Relaties
alle pijlers
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5
zaterdag 7 juli 2007 om 23:49
Een topic waar iedere vrouw kan aansluiten die in een ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
dinsdag 9 december 2008 om 08:46
Vast wel Pom, want er lag afgelopen weekend al sneeuw! Heb ik ook een keer gedaan, met een club vrienden in een huisje. Geen vlok sneeuw gezien en het huisje was vreselijk (de beloofde openhaard ontbrak helaas ook). Maar toch heb ik ontzettend gelachen en was het supergezellig. Dus dat wens ik jou toe (en dan liefst mét sneeuw en openhaard 
).
Iesje, je mag gewoon tegen mw zeggen dat jij geen thuisbezoek wilt hoor. Dat recht heb je en denk maar niet dat ze daar verder iets van zullen denken (en dan nog). Je kunt het in het gesprek met mw zelf dan wel verder uitleggen, als je dat wilt. Hoeft niet. Jij maakt de regels
Wat ik mezelf steeds weer voorhoud (als ik loop te haasten en lelijk doe tegen de kinderen en afspraken vergeet en zo) is dat het heel wat is wat ik elke dag voor elkaar boks. De gewone, dagelijkse dingen, tuurlijk. Niks bijzonders. Maar je moet het wel doen. En als je het niet zou doen, zou alles in de soep lopen en dat doet het niet. Dat we af en toe een steekje laten vallen, is normaal en is niet erg.
Ik probeer mezelf als ik op mezelf loop te schelden te corrigeren en een complimentje te geven. Geeft niet dubio, je hebt ook veel aan je hoofd en kijk eens wat je allemaal wel voor elkaar krijgt en allemaal al hebt bereikt.
Waar verdien jij complimenten voor, vind je?
dubio
).Iesje, je mag gewoon tegen mw zeggen dat jij geen thuisbezoek wilt hoor. Dat recht heb je en denk maar niet dat ze daar verder iets van zullen denken (en dan nog). Je kunt het in het gesprek met mw zelf dan wel verder uitleggen, als je dat wilt. Hoeft niet. Jij maakt de regels
Wat ik mezelf steeds weer voorhoud (als ik loop te haasten en lelijk doe tegen de kinderen en afspraken vergeet en zo) is dat het heel wat is wat ik elke dag voor elkaar boks. De gewone, dagelijkse dingen, tuurlijk. Niks bijzonders. Maar je moet het wel doen. En als je het niet zou doen, zou alles in de soep lopen en dat doet het niet. Dat we af en toe een steekje laten vallen, is normaal en is niet erg.
Ik probeer mezelf als ik op mezelf loop te schelden te corrigeren en een complimentje te geven. Geeft niet dubio, je hebt ook veel aan je hoofd en kijk eens wat je allemaal wel voor elkaar krijgt en allemaal al hebt bereikt.
Waar verdien jij complimenten voor, vind je?
dubio
Ga in therapie!
dinsdag 9 december 2008 om 08:55
Hannah, je komt zo gelaten over, zo moe. Ik heb het idee dat je alles nu gewoon over je heen wil laten komen, ook al weet je zelf dat de kans dat jou dat pijn gaat doen groot is.
Wat is er mis mee dat jij een keer goed kwaad geworden bent? Was dat niet een keer tijd?
Ik denk dat jouw vriend jou inderdaad begrijpt. En ik denk dat ik ook wel weet wat hij bedoelt met 'dan maak je het toch gewoon uit?'. Dat klinkt voor jou onlogisch, maar voor hem zit daar wel een logica in. Je hebt al die tijd zijn respectloze, vernederende gedrag gepikt. Je hebt al die tijd met hem gepraat, geprobeerd dit te veranderen. Je hebt nooit een grens aangegeven en die ook daadwerkelijk getrokken als hij te ver ging. Hij kon steeds iets verder gaan en jij vond het goed. Je praatte, smeekte, huilde, luisterde... maar er veranderde niets.
Hij heeft geen reden om te verwachten dat het nu anders is. Je praat weer, bent wel boos geworden maar vecht nog steeds met woorden. Je hebt met woorden een grens aangegeven. Voor hem is er geen reden om te denken dat je die grens nu wel gaat trekken als hij te ver gaat. Dus hij denkt dat hij zich een volgende keer gewoon weer kan laten gaan en dat hij jou weer de schuld kan geven en dat jij dan weer gaat praten, huilen, smeken, luisteren, ....
Jij voelt het nu anders, hij niet. Wat geeft jou voor je gevoel de kracht om nu wel weg te gaan?
Wat is er mis mee dat jij een keer goed kwaad geworden bent? Was dat niet een keer tijd?
Ik denk dat jouw vriend jou inderdaad begrijpt. En ik denk dat ik ook wel weet wat hij bedoelt met 'dan maak je het toch gewoon uit?'. Dat klinkt voor jou onlogisch, maar voor hem zit daar wel een logica in. Je hebt al die tijd zijn respectloze, vernederende gedrag gepikt. Je hebt al die tijd met hem gepraat, geprobeerd dit te veranderen. Je hebt nooit een grens aangegeven en die ook daadwerkelijk getrokken als hij te ver ging. Hij kon steeds iets verder gaan en jij vond het goed. Je praatte, smeekte, huilde, luisterde... maar er veranderde niets.
Hij heeft geen reden om te verwachten dat het nu anders is. Je praat weer, bent wel boos geworden maar vecht nog steeds met woorden. Je hebt met woorden een grens aangegeven. Voor hem is er geen reden om te denken dat je die grens nu wel gaat trekken als hij te ver gaat. Dus hij denkt dat hij zich een volgende keer gewoon weer kan laten gaan en dat hij jou weer de schuld kan geven en dat jij dan weer gaat praten, huilen, smeken, luisteren, ....
Jij voelt het nu anders, hij niet. Wat geeft jou voor je gevoel de kracht om nu wel weg te gaan?
Ga in therapie!
dinsdag 9 december 2008 om 08:57
quote:hannah2708 schreef op 08 december 2008 @ 17:15:
[...]
Ik heb hem het vertrouwen in zijn belofte gegeven..
het moet wel anders heb ik het geen kans gegeven en kan ik nog nooit die beslissing maken.
Verder weet ik niet of het hoop of vertrouwen is wat ik voel.
Wat zegt dat nu, dat je je geen raad weet met die vraag?
