Relaties
alle pijlers
Help! Verslonzing......
woensdag 26 november 2008 om 19:31
Ik ben getrouwd met de leukste mijnheer van de wereld. We hebben een kind, fantastische dieren, een mooi huis, kunnen doen wat we willen. We besteden aandacht aan elkaar, gaan regelmatig buiten de deur eten, bezoeken eens een bandje of een club.
Na mijn bevalling heb ik keihard gewerkt om weer in vorm te komen, ik was behoorlijk aangekomen (23 kilo) en wilde graag mijn lichaam terug. Dat is me gelukt. Ik besteed best wat aandacht aan mijn uiterlijk. Ik vind het fijn om er goed uit te zien en zit daardoor lekkerder in mijn vel. Ik eet gezond, voel me fit en ga vol energie ertegenaan in het moederschap, huishouden en mijn werk.
Nu lijkt het erop, dat mijn lief zich na het krijgen van ons kind een beetje aan het verslonzen is. Had hij voorheen de looks van Freddie Ljungberg-in-onderboek-reclame, nu begint hij uit te zakken en te dijen. Scheerde hij in het prenatale tijdperk nog wekelijks zijn borst, bikinilijn en hoofd, nu laat hij alles staan. Als klap op de vuurpijl is hij bezig met de aanwas van een flinke pens. Daarbij klaagt hij eigenlijk onafgebroken over alles. Pijntje hier, pijntje daar. Zijn uiterlijk (tja, doe er dan iets aan) en ziin conditie.
Ik krijg hem 's ochtends het bed niet uit, terwijl hij als hij werkt toch echt om 5 uur op moet staan. Het is zo vermoeiend om iemand de hele tijd te moeten motiveren.
Sinds de aanwas van het extra buikvet snurkt hij ook vreselijk 's nachts.
Mijn fantastische echtgenoot is op zijn 26e veranderd in een slonzige zeurkous. Niet bepaald de man waarop ik verliefd werd.
Ik houd heel veel van hem, maar wil me ook aangetrokken voelen. Hij is gewoon niet meer sexy. Door zijn eeuwige geklaag en door de verwaardeloosde looks. (scheten laten in bed, boeren, met mond vol praten, alle manieren zijn verdwenen) Zijn karakter is daarnaast nog altijd prachtig; goudeerlijk, recht door zee en ontzettend lief. Goede gesprekspartner, fijne vriend. Ook nog eens de beste papa die je je als kind wensen kan.
Ik zou graag mijn negatieve gevoelens v.w.b. zijn uiterlijk en instelling willen veranderen. Ik heb het al geprobeerd met goede, motiverende gesprekken. Vitamientjes voor energie. Samen opstaan en koffie drinken (hij is niet aanspreekbaar in de ochtend). Ik ben er een beetje klaar mee, maar wil niet dat mijn gevoelens voor hem minder worden of veranderen. Ik hou van hem. Maar ben bang dat ik straks alleen nog maar tegen hem kan zemelen, terwijl er zoveel mooie kanten aan hem zijn. Ook zou ik het behoorlijk beu worden als mijn vrouw alleen nog tegen me loopt te zeuren.
Iemand ervaring, tips?
Na mijn bevalling heb ik keihard gewerkt om weer in vorm te komen, ik was behoorlijk aangekomen (23 kilo) en wilde graag mijn lichaam terug. Dat is me gelukt. Ik besteed best wat aandacht aan mijn uiterlijk. Ik vind het fijn om er goed uit te zien en zit daardoor lekkerder in mijn vel. Ik eet gezond, voel me fit en ga vol energie ertegenaan in het moederschap, huishouden en mijn werk.
Nu lijkt het erop, dat mijn lief zich na het krijgen van ons kind een beetje aan het verslonzen is. Had hij voorheen de looks van Freddie Ljungberg-in-onderboek-reclame, nu begint hij uit te zakken en te dijen. Scheerde hij in het prenatale tijdperk nog wekelijks zijn borst, bikinilijn en hoofd, nu laat hij alles staan. Als klap op de vuurpijl is hij bezig met de aanwas van een flinke pens. Daarbij klaagt hij eigenlijk onafgebroken over alles. Pijntje hier, pijntje daar. Zijn uiterlijk (tja, doe er dan iets aan) en ziin conditie.
