Relaties
alle pijlers
Relatiecrisis
donderdag 13 november 2008 om 19:14
Hallo,
Ik ben nu ongeveer een jaar samen met mijn huidige vriend. Hij is een aantal jaar ouder dan mij en dit botst soms wel wat. Hij wil me van alles leren en ik vind bepaalde dingen prima zoals ze zijn, ik hoef niet zonodig van alles aan mezelf te veranderen omdat iemand anders dat wil. (op een bepaalde manier discusseren etc.)
het ging dus een paar maanden goed totdat we ruzie's kregen. Met ruzie's wordt hij afstandelijk en is er geen sprake van "liefde". Hij legt de schuld bij mij, het kan hem weinig schelen of ik huil, me kut voel en alles. Hij haalt me omlaag als hij boos is en houdt eigenlijk geen rekening met mij. Ik raak hiervan in paniek en nu na al die ruzie's raak ik al in paniek als hij boos wordt.
Ik weet dan, ik kan hem niet kalmeren.
Ik handel vanuit mijn gevoel, niet zozeer vanuit mijn denken, dit lukt me niet. Ik denk wel; hou je mond nu, hou je rustig, hij is kwaad dus laat hem met rust dit is zijn probleem, hij wil een discussie, ga hier niet in mee.
Maar het lukt me niet om dit vol te houden, ik wil dat het goedkomt, wil het uitpraten en weer lief voor elkaar zijn. Hij houd vol dat iets mijn fout is, ik heb het helemaal verkeerd gedaan, dankzij mij hebben we ruzie gekregen etc. Ik heb goed over alles nagedacht, ik weet zeker dat in zo'n situatie, als iets mijn schuld is, ik dit toegeef en goedmaak. Is iets niet mijn ding dan zeg ik hier dus ook geen sorry voor dat is onredelijk. Maar daar botst het vaak.
Hij vind dat ik iets verkeerd heb gedaan en ik wil gewoon dat het weer oké is en dat hij ophoud met die nare en nutteloze dingen.
Hij heeft toegegeven dat hij koppig is enzo maar ik dring niet zo goed tot hem door.
Nouja, ik weet het gewoon niet meer.
Nu hebben we zovaak ruzie gehad dat mijn gevoel gewoon kapot is. Ik weet ook wel, ik ben best gevoelig en ik heb er een hekel aan als iemand kwaad op me is (vooral als er geen reden is om kwaad op me te zijn) dit ook ivm mijn verleden..
Hij weet dat ik een hekel heb aan boosheid en dat ik het daarom heb uitgemaakt met mijn ex, ik snap niet waarom hij zo gevoelloos naar mij toe kan doen.
Ik weet niet meer hoe ik de situatie moet veranderen, hij wou dat ik bepaalde dingen aan mezelf veranderde, hier heb ik hard aan gewerkt en is helemaal weer oké. Ik heb mezelf in de hand.
Ik ben bang om in discussie te gaan, want dan weet ik hoelaat het is, dan loopt het in de hand. Hij gaat er heel erg ver in door.
Het spijt me voor mijn lange verhaal maar ik ben helemaal op.
Ik heb zoveel mijn best gedaan, misschien wel teveel.
Ik weet dat ik mijn grens niet goed aangegeven heb en nu lukt het me niet meer om het te veranderen.
Hoe kom ik hieruit? Hoe komen we verder? En kan het nog wel goedkomen?
Wie heeft hier ervaring mee of tips voor?
Liefs
Ik ben nu ongeveer een jaar samen met mijn huidige vriend. Hij is een aantal jaar ouder dan mij en dit botst soms wel wat. Hij wil me van alles leren en ik vind bepaalde dingen prima zoals ze zijn, ik hoef niet zonodig van alles aan mezelf te veranderen omdat iemand anders dat wil. (op een bepaalde manier discusseren etc.)
het ging dus een paar maanden goed totdat we ruzie's kregen. Met ruzie's wordt hij afstandelijk en is er geen sprake van "liefde". Hij legt de schuld bij mij, het kan hem weinig schelen of ik huil, me kut voel en alles. Hij haalt me omlaag als hij boos is en houdt eigenlijk geen rekening met mij. Ik raak hiervan in paniek en nu na al die ruzie's raak ik al in paniek als hij boos wordt.
Ik weet dan, ik kan hem niet kalmeren.
Ik handel vanuit mijn gevoel, niet zozeer vanuit mijn denken, dit lukt me niet. Ik denk wel; hou je mond nu, hou je rustig, hij is kwaad dus laat hem met rust dit is zijn probleem, hij wil een discussie, ga hier niet in mee.
Maar het lukt me niet om dit vol te houden, ik wil dat het goedkomt, wil het uitpraten en weer lief voor elkaar zijn. Hij houd vol dat iets mijn fout is, ik heb het helemaal verkeerd gedaan, dankzij mij hebben we ruzie gekregen etc. Ik heb goed over alles nagedacht, ik weet zeker dat in zo'n situatie, als iets mijn schuld is, ik dit toegeef en goedmaak. Is iets niet mijn ding dan zeg ik hier dus ook geen sorry voor dat is onredelijk. Maar daar botst het vaak.
Hij vind dat ik iets verkeerd heb gedaan en ik wil gewoon dat het weer oké is en dat hij ophoud met die nare en nutteloze dingen.
Hij heeft toegegeven dat hij koppig is enzo maar ik dring niet zo goed tot hem door.
Nouja, ik weet het gewoon niet meer.
Nu hebben we zovaak ruzie gehad dat mijn gevoel gewoon kapot is. Ik weet ook wel, ik ben best gevoelig en ik heb er een hekel aan als iemand kwaad op me is (vooral als er geen reden is om kwaad op me te zijn) dit ook ivm mijn verleden..
Hij weet dat ik een hekel heb aan boosheid en dat ik het daarom heb uitgemaakt met mijn ex, ik snap niet waarom hij zo gevoelloos naar mij toe kan doen.
Ik weet niet meer hoe ik de situatie moet veranderen, hij wou dat ik bepaalde dingen aan mezelf veranderde, hier heb ik hard aan gewerkt en is helemaal weer oké. Ik heb mezelf in de hand.
Ik ben bang om in discussie te gaan, want dan weet ik hoelaat het is, dan loopt het in de hand. Hij gaat er heel erg ver in door.
Het spijt me voor mijn lange verhaal maar ik ben helemaal op.
Ik heb zoveel mijn best gedaan, misschien wel teveel.
Ik weet dat ik mijn grens niet goed aangegeven heb en nu lukt het me niet meer om het te veranderen.
Hoe kom ik hieruit? Hoe komen we verder? En kan het nog wel goedkomen?
Wie heeft hier ervaring mee of tips voor?
Liefs
maandag 24 november 2008 om 18:58
Echt veel van wat je vertelt is hetzelfde als bij mijn ex: ik moest veranderen, ik praatte soms te luid, ik ademde soms te hard, enz. enz. Als ik er nu op terugdenk, denk ik echt waanzin gewoon!!
Het was ook altijd mijn fout dat en als er iets niet goed ging. Ik was te min voor hem (dat gevoel gaf hij mij toch, vond ik zelf niet), hij was de perfectie (dacht hij dus), enz. enz.
Kijk, dit gedrag is er bij mij toen ik bij hem was ook pas na een tijdje ingeslopen. Dat dat verschieten is, begrijp ik maar al te goed. Heb het dus ook een tijdje aanzien (enkele weken, wou het ook niet dadelijk opgeven), zag geen verbetering, integendeel en toen had ik echt zoiets van 'waar ben ik hier in godsnaam mee bezig, dit is totaal niet wat ik wil'. Was toen al niet meer de persoon die ik was (idd. brokkelt beetje bij beetje je zelfvertrouwen af).
Hoe graag je ook wilt, veranderen gaat hij zeker niet meer.
Je gaat echt gelukkiger worden met iemand waarbij je 100% jezelf mag en kan zijn!!
Het was ook altijd mijn fout dat en als er iets niet goed ging. Ik was te min voor hem (dat gevoel gaf hij mij toch, vond ik zelf niet), hij was de perfectie (dacht hij dus), enz. enz.
Kijk, dit gedrag is er bij mij toen ik bij hem was ook pas na een tijdje ingeslopen. Dat dat verschieten is, begrijp ik maar al te goed. Heb het dus ook een tijdje aanzien (enkele weken, wou het ook niet dadelijk opgeven), zag geen verbetering, integendeel en toen had ik echt zoiets van 'waar ben ik hier in godsnaam mee bezig, dit is totaal niet wat ik wil'. Was toen al niet meer de persoon die ik was (idd. brokkelt beetje bij beetje je zelfvertrouwen af).
Hoe graag je ook wilt, veranderen gaat hij zeker niet meer.
Je gaat echt gelukkiger worden met iemand waarbij je 100% jezelf mag en kan zijn!!
maandag 24 november 2008 om 19:02
quote:luna1 schreef op 24 november 2008 @ 18:46:
[...]
Graag gedaan meid
De enige die hier nog wat kan doen ben jij. Jij bent niet perfect, niemand is perfect. En deze man wil iemand die in zijn ogen perfect is. Maar hij heeft een totaal verwrongen idee van een perfecte vrouw! De vrouw die aan zijn eisen zal voldoen bestaat helemaal niet, want ze moet voldoen aan absurde eisen.
Van deze man zou iedereen op een gegeven moment een vreselijk minderwaardigheidscomplex krijgen, tenzij ze sterk genoeg is om de relatie te beëindigen. En aan je postings te lezen ben je sterk. Doe er nog even een schepje bovenop en maak je los van deze man. Je bent nog hartstikke jong, gun jezelf een normale relatie met een leuke vent voordat je vriend je kapot maakt.
ja idd.. zijn exen waren ook onzeker, zegt voor mij erg veel
hij heeft een relatie gehad van 6 jr, ze was erg onzeker
dan weet hij toch hoe hij ermee om (kan/moet) gaan? misschien heeft hij ook wel zo tegen haar gedaan, ze had geen eigen mening zei hij en was erg neutraal. Als ik erover nadenk, een slimme keuze van haar, maar geen keuze waar je gelukkig van word.
ik moet weten of hij me kan accepteren zoals ik ben, zo niet dan hoeft het van mij niet.
zondag was het echt bijna uit.
ik weet het bijna, ik weet het nog niet maar ik weet wel dat dit niet oke is.
[...]
Graag gedaan meid
De enige die hier nog wat kan doen ben jij. Jij bent niet perfect, niemand is perfect. En deze man wil iemand die in zijn ogen perfect is. Maar hij heeft een totaal verwrongen idee van een perfecte vrouw! De vrouw die aan zijn eisen zal voldoen bestaat helemaal niet, want ze moet voldoen aan absurde eisen.
