KIND IN JE UPPIE - DEEL 7

@nausicaa: Ja zeker opluchting en geloof ook wel op een soort Ja bij stap 1. Dan komt stap 2 bij verpleegkundige en Stap 3 gyn/commissie.

Zat net te denken dat wij echt gewoon bijna zelfde tijdspad volgen nu. We starten dan waarschijnlijk ook bijna tegelijk. Wanneer had jij afspraak bij verpleegkundige? We worden waarschijnlijk ook tegelijk besproken in de commissie, haha.

quote:sensotouch schreef op 10 augustus 2016 @ 20:52:

@nausicaa: Ja zeker opluchting en geloof ook wel op een soort Ja bij stap 1. Dan komt stap 2 bij verpleegkundige en Stap 3 gyn/commissie.

Zat net te denken dat wij echt gewoon bijna zelfde tijdspad volgen nu. We starten dan waarschijnlijk ook bijna tegelijk. Wanneer had jij afspraak bij verpleegkundige? We worden waarschijnlijk ook tegelijk besproken in de commissie, haha.



Om nog een heel klein beetje privacy te houden tov het ziekenhuis en meelezers hou ik het op 'ergens rond dezelfde datum als jij'.



Dus inderdaad, grote kans dat we straks ongeveer tegelijk kunnen starten.

quote:nausicaa schreef op 10 augustus 2016 @ 20:55:

[...]





Om nog een heel klein beetje privacy te houden tov het ziekenhuis en meelezers hou ik het op 'ergens rond dezelfde datum als jij'.



Dus inderdaad, grote kans dat we straks ongeveer tegelijk kunnen starten.Snap ik! Misschien moet ik het ook maar even aanpassen.

quote:rosings schreef op 10 augustus 2016 @ 20:17:

[...]





Wat een geweldige documentaire!Ja he? Ondanks ik toch ff op momenten moest slikken zoals de reactie van haar vader.

quote:Globe83 schreef op 11 augustus 2016 @ 09:34:

[...]





Ja he? Ondanks ik toch ff op momenten moest slikken zoals de reactie van haar vader.



Ook gekeken, heel leuk. Die vader was volgens mij zelf enorm beschadigd en nog rouwende over het verlies van zijn vrouw. Ik had niet het gevoel dat hij het echt een slecht idee vond, meer zo'n typische mannenreactie: niet weten wat je moet zeggen, bang voor emoties en dan maar stoer gaan lopen doen. En iemand die zich duidelijk enorm zorgen maakt over zijn kinderen, en graag wil dat ze 'veilig' zijn (ook economisch en sociaal). Daar werkte zij niet bepaald aan mee met haar keuzes, en dat vond hij lastig. Maar echt afkeurend, mwah.



Die moeder was wel een topper trouwens, wat zonde dat zo iemand zichzelf kapot rookt.

Ben ik de enige die haar ook wat apart vond? Heb hem al tijdje geleden gezien dus weet nu even niet meer zo goed waarom ik dat vond haha.

Maar dat staat mij nog wel bij.



Ik heb gisteravond ook The Vikings are coming nog even gekeken.

Vond ik mooie documentaire. Geeft mij ook een beter beeld bij cryos want dat was voor mij nog een beetje vaag.

Leuk ook dat er een aantal donoren aan het woord kwam.

quote:sensotouch schreef op 11 augustus 2016 @ 11:40:

Ben ik de enige die haar ook wat apart vond? Heb hem al tijdje geleden gezien dus weet nu even niet meer zo goed waarom ik dat vond haha.

Maar dat staat mij nog wel bij.



Ik heb gisteravond ook The Vikings are coming nog even gekeken.

Vond ik mooie documentaire. Geeft mij ook een beter beeld bij cryos want dat was voor mij nog een beetje vaag.

Leuk ook dat er een aantal donoren aan het woord kwam.



Oh, ik vond haar ook wel apart hoor, het leek een beetje alsof ze een soort commune-achtig iets aan het doen waren met die vrienden. Zou echt totaal mijn ding niet zijn, maar ieder zijn eigen keuze. Kindje kwam in elk geval met genoeg andere volwassenen in contact.