Ik krijg hem 's ochtends het bed niet uit, terwijl hij als hij werkt toch echt om 5 uur op moet staan. Het is zo vermoeiend om iemand de hele tijd te moeten motiveren.
Sinds de aanwas van het extra buikvet snurkt hij ook vreselijk 's nachts.
Mijn fantastische echtgenoot is op zijn 26e veranderd in een slonzige zeurkous. Niet bepaald de man waarop ik verliefd werd.
Ik houd heel veel van hem, maar wil me ook aangetrokken voelen. Hij is gewoon niet meer sexy. Door zijn eeuwige geklaag en door de verwaardeloosde looks. (scheten laten in bed, boeren, met mond vol praten, alle manieren zijn verdwenen) Zijn karakter is daarnaast nog altijd prachtig; goudeerlijk, recht door zee en ontzettend lief. Goede gesprekspartner, fijne vriend. Ook nog eens de beste papa die je je als kind wensen kan.
Ik zou graag mijn negatieve gevoelens v.w.b. zijn uiterlijk en instelling willen veranderen. Ik heb het al geprobeerd met goede, motiverende gesprekken. Vitamientjes voor energie. Samen opstaan en koffie drinken (hij is niet aanspreekbaar in de ochtend). Ik ben er een beetje klaar mee, maar wil niet dat mijn gevoelens voor hem minder worden of veranderen. Ik hou van hem. Maar ben bang dat ik straks alleen nog maar tegen hem kan zemelen, terwijl er zoveel mooie kanten aan hem zijn. Ook zou ik het behoorlijk beu worden als mijn vrouw alleen nog tegen me loopt te zeuren.
Iemand ervaring, tips?
woensdag 26 november 2008 om 19:41
Hey meid,
Wat vervelend voor je dat je man het er allemaal maar een beetje bij laat 'hangen'. Dat motiveren zou ik ook helemaal zat van worden!
Ik ben geen relatietherapeut noch een specialist op het motiveren van mannen, maar ik zou je adviseren om met je man te praten. Maak er een gezellig avondje van, kids bij opa en oma of oppas eten, lekkere gezonde maaltijd op tafel, kaarsjes aan, en gewoon lekker ontspannen eten.
Dan na het eten gezellig tegen elkaar aan op de bank kruipen en een muziekje aanzetten. Voorzichtig zou ik proberen te praten over jouw gevoelens tegenover hem. Benadruk zijn positieve punten, en ook zijn positieve punten van vroeger. Leg hem nog een keer uit waarom je zo verliefd op hem bent geworden en waarom hij de man van je dromen is waarmee je getrouwd bent. Probeer hem dan ook uit te leggen dat jij dat ook wil zijn voor hem en dat je daarom veel aandacht aan jezelf besteed. Dat hij dat misschien ook eens wat meer zou kunnen doen.
Stel hem voor het in kleine stapjes te doen. Misschien eerst wat meer aan de manieren werken, of 1 of 2 avonden in de week sporten of een wandeling maken (hond nemen is ook goed voor de conditie
) Op tijd naar bed/op tijd opstaan etc.
Zo lang maar niet wordt verwacht dat alles binnen 1 of twee weken weer als vroeger wordt, is hij misschien wel bereid aan zichzelf te werken.
Ik zou hem ook uitleggen dat hij zich ook zeker beter zou gaan voelen over zichzelf daardoor. En dat dat het belangrijkste is, want als iemand lekker in z'n vel zit, is diegene ook veeeel aantrekkelijker in eenkeer.
Ik hoop dat dit je een beetje helpt! In iedergeval, heeeel veel succes! Ik hoop dat het je lukt en dat hij zichzelf weet te motiveren!
Wat vervelend voor je dat je man het er allemaal maar een beetje bij laat 'hangen'. Dat motiveren zou ik ook helemaal zat van worden!
Ik ben geen relatietherapeut noch een specialist op het motiveren van mannen, maar ik zou je adviseren om met je man te praten. Maak er een gezellig avondje van, kids bij opa en oma of oppas eten, lekkere gezonde maaltijd op tafel, kaarsjes aan, en gewoon lekker ontspannen eten.
