Zwanger
alle pijlers
Slechte uitslag combinatietest
woensdag 11 mei 2016 om 21:12
Na lang proberen en uiteindelijk een ICSI behandeling ben ik nu eindelijk zwanger van onze eerste (13wk). Helaas heb ik gisteren 'slecht' nieuws gekregen: uit de combinatietest bleek dat er een verhoogde kans is dat ons kindje trisomie 13, 18 of 21 heeft. Ik weet dat de kans verreweg het grootst is dat er uiteindelijk helemaal niets aan de hand is, maar de uitslagen die wij kregen waren toch wel flink verhoogd (Down 1:32, Edwards 1:85, Patau 1:92). Schrikken dus... We kunnen nu alleen maar afwachten op de volgende test (NIPT) en hopen dat het loos alarm was, maar helaas duurt dat best lang (nog 3-4 weken). Ik zoek dames die hier ook mee te maken hebben gehad. Ik ben benieuwd hoe jullie er mee om zijn gegaan, wat jullie uitslagen waren, of er ook daadwerkelijk iets mis was en hoe jullie verder zijn gegaan.
******
Na lange tijd in onzekerheid bleek ons zoontje meerdere genetische afwijkingen te hebben. We hebben het moeilijke besluit moeten nemen om de zwangerschap af te breken. Een paar dagen later werd ik opgenomen in het VUmc om te bevallen. Na ongeveer 30 uur werd ons prachtige kleine zoontje levenloos geboren, alles er op en er aan. Twintig centimeter groot. Stichting Still heeft prachtige foto's voor ons gemaakt. Na alle ellende konden we in september eindelijk weer verder met de volgende poging om onze kinderwens te realiseren. De eerste cryo werd terug geplaatst en dat ging goed. De teruggeplaatste cryo is groeide uit tot een zwangerschap, het zat op de goede plek, het hartje klopte en het groeide netjes op schema. Maar helaas werd bij ruim 10 weken op de echo is ineens een flinke afwijking gezien (hygroma colli). Het vruchtje liep ook wat achter op de groei en het hartje klopte nu veel sneller dan zou moeten (ook een aanwijzing voor een chrom. afwijking). We moesten twee weken afwachten tot we een vlokkentest konden doen. Na een week bleek de hoeveelheid vocht alleen nog maar verder te zijn toegenomen, geen goed teken. Bij de echo voorafgaand aan de vlokkentest bleek het hartje van het kindje niet meer te kloppen. Het was over. Het kindje was tot ongeveer 12 weken doorgegroeid. De miskraam werd in het ziekenhuis opgewekt met medicatie, daarna moest ik helaas alsnog een curettage ondergaan om placentaresten te verwijderen. Bijna 2 maanden na de miskraam kregen we eindelijk een uitslag: Turner syndroom... Daarna is chromosomenonderzoek ingezet bij flipman en mijzelf, maar daar kwamen geen bijzonderheden uit.
We zijn sinds februari weer in de running, en mogen weer een cryo laten terugplaatsen. Helaas werkte mijn lichaam niet mee, en ging de tp niet door. Een maand en vele extra echo-onderzoeken later hebben we gelukkig wel een tp gehad. Bij het ontdooien is 1 embryo gesneuveld, maar een tweede embryo kon wel goed ontdooid worden. Helaas ben ik daarvan niet zwanger geworden. In mei gaan we weer verder.
(https://wensmama.wordpress.com)
******
Na lange tijd in onzekerheid bleek ons zoontje meerdere genetische afwijkingen te hebben. We hebben het moeilijke besluit moeten nemen om de zwangerschap af te breken. Een paar dagen later werd ik opgenomen in het VUmc om te bevallen. Na ongeveer 30 uur werd ons prachtige kleine zoontje levenloos geboren, alles er op en er aan. Twintig centimeter groot. Stichting Still heeft prachtige foto's voor ons gemaakt. Na alle ellende konden we in september eindelijk weer verder met de volgende poging om onze kinderwens te realiseren. De eerste cryo werd terug geplaatst en dat ging goed. De teruggeplaatste cryo is groeide uit tot een zwangerschap, het zat op de goede plek, het hartje klopte en het groeide netjes op schema. Maar helaas werd bij ruim 10 weken op de echo is ineens een flinke afwijking gezien (hygroma colli). Het vruchtje liep ook wat achter op de groei en het hartje klopte nu veel sneller dan zou moeten (ook een aanwijzing voor een chrom. afwijking). We moesten twee weken afwachten tot we een vlokkentest konden doen. Na een week bleek de hoeveelheid vocht alleen nog maar verder te zijn toegenomen, geen goed teken. Bij de echo voorafgaand aan de vlokkentest bleek het hartje van het kindje niet meer te kloppen. Het was over. Het kindje was tot ongeveer 12 weken doorgegroeid. De miskraam werd in het ziekenhuis opgewekt met medicatie, daarna moest ik helaas alsnog een curettage ondergaan om placentaresten te verwijderen. Bijna 2 maanden na de miskraam kregen we eindelijk een uitslag: Turner syndroom... Daarna is chromosomenonderzoek ingezet bij flipman en mijzelf, maar daar kwamen geen bijzonderheden uit.
