Zwanger
alle pijlers
Slechte uitslag combinatietest
woensdag 11 mei 2016 om 21:12
Na lang proberen en uiteindelijk een ICSI behandeling ben ik nu eindelijk zwanger van onze eerste (13wk). Helaas heb ik gisteren 'slecht' nieuws gekregen: uit de combinatietest bleek dat er een verhoogde kans is dat ons kindje trisomie 13, 18 of 21 heeft. Ik weet dat de kans verreweg het grootst is dat er uiteindelijk helemaal niets aan de hand is, maar de uitslagen die wij kregen waren toch wel flink verhoogd (Down 1:32, Edwards 1:85, Patau 1:92). Schrikken dus... We kunnen nu alleen maar afwachten op de volgende test (NIPT) en hopen dat het loos alarm was, maar helaas duurt dat best lang (nog 3-4 weken). Ik zoek dames die hier ook mee te maken hebben gehad. Ik ben benieuwd hoe jullie er mee om zijn gegaan, wat jullie uitslagen waren, of er ook daadwerkelijk iets mis was en hoe jullie verder zijn gegaan.
******
Na lange tijd in onzekerheid bleek ons zoontje meerdere genetische afwijkingen te hebben. We hebben het moeilijke besluit moeten nemen om de zwangerschap af te breken. Een paar dagen later werd ik opgenomen in het VUmc om te bevallen. Na ongeveer 30 uur werd ons prachtige kleine zoontje levenloos geboren, alles er op en er aan. Twintig centimeter groot. Stichting Still heeft prachtige foto's voor ons gemaakt. Na alle ellende konden we in september eindelijk weer verder met de volgende poging om onze kinderwens te realiseren. De eerste cryo werd terug geplaatst en dat ging goed. De teruggeplaatste cryo is groeide uit tot een zwangerschap, het zat op de goede plek, het hartje klopte en het groeide netjes op schema. Maar helaas werd bij ruim 10 weken op de echo is ineens een flinke afwijking gezien (hygroma colli). Het vruchtje liep ook wat achter op de groei en het hartje klopte nu veel sneller dan zou moeten (ook een aanwijzing voor een chrom. afwijking). We moesten twee weken afwachten tot we een vlokkentest konden doen. Na een week bleek de hoeveelheid vocht alleen nog maar verder te zijn toegenomen, geen goed teken. Bij de echo voorafgaand aan de vlokkentest bleek het hartje van het kindje niet meer te kloppen. Het was over. Het kindje was tot ongeveer 12 weken doorgegroeid. De miskraam werd in het ziekenhuis opgewekt met medicatie, daarna moest ik helaas alsnog een curettage ondergaan om placentaresten te verwijderen. Bijna 2 maanden na de miskraam kregen we eindelijk een uitslag: Turner syndroom... Daarna is chromosomenonderzoek ingezet bij flipman en mijzelf, maar daar kwamen geen bijzonderheden uit.
We zijn sinds februari weer in de running, en mogen weer een cryo laten terugplaatsen. Helaas werkte mijn lichaam niet mee, en ging de tp niet door. Een maand en vele extra echo-onderzoeken later hebben we gelukkig wel een tp gehad. Bij het ontdooien is 1 embryo gesneuveld, maar een tweede embryo kon wel goed ontdooid worden. Helaas ben ik daarvan niet zwanger geworden. In mei gaan we weer verder.
