Psyche
alle pijlers
ADD / ADHD.....
dinsdag 8 mei 2007 om 09:16
Weet niet of dit de goede pijler is....
Maar wie heeft er ADD of ADHD of denkt dat hij / zij het heeft? Hoe ga je ermee om, wat is de reden om je wel of niet te laten diagnosticeren, weet jouw omgeving het en en en en.....
Ik denk zelf ADD te hebben, maar weet nog niet of en hoe ik dit wil laten onderzoeken. Sinds de puberteit ben ik ermee gaan worstelen en ik krijg er steeds meer last van, tegen dingen aanlopen en niet weten hoe je het moet aanpakken....
Dus.... laat weten of je mensen kent die dit ook hebben of dat jij zelf er last van hebt en hoe je ermee om kan gaan!
Alvast bedankt forummers!
Maar wie heeft er ADD of ADHD of denkt dat hij / zij het heeft? Hoe ga je ermee om, wat is de reden om je wel of niet te laten diagnosticeren, weet jouw omgeving het en en en en.....
Ik denk zelf ADD te hebben, maar weet nog niet of en hoe ik dit wil laten onderzoeken. Sinds de puberteit ben ik ermee gaan worstelen en ik krijg er steeds meer last van, tegen dingen aanlopen en niet weten hoe je het moet aanpakken....
Dus.... laat weten of je mensen kent die dit ook hebben of dat jij zelf er last van hebt en hoe je ermee om kan gaan!
Alvast bedankt forummers!
donderdag 11 december 2008 om 23:10
@ pippin, mss is je dosis te hoog? probeer eens een halt tabletje ipv een hele.
De eerste dag voelde ik me heel vreemd. suffig en stoned. en idd jhoofdpijn en droge mond. en last van mijn darmen. Na een paar weken was dat wel over. droge mond heb ik af en toe nog wel, hoofdpijn heel soms.
Merk wel dat t slecjht us voor mijn huid, zit redelijk onder de puisten nu. Maar ik vind het zo hgeerlijk om gewoon een film tot het einde te kunnen kijken zonder halverwege steeds te moeten kijken hope lang ik nog moet. zo fijn om na de lunchpauze niet compleett uitgev;poerd te zijn van vermoeidheid. om tijdens een vergadering te weten waar het over gaat ipv hoeveel treinen er zijn langsgekomen, hoevel spotjes er in het plafond zitten en dat collega x elke zin eindigt met "he"
Door de ritalin trouwens ook 7 kilo kwijt in een maand of 3. al mijn broeken zijn nu echt te wijd. als de kerstbonus binnen is maar ens flink gaan shoppen.
De eerste dag voelde ik me heel vreemd. suffig en stoned. en idd jhoofdpijn en droge mond. en last van mijn darmen. Na een paar weken was dat wel over. droge mond heb ik af en toe nog wel, hoofdpijn heel soms.
Merk wel dat t slecjht us voor mijn huid, zit redelijk onder de puisten nu. Maar ik vind het zo hgeerlijk om gewoon een film tot het einde te kunnen kijken zonder halverwege steeds te moeten kijken hope lang ik nog moet. zo fijn om na de lunchpauze niet compleett uitgev;poerd te zijn van vermoeidheid. om tijdens een vergadering te weten waar het over gaat ipv hoeveel treinen er zijn langsgekomen, hoevel spotjes er in het plafond zitten en dat collega x elke zin eindigt met "he"
Door de ritalin trouwens ook 7 kilo kwijt in een maand of 3. al mijn broeken zijn nu echt te wijd. als de kerstbonus binnen is maar ens flink gaan shoppen.
donderdag 11 december 2008 om 23:26
quote:return_of_kreng schreef op 11 december 2008 @ 23:10:. om tijdens een vergadering te weten waar het over gaat ipv hoeveel treinen er zijn langsgekomen, hoevel spotjes er in het plafond zitten en dat collega x elke zin eindigt met "he".
Ach ja!!!!.....
Weet je waar ik dan last van ga krijgen... Ik "MOET" mensen dan gaan imiteren......Hoe ze zitten, hoe ze hun haar naar achter gooien...Hoe afwijkender hoe mooier....
Da's helemaal niet leuk
JOjanneke ( die soms wel lol heeft om de gene van mijn wederhelft)
Ach ja!!!!.....
Weet je waar ik dan last van ga krijgen... Ik "MOET" mensen dan gaan imiteren......Hoe ze zitten, hoe ze hun haar naar achter gooien...Hoe afwijkender hoe mooier....
Da's helemaal niet leuk
JOjanneke ( die soms wel lol heeft om de gene van mijn wederhelft)
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
donderdag 11 december 2008 om 23:59
Return of kreng; Die halve pil ga ik zeker onthouden. Heb vandaag pas mijn eerste dag gehad, dus kijk het nog even aan. Ik heb over een paar dagen een belasfpraak met de pyschiater. Mocht ik er na het weekend nog last van hebben of het in iedergeval niet afgenomen zijn, dan bel ik maandag even en leg de psych wel voor, die halve. Thanx voor de tip!
Ik ga lekker slapen. Ben zo moe
Ik ga lekker slapen. Ben zo moe
vrijdag 12 december 2008 om 00:17
Pippin, gewoon doorzetten! Had ook last van van alles in het begin. En hield ook een A-4 tje bij van bijwerkingen, maar voor mij was dat juist niet goed denk ik achteraf. Op een gegeven moment wist ik niet goed meer wat waar van kwam enzo en ging ik vreselijk op mijn lichaam letten. Uiteindelijk zijn een heleboel dingen verdwenen en sommige dingen pas na weeeeeeeeken. Een aantal dingen (somber, bozig) kwamen juist pas na één week en verdwenen later ook weer. Dus je kunt er denk ik nog niet veel over zeggen.
Hoofdpijn, stoned, droge mond enzo had ik in de eerste dagen. Merk je al iets positiefs? Ik had dat wel een beetje met 3x10mg namelijk.
Succes!
Hoofdpijn, stoned, droge mond enzo had ik in de eerste dagen. Merk je al iets positiefs? Ik had dat wel een beetje met 3x10mg namelijk.