Denk eens aan iemand die je blindelings vertrouwt. Hoe voelt dat? Voel je dat ook bij je vriend?
[...]
Ik heb hem het vertrouwen in zijn belofte gegeven..
het moet wel anders heb ik het geen kans gegeven en kan ik nog nooit die beslissing maken.
Verder weet ik niet of het hoop of vertrouwen is wat ik voel.
Wat zegt dat nu, dat je je geen raad weet met die vraag?
Denk eens aan iemand die je blindelings vertrouwt. Hoe voelt dat? Voel je dat ook bij je vriend?
Ga in therapie!
dinsdag 9 december 2008 om 14:31
quote:dubiootje schreef op 09 december 2008 @ 08:55:
Hannah, je komt zo gelaten over, zo moe. Ik heb het idee dat je alles nu gewoon over je heen wil laten komen, ook al weet je zelf dat de kans dat jou dat pijn gaat doen groot is.
Wat is er mis mee dat jij een keer goed kwaad geworden bent? Was dat niet een keer tijd?
Ik denk dat jouw vriend jou inderdaad begrijpt. En ik denk dat ik ook wel weet wat hij bedoelt met 'dan maak je het toch gewoon uit?'. Dat klinkt voor jou onlogisch, maar voor hem zit daar wel een logica in. Je hebt al die tijd zijn respectloze, vernederende gedrag gepikt. Je hebt al die tijd met hem gepraat, geprobeerd dit te veranderen. Je hebt nooit een grens aangegeven en die ook daadwerkelijk getrokken als hij te ver ging. Hij kon steeds iets verder gaan en jij vond het goed. Je praatte, smeekte, huilde, luisterde... maar er veranderde niets.
Hij heeft geen reden om te verwachten dat het nu anders is. Je praat weer, bent wel boos geworden maar vecht nog steeds met woorden. Je hebt met woorden een grens aangegeven. Voor hem is er geen reden om te denken dat je die grens nu wel gaat trekken als hij te ver gaat. Dus hij denkt dat hij zich een volgende keer gewoon weer kan laten gaan en dat hij jou weer de schuld kan geven en dat jij dan weer gaat praten, huilen, smeken, luisteren, ....
Jij voelt het nu anders, hij niet. Wat geeft jou voor je gevoel de kracht om nu wel weg te gaan?
Ben ook moe, en nu ziek.. heb last van spanningshoofdpijn, mijn rug/schouder/nekspieren zitten erg vast dus moet naar de fysio..
Dus zit vandaag en morgen thuis om tot rust te komen.
Was vandaag aan het werk, trok het niet meer.
Ja misschien was er niks mis mee maar het was niet netjes hoe ik deed. Als iemand zo tegen mij zou doen zou ik het ook niet oké vinden en dat vind ik wel belangrijk om ook op mezelf te letten. Maargoed, ik voel me wel erg opgelucht nu alle woede eruit is. Ik liep vandaag buiten en voelde me bevrijd van alle frustratie en woede.. dat was wel erg prettig..
Ik begrijp wat je wilt zeggen..
Ik durfde het haast niet te vertellen.. maar zondag toen we het over schelden had, en dat ik het echt niet meer wou, en dat ik dan weg zou gaan,..
zei hij; ja maar als ik boos ben, dan ga ik schelden omdat ik dan weet dat je het uit gaat maken.
Toen dacht ik; ja maar dan scheld je toch gewoon niet want dan weet je de concequenties toch?
Heb toen ook gezegt dat ik t dan ook zou uitmaken, maar dat het van de situatie afhangt en toen bedoelde ik; een situatie als bv alles om zou vallen en hij mutsje zou zeggen ofzo, want ik zeg ookweleens sukkel ofzo als er iets mis gaat en het onserieus bedoeld is.
Probeerd hij me dan uit? Wil hij grenzen verleggen? Ik begrijp het niet. Hoe kan iemand die zegt dat hij van je houdt zo over dit soort dingen praten.
Ik weet dat ik door dat stomme gedoe weer mijn grens heb verlegd. Wat moet ik nu doen om dat te herstellen?
Waarom heb ik gezegt dat het van de situatie afhangt?
Wat mij de kracht geeft om weg te gaan?
Het feit dat hij altijd zo zou blijven doen, dat het nooit veranderd en dat het in hem zit, dat hij niet zoveel respect voor me heeft als zou moeten.
Verder, dat ik hem gewaarschuwd heb en gezegt heb dat ik dat niet meer wil en dat ik anders wegga, als hij het dan nog doet, dan geeft hij niet genoeg om me, of kan hij gewoon niet veranderen.
Hannah, je komt zo gelaten over, zo moe. Ik heb het idee dat je alles nu gewoon over je heen wil laten komen, ook al weet je zelf dat de kans dat jou dat pijn gaat doen groot is.
Wat is er mis mee dat jij een keer goed kwaad geworden bent? Was dat niet een keer tijd?
Ik denk dat jouw vriend jou inderdaad begrijpt. En ik denk dat ik ook wel weet wat hij bedoelt met 'dan maak je het toch gewoon uit?'. Dat klinkt voor jou onlogisch, maar voor hem zit daar wel een logica in. Je hebt al die tijd zijn respectloze, vernederende gedrag gepikt. Je hebt al die tijd met hem gepraat, geprobeerd dit te veranderen. Je hebt nooit een grens aangegeven en die ook daadwerkelijk getrokken als hij te ver ging. Hij kon steeds iets verder gaan en jij vond het goed. Je praatte, smeekte, huilde, luisterde... maar er veranderde niets.
Hij heeft geen reden om te verwachten dat het nu anders is. Je praat weer, bent wel boos geworden maar vecht nog steeds met woorden. Je hebt met woorden een grens aangegeven. Voor hem is er geen reden om te denken dat je die grens nu wel gaat trekken als hij te ver gaat. Dus hij denkt dat hij zich een volgende keer gewoon weer kan laten gaan en dat hij jou weer de schuld kan geven en dat jij dan weer gaat praten, huilen, smeken, luisteren, ....
Jij voelt het nu anders, hij niet. Wat geeft jou voor je gevoel de kracht om nu wel weg te gaan?
Ben ook moe, en nu ziek.. heb last van spanningshoofdpijn, mijn rug/schouder/nekspieren zitten erg vast dus moet naar de fysio..
Dus zit vandaag en morgen thuis om tot rust te komen.
Was vandaag aan het werk, trok het niet meer.