Dan na het eten gezellig tegen elkaar aan op de bank kruipen en een muziekje aanzetten. Voorzichtig zou ik proberen te praten over jouw gevoelens tegenover hem. Benadruk zijn positieve punten, en ook zijn positieve punten van vroeger. Leg hem nog een keer uit waarom je zo verliefd op hem bent geworden en waarom hij de man van je dromen is waarmee je getrouwd bent. Probeer hem dan ook uit te leggen dat jij dat ook wil zijn voor hem en dat je daarom veel aandacht aan jezelf besteed. Dat hij dat misschien ook eens wat meer zou kunnen doen.
Stel hem voor het in kleine stapjes te doen. Misschien eerst wat meer aan de manieren werken, of 1 of 2 avonden in de week sporten of een wandeling maken (hond nemen is ook goed voor de conditie
) Op tijd naar bed/op tijd opstaan etc. Zo lang maar niet wordt verwacht dat alles binnen 1 of twee weken weer als vroeger wordt, is hij misschien wel bereid aan zichzelf te werken.
Ik zou hem ook uitleggen dat hij zich ook zeker beter zou gaan voelen over zichzelf daardoor. En dat dat het belangrijkste is, want als iemand lekker in z'n vel zit, is diegene ook veeeel aantrekkelijker in eenkeer.
Ik hoop dat dit je een beetje helpt! In iedergeval, heeeel veel succes! Ik hoop dat het je lukt en dat hij zichzelf weet te motiveren!
woensdag 26 november 2008 om 19:46
Kan me voorstellen dat het erg vervelend is, als jij zo je best hebt gedaan, onder andere voor hem ook, en dat dat niet andersom gebeurt. Maar sommige dingen die je beschrijft lijken me niet heel erg, je moet hem ook geen 10 verbeterpunten geven. Vindt hij het fijn dat jij weer zo bent 'opgeknapt na je bevalling? Kaart dat eens aan en vergelijk dat met jouw situatie ten opzichte van hem nu. Dat jij dat gevoel bij hem mist.
woensdag 26 november 2008 om 19:52
@megdus; goed idee, wordt wel een vetarm etentje dan. Het punt is dat ik wel vaak met hem probeer te praten over actief bezig zijn. Maar het gaat allemaal vrij moeizaam. Ik probeer hem 'wakker' te krijgen. "Kom op, X, we gaan lekker wandelen/paardrijden/met de honden weg/fietsen. " Maar dan duurt het uuuuuuuuuuuuuuren voordat hij op gang is en begint na een kwartier te zaniken.
@JC_79_: je hebt helemaal gelijk. Maar doordat ik me aan een paar dingen erger, kan ik hem wel het slaapkamerraam uitgooien zodra zijn mond opengaat en hij gaat snurken. En erger ik me aan kleine dingetjes; smakgeluiden, scheten laten. Dingen waar ik om had kunnen lachen als ik het toch niet zo jammer vond dat hij zichzelf zo onaantrekkelijk maakt.
Overigens; ons kind houdt ons nooit wakker, het zijn ook geen gebroken nachten die hem opspelen. Als er iets is dan sta ik op voor haar.
@JC_79_: je hebt helemaal gelijk. Maar doordat ik me aan een paar dingen erger, kan ik hem wel het slaapkamerraam uitgooien zodra zijn mond opengaat en hij gaat snurken. En erger ik me aan kleine dingetjes; smakgeluiden, scheten laten. Dingen waar ik om had kunnen lachen als ik het toch niet zo jammer vond dat hij zichzelf zo onaantrekkelijk maakt.
Overigens; ons kind houdt ons nooit wakker, het zijn ook geen gebroken nachten die hem opspelen. Als er iets is dan sta ik op voor haar.
woensdag 26 november 2008 om 19:59
Hoi Nastik,
Je schrijft dat je 'goede, motiverende gesprekken' met hem hebt gevoerd. Ik vraag me af wat dit precies inhoudt?
De clou is toch vaak, hoe cliché dan ook, dat de ik-boodschap het meeste effect heeft. Dat wil onder andere zeggen dat je er volgens mij het beste eerlijk over kunt zijn wat zijn gedrag/houding bij je oproept en dat je dit jammer vindt en graag anders wil. Een bruggetje kan zijn dat je weet dat hij dit eigenlijk ook wil veranderen (want hij klaagt hierover), en dat je samen met hem wilt bedenken hoe dit dan kan. Belangrijk is echter vooral stap 1: begin vanuit jezelf. Wat vindt jíj jammer, waar heb jíj last van.
