Relaties
alle pijlers
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5
zaterdag 7 juli 2007 om 23:49
Een topic waar iedere vrouw kan aansluiten die in een ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
zaterdag 18 oktober 2008 om 22:15
Ik weet niet hoe sterk je staat, Carrrie. Jouw zoon wordt mogelijk gehoord, maar heeft nog geen inspraak, de rechter beslist. En die doet dat aan de hand van een advies van de Kinderbescherming.
Als je bronnen hebt over het huiselijk geweld, verzamel ze maar. Misschien kun je nog een rapportage over jullie van maatschappelijk werk destijds krijgen?
Wat betreft de computertijd, het eten en de kleding heb je niet echt een harde zaak. Dat zijn geen zaken die duiden op verwaarlozing, alleen op een verschil van mening. Invullen wat de motivatie van ex is heeft ook geen zin, het laatste wat je wil is dat de kinderbescherming jou inschat als een hex. Wat je wel hard kunt maken is dat hij niet op ouderavonden verscheen na uitnodiging, of dat hij minder dan de omgangsregeling voorschrijft met zoon omgaat. Als belangrijkste: dat hij jou heeft geslagen en dat hij mogelijk jouw zoon iets zou aandoen.
Heb je een topic hier geopend? Er zijn mensen op dit forum die je vanuit hun beroep wijzer kunnen maken.
Als je bronnen hebt over het huiselijk geweld, verzamel ze maar. Misschien kun je nog een rapportage over jullie van maatschappelijk werk destijds krijgen?
Wat betreft de computertijd, het eten en de kleding heb je niet echt een harde zaak. Dat zijn geen zaken die duiden op verwaarlozing, alleen op een verschil van mening. Invullen wat de motivatie van ex is heeft ook geen zin, het laatste wat je wil is dat de kinderbescherming jou inschat als een hex. Wat je wel hard kunt maken is dat hij niet op ouderavonden verscheen na uitnodiging, of dat hij minder dan de omgangsregeling voorschrijft met zoon omgaat. Als belangrijkste: dat hij jou heeft geslagen en dat hij mogelijk jouw zoon iets zou aandoen.
Heb je een topic hier geopend? Er zijn mensen op dit forum die je vanuit hun beroep wijzer kunnen maken.
zaterdag 18 oktober 2008 om 22:30
Hai Carrie,
Moeilijk voor je meid. Je hebt niet veel aan mij denk ik omdat ik geen kennis heb van dit soort zaken heb. Dubiootje en anderen met kinderen en exen zullen waarschijnlijk meer raad weten.
Je zoon is op een gevoelige leeftijd en geniet van de dingen die bij vader wel mogen en bij moeder niet. Bij jou is het minder 'leuk' en dat is zijn enige criterium.
Ik heb van Dubio geleerd dat kinderen niet zelf mogen bepalen waar ze gaan wonen maar ze worden wel gehoord en hun stem telt mee. Geen idee hoe dat gaat maar is het zo dat als jouw zoon zegt, ik wil bij mijn vader wonen en die vader wil het ook, jij maar te gehoorzamen hebt? Het lijkt me onwaarschijnlijk maar ik ben wel vaker verrast door de wetgeving omtrent echtscheiding en kinderen, dus wie weet kan dat gewoon.
Aan de andere kant, advocaat van de duivel; de man die de vader van je zoon was, is een aantal jaren geleden goed genoeg bevonden door jou om vader te worden van je kind. Daar denk jij inmiddels anders over maar voor je zoon is het zijn vader en een man waar hij veel van houdt, of de redenen waarom nu kloppen volgens jou of niet.
Dat hij liever bij zijn vader wil wonen is voor jou heel erg rot en ik begrijp dat je je zorgen maakt maar je zoon houdt zowel van jou als van zijn vader. Hopelijk voor jou zegt de rechter (als je daar naartoe moet) nee en hopelijk blijft de band tussen jou en je zoon goed, wat er ook door de rechtbank besloten wordt.
Moeilijk voor je meid. Je hebt niet veel aan mij denk ik omdat ik geen kennis heb van dit soort zaken heb. Dubiootje en anderen met kinderen en exen zullen waarschijnlijk meer raad weten.
