
Buitenbaarmoederlijke zwangerschap
zaterdag 13 oktober 2007 om 22:51
Afgelopen woensdag is bij mij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap geconstateerd. De gyn heeft geadviseerd af te wachten, ik moet dinsdag terug komen voor een echo en bloed prikken. Hopelijk is mijn HCG dan gedaald en is het vruchtje aan het afsterven. Zo niet, zal er een operatie volgen waarbij mn eileider zal worden weg gehaald.
Hij heeft gezegd dat er een tijdbom in mn buik zit en dat ik bij buikpijn direct naar het ziekenhuis moet, omdat het kan zijn dat mn eileider aan het scheuren is.
Ik ben zo vreselijk bang! Ik heb mn hele zwangerschap (8,5 weken) al buikpijn en ik vind het moeilijk te zeggen of het nu erger geworden is. Doordat je er de hele tijd mee bezig bent, voel je ook van alles. Nu heb ik heeeeeeel licht bloedverlies, maar daar heeft hij niets over gezegd. Moet ik nu bellen? (zaterdagavond) Of betekent dat, dat het aan het afsterven is?
Is er iemand die dit ook heeft meegemaakt? Goede en slechte ervaringen welkom. Afwachten duurt zooooo lang
Bep
Hij heeft gezegd dat er een tijdbom in mn buik zit en dat ik bij buikpijn direct naar het ziekenhuis moet, omdat het kan zijn dat mn eileider aan het scheuren is.
Ik ben zo vreselijk bang! Ik heb mn hele zwangerschap (8,5 weken) al buikpijn en ik vind het moeilijk te zeggen of het nu erger geworden is. Doordat je er de hele tijd mee bezig bent, voel je ook van alles. Nu heb ik heeeeeeel licht bloedverlies, maar daar heeft hij niets over gezegd. Moet ik nu bellen? (zaterdagavond) Of betekent dat, dat het aan het afsterven is?
Is er iemand die dit ook heeft meegemaakt? Goede en slechte ervaringen welkom. Afwachten duurt zooooo lang
Bep
dinsdag 16 september 2008 om 11:10
dinsdag 16 september 2008 om 19:05
Hey,
Ik heb werkelijk nog nooit van mn leven een blaas ontsteking gehad, maar heb niet het idee dat dat het is. Ik heb wel een catheter gehad in het ziekenhuis. Misschien licht geinfecteerd geraakt?
Ik heb geen afspraak meer bij de gyn, maar ik werk in het ziekenhuis, 1 verdieping hoger dan waar ik heb gelegen. Ik kan dus zo even naar beneden lopen..
Dank voor jullie reacties!
xxx
Ik heb werkelijk nog nooit van mn leven een blaas ontsteking gehad, maar heb niet het idee dat dat het is. Ik heb wel een catheter gehad in het ziekenhuis. Misschien licht geinfecteerd geraakt?
Ik heb geen afspraak meer bij de gyn, maar ik werk in het ziekenhuis, 1 verdieping hoger dan waar ik heb gelegen. Ik kan dus zo even naar beneden lopen..
Dank voor jullie reacties!
xxx
donderdag 9 oktober 2008 om 12:41
donderdag 9 oktober 2008 om 14:48
Zeebloem, dit is geen menstruatie, maar je verliest baarmoederslijnvlies wat zich toch gewoon had opgebouwd in afwachting van het eitje (maar dat niet is gekomen). Bloedverlies wat je bij een 'gewone' miskraam ook hebt.
Ikzelf heb wel ruim 10 dagen flink bloedverlies gehad en in het begin zo erg dat ik ben teruggegaan naar het ziekenhuis: maar het was allemaal normaal (tijdens de operatie bleek er al ruim 3,5 liter bloed in mijn buikholte te zijn gelopen, dus ik was best bang geworden: weer al dat bloedverlies??).
Overigens hebben wij echt een maand gewacht om weer te proberen. 5 weken na de bbz kreeg ik weer een normale menstruatie. Daarna heb ik nog een menstruatie gehad en dat was de laatste want toen zwanger geworden van mijn 2de dochter (bbz tussen beide dochters in), met maar 1 eileider!!.
