Relaties
alle pijlers
Partner biecht op...
maandag 18 april 2016 om 15:01
Even een nieuwe nick aangemaakt.
Gisteren kreeg ik schokkend nieuws.
Mijn man was opvallend stil, ik vroeg wat er was, hij wilde boven met me praten.
(De kinderen waren beneden, 2 jongens, puberleeftijd)
Veel schuldbewust slikken, geprevel, maar het hoge woord kwam eruit.
Hij biechtte op dat hij wrs genitale wratten had. Hij ging ermee naar de dokter. De kans bestond dat ik het ook had. Hij was in december naar de hoeren geweest, handwerk met pijpen, weliswaar met condooms, maar hij had al gegoogled en genitale wratten konden ook doorgegeven worden buiten de randen van het condoom. Mss via haar handen of besmet met een vieze handdoek.
Hij blijkt in de afgelopen 10 jaar totaal 4x naar de hoeren geweest te zijn, waarvan altijd met condoom, 1x geneukt, rest pijpen/handwerk. *EDIT: Inmiddels heeft hij opgebiecht dat het om ongeveer 25x gaat.* Daarnaast is hij elke keer voorafgaand aan zo'n bezoekje een keer of 4 a 5 er gaan 'kijken', in die wijk waar de prostituees zitten. Voorpret. Ofzoiets.
Ik ben ongelooflijk in de war. We zijn al 20 jaar bij elkaar. We hadden -zo dacht ik- een prima relatie, een goed sex leven, (min. 1x p wk, en altijd bevredigend). En, dit vind ik het ergste, we hadden (dacht ik) altijd een open relatie waarin alles bespreekbaar was.
Nu ineens is alles veranderd.
Hij liegt dus al zeker 10 jaar.
Is niet trouw.
Hoe kun je dit jarenlang vóór je houden? Terwijl we intieme gesprekken hadden over geheime fantasieën, heb het hem wel eens speels gevraagd; zou je niet eens naar een parenavond willen? Of een prostituee? Lijkt je dat spannend? Maar dan zoende hij me innig, en zweerde dat ik de enige voor hem was, hij zou het niet eens KUNNEN met een ander...
Ik voel me zo'n SUKKEL dat ik het geloofde. Schaam me...
Voel me eenzaam, met dit geheim. Ik kan/wil er met niemand over praten. Weet ook niet hoe ik nu verder moet. Hij vroeg me huilend of ik het wel goed vond dat hij naast me sliep, gisteravond. En ik zei verbaasd van 'ja, natuurlijk, waar moet je anders slapen?'
Verdoofd.
Ik heb geen passende emoties, kan het niet overzien. Weet niet of ik boos ben, verdrietig, of wat dan ook. Ik heb hem ook gezegd dat ik niet weet wat ik ermee moet. Dat het tijd nodig heeft.
Hoe kan ik hem nog ooit vertrouwen?
Hoe kan ik ooit nog sex met hem hebben? Ik walg als ik nu aan zijn lichaam denk.
Het was geen eenmalig slippertje, in een dronken bui.
Hij heeft dus de afgelopen 10 jaar zeker 25x daar rondgelopen, zijn fantasie gevoed, tot hij aan zijn lust toegaf. Daarna voelde hij zich schuldig en vies, zegt hij, en was 'de behoefte' weer een tijd weg.
Pffff. Wat moet ik hiermee?
Door op dit forum te schrijven, hoop ik het wat beter te kunnen plaatsen. Van me af te kunnen schrijven. Mss dat ik dan ontdek wat ik voel, vind, denk. Ben benieuwd naar de mening van anderen. Want IK weet het ff niet.
Gisteren kreeg ik schokkend nieuws.
Mijn man was opvallend stil, ik vroeg wat er was, hij wilde boven met me praten.
(De kinderen waren beneden, 2 jongens, puberleeftijd)
Veel schuldbewust slikken, geprevel, maar het hoge woord kwam eruit.
Hij biechtte op dat hij wrs genitale wratten had. Hij ging ermee naar de dokter. De kans bestond dat ik het ook had. Hij was in december naar de hoeren geweest, handwerk met pijpen, weliswaar met condooms, maar hij had al gegoogled en genitale wratten konden ook doorgegeven worden buiten de randen van het condoom. Mss via haar handen of besmet met een vieze handdoek.
Hij blijkt in de afgelopen 10 jaar totaal 4x naar de hoeren geweest te zijn, waarvan altijd met condoom, 1x geneukt, rest pijpen/handwerk. *EDIT: Inmiddels heeft hij opgebiecht dat het om ongeveer 25x gaat.* Daarnaast is hij elke keer voorafgaand aan zo'n bezoekje een keer of 4 a 5 er gaan 'kijken', in die wijk waar de prostituees zitten. Voorpret. Ofzoiets.
Ik ben ongelooflijk in de war. We zijn al 20 jaar bij elkaar. We hadden -zo dacht ik- een prima relatie, een goed sex leven, (min. 1x p wk, en altijd bevredigend). En, dit vind ik het ergste, we hadden (dacht ik) altijd een open relatie waarin alles bespreekbaar was.
Nu ineens is alles veranderd.
Hij liegt dus al zeker 10 jaar.
Is niet trouw.
Hoe kun je dit jarenlang vóór je houden? Terwijl we intieme gesprekken hadden over geheime fantasieën, heb het hem wel eens speels gevraagd; zou je niet eens naar een parenavond willen? Of een prostituee? Lijkt je dat spannend? Maar dan zoende hij me innig, en zweerde dat ik de enige voor hem was, hij zou het niet eens KUNNEN met een ander...
Ik voel me zo'n SUKKEL dat ik het geloofde. Schaam me...
Voel me eenzaam, met dit geheim. Ik kan/wil er met niemand over praten. Weet ook niet hoe ik nu verder moet. Hij vroeg me huilend of ik het wel goed vond dat hij naast me sliep, gisteravond. En ik zei verbaasd van 'ja, natuurlijk, waar moet je anders slapen?'
Verdoofd.
Ik heb geen passende emoties, kan het niet overzien. Weet niet of ik boos ben, verdrietig, of wat dan ook. Ik heb hem ook gezegd dat ik niet weet wat ik ermee moet. Dat het tijd nodig heeft.
Hoe kan ik hem nog ooit vertrouwen?
Hoe kan ik ooit nog sex met hem hebben? Ik walg als ik nu aan zijn lichaam denk.
Het was geen eenmalig slippertje, in een dronken bui.
Hij heeft dus de afgelopen 10 jaar zeker 25x daar rondgelopen, zijn fantasie gevoed, tot hij aan zijn lust toegaf. Daarna voelde hij zich schuldig en vies, zegt hij, en was 'de behoefte' weer een tijd weg.
Pffff. Wat moet ik hiermee?
Door op dit forum te schrijven, hoop ik het wat beter te kunnen plaatsen. Van me af te kunnen schrijven. Mss dat ik dan ontdek wat ik voel, vind, denk. Ben benieuwd naar de mening van anderen. Want IK weet het ff niet.
zaterdag 7 mei 2016 om 00:44
"En ja, mss kom ik mondig over op dit topic, tegen anonieme anderen, en lijkt dat tegenstrijdig met mijn in jouw ogen te weinig mondig zijn naar mijn man. Maar die man is '3D'. Hij is (was?) 20 jaar onderdeel van mij. Lief en leed. Dat. Dat is anders."
Waarom windt je je dan op over die reacties? Die kunnen je dan toch worst zijn?
Ik zou er geen woord aan wijden meer, en gewoon (zoals je terecht schrijft!!) je verhaal hier doen om het voor jezelf helder te krijgen. Je zo rechtvaardigen is niet nodig. Zoals je je al retorisch afvraagt: wat moet je er nog op zeggen?
Niks
Aka: gewoon je verhaal doen !
Waarom windt je je dan op over die reacties? Die kunnen je dan toch worst zijn?
Ik zou er geen woord aan wijden meer, en gewoon (zoals je terecht schrijft!!) je verhaal hier doen om het voor jezelf helder te krijgen. Je zo rechtvaardigen is niet nodig. Zoals je je al retorisch afvraagt: wat moet je er nog op zeggen?
Niks
Aka: gewoon je verhaal doen !
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
zaterdag 7 mei 2016 om 01:26
Zeeland: neem alle meningen mee en blijf zoveel mogelijk (bij) jezelf!
Ongeacht wat men "sterk" of "zwak" vindt of niet geloofwaardig enz.