Je zoon is op een gevoelige leeftijd en geniet van de dingen die bij vader wel mogen en bij moeder niet. Bij jou is het minder 'leuk' en dat is zijn enige criterium.
Ik heb van Dubio geleerd dat kinderen niet zelf mogen bepalen waar ze gaan wonen maar ze worden wel gehoord en hun stem telt mee. Geen idee hoe dat gaat maar is het zo dat als jouw zoon zegt, ik wil bij mijn vader wonen en die vader wil het ook, jij maar te gehoorzamen hebt? Het lijkt me onwaarschijnlijk maar ik ben wel vaker verrast door de wetgeving omtrent echtscheiding en kinderen, dus wie weet kan dat gewoon.
Aan de andere kant, advocaat van de duivel; de man die de vader van je zoon was, is een aantal jaren geleden goed genoeg bevonden door jou om vader te worden van je kind. Daar denk jij inmiddels anders over maar voor je zoon is het zijn vader en een man waar hij veel van houdt, of de redenen waarom nu kloppen volgens jou of niet.
Dat hij liever bij zijn vader wil wonen is voor jou heel erg rot en ik begrijp dat je je zorgen maakt maar je zoon houdt zowel van jou als van zijn vader. Hopelijk voor jou zegt de rechter (als je daar naartoe moet) nee en hopelijk blijft de band tussen jou en je zoon goed, wat er ook door de rechtbank besloten wordt.
zondag 19 oktober 2008 om 09:49
quote:pom508 schreef op 18 oktober 2008 @ 22:44:
Het is zo dat kinderen vanaf hun 12 zelf mogen bepalen of ze bij de vader of moeder wonen, ongeacht wat de redenen zijn.
Pom, dit is wat steeds gangbaar gezegd word maar niet juist is!
Kinderen mogen vanaf 12 jaar hun mening geven in dit soort zaken en die zal dan meetellen. Ze mogen echter niet zelf beslissen. Vanaf 16 jaar mogen ze zelf beslissen.
Echter als je tegenover iemand staat waar jezelf niet meer mee kan overleggen, daar alles leuker is en het kind dus niet word gestimuleerd en doet waar het zelf zin in heeft sta je wel machteloos. En heb je niets aan het feit dat ze alleen hun mening mogen geven. Instanties laten je dan in de steek en er word al gauw gezegd het is hun eigen wil. Er komt dan vaak 1 ouder buiten spel te staan en die mag machteloos gaan toekijken, dit wordt dan vaak nog aangeraden door de instanties.
Carrrie, geen idee hoe je dit moet oplossen, maar ga er maar vanuit dat je kind toch echt een periode bij zijn vader gaat wonen. Is het niet nu omdat je nu het via de wet allemaal nog tegen kan houden, als je kind ouder is zal dat niet meer lukken. En dus zal je dit vroeg of laat gaan tegenkomen. Misschien is de documentaire gedeelde kinderen (Bromet) een aanrader om te zien.
Het is zo dat kinderen vanaf hun 12 zelf mogen bepalen of ze bij de vader of moeder wonen, ongeacht wat de redenen zijn.
Pom, dit is wat steeds gangbaar gezegd word maar niet juist is!
Kinderen mogen vanaf 12 jaar hun mening geven in dit soort zaken en die zal dan meetellen. Ze mogen echter niet zelf beslissen. Vanaf 16 jaar mogen ze zelf beslissen.
Echter als je tegenover iemand staat waar jezelf niet meer mee kan overleggen, daar alles leuker is en het kind dus niet word gestimuleerd en doet waar het zelf zin in heeft sta je wel machteloos. En heb je niets aan het feit dat ze alleen hun mening mogen geven. Instanties laten je dan in de steek en er word al gauw gezegd het is hun eigen wil. Er komt dan vaak 1 ouder buiten spel te staan en die mag machteloos gaan toekijken, dit wordt dan vaak nog aangeraden door de instanties.
Carrrie, geen idee hoe je dit moet oplossen, maar ga er maar vanuit dat je kind toch echt een periode bij zijn vader gaat wonen. Is het niet nu omdat je nu het via de wet allemaal nog tegen kan houden, als je kind ouder is zal dat niet meer lukken. En dus zal je dit vroeg of laat gaan tegenkomen. Misschien is de documentaire gedeelde kinderen (Bromet) een aanrader om te zien.
zondag 19 oktober 2008 om 10:56
zondag 19 oktober 2008 om 11:52
zondag 19 oktober 2008 om 15:27
Ja, dit is iets wat na de scheiding bepaald wordt. Een kind heeft het recht om vanaf zijn 12de te zeggen waar hij wil wonen onafhankelijk van de gemaakte afspraken.