(https://wensmama.wordpress.com)
******
Na lange tijd in onzekerheid bleek ons zoontje meerdere genetische afwijkingen te hebben. We hebben het moeilijke besluit moeten nemen om de zwangerschap af te breken. Een paar dagen later werd ik opgenomen in het VUmc om te bevallen. Na ongeveer 30 uur werd ons prachtige kleine zoontje levenloos geboren, alles er op en er aan. Twintig centimeter groot. Stichting Still heeft prachtige foto's voor ons gemaakt. Na alle ellende konden we in september eindelijk weer verder met de volgende poging om onze kinderwens te realiseren. De eerste cryo werd terug geplaatst en dat ging goed. De teruggeplaatste cryo is groeide uit tot een zwangerschap, het zat op de goede plek, het hartje klopte en het groeide netjes op schema. Maar helaas werd bij ruim 10 weken op de echo is ineens een flinke afwijking gezien (hygroma colli). Het vruchtje liep ook wat achter op de groei en het hartje klopte nu veel sneller dan zou moeten (ook een aanwijzing voor een chrom. afwijking). We moesten twee weken afwachten tot we een vlokkentest konden doen. Na een week bleek de hoeveelheid vocht alleen nog maar verder te zijn toegenomen, geen goed teken. Bij de echo voorafgaand aan de vlokkentest bleek het hartje van het kindje niet meer te kloppen. Het was over. Het kindje was tot ongeveer 12 weken doorgegroeid. De miskraam werd in het ziekenhuis opgewekt met medicatie, daarna moest ik helaas alsnog een curettage ondergaan om placentaresten te verwijderen. Bijna 2 maanden na de miskraam kregen we eindelijk een uitslag: Turner syndroom... Daarna is chromosomenonderzoek ingezet bij flipman en mijzelf, maar daar kwamen geen bijzonderheden uit.
We zijn sinds februari weer in de running, en mogen weer een cryo laten terugplaatsen. Helaas werkte mijn lichaam niet mee, en ging de tp niet door. Een maand en vele extra echo-onderzoeken later hebben we gelukkig wel een tp gehad. Bij het ontdooien is 1 embryo gesneuveld, maar een tweede embryo kon wel goed ontdooid worden. Helaas ben ik daarvan niet zwanger geworden. In mei gaan we weer verder.
(https://wensmama.wordpress.com)
flipje2 wijzigde dit bericht op 20-05-2017 12:06
8.30% gewijzigd
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
zondag 11 september 2016 om 12:31
De wet in Engeland schrijft voor dat een kind vanaf zijn 16e inzage mag krijgen in zijn biologische ouders. Ik vind dat een moeilijke, zeker ook omdat ik gewoon niet kan inschatten hoe ik daar dan tegenover sta. Ook met betrekking tot mijn mogelijke eigen kinderen. Mochten wij zwanger worden dan heeft een kind al half broers en een halfzus en bovendien een nichtje. Is al redelijk gecompliceerd, om daar dan nog biologisch volle zussen/broers aan toe te voegen vind ik lastig. Mijn man is veel meer voor doneren dan ik, hoewel ik wel graag iets voor een ander doe. Doneren komt dan wel heel erg dichtbij... Vandaar dat wij tot nu toe altijd het hokje 'wetenschap' hebben aangevinkt.
Bij mijn vriendin konden ze in eerste instantie de oorzaak niet vinden van het niet zwanger worden. Door een van de artsen in het ziekenhuis in Ede werd toen gezegd dat er ''wellicht iets met haar eicellen was" en zij zijn toen doorverwezen naar Nijmegen. Daar is toen vastgesteld dat zij PCOS had en IVF in beginsel best zou kunnen. Toen zij mij belde n.a.v. het gesprek in Ede en zelf uitging van een worst case scenario had ik echt zoiets van: als je een eitje nodig zou hebben, mag je er van mij een hebben. Daar zou ik geen seconde over hoeven hebben nadenken. Zij is recentelijk bevallen en ik kan daar ook echt van genieten!
Bij mijn vriendin konden ze in eerste instantie de oorzaak niet vinden van het niet zwanger worden. Door een van de artsen in het ziekenhuis in Ede werd toen gezegd dat er ''wellicht iets met haar eicellen was" en zij zijn toen doorverwezen naar Nijmegen. Daar is toen vastgesteld dat zij PCOS had en IVF in beginsel best zou kunnen. Toen zij mij belde n.a.v. het gesprek in Ede en zelf uitging van een worst case scenario had ik echt zoiets van: als je een eitje nodig zou hebben, mag je er van mij een hebben. Daar zou ik geen seconde over hoeven hebben nadenken. Zij is recentelijk bevallen en ik kan daar ook echt van genieten!
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zondag 11 september 2016 om 12:59
Ah op die manier. Dus niet dat het onmogelijk is, maar dat je je zelf niet fijn voelt bij de geldende regels. Hetzelfde zoals gate en ik ook schreven eigenlijk.
