Kinderen
alle pijlers
N.a.v. 'Eiceldonatie gevraagd' Wat vind jij?
maandag 1 december 2008 om 23:30
Wanneer vind jij het niet meer ethisch verantwoord om bij een kinderwens aan de medische molen te beginnen? Of vind je dat dit altijd moet kunnen? Dat kan natuurlijk ook.
Ik merk zelf dat ik er moeite mee heb als al veel pogingen zijn ondernomen, maar het keer op keer helaas niet lukt. Op een gegeven moment moet je je hierbij neerleggen, denk ik. Dit kan tevens te maken hebben met een stijgende leeftijd.
Het is een lastig onderwerp, dat besef ik, maar daarom niet minder de moeite waard om eens bij stil te staan. Ik merk bij mezelf dat ik het lastig vind er een mening over te vormen. Wat vinden jullie?
Ik merk zelf dat ik er moeite mee heb als al veel pogingen zijn ondernomen, maar het keer op keer helaas niet lukt. Op een gegeven moment moet je je hierbij neerleggen, denk ik. Dit kan tevens te maken hebben met een stijgende leeftijd.
Het is een lastig onderwerp, dat besef ik, maar daarom niet minder de moeite waard om eens bij stil te staan. Ik merk bij mezelf dat ik het lastig vind er een mening over te vormen. Wat vinden jullie?
dinsdag 2 december 2008 om 02:15
quote:lonki schreef op 02 december 2008 @ 01:56:
[...]
Wat doe je als het je overkomt? Je wilt het niet...niemand zal er op voorhand voor kiezen denk ik dan.
Dat snap ik. Niemand zegt op voorhand: "Doet u mij maar een kindje met het syndroom van Down, want op televisie lachen die altijd zo leuk." Maar er zijn mensen die desondanks een kindje met het syndroom van Down krijgen, misschien omdat ze zich niet hebben laten testen, misschien omdat ze zich wél hebben laten testen, maar besloten om de zwangerschap te voldragen.
Alle respect voor die mensen hoor, maar míjn idee zou het niet zijn. En omdat je een eenmaal geboren kind niet terug kan sturen, wil ik dus wel getest worden als ik zwanger ben.
[...]
Wat doe je als het je overkomt? Je wilt het niet...niemand zal er op voorhand voor kiezen denk ik dan.
Dat snap ik. Niemand zegt op voorhand: "Doet u mij maar een kindje met het syndroom van Down, want op televisie lachen die altijd zo leuk." Maar er zijn mensen die desondanks een kindje met het syndroom van Down krijgen, misschien omdat ze zich niet hebben laten testen, misschien omdat ze zich wél hebben laten testen, maar besloten om de zwangerschap te voldragen.
Alle respect voor die mensen hoor, maar míjn idee zou het niet zijn. En omdat je een eenmaal geboren kind niet terug kan sturen, wil ik dus wel getest worden als ik zwanger ben.
dinsdag 2 december 2008 om 02:19
quote:lonki schreef op 02 december 2008 @ 02:13:
Truste, van degene, met de zwakke genen, die na negen jaar nog steeds heel dankbaar is voor medisch ingrijpen destijds. Welterusten, en mijn oprechte waardering voor het feit dat je zo respectvol reageert, terwijl je zelf "aan de andere kant" hebt gestaan. Deze discussie had makkelijk kunnen ontaarden in een heuse rel, maar iedereen is respectvol op elkaar blijven reageren. En dat vind ik knap, als ik nu lees dat jij zelf in het medische traject hebt gezeten. Kan me voorstellen dat mijn standpunten af en toe best moeilijk voor je moet zijn. Slaap lekker (f)
Truste, van degene, met de zwakke genen, die na negen jaar nog steeds heel dankbaar is voor medisch ingrijpen destijds. Welterusten, en mijn oprechte waardering voor het feit dat je zo respectvol reageert, terwijl je zelf "aan de andere kant" hebt gestaan. Deze discussie had makkelijk kunnen ontaarden in een heuse rel, maar iedereen is respectvol op elkaar blijven reageren. En dat vind ik knap, als ik nu lees dat jij zelf in het medische traject hebt gezeten. Kan me voorstellen dat mijn standpunten af en toe best moeilijk voor je moet zijn. Slaap lekker (f)
dinsdag 2 december 2008 om 02:58
Niet alle afwijkingen kunnen gezien worden door testen bijv: autisme.