Nee er hoeven nauwelijks kosten gemaakt te worden. Bijkomstig voordeel voor de vader is wel, dat hij geen kindalimentatie meer hoeft te bepalen.
Feit is wel, dat kinderen vaak toch weer op deze beslissing terugkomen.
Nee er hoeven nauwelijks kosten gemaakt te worden. Bijkomstig voordeel voor de vader is wel, dat hij geen kindalimentatie meer hoeft te bepalen.
Feit is wel, dat kinderen vaak toch weer op deze beslissing terugkomen.
zondag 19 oktober 2008 om 16:51
Hij hoeft niet alleen geen KA meer te betaen, ik misschien wel aan hem en als je daarbij nog belastingvoordeel, kinderbijslag etc optelt kom je bijna op 500 euro per maand... ben ook bang dat dat de reden is... dat dat lekker naar zijn hobby gaat en zoon met afdankertjes van stiefbroertje afgescheept wordt...
zondag 19 oktober 2008 om 17:27
quote:pom508 schreef op 19 oktober 2008 @ 16:54:
Carrie, het is en blijft de vader van het kind. Hij zal het oprecht goed menen met zijn zoon. Zeker zal de financiele consequentie iets zijn wat meespeelt, maar hij zal zeker goed zorgen voor zijn zoon.
Sorry.... "zorgen voor" heeft hij nog nooit gedaan dus daar geloof ik niet zo in... zijn vriendin zal goed voor onze zoon zorgen, maar hij... sorry...
Maar goed, ik heb wel wat handvatten gekregen inmiddels en ik ga contact opnemen met Steunpunt Opvoeding. Zij zullen mij hopelijk verder kunnen helpen/adviseren.
Carrie, het is en blijft de vader van het kind. Hij zal het oprecht goed menen met zijn zoon. Zeker zal de financiele consequentie iets zijn wat meespeelt, maar hij zal zeker goed zorgen voor zijn zoon.
Sorry.... "zorgen voor" heeft hij nog nooit gedaan dus daar geloof ik niet zo in... zijn vriendin zal goed voor onze zoon zorgen, maar hij... sorry...
Maar goed, ik heb wel wat handvatten gekregen inmiddels en ik ga contact opnemen met Steunpunt Opvoeding. Zij zullen mij hopelijk verder kunnen helpen/adviseren.
zondag 19 oktober 2008 om 18:50
Sorry, maar even iets anders.
Mijn ha heeft me op mijn verzoek aangemeld bij een psy. Nu heb ik een brief gekregen voor een afspraak met de psy. ik weet niet goed of ik er blij mee ben dat het een man van buitenlandse afkomst is (was mijn x nl. ook). aan de andere kant begrijpt hij misschien de culturele achtergronden beter. maar toch? wat zijn jullie ervaringen?
een man of liever toch een vrouw?
Mijn ha heeft me op mijn verzoek aangemeld bij een psy. Nu heb ik een brief gekregen voor een afspraak met de psy. ik weet niet goed of ik er blij mee ben dat het een man van buitenlandse afkomst is (was mijn x nl. ook). aan de andere kant begrijpt hij misschien de culturele achtergronden beter. maar toch? wat zijn jullie ervaringen?
een man of liever toch een vrouw?
zondag 19 oktober 2008 om 20:04
Probeer het een keer, of een paar keer, als het niet klikt kun je altijd nog wisselen. Mijn ex had rood haar, als ik een therapeut zou krijgen met rood haar zou ik ook niet een ander willen. Het feit dat iemand van buitenlandse afkomst lijkt me geen reden om meteen om een andere therapeut te gaan vragen. Hoe je het ook wendt of keert, de therapeut is níet je ex.
zondag 19 oktober 2008 om 22:57
quote:pom508 schreef op 19 oktober 2008 @ 10:56:
Is dat dan recentelijk gewijzigd? Bij mijn ex besloot zijn dochter destijds ook op haar 12de dat ze bij ons wilde komen wonen. Een brief van de advocaat was voldoende om alles geregeld te hebben.
