
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5
zaterdag 7 juli 2007 om 23:49
Een topic waar iedere vrouw kan aansluiten die in een ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
zaterdag 6 december 2008 om 18:49
quote:hannah2708 schreef op 06 december 2008 @ 18:39:
[...]
Ik ben niet bang voor hem maar bang voor alle veranderingen die kunnen komen, mijn gevoel, dat het niet goed komt etc.
Ik kan me voorstellen dat je je onzeker voelt, maar zoals het nu gaat - met al die ups en downs, steeds maar weer dat afwachten en hopen op meer en alle gedoe eromheen - is denk ik stukken erger dan het definitief nemen van een beslissing. Vooral op de langere termijn.
[...]
Ik ben niet bang voor hem maar bang voor alle veranderingen die kunnen komen, mijn gevoel, dat het niet goed komt etc.
Ik kan me voorstellen dat je je onzeker voelt, maar zoals het nu gaat - met al die ups en downs, steeds maar weer dat afwachten en hopen op meer en alle gedoe eromheen - is denk ik stukken erger dan het definitief nemen van een beslissing. Vooral op de langere termijn.
zaterdag 6 december 2008 om 18:59
quote:Lemmy schreef op 06 december 2008 @ 18:49:
[...]
Ik kan me voorstellen dat je je onzeker voelt, maar zoals het nu gaat - met al die ups en downs, steeds maar weer dat afwachten en hopen op meer en alle gedoe eromheen - is denk ik stukken erger dan het definitief nemen van een beslissing. Vooral op de langere termijn.
Daar heb je helemaal gelijk in.
Ik had vorige maand mijn beste vriend beloofd eind nov. een beslissing te nemen
en laatst dacht ik eraan en schrok ik zo, dat ik al een maand zover nadenk. En toen ik t beloofde zat ik er ookal een lange tijd over na te denken, maar ik schrok gewoon.
Ik moet gewoon een beslissing nemen.
[...]
Ik kan me voorstellen dat je je onzeker voelt, maar zoals het nu gaat - met al die ups en downs, steeds maar weer dat afwachten en hopen op meer en alle gedoe eromheen - is denk ik stukken erger dan het definitief nemen van een beslissing. Vooral op de langere termijn.
Daar heb je helemaal gelijk in.
Ik had vorige maand mijn beste vriend beloofd eind nov. een beslissing te nemen

Ik moet gewoon een beslissing nemen.
zaterdag 6 december 2008 om 19:04
Op die manier heb je ook je grenzen verlegd, net zoals met andere dingen; eerst denken dat je eind november je beslissing zou hebben genomen, nu ben je alweer een week verder en voordat je het weet ben je weer een week - of een maand... of nog langer - verder.
Ik hoop dat je je dit weekend sterk genoeg zult voelen om nu toch die knoop door te hakken en je grenzen niet verder te verleggen. (f)
Ik hoop dat je je dit weekend sterk genoeg zult voelen om nu toch die knoop door te hakken en je grenzen niet verder te verleggen. (f)
zaterdag 6 december 2008 om 19:12
quote:Lemmy schreef op 06 december 2008 @ 19:04:
Op die manier heb je ook je grenzen verlegd, net zoals met andere dingen; eerst denken dat je eind november je beslissing zou hebben genomen, nu ben je alweer een week verder en voordat je het weet ben je weer een week - of een maand... of nog langer - verder.
Ik hoop dat je je dit weekend sterk genoeg zult voelen om nu toch die knoop door te hakken en je grenzen niet verder te verleggen. (f)
Ja precies, ik schrok ervan.
Ik voel me nu wel sterk zoals ik je mailde, ben kwaad.
Ben kwaad door het mailtje en door alles wat ik ben gaan beseffen. Ik ben vooral kwaad en misselijk door de ondertoon van het mailtje. Misschien was dat wel ff goed voor me.
Op die manier heb je ook je grenzen verlegd, net zoals met andere dingen; eerst denken dat je eind november je beslissing zou hebben genomen, nu ben je alweer een week verder en voordat je het weet ben je weer een week - of een maand... of nog langer - verder.
Ik hoop dat je je dit weekend sterk genoeg zult voelen om nu toch die knoop door te hakken en je grenzen niet verder te verleggen. (f)
Ja precies, ik schrok ervan.
Ik voel me nu wel sterk zoals ik je mailde, ben kwaad.
Ben kwaad door het mailtje en door alles wat ik ben gaan beseffen. Ik ben vooral kwaad en misselijk door de ondertoon van het mailtje. Misschien was dat wel ff goed voor me.

maandag 8 december 2008 om 08:24
quote:hannah2708 schreef op 08 december 2008 @ 00:09:
Ging wel redelijk..
* Het uitmaken ging wel redelijk?
* Hij was iets minder grof, onaardig en bedreigend dan je verwachtte?
* Het was eigenlijk wel leuk en dus ga je het nóg even met hem proberen, kijken of het zo leuk blijft?
* Hij heeft je er van overtuigd dat je de enige bent voor hem en ondanks je angst ben je nóg banger om hem te zeggen dat het voorbij is?