Succes!
vrijdag 12 december 2008 om 10:48
You go girl Pippin!
Goeie dingen gelezen hier van de laatste dagen.
Ben zelf wat minder aanwezig, heb 'mot' met mijn ouders en dat vind ik heel vervelend. Ik voel me niet serieus genomen in mijn werk en de manier waarop ik mijn leven nu vorm geef. Dat is heel pijnlijk, omdat ik juist het gevoel heb het nu helemaal goed voor elkaar te hebben en daar heel tevreden mee ben. Blijkt dat mijn ouders, maar ook mijn schoonmoeder en man, zich zorgen maken, bang zijn dat ik teveel hooi op mijn vork neem en te ongestructureerd bezig ben.
Ik kan me voorstellen dat het zo lijkt, en teveel hooi was ook zo de afgelopen weken, maar was nu eenmaal een samenloop van omstandigheden omdat ik op meerdere fronten tegelijk met nieuwe dingen begon. Wat ik heel lastig vind, is dat ze niet gewoon aan mij vragen waar ik mee bezig ben. En als ik te snel ga (want ik ga voor de meeste mensen vaak véél te snel), gewoon nog eens vragen en nog eens als het nodig is.
Ook heb ik het gevoel mij te moeten verdedigen over werk in combinatie met huis en gezin. Die vragen zal mijn man dus nooit krijgen. Poehpoeh, wat een cliché zeg, bah.
Wat blijkbaar meespeelt, is dat ik vanuit huis werk. Als ik twee of drie dagen per week buitenshuis zou werken, zou ik er minder van horen volgens mij. Dan heb je een duidelijke baan. Ook denken mijn naasten dat ik structuur nodig heb, vanwege mijn vermeende aandoening. (zegt mijn vader ook nog een paar keer 'door je ADSL of hoe dat ook heet', nee dan voel je je lekker serieus genomen...)
Ik kan juist niet goed tegen structuur. Dan verveel ik me onmiddellijk te pletter. Als werk maar voortkabbelt kom ik heel moeilijk tot dingen. Ik heb deadlines nodig. Die geven soms stress, jazeker, maar zorgen er wel voor dat ik in actie kom.
Vanuit mezelf ben ik gewoon moeilijk te motiveren, dat is balen maar is nu eenmaal niet anders.
Dat probeer ik maar steeds uit te leggen aan iedereen, dat ik te dealen heb met wie ik ben, zo goed en zo kwaad als het gaat. En als mij dat lukt, op mijn manier, heeft dat weer een positieve weerslag op mijn gezin.
Anyway. Ik heb straks ruim een half uur besteed aan het uitputtend uitleggen hiervan aan mijn schoonmoeder. Heb de mail besloten met te schrijven dat dit de laatste keer geweest is dat ik me voor mijn gevoel heb zitten verdedigen.
Ze bekijken het maar met z'n allen. Het is mijn leven en als ik dat op de rit heb - en dat heb ik nu voor m'n gevoel - is dat het beste voor iedereen.
Ik heb gezegd.
xx lisa.
Goeie dingen gelezen hier van de laatste dagen.
Ben zelf wat minder aanwezig, heb 'mot' met mijn ouders en dat vind ik heel vervelend. Ik voel me niet serieus genomen in mijn werk en de manier waarop ik mijn leven nu vorm geef. Dat is heel pijnlijk, omdat ik juist het gevoel heb het nu helemaal goed voor elkaar te hebben en daar heel tevreden mee ben. Blijkt dat mijn ouders, maar ook mijn schoonmoeder en man, zich zorgen maken, bang zijn dat ik teveel hooi op mijn vork neem en te ongestructureerd bezig ben.
Ik kan me voorstellen dat het zo lijkt, en teveel hooi was ook zo de afgelopen weken, maar was nu eenmaal een samenloop van omstandigheden omdat ik op meerdere fronten tegelijk met nieuwe dingen begon. Wat ik heel lastig vind, is dat ze niet gewoon aan mij vragen waar ik mee bezig ben. En als ik te snel ga (want ik ga voor de meeste mensen vaak véél te snel), gewoon nog eens vragen en nog eens als het nodig is.
Ook heb ik het gevoel mij te moeten verdedigen over werk in combinatie met huis en gezin. Die vragen zal mijn man dus nooit krijgen. Poehpoeh, wat een cliché zeg, bah.
Wat blijkbaar meespeelt, is dat ik vanuit huis werk. Als ik twee of drie dagen per week buitenshuis zou werken, zou ik er minder van horen volgens mij. Dan heb je een duidelijke baan. Ook denken mijn naasten dat ik structuur nodig heb, vanwege mijn vermeende aandoening. (zegt mijn vader ook nog een paar keer 'door je ADSL of hoe dat ook heet', nee dan voel je je lekker serieus genomen...)
Ik kan juist niet goed tegen structuur. Dan verveel ik me onmiddellijk te pletter. Als werk maar voortkabbelt kom ik heel moeilijk tot dingen. Ik heb deadlines nodig. Die geven soms stress, jazeker, maar zorgen er wel voor dat ik in actie kom.
Vanuit mezelf ben ik gewoon moeilijk te motiveren, dat is balen maar is nu eenmaal niet anders.
Dat probeer ik maar steeds uit te leggen aan iedereen, dat ik te dealen heb met wie ik ben, zo goed en zo kwaad als het gaat. En als mij dat lukt, op mijn manier, heeft dat weer een positieve weerslag op mijn gezin.
Anyway. Ik heb straks ruim een half uur besteed aan het uitputtend uitleggen hiervan aan mijn schoonmoeder. Heb de mail besloten met te schrijven dat dit de laatste keer geweest is dat ik me voor mijn gevoel heb zitten verdedigen.
Ze bekijken het maar met z'n allen. Het is mijn leven en als ik dat op de rit heb - en dat heb ik nu voor m'n gevoel - is dat het beste voor iedereen.
Ik heb gezegd.
xx lisa.
zondag 14 december 2008 om 11:38
Hoihoi, ben nog steeds boos en teleurgesteld. Ik heb ook echt geen zin in contact met mijn ouders nu. Bah. Zou het liefst een poosje naar het buitenland gaan met mijn gezin. Stom hè...