Van deze man zou iedereen op een gegeven moment een vreselijk minderwaardigheidscomplex krijgen, tenzij ze sterk genoeg is om de relatie te beëindigen. En aan je postings te lezen ben je sterk. Doe er nog even een schepje bovenop en maak je los van deze man. Je bent nog hartstikke jong, gun jezelf een normale relatie met een leuke vent voordat je vriend je kapot maakt.
ja idd.. zijn exen waren ook onzeker, zegt voor mij erg veel
hij heeft een relatie gehad van 6 jr, ze was erg onzeker
dan weet hij toch hoe hij ermee om (kan/moet) gaan? misschien heeft hij ook wel zo tegen haar gedaan, ze had geen eigen mening zei hij en was erg neutraal. Als ik erover nadenk, een slimme keuze van haar, maar geen keuze waar je gelukkig van word.
ik moet weten of hij me kan accepteren zoals ik ben, zo niet dan hoeft het van mij niet.
zondag was het echt bijna uit.
ik weet het bijna, ik weet het nog niet maar ik weet wel dat dit niet oke is.
maandag 24 november 2008 om 19:05
quote:Katrijntje schreef op 24 november 2008 @ 18:58:
Echt veel van wat je vertelt is hetzelfde als bij mijn ex: ik moest veranderen, ik praatte soms te luid, ik ademde soms te hard, enz. enz. Als ik er nu op terugdenk, denk ik echt waanzin gewoon!!
Het was ook altijd mijn fout dat en als er iets niet goed ging. Ik was te min voor hem (dat gevoel gaf hij mij toch, vond ik zelf niet), hij was de perfectie (dacht hij dus), enz. enz.
Kijk, dit gedrag is er bij mij toen ik bij hem was ook pas na een tijdje ingeslopen. Dat dat verschieten is, begrijp ik maar al te goed. Heb het dus ook een tijdje aanzien (enkele weken, wou het ook niet dadelijk opgeven), zag geen verbetering, integendeel en toen had ik echt zoiets van 'waar ben ik hier in godsnaam mee bezig, dit is totaal niet wat ik wil'. Was toen al niet meer de persoon die ik was (idd. brokkelt beetje bij beetje je zelfvertrouwen af).
Hoe graag je ook wilt, veranderen gaat hij zeker niet meer.
Je gaat echt gelukkiger worden met iemand waarbij je 100% jezelf mag en kan zijn!!
moet hier toch om glimlachen, mijn vriend zegt dat ik te hard praat in een hotelkamer hahaha moet dan fluisteren. Ongeveer hetzelfde als wat jij zegt. Dat is idd te belachelijk voor woorden.. je ademt te hard?!?!?!
idd ben ik nu ook mee bezig, om het een tijdje aan te kijken
twijfelde of dit rotweekend door mij kwam omdat ik als 1e boos ben geworden omdat hij geen antwoord wou geven over wat hij over me had verteld. Vond dat onredelijk van mezelf en ook sorry voor gezegt. Maar toen was t helemaal mis.
sommige dingen die ik heb aangegeven daar doet hij wel iets mee
dus daar haal ik dan hoop uit en verward me ook een beetje
maar het zou eignl al genoeg moeten zijn..dat hij heeft gezegt dat hij me niet "lief" vind als ik huil en verdrietig ben en alleen als ik vrolijk ben. Dat hij me niet kan troosten en als hij dat wel doet en ik huil, hij me dus minder leuk gaat vinden.
brrrrrrrrrr :nono:
Echt veel van wat je vertelt is hetzelfde als bij mijn ex: ik moest veranderen, ik praatte soms te luid, ik ademde soms te hard, enz. enz. Als ik er nu op terugdenk, denk ik echt waanzin gewoon!!
Het was ook altijd mijn fout dat en als er iets niet goed ging. Ik was te min voor hem (dat gevoel gaf hij mij toch, vond ik zelf niet), hij was de perfectie (dacht hij dus), enz. enz.
Kijk, dit gedrag is er bij mij toen ik bij hem was ook pas na een tijdje ingeslopen. Dat dat verschieten is, begrijp ik maar al te goed. Heb het dus ook een tijdje aanzien (enkele weken, wou het ook niet dadelijk opgeven), zag geen verbetering, integendeel en toen had ik echt zoiets van 'waar ben ik hier in godsnaam mee bezig, dit is totaal niet wat ik wil'. Was toen al niet meer de persoon die ik was (idd. brokkelt beetje bij beetje je zelfvertrouwen af).
Hoe graag je ook wilt, veranderen gaat hij zeker niet meer.
Je gaat echt gelukkiger worden met iemand waarbij je 100% jezelf mag en kan zijn!!
moet hier toch om glimlachen, mijn vriend zegt dat ik te hard praat in een hotelkamer hahaha moet dan fluisteren. Ongeveer hetzelfde als wat jij zegt. Dat is idd te belachelijk voor woorden.. je ademt te hard?!?!?!
idd ben ik nu ook mee bezig, om het een tijdje aan te kijken
twijfelde of dit rotweekend door mij kwam omdat ik als 1e boos ben geworden omdat hij geen antwoord wou geven over wat hij over me had verteld. Vond dat onredelijk van mezelf en ook sorry voor gezegt. Maar toen was t helemaal mis.
sommige dingen die ik heb aangegeven daar doet hij wel iets mee
dus daar haal ik dan hoop uit en verward me ook een beetje
maar het zou eignl al genoeg moeten zijn..dat hij heeft gezegt dat hij me niet "lief" vind als ik huil en verdrietig ben en alleen als ik vrolijk ben. Dat hij me niet kan troosten en als hij dat wel doet en ik huil, hij me dus minder leuk gaat vinden.
brrrrrrrrrr :nono:
maandag 24 november 2008 om 19:14
Ik denk niet dat het een slimme keuze van die ex-vriendin was, ik denk dat ze gewoon haar eigen mening niet meer durfde te geven, of zo murw was door jouw vriend dat ze het er maar bij liet.
Bovendien heb je alleen van je vriend gehoord dat zijn ex heel onzeker was. Misschien werd ze dat pas later, en geen wonder. Zes jaar met zo'n man kan heel veel schade aanrichten.
Hij kan je niet accepteren zoals je bent, anders zou hij geen moeite doen om je voortdurend op je zogenaamde tekortkomingen te wijzen en voortdurend zijn eigen zin willen doordrammen(ik noem de sex maar even. Mijn god, op die manier zou ik nog liever het klooster in gaan, dat heeft toch niets met liefde te maken, alleen maar weer zijn eigen wil doordrammen en zich niets aantrekken van jou).
Hoe ver moet hij gaan voordat je het wel weet? Hoe lang mag hij je nog manipuleren en jou de grond in trappen? Het richt uiteindelijk echt schade aan hoor, zo'n relatie, wees je daar van bewust.
Bovendien heb je alleen van je vriend gehoord dat zijn ex heel onzeker was. Misschien werd ze dat pas later, en geen wonder. Zes jaar met zo'n man kan heel veel schade aanrichten.
Hij kan je niet accepteren zoals je bent, anders zou hij geen moeite doen om je voortdurend op je zogenaamde tekortkomingen te wijzen en voortdurend zijn eigen zin willen doordrammen(ik noem de sex maar even. Mijn god, op die manier zou ik nog liever het klooster in gaan, dat heeft toch niets met liefde te maken, alleen maar weer zijn eigen wil doordrammen en zich niets aantrekken van jou).
Hoe ver moet hij gaan voordat je het wel weet? Hoe lang mag hij je nog manipuleren en jou de grond in trappen? Het richt uiteindelijk echt schade aan hoor, zo'n relatie, wees je daar van bewust.
maandag 24 november 2008 om 19:27
Ik sluit me volledig aan bij Luna. En sowieso mannen of vrouwen die zo over ex-en praten. Dan denk ik altijd:'Hmm...wat was JOUW aandeel in het geheel?"
Dat soort ooggetuige-verklaringen vertrouw ik bij voorbaat al niet. Iedereen heeft een aandeel in een verbroken relatie. Of je deed iets of je liet iets toe.
Dat soort ooggetuige-verklaringen vertrouw ik bij voorbaat al niet. Iedereen heeft een aandeel in een verbroken relatie. Of je deed iets of je liet iets toe.
maandag 24 november 2008 om 19:30
quote:luna1 schreef op 24 november 2008 @ 19:14:
Ik denk niet dat het een slimme keuze van die ex-vriendin was, ik denk dat ze gewoon haar eigen mening niet meer durfde te geven, of zo murw was door jouw vriend dat ze het er maar bij liet.
Bovendien heb je alleen van je vriend gehoord dat zijn ex heel onzeker was. Misschien werd ze dat pas later, en geen wonder. Zes jaar met zo'n man kan heel veel schade aanrichten.
Hij kan je niet accepteren zoals je bent, anders zou hij geen moeite doen om je voortdurend op je zogenaamde tekortkomingen te wijzen en voortdurend zijn eigen zin willen doordrammen(ik noem de sex maar even. Mijn god, op die manier zou ik nog liever het klooster in gaan, dat heeft toch niets met liefde te maken, alleen maar weer zijn eigen wil doordrammen en zich niets aantrekken van jou).
Hoe ver moet hij gaan voordat je het wel weet? Hoe lang mag hij je nog manipuleren en jou de grond in trappen? Het richt uiteindelijk echt schade aan hoor, zo'n relatie, wees je daar van bewust.
ik bedoelde meer slim op de sarcastische manier, zo van.. zo houd je het wel 6jr uit zonder ruzie (want ze hadden nooit ruzie) maar gelukkig word je er ook niet van.
hij bedoelde het niet slecht over haar trouwens, maar dat hij het jammer vond dat ze zo onzeker was en dat het lang bleef maar later beter werd. dus daarom begrijp ik het niet dat hij het bij mij zo moeilijk vind (wat hij dan zegt)
ja dat seks gedoe is helemaal dramatisch idd, heb hem echt vrijdag goed uitgelegd waar ik mee zat, dat het me niet zo goed lukt en dat het nu vooral belangrijk is dat ik me op mn gemak voel, dat ik zie dat hij lief&teder is en zn best voor me doet (beetje romantiek ofzo) was toen we geen ruzie hadden ofzo dus kon er goed over praten maar hij doet er niks mee.
..ja ben me er wel bewust van maar het zijn tegenstrijdige signalen die hij geeft.
misschien omdat hij me het gevoel geeft dat alles aan mij ligt, heb ik het gevoel dat ik het nog beter kan maken, dat als ik mn best doe het goed komt. maar ik maak 1 foutje en alles is weer zoals eerst. dat maakt me zo wanhopig, waarom vergeeft ie me mn foutje niet en waarom blijft hij in zo'n dip hangen heb echt het gevoel dat ik dan gestraft voel.
zondag ook, hij keek een vrouw na toen we in de auto zaten, ik vond dr op zn ex lijken dus ik had wel ff zoiets van huh? (hij kijkt nooit zo overdreven zegmaar) hij vond dr van achter oud uitzien en hij vroeg zich af hoe oud ze was. nouja oke, beetje onnuttig maar geen probleem, was wel ff onzeker en dit wuifde hij wat weg en werd wat bozig, gaf aan dat ik onzekerder werd als hij bozer werd en dat ik niet zo goed wist hoe ik hieruit moest komen. (ik zei dus; waarom keek je naar dr? hij:omdat ze oud lijkt.. ik: vind dr op je ex lijken.. ben wat onzeker sorry) Hij werd echt kwaad (nadat hij even over mn been had gewreven, hij had gezegt maak je geen zorgen maar ik was nog iets onzeker, ik was niet boos maar voelde me gewoon ff min) en hij wou me naar huis brengen(omdat ie genoeg van me had) maar khad mn spullen niet bij me (woon 1 uur rijden van m vandaan dus raakte wat in paniek) toen wou hij naar zijn huis maar ik wou gewoon winkelen, gewoon sorry zeggen en doorgaan, maar nee hij was kwaad, had genoeg van me.