Alleen de omgang met de donor vond ik echt minder handig. Hij had er duidelijk eigenlijk geen zin in, maar werd flink gepusht, en werd er vervolgens bij betrokken, maar toch ook weer niet. Dat lijkt me verwarrend voor het zoontje, is het nou zijn vader, een soort van suikeroom of gewoon een donor? Alle drie kan prima denk ik, maar niet door elkaar. Je moet wel kiezen wat het wordt.

In de documentaire vond ik (op de reactie van pa na) de reacties van vrienden en vriendinnen heel mooi en steunend. De rol van de 'donor' vond ik aan het eind ook onduidelijk, dat kan toch niet de bedoeling zijn.

Mja. Ik heb vorige week vrijdag geïnsemineerd maar heb nu echt het gevoel dat ik ongesteld ga worden. Kon het niet laten om zo'n extra gevoelige zwangerschapstest te doen (die je kan doen vanaf 4 dagen voor de verwachte menstruatie) en dat is duidelijk niet zwanger.



Ik moet het nog een paar dagen afwachten om het zeker te weten, ook omdat mijn menstruatie soms later is, maar heb er weinig vertrouwen in. Ik merk vooral dat ik er pissig van word, want als het inderdaad niet is gelukt, weet ik niet waar het aan kan liggen en waarom het een volgende keer wel zou lukken. Volgens mij was timing goed, instructies opgevolgd, sperma van hoge kwaliteit, ik ben jong, etc. Althans zo voelde het. Maar goed, ik loop een beetje op de zaken vooruit.



Ik overweeg de volgende ronde uit te stellen tot oktober, omdat ik medio september op vakantie ga en er zijn mensen die zeggen dat je beter niet met het vliegtuig kan de eerste maand van de zwangerschap. Nou zijn die meningen nogal verdeeld begrijp ik, maar ik kan niet beoordelen wat klopt dus laat ik het lot niet tarten.

@maysun, ik herken je gevoel heel goed! Ik heb ook elke keer van te voren een sterk gevoel dat ik ongesteld ga worden met alle bijbehorende klachten erbij!

Het maakt het juist zo dubbel dat al mijn vriendinnen met kids zeggen dat toen ze erachter kwamen dat ze zwanger waren, juist het gevoel hadden dat ze ongesteld aan het worden waren.



Ik heb ook een keer van te voren een test gedaan.. achteraf sloeg het voor mij nergens op want je weet pas 100% zeker dat het niet gelukt is als je ongesteld bent!



Een andere vriendin die in een apotheek werkt zegt dat die vroege testen nergens op slaan.. Ik ben daar dan dus ook mee gestopt!



Helaas zullen we nooit een verklaring krijgen waarom het de ene keer niet en een andere keer wel zal lukken. Die vraag stel ik me ook regelmatig af! Waarom zou het de volgende keer dan wel lukken? Het is de natuur die zijn werk moet doen..



De pauze die je in wil lassen is echt geen gek idee.. Vooral in combinatie met je vakantie, kan je tenminste lekker genieten van alles wat je normaal niet zou mogen eten/drinken!!

Ik merk nu dat ik een pauze heb ik weer aan het bijkomen ben! De afgelopen maanden begon ik bv. op het werk het overzicht kwijt te raken terwijl ik hem nu weer terug heb.. Het geeft ff rust niet continu hiermee bezig te hoeven zijn!



Ondanks dat je voor jezelf het gevoel hebt dat het niet gelukt is moet je nog wel een beetje hoop blijven houden tot je zeker weet of je wel/niet ongesteld bent! De kans bestaat nog steeds dat het wel gelukt is hè.. Ik blijf in ieder geval wel voor je duimen!

@maysun:

Ik denk maar zo bij de meeste zwangerschappen via de natuurlijke weg lukt het ook bijna nooit in 1 poging.

Nu natuurlijk niet wat je wilt horen maar er is geloof ik zo'n 10/12% kans met zi dus dat een poging niet lukt zegt niets. De meeste lukt het na een aantal keer wel.