Gisteren weer revelaties, een borrel met de politieke partij waar ik lid van ben en in het verleden lijsttrekker voor geweest ben na de oprichting en vier jaar als fractievoorzitter voor in de gemeenteraad heb gezeten. Ik ben nu al jaren niet meer actief, maar zo nu en dan ga ik naar een borrel. Gistermiddag dus weer. Blijkt mijn mede-raadslid en oprichter van de partij van destijds (we spreken nu over 1998)... ook ADHD te hebben. Zijn zoontje is van de week gediagnosticeerd en in dat traject vielen voor hem, de vader dus, ook alle puzzelstukjes op hun plek. Bij hem uit het zich heel anders dan bij mij, ik was in eerste instantie ook even verbaasd, maar even later dacht ik al 'ja, natuurlijk, zo overduidelijk eigenlijk'.
Maar goed, ondanks dat beleeft hij nu toch een prachtige carrière in de politiek, is inmiddels aan zijn tweede periode als wethouder bezig en doet het super. Dus je ziet maar, het kán gewoon. Hij wil ook geen medicijnen, hij heeft er zelf nauwelijks last van. Beseft wel dat hij voor mensen om zich heen lastig is, haha. Maar ook daar heeft hij weinig last van. Daar zou ik zelf ook wat minder last van willen hebben. Dat zal wel meer vrouw-eigen zijn.
Ook andere mensen van de partij hadden allerlei nieuws te melden op psychisch gezondheidsvlak, zeg maar. We zaten er wel als een stelletje bij elkaar hoor, met ook kinderen die vastgesteld en/of vermoedelijk vanalles 'mankeren', met name in de categorie hoogbegaafd/Asperger/Tourette/ ADHD/ADD etc. "Wij zijn een raar clubje bij elkaar," zei een van de vrouwelijke raadsleden. Dat is zo, maar wel een uniek clubje bijzondere mensen, zo zie ik het. Met ieder zijn/haar eigen kwaliteiten die bij elkaar opgeteld toch wel een heel bijzonder geheel vormen. Ik heb echt zin weer wat meer te gaan doen binnen de partij. Niet zozeer omdat ik politiek leuk vind, maar vanwege die mensen. Dat was ook de reden dat ik me destijds heb aangesloten, dus waarom zou ik niet terugkeren.
Laat 2009 maar komen!
Fijne zondag allemaal,
xx lisa.
Gisteren weer revelaties, een borrel met de politieke partij waar ik lid van ben en in het verleden lijsttrekker voor geweest ben na de oprichting en vier jaar als fractievoorzitter voor in de gemeenteraad heb gezeten. Ik ben nu al jaren niet meer actief, maar zo nu en dan ga ik naar een borrel. Gistermiddag dus weer. Blijkt mijn mede-raadslid en oprichter van de partij van destijds (we spreken nu over 1998)... ook ADHD te hebben. Zijn zoontje is van de week gediagnosticeerd en in dat traject vielen voor hem, de vader dus, ook alle puzzelstukjes op hun plek. Bij hem uit het zich heel anders dan bij mij, ik was in eerste instantie ook even verbaasd, maar even later dacht ik al 'ja, natuurlijk, zo overduidelijk eigenlijk'.
Maar goed, ondanks dat beleeft hij nu toch een prachtige carrière in de politiek, is inmiddels aan zijn tweede periode als wethouder bezig en doet het super. Dus je ziet maar, het kán gewoon. Hij wil ook geen medicijnen, hij heeft er zelf nauwelijks last van. Beseft wel dat hij voor mensen om zich heen lastig is, haha. Maar ook daar heeft hij weinig last van. Daar zou ik zelf ook wat minder last van willen hebben. Dat zal wel meer vrouw-eigen zijn.
Ook andere mensen van de partij hadden allerlei nieuws te melden op psychisch gezondheidsvlak, zeg maar. We zaten er wel als een stelletje bij elkaar hoor, met ook kinderen die vastgesteld en/of vermoedelijk vanalles 'mankeren', met name in de categorie hoogbegaafd/Asperger/Tourette/ ADHD/ADD etc. "Wij zijn een raar clubje bij elkaar," zei een van de vrouwelijke raadsleden. Dat is zo, maar wel een uniek clubje bijzondere mensen, zo zie ik het. Met ieder zijn/haar eigen kwaliteiten die bij elkaar opgeteld toch wel een heel bijzonder geheel vormen. Ik heb echt zin weer wat meer te gaan doen binnen de partij. Niet zozeer omdat ik politiek leuk vind, maar vanwege die mensen. Dat was ook de reden dat ik me destijds heb aangesloten, dus waarom zou ik niet terugkeren.
Laat 2009 maar komen!
Fijne zondag allemaal,
xx lisa.
zondag 14 december 2008 om 20:05
maandag 15 december 2008 om 10:21
Kreng; dankjewel voor je berichtje, ik ga het zeker proberen!
Verder onrustig hier, merk dat door het nieuwe huis, het samenwonen, alle klussen die er nog liggen en de pup ik mijn draai nog niet echt kan vinden. Moet nog even mijn nieuwe structuur vinden.
Ook kom ik erachter dat ik het moeilijk vind om dingen in huis te doen (klussen, poetsen) als mijn vriend ook thuis is. Ik word dan sneller afgeleid en kan dan voor mijn gevoel niet mijn eigen gang gaan ofzo. Ik doe dingen nou eenmaal anders dan de meeste mensen, loop honderd keer heen en weer, en heb dan het gevoel dat vriendlief op mijn vingers kijkt en vind dat ik het niet goed doe. Iets wat trouwens alleen maar in mijn eigen hoofd bestaat, maar wat dus wel een drempel is.
En als ik alleen thuis ben kan ik amper iets doen door de puppy, dus dat schiet ook niet op.
Realiseer me wel heel goed dat dit toch echt iets is waar ik mee moet leren dealen, dit hoort tenslotte gewoon bij het samenwonen.
Alfie; leuk dat je zo positief bent over het boek, ik ga de titel proberen te onthouden!