* De seks was goed, dus het is liefde?
* Je durfde niet te zeggen dat het uit was?
* Je wil het helemaal niet uitmaken?
Ik verzin zomaar wat dingen hoor, ben benieuwd of een van mijn opties van toepassing is op 'het ging wel redelijk'.
Verklaar je nader als je wil Hannah, ik ben heel benieuwd.
Ging wel redelijk..
* Het uitmaken ging wel redelijk?
* Hij was iets minder grof, onaardig en bedreigend dan je verwachtte?
* Het was eigenlijk wel leuk en dus ga je het nóg even met hem proberen, kijken of het zo leuk blijft?
* Hij heeft je er van overtuigd dat je de enige bent voor hem en ondanks je angst ben je nóg banger om hem te zeggen dat het voorbij is?
* De seks was goed, dus het is liefde?
* Je durfde niet te zeggen dat het uit was?
* Je wil het helemaal niet uitmaken?
Ik verzin zomaar wat dingen hoor, ben benieuwd of een van mijn opties van toepassing is op 'het ging wel redelijk'.
Verklaar je nader als je wil Hannah, ik ben heel benieuwd.
maandag 8 december 2008 om 10:37
quote:eleonora schreef op 08 december 2008 @ 08:24:
[...]
* Het uitmaken ging wel redelijk?
* Hij was iets minder grof, onaardig en bedreigend dan je verwachtte?
* Het was eigenlijk wel leuk en dus ga je het nóg even met hem proberen, kijken of het zo leuk blijft?
* Hij heeft je er van overtuigd dat je de enige bent voor hem en ondanks je angst ben je nóg banger om hem te zeggen dat het voorbij is?
* De seks was goed, dus het is liefde?
* Je durfde niet te zeggen dat het uit was?
* Je wil het helemaal niet uitmaken?
Ik verzin zomaar wat dingen hoor, ben benieuwd of een van mijn opties van toepassing is op 'het ging wel redelijk'.
Verklaar je nader als je wil Hannah, ik ben heel benieuwd.
mmmm..
Ik was heel erg kwaad dit weekend.. heb alles eruitgegooid.
Heb het geprobeerd om te praten, dit lukte niet.
Ik ben niet echt redelijk geweest maar heb hem wel alles gezegt wat ik wil zeggen. Hij was er voor me, steunde me en liet me eigenlijk alles zeggen. Ik heb geprobeerd te praten maar hij werd hier wat gefrustreerd van. Kon het niet in me houden vandaar dat ik later kwaad werd. Heb hem uitgelegd waarom ik het in woede uitte wat hij wel begreep. Nogmaals niet redelijk van mij maar ik wist het allemaal niet meer. Was zo in de war en was het zo zat, alle gedachten en gevoelens ik wou dat gewoon niet meer.
We hebben het gehad over het uitschelden/bot doen etc etc.
Hij heeft er spijt van en heeft me beloofd me niet meer zo te kwetsen, want hij heeft t bedoeld als echt kwetsen als hij kwaad op me was. Nou oké, heb m gezegt dat als het wel gebeurd we het uitmaken, dit wou hij ook graag afspreken omdat hij niet wou dat ik me zo rot voelde en ik moet een keuze maken.
Dus oké.. ik moet mijn frustraties en boosheid etc ook loslaten en zien hoe het gaat, want ik was dit weekend de ene x vrolijk, dan weer kwaad, dan weer verdrietig wat hem niet hielp.
Als ik heel erg eerlijk ben, heb ik het hem onwijs moeilijk gemaakt. En misschien was het onredelijk maar het moest gewoon, het moest eruit. En nu is het eruit, hij heeft me kwaad laten zijn etc etc. Ik zeg niet dat hij perfect is ofzo.
maar hij heeft me wel gesteund, ondanks alle nare dingen die ik heb gezegt, het was confronterend voor hem maar als hij er nu geen rekening mee houdt, en me weer doelbewust kwetst, want dat is het. Dan ben ik weg.
1x schelden, 1x omlaaghalen, 1x dreigen en t is klaar.
Die afspraak hebben we duidelijk gemaakt, hij wil dat ook niet meer. Dan mag hij het me laten zien.
Misschien vinden jullie het geen goede keuze maar verder dan dit kom ik niet.
oja.. hij heeft niet gesmeekt, of wat dan ook.
hij vroeg me hoe hij er voor me kon zijn, ik zei dat ie moest luisteren, en dat heeft ie gedaan.
[...]
* Het uitmaken ging wel redelijk?
* Hij was iets minder grof, onaardig en bedreigend dan je verwachtte?
* Het was eigenlijk wel leuk en dus ga je het nóg even met hem proberen, kijken of het zo leuk blijft?
* Hij heeft je er van overtuigd dat je de enige bent voor hem en ondanks je angst ben je nóg banger om hem te zeggen dat het voorbij is?
* De seks was goed, dus het is liefde?
* Je durfde niet te zeggen dat het uit was?
* Je wil het helemaal niet uitmaken?
Ik verzin zomaar wat dingen hoor, ben benieuwd of een van mijn opties van toepassing is op 'het ging wel redelijk'.
