Kinderen
alle pijlers
eenkennigheid oppaskindje!
donderdag 11 december 2008 om 20:03
Hallo!
Ik ben al een tijdje aan het oppassen op een ontzettend lief meisje! Ze is nu ongeveer 7 - 8 maanden oud. Meestal zie ik haar weinig, ik pas 's avonds op en als ik kom slaapt ze al. Soms moet ik even een speen terug geven of haar troosten. Een aantal keren heb ik haar nog eventjes wakker gezien. Ik merk dat ze best eenkennig is. Ze merkt wanneer haar ouders er even niet zijn en er een vreemde bij haar bedje verschijnt. Erg logisch natuurlijk! maar voor mij ook best lastig.
Ik houdt het vaak kort: niet praten, speen terug geven, goed toedekken en weer rustig het kamertje uitlopen. Ze begint namelijk harder te huilen als ze mij ziet..:S
Nu het volgende: volgende week pas ik op, een complete avond. Ik zal haar dus een voeding moeten geven, op bed moeten brengen etc. Ik zie er zelf niet heel erg tegenop, het is mijn 'werk'. Maar wel vervelend dat het kindje eenkennig is. Zijn er tips verder om het geen drama te laten worden?
Ik ben al een tijdje aan het oppassen op een ontzettend lief meisje! Ze is nu ongeveer 7 - 8 maanden oud. Meestal zie ik haar weinig, ik pas 's avonds op en als ik kom slaapt ze al. Soms moet ik even een speen terug geven of haar troosten. Een aantal keren heb ik haar nog eventjes wakker gezien. Ik merk dat ze best eenkennig is. Ze merkt wanneer haar ouders er even niet zijn en er een vreemde bij haar bedje verschijnt. Erg logisch natuurlijk! maar voor mij ook best lastig.
Ik houdt het vaak kort: niet praten, speen terug geven, goed toedekken en weer rustig het kamertje uitlopen. Ze begint namelijk harder te huilen als ze mij ziet..:S
Nu het volgende: volgende week pas ik op, een complete avond. Ik zal haar dus een voeding moeten geven, op bed moeten brengen etc. Ik zie er zelf niet heel erg tegenop, het is mijn 'werk'. Maar wel vervelend dat het kindje eenkennig is. Zijn er tips verder om het geen drama te laten worden?
donderdag 11 december 2008 om 20:10
Ik zou een stuk eerder komen zodat je rustig ip de bank kunt zitten terwijl haar ouders er zijn. Zo kan ze de kat uit de boom kijken en ze gaat vast vanzelf wel met je spelen. Samen de ouders uitzwaaien en dan wat gezelligs doen.
Haar ouders zullen het zelf ook wel doen, maar vraag ze wat het eet- en bedritueel precies is, zodat je daarop kunt inhaken en wat ze nou echt leuk vindt om te doen, zodat je voor het geval dat wat afleiding kunt bieden.
Succes!
Haar ouders zullen het zelf ook wel doen, maar vraag ze wat het eet- en bedritueel precies is, zodat je daarop kunt inhaken en wat ze nou echt leuk vindt om te doen, zodat je voor het geval dat wat afleiding kunt bieden.
Succes!
donderdag 11 december 2008 om 20:36
quote:lara1978 schreef op 11 december 2008 @ 20:10:
Ik zou een stuk eerder komen zodat je rustig ip de bank kunt zitten terwijl haar ouders er zijn. Zo kan ze de kat uit de boom kijken en ze gaat vast vanzelf wel met je spelen. Samen de ouders uitzwaaien en dan wat gezelligs doen.
Nou, dat werkte bij mijn dochter juist averechts. Hier moest de overdracht juist zo kort mogelijk en tja, je loopt het risico dat je de hele tijd met een huilend kind zit. Dat is hier ook wel eens gebeurd. Heel vervelend, maar het is niet anders. Dit is een fase waar alle kinderen gewoon doorheen moeten en de ene heeft het erger dan de ander.
Ik snap dat je er tegenop ziet, maar ik denk dat je niet veel anders kunt doen dan het maar over je heen laten komen. Zorg in ieder geval dat er voldoende afleiding is en overleg goed met de ouders wat je doet als het ècht niet gaat (wel bellen, niet bellen) en welke trucendoos zij normaal opentrekken om hun kind rustig te houden.
Zeker als dit een vast oppasadres is, kun je niet veel anders dan toch gewoon maar gaan en blijven oppassen, zodat je het kind in kwestie in ieder geval de kans geeft om toch vertrouwd met je te raken.