Het is trouwens wel zo motiverend om niet meteen een waslijst van 9834 punten op te noemen, maar het te houden bij 1 of 2 punten.
Je schrijft dat je 'goede, motiverende gesprekken' met hem hebt gevoerd. Ik vraag me af wat dit precies inhoudt?
De clou is toch vaak, hoe cliché dan ook, dat de ik-boodschap het meeste effect heeft. Dat wil onder andere zeggen dat je er volgens mij het beste eerlijk over kunt zijn wat zijn gedrag/houding bij je oproept en dat je dit jammer vindt en graag anders wil. Een bruggetje kan zijn dat je weet dat hij dit eigenlijk ook wil veranderen (want hij klaagt hierover), en dat je samen met hem wilt bedenken hoe dit dan kan. Belangrijk is echter vooral stap 1: begin vanuit jezelf. Wat vindt jíj jammer, waar heb jíj last van.
Het is trouwens wel zo motiverend om niet meteen een waslijst van 9834 punten op te noemen, maar het te houden bij 1 of 2 punten.
Peas on earth!
woensdag 26 november 2008 om 20:04
Nastik, heb je hem verteld dat je hem niet meer aantrekkelijk vindt of dat je hem onaantrekkelijk begint te vinden? Klinkt hard, ik weet het, maar misschien werkt dat beter dan hem steeds willen motiveren om eerder op te staan en gezonder te eten. Hij ziet het probleem mss niet totdat jij vertelt jij het als een probleem ervaart. Ik zou niet als een Emile Ratelband hem steeds achter de vodden aanzitten en hopen dat hij je 'hints' oppakt. Ik las ergens dat mannen hints niet zo begrijpen....
woensdag 26 november 2008 om 20:06
quote:PrinsesOpDeErwt schreef op 26 november 2008 @ 19:59:
Hoi Nastik,
Je schrijft dat je 'goede, motiverende gesprekken' met hem hebt gevoerd. Ik vraag me af wat dit precies inhoudt?
Ik heb het er met hem over gehad. Gevraagd of hij niet lekker in zijn vel zit. Of ik hem misschien kan helpen met zijn haar. (keertje tondeuse erover) Vorige week een nieuwe fiets voor hem gekocht, die wilde hij ontzettend graag. Maar dan gaat hij weer zo vreselijk fanatiek aan de gang dat ie gelijk spierpijn en verkoudheid heeft en dáár weer over klaagt.
Hij geeft aan dat hij niet blij is met zijn conditie op dit moment, maar verder........ Hij doet niet veel.
Het zou ook zo fijn zijn om 's ochtends de kar niet alleen te hoeven trekken, maar dat hij ook gewoon opstaat. Ik ben meestal ongeveer 30 minuten aan het vragen of hij op wilt staan. Daarna heeft hij nergens meer tijd voor en moeten we haasten zodat hij op tijd op zijn werk is. Soms voelt het een beetje of ik een puber in huis heb.
Hoi Nastik,
Je schrijft dat je 'goede, motiverende gesprekken' met hem hebt gevoerd. Ik vraag me af wat dit precies inhoudt?
Ik heb het er met hem over gehad. Gevraagd of hij niet lekker in zijn vel zit. Of ik hem misschien kan helpen met zijn haar. (keertje tondeuse erover) Vorige week een nieuwe fiets voor hem gekocht, die wilde hij ontzettend graag. Maar dan gaat hij weer zo vreselijk fanatiek aan de gang dat ie gelijk spierpijn en verkoudheid heeft en dáár weer over klaagt.
Hij geeft aan dat hij niet blij is met zijn conditie op dit moment, maar verder........ Hij doet niet veel.
Het zou ook zo fijn zijn om 's ochtends de kar niet alleen te hoeven trekken, maar dat hij ook gewoon opstaat. Ik ben meestal ongeveer 30 minuten aan het vragen of hij op wilt staan. Daarna heeft hij nergens meer tijd voor en moeten we haasten zodat hij op tijd op zijn werk is. Soms voelt het een beetje of ik een puber in huis heb.
woensdag 26 november 2008 om 20:09
quote:Sensy12 schreef op 26 november 2008 @ 20:04:
Nastik, heb je hem verteld dat je hem niet meer aantrekkelijk vindt of dat je hem onaantrekkelijk begint te vinden? Klinkt hard, ik weet het, maar misschien werkt dat beter dan hem steeds willen motiveren om eerder op te staan en gezonder te eten. Hij ziet het probleem mss niet totdat jij vertelt jij het als een probleem ervaart. Ik zou niet als een Emile Ratelband hem steeds achter de vodden aanzitten en hopen dat hij je 'hints' oppakt. Ik las ergens dat mannen hints niet zo begrijpen....