Het blijft erg lastig allemaal hé? Ik las ergens een topic van kinderen van anonieme zaad donoren en die hadden daar allemaal wel problemen mee, dat ze niet weten op wie ze lijken. Veel waren daar echt absoluut niet happy over. Dus anoniem is ook weer niet helemaal tof... moeilijk!
Het blijft erg lastig allemaal hé? Ik las ergens een topic van kinderen van anonieme zaad donoren en die hadden daar allemaal wel problemen mee, dat ze niet weten op wie ze lijken. Veel waren daar echt absoluut niet happy over. Dus anoniem is ook weer niet helemaal tof... moeilijk!
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
zondag 11 september 2016 om 14:13
Blijft een gedoe. Ik vind het ook best een stap dat als dinsdag blijkt dat het zaad echt niet goed is om een donor te kiezen bij Homerton (als het ook met de cryo's niet lukt). Dan is ICSI 3 ergens in November waarschijnlijk... Ik kijk wel eens op de site van de LondonSpermBank: de ene keer heb ik er een beter gevoel bij dan de andere keer. Een kind 'maken' met een onbekende is toch wel echt een groot ding en dat straks moeten uitleggen aan een kind ook. Aan de andere kant is sinds de miskraam mijn kinderwens nog 10.0000 keer sterker geworden...
Nou ja Flip: we gaan samen voor de cryo's - 1e rond raak hopelijk en in Juni een gezonde baby in onze armen . Deal?! X
Nou ja Flip: we gaan samen voor de cryo's - 1e rond raak hopelijk en in Juni een gezonde baby in onze armen . Deal?! X
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zondag 11 september 2016 om 14:31
Jeetje baggal das wel heftig hoor!
Ik hoop dat het gewoon gaat lukken en bij Flip ook!
Mag pas na 30 geloof ik. En dat ben ik nog niet.
Maar voor een kennis zou ik t zo doen. Ik zie een eicel anders als dat andere wat jullie noemen. Maar goed wie weer ooit. Eerst zelf maar eens tot een eind succes komen.
Ik hoop dat het gewoon gaat lukken en bij Flip ook!
Mag pas na 30 geloof ik. En dat ben ik nog niet.
Maar voor een kennis zou ik t zo doen. Ik zie een eicel anders als dat andere wat jullie noemen. Maar goed wie weer ooit. Eerst zelf maar eens tot een eind succes komen.
zondag 11 september 2016 om 15:03
@Vanessa Nee hoor, ze willen de donoren juist zo jong mogelijk. Dit in verband met de afnemende slagingskans, en de toenemende kans op het ontstaan van genetische afwijkingen. Het is natuurlijk wel belangrijk om éérst je eigen gezin compleet te maken.
Op zich ben je als IVF/ICSI 'patiënt' natuurlijk een perfecte donor: je weet immers al of de behandeling goed werkt bij jou of niet. Ik houd het zeker in gedachten voor de toekomst. In mijn omgeving zijn een aantal mensen die waarschijnlijk nooit een kindje gaan krijgen, dat vind ik zo pijnlijk. En ik zou hen ontzettend graag willen helpen, maar aan een eicel zullen die helaas niets hebben, daar ligt hun probleem niet.
Info over eiceldonatie van de Freya website:
7. Over donoren:
7.1 Wie kan donor worden?
Wanneer wensouders zelf op zoek gaan naar een eiceldonor, is het van belang op de hoogte te zijn van onderstaande punten waaraan de donor moet voldoen.
- De eiceldonor moet de consequenties van haar keuze goed hebben doordacht en haar hulp vrijwillig hebben aangeboden.
- De leeftijd is bij voorkeur lager dan 36 jaar maar nooit hoger dan 40 jaar. De reden voor deze leeftijdsgrens is dat de succeskans van een eiceldonatiebehandeling sterk afhangt van de leeftijd van de donor en snel afneemt als de donor 36 jaar of ouder is. Bovendien bestaat er een indicatie voor prenatale diagnostiek (vruchtwaterpunctie, vlokkentest) wanneer de donor 36 jaar of ouder is, ook wanneer de wensmoeder zelf jonger is dan 36 jaar.
- De donor moet bij voorkeur een voltooid gezin hebben omdat er altijd een (zeer klein) risico bestaat op complicaties (bijvoorbeeld een infectie) waardoor de eigen vruchtbaarheid van de donor zou kunnen verminderen.