Op de creche zeiden ze dat het wel vaker voorkomt en dat het meestal na een paar weken weer over is. Dat is ook onze ervaring, al moest onze dochter een paar maanden huilen zodra mijn schoonmoeder alleen al in zicht kwam. Heel vervelend, vooral ook voor mijn schoonmoeder (die echt héél erg leuk is met kinderen en die hartstikke dol is op haar kleindochter), maar je doet er echt helemaal niets aan. Behalve dus toch contact blijven zoeken en wachten tot het over gaat.
Sterkte ermee!
Ik zou een stuk eerder komen zodat je rustig ip de bank kunt zitten terwijl haar ouders er zijn. Zo kan ze de kat uit de boom kijken en ze gaat vast vanzelf wel met je spelen. Samen de ouders uitzwaaien en dan wat gezelligs doen.
Nou, dat werkte bij mijn dochter juist averechts. Hier moest de overdracht juist zo kort mogelijk en tja, je loopt het risico dat je de hele tijd met een huilend kind zit. Dat is hier ook wel eens gebeurd. Heel vervelend, maar het is niet anders. Dit is een fase waar alle kinderen gewoon doorheen moeten en de ene heeft het erger dan de ander.
Ik snap dat je er tegenop ziet, maar ik denk dat je niet veel anders kunt doen dan het maar over je heen laten komen. Zorg in ieder geval dat er voldoende afleiding is en overleg goed met de ouders wat je doet als het ècht niet gaat (wel bellen, niet bellen) en welke trucendoos zij normaal opentrekken om hun kind rustig te houden.
Zeker als dit een vast oppasadres is, kun je niet veel anders dan toch gewoon maar gaan en blijven oppassen, zodat je het kind in kwestie in ieder geval de kans geeft om toch vertrouwd met je te raken.
Op de creche zeiden ze dat het wel vaker voorkomt en dat het meestal na een paar weken weer over is. Dat is ook onze ervaring, al moest onze dochter een paar maanden huilen zodra mijn schoonmoeder alleen al in zicht kwam. Heel vervelend, vooral ook voor mijn schoonmoeder (die echt héél erg leuk is met kinderen en die hartstikke dol is op haar kleindochter), maar je doet er echt helemaal niets aan. Behalve dus toch contact blijven zoeken en wachten tot het over gaat.
Sterkte ermee!
vrijdag 12 december 2008 om 10:48
Ik heb zelf oppaskinderen gehad, en als er eentje wakker werd dan begon ik al op de trap naar boven te praten. Ik kom eraan schat, wat is er dan. Moet je zo huilen... dat soort teksten. Zodat ze vantevoren wisten dat niet mama aan het bed zou staan maar iemand anders. Want laten we even eerlijk zijn, als jij slaapt en wakker wordt omdat er iemand naast je staat, en je verwacht je eigen man/vriend, en er zou dan een vreemde staan, dan zou je het ook op een brullen zetten.
Voor de rest kun je inderdaad weinig doen, je bent nou eenmaal niet mama en er is een periode dat kinderen heel erg aan 1 persoon hangen en de rest afwijzen. Wat wel belangrijk is, probeer niet om haar af te leiden zodat mama stiekem kan wegsluipen. Dus inderdaad samen dag zwaaien, zodat het voor haar duidelijk is dat mama in de auto weg is, en zij de avond met jou moet doorbrengen.
Voor de rest kun je inderdaad weinig doen, je bent nou eenmaal niet mama en er is een periode dat kinderen heel erg aan 1 persoon hangen en de rest afwijzen. Wat wel belangrijk is, probeer niet om haar af te leiden zodat mama stiekem kan wegsluipen. Dus inderdaad samen dag zwaaien, zodat het voor haar duidelijk is dat mama in de auto weg is, en zij de avond met jou moet doorbrengen.
vrijdag 12 december 2008 om 10:50
vrijdag 12 december 2008 om 10:57
Ik vind eigenlijk ook het beste om eerder te komen zodat je haar dan nog ziet, dan went ze automatisch aan je. Ik bedoel ze ligt te slapen als jij komt, en wordt ze wakker en dan ziet ze ineens een vreemde in haar slaapkamer. Vind het dan niet gek dat ze dan huilt als ze jou ziet. Ze kan jou op deze manier toch nooit leren kennen en vertrouwen in jou krijgen.
Ik zou het zelf belangrijk als mijn kids weten wie er in huis is papa en mama even weg zijn.
Ik zou het zelf belangrijk als mijn kids weten wie er in huis is papa en mama even weg zijn.
vrijdag 12 december 2008 om 13:02
Ik heb ook wel eens een hele avond met een huilend neefje gezeten. Ik paste wel eens op maar niet zo heel regelmatig. Ik heb uiteindelijk neefje in de buggy gezet en hem rustig heen en weer gerold dat was de enige om hem stil te houden. Let wel dit alles moest allemaal gebeuren terwijl ik uit zicht was. Zodra ik weer in beeld kwam zette hij het weer op het krijsen. Tja heel veel kun je er niet aan doen. Ik heb hem toen wel eerder in bed gelegd dan normaal en hij is als een roos in slaap gevallen.
vrijdag 12 december 2008 om 14:07
Aan eenkennigheid valt inderdaad niet zoveel te doen. Eerder komen lukt vaak niet echt. Ik kom gelijk uit mijn werk naar het oppasadres, dan slaapt ze vaak al een poosje.