Niemand weet hoe en waarom...

En je bent nog niet ongesteld dus we duimen nog even door.

Een pauze zeker doen als dat goed voelt! En ook wel lekker met je vakantie. Waar ga je naar toe?



@iedereen: Zijn er hier uppies die co-ouderschap hebben overwogen? Bijv met een homo (stel). Lees er de laatste tijden meer info over en heel soms denk ik Zou het niet toch iets zijn? Waarnaar er ook heel snel veel maren op duiken en ik nog steeds meeste neig naar het in mijn uppie doen.

Was wel benieuwd of jullie dit overwogen hebben en waarom wel of niet er voor zouden kiezen.

quote:sensotouch schreef op 13 augustus 2016 @ 22:33:



@iedereen: Zijn er hier uppies die co-ouderschap hebben overwogen? Bijv met een homo (stel). Lees er de laatste tijden meer info over en heel soms denk ik Zou het niet toch iets zijn? Waarnaar er ook heel snel veel maren op duiken en ik nog steeds meeste neig naar het in mijn uppie doen.

Was wel benieuwd of jullie dit overwogen hebben en waarom wel of niet er voor zouden kiezen.ik heb het serieus overwogen, ben actief op zoek geweest, heb 3 homo-stellen ontmoet. De klik was er niet voor de lange termijn (en tis nog al lange termijn ) Er waren erg weinig koppels/mannen te vinden in mijn regio. Dan zit je in de randstad beter. Als je tijd hebt om rond te kijken en elkaar te ontmoeten (en te leren kennen!) dan lijkt het me zeker de moeite waard. Alleen ik vond niet dat ik nog tijd had om rond te zoeken. Dan had ik net zo goed verkering kunnen zoeken

Dat laatste inderdaad . Ik vind het nogal wat om met iemand een kind te krijgen, dat ga ik niet doen met mensen die ik pas een paar maanden ken. En waar ik niet mee samen woon, en dus mogelijk alleen de oppervlakte van ken.

Bovendien voelt het voor mij als 'als ik het dan alleen moet doen, dan ook alleen'. Dan wil ik niet alsnog op 1 lijn moeten zitten met twee anderen, aan hen vast zitten voor wat betreft plek om te wonen, vakantieplanning etc. Maar dat is dus heel persoonlijk, ik heb er niks op tegen of zo.



Ik kan me wel heel goed voorstellen dat als je iemand of een een stel in je naaste omgeving hebt, dat je het wel overweegt. Dus met iemand die je van tevoren al goed kent. Maar dan moet je die maar net hebben.

Zo, het is druk hier!quote:wannabe79 schreef op 03 augustus 2016 @ 05:24:



Keizersnede;

Auto rijden mag zeer waarschijnlijk niet (ligt aan je verzekering)





Serieus? Oh damn.. OV is natuurlijk ook een optie maar toch.. irritant lijkt me dat



quote:maysun schreef op 03 augustus 2016 @ 09:41:

[...]





Ik weet er niet heel veel van, maar wat ik hoor van mensen is dat het sterk verschilt per vrouw hoe snel je dingen kunt en herstelt. De twee vrouwen die ik ken die een keizersnede hebben gehad hadden er nauwelijks last van en stonden binnen de kortste keren alles te doen, maar voor hoeveel % van de vrouwen dat geldt weet ik niet...Misschien toch een arts vragen? En kraamzorg helpt natuurlijk ook mee, misschien ook wat vrienden/familie vragen als je die hebt of desnoods de buren om je in wat dingen te ondersteunen. Voor een paar weken vinden ze dat vaak helemaal niet erg.



vriendin was na 2 weken al in de stad met baby (met de bus).. dus dat heeft me iets meer gerustgesteld.. Ik flipte gewoon beetje bij de gedachte

Ik heb trouwens een syrische buurvrouw die even oud is en 6 kinderen tussen de 5 en 15 heeft dus genoeg baby-ervaring vlakbij



quote:nausicaa schreef op 03 augustus 2016 @ 21:43:

Ik moest trouwens wel lachen om de psycholoog in Utrecht. Ze gaf aan dat de volgende afspraak met een verpleegkundige zou zijn, die gaat kijken naar uiterlijk en genetica. Besefte pas later dat dat nogal raar klinkt. Ik denk dat ze bedoelde in het kader van een eventuele donor, maar het klonk alsof ze gaan kijken of mijn uiterlijk wel door de beugel kan. 'Helaas mevrouw, we hebben liever niet dat iemand met uw neus zich voortplant'.