Verklaar je nader als je wil Hannah, ik ben heel benieuwd.
mmmm..
Ik was heel erg kwaad dit weekend.. heb alles eruitgegooid.
Heb het geprobeerd om te praten, dit lukte niet.
Ik ben niet echt redelijk geweest maar heb hem wel alles gezegt wat ik wil zeggen. Hij was er voor me, steunde me en liet me eigenlijk alles zeggen. Ik heb geprobeerd te praten maar hij werd hier wat gefrustreerd van. Kon het niet in me houden vandaar dat ik later kwaad werd. Heb hem uitgelegd waarom ik het in woede uitte wat hij wel begreep. Nogmaals niet redelijk van mij maar ik wist het allemaal niet meer. Was zo in de war en was het zo zat, alle gedachten en gevoelens ik wou dat gewoon niet meer.
We hebben het gehad over het uitschelden/bot doen etc etc.
Hij heeft er spijt van en heeft me beloofd me niet meer zo te kwetsen, want hij heeft t bedoeld als echt kwetsen als hij kwaad op me was. Nou oké, heb m gezegt dat als het wel gebeurd we het uitmaken, dit wou hij ook graag afspreken omdat hij niet wou dat ik me zo rot voelde en ik moet een keuze maken.
Dus oké.. ik moet mijn frustraties en boosheid etc ook loslaten en zien hoe het gaat, want ik was dit weekend de ene x vrolijk, dan weer kwaad, dan weer verdrietig wat hem niet hielp.
Als ik heel erg eerlijk ben, heb ik het hem onwijs moeilijk gemaakt. En misschien was het onredelijk maar het moest gewoon, het moest eruit. En nu is het eruit, hij heeft me kwaad laten zijn etc etc. Ik zeg niet dat hij perfect is ofzo.
maar hij heeft me wel gesteund, ondanks alle nare dingen die ik heb gezegt, het was confronterend voor hem maar als hij er nu geen rekening mee houdt, en me weer doelbewust kwetst, want dat is het. Dan ben ik weg.
1x schelden, 1x omlaaghalen, 1x dreigen en t is klaar.
Die afspraak hebben we duidelijk gemaakt, hij wil dat ook niet meer. Dan mag hij het me laten zien.
Misschien vinden jullie het geen goede keuze maar verder dan dit kom ik niet.
oja.. hij heeft niet gesmeekt, of wat dan ook.
hij vroeg me hoe hij er voor me kon zijn, ik zei dat ie moest luisteren, en dat heeft ie gedaan.

maandag 8 december 2008 om 11:29
Lieve Hannah,
Ik wens je veel geluk. Serieus hoor, ik wens je het allerbeste.
Hopelijk blijf je niet omdat hij nu beloofd heeft lief voor je te zijn en jij dus nu het gevoel hebt dat je hem iets verplicht bent. Ik hoop dat je bij hem blijft omdat je écht voelt dat het goed zit.
Een ding wil ik nog wel even opmerken; lief zijn, aardig zijn, er zijn voor elkaar, respect, al dat soort positieve dingen, zijn in een relatie tussen twee volwassen mensen doodnormaal. Zie het dus niet als iets bijzonders, iets waar hij (en jij) ontzettend hun best voor moeten doen. Als al die dingen er niet als vanzelfsprekend zijn in het begin van een liefdesrelatie, dan mankeert er echt iets aan. Nogmaals omdat al die dingen die jij als beloftes van hem hebt opgenoemd ei-gen-lijk zo gewoon en vanzelfsprekend zouden moeten zijn.
Een keer ruzie of onenigheid is prima, maar schelden, vernederen, dreigen, bijna slaan, dat is dus niet normaal. Dat niet. Die andere dingen wel.
Ik hoop dat je dat echt heel goed onthoudt.
(f)
Ik wens je veel geluk. Serieus hoor, ik wens je het allerbeste.
Hopelijk blijf je niet omdat hij nu beloofd heeft lief voor je te zijn en jij dus nu het gevoel hebt dat je hem iets verplicht bent. Ik hoop dat je bij hem blijft omdat je écht voelt dat het goed zit.
Een ding wil ik nog wel even opmerken; lief zijn, aardig zijn, er zijn voor elkaar, respect, al dat soort positieve dingen, zijn in een relatie tussen twee volwassen mensen doodnormaal. Zie het dus niet als iets bijzonders, iets waar hij (en jij) ontzettend hun best voor moeten doen. Als al die dingen er niet als vanzelfsprekend zijn in het begin van een liefdesrelatie, dan mankeert er echt iets aan. Nogmaals omdat al die dingen die jij als beloftes van hem hebt opgenoemd ei-gen-lijk zo gewoon en vanzelfsprekend zouden moeten zijn.
Een keer ruzie of onenigheid is prima, maar schelden, vernederen, dreigen, bijna slaan, dat is dus niet normaal. Dat niet. Die andere dingen wel.
Ik hoop dat je dat echt heel goed onthoudt.
(f)
maandag 8 december 2008 om 11:37
quote:eleonora schreef op 08 december 2008 @ 11:29:
Lieve Hannah,
Ik wens je veel geluk. Serieus hoor, ik wens je het allerbeste.