Ik vind het iig heel geloofwaardig, soms is een soap niks in vergelijking met het werkelijke leven, weet er alles van, en hoe ongeloofwaardig sommigen dat ook vinden.
Mensen reageren nu eenmaal niet allemaal hetzelfde op eenzelfde soort omstandigheden en gebeurtenissen.
Dat jij niet reageert zoals sommigen hier zouden reageren (denken ze) in dezelfde situatie, is dan jammer.
Maar daarmee nog niet minder "normaal" of valide, he.
Het is goed dat allerlei visies hierop gegeven worden, zodat je het van verschillende kanten kunt zien.
En dan blijft de beslissing bij jouzelf, wat JIJ vindt en voelt en daarmee doet!
Ongeacht wat men "sterk" of "zwak" vindt of niet geloofwaardig enz.
Ik vind het iig heel geloofwaardig, soms is een soap niks in vergelijking met het werkelijke leven, weet er alles van, en hoe ongeloofwaardig sommigen dat ook vinden.
Mensen reageren nu eenmaal niet allemaal hetzelfde op eenzelfde soort omstandigheden en gebeurtenissen.
Dat jij niet reageert zoals sommigen hier zouden reageren (denken ze) in dezelfde situatie, is dan jammer.
Maar daarmee nog niet minder "normaal" of valide, he.
Het is goed dat allerlei visies hierop gegeven worden, zodat je het van verschillende kanten kunt zien.
En dan blijft de beslissing bij jouzelf, wat JIJ vindt en voelt en daarmee doet!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 7 mei 2016 om 07:47
quote:Suzy65 schreef op 06 mei 2016 @ 11:23:
Ik weet wel dat ik destijds ook beinvloed ben door familie en vrienden in de zin van dat ze mij steunden, maar daarin ook (onbedoeld) sturend kunnen zijn: "je bent meer waard dan dat, wat denktie wel niet, wat een l*l of kl**tzak, weg met hem, dat heb jij niet verdiend, jij bent altijd zo goed geweest, wat doet ie jou aan (dus vrijwel iedereen benadrukte dat hij de slechterik was die jou dat aandoet en jij het onschuldige slachtoffer die iets beters verdient dan zo'n partner, enz).
En nog vindt iedereen het zo "knap" dat ik dat kon vergeven en niet de weg van wrok, wraak en eeuwige haat heb bewandeld.
Hoe wij (weer) met elkaar omgaan zo "knap" vinden, goed van je hoor, ik zou het niet kunnen, hij zou voor altijd de t*ering kunnen krijgen, enz.
Ah, hier komt de aap uit de mouw. Je vindt Zeeland zo sterk, omdat je dezelfde keuze hebt gemaakt als zij dat je liever bij een slechte man bent dan bij geen man. Ik vroeg me al af waar al dat zoetsappige gekweel vandaan kwam dat ze zo sterk is terwijl ze een deurmat is en die man haar nog steeds bespeelt. Je doet en bent hetzelfde als zij.
Ik weet wel dat ik destijds ook beinvloed ben door familie en vrienden in de zin van dat ze mij steunden, maar daarin ook (onbedoeld) sturend kunnen zijn: "je bent meer waard dan dat, wat denktie wel niet, wat een l*l of kl**tzak, weg met hem, dat heb jij niet verdiend, jij bent altijd zo goed geweest, wat doet ie jou aan (dus vrijwel iedereen benadrukte dat hij de slechterik was die jou dat aandoet en jij het onschuldige slachtoffer die iets beters verdient dan zo'n partner, enz).
En nog vindt iedereen het zo "knap" dat ik dat kon vergeven en niet de weg van wrok, wraak en eeuwige haat heb bewandeld.
Hoe wij (weer) met elkaar omgaan zo "knap" vinden, goed van je hoor, ik zou het niet kunnen, hij zou voor altijd de t*ering kunnen krijgen, enz.
Ah, hier komt de aap uit de mouw. Je vindt Zeeland zo sterk, omdat je dezelfde keuze hebt gemaakt als zij dat je liever bij een slechte man bent dan bij geen man. Ik vroeg me al af waar al dat zoetsappige gekweel vandaan kwam dat ze zo sterk is terwijl ze een deurmat is en die man haar nog steeds bespeelt. Je doet en bent hetzelfde als zij.
zaterdag 7 mei 2016 om 07:50
quote:Geronimo2 schreef op 07 mei 2016 @ 00:19:
Denk je echt dat je dit altijd voor je kinderen verborgen kan houden? Het is aan jou om er voor te zorgen dat je je zoon uitlegt dat zijn vader weliswaar naar de dvp's ( ik zou dan geen hoeren zeggen) en dat je je daardoor bedrogen voelt.
Ik voel wel een irritatie zo langzamerhand. Niet omdat je geen keuze maakt maar het begint iets onnozels te krijgen of je bent veel meer manipulatief dan verwacht. Ik denk ook dat dat is waarom sommige beginnen te twijfelen of dit echt is of een troltopic. Je kan je hier verbaal prima verdedigen,perfect aangeven wat je wel en niet wil, logica van anderen onderuit halen en ook goed van je afbijten.Als er echter open en bloot op tafel ligt dat je man je niet steunde tijdens je ziekte, 20 jaar naar de hoeren gaat, uit de slaapkamer vertrekt (en weer terugkomt vanwege een slecht logeerbed), een nacht weg blijft, jouw beschuldigd dat het jouw schuld is, dan ineens weet je het niet meer want hij kan ook lekker koken en de tuin goed aanharken. Je man maakt zich daarnaast schuldig aan het uitbuiten van vrouwen en haalt ziekteverwekkers in huis. Viva maakt reclame van je verhaal maar dat is weer goed voor de bespreekbaarheid volgens jou en je man mag lekker meelezen hier want dat laat jij je niet afpakken. Maar je wil er nog eens rustig over nadenken want hij heeft ook leuke kanten.
Ergens klopt het allemaal niet, het lijkt of je bijna geniet van je hoofdrol in dit drama want je laat het maar voortslepen. Je vindt de psychologische van Wiebeltje fantastisch en duikt er ook helemaal in terwijl iemand die helemaal stuk zit dat er of niet bij kan hebben of zo lamgeslagen is dat hij/zij het alleen nog maar kan aanhoren. De vrouwen die zich dit gedrag laten aanleunen zijn vaak niet de vrouwen die überhaupt van zich af kunnen bijten. Die schamen zich zo dat ze het misschien nog net hier durven schrijven maar afhaken als Viva het verhaal begint te promoten omdat ze echt vol schaamte zitten dat ze zich dit laten aanleunen maar zelfs dat voel je niet.
Iedereen heeft dezelfde logica ook al zijn we ons daar niet van bewust. Het enige wat bij jouw gedrag (gezien je achtergrond)logisch is dat je je nu een groot podium hebt waar je eindelijk gezien wordt en dat het je onbewust een kick geeft. Je hebt ook je eigen cliffhanger gecreëerd, "blijf ik wel, of blijf niet" om zo aandacht te blijven genereren. Mijn onderbuik zegt dat je niet van plan bent om bij hem weg te gaan maar dat je er wel een spelelement in hebt ontdekt wat een ander gevoel bij je bevredigd. Dat is aandacht, en je hebt alle macht en regie over je spel zolang familie en vrienden er buiten blijven en je denkt dat je je man in je macht hebt want hij kan hier meelezen dat je blijft twijfelen. Je speelt een gevaarlijk spel en je moet uitkijken dat je je hand niet overspeelt.Mee eens
Denk je echt dat je dit altijd voor je kinderen verborgen kan houden? Het is aan jou om er voor te zorgen dat je je zoon uitlegt dat zijn vader weliswaar naar de dvp's ( ik zou dan geen hoeren zeggen) en dat je je daardoor bedrogen voelt.
Ik voel wel een irritatie zo langzamerhand. Niet omdat je geen keuze maakt maar het begint iets onnozels te krijgen of je bent veel meer manipulatief dan verwacht. Ik denk ook dat dat is waarom sommige beginnen te twijfelen of dit echt is of een troltopic. Je kan je hier verbaal prima verdedigen,perfect aangeven wat je wel en niet wil, logica van anderen onderuit halen en ook goed van je afbijten.Als er echter open en bloot op tafel ligt dat je man je niet steunde tijdens je ziekte, 20 jaar naar de hoeren gaat, uit de slaapkamer vertrekt (en weer terugkomt vanwege een slecht logeerbed), een nacht weg blijft, jouw beschuldigd dat het jouw schuld is, dan ineens weet je het niet meer want hij kan ook lekker koken en de tuin goed aanharken. Je man maakt zich daarnaast schuldig aan het uitbuiten van vrouwen en haalt ziekteverwekkers in huis. Viva maakt reclame van je verhaal maar dat is weer goed voor de bespreekbaarheid volgens jou en je man mag lekker meelezen hier want dat laat jij je niet afpakken. Maar je wil er nog eens rustig over nadenken want hij heeft ook leuke kanten.