Tijdens de geboorte kan er van alles misgaan bijv; zuurstofgebrek, dwarslaesie.
Je volkomen perfecte kind kan op latere leeftijd een ziekte of ongeluk krijgen waardoor het geestelijk en/of lichamelijk gehandicapt kan raken…
Garantie heb je nooit….risico’s blijf je houden.
Miss kun je in jouw geval dan maar beter überhaupt geen kinderen krijgen/nemen.
Tijdens de geboorte kan er van alles misgaan bijv; zuurstofgebrek, dwarslaesie.
Je volkomen perfecte kind kan op latere leeftijd een ziekte of ongeluk krijgen waardoor het geestelijk en/of lichamelijk gehandicapt kan raken…
Garantie heb je nooit….risico’s blijf je houden.
Miss kun je in jouw geval dan maar beter überhaupt geen kinderen krijgen/nemen.
dinsdag 2 december 2008 om 04:53
dinsdag 2 december 2008 om 04:56
dinsdag 2 december 2008 om 06:48
Idd, er zijn veel(ernstige) aangeboren afwijkingen die niet met een test aan te tonen zijn en tijdens een zwangerschap en bevalling kan er ook nog het een en ander misgaan waarbij je volmaakt gezonde kind een hersenbeschadiging of een lichamelijke handicap kan oplopen. Dat zijn vaak niet te voorkomen gebeurtenissen, tenzij je idd jezelf en de vader van het kind-in-spe grondig genetisch laat screenen(en dan kan er nog iets over het hoofd gezien worden). En tijdens je zwangerschap en bevalling ben je grotendeels afhankelijk van degenen die je begeleiden en die ook fouten kunnen maken. En van moeder natuur, die ook nog wel eens dwars wil liggen. Een loslatende placenta bv. Geen mens of onderzoek kan daar iets aan voorkomen, maar als het je overkomt is het risico groot dat het kind tijdens de zwangerschap overlijdt of een ernstige handicap er aan overhoudt.
Ik denk niet dat het krijgen van een kind met een afwijking 100% te voorkomen is, tenzij je geen kinderen krijgt.
Ik denk niet dat het krijgen van een kind met een afwijking 100% te voorkomen is, tenzij je geen kinderen krijgt.
dinsdag 2 december 2008 om 08:32
Ongeacht genen en dergelijke vind ik iemand van 45 véél te oud om nog aan kinderen te beginnen, zeker als ze niet via de natuurlijke weg komen. Eiceldonatie op je 45e zou niet moeten kunnen in Nederland. Wat is de meerwaarde daarvan? Hoogstens dat 1 persoon er gelukkig van wordt, maar uiteindelijk leidt het alleen tot nóg langer uitstellen van het krijgen van kinderen 'want op je 45e kan het ook nog'. Nu zijn er al mensen die denken dat ze 'altijd nog IVF kunnen doen' als ze eigenlijk al aan de oude kant zijn, niet meerekenend dat IVF geen optie is als je zelf al te oud bent en niet meer vruchtbaar.
45 is biologisch gezien te oud voor het krijgen van een 1e kind, daar moet je geen kunstgrepen meer gaan uitvoeren om iemand nog van een kind te voorzien. Hoezeer ik iedereen ook een kind gun hoor, ik besef me dat het voor een onuitsprekelijk verdriet zorgt als die wens niet in vervulling gaat. Maar zo werkt het nou eenmaal. En ik vind niet dat je medische kennis mag toepassen om de natuur zover uit zijn verband te rukken voor het plezier van 2 individuen.