Maar ik las dat het kind van Carrie een jaar of 8 zou moeten zijn.Pom, of het recentelijk gewijzigd is, weet ik niet. Ik weet wel (zo hebben ze het mij tenminste pas geleden verteld): als beide ouders het eens zijn, kan een kind zo verhuizen van de ene naar de andere ouder; is er verder niets nodig. Een brief van de advocaat is te weinig: als ouders het niet eens zijn, zal er normaal gesproken een onderzoek door de RvdK gedaan worden.
Is dat dan recentelijk gewijzigd? Bij mijn ex besloot zijn dochter destijds ook op haar 12de dat ze bij ons wilde komen wonen. Een brief van de advocaat was voldoende om alles geregeld te hebben.
Maar ik las dat het kind van Carrie een jaar of 8 zou moeten zijn.Pom, of het recentelijk gewijzigd is, weet ik niet. Ik weet wel (zo hebben ze het mij tenminste pas geleden verteld): als beide ouders het eens zijn, kan een kind zo verhuizen van de ene naar de andere ouder; is er verder niets nodig. Een brief van de advocaat is te weinig: als ouders het niet eens zijn, zal er normaal gesproken een onderzoek door de RvdK gedaan worden.
zondag 19 oktober 2008 om 23:29
Ik geloof ook niet dat een brief van een advocaat voldoende rechtsgrond is voor wijziging van het hoofdverblijf. Het enige wat een rechterlijke uitspraak kan vervangen, is een nieuwe rechterlijke uitspraak (behalve in geval van overlijden van de verzorgende ouder, denk ik zo). Was het in het geval van je ex in onderling overleg? Dat is dan een andere situatie, vaak laat een rechterlijke uitspraak wel de ruimte om gezamenlijk tot andere oplossingen te komen.
Ik vond deze informatie op internet:
Van 12 tot 18 jaar (hoorrrecht)
Als je ouders aan het scheiden zijn zal de rechter aan je vragen wat jij er van vindt en hoe het nu verder moet. Je kunt dan zelf mee naar de rechtbank gaan. Maar soms kun je ook een brief schrijven.
Als je ouders al langer gescheiden zijn en je wilt dat er een verandering komt in de omgangsregeling of je wilt verhuizen naar je vader of moeder dan mag je dat ook zelf aan de rechter vragen.
Je mag dat dus niet zelf kiezen. Dat kun je eerst met je ouders bespreken. Maar de ouder die het ouderlijk gezag heeft en waarbij je woont die beslist daarover. Ben je het er niet mee eens dan kun je dus een brief naar de rechter schrijven. De rechter luistert naar iedereen en hij neemt dan een beslissing.
http://www.scheiding-omga...ames/tips_kinderen_f.html
Wat moet ik doen als mijn kind niet meer bij mij wil wonen maar bij mijn ex-partner?
Wanneer uw kind ouder dan 12 jaar is, kan het zelf bij de rechtbank aangeven waar hij wil wonen. De rechter neemt dat verzoek dan mee in zijn uiteindelijke beslissing.
Wanneer uw kind jonger dan 12 jaar is, beslist de rechter in principe waar uw kind gaat wonen.
http://www.kinderbescherm...expage/flexpage.asp?id=65
Carrrie, misschien moet je je ex eens een overzichtje sturen van wat je zoontje kost en hoe zich dat in de toekomst waarschijnlijk gaat ontwikkelen (misschien heeft de NIBUD hier wel leuke modelletjes voor). Degene bij wie het kind inwoont, betaalt meestal het leeuwendeel van de kosten: kinderalimentatie is meestal niet de helft van de werkelijke onderhoudskosten. Wie weet praat dat het hem wel uit zijn hoofd.
Ik zou in elk geval goed in gesprek blijven met je zoontje en proberen in te schatten wat hij precies meent te vinden bij zijn vader. Op het eerste gezicht is het natuurlijk aantrekkelijk voor hem om weinig regels en veel vrijheid en materiële spullen te krijgen, maar misschien is er een manier om hem (steeds tussen de bedrijven door) duidelijk te maken waarom jouw manier voor hem ook prettig is en feitelijk 'eerlijker en echter' is. Het kan ook prettig zijn als je daar zelf hulp bij krijgt.
dubio
Ik vond deze informatie op internet:
Van 12 tot 18 jaar (hoorrrecht)
Als je ouders aan het scheiden zijn zal de rechter aan je vragen wat jij er van vindt en hoe het nu verder moet. Je kunt dan zelf mee naar de rechtbank gaan. Maar soms kun je ook een brief schrijven.