Ergens klopt het allemaal niet, het lijkt of je bijna geniet van je hoofdrol in dit drama want je laat het maar voortslepen. Je vindt de psychologische van Wiebeltje fantastisch en duikt er ook helemaal in terwijl iemand die helemaal stuk zit dat er of niet bij kan hebben of zo lamgeslagen is dat hij/zij het alleen nog maar kan aanhoren. De vrouwen die zich dit gedrag laten aanleunen zijn vaak niet de vrouwen die überhaupt van zich af kunnen bijten. Die schamen zich zo dat ze het misschien nog net hier durven schrijven maar afhaken als Viva het verhaal begint te promoten omdat ze echt vol schaamte zitten dat ze zich dit laten aanleunen maar zelfs dat voel je niet.
Iedereen heeft dezelfde logica ook al zijn we ons daar niet van bewust. Het enige wat bij jouw gedrag (gezien je achtergrond)logisch is dat je je nu een groot podium hebt waar je eindelijk gezien wordt en dat het je onbewust een kick geeft. Je hebt ook je eigen cliffhanger gecreëerd, "blijf ik wel, of blijf niet" om zo aandacht te blijven genereren. Mijn onderbuik zegt dat je niet van plan bent om bij hem weg te gaan maar dat je er wel een spelelement in hebt ontdekt wat een ander gevoel bij je bevredigd. Dat is aandacht, en je hebt alle macht en regie over je spel zolang familie en vrienden er buiten blijven en je denkt dat je je man in je macht hebt want hij kan hier meelezen dat je blijft twijfelen. Je speelt een gevaarlijk spel en je moet uitkijken dat je je hand niet overspeelt.Mee eens
zaterdag 7 mei 2016 om 08:22
zaterdag 7 mei 2016 om 08:31
quote:coralie76 schreef op 07 mei 2016 @ 08:12:
Wat zal die mam zijn volgende smoes zijn om even weg te kunnen naar de hoeren
Man zal toch ooit weer eens naar het werk moeten of een afspraak hebben met een vriend oid.
To zal toch eens een besluit moeten gaan nemen. Of je gaat met hem verder en geeft het een kans of niet.
Zo in het dubbele blijven hangen gaat natuurlijk niet. Kan die man wel een hoeren loper zijn, maar dat houdt toch niemand vol dit. Verplicht klussen, thuis zitten, keertje naar een therapie groepje en continu het boetekleed aan moeten hebben. Moeilijke gesprekken, geen seks en intimiteit.
Die man staat binnen 2 weken weer op knappen.
Lijkt wel een strafkamp. Welke gek gaat z'n muren sauzen als je huwelijk en gezin op knappen staat .
En wat verwacht ze nu van man. Dat hij z'n leven lang deze gouden kooi accepteert omdat hij dat misschien verdiend ofzo als hoeren loper. Ik krijg het al benauwd als ik het lees.
Wat zal die mam zijn volgende smoes zijn om even weg te kunnen naar de hoeren
Man zal toch ooit weer eens naar het werk moeten of een afspraak hebben met een vriend oid.
To zal toch eens een besluit moeten gaan nemen. Of je gaat met hem verder en geeft het een kans of niet.
Zo in het dubbele blijven hangen gaat natuurlijk niet. Kan die man wel een hoeren loper zijn, maar dat houdt toch niemand vol dit. Verplicht klussen, thuis zitten, keertje naar een therapie groepje en continu het boetekleed aan moeten hebben. Moeilijke gesprekken, geen seks en intimiteit.
Die man staat binnen 2 weken weer op knappen.
Lijkt wel een strafkamp. Welke gek gaat z'n muren sauzen als je huwelijk en gezin op knappen staat .
En wat verwacht ze nu van man. Dat hij z'n leven lang deze gouden kooi accepteert omdat hij dat misschien verdiend ofzo als hoeren loper. Ik krijg het al benauwd als ik het lees.
zaterdag 7 mei 2016 om 08:33
quote:Monti schreef op 07 mei 2016 @ 08:31:
[...]
Man zal toch ooit weer eens naar het werk moeten of een afspraak hebben met een vriend oid.
To zal toch eens een besluit moeten gaan nemen. Of je gaat met hem verder en geeft het een kans of niet.
Zo in het dubbele blijven hangen gaat natuurlijk niet. Kan die man wel een hoeren loper zijn, maar dat houdt toch niemand vol dit. Verplicht klussen, thuis zitten, keertje naar een therapie groepje en continu het boetekleed aan moeten hebben. Moeilijke gesprekken, geen seks en intimiteit.
Die man staat binnen 2 weken weer op knappen.Hoezo eens een besluit moeten nemen. Ze weet het nog maar een paar weken, ik vind dat ze de tijd moet nemen die ze nodig heeft. De een zou binnen een dag gezegd hebben dat hij kan gaan, de ander doet er misschien maanden over, so what. Ze moet het in haar tempo doen. Voor ons is het makkelijk denken, wij zitten niet in deze situatie.
[...]
Man zal toch ooit weer eens naar het werk moeten of een afspraak hebben met een vriend oid.
To zal toch eens een besluit moeten gaan nemen. Of je gaat met hem verder en geeft het een kans of niet.
Zo in het dubbele blijven hangen gaat natuurlijk niet. Kan die man wel een hoeren loper zijn, maar dat houdt toch niemand vol dit. Verplicht klussen, thuis zitten, keertje naar een therapie groepje en continu het boetekleed aan moeten hebben. Moeilijke gesprekken, geen seks en intimiteit.
Die man staat binnen 2 weken weer op knappen.Hoezo eens een besluit moeten nemen. Ze weet het nog maar een paar weken, ik vind dat ze de tijd moet nemen die ze nodig heeft. De een zou binnen een dag gezegd hebben dat hij kan gaan, de ander doet er misschien maanden over, so what. Ze moet het in haar tempo doen. Voor ons is het makkelijk denken, wij zitten niet in deze situatie.
zaterdag 7 mei 2016 om 08:39
quote:Hoezitdit schreef op 07 mei 2016 @ 08:33:
[...]
Hoezo eens een besluit moeten nemen. Ze weet het nog maar een paar weken, ik vind dat ze de tijd moet nemen die ze nodig heeft. De een zou binnen een dag gezegd hebben dat hij kan gaan, de ander doet er misschien maanden over, so what. Ze moet het in haar tempo doen. Voor ons is het makkelijk denken, wij zitten niet in deze situatie.
Hoezo? Voor haarzelf, haar man en haar gezin. Ze houdt hiermee alles in stand. Hoe denk je dat de kinderen zich hier bij voelen. Er is niets zo erg als in het ongewisse te moeten leven. De onvoorspelbaarheid en onzekerheid.
Daarnaast geeft ze haar huwelijk en haar man geen eerlijke kans op deze manier.
[...]
Hoezo eens een besluit moeten nemen. Ze weet het nog maar een paar weken, ik vind dat ze de tijd moet nemen die ze nodig heeft. De een zou binnen een dag gezegd hebben dat hij kan gaan, de ander doet er misschien maanden over, so what. Ze moet het in haar tempo doen. Voor ons is het makkelijk denken, wij zitten niet in deze situatie.
Hoezo? Voor haarzelf, haar man en haar gezin. Ze houdt hiermee alles in stand. Hoe denk je dat de kinderen zich hier bij voelen. Er is niets zo erg als in het ongewisse te moeten leven. De onvoorspelbaarheid en onzekerheid.
Daarnaast geeft ze haar huwelijk en haar man geen eerlijke kans op deze manier.
zaterdag 7 mei 2016 om 08:48
Monti, ze weet het pas net. Er woedt een oorlog in haar hoofd. Ze probeert haar gezin draaiende te houden. Ik snap dat ze de tijd wil nemen.
Natuurlijk is ze woedend, maar dat hoeft toch niet gelijk desastreuze gevolgen te hebben. De een gooit hem gelijk eruit, de ander doet er langer over en de laatste probeert er wat van te maken.