45 is biologisch gezien te oud voor het krijgen van een 1e kind, daar moet je geen kunstgrepen meer gaan uitvoeren om iemand nog van een kind te voorzien. Hoezeer ik iedereen ook een kind gun hoor, ik besef me dat het voor een onuitsprekelijk verdriet zorgt als die wens niet in vervulling gaat. Maar zo werkt het nou eenmaal. En ik vind niet dat je medische kennis mag toepassen om de natuur zover uit zijn verband te rukken voor het plezier van 2 individuen.
dinsdag 2 december 2008 om 08:33
dinsdag 2 december 2008 om 08:33
Interessante discussie.
Hoe staan de mensen die tegen ingrijpen zijn tegenover invriezen van zaad voordat de man chemo en bestraling moet ondergaan?
Elk mens heeft nl. kankercellen in zijn genen, dan zou niemand meer kinderen mogen krijgen om dat niet door te geven.
Ik kan ook redelijk zwart-wit zijn maar weet wel dat je minder zwart-wit wordt naarmate je meer meemaakt in je leven...
Hoe staan de mensen die tegen ingrijpen zijn tegenover invriezen van zaad voordat de man chemo en bestraling moet ondergaan?
Elk mens heeft nl. kankercellen in zijn genen, dan zou niemand meer kinderen mogen krijgen om dat niet door te geven.
Ik kan ook redelijk zwart-wit zijn maar weet wel dat je minder zwart-wit wordt naarmate je meer meemaakt in je leven...
dinsdag 2 december 2008 om 08:56
quote:sweety32 schreef op 02 december 2008 @ 04:53:
Mastermind: Begrijp ik het nou goed als jij ooit zwanger mag raken en uit diverse tests (die ook geld kosten)blijkt dat er iets mis is met je kindje dat je het dan aborteerd?
Of lees ik nu op de vroege ochtend niet goed?
Ben even benieuwd...
Als je het zo gechargeerd wil zeggen... (En ik maar m'n best doen om me zo eufemistisch mogelijk uit te drukken....): ja.
Hoewel het er wel van afhangt wat dat "iets mis" dan is. Een hazenlip bijv is voor mij geen reden tot een abortus. Maar syndroom van Down, of een lichamelijk handicap waardoor het kind nooit een normaal leven kan leiden: ja.
Ben ik een slecht mens als ik dat zeg? Misschien in jouw ogen wel. Maar ik denk daar anders over.
Nogmaals, alle respect voor de mensen die het kunnen opbrengen, maar ik zie mijzelf dat gewoon niet doen. Ik kan dat niet en ik wil dat niet. Is dat nu zo moeilijk te accepteren, of ben jij sowieso tegen abortus Sweety? (Niet aanvallend bedoeld, gewoon een vraag.)
Mastermind: Begrijp ik het nou goed als jij ooit zwanger mag raken en uit diverse tests (die ook geld kosten)blijkt dat er iets mis is met je kindje dat je het dan aborteerd?
Of lees ik nu op de vroege ochtend niet goed?
Ben even benieuwd...
Als je het zo gechargeerd wil zeggen... (En ik maar m'n best doen om me zo eufemistisch mogelijk uit te drukken....): ja.
Hoewel het er wel van afhangt wat dat "iets mis" dan is. Een hazenlip bijv is voor mij geen reden tot een abortus. Maar syndroom van Down, of een lichamelijk handicap waardoor het kind nooit een normaal leven kan leiden: ja.
Ben ik een slecht mens als ik dat zeg? Misschien in jouw ogen wel. Maar ik denk daar anders over.