Terwijl het gewoon een klein foutje was, was gewoon onzeker
deed me erg veel zeer, ben ik dan echt zo fout bezig op zo'n moment?
Ik denk niet dat het een slimme keuze van die ex-vriendin was, ik denk dat ze gewoon haar eigen mening niet meer durfde te geven, of zo murw was door jouw vriend dat ze het er maar bij liet.
Bovendien heb je alleen van je vriend gehoord dat zijn ex heel onzeker was. Misschien werd ze dat pas later, en geen wonder. Zes jaar met zo'n man kan heel veel schade aanrichten.
Hij kan je niet accepteren zoals je bent, anders zou hij geen moeite doen om je voortdurend op je zogenaamde tekortkomingen te wijzen en voortdurend zijn eigen zin willen doordrammen(ik noem de sex maar even. Mijn god, op die manier zou ik nog liever het klooster in gaan, dat heeft toch niets met liefde te maken, alleen maar weer zijn eigen wil doordrammen en zich niets aantrekken van jou).
Hoe ver moet hij gaan voordat je het wel weet? Hoe lang mag hij je nog manipuleren en jou de grond in trappen? Het richt uiteindelijk echt schade aan hoor, zo'n relatie, wees je daar van bewust.
ik bedoelde meer slim op de sarcastische manier, zo van.. zo houd je het wel 6jr uit zonder ruzie (want ze hadden nooit ruzie) maar gelukkig word je er ook niet van.
hij bedoelde het niet slecht over haar trouwens, maar dat hij het jammer vond dat ze zo onzeker was en dat het lang bleef maar later beter werd. dus daarom begrijp ik het niet dat hij het bij mij zo moeilijk vind (wat hij dan zegt)
ja dat seks gedoe is helemaal dramatisch idd, heb hem echt vrijdag goed uitgelegd waar ik mee zat, dat het me niet zo goed lukt en dat het nu vooral belangrijk is dat ik me op mn gemak voel, dat ik zie dat hij lief&teder is en zn best voor me doet (beetje romantiek ofzo) was toen we geen ruzie hadden ofzo dus kon er goed over praten maar hij doet er niks mee.
..ja ben me er wel bewust van maar het zijn tegenstrijdige signalen die hij geeft.
misschien omdat hij me het gevoel geeft dat alles aan mij ligt, heb ik het gevoel dat ik het nog beter kan maken, dat als ik mn best doe het goed komt. maar ik maak 1 foutje en alles is weer zoals eerst. dat maakt me zo wanhopig, waarom vergeeft ie me mn foutje niet en waarom blijft hij in zo'n dip hangen heb echt het gevoel dat ik dan gestraft voel.
zondag ook, hij keek een vrouw na toen we in de auto zaten, ik vond dr op zn ex lijken dus ik had wel ff zoiets van huh? (hij kijkt nooit zo overdreven zegmaar) hij vond dr van achter oud uitzien en hij vroeg zich af hoe oud ze was. nouja oke, beetje onnuttig maar geen probleem, was wel ff onzeker en dit wuifde hij wat weg en werd wat bozig, gaf aan dat ik onzekerder werd als hij bozer werd en dat ik niet zo goed wist hoe ik hieruit moest komen. (ik zei dus; waarom keek je naar dr? hij:omdat ze oud lijkt.. ik: vind dr op je ex lijken.. ben wat onzeker sorry) Hij werd echt kwaad (nadat hij even over mn been had gewreven, hij had gezegt maak je geen zorgen maar ik was nog iets onzeker, ik was niet boos maar voelde me gewoon ff min) en hij wou me naar huis brengen(omdat ie genoeg van me had) maar khad mn spullen niet bij me (woon 1 uur rijden van m vandaan dus raakte wat in paniek) toen wou hij naar zijn huis maar ik wou gewoon winkelen, gewoon sorry zeggen en doorgaan, maar nee hij was kwaad, had genoeg van me.
Terwijl het gewoon een klein foutje was, was gewoon onzeker
deed me erg veel zeer, ben ik dan echt zo fout bezig op zo'n moment?
maandag 24 november 2008 om 19:33
quote:Sensy12 schreef op 24 november 2008 @ 19:27:
Ik sluit me volledig aan bij Luna. En sowieso mannen of vrouwen die zo over ex-en praten. Dan denk ik altijd:'Hmm...wat was JOUW aandeel in het geheel?"
Dat soort ooggetuige-verklaringen vertrouw ik bij voorbaat al niet. Iedereen heeft een aandeel in een verbroken relatie. Of je deed iets of je liet iets toe.
hij bedoelde het niet zozeer kwaad want hij spreekt eignl geen kwaad woord over haar hoor. maar meer zo van, zij was zolang onzeker en dit veranderde langzaam vond hij moeilijk en dan maakte hij het met mij ook mee.
zijn andere ex was ook onzeker en dit vond hij echt niet leuk (ze controleerde enzo) maar hij is vreemdgegaan bij d'r dus ik zei dat ik het wel logisch vond dat ze het dan moeilijk vond om hem te vertrouwen.
zijn andere ex was niet jaloers maar ze hadden wel veel discussies en volgens hem loog ze veel en hij wist niet altijd waar ze was enzo
maargoed volgens hem lieg ik ook als ik zeg wat ik niet leuk vind wat hij doet, en dan lieg ik echt niet, dus voor zover dat waar is weet ik niet.
maar in ieder geval, het was zijn bedoeling om aan te geven dat hij na die relaties, het moeilijk vind om weer een onzeker iemand aan te treffen.
Terwijl ik niet zo onzeker ben maar dit vooral door de ruzies komt
hij ziet het echt als probleem terwijl ik er supergoed mee omga de laatste maanden
heb soms mn onzekere momenten maar eventjes wat liefheid en het is oké dan vertrouw ik hem. Maar dit wil hij niet, hij wil me niet elke x geruststellen terwij ik dat na een weekend ruzie gewoon nodig heb
Ik sluit me volledig aan bij Luna. En sowieso mannen of vrouwen die zo over ex-en praten. Dan denk ik altijd:'Hmm...wat was JOUW aandeel in het geheel?"
Dat soort ooggetuige-verklaringen vertrouw ik bij voorbaat al niet. Iedereen heeft een aandeel in een verbroken relatie. Of je deed iets of je liet iets toe.
hij bedoelde het niet zozeer kwaad want hij spreekt eignl geen kwaad woord over haar hoor. maar meer zo van, zij was zolang onzeker en dit veranderde langzaam vond hij moeilijk en dan maakte hij het met mij ook mee.
zijn andere ex was ook onzeker en dit vond hij echt niet leuk (ze controleerde enzo) maar hij is vreemdgegaan bij d'r dus ik zei dat ik het wel logisch vond dat ze het dan moeilijk vond om hem te vertrouwen.
zijn andere ex was niet jaloers maar ze hadden wel veel discussies en volgens hem loog ze veel en hij wist niet altijd waar ze was enzo
maargoed volgens hem lieg ik ook als ik zeg wat ik niet leuk vind wat hij doet, en dan lieg ik echt niet, dus voor zover dat waar is weet ik niet.
maar in ieder geval, het was zijn bedoeling om aan te geven dat hij na die relaties, het moeilijk vind om weer een onzeker iemand aan te treffen.
Terwijl ik niet zo onzeker ben maar dit vooral door de ruzies komt
hij ziet het echt als probleem terwijl ik er supergoed mee omga de laatste maanden
heb soms mn onzekere momenten maar eventjes wat liefheid en het is oké dan vertrouw ik hem. Maar dit wil hij niet, hij wil me niet elke x geruststellen terwij ik dat na een weekend ruzie gewoon nodig heb
maandag 24 november 2008 om 19:40
Hannah, misschien ben je heel onzeker. Dat kan. Misschien moet je eens flink aan je onzekerheid gaan werken en niet gaan verwachten dat hij dat voor je doet. Misschien blijft dit wel een tango van onzeker zijn-onzeker gemaakt worden-onzekerder worden-nog onzekerder gemaakt worden------ dit kan tot in de oneindigheid doorgaan.
Je bent niet fout. Hij is niet fout. Jullie doen beide dingen die jullie niet verder brengen. JIj wilt dingen van hem die hij terecht niet kan geven. Iemand zeker maken is onmogelijk. Iemand haalt de al in jouw aanwezige zekerheid naar boven maar het er in stoppen? Nee, forget it.
Als je toch in termen van fout wilt redeneren: dat onzekere deel van jou die je al had voordat je hem leerde kennen, zal alleen maar nog meer versterkt worden als je bij hem blijft. Werk aan je onzekerheid meid, je gaat de macht over je eigen leven toch niet bij hem neerleggen? Het is hetzelfde als zeggen dat je zonder een ander niet kunt ademen. Jij kunt ademen zonder hem. Je kunt eten zonder hem. Je kunt leven zonder hem. Dus ook je onzekerheid aanpakken kun je ZONDER hem. Zijn taak zit er op. Hij kwam om je te laten zien dat je inderdaad nog wat werk dient te verzetten. Maar dat werk moet je zelf doen. Wat meestal werkt is je omringen door mensen die je eigenwaarde naar bovenhalen en je niet te omringen mensen die het omgekeerde doen.
Wat heb je trouwens nodig om echt voor jezelf te kiezen nu? En dan een antwoord waar HIJ niet in voorkomt.
Je bent niet fout. Hij is niet fout. Jullie doen beide dingen die jullie niet verder brengen. JIj wilt dingen van hem die hij terecht niet kan geven. Iemand zeker maken is onmogelijk. Iemand haalt de al in jouw aanwezige zekerheid naar boven maar het er in stoppen? Nee, forget it.
Als je toch in termen van fout wilt redeneren: dat onzekere deel van jou die je al had voordat je hem leerde kennen, zal alleen maar nog meer versterkt worden als je bij hem blijft. Werk aan je onzekerheid meid, je gaat de macht over je eigen leven toch niet bij hem neerleggen? Het is hetzelfde als zeggen dat je zonder een ander niet kunt ademen. Jij kunt ademen zonder hem. Je kunt eten zonder hem. Je kunt leven zonder hem. Dus ook je onzekerheid aanpakken kun je ZONDER hem. Zijn taak zit er op. Hij kwam om je te laten zien dat je inderdaad nog wat werk dient te verzetten. Maar dat werk moet je zelf doen. Wat meestal werkt is je omringen door mensen die je eigenwaarde naar bovenhalen en je niet te omringen mensen die het omgekeerde doen.
Wat heb je trouwens nodig om echt voor jezelf te kiezen nu? En dan een antwoord waar HIJ niet in voorkomt.
maandag 24 november 2008 om 19:52
quote:hannah2708 schreef op 24 november 2008 @ 19:33:
[...]
hij bedoelde het niet zozeer kwaad want hij spreekt eignl geen kwaad woord over haar hoor. maar meer zo van, zij was zolang onzeker en dit veranderde langzaam vond hij moeilijk en dan maakte hij het met mij ook mee.