Ik weet dat het kindje het lekker vind als er wat muziek is, of even door de achtertuin op de arm te wandelen, soms even in de wipstoel. Toen ze nog wat jonger was, kwam ik er ook eens toen ze nog even wakker was. Zodra ze mij zag: huilen!
Vind het erg vervelend voor de ouders, niks aan te doen. Ik hoop dat het me lukt om een band te krijgen met het kindje, ondanks dat ik haar niet met vaste regelmaat zie. Ik zal ook nog even met de ouders deze week overleggen wat ik nog meer kan doen om haar rustig te krijgen/laten wennen. Ze hadden me wel laatst eens verteld dat ze inderdaad ook huilt bij de schoonouders, als die gingen oppassen. Dus ben benieuwd hoe de avond zal verlopen!
Ik weet dat het kindje het lekker vind als er wat muziek is, of even door de achtertuin op de arm te wandelen, soms even in de wipstoel. Toen ze nog wat jonger was, kwam ik er ook eens toen ze nog even wakker was. Zodra ze mij zag: huilen!
Vind het erg vervelend voor de ouders, niks aan te doen. Ik hoop dat het me lukt om een band te krijgen met het kindje, ondanks dat ik haar niet met vaste regelmaat zie. Ik zal ook nog even met de ouders deze week overleggen wat ik nog meer kan doen om haar rustig te krijgen/laten wennen. Ze hadden me wel laatst eens verteld dat ze inderdaad ook huilt bij de schoonouders, als die gingen oppassen. Dus ben benieuwd hoe de avond zal verlopen!
vrijdag 12 december 2008 om 16:54
Oh, ik bedoelde met eerder komen dat de oppas er al een tijdje zat voordat ik weg ging. Dat werkte vaak averechts, want dan voelde ze al op haar klompen aan dat er iets ging gebeuren en klampte ze zich alleen maar harder aan mij vast. Om de schade te beperken, nam ik zo kort en bondig mogelijk afscheid en vertrok ik vrijwel direct na de komst van de oppas of na de aankomst op het kdv.
Bij een kind dat al slaapt en huilend wakker wordt, zou ik ook op de trap al gaan praten. En inderdaad toch een paar keer een uurtje overdag gaan oppassen, zodat ze wat beter aan je kan wennen.
Bij een kind dat al slaapt en huilend wakker wordt, zou ik ook op de trap al gaan praten. En inderdaad toch een paar keer een uurtje overdag gaan oppassen, zodat ze wat beter aan je kan wennen.
zondag 14 december 2008 om 12:31
Dat 'overdag' oppassen gaat nu dus ook gebeuren. Begin van de avond ben ik er en zie haar dan nog een tijdje wakker als het goed is
Bij sommige kinderen wordt het inderdaad een grotere drama als ouders blijven plakken en uitgebreid afscheid nemen.. Even een beetje uit proberen hoe dit gaat en wat de beste manier zou zijn.
Bij sommige kinderen wordt het inderdaad een grotere drama als ouders blijven plakken en uitgebreid afscheid nemen.. Even een beetje uit proberen hoe dit gaat en wat de beste manier zou zijn.
zondag 14 december 2008 om 17:38
Ik heb ook altijd veel opgepast `vroeger`. Als een kindje wat eenkennig werd en ik moest voor langere tijd op gaan passen en dus ook de baby zou zien als hij wakker was dan ging ik de week ervoor af en toe langs om koffie te drinken met zijn moeder en wat met hem te spelen. Zodat hij me zag en beter leerde kennen. Gaf hem dan ook zijn eten waar zijn mama bij was en bracht hem mee naar bed zodat hij me in elk geval vaker had gezien. Dit werkte wel goed.
Ik weet niet of je die tijd hebt?
Succes!
Ik weet niet of je die tijd hebt?
Succes!
maandag 15 december 2008 om 11:02
Ik heb zelf niet heel veel tijd verder, de ouders van het kindje trouwens ook niet. Het kindje gaat een aantal dagen in de week naar de kinderopvang en de ouders werken beide (volgens mij alle dagen) en zijn dan 's avonds thuis. Een druk bestaan dus.
Hoop dat het gewoon goed gaat En niet de hele avond met een huilende baby zit....
Hoop dat het gewoon goed gaat En niet de hele avond met een huilende baby zit....