Nogmaals, alle respect voor de mensen die het kunnen opbrengen, maar ik zie mijzelf dat gewoon niet doen. Ik kan dat niet en ik wil dat niet. Is dat nu zo moeilijk te accepteren, of ben jij sowieso tegen abortus Sweety? (Niet aanvallend bedoeld, gewoon een vraag.)
dinsdag 2 december 2008 om 08:56
quote:Eowynn_ schreef op 02 december 2008 @ 08:33:
Mastermind: ik zou maar niet zwanger gaan worden als ik jou was. Je houdt van je kind en je wilt er voor gaan zorgen óf niet. En in jouw geval zitten daar zoveel voorwaarden aan dat je weleens problemen zou kunnen krijgen als je kind niet perfect is.
Hier zit wel wat in, inderdaad. Zelfs al heeft je kind lichamelijk en verstandelijk geen 'afwijking', dan nog biedt dit geen garanties. Zo ken ik een voorbeeld waarin 28 jarige dochter lichamelijk en verstandelijk prima 'klopt', maar gewoon geestelijk ontzettend instabiel is. Ze kampt al haar hele leven met depressies en psychische problemen. In dusdanige mate dat zij niet zelfstandig kan wonen.
Voor zover ik weet is dit niet iets dat genetisch bepaald is, maar een combinatie van haar persoonlijkheid en (traumatische) gebeurtenissen die in haar jeugd, buiten de invloed van haar ouders om, hebben plaatsgevonden.
Door tijdens je zwangerschap allerlei testen te doen, vegroot je natuurlijk wel de kans op een 'probleemloos' kind, maar het biedt geen enkele garantie. Het leven is nu eenmaal niet maakbaar en in mijn ogen zou het dat ook niet moeten of hoeven zijn.
Mastermind: ik zou maar niet zwanger gaan worden als ik jou was. Je houdt van je kind en je wilt er voor gaan zorgen óf niet. En in jouw geval zitten daar zoveel voorwaarden aan dat je weleens problemen zou kunnen krijgen als je kind niet perfect is.
Hier zit wel wat in, inderdaad. Zelfs al heeft je kind lichamelijk en verstandelijk geen 'afwijking', dan nog biedt dit geen garanties. Zo ken ik een voorbeeld waarin 28 jarige dochter lichamelijk en verstandelijk prima 'klopt', maar gewoon geestelijk ontzettend instabiel is. Ze kampt al haar hele leven met depressies en psychische problemen. In dusdanige mate dat zij niet zelfstandig kan wonen.
Voor zover ik weet is dit niet iets dat genetisch bepaald is, maar een combinatie van haar persoonlijkheid en (traumatische) gebeurtenissen die in haar jeugd, buiten de invloed van haar ouders om, hebben plaatsgevonden.
Door tijdens je zwangerschap allerlei testen te doen, vegroot je natuurlijk wel de kans op een 'probleemloos' kind, maar het biedt geen enkele garantie. Het leven is nu eenmaal niet maakbaar en in mijn ogen zou het dat ook niet moeten of hoeven zijn.
The time is now
dinsdag 2 december 2008 om 09:00
quote:Eowynn_ schreef op 02 december 2008 @ 08:33:
Mastermind: ik zou maar niet zwanger gaan worden als ik jou was. Je houdt van je kind en je wilt er voor gaan zorgen óf niet. En in jouw geval zitten daar zoveel voorwaarden aan dat je weleens problemen zou kunnen krijgen als je kind niet perfect is.Ik vind dat we meevallen, met dat 'zoveel voorwaarden'. Ik zeg niet dat mijn kind-in-spe persé groene ogen moet hebben, of een IQ van minstens 130, of tenminste in aanleg topsporter moet zijn, of euh minimaal 1.80 lang zou moeten worden (Weet verder even geen voorbeelden te verzinnen, ben net wakker en niet bepaald een ochtendmens). Maar wel dat het in aanleg geestelijk en lichamelijk gezond 'moet' zijn, en nee daarmee bedoel ik niet dat het niet allergisch mag zijn voor vanillevla ofzo, maar wel dat er 4 ledematen aanzitten en geen 3 of 5.