Deed hij dat maar wel! Het zogenaamd 'aardig' praten over een ander wil niet per se zeggen dat hij aardig IS. Dit herken ik overigens ook van mijn ex. Hij kon zo rustig en aardig over zijn ex-en praten maar toch ontbrak voor mij het deel waarin hij sprak over wat HIJ anders had kunnen doen. Als hij continue onzekere vrouwen aantrekt, wordt het voor hem niet eens tijd om bij zichzelf te rade gaan? Vraag je jezelf dit niet eens af?
zijn andere ex was ook onzeker en dit vond hij echt niet leuk (ze controleerde enzo) maar hij is vreemdgegaan bij d'r dus ik zei dat ik het wel logisch vond dat ze het dan moeilijk vond om hem te vertrouwen.
zijn andere ex was niet jaloers maar ze hadden wel veel discussies en volgens hem loog ze veel en hij wist niet altijd waar ze was enzo
maargoed volgens hem lieg ik ook als ik zeg wat ik niet leuk vind wat hij doet, en dan lieg ik echt niet, dus voor zover dat waar is weet ik niet.
Zijn ex-en hoeven jou geen bal te schelen. Als hij in het hier en nu maar goed voor jou is. Kijk naar wat je meemaakt in deze relatie, wat je voelt en wat je anders wilt. Niet naar wat hij wel of niet zegt over zijn ex-en. Ja, het kan waardevolle informatie zijn als iemand over zijn verleden vertelt maar dan in alle openheid en als onderdeel om elkaar beter te leren kennen. Niet als stok om jou mee te slaan omdat hij zo moe wordt van al die onzekere vrouwen.
maar in ieder geval, het was zijn bedoeling om aan te geven dat hij na die relaties, het moeilijk vind om weer een onzeker iemand aan te treffen.
Goh...verrassend. Stel hem dan de vraag wat hij in zijn ogen verkeerd doet dat hij steeds dezelfde vrouwen treft
Terwijl ik niet zo onzeker ben maar dit vooral door de ruzies komt
hij ziet het echt als probleem terwijl ik er supergoed mee omga de laatste maanden
Je lijkt wel een circusdier dat allerlei kunstjes vertoont maar de maestro is nog steeds niet tevreden. Je doet zo je best en als het even goed gaat krijg je een brokje toegeworpen maar als je 1 steek laat vallen volgt de zweep erop. Zie je niet waar je mee bezig bent?
heb soms mn onzekere momenten maar eventjes wat liefheid en het is oké dan vertrouw ik hem. Maar dit wil hij niet, hij wil me niet elke x geruststellen terwij ik dat na een weekend ruzie gewoon nodig hebErgens hoop ik dat het kwartje een keer gaat vallen. Echt. Omdat ik weet uit ervaring wat zo'n relatie met je kan doen. En natuurlijk, iedereen moet zijn/haar eigen ervaringen opdoen. Iedereen moet zelf vallen en opstaan. Maar als je advies vraagt wees dan ook bereid dingen te horen die niet zo leuk zijn. Onderdeel van volwassen worden. Misschien ben ik hier en daar wat hard maar dat doe ik omdat ik zie dat je veel dingen pareert om maar niet het feit onder ogen te zien dat deze man en deze relatie niet goed voor je zijn. Maar goed, misschien zie ik het allemaal verkeerd en is hij inderdaad ontzettend lief en valt er nog een prince charming van hem te maken maar eerlijk gezegd zijn de tekenen duidelijk: als jij verandert in een superwezen dan is hij gelukkig. Blijf je daarentegen een mens...dan ziet het er niet echt rooskleurig uit.
[...]
hij bedoelde het niet zozeer kwaad want hij spreekt eignl geen kwaad woord over haar hoor. maar meer zo van, zij was zolang onzeker en dit veranderde langzaam vond hij moeilijk en dan maakte hij het met mij ook mee.
Deed hij dat maar wel! Het zogenaamd 'aardig' praten over een ander wil niet per se zeggen dat hij aardig IS. Dit herken ik overigens ook van mijn ex. Hij kon zo rustig en aardig over zijn ex-en praten maar toch ontbrak voor mij het deel waarin hij sprak over wat HIJ anders had kunnen doen. Als hij continue onzekere vrouwen aantrekt, wordt het voor hem niet eens tijd om bij zichzelf te rade gaan? Vraag je jezelf dit niet eens af?
zijn andere ex was ook onzeker en dit vond hij echt niet leuk (ze controleerde enzo) maar hij is vreemdgegaan bij d'r dus ik zei dat ik het wel logisch vond dat ze het dan moeilijk vond om hem te vertrouwen.
zijn andere ex was niet jaloers maar ze hadden wel veel discussies en volgens hem loog ze veel en hij wist niet altijd waar ze was enzo
maargoed volgens hem lieg ik ook als ik zeg wat ik niet leuk vind wat hij doet, en dan lieg ik echt niet, dus voor zover dat waar is weet ik niet.
Zijn ex-en hoeven jou geen bal te schelen. Als hij in het hier en nu maar goed voor jou is. Kijk naar wat je meemaakt in deze relatie, wat je voelt en wat je anders wilt. Niet naar wat hij wel of niet zegt over zijn ex-en. Ja, het kan waardevolle informatie zijn als iemand over zijn verleden vertelt maar dan in alle openheid en als onderdeel om elkaar beter te leren kennen. Niet als stok om jou mee te slaan omdat hij zo moe wordt van al die onzekere vrouwen.
maar in ieder geval, het was zijn bedoeling om aan te geven dat hij na die relaties, het moeilijk vind om weer een onzeker iemand aan te treffen.
Goh...verrassend. Stel hem dan de vraag wat hij in zijn ogen verkeerd doet dat hij steeds dezelfde vrouwen treft
Terwijl ik niet zo onzeker ben maar dit vooral door de ruzies komt
hij ziet het echt als probleem terwijl ik er supergoed mee omga de laatste maanden
Je lijkt wel een circusdier dat allerlei kunstjes vertoont maar de maestro is nog steeds niet tevreden. Je doet zo je best en als het even goed gaat krijg je een brokje toegeworpen maar als je 1 steek laat vallen volgt de zweep erop. Zie je niet waar je mee bezig bent?
heb soms mn onzekere momenten maar eventjes wat liefheid en het is oké dan vertrouw ik hem. Maar dit wil hij niet, hij wil me niet elke x geruststellen terwij ik dat na een weekend ruzie gewoon nodig hebErgens hoop ik dat het kwartje een keer gaat vallen. Echt. Omdat ik weet uit ervaring wat zo'n relatie met je kan doen. En natuurlijk, iedereen moet zijn/haar eigen ervaringen opdoen. Iedereen moet zelf vallen en opstaan. Maar als je advies vraagt wees dan ook bereid dingen te horen die niet zo leuk zijn. Onderdeel van volwassen worden. Misschien ben ik hier en daar wat hard maar dat doe ik omdat ik zie dat je veel dingen pareert om maar niet het feit onder ogen te zien dat deze man en deze relatie niet goed voor je zijn. Maar goed, misschien zie ik het allemaal verkeerd en is hij inderdaad ontzettend lief en valt er nog een prince charming van hem te maken maar eerlijk gezegd zijn de tekenen duidelijk: als jij verandert in een superwezen dan is hij gelukkig. Blijf je daarentegen een mens...dan ziet het er niet echt rooskleurig uit.
maandag 24 november 2008 om 19:52
quote:Sensy12 schreef op 24 november 2008 @ 19:40:
Hannah, misschien ben je heel onzeker. Dat kan. Misschien moet je eens flink aan je onzekerheid gaan werken en niet gaan verwachten dat hij dat voor je doet. Misschien blijft dit wel een tango van onzeker zijn-onzeker gemaakt worden-onzekerder worden-nog onzekerder gemaakt worden------ dit kan tot in de oneindigheid doorgaan.
Je bent niet fout. Hij is niet fout. Jullie doen beide dingen die jullie niet verder brengen. JIj wilt dingen van hem die hij terecht niet kan geven. Iemand zeker maken is onmogelijk. Iemand haalt de al in jouw aanwezige zekerheid naar boven maar het er in stoppen? Nee, forget it.
Als je toch in termen van fout wilt redeneren: dat onzekere deel van jou die je al had voordat je hem leerde kennen, zal alleen maar nog meer versterkt worden als je bij hem blijft. Werk aan je onzekerheid meid, je gaat de macht over je eigen leven toch niet bij hem neerleggen? Het is hetzelfde als zeggen dat je zonder een ander niet kunt ademen. Jij kunt ademen zonder hem. Je kunt eten zonder hem. Je kunt leven zonder hem. Dus ook je onzekerheid aanpakken kun je ZONDER hem. Zijn taak zit er op. Hij kwam om je te laten zien dat je inderdaad nog wat werk dient te verzetten. Maar dat werk moet je zelf doen. Wat meestal werkt is je omringen door mensen die je eigenwaarde naar bovenhalen en je niet te omringen mensen die het omgekeerde doen.
Wat heb je trouwens nodig om echt voor jezelf te kiezen nu? En dan een antwoord waar HIJ niet in voorkomt.
Ik vraag hem ook niet om me te helpen met mijn onzekerheid die ik van mezelf heb. Ik ben onzeker over mezelf ja daar kan ik wel over praten. Maar iemand die me op mn hart trapt terwijl hij weet dat me dat echt pijn doet, en ik er nog onzekerder van word, vind ik echt harteloos. Hij kan me helpen door niet meer zo negatief te doen, me niet zo te kwetsen. Want na elke ruzie merk ik dat ik weer onzeker "doe" terwijl ik dat niet heb als het gewoon oké gaat.
De onzekerheid die in mezelf zit is veel kleiner en simpeler en daar kan ik redelijk mee omgaan. De onzekerheid die ik bij hem heb is "vind je me wel leuk?" etc en heeft te maken met mij in onze relatie, ik heb geen stabiele plek in de relatie
bij exen was ikzelf niet zo onzeker omdat die me niet zo omlaag haalden zegmaar.
Op 1 of andere manier lukt het me niet om mezelf te blijven en mezelf niet te verliezen in onzekerheid/verdriet als hij boos op me is (geweest) daarna heb ik onzekere momenten en dan wordt hij weer kwaad op me wordt terwijl hij die link met die ruzie ervoor niet ziet. Dat verwijt ik hem een beetje.
Verder snap ik je reactie wel hoor.. hij versterkt mn zelfvertrouwen niet.
Ik kijk voordat we weggaan in de spiegel, ben blij met mezelf en voel me goed, trots en happy. Dan moppert hij weer, geeft me weer een rotgevoel dat hij van me afwil en dan zie ik mezelf ik de spiegel en ben ik weer gebroken, dat in 1uur tijd. Dat vind ik zo gek. Het was helemaal niet nodig om boos op me te worden, als ik kwetsbaar ben word hij nog kwaad want hij vind het onredelijk dat ik ergens verdrietig van word bijv.
Wat ik nodig heb?..om die beslissing te kunnen maken?
geen idee
.
Ik moet deze situatie begrijpen denk ik, waar gaat het fout
wat is er mis, wat mist er? etc
als ik dat begrijp dan kan ik die keuze maken.
Ik ben er nooit goed in geweest om voor mezelf te kiezen.
in de relaties dat ik voor mezelf heb gekozen ben ik eerst verliefd geworden op een ander, anders kon ik het niet. Ik kon het niet alleen. En dat wil ik nu niet. Vind het zwak en zo wil ik niet zijn.
Maar ben zo ook niet sterk genoeg., denk altijd aan oplossingen, wat kan ik anders doen? Wat als..