Hopelijk blijf je niet omdat hij nu beloofd heeft lief voor je te zijn en jij dus nu het gevoel hebt dat je hem iets verplicht bent. Ik hoop dat je bij hem blijft omdat je écht voelt dat het goed zit.
Een ding wil ik nog wel even opmerken; lief zijn, aardig zijn, er zijn voor elkaar, respect, al dat soort positieve dingen, zijn in een relatie tussen twee volwassen mensen doodnormaal. Zie het dus niet als iets bijzonders, iets waar hij (en jij) ontzettend hun best voor moeten doen. Als al die dingen er niet als vanzelfsprekend zijn in het begin van een liefdesrelatie, dan mankeert er echt iets aan. Nogmaals omdat al die dingen die jij als beloftes van hem hebt opgenoemd ei-gen-lijk zo gewoon en vanzelfsprekend zouden moeten zijn.
Een keer ruzie of onenigheid is prima, maar schelden, vernederen, dreigen, bijna slaan, dat is dus niet normaal. Dat niet. Die andere dingen wel.
Ik hoop dat je dat echt heel goed onthoudt.
(f)
Lieve eleonora,
Nee blijf zeker niet bij hem omdat ik het gevoel heb hem iets verschuldigd te zijn, dankjewel voor je advies en reactie .
Ik weet het, die dingen moeten vanzelfsprekend zijn.
Ik wil er ook niet meer keihard aan werken, als het niet vanzelf gaat (want het moet nu vanzelf gaan, wil hem er niet meer op wijzen) dan wordt ik nooit gelukkig in deze relatie, dat besef ik me ook. Ik moet ophouden met nadenken, erachteraan lopen, bang zijn etc. Het moet vanzelf gaan..
Haha ja het zou ook vanzelfsprekend moeten zijn, dat wat hij beloofd. Daarom.. als het nu niet meer vanzelf gaat dan niet.
Ik ben het zat om er van alles voor te doen want eigenlijk moet dat niet. Daarom leg ik me er nu bij neer, en laat het lekker rusten.
Dit maakt me gek.
Ik zal het heeeeeeel erg goed onthouden! Dankjewel.
We hebben het er serieus over gehad dat ik het uitmaak mocht 1 van die dingen gebeuren dus hij weet nu duidelijk wat er gebeurd. Omdat hij het nu ook weet, kan ik die grens niet meer opschuiven, dan doe ik mezelf echt tekort en zal het altijd gebeuren. Dat heb ik goed in mijn hoofd.
Heel veel liefs,
Lieve Hannah,
Ik wens je veel geluk. Serieus hoor, ik wens je het allerbeste.
Hopelijk blijf je niet omdat hij nu beloofd heeft lief voor je te zijn en jij dus nu het gevoel hebt dat je hem iets verplicht bent. Ik hoop dat je bij hem blijft omdat je écht voelt dat het goed zit.
Een ding wil ik nog wel even opmerken; lief zijn, aardig zijn, er zijn voor elkaar, respect, al dat soort positieve dingen, zijn in een relatie tussen twee volwassen mensen doodnormaal. Zie het dus niet als iets bijzonders, iets waar hij (en jij) ontzettend hun best voor moeten doen. Als al die dingen er niet als vanzelfsprekend zijn in het begin van een liefdesrelatie, dan mankeert er echt iets aan. Nogmaals omdat al die dingen die jij als beloftes van hem hebt opgenoemd ei-gen-lijk zo gewoon en vanzelfsprekend zouden moeten zijn.
Een keer ruzie of onenigheid is prima, maar schelden, vernederen, dreigen, bijna slaan, dat is dus niet normaal. Dat niet. Die andere dingen wel.
Ik hoop dat je dat echt heel goed onthoudt.
(f)
Lieve eleonora,
Nee blijf zeker niet bij hem omdat ik het gevoel heb hem iets verschuldigd te zijn, dankjewel voor je advies en reactie .
Ik weet het, die dingen moeten vanzelfsprekend zijn.
Ik wil er ook niet meer keihard aan werken, als het niet vanzelf gaat (want het moet nu vanzelf gaan, wil hem er niet meer op wijzen) dan wordt ik nooit gelukkig in deze relatie, dat besef ik me ook. Ik moet ophouden met nadenken, erachteraan lopen, bang zijn etc. Het moet vanzelf gaan..
Haha ja het zou ook vanzelfsprekend moeten zijn, dat wat hij beloofd. Daarom.. als het nu niet meer vanzelf gaat dan niet.
Ik ben het zat om er van alles voor te doen want eigenlijk moet dat niet. Daarom leg ik me er nu bij neer, en laat het lekker rusten.
Dit maakt me gek.
Ik zal het heeeeeeel erg goed onthouden! Dankjewel.
We hebben het er serieus over gehad dat ik het uitmaak mocht 1 van die dingen gebeuren dus hij weet nu duidelijk wat er gebeurd. Omdat hij het nu ook weet, kan ik die grens niet meer opschuiven, dan doe ik mezelf echt tekort en zal het altijd gebeuren. Dat heb ik goed in mijn hoofd.