- De donor moet lichamelijk en geestelijk gezond zijn in die zin dat de behandeling geen extra risico’s oplevert. Zo mogen er bijvoorbeeld geen contra-indicaties zijn voor hormoonstimulatie.
- Er moet een redelijke kans bestaan op een goede eicelopbrengst na stimulatie.
- De donor mag geen geslachtsziekte hebben.
- De donor mag geen verhoogd risico hebben op het krijgen van een geslachtsziekte.
- Er mogen geen erfelijke ziektes in de familie van de donor voorkomen. Dit is van minder belang wanneer de familie van de donor dezelfde is als de familie van de ontvanger (een zus bijvoorbeeld) omdat er dan geen toegevoegd risico is.
Op zich ben je als IVF/ICSI 'patiënt' natuurlijk een perfecte donor: je weet immers al of de behandeling goed werkt bij jou of niet. Ik houd het zeker in gedachten voor de toekomst. In mijn omgeving zijn een aantal mensen die waarschijnlijk nooit een kindje gaan krijgen, dat vind ik zo pijnlijk. En ik zou hen ontzettend graag willen helpen, maar aan een eicel zullen die helaas niets hebben, daar ligt hun probleem niet.
Info over eiceldonatie van de Freya website:
7. Over donoren:
7.1 Wie kan donor worden?
Wanneer wensouders zelf op zoek gaan naar een eiceldonor, is het van belang op de hoogte te zijn van onderstaande punten waaraan de donor moet voldoen.
- De eiceldonor moet de consequenties van haar keuze goed hebben doordacht en haar hulp vrijwillig hebben aangeboden.
- De leeftijd is bij voorkeur lager dan 36 jaar maar nooit hoger dan 40 jaar. De reden voor deze leeftijdsgrens is dat de succeskans van een eiceldonatiebehandeling sterk afhangt van de leeftijd van de donor en snel afneemt als de donor 36 jaar of ouder is. Bovendien bestaat er een indicatie voor prenatale diagnostiek (vruchtwaterpunctie, vlokkentest) wanneer de donor 36 jaar of ouder is, ook wanneer de wensmoeder zelf jonger is dan 36 jaar.
- De donor moet bij voorkeur een voltooid gezin hebben omdat er altijd een (zeer klein) risico bestaat op complicaties (bijvoorbeeld een infectie) waardoor de eigen vruchtbaarheid van de donor zou kunnen verminderen.
- De donor moet lichamelijk en geestelijk gezond zijn in die zin dat de behandeling geen extra risico’s oplevert. Zo mogen er bijvoorbeeld geen contra-indicaties zijn voor hormoonstimulatie.
- Er moet een redelijke kans bestaan op een goede eicelopbrengst na stimulatie.
- De donor mag geen geslachtsziekte hebben.
- De donor mag geen verhoogd risico hebben op het krijgen van een geslachtsziekte.
- Er mogen geen erfelijke ziektes in de familie van de donor voorkomen. Dit is van minder belang wanneer de familie van de donor dezelfde is als de familie van de ontvanger (een zus bijvoorbeeld) omdat er dan geen toegevoegd risico is.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
zondag 11 september 2016 om 19:21
Dat kan ik me goed voorstellen... Het is sowieso al spannend, maar met jullie ervaring nog veel spannender. 'gelukkig' (klinkt zo stom in deze context) hadden jullie niet te maken met de erfelijke variant. Het zou dan wel heel heel heel toevallig zijn als jullie volgende kindje dit ook heeft. Maar ik denk dat je daar pas echt gerust op bent als je de uitslag van de nipt hebt (en pas echt gerust als je een gezond kindje in je armen hebt).
zondag 11 september 2016 om 19:23
Iedereen bij wie Down een keer is ontstaan krijgt sowieso 1% kans bovenop het leeftijdsrisico. Dat is dus gelukkig laag, maar op 27-jarige leeftijd is het risico normaal maar 0.15% en voor mij nu dus 1.15%, dat is toch een behoorlijk verschil.