Hannah, misschien ben je heel onzeker. Dat kan. Misschien moet je eens flink aan je onzekerheid gaan werken en niet gaan verwachten dat hij dat voor je doet. Misschien blijft dit wel een tango van onzeker zijn-onzeker gemaakt worden-onzekerder worden-nog onzekerder gemaakt worden------ dit kan tot in de oneindigheid doorgaan.
Je bent niet fout. Hij is niet fout. Jullie doen beide dingen die jullie niet verder brengen. JIj wilt dingen van hem die hij terecht niet kan geven. Iemand zeker maken is onmogelijk. Iemand haalt de al in jouw aanwezige zekerheid naar boven maar het er in stoppen? Nee, forget it.
Als je toch in termen van fout wilt redeneren: dat onzekere deel van jou die je al had voordat je hem leerde kennen, zal alleen maar nog meer versterkt worden als je bij hem blijft. Werk aan je onzekerheid meid, je gaat de macht over je eigen leven toch niet bij hem neerleggen? Het is hetzelfde als zeggen dat je zonder een ander niet kunt ademen. Jij kunt ademen zonder hem. Je kunt eten zonder hem. Je kunt leven zonder hem. Dus ook je onzekerheid aanpakken kun je ZONDER hem. Zijn taak zit er op. Hij kwam om je te laten zien dat je inderdaad nog wat werk dient te verzetten. Maar dat werk moet je zelf doen. Wat meestal werkt is je omringen door mensen die je eigenwaarde naar bovenhalen en je niet te omringen mensen die het omgekeerde doen.
Wat heb je trouwens nodig om echt voor jezelf te kiezen nu? En dan een antwoord waar HIJ niet in voorkomt.
Ik vraag hem ook niet om me te helpen met mijn onzekerheid die ik van mezelf heb. Ik ben onzeker over mezelf ja daar kan ik wel over praten. Maar iemand die me op mn hart trapt terwijl hij weet dat me dat echt pijn doet, en ik er nog onzekerder van word, vind ik echt harteloos. Hij kan me helpen door niet meer zo negatief te doen, me niet zo te kwetsen. Want na elke ruzie merk ik dat ik weer onzeker "doe" terwijl ik dat niet heb als het gewoon oké gaat.
De onzekerheid die in mezelf zit is veel kleiner en simpeler en daar kan ik redelijk mee omgaan. De onzekerheid die ik bij hem heb is "vind je me wel leuk?" etc en heeft te maken met mij in onze relatie, ik heb geen stabiele plek in de relatie
bij exen was ikzelf niet zo onzeker omdat die me niet zo omlaag haalden zegmaar.
Op 1 of andere manier lukt het me niet om mezelf te blijven en mezelf niet te verliezen in onzekerheid/verdriet als hij boos op me is (geweest) daarna heb ik onzekere momenten en dan wordt hij weer kwaad op me wordt terwijl hij die link met die ruzie ervoor niet ziet. Dat verwijt ik hem een beetje.
Verder snap ik je reactie wel hoor.. hij versterkt mn zelfvertrouwen niet.
Ik kijk voordat we weggaan in de spiegel, ben blij met mezelf en voel me goed, trots en happy. Dan moppert hij weer, geeft me weer een rotgevoel dat hij van me afwil en dan zie ik mezelf ik de spiegel en ben ik weer gebroken, dat in 1uur tijd. Dat vind ik zo gek. Het was helemaal niet nodig om boos op me te worden, als ik kwetsbaar ben word hij nog kwaad want hij vind het onredelijk dat ik ergens verdrietig van word bijv.
Wat ik nodig heb?..om die beslissing te kunnen maken?
geen idee
.Ik moet deze situatie begrijpen denk ik, waar gaat het fout
wat is er mis, wat mist er? etc
als ik dat begrijp dan kan ik die keuze maken.
Ik ben er nooit goed in geweest om voor mezelf te kiezen.
in de relaties dat ik voor mezelf heb gekozen ben ik eerst verliefd geworden op een ander, anders kon ik het niet. Ik kon het niet alleen. En dat wil ik nu niet. Vind het zwak en zo wil ik niet zijn.
Maar ben zo ook niet sterk genoeg., denk altijd aan oplossingen, wat kan ik anders doen? Wat als..
maandag 24 november 2008 om 19:58
quote:Sensy12 schreef op 24 november 2008 @ 19:52:
[...]
Ergens hoop ik dat het kwartje een keer gaat vallen. Echt. Omdat ik weet uit ervaring wat zo'n relatie met je kan doen. En natuurlijk, iedereen moet zijn/haar eigen ervaringen opdoen. Iedereen moet zelf vallen en opstaan. Maar als je advies vraagt wees dan ook bereid dingen te horen die niet zo leuk zijn. Onderdeel van volwassen worden. Misschien ben ik hier en daar wat hard maar dat doe ik omdat ik zie dat je veel dingen pareert om maar niet het feit onder ogen te zien dat deze man en deze relatie niet goed voor je zijn. Maar goed, misschien zie ik het allemaal verkeerd en is hij inderdaad ontzettend lief en valt er nog een prince charming van hem te maken maar eerlijk gezegd zijn de tekenen duidelijk: als jij verandert in een superwezen dan is hij gelukkig. Blijf je daarentegen een mens...dan ziet het er niet echt rooskleurig uit.
Ik begrijp wat je zegt over zijn exen..
Ik denk er niet over na hoe het komt dat hij die aantrekt en wat hij anders had kunnen doen, Dat laatste daar wil ik het ook niet over hebben met hem, hij kan niet eens aangeven wat hij anders kan doen in onze relatie.
Het zegt wel wat dat hij niet met onzekere vrouwen om kan gaan en dat hij deze steeds treft. Bij zijn ene ex begrijp ik het van haar kant erg goed omdat hij vreemd is gegaan en hij haar achteraf niet echt leuk vond. Zijn relatie waar hij 6jr mee samen was, hij zag haar niet als de vrouw van zijn kinderen en dus stak hij er ook niet 100% in.
Hij ziet mij wel in zijn toekomst zegt hij, en wat hij geeft is voor hem 100% maar voor mij niet genoeg denk ik.
Wat je zegt, dat dingen hard overkomen die jullie/jij als reactie geven, dat vind ik helemaal niet erg, als iets confronterend is vind ik het ook niet erg.. waardeer jullie tips en reacties en jullie mening. Denk er ook goed over na dus daar heb ik geen moeite mee hoor!
Ik zie het wel onder ogen maar het lukt me nog niet om eruit te stappen, waarom dat zo is heb ik in mijn vorige post uitgelegd.
[...]
Ergens hoop ik dat het kwartje een keer gaat vallen. Echt. Omdat ik weet uit ervaring wat zo'n relatie met je kan doen. En natuurlijk, iedereen moet zijn/haar eigen ervaringen opdoen. Iedereen moet zelf vallen en opstaan. Maar als je advies vraagt wees dan ook bereid dingen te horen die niet zo leuk zijn. Onderdeel van volwassen worden. Misschien ben ik hier en daar wat hard maar dat doe ik omdat ik zie dat je veel dingen pareert om maar niet het feit onder ogen te zien dat deze man en deze relatie niet goed voor je zijn. Maar goed, misschien zie ik het allemaal verkeerd en is hij inderdaad ontzettend lief en valt er nog een prince charming van hem te maken maar eerlijk gezegd zijn de tekenen duidelijk: als jij verandert in een superwezen dan is hij gelukkig. Blijf je daarentegen een mens...dan ziet het er niet echt rooskleurig uit.
Ik begrijp wat je zegt over zijn exen..
Ik denk er niet over na hoe het komt dat hij die aantrekt en wat hij anders had kunnen doen, Dat laatste daar wil ik het ook niet over hebben met hem, hij kan niet eens aangeven wat hij anders kan doen in onze relatie.
Het zegt wel wat dat hij niet met onzekere vrouwen om kan gaan en dat hij deze steeds treft. Bij zijn ene ex begrijp ik het van haar kant erg goed omdat hij vreemd is gegaan en hij haar achteraf niet echt leuk vond. Zijn relatie waar hij 6jr mee samen was, hij zag haar niet als de vrouw van zijn kinderen en dus stak hij er ook niet 100% in.
Hij ziet mij wel in zijn toekomst zegt hij, en wat hij geeft is voor hem 100% maar voor mij niet genoeg denk ik.
Wat je zegt, dat dingen hard overkomen die jullie/jij als reactie geven, dat vind ik helemaal niet erg, als iets confronterend is vind ik het ook niet erg.. waardeer jullie tips en reacties en jullie mening. Denk er ook goed over na dus daar heb ik geen moeite mee hoor!
Ik zie het wel onder ogen maar het lukt me nog niet om eruit te stappen, waarom dat zo is heb ik in mijn vorige post uitgelegd.
maandag 24 november 2008 om 20:02
quote:hannah2708 schreef op 24 november 2008 @ 19:52:
[...]
Ik vraag hem ook niet om me te helpen met mijn onzekerheid die ik van mezelf heb. Ik ben onzeker over mezelf ja daar kan ik wel over praten. Maar iemand die me op mn hart trapt terwijl hij weet dat me dat echt pijn doet, en ik er nog onzekerder van word, vind ik echt harteloos. Hij kan me helpen door niet meer zo negatief te doen, me niet zo te kwetsen. Want na elke ruzie merk ik dat ik weer onzeker "doe" terwijl ik dat niet heb als het gewoon oké gaat.
De onzekerheid die in mezelf zit is veel kleiner en simpeler en daar kan ik redelijk mee omgaan. De onzekerheid die ik bij hem heb is "vind je me wel leuk?" etc en heeft te maken met mij in onze relatie, ik heb geen stabiele plek in de relatie
bij exen was ikzelf niet zo onzeker omdat die me niet zo omlaag haalden zegmaar.
Op 1 of andere manier lukt het me niet om mezelf te blijven en mezelf niet te verliezen in onzekerheid/verdriet als hij boos op me is (geweest) daarna heb ik onzekere momenten en dan wordt hij weer kwaad op me wordt terwijl hij die link met die ruzie ervoor niet ziet. Dat verwijt ik hem een beetje.
Verder snap ik je reactie wel hoor.. hij versterkt mn zelfvertrouwen niet.
Ik kijk voordat we weggaan in de spiegel, ben blij met mezelf en voel me goed, trots en happy. Dan moppert hij weer, geeft me weer een rotgevoel dat hij van me afwil en dan zie ik mezelf ik de spiegel en ben ik weer gebroken, dat in 1uur tijd. Dat vind ik zo gek. Het was helemaal niet nodig om boos op me te worden, als ik kwetsbaar ben word hij nog kwaad want hij vind het onredelijk dat ik ergens verdrietig van word bijv.
Wat ik nodig heb?..om die beslissing te kunnen maken?
geen idee.
Ik moet deze situatie begrijpen denk ik, waar gaat het fout
wat is er mis, wat mist er? etc
als ik dat begrijp dan kan ik die keuze maken.
Ik ben er nooit goed in geweest om voor mezelf te kiezen.
in de relaties dat ik voor mezelf heb gekozen ben ik eerst verliefd geworden op een ander, anders kon ik het niet. Ik kon het niet alleen. En dat wil ik nu niet. Vind het zwak en zo wil ik niet zijn.
Maar ben zo ook niet sterk genoeg., denk altijd aan oplossingen, wat kan ik anders doen? Wat als..Ik vroeg of je wilde antwoorden en dan zonder hem te noemen
[...]