Verder onrustig hier, merk dat door het nieuwe huis, het samenwonen, alle klussen die er nog liggen en de pup ik mijn draai nog niet echt kan vinden. Moet nog even mijn nieuwe structuur vinden.
Ook kom ik erachter dat ik het moeilijk vind om dingen in huis te doen (klussen, poetsen) als mijn vriend ook thuis is. Ik word dan sneller afgeleid en kan dan voor mijn gevoel niet mijn eigen gang gaan ofzo. Ik doe dingen nou eenmaal anders dan de meeste mensen, loop honderd keer heen en weer, en heb dan het gevoel dat vriendlief op mijn vingers kijkt en vind dat ik het niet goed doe. Iets wat trouwens alleen maar in mijn eigen hoofd bestaat, maar wat dus wel een drempel is.
En als ik alleen thuis ben kan ik amper iets doen door de puppy, dus dat schiet ook niet op.
Realiseer me wel heel goed dat dit toch echt iets is waar ik mee moet leren dealen, dit hoort tenslotte gewoon bij het samenwonen.
Alfie; leuk dat je zo positief bent over het boek, ik ga de titel proberen te onthouden!
maandag 15 december 2008 om 11:50
Halvemaan, het is ook een enorme verandering natuurlijk, ander huis, samenwonen, pup... effe wenne!
Ik heb vanmiddag weer psychiater. Weet eigenlijk niet zo goed wat ik wil bespreken geloof ik. Hoewel, natuurlijk dat het mij niet lukt de pillen strikt in te nemen, maar dat ik ook niet echt het gevoel heb ze momenteel nodig te hebben.
Dus dat maar bepraten dan. Misschien kan ik een tijdje gewoon nemen als ik denk nodig te hebben. En daarna een poosje stoppen om te zien hoe dat dan gaat.
Ook vragen of er hier in de buurt zoiets is als een support group of ADHD-café etc.
Maar hahaha, als ik dat wil, blijk ik net zo goed met mijn partijgenoten te kunnen gaan borrelen, zie mijn vorige posting. Kan ik gewoon weer de politiek ingaan en heb ik elke week een paar keer ADHD-groep. Nouja, zwaar overdreven, niet íedereen heeft het natuurlijk.
Anyway.
Behoudens de mot met mijn ouders voel ik me prima. Ik heb net zelfs gemaild naar het medisch adviesbureau waar ik inmiddels dus thuis voor werk, dat ik wel wat meer werk kan wegzetten vanaf volgende week.
Aan de andere kant maakt een wat langere periode van me goed voelen, me ook altijd achterdochtig en op mijn hoede. Wat zal er gebeuren om het te verstoren...
xx lisa.
Ik heb vanmiddag weer psychiater. Weet eigenlijk niet zo goed wat ik wil bespreken geloof ik. Hoewel, natuurlijk dat het mij niet lukt de pillen strikt in te nemen, maar dat ik ook niet echt het gevoel heb ze momenteel nodig te hebben.
Dus dat maar bepraten dan. Misschien kan ik een tijdje gewoon nemen als ik denk nodig te hebben. En daarna een poosje stoppen om te zien hoe dat dan gaat.
Ook vragen of er hier in de buurt zoiets is als een support group of ADHD-café etc.
Maar hahaha, als ik dat wil, blijk ik net zo goed met mijn partijgenoten te kunnen gaan borrelen, zie mijn vorige posting. Kan ik gewoon weer de politiek ingaan en heb ik elke week een paar keer ADHD-groep. Nouja, zwaar overdreven, niet íedereen heeft het natuurlijk.
Anyway.
Behoudens de mot met mijn ouders voel ik me prima. Ik heb net zelfs gemaild naar het medisch adviesbureau waar ik inmiddels dus thuis voor werk, dat ik wel wat meer werk kan wegzetten vanaf volgende week.
Aan de andere kant maakt een wat langere periode van me goed voelen, me ook altijd achterdochtig en op mijn hoede. Wat zal er gebeuren om het te verstoren...
xx lisa.
vrijdag 19 december 2008 om 17:36
Hahaha, zoals die kat zat ik er gister bij volgens mij...
Ik heb nu in overleg met de psych opgehoogd naar 3x20 mg. De eerste keer dat ik dat nam (middagdosis) was ik op school net na het slikken van de pilletjes.
Ik zit te praten met een vriendin en ineens voel ik dat het begint te werken; hartslag vloog omhoog, duizelingen, bijna zwarte vlekken zien.. ik dacht heel even dat ik zou gaan flauwvallen. Gelukkig gebeurde dat niet en is het daarna ook niet meer zo heftig voorgekomen.
Die vriendin zei overigens dat ik veel wakkerder uit mijn ogen keek. Hoei.
Ik vind het een openbaring. Ik kan door het station lopen zonder mensen te willen slaan omdat ze in de weg lopen/ niet doorlopen/ in het gangpad gaan staan beppen e.d.
Ik ben minder geirriteerd, vrolijker, ondernemender. Wel nog steeds emotioneel vrij instabiel, maar toch ook ... ik vóel weer. Dat miste ik soms wel zonder Ritalin. Bijzonder volgens de psych. Meestal is het andersom. Naja. Ik ben mij er eentje
Mijn vriend vond (nadat ik vroeg of hij verschil merkte) dat ik gesprekken beter leek te kunnen volgen en beter naar een film kon kijken etc. Prompt toen hij dat had gezegd niet meer natuurlijk, maar goed.
Ik merk alleen dat hartslag wel vrij hoog ligt maar bij de laatste controle bij de psych was bloeddruk onveranderd 110/70. Daarbij soms wat lichte duizelingen (dat wil zeggen: niet te snel omdraaien enzo) en spanning in de nek/schouders.
Positievere bijwerking dan weer dat ik geen zin heb in snoepen en niet zo'n enorme eetlust heb. Ik moet echt in de gaten houden dat ik goed eet.