Ik ben bang dat ik hem daar echt verdriet mee doe. En dat wil ik niet. Hij is een ontzettend lieve en geweldige vent.
Maar inmiddels begint ons sexleven er ook onder te lijden. Sex wil je toch het liefst met iemand die je opwindt, niet afstoot. Dus dan blijft het bij "effe snel achterlangs' in het weekend. Maar veel tijd wil ik er ook niet aan besteden. Was vroegah wel anders.
Stom. Meestal lees je het na het krijgen van kinderen andersom.
Nastik, heb je hem verteld dat je hem niet meer aantrekkelijk vindt of dat je hem onaantrekkelijk begint te vinden? Klinkt hard, ik weet het, maar misschien werkt dat beter dan hem steeds willen motiveren om eerder op te staan en gezonder te eten. Hij ziet het probleem mss niet totdat jij vertelt jij het als een probleem ervaart. Ik zou niet als een Emile Ratelband hem steeds achter de vodden aanzitten en hopen dat hij je 'hints' oppakt. Ik las ergens dat mannen hints niet zo begrijpen....
Ik ben bang dat ik hem daar echt verdriet mee doe. En dat wil ik niet. Hij is een ontzettend lieve en geweldige vent.
Maar inmiddels begint ons sexleven er ook onder te lijden. Sex wil je toch het liefst met iemand die je opwindt, niet afstoot. Dus dan blijft het bij "effe snel achterlangs' in het weekend. Maar veel tijd wil ik er ook niet aan besteden. Was vroegah wel anders.
Stom. Meestal lees je het na het krijgen van kinderen andersom.
woensdag 26 november 2008 om 20:11
quote:badmeester schreef op 26 november 2008 @ 20:06:
in hoeverre kan je van iemand verwachten altijd een freddy ljungberg lichaam te houden? Op een gegeven moment wil je ook weleens wat anders hoor als man.
De vraag: wat is hij nu echt aan t verslonzen en wat is een normale achteruitgang?
Ha Badmeester! Hij is 26............... dan mag je toch wel een beetje verwachtingen hebben?
Maar oké, wat zou een man dan anders willen? Behalve op FL lijken? Als ik zijn looks had, wist ik het wel hoor!
in hoeverre kan je van iemand verwachten altijd een freddy ljungberg lichaam te houden? Op een gegeven moment wil je ook weleens wat anders hoor als man.
De vraag: wat is hij nu echt aan t verslonzen en wat is een normale achteruitgang?
Ha Badmeester! Hij is 26............... dan mag je toch wel een beetje verwachtingen hebben?
Maar oké, wat zou een man dan anders willen? Behalve op FL lijken? Als ik zijn looks had, wist ik het wel hoor!
woensdag 26 november 2008 om 20:12
Wat is volgens je man de reden dat hij zo veranderd is. Hij moet het zelf toch ook zien, lijkt me. Zeker als jullie er al over gesproken hebben. Misschien vindt hij juist dat hij beter is gaan relativeren sinds hij een kind heeft en vindt hij daarom uiterlijk niet meer zo belangrijk. Of misschien is er echt iets lichamelijks aan de hand. Ook voor vaders verandert er veel na de geboorte van een kind.
woensdag 26 november 2008 om 20:13
quote:badmeester schreef op 26 november 2008 @ 20:07:
in hemelsnaam:
welke vrouw gaat nu haar man helpen opstaan? zo creeer je toch een kind? laat hem lekker zelf te laat komen op zijn werk! praatje van zijn baas zet meer zoden aan de dijk dan jouw gepush toch?
Ja, das een goeie. Ik maak hem wakker omdat ik wil dat ie op tijd komt. Eigenlijk niet mijn verantwoording, nee.