Ik vraag hem ook niet om me te helpen met mijn onzekerheid die ik van mezelf heb. Ik ben onzeker over mezelf ja daar kan ik wel over praten. Maar iemand die me op mn hart trapt terwijl hij weet dat me dat echt pijn doet, en ik er nog onzekerder van word, vind ik echt harteloos. Hij kan me helpen door niet meer zo negatief te doen, me niet zo te kwetsen. Want na elke ruzie merk ik dat ik weer onzeker "doe" terwijl ik dat niet heb als het gewoon oké gaat.
De onzekerheid die in mezelf zit is veel kleiner en simpeler en daar kan ik redelijk mee omgaan. De onzekerheid die ik bij hem heb is "vind je me wel leuk?" etc en heeft te maken met mij in onze relatie, ik heb geen stabiele plek in de relatie
bij exen was ikzelf niet zo onzeker omdat die me niet zo omlaag haalden zegmaar.
Op 1 of andere manier lukt het me niet om mezelf te blijven en mezelf niet te verliezen in onzekerheid/verdriet als hij boos op me is (geweest) daarna heb ik onzekere momenten en dan wordt hij weer kwaad op me wordt terwijl hij die link met die ruzie ervoor niet ziet. Dat verwijt ik hem een beetje.
Verder snap ik je reactie wel hoor.. hij versterkt mn zelfvertrouwen niet.
Ik kijk voordat we weggaan in de spiegel, ben blij met mezelf en voel me goed, trots en happy. Dan moppert hij weer, geeft me weer een rotgevoel dat hij van me afwil en dan zie ik mezelf ik de spiegel en ben ik weer gebroken, dat in 1uur tijd. Dat vind ik zo gek. Het was helemaal niet nodig om boos op me te worden, als ik kwetsbaar ben word hij nog kwaad want hij vind het onredelijk dat ik ergens verdrietig van word bijv.
Wat ik nodig heb?..om die beslissing te kunnen maken?
geen idee
.Ik moet deze situatie begrijpen denk ik, waar gaat het fout
wat is er mis, wat mist er? etc
als ik dat begrijp dan kan ik die keuze maken.
Ik ben er nooit goed in geweest om voor mezelf te kiezen.
in de relaties dat ik voor mezelf heb gekozen ben ik eerst verliefd geworden op een ander, anders kon ik het niet. Ik kon het niet alleen. En dat wil ik nu niet. Vind het zwak en zo wil ik niet zijn.
Maar ben zo ook niet sterk genoeg., denk altijd aan oplossingen, wat kan ik anders doen? Wat als..Ik vroeg of je wilde antwoorden en dan zonder hem te noemen
lukt me niet om het anders uit te leggen
maandag 24 november 2008 om 20:13
maandag 24 november 2008 om 20:34
quote:Sensy12 schreef op 24 november 2008 @ 20:13:
Ik begrijp wat je bedoelt. Maar wat ik wilde zeggen was of je als mens en vrouw kunt aangeven waar je behoefte aan hebt. Los van je vriend. Heel vaak geeft dat helderheid doordat je de ander even buiten beschouwing laat, je beter ziet wat je wilt.
Misschien erg raar, maar ik kan het niet zo goed uitleggen.
Ik doe een poging.
Waar ik behoefte aan heb;
..minder nadenken over wat ik doe of wat ik zeg.
..om fouten te maken en ervan te leren.
..liefde, veel knuffels en lichamelijke aandacht, aan zachtheid, tederheid.
..aan gek doen.. soms.. me niks van anderen aantrekken. Heb behoefte aan eerlijkheid en vertrouwen.
bedoelde je zoiets?
Ik begrijp wat je bedoelt. Maar wat ik wilde zeggen was of je als mens en vrouw kunt aangeven waar je behoefte aan hebt. Los van je vriend. Heel vaak geeft dat helderheid doordat je de ander even buiten beschouwing laat, je beter ziet wat je wilt.
Misschien erg raar, maar ik kan het niet zo goed uitleggen.
Ik doe een poging.
Waar ik behoefte aan heb;
..minder nadenken over wat ik doe of wat ik zeg.
..om fouten te maken en ervan te leren.
..liefde, veel knuffels en lichamelijke aandacht, aan zachtheid, tederheid.
..aan gek doen.. soms.. me niks van anderen aantrekken. Heb behoefte aan eerlijkheid en vertrouwen.
bedoelde je zoiets?
maandag 24 november 2008 om 20:42
quote:hannah2708 schreef op 24 november 2008 @ 20:34:
[...]
Misschien erg raar, maar ik kan het niet zo goed uitleggen.
Ik doe een poging.
Waar ik behoefte aan heb;
..minder nadenken over wat ik doe of wat ik zeg.
..om fouten te maken en ervan te leren.
..liefde, veel knuffels en lichamelijke aandacht, aan zachtheid, tederheid.
..aan gek doen.. soms.. me niks van anderen aantrekken. Heb behoefte aan eerlijkheid en vertrouwen.
bedoelde je zoiets?
Jij weet waar je behoefte aan hebt
Als je afzet waar je behoefte aan hebt tegen wat je nu ervaart, hoe zou het lijstje er dan uit zien?
[...]
Misschien erg raar, maar ik kan het niet zo goed uitleggen.
Ik doe een poging.
Waar ik behoefte aan heb;
..minder nadenken over wat ik doe of wat ik zeg.
..om fouten te maken en ervan te leren.
..liefde, veel knuffels en lichamelijke aandacht, aan zachtheid, tederheid.
..aan gek doen.. soms.. me niks van anderen aantrekken. Heb behoefte aan eerlijkheid en vertrouwen.
bedoelde je zoiets?
Jij weet waar je behoefte aan hebt
Als je afzet waar je behoefte aan hebt tegen wat je nu ervaart, hoe zou het lijstje er dan uit zien?
maandag 24 november 2008 om 20:54
Hoi,
Hannah..ik heb een beetje meegelezen en ik vind het een rotsituatie voor je. Ik moet wel zeggen dat ik me afvraag wat je nou nog wil horen/krijgen van dit forum. Veel meiden hebben al aangegeven: ga bij hem weg. Tot nu toe heb je dat nog niet gedaan, maar blijf je wel schrijven wat je irriteert en belachelijk vindt aan je vriend. Zoek je dan bevestiging dat iets wel/niet belachelijk is? en zo ja, hoe lang ga je daarmee door?
Verder viel me op dat je ergens schreef dat je vader je vroeger heeft geslagen. Dat was dus onveilig voor je als kind, ik mag niet invullen, maar ik vermoed ook een onveilige hechting. Nu heb je een partner die je onveiligheid geeft. Voor jou bekend terrein, dus voor je ''onbewuste'' misschien veilig omdat het bekend is. Maar je ontwikkelde verstand zegt: hier klopt is niet. Je hebt je vader niet kunnen wijsmaken dat het niet goed is wat hij doet, projecteer dit ook niet op je vriend..
Hannah..ik heb een beetje meegelezen en ik vind het een rotsituatie voor je. Ik moet wel zeggen dat ik me afvraag wat je nou nog wil horen/krijgen van dit forum. Veel meiden hebben al aangegeven: ga bij hem weg. Tot nu toe heb je dat nog niet gedaan, maar blijf je wel schrijven wat je irriteert en belachelijk vindt aan je vriend. Zoek je dan bevestiging dat iets wel/niet belachelijk is? en zo ja, hoe lang ga je daarmee door?
Verder viel me op dat je ergens schreef dat je vader je vroeger heeft geslagen. Dat was dus onveilig voor je als kind, ik mag niet invullen, maar ik vermoed ook een onveilige hechting. Nu heb je een partner die je onveiligheid geeft. Voor jou bekend terrein, dus voor je ''onbewuste'' misschien veilig omdat het bekend is. Maar je ontwikkelde verstand zegt: hier klopt is niet. Je hebt je vader niet kunnen wijsmaken dat het niet goed is wat hij doet, projecteer dit ook niet op je vriend..
maandag 24 november 2008 om 20:56
maandag 24 november 2008 om 21:01
quote:Puk31 schreef op 24 november 2008 @ 20:54:
Hoi,
Hannah..ik heb een beetje meegelezen en ik vind het een rotsituatie voor je. Ik moet wel zeggen dat ik me afvraag wat je nou nog wil horen/krijgen van dit forum. Veel meiden hebben al aangegeven: ga bij hem weg. Tot nu toe heb je dat nog niet gedaan, maar blijf je wel schrijven wat je irriteert en belachelijk vindt aan je vriend. Zoek je dan bevestiging dat iets wel/niet belachelijk is? en zo ja, hoe lang ga je daarmee door?
Verder viel me op dat je ergens schreef dat je vader je vroeger heeft geslagen. Dat was dus onveilig voor je als kind, ik mag niet invullen, maar ik vermoed ook een onveilige hechting. Nu heb je een partner die je onveiligheid geeft. Voor jou bekend terrein, dus voor je ''onbewuste'' misschien veilig omdat het bekend is. Maar je ontwikkelde verstand zegt: hier klopt is niet. Je hebt je vader niet kunnen wijsmaken dat het niet goed is wat hij doet, projecteer dit ook niet op je vriend..
fijn dat je reageert
ik schrijf hier omdat de meiden die hier reageren mijn ogen hebben geopend maar dat ik weer vastloop en niet zo goed weet hoe ik een keuze kan maken. Ik begrijp het wel, dat ik bij hem weg moet gaan als hij niet goed voor me is.
maar ik kan het nog niet en ik begrijp niet waarom niet.
Ik begrijp wat je wilt zeggen met een onveilige hechting. Boosheid is wel bekend terein maar bij mijn exen heb ik dit nooit meegemaakt. Ik kan mijn vriend niet rustig krijgen als hij boos is dus dit is voor mij ook wel nieuw. Misschien dat ik meer pik omdat ik zoveel heb meegemaakt dat dit lang nog niet het ergste is. Mijn grens is gewoon te ver verschoven waardoor ik teveel heb gepikt waardoor mijn vriend te ver is gegaan.
Ik kan hem niet veranderen en twijfel soms of ik mezelf moet veranderen en of het dan allemaal beter is.
Hoi,
Hannah..ik heb een beetje meegelezen en ik vind het een rotsituatie voor je. Ik moet wel zeggen dat ik me afvraag wat je nou nog wil horen/krijgen van dit forum. Veel meiden hebben al aangegeven: ga bij hem weg. Tot nu toe heb je dat nog niet gedaan, maar blijf je wel schrijven wat je irriteert en belachelijk vindt aan je vriend. Zoek je dan bevestiging dat iets wel/niet belachelijk is? en zo ja, hoe lang ga je daarmee door?
Verder viel me op dat je ergens schreef dat je vader je vroeger heeft geslagen. Dat was dus onveilig voor je als kind, ik mag niet invullen, maar ik vermoed ook een onveilige hechting. Nu heb je een partner die je onveiligheid geeft. Voor jou bekend terrein, dus voor je ''onbewuste'' misschien veilig omdat het bekend is. Maar je ontwikkelde verstand zegt: hier klopt is niet. Je hebt je vader niet kunnen wijsmaken dat het niet goed is wat hij doet, projecteer dit ook niet op je vriend..
fijn dat je reageert
ik schrijf hier omdat de meiden die hier reageren mijn ogen hebben geopend maar dat ik weer vastloop en niet zo goed weet hoe ik een keuze kan maken. Ik begrijp het wel, dat ik bij hem weg moet gaan als hij niet goed voor me is.
maar ik kan het nog niet en ik begrijp niet waarom niet.