Vandaag heb ik bijvoorbeeld sinds een uur of 12 wel trek in wat, maar ben ik steeds zo bezig geweest dat ik vergeet te eten. Ik ga zo koken en eet dan gewoon weer. Moet ik toch echt op letten, geen wonder dat ik duizelig ben
Ik heb nu in overleg met de psych opgehoogd naar 3x20 mg. De eerste keer dat ik dat nam (middagdosis) was ik op school net na het slikken van de pilletjes.
Ik zit te praten met een vriendin en ineens voel ik dat het begint te werken; hartslag vloog omhoog, duizelingen, bijna zwarte vlekken zien.. ik dacht heel even dat ik zou gaan flauwvallen. Gelukkig gebeurde dat niet en is het daarna ook niet meer zo heftig voorgekomen.
Die vriendin zei overigens dat ik veel wakkerder uit mijn ogen keek. Hoei.
Ik vind het een openbaring. Ik kan door het station lopen zonder mensen te willen slaan omdat ze in de weg lopen/ niet doorlopen/ in het gangpad gaan staan beppen e.d.
Ik ben minder geirriteerd, vrolijker, ondernemender. Wel nog steeds emotioneel vrij instabiel, maar toch ook ... ik vóel weer. Dat miste ik soms wel zonder Ritalin. Bijzonder volgens de psych. Meestal is het andersom. Naja. Ik ben mij er eentje
Mijn vriend vond (nadat ik vroeg of hij verschil merkte) dat ik gesprekken beter leek te kunnen volgen en beter naar een film kon kijken etc. Prompt toen hij dat had gezegd niet meer natuurlijk, maar goed.
Ik merk alleen dat hartslag wel vrij hoog ligt maar bij de laatste controle bij de psych was bloeddruk onveranderd 110/70. Daarbij soms wat lichte duizelingen (dat wil zeggen: niet te snel omdraaien enzo) en spanning in de nek/schouders.
Positievere bijwerking dan weer dat ik geen zin heb in snoepen en niet zo'n enorme eetlust heb. Ik moet echt in de gaten houden dat ik goed eet.
Vandaag heb ik bijvoorbeeld sinds een uur of 12 wel trek in wat, maar ben ik steeds zo bezig geweest dat ik vergeet te eten. Ik ga zo koken en eet dan gewoon weer. Moet ik toch echt op letten, geen wonder dat ik duizelig ben
vrijdag 19 december 2008 om 20:27
Goed dat het aan lijkt te slaan Pipin!
Ik heb dat ook, dat ik minder aan eten denk. Niet alle dagen, maar meestal wel.
Ik vind 3 x 20 mg trouwens best hoog, ik mag gaan tot 3 x 10 mg per dag (al hebben we het over de dosis de laatste twee consulten niet meer gehad) en merk niet echt iets heel sterks. Ik ga op dagen dat ik het nodig heb ook eens gewoon wat meer proberen. Bloeddruk meten etc wordt bij mij nooit gedaan.
Maar ik heb gisteren bloed gegeven (dat mocht gewoon) en daar wordt bloeddruk gemeten, die was heel goed, wat lager dan normaal (ik heb meestal 75/120 en nu 65/125).
Hb was ook goed én... ik was flink afgevallen. Ik wil nooit weten hoeveel ik weet, kijk niet, maar de assistente zei dat dat het stukken minder was dan de vorige keer.
Mooi!
Nu ga ik friet en frikadellen eten... (haha) Tot later of van 't weekend weer,
xx lisa.
Ik heb dat ook, dat ik minder aan eten denk. Niet alle dagen, maar meestal wel.
Ik vind 3 x 20 mg trouwens best hoog, ik mag gaan tot 3 x 10 mg per dag (al hebben we het over de dosis de laatste twee consulten niet meer gehad) en merk niet echt iets heel sterks. Ik ga op dagen dat ik het nodig heb ook eens gewoon wat meer proberen. Bloeddruk meten etc wordt bij mij nooit gedaan.
Maar ik heb gisteren bloed gegeven (dat mocht gewoon) en daar wordt bloeddruk gemeten, die was heel goed, wat lager dan normaal (ik heb meestal 75/120 en nu 65/125).
Hb was ook goed én... ik was flink afgevallen. Ik wil nooit weten hoeveel ik weet, kijk niet, maar de assistente zei dat dat het stukken minder was dan de vorige keer.
Mooi!
Nu ga ik friet en frikadellen eten... (haha) Tot later of van 't weekend weer,
xx lisa.
vrijdag 19 december 2008 om 21:40
Weer iets ontdekt vandaag. In de krant stond een artikel over een Groninger die in een Brabantse stad woont en zich voor vanalles inzet. Hij beschrijft de manier waarop 'de Boschenaar' communiceert. Ik herkende het meteen. Dat indirecte, dat draaikontige. Dat is niet specifiek voor de Boschenaar, dat geldt voor veel 'zuiderlingen'. Ik persoonlijk kan daar heel weinig mee. Het is wel die manier van communiceren waardoor ik de afgelopen tijd problemen met mijn ouders heb gehad. Het leek alsof we elkaar gewoon niet verstonden. En mede hier komt het door.
Ik vraag me nu af of het iets te maken kan hebben met ADHD. Wellicht niet, maar ik merk dat ik soms moeite heb met het interpreteren van wat mensen bedoelen als ze niet direct zijn. Ik ben niet in de war ofzo, maar blijk soms iets totaal gemist te hebben terwijl het voor anderen overduidelijk scheen. Ik kan zo snel geen voorbeeld bedenken. Iemand die het herkent, snapt het wel denk ik. Dus... herkenning?
xx lisa.
Ik vraag me nu af of het iets te maken kan hebben met ADHD. Wellicht niet, maar ik merk dat ik soms moeite heb met het interpreteren van wat mensen bedoelen als ze niet direct zijn. Ik ben niet in de war ofzo, maar blijk soms iets totaal gemist te hebben terwijl het voor anderen overduidelijk scheen. Ik kan zo snel geen voorbeeld bedenken. Iemand die het herkent, snapt het wel denk ik. Dus... herkenning?
xx lisa.
vrijdag 19 december 2008 om 23:25
Nee,
soms mis ik wel dingen omdat ik ff afgedwaald was. hoor ik niet wat iemand zegt omdat er zo'n leuk plaatje op zijn koffiemok staat of zo.