Ja misschien was er niks mis mee maar het was niet netjes hoe ik deed. Als iemand zo tegen mij zou doen zou ik het ook niet oké vinden en dat vind ik wel belangrijk om ook op mezelf te letten. Maargoed, ik voel me wel erg opgelucht nu alle woede eruit is. Ik liep vandaag buiten en voelde me bevrijd van alle frustratie en woede.. dat was wel erg prettig..
Ik begrijp wat je wilt zeggen..
Ik durfde het haast niet te vertellen.. maar zondag toen we het over schelden had, en dat ik het echt niet meer wou, en dat ik dan weg zou gaan,..
zei hij; ja maar als ik boos ben, dan ga ik schelden omdat ik dan weet dat je het uit gaat maken.
Toen dacht ik; ja maar dan scheld je toch gewoon niet want dan weet je de concequenties toch?
Heb toen ook gezegt dat ik t dan ook zou uitmaken, maar dat het van de situatie afhangt en toen bedoelde ik; een situatie als bv alles om zou vallen en hij mutsje zou zeggen ofzo, want ik zeg ookweleens sukkel ofzo als er iets mis gaat en het onserieus bedoeld is.
Probeerd hij me dan uit? Wil hij grenzen verleggen? Ik begrijp het niet. Hoe kan iemand die zegt dat hij van je houdt zo over dit soort dingen praten.
Ik weet dat ik door dat stomme gedoe weer mijn grens heb verlegd. Wat moet ik nu doen om dat te herstellen?
Waarom heb ik gezegt dat het van de situatie afhangt?
Wat mij de kracht geeft om weg te gaan?
Het feit dat hij altijd zo zou blijven doen, dat het nooit veranderd en dat het in hem zit, dat hij niet zoveel respect voor me heeft als zou moeten.
Verder, dat ik hem gewaarschuwd heb en gezegt heb dat ik dat niet meer wil en dat ik anders wegga, als hij het dan nog doet, dan geeft hij niet genoeg om me, of kan hij gewoon niet veranderen.
dinsdag 9 december 2008 om 14:37
quote:dubiootje schreef op 09 december 2008 @ 08:57:
[...]
Wat zegt dat nu, dat je je geen raad weet met die vraag?
Denk eens aan iemand die je blindelings vertrouwt. Hoe voelt dat? Voel je dat ook bij je vriend?
Waarschijnlijk zegt dat.. dat mijn vertrouwen zovaak beschadigd is dat ik maar hoop dat het goedkomt, want hoop is iets wat ik in me heb, vertrouwen in hem niet meer na alles dat kan wel groeien als het vanaf nu goed gaat maar ben al zovaak afgewezen toen ik hem nodig had.. Ik ben altijd een beetje bang dat ik teveel contact zoek, teveel vraag, teveel over iets praat, telang praat, teveel wil etc.
Ik wil er niet meer over nadenken.. wat ik verkeerd doe etc etc ik wil er gewoon zijn en gewoon doen.
Het voelt prettig om iemand blindelings te vertrouwen, je voelt je niet bezwaard om iemand iets te vragen of te vertellen... je mag huilen wanneer je wilt, je kunt je onvrede ergens over uitten en erover praten zonder dat diegene gelijk in discussie gaat en je op alles wijst wat je mogelijk fout hebt gedaan enzo.
Nouja goed.. ik denk er nog even over na wat ik met dat schelden moet doen.. wat vind jij dubio?
[...]
Wat zegt dat nu, dat je je geen raad weet met die vraag?
Denk eens aan iemand die je blindelings vertrouwt. Hoe voelt dat? Voel je dat ook bij je vriend?
Waarschijnlijk zegt dat.. dat mijn vertrouwen zovaak beschadigd is dat ik maar hoop dat het goedkomt, want hoop is iets wat ik in me heb, vertrouwen in hem niet meer na alles dat kan wel groeien als het vanaf nu goed gaat maar ben al zovaak afgewezen toen ik hem nodig had.. Ik ben altijd een beetje bang dat ik teveel contact zoek, teveel vraag, teveel over iets praat, telang praat, teveel wil etc.
Ik wil er niet meer over nadenken.. wat ik verkeerd doe etc etc ik wil er gewoon zijn en gewoon doen.
Het voelt prettig om iemand blindelings te vertrouwen, je voelt je niet bezwaard om iemand iets te vragen of te vertellen... je mag huilen wanneer je wilt, je kunt je onvrede ergens over uitten en erover praten zonder dat diegene gelijk in discussie gaat en je op alles wijst wat je mogelijk fout hebt gedaan enzo.
Nouja goed.. ik denk er nog even over na wat ik met dat schelden moet doen.. wat vind jij dubio?
dinsdag 9 december 2008 om 14:40
Weetje wat het meeste pijn doet; als je je svonds rot voelt, je ligt in bed en meneer valt in slaap (hij weet dat ik me hardstikke rot voel en hem nodig heb) terwijl ik het liefst fijn nog even klets of wat.. maar hij kan niet meer wakker blijven terwijl t niet eens zo laat is. Ik begrijp dat niet.
Dat moest ik even kwijt, zat er even over na te denken.
Wat vonden jullie het rottigst wat jullie exman/vriend deed?
Ik weet niet iedereen zijn verhaal.. ben er wel benieuwd naar.
Dat moest ik even kwijt, zat er even over na te denken.
Wat vonden jullie het rottigst wat jullie exman/vriend deed?
Ik weet niet iedereen zijn verhaal.. ben er wel benieuwd naar.
dinsdag 9 december 2008 om 15:24
Het doet er niet zo gek veel toe wat ik bijv. het rottigste vond wat mijn ex destijds deed. Feitelijk vind ik nu het rottigste hoe ik ermee omgegaan ben. Dat ik er zo lang in gebleven ben.
Even over het in slaap vallen van je vriend terwijl jij wakker bent. Hij doet toch niks verkeerds? Hij is moe en gaat slapen. Dat jij wat anders zou willen is iets anders, dan dat hij rot doet. Al bleef hij tot de ochtend toe met jou wakker, dat rottige gevoel kan hij niet wegnemen. Dat is iets van jou en zul jij op moeten lossen.
Verder hoop je nogal veel, terwijl de feiten toch uitwijzen dat jullie relatie alleen maar slechter aan het worden is. Soms even een opleving om daarna toch nog dieper te kelderen.Maar dat is niet erg, jij vindt dat je door moet gaan.