Hoe vaker meneer Zeeland een loopje met haar neemt, tegen haar liegt etc. hoe makkelijker ze een beslissing kan nemen. Maar het kan ook zo zijn dat meneer Zeeland echt aan zijn relatie/ gezin wil werken.
Iedereen doet het op zijn eigen manier en ik ben er nog steeds van overtuigd dat als je het zelf overkomt, je wel anders praat.
Natuurlijk is ze woedend, maar dat hoeft toch niet gelijk desastreuze gevolgen te hebben. De een gooit hem gelijk eruit, de ander doet er langer over en de laatste probeert er wat van te maken.
Hoe vaker meneer Zeeland een loopje met haar neemt, tegen haar liegt etc. hoe makkelijker ze een beslissing kan nemen. Maar het kan ook zo zijn dat meneer Zeeland echt aan zijn relatie/ gezin wil werken.
Iedereen doet het op zijn eigen manier en ik ben er nog steeds van overtuigd dat als je het zelf overkomt, je wel anders praat.
zaterdag 7 mei 2016 om 08:58
"ik vind dat ze de tijd moet nemen die ze nodig heeft"
Wees niet bang: dat doet ze al!!
Kunnen met zijn allen accepteren dat TO erin staat zoals ze doet.
Ik ben het eens met Geronimo2 (mooie post) maar je hebt vrouwen die wikken en wegen en kunnen dan uiteindelijk verder met hun leven zoals het was. Daar zijn voordelen aan verbonden, waar wij geen weet van hebben. Met alle tijd die ze neemt, zal haar (afwezige) arsenaal aan grenzen verder afzwakken.
Daar kunnen posts op een forum niets aan veranderen. Zodra je aangeeft: maak een beslissing, schiet TO in het: maar ik moet het op MIJN manier doen en: hij is 3D, dus belangrijker dan dit forum. En ketst zo een deel van de reacties de prullenbak in. Anderen, die in haar manier van denken passen, worden toegelaten.
Ja, die manier houdt in, wat we hier al pagina's meekrijgen: begrip en omzichtigheid, vergeven, verder willen samen en het feit dat hij naar de hoeren gaat (ja, ook nu) niet verbinden aan duidelijke consequenties. Oja, boosheid, oke. Cynische grapjes, ja. Maar echt consequenties verbinden en iets voor zichzelf vragen/opeisen van man: nee. Als hij bv een avond verdwijnt naar een schimmige buurt, is je reactie: ach, ik moet me er ook maar niet mee bezig houden waar hij uithangt......!!? Hangen daar geen consequenties aan voor hem? Die kans is niet denkbeelding namelijk. Je zou bijna denken dat het ok is dat man naar de hoeren ging en ik vraag me zelfs als buitenstaander al af: ach, misschien valt er best een mouw aan t passen, als man decennia naar de hoeren gaat en dit verzwijgt. Zo akkoord lijkt TO ermee te gaan.
Dus hoe groot is die kans dat de bakens worden verzet op deze manier en hij duidelijk zijn manier zal veranderen?
Niet erg groot in mijn ogen.
Als de omstandigheden niet veranderen heeft hij nauwelijks incentive om er zelf iets aan te doen.
Want voor wat?
Waarom?
Wat zou hij kunnen winnen erbij?
Hij weet dat TO hem uiteindelijk toch never eruit zal gooien. Wat hij ook doet.
Maar ik weet 1ding zeker: daar gaat niks wat wij schrijven iets aan veranderen.
Er zijn vrouwen die schipperen, en op die manier hun koers bepalen.
Ik word er moe van** en sluit me aan bij Geronimo2.
**Maar daar kan TO niks aan doen.
Maar de tijd zal ze nemen. That's for sure. En niemand zou het anders willen. Het is echt een groot misverstand dat ze de tijd niet kan nemen, of het niet op haar manier zou mogen doen van iemand hier.
Ze kan op haar hoofd gaan staan, alles dat ze denkt dat goed is! Wat voor invloed heeft een stelletje onbekenden nu?
Dit is haar plek om gewoon haar verhaal te doen. Wat reacties te krijgen. Niet meer en niet minder.
Dus ze hoeft ook niet verdedigd te worden of zichzelf te verdedigen. Zonde van alle energie, van TO vooral: die kan ze nu beter aan haar huwelijk besteden. TO schrijft zelf: dit is een forum, haar man is 3D.
Daar ligt haar prioriteit.
En zo hoort het.
Er zal een uitweg komen, na nog evenveel posts: ze zullen samen blijven. Die beslissing lijkt al genomen zonder dat ie wordt uitgesproken.
Ik denk niet dat TO ooit weg gaat bij deze man, en dat hoeft ook niet (voor de zekerheid, nogmaals: dat is prima, niemand zal dit uiteindelijk iets kunnen schelen hier).
Maar wat ik zo schokkend blijf vinden is dat ze ziet en accepteert dat ze misschien geen grenzen heeft, en teveel accepteert, maar daar niet van zegt: en wel g*dver, daar wil ik in veranderen!!!
Nee, dat is een eigenschap die ze in zichzelf juist koestert. En verdedigd.
Die negatieve effecten daarvan neemt ze daarom voorlief.
Dat is iets dat mij persoonlijk echt shockeert.
Als iemand hierover iets zegt is het: ja, ik weet het, maar ach . En op vragen welke wijzigingen in zijn gedrag ze constateert, die duiden op echte betrokkenheid van hem bij haar of verandering, of op vragen wat zij nu zelf wil of NIET (meer) wil, komt helemaal geen antwoord.
Wees niet bang: dat doet ze al!!
Kunnen met zijn allen accepteren dat TO erin staat zoals ze doet.
Ik ben het eens met Geronimo2 (mooie post) maar je hebt vrouwen die wikken en wegen en kunnen dan uiteindelijk verder met hun leven zoals het was. Daar zijn voordelen aan verbonden, waar wij geen weet van hebben. Met alle tijd die ze neemt, zal haar (afwezige) arsenaal aan grenzen verder afzwakken.
Daar kunnen posts op een forum niets aan veranderen. Zodra je aangeeft: maak een beslissing, schiet TO in het: maar ik moet het op MIJN manier doen en: hij is 3D, dus belangrijker dan dit forum. En ketst zo een deel van de reacties de prullenbak in. Anderen, die in haar manier van denken passen, worden toegelaten.
Ja, die manier houdt in, wat we hier al pagina's meekrijgen: begrip en omzichtigheid, vergeven, verder willen samen en het feit dat hij naar de hoeren gaat (ja, ook nu) niet verbinden aan duidelijke consequenties. Oja, boosheid, oke. Cynische grapjes, ja. Maar echt consequenties verbinden en iets voor zichzelf vragen/opeisen van man: nee. Als hij bv een avond verdwijnt naar een schimmige buurt, is je reactie: ach, ik moet me er ook maar niet mee bezig houden waar hij uithangt......!!? Hangen daar geen consequenties aan voor hem? Die kans is niet denkbeelding namelijk. Je zou bijna denken dat het ok is dat man naar de hoeren ging en ik vraag me zelfs als buitenstaander al af: ach, misschien valt er best een mouw aan t passen, als man decennia naar de hoeren gaat en dit verzwijgt. Zo akkoord lijkt TO ermee te gaan.
Dus hoe groot is die kans dat de bakens worden verzet op deze manier en hij duidelijk zijn manier zal veranderen?
Niet erg groot in mijn ogen.
Als de omstandigheden niet veranderen heeft hij nauwelijks incentive om er zelf iets aan te doen.
Want voor wat?
Waarom?
Wat zou hij kunnen winnen erbij?
Hij weet dat TO hem uiteindelijk toch never eruit zal gooien. Wat hij ook doet.
Maar ik weet 1ding zeker: daar gaat niks wat wij schrijven iets aan veranderen.
Er zijn vrouwen die schipperen, en op die manier hun koers bepalen.
Ik word er moe van** en sluit me aan bij Geronimo2.
**Maar daar kan TO niks aan doen.
Maar de tijd zal ze nemen. That's for sure. En niemand zou het anders willen. Het is echt een groot misverstand dat ze de tijd niet kan nemen, of het niet op haar manier zou mogen doen van iemand hier.
Ze kan op haar hoofd gaan staan, alles dat ze denkt dat goed is! Wat voor invloed heeft een stelletje onbekenden nu?
Dit is haar plek om gewoon haar verhaal te doen. Wat reacties te krijgen. Niet meer en niet minder.
Dus ze hoeft ook niet verdedigd te worden of zichzelf te verdedigen. Zonde van alle energie, van TO vooral: die kan ze nu beter aan haar huwelijk besteden. TO schrijft zelf: dit is een forum, haar man is 3D.