Een menstruatie wachten worden door gyneacologen aangeraden zodat de uitgerekende datum beter kan worden berekend en (subjectief) om de boel een beetje te laten genezen: zelf een beetje op adem te komen???
Ikzelf heb wel ruim 10 dagen flink bloedverlies gehad en in het begin zo erg dat ik ben teruggegaan naar het ziekenhuis: maar het was allemaal normaal (tijdens de operatie bleek er al ruim 3,5 liter bloed in mijn buikholte te zijn gelopen, dus ik was best bang geworden: weer al dat bloedverlies??).
Overigens hebben wij echt een maand gewacht om weer te proberen. 5 weken na de bbz kreeg ik weer een normale menstruatie. Daarna heb ik nog een menstruatie gehad en dat was de laatste want toen zwanger geworden van mijn 2de dochter (bbz tussen beide dochters in), met maar 1 eileider!!.
Een menstruatie wachten worden door gyneacologen aangeraden zodat de uitgerekende datum beter kan worden berekend en (subjectief) om de boel een beetje te laten genezen: zelf een beetje op adem te komen???
donderdag 9 oktober 2008 om 15:39
hoi,
bedankt voor de reaktie`s
sorry ben helemaal vergeten te vertellen dat ik ook nog een curritage heb gehad. dus is dat bloedverlies dan ongi geweest of slijm van de baarmoeder? ik heb 3 dagen bloedverlies gehad zeer normaal en 3 dagen nog wat gerommeld zeg maar met oud bloedverlies.
ja ik weet het een beetje rust maar er zijn toch voor mij redenen om deze ronde te pakken weet idd ook niet of het verstandig is.
gr
bedankt voor de reaktie`s
sorry ben helemaal vergeten te vertellen dat ik ook nog een curritage heb gehad. dus is dat bloedverlies dan ongi geweest of slijm van de baarmoeder? ik heb 3 dagen bloedverlies gehad zeer normaal en 3 dagen nog wat gerommeld zeg maar met oud bloedverlies.
ja ik weet het een beetje rust maar er zijn toch voor mij redenen om deze ronde te pakken weet idd ook niet of het verstandig is.
gr
donderdag 9 oktober 2008 om 16:41
vrijdag 17 oktober 2008 om 13:46
Hoi allemaal,
Mijn god wat herken ik toch een boel in jullie verhalen. Heb het afgelopen uur al jullie berichten doorgelezen.
Zelf heb ik afgelopen december 2007 een BBZ gehad. Belande met kerst in het ziekenhuis. Met een operatie hebben ze het vruchtje en de eileider verwijderd. Na wat bloedtransfusie's mocht ik gelukkig op oudjaarsdag weer naar huis.
Na 2 maanden zijn we weer gaan werken (en hopen op) een zwangerschap welke tot op heden nog niet gelukt is.
Heerlijk om jullie succesverhalen te lezen, dat geeft weer hoop!
Alleen heb ik nog een vraag en hoop dat een van jullie hier een antwoord op heeft.
Mijn menstruatie is weer redelijk het zelfde als voorheen, heb nog steeds elke maand buikpijn etc etc. Maar mijn ovulatie gaat gepaard met aardig wat vuurrood bloedverlies, plots verlies ik dan in 1 keer een "kwart eierdopje" vol. Voorheen had ik wel eens wat verkleurd slijmverlies.
Het antwoord afgelopen juni van mijn Gyn. was: Oh, dat is het welbekende ovulatiebloed! En daar moest ik het dan mee doen.
Helaas heeft het mij niet echt gerustgesteld, heb het gevoel dat die "golf" bloed alles weer wegspoelt.
Herkend iemand dit?
Ik hoop van jullie te horen.
Lieve groetjes, Isja.
Mijn god wat herken ik toch een boel in jullie verhalen. Heb het afgelopen uur al jullie berichten doorgelezen.