Ben idd behoorlijk afgevalen door de ritalin. En op vrije dagen moet ik ook zorgen dat ik niet vergeet te eten. Ik was al slecht daar in, maar met de ritalin helemaal. en dan wordt je licht in je hoofd ja. Maar het is herlijk om een film te kunnen kijken, om een boek te kunnen lezen en niet bek af te zijn na een vergadering. Krijg idd ook te hroen dat ik helderder en alerter uit mijn ogen kijk. hartslag is bij mij ook vrij hoog, maar bloeddruk prima. Alleen voor mijn huid is het slecht. krijg pukkels ervan. Maar ach elk voordaal heb ze nadeel.
soms mis ik wel dingen omdat ik ff afgedwaald was. hoor ik niet wat iemand zegt omdat er zo'n leuk plaatje op zijn koffiemok staat of zo.
Ben idd behoorlijk afgevalen door de ritalin. En op vrije dagen moet ik ook zorgen dat ik niet vergeet te eten. Ik was al slecht daar in, maar met de ritalin helemaal. en dan wordt je licht in je hoofd ja. Maar het is herlijk om een film te kunnen kijken, om een boek te kunnen lezen en niet bek af te zijn na een vergadering. Krijg idd ook te hroen dat ik helderder en alerter uit mijn ogen kijk. hartslag is bij mij ook vrij hoog, maar bloeddruk prima. Alleen voor mijn huid is het slecht. krijg pukkels ervan. Maar ach elk voordaal heb ze nadeel.
zaterdag 20 december 2008 om 09:55
Ik heb gemerkt dat als 'het' begint te werken ik in mijn hoofd ook minder 'staar'. Dan kan ik gewoon bewust aan iets denken zonder dat ik dat steeds vergeet en ik kan me dan echt focussen. Zelfde als je voor je uit kijkt naar iets, maar eigenlijk staart. Dan zie je het wel, maar je kunt het niet echt pakken omdat je staart. Snapt iemand wat ik bedoel.. 
Verder is 3x 20 niet gek hoor, want ik hoor ook wel van protocollen waar standaar na een paar dagen op 3x 20 wordt overgegaan. Ik breek het snel af, na 2,5 uur was 10 mg al uitgewerkt. En met 20 mg werkt het op een of andere manier langer.
Pippin, heb je geen last van rebound? Ik wordt altijd een beetje depressief dan, vind ik heel naar. Daarom nu langwerkende en soms aan het eind nog 5 mg rita om het nog langzamer uit te laten sluipen. Herkennen mensen dit?
fijn weekend alvast!
ps: minder gewoon eten herken ik, maar met deze dagen lekker veel snoepen en toch niet aankomen vind ik ook erg leuk!
Verder is 3x 20 niet gek hoor, want ik hoor ook wel van protocollen waar standaar na een paar dagen op 3x 20 wordt overgegaan. Ik breek het snel af, na 2,5 uur was 10 mg al uitgewerkt. En met 20 mg werkt het op een of andere manier langer.
Pippin, heb je geen last van rebound? Ik wordt altijd een beetje depressief dan, vind ik heel naar. Daarom nu langwerkende en soms aan het eind nog 5 mg rita om het nog langzamer uit te laten sluipen. Herkennen mensen dit?
fijn weekend alvast!
ps: minder gewoon eten herken ik, maar met deze dagen lekker veel snoepen en toch niet aankomen vind ik ook erg leuk!
zaterdag 20 december 2008 om 11:45
Ik krijg soms zo'n dof gevoel in/achter mijn ogen en vraag me af of dat mijn rebound is. Maar dat gevoel had ik zonder medicatie ook weleens. En ik heb het ook niet elke dag.
Mijn moeder omschreef zo'n gevoel als ze een migraine-aanval ging krijgen en toen ze daar na de overgang vanaf was, kreeg ze alleen dat doffe gevoel soms nog.
Soms ben ik bang dat ik uiteindelijk dan toch ook nog migraine zal ontwikkelen, omdat dat doffe gevoel bij mij sinds een paar jaar pas af en toe aanwezig is.
Ach ja, ik heb zoveel losse puzzelstukjes en nu die mogelijke ADHD in beeld gekomen is, is er opeens een hele wereld aan (soort van) mogelijke verklaringen opgedoken die alles in een ander perspectief zet. Fascinerend, ik doe zoveel ontdekkingen. Ik kom weer dingen tegen die ik jaren geleden al eens constateerde bij mezelf, maar waar ik nu meer mee kan.
Verklaren alleen al geeft rust.
xx lisa.
Mijn moeder omschreef zo'n gevoel als ze een migraine-aanval ging krijgen en toen ze daar na de overgang vanaf was, kreeg ze alleen dat doffe gevoel soms nog.
Soms ben ik bang dat ik uiteindelijk dan toch ook nog migraine zal ontwikkelen, omdat dat doffe gevoel bij mij sinds een paar jaar pas af en toe aanwezig is.
Ach ja, ik heb zoveel losse puzzelstukjes en nu die mogelijke ADHD in beeld gekomen is, is er opeens een hele wereld aan (soort van) mogelijke verklaringen opgedoken die alles in een ander perspectief zet. Fascinerend, ik doe zoveel ontdekkingen. Ik kom weer dingen tegen die ik jaren geleden al eens constateerde bij mezelf, maar waar ik nu meer mee kan.
Verklaren alleen al geeft rust.
xx lisa.
zaterdag 20 december 2008 om 21:53
Lisa, ik herken me juist heel erg in dat stukje, ik snap het ook niet altijd meteen als mensen niet duidelijk zijn, en beschouw mezelf niet als dom ofzo...
Heb het ook wel eens andersom, dat iets voor mij compleet duidelijk is op de manier waarop ik iets uitleg, terwijl de ander totaaaal niet snapt waar ik het over heb...
Ach, kan er ook wel weer om lachen....
Heb het ook wel eens andersom, dat iets voor mij compleet duidelijk is op de manier waarop ik iets uitleg, terwijl de ander totaaaal niet snapt waar ik het over heb...