En ik denk ook steeds: als de kans maar zo laag is, waarom is het ons dan tóch overkomen? Ik denk dat ik het ook makkelijker had kunnen relativeren als dit niet bij ons eerste kindje zou zijn gebeurd, maar pas wanneer we al een gezond kindje gehad zouden hebben. Het lukt me helaas gewoon niet helemaal (of eigenlijk helemaal niet) om er vertrouwen in te hebben. Eerst zien dan geloven.
En ik denk ook steeds: als de kans maar zo laag is, waarom is het ons dan tóch overkomen? Ik denk dat ik het ook makkelijker had kunnen relativeren als dit niet bij ons eerste kindje zou zijn gebeurd, maar pas wanneer we al een gezond kindje gehad zouden hebben. Het lukt me helaas gewoon niet helemaal (of eigenlijk helemaal niet) om er vertrouwen in te hebben. Eerst zien dan geloven.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
zondag 11 september 2016 om 19:36
quote:theepoes schreef op 11 september 2016 @ 19:21:
Dat kan ik me goed voorstellen... Het is sowieso al spannend, maar met jullie ervaring nog veel spannender. 'gelukkig' (klinkt zo stom in deze context) hadden jullie niet te maken met de erfelijke variant. Het zou dan wel heel heel heel toevallig zijn als jullie volgende kindje dit ook heeft. Maar ik denk dat je daar pas echt gerust op bent als je de uitslag van de nipt hebt (en pas echt gerust als je een gezond kindje in je armen hebt).
En of het dan ook zo is? Dan kunnen ze ziek worden, onder een auto komen, ontvoerd worden, noem maar op. Ik denk dat het ook bij het moeder worden hoort dat je je nooit meer geen zorgen zult maken om je kind. Je zorgen zullen misschien anders zijn, maar ik denk dat mijn moeder gelijk had toen ze zei:
Je bezorgdheid en angsten beginnen bij een positieve test en dat stopt nooit meer, zelfs niet als je dochter 26 is en zelf zwanger
Dat kan ik me goed voorstellen... Het is sowieso al spannend, maar met jullie ervaring nog veel spannender. 'gelukkig' (klinkt zo stom in deze context) hadden jullie niet te maken met de erfelijke variant. Het zou dan wel heel heel heel toevallig zijn als jullie volgende kindje dit ook heeft. Maar ik denk dat je daar pas echt gerust op bent als je de uitslag van de nipt hebt (en pas echt gerust als je een gezond kindje in je armen hebt).
En of het dan ook zo is? Dan kunnen ze ziek worden, onder een auto komen, ontvoerd worden, noem maar op. Ik denk dat het ook bij het moeder worden hoort dat je je nooit meer geen zorgen zult maken om je kind. Je zorgen zullen misschien anders zijn, maar ik denk dat mijn moeder gelijk had toen ze zei:
Je bezorgdheid en angsten beginnen bij een positieve test en dat stopt nooit meer, zelfs niet als je dochter 26 is en zelf zwanger
zondag 11 september 2016 om 19:38
Nee die zijn niet onderzocht. Dat zou ten koste gaan van de kwaliteit, en het is dus (waarschijnlijk) niet nodig.
Er was bij F in elk geval geen aanwijzing voor een erfelijke vorm van Down, de andere afwijking (Warkany type 2) was pas later in het embryo zelf ontstaan en was dus niet uit de zaad- of eicel afkomstig (en dus ook niet erfelijk).
We moeten er nu maar vertrouwen in proberen te hebben, mocht het toch nog een keer gebeuren zal er wel verder gezocht worden.
Er was bij F in elk geval geen aanwijzing voor een erfelijke vorm van Down, de andere afwijking (Warkany type 2) was pas later in het embryo zelf ontstaan en was dus niet uit de zaad- of eicel afkomstig (en dus ook niet erfelijk).
We moeten er nu maar vertrouwen in proberen te hebben, mocht het toch nog een keer gebeuren zal er wel verder gezocht worden.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
zondag 11 september 2016 om 19:42
@lux dat zijn toch wel zorgen van een andere aard.. natuurlijk blijf je altijd zorgen hebben, voor wat er allemaal zou kunnen gebeuren. Maar hier is er sprake van een angst vanuit de werkelijkheid. We weten zeker dat het fout kan gaan, maar of het goed kan gaan moeten we nog afwachten.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
zondag 11 september 2016 om 19:52
quote:lux. schreef op 11 september 2016 @ 19:36:
[...]