Daar ligt haar prioriteit.
En zo hoort het.
Er zal een uitweg komen, na nog evenveel posts: ze zullen samen blijven. Die beslissing lijkt al genomen zonder dat ie wordt uitgesproken.
Ik denk niet dat TO ooit weg gaat bij deze man, en dat hoeft ook niet (voor de zekerheid, nogmaals: dat is prima, niemand zal dit uiteindelijk iets kunnen schelen hier).
Maar wat ik zo schokkend blijf vinden is dat ze ziet en accepteert dat ze misschien geen grenzen heeft, en teveel accepteert, maar daar niet van zegt: en wel g*dver, daar wil ik in veranderen!!!
Nee, dat is een eigenschap die ze in zichzelf juist koestert. En verdedigd.
Die negatieve effecten daarvan neemt ze daarom voorlief.
Dat is iets dat mij persoonlijk echt shockeert.
Als iemand hierover iets zegt is het: ja, ik weet het, maar ach . En op vragen welke wijzigingen in zijn gedrag ze constateert, die duiden op echte betrokkenheid van hem bij haar of verandering, of op vragen wat zij nu zelf wil of NIET (meer) wil, komt helemaal geen antwoord.
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
zaterdag 7 mei 2016 om 09:04
Ldbieepl, ze houdt het gezin op deze manier helemaal niet draaiende. Ze is kasten aan het uitmesten en man heeft 'klussen' en huishoudelijke taken , daarnaast zijn er dan nog gesprekken en ruzies waarbij man al eens is weggelopen.
Nogmaals, hoe denk je dat deze kinderen zich momenteel voelen?!
Het gaat hier steeds over de grenzen en rechten van To als bedrogene. Heeft deze man geen grenzen of normale ( menselijke) rechten meer omdat hij een hoeren loper is?
Het huwelijk ligt al aan diggelen. Dus of je staat op en vecht er samen voor of je trekt de stekker eruit, desnoods tijdelijk.
Die kinderen hebben ook duidelijkheid nodig. Die arme kinderen, waar blijven die in dit verhaal. Vind het meer dan onsmakelijk dit. Bah.
Nogmaals, hoe denk je dat deze kinderen zich momenteel voelen?!
Het gaat hier steeds over de grenzen en rechten van To als bedrogene. Heeft deze man geen grenzen of normale ( menselijke) rechten meer omdat hij een hoeren loper is?
Het huwelijk ligt al aan diggelen. Dus of je staat op en vecht er samen voor of je trekt de stekker eruit, desnoods tijdelijk.
Die kinderen hebben ook duidelijkheid nodig. Die arme kinderen, waar blijven die in dit verhaal. Vind het meer dan onsmakelijk dit. Bah.
zaterdag 7 mei 2016 om 09:10
quote:misia schreef op 07 mei 2016 @ 08:58:
"ik vind dat ze de tijd moet nemen die ze nodig heeft"
Wees niet bang: dat doet ze al!!
Kunnen met zijn allen accepteren dat TO erin staat zoals ze doet.
Ik ben het eens met Geronimo2 (mooie post) maar je hebt vrouwen die wikken en wegen en kunnen dan uiteindelijk verder met hun leven zoals het was. Daar zijn voordelen aan verbonden, waar wij geen weet van hebben. Met alle tijd die ze neemt, zal haar (afwezige) arsenaal aan grenzen verder afzwakken.
Daar kunnen posts op een forum niets aan veranderen. Zodra je aangeeft: maak een beslissing, schiet TO in het: maar ik moet het op MIJN manier doen en: hij is 3D, dus belangrijker dan dit forum. En ketst zo een deel van de reacties de prullenbak in. Anderen, die in haar manier van denken passen, worden toegelaten.
Ja, die manier houdt in, wat we hier al pagina's meekrijgen: begrip en omzichtigheid, vergeven, verder willen samen en het feit dat hij naar de hoeren gaat (ja, ook nu) niet verbinden aan duidelijke consequenties. Oja, boosheid, oke. Cynische grapjes, ja. Maar echt consequenties verbinden en iets voor zichzelf vragen/opeisen van man: nee. Je zou bijna denken dat het ok is dat man naar de hoeren ging en ik vraag me zelfs als buitenstaander al af: ach, misschien valt er best een mouw aan t passen, als man decennia naar de hoeren gaat en dit verzwijgt. Zo akkoord lijkt TO ermee te gaan.
Dus hoe groot is die kans dat de bakens worden verzet op deze manier en hij duidelijk zijn manier zal veranderen?
Niet erg groot in mijn ogen.
Als de omstandigheden niet veranderen heeft hij nauwelijks incentive om er zelf iets aan te doen.
Want voor wat?
Waarom?
Wat zou hij kunnen winnen erbij?
Hij weet dat TO hem uiteindelijk toch never eruit zal gooien. Wat hij ook doet.
Maar ik weet 1ding zeker: daar gaat niks wat wij schrijven iets aan veranderen.
Er zijn vrouwen die schipperen, en op die manier hun koers bepalen.
Ik word er moe van** en sluit me aan bij Geronimo2.
**Maar daar kan TO niks aan doen.
Maar de tijd zal ze nemen. That's for sure. En niemand zou het anders willen. Het is echt een groot misverstand dat ze de tijd niet kan nemen, of het niet op haar manier zou mogen doen van iemand hier.
Ze kan op haar hoofd gaan staan, alles dat ze denkt dat goed is! Wat voor invloed heeft een stelletje onbekenden nu?
Dit is haar plek om gewoon haar verhaal te doen. Wat reacties te krijgen. Niet meer en niet minder.
Dus ze hoeft ook niet verdedigd te worden of zichzelf te verdedigen. Zonde van alle energie, van TO vooral: die kan ze nu beter aan haar huwelijk besteden. TO schrijft zelf: dit is een forum, haar man is 3D.
Daar ligt haar prioriteit.
En zo hoort het.
Er zal een uitweg komen, na nog evenveel posts: ze zullen samen blijven. Die beslissing lijkt al genomen zonder dat ie wordt uitgesproken.
Ik denk niet dat TO ooit weg gaat bij deze man, en dat hoeft ook niet (voor de zekerheid, nogmaals: dat is prima, niemand zal dit uiteindelijk iets kunnen schelen hier).
Maar wat ik zo schokkend blijf vinden is dat ze ziet en accepteert dat ze misschien geen grenzen heeft, en teveel accepteert, maar daar niet van zegt: en wel g*dver, daar wil ik in veranderen!!!
Nee, dat is een eigenschap die ze in zichzelf juist koestert. En verdedigd.
Die negatieve effecten daarvan neemt ze daarom voorlief.
Dat is iets dat mij persoonlijk echt shockeert.
Als iemand hierover iets zegt is het: ja, ik weet het, maar ach . En op vragen welke wijzigingen in zijn gedrag ze constateert, die duiden op echt betrokkenheid of verandering, of op vragen wat zij nu zelf wil of NIET wil, komt helemaal geen antwoord.Helemaal mee eens
"ik vind dat ze de tijd moet nemen die ze nodig heeft"
Wees niet bang: dat doet ze al!!
Kunnen met zijn allen accepteren dat TO erin staat zoals ze doet.
Ik ben het eens met Geronimo2 (mooie post) maar je hebt vrouwen die wikken en wegen en kunnen dan uiteindelijk verder met hun leven zoals het was. Daar zijn voordelen aan verbonden, waar wij geen weet van hebben. Met alle tijd die ze neemt, zal haar (afwezige) arsenaal aan grenzen verder afzwakken.
Daar kunnen posts op een forum niets aan veranderen. Zodra je aangeeft: maak een beslissing, schiet TO in het: maar ik moet het op MIJN manier doen en: hij is 3D, dus belangrijker dan dit forum. En ketst zo een deel van de reacties de prullenbak in. Anderen, die in haar manier van denken passen, worden toegelaten.
Ja, die manier houdt in, wat we hier al pagina's meekrijgen: begrip en omzichtigheid, vergeven, verder willen samen en het feit dat hij naar de hoeren gaat (ja, ook nu) niet verbinden aan duidelijke consequenties. Oja, boosheid, oke. Cynische grapjes, ja. Maar echt consequenties verbinden en iets voor zichzelf vragen/opeisen van man: nee. Je zou bijna denken dat het ok is dat man naar de hoeren ging en ik vraag me zelfs als buitenstaander al af: ach, misschien valt er best een mouw aan t passen, als man decennia naar de hoeren gaat en dit verzwijgt. Zo akkoord lijkt TO ermee te gaan.