Als je ouders al langer gescheiden zijn en je wilt dat er een verandering komt in de omgangsregeling of je wilt verhuizen naar je vader of moeder dan mag je dat ook zelf aan de rechter vragen.
Je mag dat dus niet zelf kiezen. Dat kun je eerst met je ouders bespreken. Maar de ouder die het ouderlijk gezag heeft en waarbij je woont die beslist daarover. Ben je het er niet mee eens dan kun je dus een brief naar de rechter schrijven. De rechter luistert naar iedereen en hij neemt dan een beslissing.
http://www.scheiding-omga...ames/tips_kinderen_f.html
Wat moet ik doen als mijn kind niet meer bij mij wil wonen maar bij mijn ex-partner?
Wanneer uw kind ouder dan 12 jaar is, kan het zelf bij de rechtbank aangeven waar hij wil wonen. De rechter neemt dat verzoek dan mee in zijn uiteindelijke beslissing.
Wanneer uw kind jonger dan 12 jaar is, beslist de rechter in principe waar uw kind gaat wonen.
http://www.kinderbescherm...expage/flexpage.asp?id=65
Carrrie, misschien moet je je ex eens een overzichtje sturen van wat je zoontje kost en hoe zich dat in de toekomst waarschijnlijk gaat ontwikkelen (misschien heeft de NIBUD hier wel leuke modelletjes voor). Degene bij wie het kind inwoont, betaalt meestal het leeuwendeel van de kosten: kinderalimentatie is meestal niet de helft van de werkelijke onderhoudskosten. Wie weet praat dat het hem wel uit zijn hoofd.
Ik zou in elk geval goed in gesprek blijven met je zoontje en proberen in te schatten wat hij precies meent te vinden bij zijn vader. Op het eerste gezicht is het natuurlijk aantrekkelijk voor hem om weinig regels en veel vrijheid en materiële spullen te krijgen, maar misschien is er een manier om hem (steeds tussen de bedrijven door) duidelijk te maken waarom jouw manier voor hem ook prettig is en feitelijk 'eerlijker en echter' is. Het kan ook prettig zijn als je daar zelf hulp bij krijgt.
dubio
Ga in therapie!
maandag 20 oktober 2008 om 08:01
quote:Nicole_1964 schreef op 19 oktober 2008 @ 22:57:
[...]
Pom, of het recentelijk gewijzigd is, weet ik niet. Ik weet wel (zo hebben ze het mij tenminste pas geleden verteld): als beide ouders het eens zijn, kan een kind zo verhuizen van de ene naar de andere ouder; is er verder niets nodig. Een brief van de advocaat is te weinig: als ouders het niet eens zijn, zal er normaal gesproken een onderzoek door de RvdK gedaan worden.
Zo is het eigenlijk precies gegaan. Er is in onze situatie een brief door de advocaat gestuurd en wij hebben daarop een brief van haar advocaat gehad, dat beslissing te betreuren viel, alimentatie kwam te vervallen, dat deze weer zou gaan gelden wanneer dochter weer bij haar kwam wonen maar dan wel verhoogd met de geldende index etc etc.
Echt fluitje van een cent vanaf hun 12de.
[...]
Pom, of het recentelijk gewijzigd is, weet ik niet. Ik weet wel (zo hebben ze het mij tenminste pas geleden verteld): als beide ouders het eens zijn, kan een kind zo verhuizen van de ene naar de andere ouder; is er verder niets nodig. Een brief van de advocaat is te weinig: als ouders het niet eens zijn, zal er normaal gesproken een onderzoek door de RvdK gedaan worden.
Zo is het eigenlijk precies gegaan. Er is in onze situatie een brief door de advocaat gestuurd en wij hebben daarop een brief van haar advocaat gehad, dat beslissing te betreuren viel, alimentatie kwam te vervallen, dat deze weer zou gaan gelden wanneer dochter weer bij haar kwam wonen maar dan wel verhoogd met de geldende index etc etc.