En of het dan ook zo is? Dan kunnen ze ziek worden, onder een auto komen, ontvoerd worden, noem maar op. Ik denk dat het ook bij het moeder worden hoort dat je je nooit meer geen zorgen zult maken om je kind. Je zorgen zullen misschien anders zijn, maar ik denk dat mijn moeder gelijk had toen ze zei:
Je bezorgdheid en angsten beginnen bij een positieve test en dat stopt nooit meer, zelfs niet als je dochter 26 is en zelf zwanger Klopt helemaal!
[...]
En of het dan ook zo is? Dan kunnen ze ziek worden, onder een auto komen, ontvoerd worden, noem maar op. Ik denk dat het ook bij het moeder worden hoort dat je je nooit meer geen zorgen zult maken om je kind. Je zorgen zullen misschien anders zijn, maar ik denk dat mijn moeder gelijk had toen ze zei:
Je bezorgdheid en angsten beginnen bij een positieve test en dat stopt nooit meer, zelfs niet als je dochter 26 is en zelf zwanger Klopt helemaal!
zondag 11 september 2016 om 20:00
zondag 11 september 2016 om 20:11
quote:flipje2 schreef op 11 september 2016 @ 19:42:
@lux dat zijn toch wel zorgen van een andere aard.. natuurlijk blijf je altijd zorgen hebben, voor wat er allemaal zou kunnen gebeuren. Maar hier is er sprake van een angst vanuit de werkelijkheid. We weten zeker dat het fout kan gaan, maar of het goed kan gaan moeten we nog afwachten.
Zo bedoelde ik het niet. Ik bedoelde dat ook als je een gezond kind in je armen het niet 'sit back and relax' is.
Natuurlijk is jouw angst anders dan die van een 'gewone' zwangere. Maar het is denk ik goed om te proberen niet te bang te zijn voor de toekomst. Als je oudste kind kanker heeft gehad, moet je ook niet banger zijn dat je jongste het ook krijgt, hoe moeilijk dat misschien ook is. Je hebt 98,85% kans op een kindje zonder Down. En omdat je succesvol zwanger bent geweest heb je veel meer kans dat je dat nog eens wordt.
Ik bedoelde niet je gevoel te bagatelliseren. Ik denk alleen dat zorgen er gewoon bij horen. Ook al zijn het straks andere zorgen.
@lux dat zijn toch wel zorgen van een andere aard.. natuurlijk blijf je altijd zorgen hebben, voor wat er allemaal zou kunnen gebeuren. Maar hier is er sprake van een angst vanuit de werkelijkheid. We weten zeker dat het fout kan gaan, maar of het goed kan gaan moeten we nog afwachten.
Zo bedoelde ik het niet. Ik bedoelde dat ook als je een gezond kind in je armen het niet 'sit back and relax' is.
Natuurlijk is jouw angst anders dan die van een 'gewone' zwangere. Maar het is denk ik goed om te proberen niet te bang te zijn voor de toekomst. Als je oudste kind kanker heeft gehad, moet je ook niet banger zijn dat je jongste het ook krijgt, hoe moeilijk dat misschien ook is. Je hebt 98,85% kans op een kindje zonder Down. En omdat je succesvol zwanger bent geweest heb je veel meer kans dat je dat nog eens wordt.
Ik bedoelde niet je gevoel te bagatelliseren. Ik denk alleen dat zorgen er gewoon bij horen. Ook al zijn het straks andere zorgen.
zondag 11 september 2016 om 20:26
quote:Vanessakusje1987 schreef op 11 september 2016 @ 20:00:
Stomme vraag misschien hoor Flip dan mag je t gerust zeggen! Maar als je nu bvb 5 pogingen wil doen kan en mag dat gewoon? Stel t slaagt allemaal (lijkt me nagenoeg onmogelijk maar toch) heb je dan dus straks kans op 5 kinderen en 1 prachtige ster, die niemand ooit zal vergeten?!
Je krijgt maar 3 terugplaatsingen vergoed volgens mij. Daarna zijn de kosten voor jezelf.