Heel veel liefs,

maandag 8 december 2008 om 11:40
maandag 8 december 2008 om 12:18
Eens met wat Eleonora zegt!
Ik snap wel wat Mamzelle zegt, dat het uitstellen van executie is. Ik denk ook dat de kans groot is dat er opnieuw dingen zullen gebeuren die niet okee zijn, zoals dat schelden of andere manieren van respectloos zijn. Ongeacht wat hij nu beloofd heeft. Maar ik snap Hannah ook wel, blijkbaar is voor haar de maat nog niet helemaal vol. Het zou verstandiger zijn als dat wel zo was - denk ik zo even heel makkelijk als buitenstaander - maar gevoelsmatig heb je nog niet het gevoel dat je er 'alles' aan gedaan hebt, toch, Hannah? Pas als je dat gevoel hebt, ben je in staat er definitief een punt achter te zetten.
Maar pas op, wees op je hoede. En verleg die grens dan nu echt niet nog een keer. Als het nog een keer te ver gaat en ongeacht of hij achteraf dan misschien wel heel veel spijt heeft en zo... dan is het gewoon pech hebben - voor hèm, welteverstaan - want dan is hij jou kwijt.
Voel je je opgelucht na dit weekend? Heb je echt het gevoel dat er dingen uitgepraat zijn, dat je iets bereikt hebt?
Kun/wil je je voorstellen hoe je je zou voelen als je het uitgemaakt had met hem? Zou dat echt puur verdriet zijn denk je, of zou je ook opgelucht zijn omdat het dan achter de rug is?
Ik snap wel wat Mamzelle zegt, dat het uitstellen van executie is. Ik denk ook dat de kans groot is dat er opnieuw dingen zullen gebeuren die niet okee zijn, zoals dat schelden of andere manieren van respectloos zijn. Ongeacht wat hij nu beloofd heeft. Maar ik snap Hannah ook wel, blijkbaar is voor haar de maat nog niet helemaal vol. Het zou verstandiger zijn als dat wel zo was - denk ik zo even heel makkelijk als buitenstaander - maar gevoelsmatig heb je nog niet het gevoel dat je er 'alles' aan gedaan hebt, toch, Hannah? Pas als je dat gevoel hebt, ben je in staat er definitief een punt achter te zetten.
Maar pas op, wees op je hoede. En verleg die grens dan nu echt niet nog een keer. Als het nog een keer te ver gaat en ongeacht of hij achteraf dan misschien wel heel veel spijt heeft en zo... dan is het gewoon pech hebben - voor hèm, welteverstaan - want dan is hij jou kwijt.
Voel je je opgelucht na dit weekend? Heb je echt het gevoel dat er dingen uitgepraat zijn, dat je iets bereikt hebt?
Kun/wil je je voorstellen hoe je je zou voelen als je het uitgemaakt had met hem? Zou dat echt puur verdriet zijn denk je, of zou je ook opgelucht zijn omdat het dan achter de rug is?
maandag 8 december 2008 om 17:02
quote:mamzelle schreef op 08 december 2008 @ 11:38:
Tja. Dat is dan gewoon uitstellen van executie. Welke reden heb je om aan te nemen dat jullie toekomst significant zal afwijken van jullie verleden?
Ik weet dat niet zeker, maar hij heeft me iets beloofd.
Je houden aan zo'n belofte laat zien dat je respect hebt voor diegene. Dus dat zegt me heel erg veel. En vooral over hetgene waar hij beloftes over heeft gedaan. Een belofte is voor mij geen gebakken lucht, als dat voor hem wel zo is zal het nooit iemand worden met wie ik gelukkig ben/kan zijn. Dus het zegt mij erg veel.
Ik weet niet of hij zich aan zijn belofte zal houden, maar tijd zal het me leren.
Ik ben te moe om achter dingen aan te gaan .. dit is het laatste wat ik hem geef, mijn vertrouwen in deze belofte.
Vertrapt hij mijn hart.. dan is het gewoon echt over. Ik kan dat niet meer, ik wil mijn leven niet doorbrengen met iemand die me uitscheld. Ik heb eerder een relatie verbroken omdat hij me uitschold, die stap heb ik ook kunnen zetten toen ik voor mezelf besloten had dat het niet oke was.
Waarom het me weer is gebeurd.. ben naief geweest, ik heb me 2x aan dezelfde steen gestoten. Maar nogmaals uitgescholden worden is scheepsrecht, dan ga ik.
Tja. Dat is dan gewoon uitstellen van executie. Welke reden heb je om aan te nemen dat jullie toekomst significant zal afwijken van jullie verleden?
Ik weet dat niet zeker, maar hij heeft me iets beloofd.
Je houden aan zo'n belofte laat zien dat je respect hebt voor diegene. Dus dat zegt me heel erg veel. En vooral over hetgene waar hij beloftes over heeft gedaan. Een belofte is voor mij geen gebakken lucht, als dat voor hem wel zo is zal het nooit iemand worden met wie ik gelukkig ben/kan zijn. Dus het zegt mij erg veel.