We zijn sinds februari weer in de running, en mogen weer een cryo laten terugplaatsen. Helaas werkte mijn lichaam niet mee, en ging de tp niet door. Een maand en vele extra echo-onderzoeken later hebben we gelukkig wel een tp gehad. Bij het ontdooien is 1 embryo gesneuveld, maar een tweede embryo kon wel goed ontdooid worden. Helaas ben ik daarvan niet zwanger geworden. In mei gaan we weer verder.
(https://wensmama.wordpress.com)
flipje2 wijzigde dit bericht op 20-05-2017 12:06
8.30% gewijzigd
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
zondag 12 juni 2016 om 10:29
zondag 12 juni 2016 om 10:32
zondag 12 juni 2016 om 10:42
quote:flipje2 schreef op 12 juni 2016 @ 10:33:
1 cm ontsluiting, af en toe wat bloed. Al gaat het langzaam, er gebeurt wel iets.
Ergens vind ik het ook wel fijn dat het een beetje rustig aan en stap voor stap gaat.Ik schrik ervan hoe traag het gaat. Heb je al lang ontsluiting? En hebben jullie kunnen slapen?
1 cm ontsluiting, af en toe wat bloed. Al gaat het langzaam, er gebeurt wel iets.
Ergens vind ik het ook wel fijn dat het een beetje rustig aan en stap voor stap gaat.Ik schrik ervan hoe traag het gaat. Heb je al lang ontsluiting? En hebben jullie kunnen slapen?
zondag 12 juni 2016 om 10:58
quote:flipje2 schreef op 12 juni 2016 @ 10:33:
1 cm ontsluiting, af en toe wat bloed. Al gaat het langzaam, er gebeurt wel iets.
Ergens vind ik het ook wel fijn dat het een beetje rustig aan en stap voor stap gaat.
Oké, fijn dat dit tempo goed voor je is. Hoop dat je wat rust hebt kunnen pakken vannacht.
Veel kracht gewenst, ik weet dat je die hebt want je hebt er al zoveel van laten zien. Straks kunnen jullie je zoon ontmoeten die altijd een deel van jullie blijft.
Veel liefs, sterke vrouw
1 cm ontsluiting, af en toe wat bloed. Al gaat het langzaam, er gebeurt wel iets.
Ergens vind ik het ook wel fijn dat het een beetje rustig aan en stap voor stap gaat.
Oké, fijn dat dit tempo goed voor je is. Hoop dat je wat rust hebt kunnen pakken vannacht.
Veel kracht gewenst, ik weet dat je die hebt want je hebt er al zoveel van laten zien. Straks kunnen jullie je zoon ontmoeten die altijd een deel van jullie blijft.
Veel liefs, sterke vrouw
Je moet niet alles geloven wat je denkt
zondag 12 juni 2016 om 12:02
quote:Sophiever schreef op 12 juni 2016 @ 10:42:
[...]
Ik schrik ervan hoe traag het gaat. Heb je al lang ontsluiting? En hebben jullie kunnen slapen?
Het geeft ook de gelegenheid om alles een beetje een plekje te geven. Slapen ging redelijk, wel regelmatig wakker geworden/gemaakt om mijn blaas te legen (ik kan niet meer staan/lopen of plassen die de ruggenprik dus dat wordt met een katheter gedaan) maar dan ook snel weer in slaap.
Gisteravond nog geen ontsluiting, vanmorgen 1 cm. De arts is weer onderweg om te checken hoe het nu gaat.
[...]
Ik schrik ervan hoe traag het gaat. Heb je al lang ontsluiting? En hebben jullie kunnen slapen?
Het geeft ook de gelegenheid om alles een beetje een plekje te geven. Slapen ging redelijk, wel regelmatig wakker geworden/gemaakt om mijn blaas te legen (ik kan niet meer staan/lopen of plassen die de ruggenprik dus dat wordt met een katheter gedaan) maar dan ook snel weer in slaap.