Mastermind: ik zou maar niet zwanger gaan worden als ik jou was. Je houdt van je kind en je wilt er voor gaan zorgen óf niet. En in jouw geval zitten daar zoveel voorwaarden aan dat je weleens problemen zou kunnen krijgen als je kind niet perfect is.Ik vind dat we meevallen, met dat 'zoveel voorwaarden'. Ik zeg niet dat mijn kind-in-spe persé groene ogen moet hebben, of een IQ van minstens 130, of tenminste in aanleg topsporter moet zijn, of euh minimaal 1.80 lang zou moeten worden (Weet verder even geen voorbeelden te verzinnen, ben net wakker en niet bepaald een ochtendmens). Maar wel dat het in aanleg geestelijk en lichamelijk gezond 'moet' zijn, en nee daarmee bedoel ik niet dat het niet allergisch mag zijn voor vanillevla ofzo, maar wel dat er 4 ledematen aanzitten en geen 3 of 5.
dinsdag 2 december 2008 om 09:04
quote:Banba schreef op 02 december 2008 @ 08:56:
[...]
Hier zit wel wat in, inderdaad. Zelfs al heeft je kind lichamelijk en verstandelijk geen 'afwijking', dan nog biedt dit geen garanties. Zo ken ik een voorbeeld waarin 28 jarige dochter lichamelijk en verstandelijk prima 'klopt', maar gewoon geestelijk ontzettend instabiel is. Ze kampt al haar hele leven met depressies en psychische problemen. In dusdanige mate dat zij niet zelfstandig kan wonen.
Voor zover ik weet is dit niet iets dat genetisch bepaald is, maar een combinatie van haar persoonlijkheid en (traumatische) gebeurtenissen die in haar jeugd, buiten de invloed van haar ouders om, hebben plaatsgevonden.
Door tijdens je zwangerschap allerlei testen te doen, vegroot je natuurlijk wel de kans op een 'probleemloos' kind, maar het biedt geen enkele garantie. Het leven is nu eenmaal niet maakbaar en in mijn ogen zou het dat ook niet moeten of hoeven zijn.Maar dit zijn ook niet het soort dingen dat ik bedoel. Hoewel ik me in dit geval afvraag in hoeverre het kind blij is dat ze leeft, maar dat terzijde. Dit zijn dingen waar ik mee kan dealen, hoe moeilijk ook. (Heb trouwens zelf ook depressies, dus mijn genen zijn ook niet perfect, als je het zo wil zien. Weet niet of zoiets in de genen zit.) Nee, ik bedoel echt dingen zoals een syndroom van Down, of een aangeboren iets waardoor je op voorhand al weet dat je kind bijv nooit zou kunnen lopen of altijd aan diverse apparaten ligt of een ernstige ziekte heeft.
[...]
Hier zit wel wat in, inderdaad. Zelfs al heeft je kind lichamelijk en verstandelijk geen 'afwijking', dan nog biedt dit geen garanties. Zo ken ik een voorbeeld waarin 28 jarige dochter lichamelijk en verstandelijk prima 'klopt', maar gewoon geestelijk ontzettend instabiel is. Ze kampt al haar hele leven met depressies en psychische problemen. In dusdanige mate dat zij niet zelfstandig kan wonen.
Voor zover ik weet is dit niet iets dat genetisch bepaald is, maar een combinatie van haar persoonlijkheid en (traumatische) gebeurtenissen die in haar jeugd, buiten de invloed van haar ouders om, hebben plaatsgevonden.