Iemand hier met UMC ervaring, was dit bij jullie ook zo? Ik lees hier alleen psycholoog en gynaecoloog, maar niemand over ook nog een afspraak met een verpleegkundige?

Misschien mosterd maar ik heb dit gesprek al gehad. Vond het niet veel bijzonders eigenlijk. Aardige vrouw, dat wel. Maar dubbelde redelijk veel met psycholoog. Geen erfelijke dingen dat ik wist (ze vroeg wel naar zwangerschappen van mn zus en moeder.. ik wist dat die moeilijk zwanger waren geworden maar niet waarmee). Wel gezellig gesprek.



quote:nausicaa schreef op 04 augustus 2016 @ 10:18:

[...]





Gesprek duurde geloof ik een half uur, al voelde het veel korter. De psycholoog geeft advies, en dan is er een soort commissie die er naar gaat kijken, maar daar zit ze zelf ook in. Ze zei al meteen dat zij geen enkel bezwaar zag, en dat ze dus een positief advies zou geven.

Nu inderdaad verpleegkundige eind augustus en dan daarna volgens mij nog gynaecoloog. Maar uiteindelijk sta je op de wachtlijst vanaf het eerste gesprek, dus in principe is mijn wachttijd wel al ingegaan.



Succes, probeer je niet al te druk te maken, ik vond het een prima gesprek. En de mensen van de afdeling (balie) echt heel aardig, dat helpt ook.vond die jongen van de balie best knap zelfs

En de gynaecoloog is als je bent 'goedgekeurd' om te kijken of er medische barrières zijn zeg maar.. (ze bekijken of je eitjes produceert, je baarmoeder, bloedprikken ivm chlamydia, bloedgroep en kijken of je vervroegd in de overgang bent)



Was er nou iemand hier die zei dat het UMC nu een hele korte wachtlijst had? Ik sta sinds februari op de wachtlijst maar ben er eerlijk gezegd nu nog echt niet aan toe. Qua werk en ook qua huis (wil misschien mijn huis verkopen)... Volgens mij kun je het wel tijdelijk uitstellen. Iemand daar ervaring mee?

Geen zorgen, ze hebben bij het UMC nog steeds een wachtlijst van 14-16 maanden. Dus je bent niet ineens volgende week aan de beurt of zo .

En goeie, ik zal nog even bij mijn moeder navragen of er bijzonderheden waren bij haar zwangerschappen. Geen zussen, dus dat is makkelijk.

@vivadiva: Nee hoor. Is gewoon 14 maanden wachttijd dus je hebt nog even ????

Hehe, die zwangerschapstest van mij sloeg inderdaad nergens op. Ik las net dat hcg word aangemaakt na de innesteling en als wat ik voelde wees op innesteling dan is zo'n test natuurlijk veel te vroeg. Ik heb weer een beetje hoop gekregen...want ik had dus bij/iets na die hele lichte menstruatiekramp een minibeetje bloedverlies, maar echt mini. En nu niks geen kramp meer. Dus het kan alsnog innesteling zijn. Maar gezien mijn wisselende lengte qua cycli kan ik nog ongesteld worden ergens tussen morgen en zaterdag. Mijn idee is nu om vrijdagochtend nog eens te testen als ik dan nog niet ongesteld ben...



Twee weken terug zei het UMC trouwens dat de wachttijd 1,4 maanden was. Mja. Bij Geertgen was het volgens mij veel minder.