Ik begrijp wat je wilt zeggen met een onveilige hechting. Boosheid is wel bekend terein maar bij mijn exen heb ik dit nooit meegemaakt. Ik kan mijn vriend niet rustig krijgen als hij boos is dus dit is voor mij ook wel nieuw. Misschien dat ik meer pik omdat ik zoveel heb meegemaakt dat dit lang nog niet het ergste is. Mijn grens is gewoon te ver verschoven waardoor ik teveel heb gepikt waardoor mijn vriend te ver is gegaan.
Ik kan hem niet veranderen en twijfel soms of ik mezelf moet veranderen en of het dan allemaal beter is.
maandag 24 november 2008 om 21:12
Ok, ik snap je stukje ''ogen geopend''..
"niet zo goed weet hoe ik een keuze kan maken"... Je weet dus wel welke keuzes je hebt om uit te kiezen?
Of heb je al een keuze gemaakt en weet je niet hoe je deze moet omzetten in actie?
Als ik het goed snap heb jij bij je exen dit nooit meegemaakt.. Dit gedrag van je vriend is nieuw in relaties. Maar heb je eerder in relaties met onvoorspelbaarheid te maken gehad? Want dat is wat je relatie kenmerkt nu. Ik krijg sterk het gevoel dat je juist met deze relatie zoveel moeite hebt en er zoveel energie insteekt omdat je iets nastreeft wat dieper zit dan dit.
Dat maakt het m.i. ook zo lastig voor je om ermee te stoppen.
Misschien teveel psychologiseer, maar ik geloof dat bepaalde patronen/behoeftes van het verleden door kunnen werken in huidige relaties.. en het bijna verslavend kan werken..Zeker als je eens een succesje bereikt..
"niet zo goed weet hoe ik een keuze kan maken"... Je weet dus wel welke keuzes je hebt om uit te kiezen?
Of heb je al een keuze gemaakt en weet je niet hoe je deze moet omzetten in actie?
Als ik het goed snap heb jij bij je exen dit nooit meegemaakt.. Dit gedrag van je vriend is nieuw in relaties. Maar heb je eerder in relaties met onvoorspelbaarheid te maken gehad? Want dat is wat je relatie kenmerkt nu. Ik krijg sterk het gevoel dat je juist met deze relatie zoveel moeite hebt en er zoveel energie insteekt omdat je iets nastreeft wat dieper zit dan dit.
Dat maakt het m.i. ook zo lastig voor je om ermee te stoppen.
Misschien teveel psychologiseer, maar ik geloof dat bepaalde patronen/behoeftes van het verleden door kunnen werken in huidige relaties.. en het bijna verslavend kan werken..Zeker als je eens een succesje bereikt..
maandag 24 november 2008 om 21:17
Ik heb kort geleden een periode van twee jaar achter de rug met een hoop ellende in mijn relatie. Ik kon hem een hele hoop kwalijk nemen. Maar wat ik mijzelf aanreken en waar ik ook voor de volle 100% verantwoordelijk voor ben geweest is mijn aandeel in de situatie. Ik ben gaan aandringen, zuigen, smeken, huilen om gehoord/begrepen te worden, waarbij hij alleen maar meer respect voor mij verloor.
Als je hem even uit de vergelijking haalt, want je richt je nu heel begrijpelijk op hem, dan zou je eens je eigen gedrag onder de loep moeten nemen. Eigenlijk dram je, net als een kleuter (niet rot bedoeld) totdat je gelijk krijgt. Maar je krijgt het niet. En je doet jezelf daarmee zoveel geweld aan.
Normaliter zou je heel normaal en rustig voor jezelf opkomen als iets niet goed was, maar nu raakt het je tot in het diepst van je ziel omdat je zo vast wil houden aan iets wat je niet van hem gaat krijgen.
Nee, je kunt hem niet veranderen en ja, je grens is te ver verschoven en ja, je kunt jezelf veranderen. Als je dit wil. Je kunt stelling gaan nemen in wat je nodig hebt. En kan hij daar niet aan voldoen moet je je conclusies gaan trekken. Als hij zegt daar wel aan te gaan voldoen, zal hij dit moeten laten zien, of anders je conclusies trekken.
Je kan nog geen knoop doorhakken en als je daar niet aan toe bent moet je dat misschien ook nog niet doen. Maar je moet jezelf ook niet verder laten beschadigen. Probeer aan jezelf te werken zodat je op rustige wijze hem aanspreekt op zijn gedrag en dat je dit ook naar jezelf toe doet. Je verstand weet dat het niet goed voor je is, diep in je hart weet je het ook wel. Maar het verlangen naar die illusie is te sterk.
Focus op jezelf ipv je vriend. Dat heeft mij indertijd geholpen (mede dankzij het forum) Wat hij doet is niet eens belangrijk (meer). Het is belangrijk hoe jij naar jezelf kijkt en hoe jij je gedraagt. Als je dit doorhebt, dan maak je vanzelf keuzes omdat je ziet dat je vriend niet voldoet aan jou ipv andersom.
Als je hem even uit de vergelijking haalt, want je richt je nu heel begrijpelijk op hem, dan zou je eens je eigen gedrag onder de loep moeten nemen. Eigenlijk dram je, net als een kleuter (niet rot bedoeld) totdat je gelijk krijgt. Maar je krijgt het niet. En je doet jezelf daarmee zoveel geweld aan.
Normaliter zou je heel normaal en rustig voor jezelf opkomen als iets niet goed was, maar nu raakt het je tot in het diepst van je ziel omdat je zo vast wil houden aan iets wat je niet van hem gaat krijgen.
Nee, je kunt hem niet veranderen en ja, je grens is te ver verschoven en ja, je kunt jezelf veranderen. Als je dit wil. Je kunt stelling gaan nemen in wat je nodig hebt. En kan hij daar niet aan voldoen moet je je conclusies gaan trekken. Als hij zegt daar wel aan te gaan voldoen, zal hij dit moeten laten zien, of anders je conclusies trekken.
Je kan nog geen knoop doorhakken en als je daar niet aan toe bent moet je dat misschien ook nog niet doen. Maar je moet jezelf ook niet verder laten beschadigen. Probeer aan jezelf te werken zodat je op rustige wijze hem aanspreekt op zijn gedrag en dat je dit ook naar jezelf toe doet. Je verstand weet dat het niet goed voor je is, diep in je hart weet je het ook wel. Maar het verlangen naar die illusie is te sterk.
Focus op jezelf ipv je vriend. Dat heeft mij indertijd geholpen (mede dankzij het forum) Wat hij doet is niet eens belangrijk (meer). Het is belangrijk hoe jij naar jezelf kijkt en hoe jij je gedraagt. Als je dit doorhebt, dan maak je vanzelf keuzes omdat je ziet dat je vriend niet voldoet aan jou ipv andersom.
maandag 24 november 2008 om 21:18
quote:Puk31 schreef op 24 november 2008 @ 21:12:
Ok, ik snap je stukje ''ogen geopend''..
"niet zo goed weet hoe ik een keuze kan maken"... Je weet dus wel welke keuzes je hebt om uit te kiezen?
Of heb je al een keuze gemaakt en weet je niet hoe je deze moet omzetten in actie?
Als ik het goed snap heb jij bij je exen dit nooit meegemaakt.. Dit gedrag van je vriend is nieuw in relaties. Maar heb je eerder in relaties met onvoorspelbaarheid te maken gehad? Want dat is wat je relatie kenmerkt nu. Ik krijg sterk het gevoel dat je juist met deze relatie zoveel moeite hebt en er zoveel energie insteekt omdat je iets nastreeft wat dieper zit dan dit.
Dat maakt het m.i. ook zo lastig voor je om ermee te stoppen.
Misschien teveel psychologiseer, maar ik geloof dat bepaalde patronen/behoeftes van het verleden door kunnen werken in huidige relaties.. en het bijna verslavend kan werken..Zeker als je eens een succesje bereikt..
De keuzes die ik op dit moment heb om uit te kiezen zijn;
- het stoppen van deze relatie
- doorgaan met deze relatie, zelf zo doorgaan en ongelukkig worden.
- doorgaan met deze relatie, een tijdje 'afstand houden' niks willen verbeteren en mezelf zijn. Kan ik dit niet.. moet ik mijn conclusies trekken.
- doorgaan met deze relatie, mezelf blijven veranderen, misschien dat het dan goed gaat maar dan ben ik mezelf niet meer dus ook geen optie.
Waar ik nu voor zou kiezen is
- doorgaan met deze relatie, een tijdje 'afstand houden' niks willen verbeteren en mezelf zijn. Kan ik dit niet.. moet ik mijn conclusies trekken.
Heb niks tegen psychologisch gebeuren hoor, werk zelf in de psychiatrie dus vind het wel fijn om iets van iemand anders te horen.
Heb in het verleden niet echt met onvoorspelbaarheid te maken gehad denk ik, of niet op die manier dat ik er niet mee kon omgaan of dat het slecht voor me was.
Hoe bedoel je dit?
" Ik krijg sterk het gevoel dat je juist met deze relatie zoveel moeite hebt en er zoveel energie insteekt omdat je iets nastreeft wat dieper zit dan dit.
Dat maakt het m.i. ook zo lastig voor je om ermee te stoppen."
Ok, ik snap je stukje ''ogen geopend''..
"niet zo goed weet hoe ik een keuze kan maken"... Je weet dus wel welke keuzes je hebt om uit te kiezen?
Of heb je al een keuze gemaakt en weet je niet hoe je deze moet omzetten in actie?
Als ik het goed snap heb jij bij je exen dit nooit meegemaakt.. Dit gedrag van je vriend is nieuw in relaties. Maar heb je eerder in relaties met onvoorspelbaarheid te maken gehad? Want dat is wat je relatie kenmerkt nu. Ik krijg sterk het gevoel dat je juist met deze relatie zoveel moeite hebt en er zoveel energie insteekt omdat je iets nastreeft wat dieper zit dan dit.
Dat maakt het m.i. ook zo lastig voor je om ermee te stoppen.
Misschien teveel psychologiseer, maar ik geloof dat bepaalde patronen/behoeftes van het verleden door kunnen werken in huidige relaties.. en het bijna verslavend kan werken..Zeker als je eens een succesje bereikt..
De keuzes die ik op dit moment heb om uit te kiezen zijn;
- het stoppen van deze relatie
- doorgaan met deze relatie, zelf zo doorgaan en ongelukkig worden.
- doorgaan met deze relatie, een tijdje 'afstand houden' niks willen verbeteren en mezelf zijn. Kan ik dit niet.. moet ik mijn conclusies trekken.
- doorgaan met deze relatie, mezelf blijven veranderen, misschien dat het dan goed gaat maar dan ben ik mezelf niet meer dus ook geen optie.
Waar ik nu voor zou kiezen is
- doorgaan met deze relatie, een tijdje 'afstand houden' niks willen verbeteren en mezelf zijn. Kan ik dit niet.. moet ik mijn conclusies trekken.
Heb niks tegen psychologisch gebeuren hoor, werk zelf in de psychiatrie dus vind het wel fijn om iets van iemand anders te horen.
Heb in het verleden niet echt met onvoorspelbaarheid te maken gehad denk ik, of niet op die manier dat ik er niet mee kon omgaan of dat het slecht voor me was.