Echt fluitje van een cent vanaf hun 12de.
maandag 20 oktober 2008 om 09:48
Het gaat om kleine dingen: vaker naar de McDonalds, de spelcomputer die beneden staat, vaker achter de (spel)computer mogen, .... Allemaal van die kinder-dingen... Voor een kind heel begrijpelijk!
Maar... als zijn vader nou gewoon zou zeggen: je woont bij mamma en over vier jaar zien we wel verder... nee: dat doet hij niet. Hij heeft het zelfs zo gedraaid naar zoon toe dat die nu zegt: "ik wil bij pappa wonen, van pappa mag het maar van mamma mag het niet". Het klópt wel wat hij zegt, maar waarom zou hij dat nu al zeggen? Ik heb tegen zoon gezegd dat de rechter er drie jaar geleden over heeft beslist dat zoon bij mamma ging wonen omdat pappa werkt en mamma niet en omdat kinderen nou eenmaal vaker bij de mamma dan bij de pappa wonen. En dat we over vier jaar wel verder kijken. Maar dat ik liever heb dat hij bij mij zou blijven wonen omdat ik hem wel anders erg zou missen, maar dat ik begrijp dat hij pappa nu ook mist en dat pappa hem nu ook wel zou missen nu hij bij mamma woont. Zelf heeft hij het al over advocaten en brieven schrijven.... van mij heeft hij dat niet hoor!!
Ik vermoed dat hij daar gewoon wordt opgestookt, dat hem een vette worst wordt voorgehouden en wie is hiervan de dupe, voor wie brengt dit heel veel onrust? Juist, voor zoon!
Praten met ex heeft geen zin, dat heb ik zaterdag geprobeerd. Ik ga woensdag bellen met steunpunt opvoeding en kijken of ik daarmee wat verder kan komen...
Carrrie.
Maar... als zijn vader nou gewoon zou zeggen: je woont bij mamma en over vier jaar zien we wel verder... nee: dat doet hij niet. Hij heeft het zelfs zo gedraaid naar zoon toe dat die nu zegt: "ik wil bij pappa wonen, van pappa mag het maar van mamma mag het niet". Het klópt wel wat hij zegt, maar waarom zou hij dat nu al zeggen? Ik heb tegen zoon gezegd dat de rechter er drie jaar geleden over heeft beslist dat zoon bij mamma ging wonen omdat pappa werkt en mamma niet en omdat kinderen nou eenmaal vaker bij de mamma dan bij de pappa wonen. En dat we over vier jaar wel verder kijken. Maar dat ik liever heb dat hij bij mij zou blijven wonen omdat ik hem wel anders erg zou missen, maar dat ik begrijp dat hij pappa nu ook mist en dat pappa hem nu ook wel zou missen nu hij bij mamma woont. Zelf heeft hij het al over advocaten en brieven schrijven.... van mij heeft hij dat niet hoor!!
Ik vermoed dat hij daar gewoon wordt opgestookt, dat hem een vette worst wordt voorgehouden en wie is hiervan de dupe, voor wie brengt dit heel veel onrust? Juist, voor zoon!
Praten met ex heeft geen zin, dat heb ik zaterdag geprobeerd. Ik ga woensdag bellen met steunpunt opvoeding en kijken of ik daarmee wat verder kan komen...
Carrrie.
maandag 20 oktober 2008 om 14:22
Als praten met je ex niet helpt, dan kun je hem misschien beter een brief sturen. Kaart daar alles eens in aan en bewaar een kopie. Voor jezelf erg goed om dingen zo eens van je af te schrijven en toch op deze wijze bespreekbaar te maken met hem. Ben benieuwd wat het steunpunt opvoeding zegt.
Voor je zoon is het heel erg verwarrend allemaal.
Is het misschien een optie dat je het anders brengt? Dat je tegen je zoon zegt, dat hij zowel bij mama als papa woont? Alleen bij papa gewoon een paar nachtjes minder dan bij mama? In feite is het ook zo.
Voor je zoon is het heel erg verwarrend allemaal.