In het weekend is het anders, dan maak ik hem toch om een uur of 10 wakker omdat ik zijn hulp dan kan gebruiken.
in hemelsnaam:
welke vrouw gaat nu haar man helpen opstaan? zo creeer je toch een kind? laat hem lekker zelf te laat komen op zijn werk! praatje van zijn baas zet meer zoden aan de dijk dan jouw gepush toch?
Ja, das een goeie. Ik maak hem wakker omdat ik wil dat ie op tijd komt. Eigenlijk niet mijn verantwoording, nee.
In het weekend is het anders, dan maak ik hem toch om een uur of 10 wakker omdat ik zijn hulp dan kan gebruiken.
woensdag 26 november 2008 om 20:32
Ik zou geen goede motiverende gesprekken gaan voeren (werken vaak averechts: ik word van een energieke, hyperactieve partner vrij inactief en passief, kan me voorstellen dat je man daar ook last van heeft), maar hem gewoon laten merken dat bepaald gedrag van hem niet zo leuk is. Misschien in de vorm van een grapje? Dat komt het minst hard aan. Dat werkt hier ook het beste.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
woensdag 26 november 2008 om 20:32
wat me te binnen schiet:
jij hebt 9 maanden aan je kind kunnen wennen want je draagt t bij je.
hij had opeens ploep een kind in zijn armen en besefte toen: shit, dit is wel een verandering in mijn leven.....(ik kan minder dat en meer zus en moet vaker t bed uit etc etc). Misschien is dat t geval bij hem, praat er eens over.
jij hebt 9 maanden aan je kind kunnen wennen want je draagt t bij je.
hij had opeens ploep een kind in zijn armen en besefte toen: shit, dit is wel een verandering in mijn leven.....(ik kan minder dat en meer zus en moet vaker t bed uit etc etc). Misschien is dat t geval bij hem, praat er eens over.
woensdag 26 november 2008 om 20:37
quote:badmeester schreef op 26 november 2008 @ 20:17:
zo lekker is freddie qua hoofd niet hoor die moet t vooral van zn body hebben
Maar lijkt me ook leuk voor je man:
- doordeweeks maakt je vrouw je wakker omdat ze vind dat je moet opstaan
- in t weekend maakt je vrouw je wakker omdat je moet helpenAnders moet vrouw alles alleen doen..ook niet eerlijk..
zo lekker is freddie qua hoofd niet hoor die moet t vooral van zn body hebben
Maar lijkt me ook leuk voor je man:
- doordeweeks maakt je vrouw je wakker omdat ze vind dat je moet opstaan
- in t weekend maakt je vrouw je wakker omdat je moet helpenAnders moet vrouw alles alleen doen..ook niet eerlijk..
woensdag 26 november 2008 om 20:40
Nastik, je schrijft dat je niet aan je man wilt vertellen wat JIJ ervan vindt dat hij 'verslonst', omdat je bang bent dat je hem pijn doet. Maar jíj hebt er nu toch last van? Ik denk dat je man niet eens begrijpt/ziet dat je er last van hebt, omdat je dat niet zegt.
Verder ben ik het eens met badmeester dat het niet jouw verantwoordelijkheid is dat hij op tijd zijn bed uitkomt. Hij is jouw gelijkwaardige, jij bent niet verantwoordelijk voor hem.
Nogmaals, ga met hem in gesprek. Natuurlijk zal dat vervelend voor hem zijn en is het naar te horen dat je vrouw 'last' heeft van je veranderde gedrag/gewoonte/houding, maar is open communicatie niet inherent aan een relatie? Nu hou je jezelf buiten je motiverende gesprekken om je man aan de slag te krijgen, maar dat ís toch je motivatie om dit steeds opnieuw ter sprake te brengen. Wees daar dan eerlijk over.
Verder ben ik het eens met badmeester dat het niet jouw verantwoordelijkheid is dat hij op tijd zijn bed uitkomt. Hij is jouw gelijkwaardige, jij bent niet verantwoordelijk voor hem.
Nogmaals, ga met hem in gesprek. Natuurlijk zal dat vervelend voor hem zijn en is het naar te horen dat je vrouw 'last' heeft van je veranderde gedrag/gewoonte/houding, maar is open communicatie niet inherent aan een relatie? Nu hou je jezelf buiten je motiverende gesprekken om je man aan de slag te krijgen, maar dat ís toch je motivatie om dit steeds opnieuw ter sprake te brengen. Wees daar dan eerlijk over.
Peas on earth!