Eigenlijk heb jij al lang geen oogkleppen meer op. Je weet goed wat er zich afspeelt en zo nu en dan ontlaad je even door eens woest op hem te worden.
Je verwacht heel veel dingen van hem, terwijl je weet dat hij dat niet nakomen kan.
Wanneer ga je eens kijken hoe jij je houding in deze relatie kan aanpassen om zo tot een volwaardigere relatie te komen?
Even over het in slaap vallen van je vriend terwijl jij wakker bent. Hij doet toch niks verkeerds? Hij is moe en gaat slapen. Dat jij wat anders zou willen is iets anders, dan dat hij rot doet. Al bleef hij tot de ochtend toe met jou wakker, dat rottige gevoel kan hij niet wegnemen. Dat is iets van jou en zul jij op moeten lossen.
Verder hoop je nogal veel, terwijl de feiten toch uitwijzen dat jullie relatie alleen maar slechter aan het worden is. Soms even een opleving om daarna toch nog dieper te kelderen.Maar dat is niet erg, jij vindt dat je door moet gaan.
Eigenlijk heb jij al lang geen oogkleppen meer op. Je weet goed wat er zich afspeelt en zo nu en dan ontlaad je even door eens woest op hem te worden.
Je verwacht heel veel dingen van hem, terwijl je weet dat hij dat niet nakomen kan.
Wanneer ga je eens kijken hoe jij je houding in deze relatie kan aanpassen om zo tot een volwaardigere relatie te komen?
dinsdag 9 december 2008 om 15:40
quote:pom508 schreef op 09 december 2008 @ 15:24:
Het doet er niet zo gek veel toe wat ik bijv. het rottigste vond wat mijn ex destijds deed. Feitelijk vind ik nu het rottigste hoe ik ermee omgegaan ben. Dat ik er zo lang in gebleven ben.
Even over het in slaap vallen van je vriend terwijl jij wakker bent. Hij doet toch niks verkeerds? Hij is moe en gaat slapen. Dat jij wat anders zou willen is iets anders, dan dat hij rot doet. Al bleef hij tot de ochtend toe met jou wakker, dat rottige gevoel kan hij niet wegnemen. Dat is iets van jou en zul jij op moeten lossen.
Verder hoop je nogal veel, terwijl de feiten toch uitwijzen dat jullie relatie alleen maar slechter aan het worden is. Soms even een opleving om daarna toch nog dieper te kelderen.Maar dat is niet erg, jij vindt dat je door moet gaan.
Eigenlijk heb jij al lang geen oogkleppen meer op. Je weet goed wat er zich afspeelt en zo nu en dan ontlaad je even door eens woest op hem te worden.
Je verwacht heel veel dingen van hem, terwijl je weet dat hij dat niet nakomen kan.
Wanneer ga je eens kijken hoe jij je houding in deze relatie kan aanpassen om zo tot een volwaardigere relatie te komen?
Wat ik bedoel.. is dat hij, als we ruzie hebben gehad en hij nare dingen zegt bijv discussie blabla, hij dan opeens moe wordt en dan gaat slapen terwijl ik me rot voel om alles wat hij daarvoor gezegt heeft.
Wanneer ik ga kijken naar mijn eigen houding? Daar probeer ik regelmatig naar te kijken hoor, hoe ik in een discussie ben, hoe ik gewoon ben, hoe ik ben als ik onzeker ben etc etc. Maar door hoe mijn vriend en ik op elkaar reageren is dat soms moeilijk en voor hem ook.
Wat je zegt; zo nu en dan onlaad je je eens door woest op hem te worden.
Dat slaat echt nergens op, weet jij veel hoe ik me ontlaad? Ik ben dit weekend goed kwaad geworden ja. En wil 1 situatie zeggen dat ik dat altijd doe? Jij kunt makkelijk je conclusies trekken en naast je cynische opmerkingen heb je weinig positiefs en motiverends te melden aan mij.
Ik ontlaad me niet opeens in 1x, hij weet heel erg goed wat hij aan me heeft, hoe ik me voel, wat er aan de hand is en wat ik wel en niet kan en hoe hij me erbij moet helpen. Dus opeens onladen hoeft niet. Dit weekend wel door al het besef wat ik heb gekregen en hij er op dat moment niet voor me was dit weekend terwijl ik aangaf dat ik hem nodig had.
En ik verwacht heel erg veel van hem? haha, ik verwacht van hem dat hij respect heeft, me niet uitscheld, zijn boosheid in de hand houd en als hij ergens mee zit, dit zelf oplost of dit met me bespreekt zodat hij niet geïrriteerd of gefrustreerd word en we weer urenlang ruzie krijgen.
Is dat veel verwachten van iemand? Vind ik niet. Hij zegt dat hij me dat kan geven, prima, ik geef hem die kans voor een laatste keer.
Het doet er niet zo gek veel toe wat ik bijv. het rottigste vond wat mijn ex destijds deed. Feitelijk vind ik nu het rottigste hoe ik ermee omgegaan ben. Dat ik er zo lang in gebleven ben.
Even over het in slaap vallen van je vriend terwijl jij wakker bent. Hij doet toch niks verkeerds? Hij is moe en gaat slapen. Dat jij wat anders zou willen is iets anders, dan dat hij rot doet. Al bleef hij tot de ochtend toe met jou wakker, dat rottige gevoel kan hij niet wegnemen. Dat is iets van jou en zul jij op moeten lossen.
Verder hoop je nogal veel, terwijl de feiten toch uitwijzen dat jullie relatie alleen maar slechter aan het worden is. Soms even een opleving om daarna toch nog dieper te kelderen.Maar dat is niet erg, jij vindt dat je door moet gaan.
Eigenlijk heb jij al lang geen oogkleppen meer op. Je weet goed wat er zich afspeelt en zo nu en dan ontlaad je even door eens woest op hem te worden.
Je verwacht heel veel dingen van hem, terwijl je weet dat hij dat niet nakomen kan.
Wanneer ga je eens kijken hoe jij je houding in deze relatie kan aanpassen om zo tot een volwaardigere relatie te komen?
Wat ik bedoel.. is dat hij, als we ruzie hebben gehad en hij nare dingen zegt bijv discussie blabla, hij dan opeens moe wordt en dan gaat slapen terwijl ik me rot voel om alles wat hij daarvoor gezegt heeft.