Door tijdens je zwangerschap allerlei testen te doen, vegroot je natuurlijk wel de kans op een 'probleemloos' kind, maar het biedt geen enkele garantie. Het leven is nu eenmaal niet maakbaar en in mijn ogen zou het dat ook niet moeten of hoeven zijn.Maar dit zijn ook niet het soort dingen dat ik bedoel. Hoewel ik me in dit geval afvraag in hoeverre het kind blij is dat ze leeft, maar dat terzijde. Dit zijn dingen waar ik mee kan dealen, hoe moeilijk ook. (Heb trouwens zelf ook depressies, dus mijn genen zijn ook niet perfect, als je het zo wil zien. Weet niet of zoiets in de genen zit.) Nee, ik bedoel echt dingen zoals een syndroom van Down, of een aangeboren iets waardoor je op voorhand al weet dat je kind bijv nooit zou kunnen lopen of altijd aan diverse apparaten ligt of een ernstige ziekte heeft.
dinsdag 2 december 2008 om 09:12
quote:Eowynn_ schreef op 02 december 2008 @ 08:33:
Mastermind: ik zou maar niet zwanger gaan worden als ik jou was. Je houdt van je kind en je wilt er voor gaan zorgen óf niet. En in jouw geval zitten daar zoveel voorwaarden aan dat je weleens problemen zou kunnen
krijgen als je kind niet perfect is.
Ik vind het onnodig om dit te zeggen.
Waarom MM persoonlijk veroordelen!?
Ik ben het ook niet eens met de limiet van 45 jaar, waarom zo'n algemene concrete (leeftijds)grens neerleggen als visie/wens/omstandigheden zo individueel zijn.
Mastermind: ik zou maar niet zwanger gaan worden als ik jou was. Je houdt van je kind en je wilt er voor gaan zorgen óf niet. En in jouw geval zitten daar zoveel voorwaarden aan dat je weleens problemen zou kunnen
krijgen als je kind niet perfect is.
Ik vind het onnodig om dit te zeggen.
Waarom MM persoonlijk veroordelen!?
Ik ben het ook niet eens met de limiet van 45 jaar, waarom zo'n algemene concrete (leeftijds)grens neerleggen als visie/wens/omstandigheden zo individueel zijn.
dinsdag 2 december 2008 om 09:17
Mastermind: Ik snap dat jij net als iedereen een gezond kind wil. En gelukkig is dat ook in veruit de meeste gavallen het geval. Maar ik denk dat er zeker een verschil is tussen iemand die al een echte kinderwens heeft en/of kinderen heeft of zoals jij dat je ooit wel kinderen wilt. Wie weet verandert je mening nog.
Wat mij wel opvalt dat ineens vrijwel iedereen hier tegen het aborteren van kinderen is terwijl er een topic was met iets van"Wat zou je doen als je in verwachting was van Downkindje" meer dan de helft zou toen het kind laten aborteren. Zelf het ik mijn kinderen alle 3 niet laten testen op niets. Het is en blijft mijn kind. Maar werd er heel raar op aangekeken is tegenwoordig niet gewoon. En dit is niet omdat iedereen zijn kind gewoon geboren laat worden. En
Mastermind heeft het over de zwaardere handicaps
Quote:Hoewel het er wel van afhangt wat dat "iets mis" dan is. Een hazenlip bijv is voor mij geen reden tot een abortus. Maar syndroom van Down, of een lichamelijk handicap waardoor het kind nooit een normaal leven kan leiden: ja. Volgens mij denkt de meerderheid er zo over waarom haar dan nu zo aanvallen?
En eiceldonatie. Ik heb het serieus overwogen, het is dat vriend niet wil. Ik zie het als iemand helpen om hun grootste wens te verwezenlijken.
Wat mij wel opvalt dat ineens vrijwel iedereen hier tegen het aborteren van kinderen is terwijl er een topic was met iets van"Wat zou je doen als je in verwachting was van Downkindje" meer dan de helft zou toen het kind laten aborteren. Zelf het ik mijn kinderen alle 3 niet laten testen op niets. Het is en blijft mijn kind. Maar werd er heel raar op aangekeken is tegenwoordig niet gewoon. En dit is niet omdat iedereen zijn kind gewoon geboren laat worden. En
Mastermind heeft het over de zwaardere handicaps
Quote:Hoewel het er wel van afhangt wat dat "iets mis" dan is. Een hazenlip bijv is voor mij geen reden tot een abortus. Maar syndroom van Down, of een lichamelijk handicap waardoor het kind nooit een normaal leven kan leiden: ja. Volgens mij denkt de meerderheid er zo over waarom haar dan nu zo aanvallen?