Ach, kan er ook wel weer om lachen....
zondag 21 december 2008 om 20:49
Her en der had ik al eens een post neergeplemd hier omdat er onderzoek naar adhd gestart was. Inmiddels te horen gekregen dat men vindt dat ik inderdaad adhd heb.
De psycholoog stelde direct medicatie voor, daarvoor zou ik eerst in gesprek moeten met een psychiater, bij hem kan ik m'n twijfels neerleggen. En twijfels heb ik behoorlijk! Maar niet zo zeer over de medicatie en bijwerkingen. Meer de gevolgen die de medicatie heeft: beter uit de verf komen.
Ik volg nu een mbo-opleiding. Psychologen vonden het duidelijk dat ik een opleiding onder mijn niveau volg. En zelf weet ik dat ik 'meer' kan. Mijn hele schoolcarrière heb ik moeten aanhoren: "je kunt het wel, maar je doet het niet". Eigenlijk ben ik er vorig jaar voor mezelf pas achter gekomen dat het niet zo simpel werkt: ik kan het echt niet. Het is geen kwestie van willen: ik kàn mezelf niet concentreren (en daardoor motiveren). Met die gedachte vond ik het enigszins acceptabel dat ik een mbo-opleiding ging doen. Het is nu simpelweg m'n tijd uitzitten en m'n toetsen halen (waar ik niks voor hoef te leren). Had mezelf net overtuigd dat dit het beste is, omdat 'iets' moeten doen voor een opleiding al te veel voor me is. Maar nu ben ik dus bang dat ik door medicatie wèl die concentratie (en motivatie) krijg en me alleen maar meer ga ergeren aan de opleiding die ik nu doe....
De psycholoog stelde direct medicatie voor, daarvoor zou ik eerst in gesprek moeten met een psychiater, bij hem kan ik m'n twijfels neerleggen. En twijfels heb ik behoorlijk! Maar niet zo zeer over de medicatie en bijwerkingen. Meer de gevolgen die de medicatie heeft: beter uit de verf komen.
Ik volg nu een mbo-opleiding. Psychologen vonden het duidelijk dat ik een opleiding onder mijn niveau volg. En zelf weet ik dat ik 'meer' kan. Mijn hele schoolcarrière heb ik moeten aanhoren: "je kunt het wel, maar je doet het niet". Eigenlijk ben ik er vorig jaar voor mezelf pas achter gekomen dat het niet zo simpel werkt: ik kan het echt niet. Het is geen kwestie van willen: ik kàn mezelf niet concentreren (en daardoor motiveren). Met die gedachte vond ik het enigszins acceptabel dat ik een mbo-opleiding ging doen. Het is nu simpelweg m'n tijd uitzitten en m'n toetsen halen (waar ik niks voor hoef te leren). Had mezelf net overtuigd dat dit het beste is, omdat 'iets' moeten doen voor een opleiding al te veel voor me is. Maar nu ben ik dus bang dat ik door medicatie wèl die concentratie (en motivatie) krijg en me alleen maar meer ga ergeren aan de opleiding die ik nu doe....
zondag 21 december 2008 om 20:57
quote:lisa schreef op 19 december 2008 @ 21:40:
maar ik merk dat ik soms moeite heb met het interpreteren van wat mensen bedoelen als ze niet direct zijn. Ik ben niet in de war ofzo, maar blijk soms iets totaal gemist te hebben terwijl het voor anderen overduidelijk scheen. Ik kan zo snel geen voorbeeld bedenken. Iemand die het herkent, snapt het wel denk ik. Dus... herkenning?
xx lisa.Ik herken dat heel erg! Het liefst wil ik dat iemand letterlijk zegt wat ik in m'n hoofd heb. Ik ben gewoon bang dat ik iets verkeerd interpreteer. Als ik een vraag stel waar 'ja' of 'nee' op geantwoord kan worden, en iemand begint een hele uitleg zonder 'ja' of 'nee' in het antwoord, dan snap ik soms niet wat het nou eigenlijk was... ja of nee... Ik heb het trouwens vooral bij niet-feitelijke dingen... als ik iets van iemand moet aannemen, als ik ergens op moet vertrouwens.
maar ik merk dat ik soms moeite heb met het interpreteren van wat mensen bedoelen als ze niet direct zijn. Ik ben niet in de war ofzo, maar blijk soms iets totaal gemist te hebben terwijl het voor anderen overduidelijk scheen. Ik kan zo snel geen voorbeeld bedenken. Iemand die het herkent, snapt het wel denk ik. Dus... herkenning?
xx lisa.Ik herken dat heel erg! Het liefst wil ik dat iemand letterlijk zegt wat ik in m'n hoofd heb. Ik ben gewoon bang dat ik iets verkeerd interpreteer. Als ik een vraag stel waar 'ja' of 'nee' op geantwoord kan worden, en iemand begint een hele uitleg zonder 'ja' of 'nee' in het antwoord, dan snap ik soms niet wat het nou eigenlijk was... ja of nee... Ik heb het trouwens vooral bij niet-feitelijke dingen... als ik iets van iemand moet aannemen, als ik ergens op moet vertrouwens.
maandag 22 december 2008 om 00:26
Maasje; je vroeg naar de rebound.. Heb het pas de laatste dagen wel door. Zo'n half uur ongeveer voor ik weer een pil moet merk ik vooral dat ik sneller geïrriteerd ben, en me in mezelf terugtrek. Dingen vergeten, chaos creeeren.. komt allemaal inderdaad weer terug.
Ik merk wel vaak een vaag gevoel van hoofdpijn of iets dergelijks als het uit begint te werken 'savonds na de laatste dosis.
Inderdaad het eten is minder, verlies (vast daardoor) ook wel iets gewicht (kleine 2 kilo in twee weken). Slapen gaat ook minder. Nou was ik altijd een nachtbeestje maar de afgelopen week ging het slapen vrij slecht. Het weekend heb ik per nacht denk ik 5 uur geslapen. Maar moe zijn overdag of savonds? Nope. Gisternacht heb ik de uit voorzorg de gekochte melatonine tabletjes maar eens geprobeerd en daarop heb ik heerlijk geslapen. Vroeg wakker is geen probleem meer.. ik word ook echt wakkerder.