Wanneer ik ga kijken naar mijn eigen houding? Daar probeer ik regelmatig naar te kijken hoor, hoe ik in een discussie ben, hoe ik gewoon ben, hoe ik ben als ik onzeker ben etc etc. Maar door hoe mijn vriend en ik op elkaar reageren is dat soms moeilijk en voor hem ook.
Wat je zegt; zo nu en dan onlaad je je eens door woest op hem te worden.
Dat slaat echt nergens op, weet jij veel hoe ik me ontlaad? Ik ben dit weekend goed kwaad geworden ja. En wil 1 situatie zeggen dat ik dat altijd doe? Jij kunt makkelijk je conclusies trekken en naast je cynische opmerkingen heb je weinig positiefs en motiverends te melden aan mij.
Ik ontlaad me niet opeens in 1x, hij weet heel erg goed wat hij aan me heeft, hoe ik me voel, wat er aan de hand is en wat ik wel en niet kan en hoe hij me erbij moet helpen. Dus opeens onladen hoeft niet. Dit weekend wel door al het besef wat ik heb gekregen en hij er op dat moment niet voor me was dit weekend terwijl ik aangaf dat ik hem nodig had.
En ik verwacht heel erg veel van hem? haha, ik verwacht van hem dat hij respect heeft, me niet uitscheld, zijn boosheid in de hand houd en als hij ergens mee zit, dit zelf oplost of dit met me bespreekt zodat hij niet geïrriteerd of gefrustreerd word en we weer urenlang ruzie krijgen.
Is dat veel verwachten van iemand? Vind ik niet. Hij zegt dat hij me dat kan geven, prima, ik geef hem die kans voor een laatste keer.
dinsdag 9 december 2008 om 15:53
Het heeft weinig zin Pom aan te vallen, Hannah. Is dat omdat ze dingen zegt die je raken, in de zin van dat ze de vinger op de zere plek legt?
Pom steekt er energie in om jou tot inzicht te krijgen over wat er allemaal gaande is in jouw leven, met geen andere bedoeling dan dat jij hier beter uitkomt, en dat is heel wat meer dan je lieve vriendje voor je over heeft.
Pom steekt er energie in om jou tot inzicht te krijgen over wat er allemaal gaande is in jouw leven, met geen andere bedoeling dan dat jij hier beter uitkomt, en dat is heel wat meer dan je lieve vriendje voor je over heeft.
dinsdag 9 december 2008 om 16:01
Jouw moeheid: meid, er gaat een wereld voor je open als je eenmaal echt klaar bent met deze man. Wat zou het fijn zijn als je alleen nog maar stress voelde over dingen die je zelf heel graag wil. Sterker nog: wat zou het fijn zijn als je geen stress meer voelde. Wanneer je gewoon dingen kunt doen of laten zonder dat je je druk hoeft te maken over hoe je over komt bij iemand anders.
Ik vind een hele hoop rot aan mijn ex maar inderdaad ook het feit dat ik zo lang gebleven ben, dat hij werkelijk vanaf de eerste seconde tot nu in wezen geen spat veranderd is, maar dat ik er zo veel in zag wat er gewoon niet was.
Respect zoals jij die nodig hebt krijg je niet van deze man. Punt.
Ik vind een hele hoop rot aan mijn ex maar inderdaad ook het feit dat ik zo lang gebleven ben, dat hij werkelijk vanaf de eerste seconde tot nu in wezen geen spat veranderd is, maar dat ik er zo veel in zag wat er gewoon niet was.
Respect zoals jij die nodig hebt krijg je niet van deze man. Punt.
dinsdag 9 december 2008 om 16:17
quote:hannah2708 schreef op 09 december 2008 @ 15:40:
[...]
En ik verwacht heel erg veel van hem? haha, ik verwacht van hem dat hij respect heeft, me niet uitscheld, zijn boosheid in de hand houd en als hij ergens mee zit, dit zelf oplost of dit met me bespreekt zodat hij niet geïrriteerd of gefrustreerd word en we weer urenlang ruzie krijgen.
Is dat veel verwachten van iemand? Vind ik niet. Hij zegt dat hij me dat kan geven, prima, ik geef hem die kans voor een laatste keer.
Ja, je verwacht dingen die je niet (lang) van hem zult gaan krijgen, denk ik. Hoe boos je ook wordt, hoezeer je zijn boosheid ook uit de weggaat, hoe goed jij je ook probeert aan te passen, als het er niet in zit dan zal het nooit worden zoals jij het hebben wil.
Ik heb het gevel alsof je tegen beter weten een lieve schat van een man wil maken die dat helemaal niet is en dat je vindt dat je niet op moet geven omdat jíj wil dat het wordt zoals jij het voor je ziet.
Niet alles kun je naar je hand zetten en al helemaal iemands karakter niet.
Wat ik hoop is dat je bij je eigen standpunt kunt blijven en niet weer toegeeft als hij weer gewoon zijn eigen natuur z'n gang laat gaan en dingen doet die voor jou onprettig zijn en daarna gewoon in slaap valt terwijl jij verdriet hebt.
Eenzaam zijn met z'n tweeën is de grootste armoede die er is.
[...]
En ik verwacht heel erg veel van hem? haha, ik verwacht van hem dat hij respect heeft, me niet uitscheld, zijn boosheid in de hand houd en als hij ergens mee zit, dit zelf oplost of dit met me bespreekt zodat hij niet geïrriteerd of gefrustreerd word en we weer urenlang ruzie krijgen.
Is dat veel verwachten van iemand? Vind ik niet. Hij zegt dat hij me dat kan geven, prima, ik geef hem die kans voor een laatste keer.
Ja, je verwacht dingen die je niet (lang) van hem zult gaan krijgen, denk ik. Hoe boos je ook wordt, hoezeer je zijn boosheid ook uit de weggaat, hoe goed jij je ook probeert aan te passen, als het er niet in zit dan zal het nooit worden zoals jij het hebben wil.
Ik heb het gevel alsof je tegen beter weten een lieve schat van een man wil maken die dat helemaal niet is en dat je vindt dat je niet op moet geven omdat jíj wil dat het wordt zoals jij het voor je ziet.
Niet alles kun je naar je hand zetten en al helemaal iemands karakter niet.
Wat ik hoop is dat je bij je eigen standpunt kunt blijven en niet weer toegeeft als hij weer gewoon zijn eigen natuur z'n gang laat gaan en dingen doet die voor jou onprettig zijn en daarna gewoon in slaap valt terwijl jij verdriet hebt.