Dus hoe groot is die kans dat de bakens worden verzet op deze manier en hij duidelijk zijn manier zal veranderen?
Niet erg groot in mijn ogen.
Als de omstandigheden niet veranderen heeft hij nauwelijks incentive om er zelf iets aan te doen.
Want voor wat?
Waarom?
Wat zou hij kunnen winnen erbij?
Hij weet dat TO hem uiteindelijk toch never eruit zal gooien. Wat hij ook doet.
Maar ik weet 1ding zeker: daar gaat niks wat wij schrijven iets aan veranderen.
Er zijn vrouwen die schipperen, en op die manier hun koers bepalen.
Ik word er moe van** en sluit me aan bij Geronimo2.
**Maar daar kan TO niks aan doen.
Maar de tijd zal ze nemen. That's for sure. En niemand zou het anders willen. Het is echt een groot misverstand dat ze de tijd niet kan nemen, of het niet op haar manier zou mogen doen van iemand hier.
Ze kan op haar hoofd gaan staan, alles dat ze denkt dat goed is! Wat voor invloed heeft een stelletje onbekenden nu?
Dit is haar plek om gewoon haar verhaal te doen. Wat reacties te krijgen. Niet meer en niet minder.
Dus ze hoeft ook niet verdedigd te worden of zichzelf te verdedigen. Zonde van alle energie, van TO vooral: die kan ze nu beter aan haar huwelijk besteden. TO schrijft zelf: dit is een forum, haar man is 3D.
Daar ligt haar prioriteit.
En zo hoort het.
Er zal een uitweg komen, na nog evenveel posts: ze zullen samen blijven. Die beslissing lijkt al genomen zonder dat ie wordt uitgesproken.
Ik denk niet dat TO ooit weg gaat bij deze man, en dat hoeft ook niet (voor de zekerheid, nogmaals: dat is prima, niemand zal dit uiteindelijk iets kunnen schelen hier).
Maar wat ik zo schokkend blijf vinden is dat ze ziet en accepteert dat ze misschien geen grenzen heeft, en teveel accepteert, maar daar niet van zegt: en wel g*dver, daar wil ik in veranderen!!!
Nee, dat is een eigenschap die ze in zichzelf juist koestert. En verdedigd.
Die negatieve effecten daarvan neemt ze daarom voorlief.
Dat is iets dat mij persoonlijk echt shockeert.
Als iemand hierover iets zegt is het: ja, ik weet het, maar ach . En op vragen welke wijzigingen in zijn gedrag ze constateert, die duiden op echt betrokkenheid of verandering, of op vragen wat zij nu zelf wil of NIET wil, komt helemaal geen antwoord.Helemaal mee eens
zaterdag 7 mei 2016 om 09:20
Grenzen zijn rekbaar, moraal is niet perse iets rigide. Er zit ook iets moois in flexibel kunnen zijn. Ik ben het er niet mee eens dat men zegt, to heeft geen grenzen. Genoeg mensen die heel rigide zijn, maar als de liefde overwint, daar heb ik bewondering voor. Je grenzen van liefde verruimen, waarom wordt daar op neergekeken? Het is geen doodzonde hoor, naar de hoeren zijn geweest, was het niet dat 50% van de mannen dit deed, doet? Maar de meeste vrouwen weten dit niet. Om maar aan te geven dat het niet een misdaad is waarop scheiding en no contact en paria status staat vanzelfsprekend.
Ik praat het niet goed, maar het was maar enkele keren en hij wil stoppen. Zand erover.
Ik praat het niet goed, maar het was maar enkele keren en hij wil stoppen. Zand erover.
zaterdag 7 mei 2016 om 09:32
Goedemorgen. Weer veel mensen met een straffe mening, zo te lezen. Ik schoot al meteen in de uitleg en verdedig-modus. Had al een stuk getypt om ze gerust te stellen over het welzijn vd jongens, tot het tot me doordrong dat het niet gaat om oprechte zorg om de kinderen. Het is slechts munitie op het pleidooi dat ik een slechte moeder, vrouw, (etc) zou zijn.
Heb mijn tekst maar weer verwijderd. Dit heeft geen zin. Welles-nietessen hierover.
Ik ga hier niet meer op in, omdat ik weet dat ik die discussie toch nooit kan winnen, en ik mijn energie nu liever in de voortgang hier thuis wil steken. Als je wil meelezen en je mening over DE SITUATIE wil geven, graag. Maar de 'meningen' die mijn intenties steeds in twijfel trekken wil ik niet blijven voeden door te reageren, uitleggen, verklaren of verdedigen.
Heb mijn tekst maar weer verwijderd. Dit heeft geen zin. Welles-nietessen hierover.
Ik ga hier niet meer op in, omdat ik weet dat ik die discussie toch nooit kan winnen, en ik mijn energie nu liever in de voortgang hier thuis wil steken. Als je wil meelezen en je mening over DE SITUATIE wil geven, graag. Maar de 'meningen' die mijn intenties steeds in twijfel trekken wil ik niet blijven voeden door te reageren, uitleggen, verklaren of verdedigen.
zaterdag 7 mei 2016 om 09:37
quote:Zeeland1970 schreef op 07 mei 2016 @ 09:32:
Goedemorgen. Weer veel mensen met een straffe mening, zo te lezen. Ik schoot al meteen in de uitleg en verdedig-modus. Had al een stuk getypt om ze gerust te stellen over het welzijn vd jongens, tot het tot me doordrong dat het niet gaat om oprechte zorg om de kinderen. Het is slechts munitie op het pleidooi dat ik een slechte moeder, vrouw, (etc) zou zijn.
Heb mijn tekst maar weer verwijderd. Dit heeft geen zin. Welles-nietessen hierover.
Ik ga hier niet meer op in, omdat ik weet dat ik die discussie toch nooit kan winnen, en ik mijn energie nu liever in de voortgang hier thuis wil steken. Als je wil meelezen en je mening over DE SITUATIE wil geven, graag. Maar de 'meningen' die mijn intenties steeds in twijfel trekken wil ik niet blijven voeden door te reageren, uitleggen, verklaren of verdedigen. !
Goedemorgen. Weer veel mensen met een straffe mening, zo te lezen. Ik schoot al meteen in de uitleg en verdedig-modus. Had al een stuk getypt om ze gerust te stellen over het welzijn vd jongens, tot het tot me doordrong dat het niet gaat om oprechte zorg om de kinderen. Het is slechts munitie op het pleidooi dat ik een slechte moeder, vrouw, (etc) zou zijn.
Heb mijn tekst maar weer verwijderd. Dit heeft geen zin. Welles-nietessen hierover.
Ik ga hier niet meer op in, omdat ik weet dat ik die discussie toch nooit kan winnen, en ik mijn energie nu liever in de voortgang hier thuis wil steken. Als je wil meelezen en je mening over DE SITUATIE wil geven, graag. Maar de 'meningen' die mijn intenties steeds in twijfel trekken wil ik niet blijven voeden door te reageren, uitleggen, verklaren of verdedigen. !
zaterdag 7 mei 2016 om 09:40
quote:swifty schreef op 07 mei 2016 @ 09:20:
Het is geen doodzonde hoor, naar de hoeren zijn geweest, was het niet dat 50% van de mannen dit deed, doet? Maar de meeste vrouwen weten dit niet.
Ik praat het niet goed, maar het was maar enkele keren en hij wil stoppen. Zand erover.
Daar gaat-ie weer. NEE, het is niet zo dat 50% van de mannen dit doet.
Gelukkig niet.
En laten we eens ophouden om te beweren dat het gewoon normaal is om naar de hoeren te gaan. En dat vrouwen dat niet weten en eigenlijk ook niet hoeven te weten.
Het is geen doodzonde hoor, naar de hoeren zijn geweest, was het niet dat 50% van de mannen dit deed, doet? Maar de meeste vrouwen weten dit niet.
Ik praat het niet goed, maar het was maar enkele keren en hij wil stoppen. Zand erover.
Daar gaat-ie weer. NEE, het is niet zo dat 50% van de mannen dit doet.
Gelukkig niet.
