Relaties
alle pijlers
Relatiecrisis
donderdag 13 november 2008 om 19:14
Hallo,
Ik ben nu ongeveer een jaar samen met mijn huidige vriend. Hij is een aantal jaar ouder dan mij en dit botst soms wel wat. Hij wil me van alles leren en ik vind bepaalde dingen prima zoals ze zijn, ik hoef niet zonodig van alles aan mezelf te veranderen omdat iemand anders dat wil. (op een bepaalde manier discusseren etc.)
het ging dus een paar maanden goed totdat we ruzie's kregen. Met ruzie's wordt hij afstandelijk en is er geen sprake van "liefde". Hij legt de schuld bij mij, het kan hem weinig schelen of ik huil, me kut voel en alles. Hij haalt me omlaag als hij boos is en houdt eigenlijk geen rekening met mij. Ik raak hiervan in paniek en nu na al die ruzie's raak ik al in paniek als hij boos wordt.
Ik weet dan, ik kan hem niet kalmeren.
Ik handel vanuit mijn gevoel, niet zozeer vanuit mijn denken, dit lukt me niet. Ik denk wel; hou je mond nu, hou je rustig, hij is kwaad dus laat hem met rust dit is zijn probleem, hij wil een discussie, ga hier niet in mee.
Maar het lukt me niet om dit vol te houden, ik wil dat het goedkomt, wil het uitpraten en weer lief voor elkaar zijn. Hij houd vol dat iets mijn fout is, ik heb het helemaal verkeerd gedaan, dankzij mij hebben we ruzie gekregen etc. Ik heb goed over alles nagedacht, ik weet zeker dat in zo'n situatie, als iets mijn schuld is, ik dit toegeef en goedmaak. Is iets niet mijn ding dan zeg ik hier dus ook geen sorry voor dat is onredelijk. Maar daar botst het vaak.
Hij vind dat ik iets verkeerd heb gedaan en ik wil gewoon dat het weer oké is en dat hij ophoud met die nare en nutteloze dingen.
Hij heeft toegegeven dat hij koppig is enzo maar ik dring niet zo goed tot hem door.
Nouja, ik weet het gewoon niet meer.
Nu hebben we zovaak ruzie gehad dat mijn gevoel gewoon kapot is. Ik weet ook wel, ik ben best gevoelig en ik heb er een hekel aan als iemand kwaad op me is (vooral als er geen reden is om kwaad op me te zijn) dit ook ivm mijn verleden..
Hij weet dat ik een hekel heb aan boosheid en dat ik het daarom heb uitgemaakt met mijn ex, ik snap niet waarom hij zo gevoelloos naar mij toe kan doen.
Ik weet niet meer hoe ik de situatie moet veranderen, hij wou dat ik bepaalde dingen aan mezelf veranderde, hier heb ik hard aan gewerkt en is helemaal weer oké. Ik heb mezelf in de hand.
Ik ben bang om in discussie te gaan, want dan weet ik hoelaat het is, dan loopt het in de hand. Hij gaat er heel erg ver in door.
Het spijt me voor mijn lange verhaal maar ik ben helemaal op.
Ik heb zoveel mijn best gedaan, misschien wel teveel.
Ik weet dat ik mijn grens niet goed aangegeven heb en nu lukt het me niet meer om het te veranderen.
Hoe kom ik hieruit? Hoe komen we verder? En kan het nog wel goedkomen?
Wie heeft hier ervaring mee of tips voor?
Liefs
Ik ben nu ongeveer een jaar samen met mijn huidige vriend. Hij is een aantal jaar ouder dan mij en dit botst soms wel wat. Hij wil me van alles leren en ik vind bepaalde dingen prima zoals ze zijn, ik hoef niet zonodig van alles aan mezelf te veranderen omdat iemand anders dat wil. (op een bepaalde manier discusseren etc.)
het ging dus een paar maanden goed totdat we ruzie's kregen. Met ruzie's wordt hij afstandelijk en is er geen sprake van "liefde". Hij legt de schuld bij mij, het kan hem weinig schelen of ik huil, me kut voel en alles. Hij haalt me omlaag als hij boos is en houdt eigenlijk geen rekening met mij. Ik raak hiervan in paniek en nu na al die ruzie's raak ik al in paniek als hij boos wordt.
Ik weet dan, ik kan hem niet kalmeren.
Ik handel vanuit mijn gevoel, niet zozeer vanuit mijn denken, dit lukt me niet. Ik denk wel; hou je mond nu, hou je rustig, hij is kwaad dus laat hem met rust dit is zijn probleem, hij wil een discussie, ga hier niet in mee.