En co-ouderschap heb ik ook wel over nagedacht en ik zou het zeker overwegen als ik iemand in mijn directe omgeving zou hebben die met hetzelfde bezig is en ik goed ken, maar die ken ik dus niet... En ik zie het niet zo zitten om dan iemand van internet te plukken, omdat het best veel investeren is voordat je weet of je er beide hetzelfde in staat en het goed voelt. Ik ben inmiddels gelukkig helemaal gewend aan het idee dat ik het in mijn eentje ga doen, natuurlijk met de nodige steun van vrienden en familie maar als enige opvoeder en volledig onder mijn verantwoordelijkheid.



Wel grappig dat ik bij alles wat ik doe al zit te googlen wat allemaal wel en niet mag voor het geval dat... Bleek dus dat ik geen lever mocht, had op dag van de conceptie juist flink veel levertjes gegeten haha. In bad gaan, splinter in mijn vinger, zalm, pijnstillers, voor alles kijken hehe. Wat me vooral opvalt is dat de berichtgeving nogal tegenstrijdig is, ook de meer officiële kanalen spreken elkaar tegen. Beetje jammer. Ik doe dus maar met gezond verstand (wel in bad maar niet loeiheet e.d. en gewoon een stukje chorizo, nooit ziek van geworden).



Die laatste documentaire waar jullie het over hadden ga ik nog kijken van de week, lijkt me wel interessant.

quote:maysun schreef op 15 augustus 2016 @ 15:12:

Hehe, die zwangerschapstest van mij sloeg inderdaad nergens op. Ik las net dat hcg word aangemaakt na de innesteling en als wat ik voelde wees op innesteling dan is zo'n test natuurlijk veel te vroeg. Ik heb weer een beetje hoop gekregen...want ik had dus bij/iets na die hele lichte menstruatiekramp een minibeetje bloedverlies, maar echt mini. En nu niks geen kramp meer. Dus het kan alsnog innesteling zijn. Maar gezien mijn wisselende lengte qua cycli kan ik nog ongesteld worden ergens tussen morgen en zaterdag. Mijn idee is nu om vrijdagochtend nog eens te testen als ik dan nog niet ongesteld ben.



Spannend joh!!

Wat je beschrijft zou idd heel goed je innesteling kunnen zijn geweest..

We blijven duimen!

Spannend Maysun! Wanneer ga je nu weer testen?

Ik heb nooit nagedacht over co-ouderschap. Voor mij was het of een kind met een partner of alleen met behulp van een donor. Geen zin in afspraken/verplichtingen/gedeelde zorg met iemand die je niet goed kent of wel goed kent, maar niet zo diep en hecht als je met een partner wel zou hebben.



Ik heb denk ik mn eisprong in deze cyclus gemist 2 dagen eerder dan verwacht. Ik was te laat begonnen met testen. Hoe doen jullie dat?

quote:SaffronSkies schreef op 15 augustus 2016 @ 20:21:

Spannend Maysun! Wanneer ga je nu weer testen?

Ik heb nooit nagedacht over co-ouderschap. Voor mij was het of een kind met een partner of alleen met behulp van een donor. Geen zin in afspraken/verplichtingen/gedeelde zorg met iemand die je niet goed kent of wel goed kent, maar niet zo diep en hecht als je met een partner wel zou hebben.



Ik heb denk ik mn eisprong in deze cyclus gemist 2 dagen eerder dan verwacht. Ik was te laat begonnen met testen. Hoe doen jullie dat?



Wanneer ben je begonnen met testen?

Ik begin altijd op dag 10, maar dat komt omdat ik weet dat ik mijn eisprong meestal op dag 12 heb.

quote:SaffronSkies schreef op 15 augustus 2016 @ 20:21:

Spannend Maysun! Wanneer ga je nu weer testen?

Ik heb nooit nagedacht over co-ouderschap. Voor mij was het of een kind met een partner of alleen met behulp van een donor. Geen zin in afspraken/verplichtingen/gedeelde zorg met iemand die je niet goed kent of wel goed kent, maar niet zo diep en hecht als je met een partner wel zou hebben.