En laten we eens ophouden om te beweren dat het gewoon normaal is om naar de hoeren te gaan. En dat vrouwen dat niet weten en eigenlijk ook niet hoeven te weten.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
zaterdag 7 mei 2016 om 09:40
quote:Zeeland1970 schreef op 07 mei 2016 @ 09:32:
Goedemorgen. Weer veel mensen met een straffe mening, zo te lezen. Ik schoot al meteen in de uitleg en verdedig-modus. Had al een stuk getypt om ze gerust te stellen over het welzijn vd jongens, tot het tot me doordrong dat het niet gaat om oprechte zorg om de kinderen. Het is slechts munitie op het pleidooi dat ik een slechte moeder, vrouw, (etc) zou zijn.
Heb mijn tekst maar weer verwijderd. Dit heeft geen zin. Welles-nietessen hierover.
Ik ga hier niet meer op in, omdat ik weet dat ik die discussie toch nooit kan winnen, en ik mijn energie nu liever in de voortgang hier thuis wil steken. Als je wil meelezen en je mening over DE SITUATIE wil geven, graag. Maar de 'meningen' die mijn intenties steeds in twijfel trekken wil ik niet blijven voeden door te reageren, uitleggen, verklaren of verdedigen.
Jammer dat je het interpreteert als munitie. Flauw zelfs.
Tafelvegeritus. Maakt de ander monddood. Dat zie ik je ook steeds bij je man doen. Hij geeft het ook aan, maar dat mag niet.
Goedemorgen. Weer veel mensen met een straffe mening, zo te lezen. Ik schoot al meteen in de uitleg en verdedig-modus. Had al een stuk getypt om ze gerust te stellen over het welzijn vd jongens, tot het tot me doordrong dat het niet gaat om oprechte zorg om de kinderen. Het is slechts munitie op het pleidooi dat ik een slechte moeder, vrouw, (etc) zou zijn.
Heb mijn tekst maar weer verwijderd. Dit heeft geen zin. Welles-nietessen hierover.
Ik ga hier niet meer op in, omdat ik weet dat ik die discussie toch nooit kan winnen, en ik mijn energie nu liever in de voortgang hier thuis wil steken. Als je wil meelezen en je mening over DE SITUATIE wil geven, graag. Maar de 'meningen' die mijn intenties steeds in twijfel trekken wil ik niet blijven voeden door te reageren, uitleggen, verklaren of verdedigen.
Jammer dat je het interpreteert als munitie. Flauw zelfs.
Tafelvegeritus. Maakt de ander monddood. Dat zie ik je ook steeds bij je man doen. Hij geeft het ook aan, maar dat mag niet.
zaterdag 7 mei 2016 om 09:50
Gisteren weer een goed gesprek met elkaar gehad. Pijnlijk, maar goed. Over zijn beweegredenen. Zijn verklaring, hoe hij dingen ervaren heeft. Enerzijds is het nodig, heb ik het nodig, om dit te horen en begrijpen.
Anderzijds steekt het me, brandt het, en kan ik dit stuk niet verdragen. Omdat het zo verdomd dicht bij 'goed-praten' ligt. Zodra hij probeert uit te leggen wat hij heeft opgelopen, in ons huwelijk, voel ik dat ik dit ervaar als vergoelijking. Een deel v me kan het volgen, zoals hij omschrijft hoe hij zich klem gezet gevoeld heeft. Een ander deel van me wil hem bij zijn kraag pakken, hem door elkaar schudden en schreeuwen van MAAR DAN GA JE TOCH NOG STEEDS NIET NAAR DE HOEREN, LUL!!!!
Beide kanten benoemd.
Toch is het 'iets'.
Weer een nieuw stukje. Vorige week was dit er niet. KON dit er niet zijn.
Maar als we in relatie therapie eea willen gaan bespreken, dan zal die ruimte er wèl moeten zijn. Ik weet niet of ik het kan. Of dat gaat lukken.
Maar dit is toch weer een kleine verandering.
Anderzijds steekt het me, brandt het, en kan ik dit stuk niet verdragen. Omdat het zo verdomd dicht bij 'goed-praten' ligt. Zodra hij probeert uit te leggen wat hij heeft opgelopen, in ons huwelijk, voel ik dat ik dit ervaar als vergoelijking. Een deel v me kan het volgen, zoals hij omschrijft hoe hij zich klem gezet gevoeld heeft. Een ander deel van me wil hem bij zijn kraag pakken, hem door elkaar schudden en schreeuwen van MAAR DAN GA JE TOCH NOG STEEDS NIET NAAR DE HOEREN, LUL!!!!
Beide kanten benoemd.
Toch is het 'iets'.
Weer een nieuw stukje. Vorige week was dit er niet. KON dit er niet zijn.
Maar als we in relatie therapie eea willen gaan bespreken, dan zal die ruimte er wèl moeten zijn. Ik weet niet of ik het kan. Of dat gaat lukken.
Maar dit is toch weer een kleine verandering.
zaterdag 7 mei 2016 om 10:01
Goedemorgen Zeeland. Heb je kunnen slapen? Ben je rustig, of is het een chaos in je hoofd (en hart)? Weet je of je man een afspraak heeft gemaakt met een relatietherapeut? Dat hoeft natuurlijk niet via de huisarts, bij haar/hem kun je op een later moment ook een verwijzing vragen. Zie je hem er hard naar zoeken? Is hij vastbesloten met jou er heen te gaan? Of is het in deze afgelopen dagen, na zijn bizarre vertrek en terugkomst, van het prioriteitenlijstje verdwenen? Heb je nagedacht over wat relatietherapie jou moet opleveren? Jou zelf dus? Ik denk dat het goed is dat te doen. En wat doe je als man dag na dag zelf deze therapie niet regelt? Ga jij het dan 'toch maar' doen? Hoe wil je op dat gebrek aan actie reageren?
Ik vind het eigenlijk grappig dat mijn bijdragen geïnterpreteerd lijken te worden als psychologisch, als jou aanmoedigen toch vooral te blijven? (Oh jee, misschien vat ik dit nu verkeerd op hoor, maar zo ervaar ik de reacties waarin mijn naam wordt genoemd.). Ik ben naar mijn idee en in ieder geval in intentie juist al vanaf het begin dat je hier schrijft vooral bezig jou te laten kijken naar de daden van je man (en niet zijn woorden), en naar wat deze betekenen voor jou (en dan bedoel ik niet alleen zijn hoerenbezoek, maar juist ook hoe hij nu handelt of juist niet handelt (ziek melden, niet bij de kinderen kunnen zijn, jou de relatietherapie 'even' laten regelen', het nu nog niet gedaan hebben?). Voor jouw welzijn. Voor jouw liefde en trouw. Voor jullie toekomst. Daarom schreef ik ook mijn eerste alinea: ik zie zo, zo weinig daden bij jouw man. Schrikbarend weinig. Wat verwacht jij van hem? Het gaat je toch niet alleen om 'omgaan met het naar de hoeren gaan'? Ik neem aan dat je juist ook stil wilt staan bij of je gelukkig kunt zijn met iemand die in staat is een leven naast jullie bestaan te hebben en daar jaren en jaren niets over heeft gedeeld? En wat betreft je jongens: geloof me als ik - helaas weer uit ervaring - zeg dat kinderen veel weten en wel degelijk lijden onder deze situatie. Mijn toen twaalfjarige wist eerder dan ik wat er met ex en andere vrouwen gebeurde. Zij dacht vervolgens dat ik dat ook wel wist: het heeft een paar jaar geduurd voordat al deze verhalen er uit kwamen en ze ervaart juist die onzekerheid én wat zij er dan allemaal wél van wist als heel zwaar, nog steeds. Je kunt niet sneller gaan dan je gaat, maar denk alsjeblieft niet dat je kinderen niet meekrijgen waar het nu in essentie om gaat. Ik kan me wel voorstellen dat je dit alles niet breed wilt delen (in je familie), juist ook vanwege je jongens, maar vind het jezelf enorm tekort doen dat je niemand in vertrouwen neemt. Hoewel. Je sprak met een vriendin. Hangt zij niet elke dag aan de telefoon om te vragen hoe het met je gaat? Of heb je aan haar een zodanig gecensureerde versie vertelt dat zij niet 'in de alarmfase' staat in verband met hoe het met jou gaat?