Je hebt sowieso niet de garantie dat ze goed ontdooien en kans hebt dat ze niet bruikbaar zijn.
De embryo's worden 5 jr bewaard en op t contract dat je op voorhand tekent geef je aan wat je wil dat ermee gaat gebeuren als die 5 jaar om zijn. Wij hebben ervoor gekozen om ze te vernietigen.
Stomme vraag misschien hoor Flip dan mag je t gerust zeggen! Maar als je nu bvb 5 pogingen wil doen kan en mag dat gewoon? Stel t slaagt allemaal (lijkt me nagenoeg onmogelijk maar toch) heb je dan dus straks kans op 5 kinderen en 1 prachtige ster, die niemand ooit zal vergeten?!
Je krijgt maar 3 terugplaatsingen vergoed volgens mij. Daarna zijn de kosten voor jezelf.
Je hebt sowieso niet de garantie dat ze goed ontdooien en kans hebt dat ze niet bruikbaar zijn.
De embryo's worden 5 jr bewaard en op t contract dat je op voorhand tekent geef je aan wat je wil dat ermee gaat gebeuren als die 5 jaar om zijn. Wij hebben ervoor gekozen om ze te vernietigen.
zondag 11 september 2016 om 20:58
quote:flipje2 schreef op 11 september 2016 @ 18:09:
Ik zie zo op tegen het eerste trimester straks.... naast alle 'standaard' onzekerheid ook nog de angst voor de uitslag van de nipt.
Ik snap je wel eigenlijk. Angst is vaak niet terecht maar als je het eenmaal hebt. Je bent die onbevangenheid gewoon kwijt. Helaas...
Nu maar hopen dat je zwanger mag worden van 1 vd 5 en je dan door die eerste zware weken slepen
Ik zie zo op tegen het eerste trimester straks.... naast alle 'standaard' onzekerheid ook nog de angst voor de uitslag van de nipt.
Ik snap je wel eigenlijk. Angst is vaak niet terecht maar als je het eenmaal hebt. Je bent die onbevangenheid gewoon kwijt. Helaas...
Nu maar hopen dat je zwanger mag worden van 1 vd 5 en je dan door die eerste zware weken slepen
zondag 11 september 2016 om 21:00
quote:Vanessakusje1987 schreef op 11 september 2016 @ 20:00:
Stomme vraag misschien hoor Flip dan mag je t gerust zeggen! Maar als je nu bvb 5 pogingen wil doen kan en mag dat gewoon? Stel t slaagt allemaal (lijkt me nagenoeg onmogelijk maar toch) heb je dan dus straks kans op 5 kinderen en 1 prachtige ster, die niemand ooit zal vergeten?!
Deze cryo's horen allemaal nog bij poging 1. Alles wat uit 1 punctie komt, behoort tot dezelfde poging.
Gemiddeld is de kans om zwanger te worden van een cryo 20%, dus statistisch gezien zou hier gemiddeld 1 kindje uit komen.
Na een zwangerschap langer dan 12 weken gaat de teller 'verzekeringstechnisch' weer op 0, en heb je weer recht op 3 nieuwe IVF of ICSI pogingen.
Zolang de IVF pogingen succesvol zijn (en je voorbij de 12 weken komt) kun je dus steeds opnieuw beginnen voor een volgende kindje.
Stomme vraag misschien hoor Flip dan mag je t gerust zeggen! Maar als je nu bvb 5 pogingen wil doen kan en mag dat gewoon? Stel t slaagt allemaal (lijkt me nagenoeg onmogelijk maar toch) heb je dan dus straks kans op 5 kinderen en 1 prachtige ster, die niemand ooit zal vergeten?!
Deze cryo's horen allemaal nog bij poging 1. Alles wat uit 1 punctie komt, behoort tot dezelfde poging.
Gemiddeld is de kans om zwanger te worden van een cryo 20%, dus statistisch gezien zou hier gemiddeld 1 kindje uit komen.
Na een zwangerschap langer dan 12 weken gaat de teller 'verzekeringstechnisch' weer op 0, en heb je weer recht op 3 nieuwe IVF of ICSI pogingen.
Zolang de IVF pogingen succesvol zijn (en je voorbij de 12 weken komt) kun je dus steeds opnieuw beginnen voor een volgende kindje.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