Is het misschien een optie dat je het anders brengt? Dat je tegen je zoon zegt, dat hij zowel bij mama als papa woont? Alleen bij papa gewoon een paar nachtjes minder dan bij mama? In feite is het ook zo.
maandag 20 oktober 2008 om 21:12
Dit is voor mij de eerste keer dat ik in een forum reageer. Ik heb jullie verhalen stuk voor stuk gelezen (niet alle pagina's, want dat waren er iets teveel). Het deed me erg veel en ik kwam er eigenlijk achter dat ik niet de enige ben. Ik heb heel wat tranen gelaten bij bepaalde verhalen, waar ik mezelf in terugzag.
Ik zit nog steeds in wat jullie noemen, een ongelijkwaardige relatie. Zaken als 'onvrij' zijn, angst, continue iemand proberen te plezieren, het nooit goed doen, de schuld krijgen, is hier nog dagelijkse orde van de dag. Ik ben nu wel op een punt dat ik het niet meer trek; ik ga er aan onderdoor, maar heb ook nog een zoontje van 3 waar ik aan moet denken. Het plan is vanavond om morgen mijn spullen te pakken en weg te gaan. Hoop dat ik de kracht heb om door te zetten. Met name de angst houdt mij tegen: hij is tot veel in staat. Ondanks dat hij mij nooit heeft aangeraakt, zijn de bedreigingen al genoeg geweest om die angst te veroorzaken.
Ik kan niet te lang typen, want er zit iemand in de buurt...
Ik wil jullie in ieder geval bedanken dat jullie zo open en eerlijk zijn in jullie verhalen. Iemand als ik heeft daar veel steun aan, geloof me.
Ik zit nog steeds in wat jullie noemen, een ongelijkwaardige relatie. Zaken als 'onvrij' zijn, angst, continue iemand proberen te plezieren, het nooit goed doen, de schuld krijgen, is hier nog dagelijkse orde van de dag. Ik ben nu wel op een punt dat ik het niet meer trek; ik ga er aan onderdoor, maar heb ook nog een zoontje van 3 waar ik aan moet denken. Het plan is vanavond om morgen mijn spullen te pakken en weg te gaan. Hoop dat ik de kracht heb om door te zetten. Met name de angst houdt mij tegen: hij is tot veel in staat. Ondanks dat hij mij nooit heeft aangeraakt, zijn de bedreigingen al genoeg geweest om die angst te veroorzaken.
Ik kan niet te lang typen, want er zit iemand in de buurt...
Ik wil jullie in ieder geval bedanken dat jullie zo open en eerlijk zijn in jullie verhalen. Iemand als ik heeft daar veel steun aan, geloof me.
maandag 20 oktober 2008 om 22:55
Lieve Owjee,
Kom je ons snel weer vertellen hoe het met je gaat? Hou je haaks!!!
Carrrie, moeilijke kwestie. ik hoop dat je er uit komt.
Leo, ook ik wist al dat het niet goed zat voordat de kinderen kwamen, maar ik had de hoop dat het goed zou komen. Dat heb i heel lang gehad. Net als Zonlicht, het voorbeeld van mijn gelukkige ouders. En als je maar je best doet en lief bent komt alles goed.
Zonnepitje
Kom je ons snel weer vertellen hoe het met je gaat? Hou je haaks!!!
Carrrie, moeilijke kwestie. ik hoop dat je er uit komt.
Leo, ook ik wist al dat het niet goed zat voordat de kinderen kwamen, maar ik had de hoop dat het goed zou komen. Dat heb i heel lang gehad. Net als Zonlicht, het voorbeeld van mijn gelukkige ouders. En als je maar je best doet en lief bent komt alles goed.
Zonnepitje
maandag 20 oktober 2008 om 23:26
maandag 20 oktober 2008 om 23:29
Owjee, wat fijn dat je steun hebt aan onze verhalen. Ik hoop dat je een beetje kunt slapen vannacht. Weet je al hoe je het gaat aanpakken, waar je heen gaat? Heb je mensen die je helpen?
Wees voorzichtig, pas goed op jezelf en je zoontje. Vergeet niet belangrijke en waardevolle spullen mee te nemen (zoals fotoboeken e.d.).
sterkte,
dubio
Wees voorzichtig, pas goed op jezelf en je zoontje. Vergeet niet belangrijke en waardevolle spullen mee te nemen (zoals fotoboeken e.d.).
sterkte,
dubio
Ga in therapie!