Ik vind het eigenlijk grappig dat mijn bijdragen geïnterpreteerd lijken te worden als psychologisch, als jou aanmoedigen toch vooral te blijven? (Oh jee, misschien vat ik dit nu verkeerd op hoor, maar zo ervaar ik de reacties waarin mijn naam wordt genoemd.). Ik ben naar mijn idee en in ieder geval in intentie juist al vanaf het begin dat je hier schrijft vooral bezig jou te laten kijken naar de daden van je man (en niet zijn woorden), en naar wat deze betekenen voor jou (en dan bedoel ik niet alleen zijn hoerenbezoek, maar juist ook hoe hij nu handelt of juist niet handelt (ziek melden, niet bij de kinderen kunnen zijn, jou de relatietherapie 'even' laten regelen', het nu nog niet gedaan hebben?). Voor jouw welzijn. Voor jouw liefde en trouw. Voor jullie toekomst. Daarom schreef ik ook mijn eerste alinea: ik zie zo, zo weinig daden bij jouw man. Schrikbarend weinig. Wat verwacht jij van hem? Het gaat je toch niet alleen om 'omgaan met het naar de hoeren gaan'? Ik neem aan dat je juist ook stil wilt staan bij of je gelukkig kunt zijn met iemand die in staat is een leven naast jullie bestaan te hebben en daar jaren en jaren niets over heeft gedeeld? En wat betreft je jongens: geloof me als ik - helaas weer uit ervaring - zeg dat kinderen veel weten en wel degelijk lijden onder deze situatie. Mijn toen twaalfjarige wist eerder dan ik wat er met ex en andere vrouwen gebeurde. Zij dacht vervolgens dat ik dat ook wel wist: het heeft een paar jaar geduurd voordat al deze verhalen er uit kwamen en ze ervaart juist die onzekerheid én wat zij er dan allemaal wél van wist als heel zwaar, nog steeds. Je kunt niet sneller gaan dan je gaat, maar denk alsjeblieft niet dat je kinderen niet meekrijgen waar het nu in essentie om gaat. Ik kan me wel voorstellen dat je dit alles niet breed wilt delen (in je familie), juist ook vanwege je jongens, maar vind het jezelf enorm tekort doen dat je niemand in vertrouwen neemt. Hoewel. Je sprak met een vriendin. Hangt zij niet elke dag aan de telefoon om te vragen hoe het met je gaat? Of heb je aan haar een zodanig gecensureerde versie vertelt dat zij niet 'in de alarmfase' staat in verband met hoe het met jou gaat?
zaterdag 7 mei 2016 om 10:21
quote:Zeeland1970 schreef op 07 mei 2016 @ 09:32:
Goedemorgen. Weer veel mensen met een straffe mening, zo te lezen. Ik schoot al meteen in de uitleg en verdedig-modus. Had al een stuk getypt om ze gerust te stellen over het welzijn vd jongens, tot het tot me doordrong dat het niet gaat om oprechte zorg om de kinderen. Het is slechts munitie op het pleidooi dat ik een slechte moeder, vrouw, (etc) zou zijn.
Heb mijn tekst maar weer verwijderd. Dit heeft geen zin. Welles-nietessen hierover.
Ik ga hier niet meer op in, omdat ik weet dat ik die discussie toch nooit kan winnen, en ik mijn energie nu liever in de voortgang hier thuis wil steken. Als je wil meelezen en je mening over DE SITUATIE wil geven, graag. Maar de 'meningen' die mijn intenties steeds in twijfel trekken wil ik niet blijven voeden door te reageren, uitleggen, verklaren of verdedigen.
Wat een werkelijk onaardige reactie op sommige mensen hier. Dus iedereen die met je meekletst is oprecht in zijn bezorgdheid maar degene die een meer kritische benadering hebben gebruiken jullie kinderen als munitie? Dat is een hatelijke reactie want wat jullie problemen ook zijn, kinderen staan altijd voorop. Voor volwassenen is een paar weken crisis niets, voor kinderen voelt het oneindig lang. Jullie zijn het huis aan het opknappen, de sfeer is gespannen, er wordt niet geknuffeld, gekust of gelachen of gescheiden maar jullie slapen apart. Wat denk je nou, dat je kinderen gek zijn al zeggen ze niets? Die lopen op hun tenen, durven geen kick te geven omdat ze bang zijn dat hun gedrag de boel zal laten escaleren.
Het enige wat ik uit deze post haal is dat je weigert om kritisch te kijken naar je eigen handelingen en je eigen agenda. Ik geloof absoluut dat je in deze situatie zit maar ik blijf erbij dat je de situatie aan het uitbuiten bent en het VF je prima uitkomt. Het is een mening, net als andere een mening hebben (dat heb je op een forum). Je mag beledigd zijn enz. maar dat je kinderen gebruikt worden als munitie om op jou te kunnen schieten zegt meer over jou dan over degene die zich zorgen maken over je kinderen.
Goedemorgen. Weer veel mensen met een straffe mening, zo te lezen. Ik schoot al meteen in de uitleg en verdedig-modus. Had al een stuk getypt om ze gerust te stellen over het welzijn vd jongens, tot het tot me doordrong dat het niet gaat om oprechte zorg om de kinderen. Het is slechts munitie op het pleidooi dat ik een slechte moeder, vrouw, (etc) zou zijn.
Heb mijn tekst maar weer verwijderd. Dit heeft geen zin. Welles-nietessen hierover.
Ik ga hier niet meer op in, omdat ik weet dat ik die discussie toch nooit kan winnen, en ik mijn energie nu liever in de voortgang hier thuis wil steken. Als je wil meelezen en je mening over DE SITUATIE wil geven, graag. Maar de 'meningen' die mijn intenties steeds in twijfel trekken wil ik niet blijven voeden door te reageren, uitleggen, verklaren of verdedigen.
Wat een werkelijk onaardige reactie op sommige mensen hier. Dus iedereen die met je meekletst is oprecht in zijn bezorgdheid maar degene die een meer kritische benadering hebben gebruiken jullie kinderen als munitie? Dat is een hatelijke reactie want wat jullie problemen ook zijn, kinderen staan altijd voorop. Voor volwassenen is een paar weken crisis niets, voor kinderen voelt het oneindig lang. Jullie zijn het huis aan het opknappen, de sfeer is gespannen, er wordt niet geknuffeld, gekust of gelachen of gescheiden maar jullie slapen apart. Wat denk je nou, dat je kinderen gek zijn al zeggen ze niets? Die lopen op hun tenen, durven geen kick te geven omdat ze bang zijn dat hun gedrag de boel zal laten escaleren.
Het enige wat ik uit deze post haal is dat je weigert om kritisch te kijken naar je eigen handelingen en je eigen agenda. Ik geloof absoluut dat je in deze situatie zit maar ik blijf erbij dat je de situatie aan het uitbuiten bent en het VF je prima uitkomt. Het is een mening, net als andere een mening hebben (dat heb je op een forum). Je mag beledigd zijn enz. maar dat je kinderen gebruikt worden als munitie om op jou te kunnen schieten zegt meer over jou dan over degene die zich zorgen maken over je kinderen.
zaterdag 7 mei 2016 om 10:22
quote:Medina schreef op 07 mei 2016 @ 07:47:
[...]
Ah, hier komt de aap uit de mouw. Je vindt Zeeland zo sterk, omdat je dezelfde keuze hebt gemaakt als zij dat je liever bij een slechte man bent dan bij geen man. Ik vroeg me al af waar al dat zoetsappige gekweel vandaan kwam dat ze zo sterk is terwijl ze een deurmat is en die man haar nog steeds bespeelt. Je doet en bent hetzelfde als zij.Misselijke reactie en ik ben niet iemand die de lange posten van Suzy volledig leest, maar ik weet wel dat ze een keuze heeft gemaakt en gestopt is met haar man. En ze is niet in bitterheid verzand en heeft nog een goede verhouding met hem. Dat zouden meer mensen moeten kunnen, dan zouden er minder drama scheidingen zijn die behoorlijk traumatiserend kunnen zijn voor de kinderen. Ik vind het sterk!
[...]
Ah, hier komt de aap uit de mouw. Je vindt Zeeland zo sterk, omdat je dezelfde keuze hebt gemaakt als zij dat je liever bij een slechte man bent dan bij geen man. Ik vroeg me al af waar al dat zoetsappige gekweel vandaan kwam dat ze zo sterk is terwijl ze een deurmat is en die man haar nog steeds bespeelt. Je doet en bent hetzelfde als zij.Misselijke reactie en ik ben niet iemand die de lange posten van Suzy volledig leest, maar ik weet wel dat ze een keuze heeft gemaakt en gestopt is met haar man. En ze is niet in bitterheid verzand en heeft nog een goede verhouding met hem. Dat zouden meer mensen moeten kunnen, dan zouden er minder drama scheidingen zijn die behoorlijk traumatiserend kunnen zijn voor de kinderen. Ik vind het sterk!