Ik weet niet of hij zich aan zijn belofte zal houden, maar tijd zal het me leren.
Ik ben te moe om achter dingen aan te gaan .. dit is het laatste wat ik hem geef, mijn vertrouwen in deze belofte.
Vertrapt hij mijn hart.. dan is het gewoon echt over. Ik kan dat niet meer, ik wil mijn leven niet doorbrengen met iemand die me uitscheld. Ik heb eerder een relatie verbroken omdat hij me uitschold, die stap heb ik ook kunnen zetten toen ik voor mezelf besloten had dat het niet oke was.
Waarom het me weer is gebeurd.. ben naief geweest, ik heb me 2x aan dezelfde steen gestoten. Maar nogmaals uitgescholden worden is scheepsrecht, dan ga ik.
maandag 8 december 2008 om 17:04
quote:eleonora schreef op 08 december 2008 @ 11:40:
PS
Hannah, wees wijs en ga de komende jaren nog niet samenwonen, of zorg dat je je huis aanhoudt en dat je altijd weg kunt. Veel vrouwen blijven in een ongelijkwaardige of gewelddadige relatie omdat ze het gevoel hebben nergens heen te kunnen.
Zorg dat jou, als gewaarschuwd mens, dat niet overkomt.
Dankjewel.
Het zit er ook niet aan te komen.. hij woont in een provincie waar ik niet wil wonen, en hij kan niet zomaar hier naartoe verhuizen dus wat dat betreft is het nu wel oké.
PS
Hannah, wees wijs en ga de komende jaren nog niet samenwonen, of zorg dat je je huis aanhoudt en dat je altijd weg kunt. Veel vrouwen blijven in een ongelijkwaardige of gewelddadige relatie omdat ze het gevoel hebben nergens heen te kunnen.
Zorg dat jou, als gewaarschuwd mens, dat niet overkomt.
Dankjewel.
Het zit er ook niet aan te komen.. hij woont in een provincie waar ik niet wil wonen, en hij kan niet zomaar hier naartoe verhuizen dus wat dat betreft is het nu wel oké.
maandag 8 december 2008 om 17:12
quote:Lemmy schreef op 08 december 2008 @ 12:18:
Eens met wat Eleonora zegt!
Ik snap wel wat Mamzelle zegt, dat het uitstellen van executie is. Ik denk ook dat de kans groot is dat er opnieuw dingen zullen gebeuren die niet okee zijn, zoals dat schelden of andere manieren van respectloos zijn. Ongeacht wat hij nu beloofd heeft. Maar ik snap Hannah ook wel, blijkbaar is voor haar de maat nog niet helemaal vol. Het zou verstandiger zijn als dat wel zo was - denk ik zo even heel makkelijk als buitenstaander - maar gevoelsmatig heb je nog niet het gevoel dat je er 'alles' aan gedaan hebt, toch, Hannah? Pas als je dat gevoel hebt, ben je in staat er definitief een punt achter te zetten.
Maar pas op, wees op je hoede. En verleg die grens dan nu echt niet nog een keer. Als het nog een keer te ver gaat en ongeacht of hij achteraf dan misschien wel heel veel spijt heeft en zo... dan is het gewoon pech hebben - voor hèm, welteverstaan - want dan is hij jou kwijt.
Voel je je opgelucht na dit weekend? Heb je echt het gevoel dat er dingen uitgepraat zijn, dat je iets bereikt hebt?
Kun/wil je je voorstellen hoe je je zou voelen als je het uitgemaakt had met hem? Zou dat echt puur verdriet zijn denk je, of zou je ook opgelucht zijn omdat het dan achter de rug is?
Ik heb nu het gevoel dat ik er alles aan gedaan heb, heb alles duidelijk gemaakt, alles aangegeven, al mijn grenzen aangegeven.
(nogmaals, niet op een al te redelijke manier maar de boodschap is aangekomen, heb wel mijn excuses aangeboden voor de manier waarop maar hij zag dat ik er helemaal doorheen was dus hij begreep me.)
Als er nu iets gebeurd kan ik die stap nemen Lemmy. Dat heeft dit weekend voortgebracht..
maar je hebt gelijk ja, gevoelsmatig zit het nog niet oké en kan ik het niet.
Ja inderdaad.. heb hem gezegt dat ik bang ben dat het wel weer gebeurd. Hij zei; maar dan maak je het toch gewoon uit?
Ik vind dat hij zichzelf tegenspreekt. Aan de ene kant zegt hij ik beloof dat ik het niet meer doe, aan de andere kant zegt hij dat als het wel gebeurd ik het moet uitmaken. Als hij het me echt kan beloven, zeg je zoiets toch niet. Nouja ik begrijp het ook niet allemaal.
Ik voel me opgelucht ja. Heb niet het gevoel dat iets uitgepraat is, wel dat hij me begrijpt. Heb zovaak geprobeerd een gesprek aan te gaan, zovaak geprobeerd te zeggen waar ik mee zit.
En we komen daar niet uit. Nu ben ik erg kwaad geworden en hij heeft geluisterd. Ik vind het niet oké, echt niet.. baal van mezelf.