Ik heb járenlang, áltijd vermoeidheidsklachten gehad. En nu.. Ik sliep dit weekend echt minder dan eigenlijk zou moeten maar overdag fit. Zin om dingen te doen, om eruit te gaan. Oh, wat een overwinning is dat.. echt.
Ik ben in ieder geval dit weekend goed op de proef gesteld. Familieweekend.. van de kant van de familie waar ik 'het minste' mee heb, om het zo maar te stellen. Cynische humor waar ik meestal na een half uur doodmoe van word, beetje van dat afzeiken, jullie kennen het misschien wel. Bovendien was het weer erg naar (nat en koud) en was het in huis ook niet heel warm. De bedden vrij hard, maar wel lekker warm. De nachten waren kort.
En toch.. mijn ouders vonden me veel rustiger overkomen. Ik had minder de neiging om er dingen uit te flappen. Ik keerde niet volledig in mezelf. Zocht niet naar uitvluchten om maar tussen de mensen vandaan te kunnen vluchten. Autorijden (voor 't eerst sinds Ritalin gedaan!) ging prima. Ik heb gelezen in een ruimte waar 4 gesprekken gaande waren.. En al heb ik niet gestudeerd, ik wist nog wel redelijk wát ik gelezen had. Hoera! Hoezee! Jeej!
Ik hoop.... dat dit zo blijft. Ik zit een stuk lekkerder in mijn vel en dat wil ik heel erg graag zo houden.
Enige puntje is alleen... hoe doe ik het met oud en nieuw.. Ik ga op stap. En al ben ik geen drankorgel (ik kan wekenlang geen druppel alcohol drinken zonder dat ik ernaar verlang) wil ik dan toch wel wat drinken. De avond is lang, veel prikkels. In eerste instantie denk ik 'extra Ritalin om 20 uur'. Maar.. dan kan ik niet drinken. (dat ene glaasje of slokje champagne zal wel gaan) Wat zouden jullie doen/ hoe doen jullie dat?
Ik merk wel vaak een vaag gevoel van hoofdpijn of iets dergelijks als het uit begint te werken 'savonds na de laatste dosis.
Inderdaad het eten is minder, verlies (vast daardoor) ook wel iets gewicht (kleine 2 kilo in twee weken). Slapen gaat ook minder. Nou was ik altijd een nachtbeestje maar de afgelopen week ging het slapen vrij slecht. Het weekend heb ik per nacht denk ik 5 uur geslapen. Maar moe zijn overdag of savonds? Nope. Gisternacht heb ik de uit voorzorg de gekochte melatonine tabletjes maar eens geprobeerd en daarop heb ik heerlijk geslapen. Vroeg wakker is geen probleem meer.. ik word ook echt wakkerder.
Ik heb járenlang, áltijd vermoeidheidsklachten gehad. En nu.. Ik sliep dit weekend echt minder dan eigenlijk zou moeten maar overdag fit. Zin om dingen te doen, om eruit te gaan. Oh, wat een overwinning is dat.. echt.
Ik ben in ieder geval dit weekend goed op de proef gesteld. Familieweekend.. van de kant van de familie waar ik 'het minste' mee heb, om het zo maar te stellen. Cynische humor waar ik meestal na een half uur doodmoe van word, beetje van dat afzeiken, jullie kennen het misschien wel. Bovendien was het weer erg naar (nat en koud) en was het in huis ook niet heel warm. De bedden vrij hard, maar wel lekker warm. De nachten waren kort.
En toch.. mijn ouders vonden me veel rustiger overkomen. Ik had minder de neiging om er dingen uit te flappen. Ik keerde niet volledig in mezelf. Zocht niet naar uitvluchten om maar tussen de mensen vandaan te kunnen vluchten. Autorijden (voor 't eerst sinds Ritalin gedaan!) ging prima. Ik heb gelezen in een ruimte waar 4 gesprekken gaande waren.. En al heb ik niet gestudeerd, ik wist nog wel redelijk wát ik gelezen had. Hoera! Hoezee! Jeej!
Ik hoop.... dat dit zo blijft. Ik zit een stuk lekkerder in mijn vel en dat wil ik heel erg graag zo houden.
Enige puntje is alleen... hoe doe ik het met oud en nieuw.. Ik ga op stap. En al ben ik geen drankorgel (ik kan wekenlang geen druppel alcohol drinken zonder dat ik ernaar verlang) wil ik dan toch wel wat drinken. De avond is lang, veel prikkels. In eerste instantie denk ik 'extra Ritalin om 20 uur'. Maar.. dan kan ik niet drinken. (dat ene glaasje of slokje champagne zal wel gaan) Wat zouden jullie doen/ hoe doen jullie dat?
maandag 22 december 2008 om 12:35
Dat je niet zou kunnen drinken vindt mijn psychiater in elk geval niet waar. Alleen als je je eigen reacties nog niet kent in combinatie mét, zou je het misschien alleen moeten proberen als je thuis bent?
Ik heb zelf een heel nare wegtrekker gehad op reis, copieuze lunch met drie grote glazen wijn en een uur later had ik 5 mg genomen. Half uur later ging ik bijna tegen de vlakte. Volgens de psychiater kan dat ene pilletje daar niets mee te maken hebben. Toch ben ik er sindsdien wel huiverig voor.
xx lisa.
Ik heb zelf een heel nare wegtrekker gehad op reis, copieuze lunch met drie grote glazen wijn en een uur later had ik 5 mg genomen. Half uur later ging ik bijna tegen de vlakte. Volgens de psychiater kan dat ene pilletje daar niets mee te maken hebben. Toch ben ik er sindsdien wel huiverig voor.
xx lisa.
maandag 22 december 2008 om 13:01
Als ik jou was zou ik idd even uitproberen hoe alcohol valt. Ik heb in het begin ook een keer gehad dat ik ineens heel snel dronken was en niet goed werd. Nu heb ik dat trouwens niet meer zo. Wel heb ik volgens mij meer last van een kater de volgende dag en dan somber enzo.
Dus iedere dag even oefenen...
x Maasje
Dus iedere dag even oefenen...
x Maasje