Gisteravond nog geen ontsluiting, vanmorgen 1 cm. De arts is weer onderweg om te checken hoe het nu gaat.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
zondag 12 juni 2016 om 12:12
quote:frambloosje schreef op 12 juni 2016 @ 12:08:
Heb jij ook de volledige 10 cm ontsluiting nodig Flipje?
Fijn dat het voor jou op goed
Tempo gaat, dat is het belangrijksteNee zeker niet. 3-4 cm is waarschijnlijk al genoeg. De nageboorte is waarschijnlijk lastiger dan het kindje zelf.
Heb jij ook de volledige 10 cm ontsluiting nodig Flipje?
Fijn dat het voor jou op goed
Tempo gaat, dat is het belangrijksteNee zeker niet. 3-4 cm is waarschijnlijk al genoeg. De nageboorte is waarschijnlijk lastiger dan het kindje zelf.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
zondag 12 juni 2016 om 13:19
quote:Sophiever schreef op 12 juni 2016 @ 10:42:
[...]
Ik schrik ervan hoe traag het gaat. Heb je al lang ontsluiting? En hebben jullie kunnen slapen?
Dat is niet zo gek hoor. Het lichaam wil helemaal nog niet bevallen dus dit soort bevallingen kunnen zo maar 48u of langer duren.
Flipje, je doet het geweldig!!
Fijn dat je het tempo goed vindt zo. Het is ook nogal wat, afscheid nemen van je zwangerschap, afscheid nemen van je kindje.
Zijn de artsen en verpleegkundigen lief voor je?
Wat betreft het bevallen zelf, dat kan heel snel gaan, maar bij mij was dat niet zo. Ik heb uiteindelijk 12u volledige ontsluiting (dat kan dus ook) gehad, maar omdat ons kindje niet zo groot was (23 weken) kwamen er geen persweeen/kwam er geen druk. Ik had mezelf erop ingesteld dat het met 5cm snel voorbij zou zijn, maar dat was niet zo. Misschien is het goed om te weten dat het ook zo kan gaan.
Een hele dikke knuffel voor jou! Je kunt het! We leven hier allemaal met je mee!
[...]
Ik schrik ervan hoe traag het gaat. Heb je al lang ontsluiting? En hebben jullie kunnen slapen?
Dat is niet zo gek hoor. Het lichaam wil helemaal nog niet bevallen dus dit soort bevallingen kunnen zo maar 48u of langer duren.
Flipje, je doet het geweldig!!
Fijn dat je het tempo goed vindt zo. Het is ook nogal wat, afscheid nemen van je zwangerschap, afscheid nemen van je kindje.
Zijn de artsen en verpleegkundigen lief voor je?
Wat betreft het bevallen zelf, dat kan heel snel gaan, maar bij mij was dat niet zo. Ik heb uiteindelijk 12u volledige ontsluiting (dat kan dus ook) gehad, maar omdat ons kindje niet zo groot was (23 weken) kwamen er geen persweeen/kwam er geen druk. Ik had mezelf erop ingesteld dat het met 5cm snel voorbij zou zijn, maar dat was niet zo. Misschien is het goed om te weten dat het ook zo kan gaan.
Een hele dikke knuffel voor jou! Je kunt het! We leven hier allemaal met je mee!
zondag 12 juni 2016 om 13:27
quote:Sophiever schreef op 12 juni 2016 @ 13:12:
[...]
Gaat je lijf dan niet vanzelf door naar de 10 cm?
Sophiever, Cytotec (de pillen die Flipje kreeg) veroorzaakt in de eerste plaats het samentrekken/krampen van de baarmoeder. Hierdoor zal de inhoud van de baarmoeder (sorry dat ik het zo noem) naar buiten gedreven worden. Hier is ontsluiting voor nodig en die komt dan ook op gang. Maar niet meer dan noodzakelijk. Dus ze hoeft en zal niet naar 10 cm voor een kindje dat nog zo klein is.
Flip, goed te lezen dat de vliezen nu gebroken zijn. Je doet het zo goed!
[...]
Gaat je lijf dan niet vanzelf door naar de 10 cm?
Sophiever, Cytotec (de pillen die Flipje kreeg) veroorzaakt in de eerste plaats het samentrekken/krampen van de baarmoeder. Hierdoor zal de inhoud van de baarmoeder (sorry dat ik het zo noem) naar buiten gedreven worden. Hier is ontsluiting voor nodig en die komt dan ook op gang. Maar niet meer dan noodzakelijk. Dus ze hoeft en zal niet naar 10 cm voor een kindje dat nog zo klein is.
Flip, goed te lezen dat de vliezen nu gebroken zijn. Je doet het zo goed!
Je moet niet alles geloven wat je denkt
zondag 12 juni 2016 om 15:19