En eiceldonatie. Ik heb het serieus overwogen, het is dat vriend niet wil. Ik zie het als iemand helpen om hun grootste wens te verwezenlijken.
dinsdag 2 december 2008 om 09:18
Lonki, als je niet de flexibiliteit kunt opbrengen om voor je kind te zorgen en voorwaarden stelt aan wat voor kind je wilt kun je er in mijn ogen beter niet aan beginnen. Het is namelijk niet te plannen. En als je van jezelf weet dat je níet kunt omgaan met een gehandicapt kind moet je níet aan kinderen beginnen, want het risico dat je kind iets overkomt of dat je kind langdurige en intensieve verzorging nodig heeft is er altijd. Als je dat van jezelf weet, doe dat je jezelf en je kind dan niet aan.
dinsdag 2 december 2008 om 09:21
Lonki: ik vind het eigenlijk heel simpel: ben je te oud om kinderen te krijgen dan moet je niet allerlei kunstgrepen gaan uithalen om wél kinderen te kunnen krijgen. Dat de wens er is is geen rechtvaardiging voor het toepassen van die kunstgrepen. Een wens is alleen maar een wens, niets meer, en wensen komen soms niet uit.
dinsdag 2 december 2008 om 09:22
Wat ik me wel afvraag MM,
Je bent "tegen" medisch ingrijpen in de natuur, als deze bepaald dat je onvruchtbaar bent. ("niet voor niets..., survival of the fittest")
Maar je bent "voor" medisch ingrijpen in de natuur, als blijkt dat deze een "foutje" heeft gemaakt.("een aangeboren afwijking")
Kun je onvruchtbaarheid dan ook niet zien als een "foutje" van de natuur?
Je bent "tegen" medisch ingrijpen in de natuur, als deze bepaald dat je onvruchtbaar bent. ("niet voor niets..., survival of the fittest")
Maar je bent "voor" medisch ingrijpen in de natuur, als blijkt dat deze een "foutje" heeft gemaakt.("een aangeboren afwijking")
Kun je onvruchtbaarheid dan ook niet zien als een "foutje" van de natuur?
dinsdag 2 december 2008 om 09:22
quote:lonki schreef op 02 december 2008 @ 09:12:
[...]
Ik vind het onnodig om dit te zeggen.
Waarom MM persoonlijk veroordelen!?
Ik ben het ook niet eens met de limiet van 45 jaar, waarom zo'n algemene concrete (leeftijds)grens neerleggen als visie/wens/omstandigheden zo individueel zijn.Ik weet dat het generaliseren is maar iemand van 45 kan heel vitaal zijn maar hoe is het als je kind 10 is? En als je kind 15 is en een puber dan ben je 60. Dat is bejaard. Dan is de generatiekloof toch een stuk groter als iemand die 40/45 is. Het is ook niet voor niets de leeftijd dat mensen met de vut gaan en het rustiger aan gaan doen. Tel daarbij de extra risico's voor het kind erbij op dat nog geboren moet worden. Nee ik zou het zeker niet leuk vinden als mijn ouders zo oud waren geweest. En mijn moeder is nu 60 en ik merk dat ze niet meer de enerrgie heeft die ze had toen wij 15 waren. Ze geeft dit zelf ook aan. En ze heeft geen klachten of ergens last van.
[...]
Ik vind het onnodig om dit te zeggen.
Waarom MM persoonlijk veroordelen!?