Ik heb denk ik mn eisprong in deze cyclus gemist 2 dagen eerder dan verwacht. Ik was te laat begonnen met testen. Hoe doen jullie dat?



Ik begin altijd met testen op dag 10 zo'n beetje. Ik had mijn cyclus iets van vijf 'rondes' bijgehouden voor ik echt ging insemineren en elke keer had ik dan 1-2 dagen geen positieve LH test, dan 1-2 dagen wel en dan niet meer. Als je een korte cyclus hebt kan die LH eerder vallen.



Maar wel balen als je hem hebt gemist, los van dat je zo'n maand kwijt bent kan ik me voorstellen dat het je onzeker maakt of twijfels geeft, omdat je ook niet precies weet waar het hem in zit en of het volgende maand dan wel goed zal gaan. Sommige mensen schijnen ook een korte LH 'window' te hebben, dus je merkt hem maar heel kort op. Misschien helpt het ook om te combineren met Billingsmethode of stand van de baarmoedermond of temperatuur.



Overigens wanneer ik weer ga testen (zwangerschap dan), ik wacht tot a.s. vrijdagochtend dit keer.

Ik ook meestal dag12/13..maar nu dus op dag 10 al vergelijkbaar resultaat van dipstick met de vorige dipsticks op dag 12. Ik dacht..dat kan nog niet, mn urine zal wel erg geconcentreerd geweest zijn, ik wacht nog een dag en toen was het te laat.. Volgende keer begin ik vroeger Wel jammer, maar ik hield echt geen rekening met een vroegere eisprong..

quote:SaffronSkies schreef op 16 augustus 2016 @ 09:56:

Ik ook meestal dag12/13..maar nu dus op dag 10 al vergelijkbaar resultaat van dipstick met de vorige dipsticks op dag 12. Ik dacht..dat kan nog niet, mn urine zal wel erg geconcentreerd geweest zijn, ik wacht nog een dag en toen was het te laat.. Volgende keer begin ik vroeger Wel jammer, maar ik hield echt geen rekening met een vroegere eisprong..



Ja, dat is wel heel erg vroeg. Ik zou 'm dan ook minstens gedeeltelijk gemist hebben. Ik had tot dusver altijd dag 12 en/of dag 13 een positieve LH, meestal dag 12 een beetje en dag 13 heel sterk en dag 14 helemaal weg (telkens eind van de middag). En op dag 13 of 14 dan ovulatiegevoel. Maar bij de laatste keer had ik dus dag 10 niks en dag 11 heel sterk waardoor ik dacht: die eisprong moet haast wel morgen zijn. En wat gebeurde er op dag 12: 's ochtends nog een klein beetje LH, vanaf 11 uur ovulatiegevoel links, mijn gevoel zei: om 17.00 uur moet ik insemineren en toen had ik ook geen LH piek meer.



Beetje ingewikkeld verhaal zo. I.i.g als je 'm weer zo vroeg hebt zou ik voor de zekerheid twee keer per dag LH testen en ervan uitgaan dat die ovulatie ook naar voren schuift.



In mijn buik btw nog een hoop geborrel en getril. En niks meer wat wijst op aankomende menstruatie hahaha. Blij dat ik leuk kan werken, dat leidt een beetje af.

Wat spannend zeg Maysun. Inderdaad, gelukkig heb je afleiding

Ik ga volgende keer ook echt vroeger beginnen, maar ben nu ook benieuwd of mijn cyclus dan deze keer ook korter is? Testte jij ook meerdere keren per dag? Ik deed in de vorige cycli telkens tussen 10.00 - 11.00.

@ SaffronSkies



Die laatste cyclus van mij leek i.i.g korter omdat ik dus anders dan normaal maar 1 dag een duidelijke piek had. Normaal gesproken testte ik 1x per dag eind van de middag na mijn werk. Alleen de laatste keer heb ik 2x per dag getest (ochtend 10.00 uur en dan rond 17.00 uur) omdat ik wilde gaan insemineren en meer zekerheid wilde.