Eenzaam zijn met z'n tweeën is de grootste armoede die er is.
dinsdag 9 december 2008 om 16:34
quote:mamzelle schreef op 09 december 2008 @ 15:53:
Het heeft weinig zin Pom aan te vallen, Hannah. Is dat omdat ze dingen zegt die je raken, in de zin van dat ze de vinger op de zere plek legt?
Pom steekt er energie in om jou tot inzicht te krijgen over wat er allemaal gaande is in jouw leven, met geen andere bedoeling dan dat jij hier beter uitkomt, en dat is heel wat meer dan je lieve vriendje voor je over heeft.
mamzelle en iseo,
Het is niet mijn bedoeling dr aan te vallen ofzo, ik vind gewoon dat ze wat cynisch op me reageerd en ze leest mijn dingen verkeerd of ze concludeerd dingen en dat is niet nodig. Ze legt het helemaal niet op de zere plek ofzo maar de dingen die ze concludeerd kloppen niet en ze kan bepaalde dingen ook gewoon vragen hoe 't zit.
Ik heb al vaker gezegt dat ik begrijp dat ze het goed bedoeld en ik waardeer haar adviezen ook enzo. Maar dat cynische hoeft van mij niet zo.
Het heeft weinig zin Pom aan te vallen, Hannah. Is dat omdat ze dingen zegt die je raken, in de zin van dat ze de vinger op de zere plek legt?
Pom steekt er energie in om jou tot inzicht te krijgen over wat er allemaal gaande is in jouw leven, met geen andere bedoeling dan dat jij hier beter uitkomt, en dat is heel wat meer dan je lieve vriendje voor je over heeft.
mamzelle en iseo,
Het is niet mijn bedoeling dr aan te vallen ofzo, ik vind gewoon dat ze wat cynisch op me reageerd en ze leest mijn dingen verkeerd of ze concludeerd dingen en dat is niet nodig. Ze legt het helemaal niet op de zere plek ofzo maar de dingen die ze concludeerd kloppen niet en ze kan bepaalde dingen ook gewoon vragen hoe 't zit.
Ik heb al vaker gezegt dat ik begrijp dat ze het goed bedoeld en ik waardeer haar adviezen ook enzo. Maar dat cynische hoeft van mij niet zo.
dinsdag 9 december 2008 om 16:36
quote:mamzelle schreef op 09 december 2008 @ 16:01:
Jouw moeheid: meid, er gaat een wereld voor je open als je eenmaal echt klaar bent met deze man. Wat zou het fijn zijn als je alleen nog maar stress voelde over dingen die je zelf heel graag wil. Sterker nog: wat zou het fijn zijn als je geen stress meer voelde. Wanneer je gewoon dingen kunt doen of laten zonder dat je je druk hoeft te maken over hoe je over komt bij iemand anders.
Ik vind een hele hoop rot aan mijn ex maar inderdaad ook het feit dat ik zo lang gebleven ben, dat hij werkelijk vanaf de eerste seconde tot nu in wezen geen spat veranderd is, maar dat ik er zo veel in zag wat er gewoon niet was.
Respect zoals jij die nodig hebt krijg je niet van deze man. Punt.
Daar heb je helemaal gelijk in mamzelle dankje.
Ja dat zie je pas achteraf..en waarschijnlijk maak ik dat ook mee.
Nee misschien niet, ik weet niet waarom ik twijfel.
maar ik ben er nu wel bewuster mee bezig dan eerst en dat doet me wel goed .
Jouw moeheid: meid, er gaat een wereld voor je open als je eenmaal echt klaar bent met deze man. Wat zou het fijn zijn als je alleen nog maar stress voelde over dingen die je zelf heel graag wil. Sterker nog: wat zou het fijn zijn als je geen stress meer voelde. Wanneer je gewoon dingen kunt doen of laten zonder dat je je druk hoeft te maken over hoe je over komt bij iemand anders.
Ik vind een hele hoop rot aan mijn ex maar inderdaad ook het feit dat ik zo lang gebleven ben, dat hij werkelijk vanaf de eerste seconde tot nu in wezen geen spat veranderd is, maar dat ik er zo veel in zag wat er gewoon niet was.
Respect zoals jij die nodig hebt krijg je niet van deze man. Punt.
Daar heb je helemaal gelijk in mamzelle dankje.
Ja dat zie je pas achteraf..en waarschijnlijk maak ik dat ook mee.
Nee misschien niet, ik weet niet waarom ik twijfel.
maar ik ben er nu wel bewuster mee bezig dan eerst en dat doet me wel goed .
dinsdag 9 december 2008 om 16:42
quote:eleonora schreef op 09 december 2008 @ 16:17:
[...]
Ja, je verwacht dingen die je niet (lang) van hem zult gaan krijgen, denk ik. Hoe boos je ook wordt, hoezeer je zijn boosheid ook uit de weggaat, hoe goed jij je ook probeert aan te passen, als het er niet in zit dan zal het nooit worden zoals jij het hebben wil.
Ik heb het gevel alsof je tegen beter weten een lieve schat van een man wil maken die dat helemaal niet is en dat je vindt dat je niet op moet geven omdat jíj wil dat het wordt zoals jij het voor je ziet.
Niet alles kun je naar je hand zetten en al helemaal iemands karakter niet.
Wat ik hoop is dat je bij je eigen standpunt kunt blijven en niet weer toegeeft als hij weer gewoon zijn eigen natuur z'n gang laat gaan en dingen doet die voor jou onprettig zijn en daarna gewoon in slaap valt terwijl jij verdriet hebt.
Eenzaam zijn met z'n tweeën is de grootste armoede die er is.
Lieve eleonora,
Nee dat begrijp ik heel goed. Ik wil me ook niet meer aanpassen en ik wil meer mezelf zijn, niet zoveel om hem denken maar weer wat zelfvertrouwen in mezelf krijgen.
Hij is aan de kant ook erg lief, zorgzaam enzo maar dat kan zomaar omslaan en hij geeft bepaalde dingen aan, hoe 't komt etc en dan denk ik, oh dus zo ben je gewoon. Ik ben denk ik aan het ontdekken dat hij in bepaalde dingen zo is, ipv dat het aan mij ligt zoals hij zegt. (als ik bepaalde dingen van vroeger hoor, van zijn vrienden/familie dan herken ik bepaalde dingen wel)
Ik weet dat je iemands karakter niet kunt veranderen en dat hoeft ook niet, alleen als iemand continue zegt dat het door mij komt dan denk je dat dat ook zo is en dan weet je niet of het karakter is of een aangeleerde manier van doen zegmaar. Als je weet dat het iemands karakter is dan is de keuze veel makkelijker dan als je denkt dat het ook door jou komt.