Ik ben het ook niet eens met de limiet van 45 jaar, waarom zo'n algemene concrete (leeftijds)grens neerleggen als visie/wens/omstandigheden zo individueel zijn.Ik weet dat het generaliseren is maar iemand van 45 kan heel vitaal zijn maar hoe is het als je kind 10 is? En als je kind 15 is en een puber dan ben je 60. Dat is bejaard. Dan is de generatiekloof toch een stuk groter als iemand die 40/45 is. Het is ook niet voor niets de leeftijd dat mensen met de vut gaan en het rustiger aan gaan doen. Tel daarbij de extra risico's voor het kind erbij op dat nog geboren moet worden. Nee ik zou het zeker niet leuk vinden als mijn ouders zo oud waren geweest. En mijn moeder is nu 60 en ik merk dat ze niet meer de enerrgie heeft die ze had toen wij 15 waren. Ze geeft dit zelf ook aan. En ze heeft geen klachten of ergens last van.
dinsdag 2 december 2008 om 09:23
quote:mastermind schreef op 02 december 2008 @ 09:04:
[...]
Maar dit zijn ook niet het soort dingen dat ik bedoel. Hoewel ik me in dit geval afvraag in hoeverre het kind blij is dat ze leeft, maar dat terzijde. Dit zijn dingen waar ik mee kan dealen, hoe moeilijk ook. (Heb trouwens zelf ook depressies, dus mijn genen zijn ook niet perfect, als je het zo wil zien. Weet niet of zoiets in de genen zit.) Nee, ik bedoel echt dingen zoals een syndroom van Down, of een aangeboren iets waardoor je op voorhand al weet dat je kind bijv nooit zou kunnen lopen of altijd aan diverse apparaten ligt of een ernstige ziekte heeft.Ik ben trouwens zeker niet in alle gevallen tegen het afbreken van een zwangerschap hoor! Man en ik hebben destijds (voordat we aan zwanger worden begonnen) dit besproken. Voor ons lag de 'grens' dusdanig dat wij vonden dat een kind kwaliteit van leven heeft wanneer het geluk kan ervaren. Een kind met het syndroom van down bv. kan dat in mijn ogen zeker, als is het op een andere manier dan jij en ik dat doen. Imo hoeft het feit dat je bv nooit zou kunnen lopen ook niet te betekenen dat je geen gelukkig leven kunt leiden. Ik zie genoeg mensen die in een rolstoel zitten en een prima gelukkige indruk op mij maken. Anders wordt het voor mij weer als je over bv. volledige verlamming praat. Hoe dan ook, ik denk dat iedereen wel ergens die grens heeft, alleen ligt deze bij iedereen ergens anders.
[...]
Maar dit zijn ook niet het soort dingen dat ik bedoel. Hoewel ik me in dit geval afvraag in hoeverre het kind blij is dat ze leeft, maar dat terzijde. Dit zijn dingen waar ik mee kan dealen, hoe moeilijk ook. (Heb trouwens zelf ook depressies, dus mijn genen zijn ook niet perfect, als je het zo wil zien. Weet niet of zoiets in de genen zit.) Nee, ik bedoel echt dingen zoals een syndroom van Down, of een aangeboren iets waardoor je op voorhand al weet dat je kind bijv nooit zou kunnen lopen of altijd aan diverse apparaten ligt of een ernstige ziekte heeft.Ik ben trouwens zeker niet in alle gevallen tegen het afbreken van een zwangerschap hoor! Man en ik hebben destijds (voordat we aan zwanger worden begonnen) dit besproken. Voor ons lag de 'grens' dusdanig dat wij vonden dat een kind kwaliteit van leven heeft wanneer het geluk kan ervaren. Een kind met het syndroom van down bv. kan dat in mijn ogen zeker, als is het op een andere manier dan jij en ik dat doen. Imo hoeft het feit dat je bv nooit zou kunnen lopen ook niet te betekenen dat je geen gelukkig leven kunt leiden. Ik zie genoeg mensen die in een rolstoel zitten en een prima gelukkige indruk op mij maken. Anders wordt het voor mij weer als je over bv. volledige verlamming praat. Hoe dan ook, ik denk dat iedereen wel ergens die grens heeft, alleen ligt deze bij iedereen ergens anders.
The time is now