Maar het lukt me niet om dit vol te houden, ik wil dat het goedkomt, wil het uitpraten en weer lief voor elkaar zijn. Hij houd vol dat iets mijn fout is, ik heb het helemaal verkeerd gedaan, dankzij mij hebben we ruzie gekregen etc. Ik heb goed over alles nagedacht, ik weet zeker dat in zo'n situatie, als iets mijn schuld is, ik dit toegeef en goedmaak. Is iets niet mijn ding dan zeg ik hier dus ook geen sorry voor dat is onredelijk. Maar daar botst het vaak.
Hij vind dat ik iets verkeerd heb gedaan en ik wil gewoon dat het weer oké is en dat hij ophoud met die nare en nutteloze dingen.
Hij heeft toegegeven dat hij koppig is enzo maar ik dring niet zo goed tot hem door.
Nouja, ik weet het gewoon niet meer.
Nu hebben we zovaak ruzie gehad dat mijn gevoel gewoon kapot is. Ik weet ook wel, ik ben best gevoelig en ik heb er een hekel aan als iemand kwaad op me is (vooral als er geen reden is om kwaad op me te zijn) dit ook ivm mijn verleden..
Hij weet dat ik een hekel heb aan boosheid en dat ik het daarom heb uitgemaakt met mijn ex, ik snap niet waarom hij zo gevoelloos naar mij toe kan doen.
Ik weet niet meer hoe ik de situatie moet veranderen, hij wou dat ik bepaalde dingen aan mezelf veranderde, hier heb ik hard aan gewerkt en is helemaal weer oké. Ik heb mezelf in de hand.
Ik ben bang om in discussie te gaan, want dan weet ik hoelaat het is, dan loopt het in de hand. Hij gaat er heel erg ver in door.
Het spijt me voor mijn lange verhaal maar ik ben helemaal op.
Ik heb zoveel mijn best gedaan, misschien wel teveel.
Ik weet dat ik mijn grens niet goed aangegeven heb en nu lukt het me niet meer om het te veranderen.
Hoe kom ik hieruit? Hoe komen we verder? En kan het nog wel goedkomen?
Wie heeft hier ervaring mee of tips voor?
Liefs
maandag 12 januari 2009 om 11:58
quote:Tobeloved schreef op 02 januari 2009 @ 16:32:
[...]
of het iets zal veranderen weet ik niet.nee.quote:Een foute man is het niet, hij gedraagt zich soms wel zo.En leef jij samen met "wat hij eigenlijk is" of met "hoe hij zich gedraagt"?
Uit wat je beschrijft blijkt dat hij zich als een onaangename klootzak gedraagt. Word jij er erg gelukkig van om samen te leven met iemand, zelfs een kind te willen met iemand, die zich zo gedraagt? Een beetje zelfrespect is niet heel fout hoor.
[...]
of het iets zal veranderen weet ik niet.nee.quote:Een foute man is het niet, hij gedraagt zich soms wel zo.En leef jij samen met "wat hij eigenlijk is" of met "hoe hij zich gedraagt"?
Uit wat je beschrijft blijkt dat hij zich als een onaangename klootzak gedraagt. Word jij er erg gelukkig van om samen te leven met iemand, zelfs een kind te willen met iemand, die zich zo gedraagt? Een beetje zelfrespect is niet heel fout hoor.
dinsdag 13 januari 2009 om 21:50
Hallo iedereen het gaat een stuk beter met mij. Heb een rustige vakantie gehad, veel met familie en vrienden geweest.
Lekker op stap geweest.. veel gewerkt ook.
Heb geen contact met hem opgenomen, ook niets van hem gehoord.. vind het goed zo.
Ik denk vaak na over onze relatie, waarom.. etc.
Ik weet dat ik teveel heb toegelaten in de relatie.
Lees nu ook boeken zoals: Als hij maar gelukkig is en he's just not that into you.
Deze titels heb ik op het forum gevonden en 't leek me erg interessant. Er komen veel dingen terug.. waarvan ik ook weer leer.
Al met al.. ik voel me een stuk beter.
Lekker op stap geweest.. veel gewerkt ook.
Heb geen contact met hem opgenomen, ook niets van hem gehoord.. vind het goed zo.
Ik denk vaak na over onze relatie, waarom.. etc.
Ik weet dat ik teveel heb toegelaten in de relatie.
Lees nu ook boeken zoals: Als hij maar gelukkig is en he's just not that into you.
Deze titels heb ik op het forum gevonden en 't leek me erg interessant. Er komen veel dingen terug.. waarvan ik ook weer leer.
Al met al.. ik voel me een stuk beter.