En in bepaalde situaties zal het ook door mij komen en daardoor ga ik weer werken en pff.
Nee dat wil ik ook zeker niet meer.
idd..
[...]
Ja, je verwacht dingen die je niet (lang) van hem zult gaan krijgen, denk ik. Hoe boos je ook wordt, hoezeer je zijn boosheid ook uit de weggaat, hoe goed jij je ook probeert aan te passen, als het er niet in zit dan zal het nooit worden zoals jij het hebben wil.
Ik heb het gevel alsof je tegen beter weten een lieve schat van een man wil maken die dat helemaal niet is en dat je vindt dat je niet op moet geven omdat jíj wil dat het wordt zoals jij het voor je ziet.
Niet alles kun je naar je hand zetten en al helemaal iemands karakter niet.
Wat ik hoop is dat je bij je eigen standpunt kunt blijven en niet weer toegeeft als hij weer gewoon zijn eigen natuur z'n gang laat gaan en dingen doet die voor jou onprettig zijn en daarna gewoon in slaap valt terwijl jij verdriet hebt.
Eenzaam zijn met z'n tweeën is de grootste armoede die er is.
Lieve eleonora,
Nee dat begrijp ik heel goed. Ik wil me ook niet meer aanpassen en ik wil meer mezelf zijn, niet zoveel om hem denken maar weer wat zelfvertrouwen in mezelf krijgen.
Hij is aan de kant ook erg lief, zorgzaam enzo maar dat kan zomaar omslaan en hij geeft bepaalde dingen aan, hoe 't komt etc en dan denk ik, oh dus zo ben je gewoon. Ik ben denk ik aan het ontdekken dat hij in bepaalde dingen zo is, ipv dat het aan mij ligt zoals hij zegt. (als ik bepaalde dingen van vroeger hoor, van zijn vrienden/familie dan herken ik bepaalde dingen wel)
Ik weet dat je iemands karakter niet kunt veranderen en dat hoeft ook niet, alleen als iemand continue zegt dat het door mij komt dan denk je dat dat ook zo is en dan weet je niet of het karakter is of een aangeleerde manier van doen zegmaar. Als je weet dat het iemands karakter is dan is de keuze veel makkelijker dan als je denkt dat het ook door jou komt.
En in bepaalde situaties zal het ook door mij komen en daardoor ga ik weer werken en pff.
Nee dat wil ik ook zeker niet meer.
idd..
dinsdag 9 december 2008 om 17:13
quote:hannah2708 schreef op 09 december 2008 @ 16:42:
[...]
Lieve eleonora,
Nee dat begrijp ik heel goed. Ik wil me ook niet meer aanpassen en ik wil meer mezelf zijn, niet zoveel om hem denken maar weer wat zelfvertrouwen in mezelf krijgen.
Hij is aan de kant ook erg lief, zorgzaam enzo maar dat kan zomaar omslaan en hij geeft bepaalde dingen aan, hoe 't komt etc en dan denk ik, oh dus zo ben je gewoon. Ik ben denk ik aan het ontdekken dat hij in bepaalde dingen zo is, ipv dat het aan mij ligt zoals hij zegt. (als ik bepaalde dingen van vroeger hoor, van zijn vrienden/familie dan herken ik bepaalde dingen wel)
Ik weet dat je iemands karakter niet kunt veranderen en dat hoeft ook niet, alleen als iemand continue zegt dat het door mij komt dan denk je dat dat ook zo is en dan weet je niet of het karakter is of een aangeleerde manier van doen zegmaar. Als je weet dat het iemands karakter is dan is de keuze veel makkelijker dan als je denkt dat het ook door jou komt.
En in bepaalde situaties zal het ook door mij komen en daardoor ga ik weer werken en pff.
Nee dat wil ik ook zeker niet meer.
idd..
Het feit dat je nu, nog in zo'n beginnende relatie al bezig bent met wat er allemaal aan mankeert, zo jammer.
In een relatie is het echt zaak dat je elkaar accepteert zoals je bent, jij en hij allebei. Er moet niet gewerkt hoeven worden, hooguit hier en daar een beetje bijgestuurd en verdrietig gaan slapen na een scheldpartij is helemaal naatje natuurlijk.
Maar Hannah, op dit moment denk ik dat de man waar je verliefd op bent toch nog een soort van held voor je is. Ik zei het al eerder, je bent een gewaarschuwde vrouw, ik hoop dat je daarmee je voordeel doet en niet zoiets gaat doen als samenwonen en kinderen krijgen met deze meneer.
[...]
Lieve eleonora,
Nee dat begrijp ik heel goed. Ik wil me ook niet meer aanpassen en ik wil meer mezelf zijn, niet zoveel om hem denken maar weer wat zelfvertrouwen in mezelf krijgen.
Hij is aan de kant ook erg lief, zorgzaam enzo maar dat kan zomaar omslaan en hij geeft bepaalde dingen aan, hoe 't komt etc en dan denk ik, oh dus zo ben je gewoon. Ik ben denk ik aan het ontdekken dat hij in bepaalde dingen zo is, ipv dat het aan mij ligt zoals hij zegt. (als ik bepaalde dingen van vroeger hoor, van zijn vrienden/familie dan herken ik bepaalde dingen wel)
Ik weet dat je iemands karakter niet kunt veranderen en dat hoeft ook niet, alleen als iemand continue zegt dat het door mij komt dan denk je dat dat ook zo is en dan weet je niet of het karakter is of een aangeleerde manier van doen zegmaar. Als je weet dat het iemands karakter is dan is de keuze veel makkelijker dan als je denkt dat het ook door jou komt.
En in bepaalde situaties zal het ook door mij komen en daardoor ga ik weer werken en pff.
Nee dat wil ik ook zeker niet meer.
idd..
Het feit dat je nu, nog in zo'n beginnende relatie al bezig bent met wat er allemaal aan mankeert, zo jammer.
In een relatie is het echt zaak dat je elkaar accepteert zoals je bent, jij en hij allebei. Er moet niet gewerkt hoeven worden, hooguit hier en daar een beetje bijgestuurd en verdrietig gaan slapen na een scheldpartij is helemaal naatje natuurlijk.