Hoe bedoel je dit?
" Ik krijg sterk het gevoel dat je juist met deze relatie zoveel moeite hebt en er zoveel energie insteekt omdat je iets nastreeft wat dieper zit dan dit.
Dat maakt het m.i. ook zo lastig voor je om ermee te stoppen."
maandag 24 november 2008 om 21:20
quote:Puk31 schreef op 24 november 2008 @ 21:12:
Ok, ik snap je stukje ''ogen geopend''..
"niet zo goed weet hoe ik een keuze kan maken"... Je weet dus wel welke keuzes je hebt om uit te kiezen?
Of heb je al een keuze gemaakt en weet je niet hoe je deze moet omzetten in actie?
Als ik het goed snap heb jij bij je exen dit nooit meegemaakt.. Dit gedrag van je vriend is nieuw in relaties. Maar heb je eerder in relaties met onvoorspelbaarheid te maken gehad? Want dat is wat je relatie kenmerkt nu. Ik krijg sterk het gevoel dat je juist met deze relatie zoveel moeite hebt en er zoveel energie insteekt omdat je iets nastreeft wat dieper zit dan dit.
Dat maakt het m.i. ook zo lastig voor je om ermee te stoppen.
Misschien teveel psychologiseer, maar ik geloof dat bepaalde patronen/behoeftes van het verleden door kunnen werken in huidige relaties.. en het bijna verslavend kan werken..Zeker als je eens een succesje bereikt..Hier geloof ik ook in.
Ok, ik snap je stukje ''ogen geopend''..
"niet zo goed weet hoe ik een keuze kan maken"... Je weet dus wel welke keuzes je hebt om uit te kiezen?
Of heb je al een keuze gemaakt en weet je niet hoe je deze moet omzetten in actie?
Als ik het goed snap heb jij bij je exen dit nooit meegemaakt.. Dit gedrag van je vriend is nieuw in relaties. Maar heb je eerder in relaties met onvoorspelbaarheid te maken gehad? Want dat is wat je relatie kenmerkt nu. Ik krijg sterk het gevoel dat je juist met deze relatie zoveel moeite hebt en er zoveel energie insteekt omdat je iets nastreeft wat dieper zit dan dit.
Dat maakt het m.i. ook zo lastig voor je om ermee te stoppen.
Misschien teveel psychologiseer, maar ik geloof dat bepaalde patronen/behoeftes van het verleden door kunnen werken in huidige relaties.. en het bijna verslavend kan werken..Zeker als je eens een succesje bereikt..Hier geloof ik ook in.
maandag 24 november 2008 om 21:24
quote:domnaiefmutsje schreef op 24 november 2008 @ 21:17:
Ik heb kort geleden een periode van twee jaar achter de rug met een hoop ellende in mijn relatie. Ik kon hem een hele hoop kwalijk nemen. Maar wat ik mijzelf aanreken en waar ik ook voor de volle 100% verantwoordelijk voor ben geweest is mijn aandeel in de situatie. Ik ben gaan aandringen, zuigen, smeken, huilen om gehoord/begrepen te worden, waarbij hij alleen maar meer respect voor mij verloor.
Als je hem even uit de vergelijking haalt, want je richt je nu heel begrijpelijk op hem, dan zou je eens je eigen gedrag onder de loep moeten nemen. Eigenlijk dram je, net als een kleuter (niet rot bedoeld) totdat je gelijk krijgt. Maar je krijgt het niet. En je doet jezelf daarmee zoveel geweld aan.
Normaliter zou je heel normaal en rustig voor jezelf opkomen als iets niet goed was, maar nu raakt het je tot in het diepst van je ziel omdat je zo vast wil houden aan iets wat je niet van hem gaat krijgen.
Nee, je kunt hem niet veranderen en ja, je grens is te ver verschoven en ja, je kunt jezelf veranderen. Als je dit wil. Je kunt stelling gaan nemen in wat je nodig hebt. En kan hij daar niet aan voldoen moet je je conclusies gaan trekken. Als hij zegt daar wel aan te gaan voldoen, zal hij dit moeten laten zien, of anders je conclusies trekken.
Je kan nog geen knoop doorhakken en als je daar niet aan toe bent moet je dat misschien ook nog niet doen. Maar je moet jezelf ook niet verder laten beschadigen. Probeer aan jezelf te werken zodat je op rustige wijze hem aanspreekt op zijn gedrag en dat je dit ook naar jezelf toe doet. Je verstand weet dat het niet goed voor je is, diep in je hart weet je het ook wel. Maar het verlangen naar die illusie is te sterk.
Focus op jezelf ipv je vriend. Dat heeft mij indertijd geholpen (mede dankzij het forum) Wat hij doet is niet eens belangrijk (meer). Het is belangrijk hoe jij naar jezelf kijkt en hoe jij je gedraagt. Als je dit doorhebt, dan maak je vanzelf keuzes omdat je ziet dat je vriend niet voldoet aan jou ipv andersom.
Snap dat je het niet rot bedoeld, je hebt ook wel gelijk., ik word emotioneel omdat ik niet begrijp waarom hij me niet wil troosten bijv. waarom hij niet teder voor me wil zijn, waardoor ik kwaad word omdat hij zo afstandelijk is, dat drammen/huilen dus.
Qua het conclusies trekken heb je zeker gelijk. Ik heb vorige week met hem gepraat maar hij heeft niet aangegeven dat hij dát wat ik nodig heb, voor me wil zijn. Terwijl hij het soms wel weer wil zijn. Dat verward me.
Hier heb ik veel aan
Focus op jezelf ipv je vriend. Dat heeft mij indertijd geholpen (mede dankzij het forum) Wat hij doet is niet eens belangrijk (meer). Het is belangrijk hoe jij naar jezelf kijkt en hoe jij je gedraagt. Als je dit doorhebt, dan maak je vanzelf keuzes omdat je ziet dat je vriend niet voldoet aan jou ipv andersom.
Je hebt helemaal gelijk
echt heel erg bedankt.
Ik heb kort geleden een periode van twee jaar achter de rug met een hoop ellende in mijn relatie. Ik kon hem een hele hoop kwalijk nemen. Maar wat ik mijzelf aanreken en waar ik ook voor de volle 100% verantwoordelijk voor ben geweest is mijn aandeel in de situatie. Ik ben gaan aandringen, zuigen, smeken, huilen om gehoord/begrepen te worden, waarbij hij alleen maar meer respect voor mij verloor.
Als je hem even uit de vergelijking haalt, want je richt je nu heel begrijpelijk op hem, dan zou je eens je eigen gedrag onder de loep moeten nemen. Eigenlijk dram je, net als een kleuter (niet rot bedoeld) totdat je gelijk krijgt. Maar je krijgt het niet. En je doet jezelf daarmee zoveel geweld aan.
Normaliter zou je heel normaal en rustig voor jezelf opkomen als iets niet goed was, maar nu raakt het je tot in het diepst van je ziel omdat je zo vast wil houden aan iets wat je niet van hem gaat krijgen.
Nee, je kunt hem niet veranderen en ja, je grens is te ver verschoven en ja, je kunt jezelf veranderen. Als je dit wil. Je kunt stelling gaan nemen in wat je nodig hebt. En kan hij daar niet aan voldoen moet je je conclusies gaan trekken. Als hij zegt daar wel aan te gaan voldoen, zal hij dit moeten laten zien, of anders je conclusies trekken.
Je kan nog geen knoop doorhakken en als je daar niet aan toe bent moet je dat misschien ook nog niet doen. Maar je moet jezelf ook niet verder laten beschadigen. Probeer aan jezelf te werken zodat je op rustige wijze hem aanspreekt op zijn gedrag en dat je dit ook naar jezelf toe doet. Je verstand weet dat het niet goed voor je is, diep in je hart weet je het ook wel. Maar het verlangen naar die illusie is te sterk.
Focus op jezelf ipv je vriend. Dat heeft mij indertijd geholpen (mede dankzij het forum) Wat hij doet is niet eens belangrijk (meer). Het is belangrijk hoe jij naar jezelf kijkt en hoe jij je gedraagt. Als je dit doorhebt, dan maak je vanzelf keuzes omdat je ziet dat je vriend niet voldoet aan jou ipv andersom.
Snap dat je het niet rot bedoeld, je hebt ook wel gelijk., ik word emotioneel omdat ik niet begrijp waarom hij me niet wil troosten bijv. waarom hij niet teder voor me wil zijn, waardoor ik kwaad word omdat hij zo afstandelijk is, dat drammen/huilen dus.
Qua het conclusies trekken heb je zeker gelijk. Ik heb vorige week met hem gepraat maar hij heeft niet aangegeven dat hij dát wat ik nodig heb, voor me wil zijn. Terwijl hij het soms wel weer wil zijn. Dat verward me.
Hier heb ik veel aan
Focus op jezelf ipv je vriend. Dat heeft mij indertijd geholpen (mede dankzij het forum) Wat hij doet is niet eens belangrijk (meer). Het is belangrijk hoe jij naar jezelf kijkt en hoe jij je gedraagt. Als je dit doorhebt, dan maak je vanzelf keuzes omdat je ziet dat je vriend niet voldoet aan jou ipv andersom.
Je hebt helemaal gelijk
echt heel erg bedankt.
maandag 24 november 2008 om 21:25
quote:hannah2708 schreef op 24 november 2008 @ 21:18:
[...]
Hoe bedoel je dit?
" Ik krijg sterk het gevoel dat je juist met deze relatie zoveel moeite hebt en er zoveel energie insteekt omdat je iets nastreeft wat dieper zit dan dit.
Dat maakt het m.i. ook zo lastig voor je om ermee te stoppen."
Ik denk dat bedoeld wordt dat je heel hard op zoek bent naar iets wat je eigenlijk alleen ooit bij jezelf zult vinden. Ultieme acceptatie. Je streeft er naar bij anderen, hoewel je het moet zoeken bij jezelf. Dan kan nooit iemand je meer zo hard raken.
Heb je iets waar je aan jezelf absoluut niet aan twijfelt? Waar je helemaal in gelooft? Stel, je weet 100% zeker dat je goed kan fietsen. Als iemand zegt dat je niet kan fietsen, raakt het je dan of haal je je schouders op? Als jij respect zou hebben voor jezelf, zou je er niet om hoeven smeken bij een ander en je zo niet laten behandelen.
[...]
Hoe bedoel je dit?
" Ik krijg sterk het gevoel dat je juist met deze relatie zoveel moeite hebt en er zoveel energie insteekt omdat je iets nastreeft wat dieper zit dan dit.
Dat maakt het m.i. ook zo lastig voor je om ermee te stoppen."
Ik denk dat bedoeld wordt dat je heel hard op zoek bent naar iets wat je eigenlijk alleen ooit bij jezelf zult vinden. Ultieme acceptatie. Je streeft er naar bij anderen, hoewel je het moet zoeken bij jezelf. Dan kan nooit iemand je meer zo hard raken.
Heb je iets waar je aan jezelf absoluut niet aan twijfelt? Waar je helemaal in gelooft? Stel, je weet 100% zeker dat je goed kan fietsen. Als iemand zegt dat je niet kan fietsen, raakt het je dan of haal je je schouders op? Als jij respect zou hebben voor jezelf, zou je er niet om hoeven smeken bij een ander en je zo niet laten behandelen.