Maar ik had geen opties meer, ik heb gehuild, gepraat, ben lief geweest, geduldig, kalm, begripvol maar dat hielp niks. Hij kapt het gesprek af. Ik ben blij dat ik mijn woede heb kunnen uitten ookal vond ik het verkeerd. Ik ben er niet trots op maar ik ben opgelucht. Ik ben opgelucht dat hij me boos liet zijn en geluisterd heeft. Hij heeft de boodschap echt wel gekregen.
Als ik het zou uitmaken.. zou wel verdrietig zijn denk ik.
maar ik heb dit jaar meer gehuild dan ooit denk ik.. dus meer verdriet dan ik al heb gehad zal ik niet hebben denk ik.
Ik denk dat ik bang zou zijn dat ik iets goeds had weggegooid.
aan de andere kant, als het goed was, had hij respect getoond.
Ik ga er niet meer achteraan.. er niet meer over praten.. het heeft geen zin.. ik laat het op zijn beloop en dan zie ik pas hoe hij echt is en of het echt kan.. ik heb veel te veel geprobeerd.
het moet ook natuurlijk gaan.
En zolang ik zoveel probeer, word ik teleurgesteld en ben ik ook niet te genieten. Het is natuurlijk een reactie op elkaar.
Als ik het laat gaan, zie ik echt of hij van me houdt en om me geeft. En dan doet hij het niet omdat ik het van hem vraag.
Eens met wat Eleonora zegt!
Ik snap wel wat Mamzelle zegt, dat het uitstellen van executie is. Ik denk ook dat de kans groot is dat er opnieuw dingen zullen gebeuren die niet okee zijn, zoals dat schelden of andere manieren van respectloos zijn. Ongeacht wat hij nu beloofd heeft. Maar ik snap Hannah ook wel, blijkbaar is voor haar de maat nog niet helemaal vol. Het zou verstandiger zijn als dat wel zo was - denk ik zo even heel makkelijk als buitenstaander - maar gevoelsmatig heb je nog niet het gevoel dat je er 'alles' aan gedaan hebt, toch, Hannah? Pas als je dat gevoel hebt, ben je in staat er definitief een punt achter te zetten.
Maar pas op, wees op je hoede. En verleg die grens dan nu echt niet nog een keer. Als het nog een keer te ver gaat en ongeacht of hij achteraf dan misschien wel heel veel spijt heeft en zo... dan is het gewoon pech hebben - voor hèm, welteverstaan - want dan is hij jou kwijt.
Voel je je opgelucht na dit weekend? Heb je echt het gevoel dat er dingen uitgepraat zijn, dat je iets bereikt hebt?
Kun/wil je je voorstellen hoe je je zou voelen als je het uitgemaakt had met hem? Zou dat echt puur verdriet zijn denk je, of zou je ook opgelucht zijn omdat het dan achter de rug is?
Ik heb nu het gevoel dat ik er alles aan gedaan heb, heb alles duidelijk gemaakt, alles aangegeven, al mijn grenzen aangegeven.
(nogmaals, niet op een al te redelijke manier maar de boodschap is aangekomen, heb wel mijn excuses aangeboden voor de manier waarop maar hij zag dat ik er helemaal doorheen was dus hij begreep me.)
Als er nu iets gebeurd kan ik die stap nemen Lemmy. Dat heeft dit weekend voortgebracht..
maar je hebt gelijk ja, gevoelsmatig zit het nog niet oké en kan ik het niet.
Ja inderdaad.. heb hem gezegt dat ik bang ben dat het wel weer gebeurd. Hij zei; maar dan maak je het toch gewoon uit?
Ik vind dat hij zichzelf tegenspreekt. Aan de ene kant zegt hij ik beloof dat ik het niet meer doe, aan de andere kant zegt hij dat als het wel gebeurd ik het moet uitmaken. Als hij het me echt kan beloven, zeg je zoiets toch niet. Nouja ik begrijp het ook niet allemaal.
Ik voel me opgelucht ja. Heb niet het gevoel dat iets uitgepraat is, wel dat hij me begrijpt. Heb zovaak geprobeerd een gesprek aan te gaan, zovaak geprobeerd te zeggen waar ik mee zit.
En we komen daar niet uit. Nu ben ik erg kwaad geworden en hij heeft geluisterd. Ik vind het niet oké, echt niet.. baal van mezelf.
Maar ik had geen opties meer, ik heb gehuild, gepraat, ben lief geweest, geduldig, kalm, begripvol maar dat hielp niks. Hij kapt het gesprek af. Ik ben blij dat ik mijn woede heb kunnen uitten ookal vond ik het verkeerd. Ik ben er niet trots op maar ik ben opgelucht. Ik ben opgelucht dat hij me boos liet zijn en geluisterd heeft. Hij heeft de boodschap echt wel gekregen.
Als ik het zou uitmaken.. zou wel verdrietig zijn denk ik.
maar ik heb dit jaar meer gehuild dan ooit denk ik.. dus meer verdriet dan ik al heb gehad zal ik niet hebben denk ik.
Ik denk dat ik bang zou zijn dat ik iets goeds had weggegooid.
aan de andere kant, als het goed was, had hij respect getoond.