Maar Hannah, op dit moment denk ik dat de man waar je verliefd op bent toch nog een soort van held voor je is. Ik zei het al eerder, je bent een gewaarschuwde vrouw, ik hoop dat je daarmee je voordeel doet en niet zoiets gaat doen als samenwonen en kinderen krijgen met deze meneer.
dinsdag 9 december 2008 om 18:14
Hannah, ik heb helemaal geen cynische ondertoon richting jou gehad. Alles wat ik zeg baseer ik op wat jij hier allemaal vertelt.
Je vergeet dat wij allemaal in een ongelijkwaardige relatie gezeten hebben en dat wij allemaal weten hoe doelloos je bezig kunt zijn in zo'n relatie,
Ik vind het niet erg dat je nu je boosheid op mij richt. Die boosheid zit in je vanwege deze relatie en niet vanwege mij. Soms moet je ontladen richting je vriend en nu een keer richting mij. Ik hoef maar even iets te zeggen over een punt waar de confrontatie nog te pijnlijk is en je wordt boos. Zegt echt veel over de slechte situatie waar je je in bevindt en helemaal niets over mijn ondertoon.
Aan de ene kant schreeuw je dat je jezelf wilt zijn, aan de andere kant weet je van gekkigheid niet meer hoe je je aan moet passen in deze relatie. Hoop is het enige wat nog rest hier.Ik heb nergens ook nog maar een zin kunnen lezen waaruit ik op kon maken dat er nog sprake is van liefde.
Je vergeet dat wij allemaal in een ongelijkwaardige relatie gezeten hebben en dat wij allemaal weten hoe doelloos je bezig kunt zijn in zo'n relatie,
Ik vind het niet erg dat je nu je boosheid op mij richt. Die boosheid zit in je vanwege deze relatie en niet vanwege mij. Soms moet je ontladen richting je vriend en nu een keer richting mij. Ik hoef maar even iets te zeggen over een punt waar de confrontatie nog te pijnlijk is en je wordt boos. Zegt echt veel over de slechte situatie waar je je in bevindt en helemaal niets over mijn ondertoon.
Aan de ene kant schreeuw je dat je jezelf wilt zijn, aan de andere kant weet je van gekkigheid niet meer hoe je je aan moet passen in deze relatie. Hoop is het enige wat nog rest hier.Ik heb nergens ook nog maar een zin kunnen lezen waaruit ik op kon maken dat er nog sprake is van liefde.
dinsdag 9 december 2008 om 18:29
Pommie, je bent lief, je ontroert me met deze posting. Ik herken zo veel van mezelf in Hannah. Moe zijn en toch die hoop houden dat het goedkomt. Omdat je zó graag wil dat het liefde is wat je terugkrijgt voor wat je er allemaal in stopt. Dat zó graag willen dat je zelfs van alles aan jezelf wil veranderen, je aanpassen, je eigen gedrag kritisch onder de loep neemt, omdat je het geluk op die manier af wil dwingen en liefgehad wil worden door iemand die je nooit lief zal hebben op een manier waarop je dat wenste voor jezelf.
dinsdag 9 december 2008 om 18:42
pom..
Misschien ook wel, mijn excuses dan.. ik weet het ook niet meer
je hebt gelijk dat ik van gekkigheid niet meer weet hoe ik me moet aanpassen in de relatie. Ben verward en ik wil het, het liefst achter me laten en verdergaan.
Voel nog wel liefde maar heb wel angst om dat toe te laten. Omdat ik bang ben dat het me dan meer pijn doet of ik weer teleurgesteld raak ofzoiets.
Misschien ook wel, mijn excuses dan.. ik weet het ook niet meer
je hebt gelijk dat ik van gekkigheid niet meer weet hoe ik me moet aanpassen in de relatie. Ben verward en ik wil het, het liefst achter me laten en verdergaan.
Voel nog wel liefde maar heb wel angst om dat toe te laten. Omdat ik bang ben dat het me dan meer pijn doet of ik weer teleurgesteld raak ofzoiets.
dinsdag 9 december 2008 om 18:50
quote:eleonora schreef op 09 december 2008 @ 18:29:
Pommie, je bent lief, je ontroert me met deze posting. Ik herken zo veel van mezelf in Hannah. Moe zijn en toch die hoop houden dat het goedkomt. Omdat je zó graag wil dat het liefde is wat je terugkrijgt voor wat je er allemaal in stopt. Dat zó graag willen dat je zelfs van alles aan jezelf wil veranderen, je aanpassen, je eigen gedrag kritisch onder de loep neemt, omdat je het geluk op die manier af wil dwingen en liefgehad wil worden door iemand die je nooit lief zal hebben op een manier waarop je dat wenste voor jezelf.
Klopt helemaal eleonora..
Heb er zoveel in gestopt.. dat wil je echt niet weten.
Zoveel enthousiastme, motivatie, mega,mega,megaveel liefde.
Hij geeft me het gevoel dat ik nergens tevreden mee ben maar dat is niet waar en dat is frustrerend.
Nee precies... Weetje, daarom wil ik ook geen moeite meer doen, niet praten, zeuren, vragen, uitleggen etc niks meer.. wil mezelf weer wat zijn.
Ach ik weet het ook niet meer haha.
Pommie, je bent lief, je ontroert me met deze posting. Ik herken zo veel van mezelf in Hannah. Moe zijn en toch die hoop houden dat het goedkomt. Omdat je zó graag wil dat het liefde is wat je terugkrijgt voor wat je er allemaal in stopt. Dat zó graag willen dat je zelfs van alles aan jezelf wil veranderen, je aanpassen, je eigen gedrag kritisch onder de loep neemt, omdat je het geluk op die manier af wil dwingen en liefgehad wil worden door iemand die je nooit lief zal hebben op een manier waarop je dat wenste voor jezelf.
Klopt helemaal eleonora..
Heb er zoveel in gestopt.. dat wil je echt niet weten.
Zoveel enthousiastme, motivatie, mega,mega,megaveel liefde.
Hij geeft me het gevoel dat ik nergens tevreden mee ben maar dat is niet waar en dat is frustrerend.
Nee precies... Weetje, daarom wil ik ook geen moeite meer doen, niet praten, zeuren, vragen, uitleggen etc niks meer.. wil mezelf weer wat zijn.
Ach ik weet het ook niet meer haha.
