hiermee kon helpen. En OF ik dat wel kon bieden.
Ik voelde me machteloos, en kwaad, alsof hij een appèl op me deed om hem te 'redden' of 'verlossen' hiervan. En DAT KAN IK NIET. .! En die rol WIL ik dus ook niet. Ik KAN dit niet oplossen voor hem..! Het is te groot. En te verbonden met mijzelf. Ik zit met teveel gekwetstheid, voel me afgewezen, te kort schieten. En besodemieterd. Vanalles.
woensdag 20 april 2016 om 15:43
quote:Zeeland1970 schreef op 20 april 2016 @ 15:07:
[...]
huh? Ik eis helemaal geen garantie v hem dat hij niet meer naar de hoeren gaat. Dit is iets dat hij uit zichzelf (een keer of 100) beloofde, na het opbiechten. Waarna ik zei dat ik wel geloof dat hij dit nu denkt/meent, maar niet geloof dat hij dat waar kan maken, zolang hij niet snapt wat hem ertoe aanzette om te gaan.
Als hij dit idd allemaal zo levensbepalend en walgelijk vindt v zichzelf, dan zal hij dit serieus aan moeten gaan pakken.
Wat IK hier vervolgens mee kan, dat is dan weer MIJN proces.
En ik verwacht niet dat mensen doen wat ik vind dat ze moeten doen (?)
Ik verwacht/hoop wel dat ze eerlijk zijn in hun behoeftes en wensen. Dat ze tot op zekere hoogte echt en kwetsbaar durven te zijn, zoals ik dat ook doe. Want dat is toch de kern (imo) van een echt, contact.Eens.
[...]
huh? Ik eis helemaal geen garantie v hem dat hij niet meer naar de hoeren gaat. Dit is iets dat hij uit zichzelf (een keer of 100) beloofde, na het opbiechten. Waarna ik zei dat ik wel geloof dat hij dit nu denkt/meent, maar niet geloof dat hij dat waar kan maken, zolang hij niet snapt wat hem ertoe aanzette om te gaan.
Als hij dit idd allemaal zo levensbepalend en walgelijk vindt v zichzelf, dan zal hij dit serieus aan moeten gaan pakken.
Wat IK hier vervolgens mee kan, dat is dan weer MIJN proces.
En ik verwacht niet dat mensen doen wat ik vind dat ze moeten doen (?)
Ik verwacht/hoop wel dat ze eerlijk zijn in hun behoeftes en wensen. Dat ze tot op zekere hoogte echt en kwetsbaar durven te zijn, zoals ik dat ook doe. Want dat is toch de kern (imo) van een echt, contact.Eens.