Ik ga er niet meer achteraan.. er niet meer over praten.. het heeft geen zin.. ik laat het op zijn beloop en dan zie ik pas hoe hij echt is en of het echt kan.. ik heb veel te veel geprobeerd.
het moet ook natuurlijk gaan.
En zolang ik zoveel probeer, word ik teleurgesteld en ben ik ook niet te genieten. Het is natuurlijk een reactie op elkaar.
Als ik het laat gaan, zie ik echt of hij van me houdt en om me geeft. En dan doet hij het niet omdat ik het van hem vraag.
maandag 8 december 2008 om 17:15
quote:zonlicht2 schreef op 08 december 2008 @ 12:22:
Vertrouw je hem nog Hanna?
Vertrouw je jezelf nog Hanna?
Ik heb hem het vertrouwen in zijn belofte gegeven..
het moet wel anders heb ik het geen kans gegeven en kan ik nog nooit die beslissing maken.
Verder weet ik niet of het hoop of vertrouwen is wat ik voel.
Of ik mezelf vertrouw, ja.. ik kan alleen op mezelf rekenen eigenlijk in deze situatie want ik blijf hierin of ga zelf weg. Dus ik moet me wel aan mijn eigen grenzen houden. Anders zal ik het altijd blijven verleggen.
Vertrouw je hem nog Hanna?
Vertrouw je jezelf nog Hanna?
Ik heb hem het vertrouwen in zijn belofte gegeven..
het moet wel anders heb ik het geen kans gegeven en kan ik nog nooit die beslissing maken.
Verder weet ik niet of het hoop of vertrouwen is wat ik voel.
Of ik mezelf vertrouw, ja.. ik kan alleen op mezelf rekenen eigenlijk in deze situatie want ik blijf hierin of ga zelf weg. Dus ik moet me wel aan mijn eigen grenzen houden. Anders zal ik het altijd blijven verleggen.
maandag 8 december 2008 om 17:48
quote:dubiootje schreef op 08 december 2008 @ 10:30:
Hé Iseo, hoe is het met je?
Hoi Dubiootje
Het gaat eigenlijk niet zo super, maar het is bijna vakantie gelukkig.
Ben vooral moe en voel me niet fit eigenlijk, om alles een beetje goed te doen. Veel twijfelen aan dingen enzo.
Ondertussen wel een afspraak met mw gemaakt, vond ik wel goed van mezelf. Maar nu komt er volgende week een man langs daarvan. Bij mij thuis dus.
Dit weekend Sinterklaas gevierd natuurlijk, dochter vond het geweldig. Ze heeft mooie cadeaus gekregen. Vannacht samen in mijn bed, ze wilde niet slapen maar eigenlijk gewoon bij me zijn. Dus verhaaltjes verteld en gepraat over alle belevenissen van de laatste dagen. Maar niet veel uitgerust, zij was vanmorgen vrolijk maar ik had de wekker niet gehoord en kon me meteen haasten.
Begon niet zo lekker vandaag, was te laat op school.
Op school gaat het wel, ik ben wat feller geworden dus en geef mijn mening. Kan ook niet zo goed tegen al dat geklaag over de opdrachten en de docenten. Klasgenoten verzinnen van alles negatiefs om het over te hebben soms, ik vind de opdrachten juist interessant. Er is veel gaande, veel projecten en belangrijke lessen, dat is heel leuk maar ook heel vermoeiend.
Nu op naar de vakantie en dan even goed uitrusten, wel veel huiswerk staat er op en daarna al weer tentamens.
Hoe gaat het met jou?
Hé Iseo, hoe is het met je?
Hoi Dubiootje
Het gaat eigenlijk niet zo super, maar het is bijna vakantie gelukkig.
Ben vooral moe en voel me niet fit eigenlijk, om alles een beetje goed te doen. Veel twijfelen aan dingen enzo.
Ondertussen wel een afspraak met mw gemaakt, vond ik wel goed van mezelf. Maar nu komt er volgende week een man langs daarvan. Bij mij thuis dus.
Dit weekend Sinterklaas gevierd natuurlijk, dochter vond het geweldig. Ze heeft mooie cadeaus gekregen. Vannacht samen in mijn bed, ze wilde niet slapen maar eigenlijk gewoon bij me zijn. Dus verhaaltjes verteld en gepraat over alle belevenissen van de laatste dagen. Maar niet veel uitgerust, zij was vanmorgen vrolijk maar ik had de wekker niet gehoord en kon me meteen haasten.
Begon niet zo lekker vandaag, was te laat op school.
Op school gaat het wel, ik ben wat feller geworden dus en geef mijn mening. Kan ook niet zo goed tegen al dat geklaag over de opdrachten en de docenten. Klasgenoten verzinnen van alles negatiefs om het over te hebben soms, ik vind de opdrachten juist interessant. Er is veel gaande, veel projecten en belangrijke lessen, dat is heel leuk maar ook heel vermoeiend.
Nu op naar de vakantie en dan even goed uitrusten, wel veel huiswerk staat er op en daarna al weer tentamens.
Hoe gaat het met jou?