Zelf heb ik afgelopen december 2007 een BBZ gehad. Belande met kerst in het ziekenhuis. Met een operatie hebben ze het vruchtje en de eileider verwijderd. Na wat bloedtransfusie's mocht ik gelukkig op oudjaarsdag weer naar huis.
Na 2 maanden zijn we weer gaan werken (en hopen op) een zwangerschap welke tot op heden nog niet gelukt is.
Heerlijk om jullie succesverhalen te lezen, dat geeft weer hoop!
Alleen heb ik nog een vraag en hoop dat een van jullie hier een antwoord op heeft.
Mijn menstruatie is weer redelijk het zelfde als voorheen, heb nog steeds elke maand buikpijn etc etc. Maar mijn ovulatie gaat gepaard met aardig wat vuurrood bloedverlies, plots verlies ik dan in 1 keer een "kwart eierdopje" vol. Voorheen had ik wel eens wat verkleurd slijmverlies.
Het antwoord afgelopen juni van mijn Gyn. was: Oh, dat is het welbekende ovulatiebloed! En daar moest ik het dan mee doen.
Helaas heeft het mij niet echt gerustgesteld, heb het gevoel dat die "golf" bloed alles weer wegspoelt.
Herkend iemand dit?
Ik hoop van jullie te horen.
Lieve groetjes, Isja.
zaterdag 1 november 2008 om 19:01
Hallo Meiden,
Ook ik heb een bizar verhaal over BBZ. Begin maart 2008 bleek ik zwanger te zijn. Na een jaar en drie maanden proberen waren wij super blij. Ik liep al bij de gyn. ivm met mijn leeftijd (37 jaar) zondag getest en maadag had ik toevallig een afspraak. Daar een inwendige ego en bloed prikken voor HCG hormoon. Deze was 2000 maar ze zag nog niks in de baarmoeder. Moest woensdag terug komen voor weer ego en bloed prikken. Woensdag bleek dat het HCG hormoon naar beneden was 1500. De gyn. zij dus dat ik een MK zou krijgen. En inderdaad twee weken later begon het bloeden. Ik ging ook nog wintersporten dus wilde de gyn nog een keer mijn HCG hormoon testen. Deze was al gedaald naar 1000 dus prima. Tijdens de wintersport nog veel bloed verloren en 'stukken". Maandagavond na de wintersport kreeg ik verschrikkelijke buikpijn en loze aandrang voor ontlasting. Ik had deze klachten al twee keer eerder gehad maar toen gingen ze na een uur weer weg. Maar nu bleef het aanhouden. Dus op een gegeven moment maar naar het ziekenhuis. Daar bleek mijn HCG hormoon weer te stijgen naar 1200. Ze vermoeden dat ik een BBZ had, geen levend groeiend kindje in mijn eileider maar resten van een placenta. Dus een kijkoperatie (8 april 2008)gehad en inderdaad een BBZ. Mijn eileider is wel bespaard gebleven en ze hebben ook bijna 1 liter bloed uit mijn buikholte weggehaald. Goed hersteld, 6 weken thuis gebleven en wat denk je..............
Na 8 weken bleek ik weer zwanger te zijn!!!! Joehoe zou je denken maar nee hoor. Afspraak gemaakt met gyn. en ja hoor HCG hormoon steeg te langzaam en niks te vinden in mijn baarmoeder. In de week daarna nog tig keer alles nagekeken. En toen toch besloten voor weer een kijkoperatie ivm weer een BBZ. ( operatie op 4 juni 2008)En toen ik bij kwam uit de narcose vertelde ze mij dat ze niks hebben kunnen vinden in mijn eileider. De eileider die eerder was geopereerd zag er goed uit en ze hebben wat verklevingen weggehaald bij mijn andere eileider. De baarmoeder hebben ze intact gelaten (geen curretage) omdat deze er zo zwanger uitzag dat ze toch nog het vermoeden hadden dat het vruchtje daar toch nog in zou zitten. Maar helaas na ruim een week nog steeds niks te zien en HCG hormoon ook niet genoeg gestegen. Dus weer een kijkoperatie (13 juni 2008) en toen hebben ze wel een BBZ gevonden in mijn andere eileider (weer resten van een placenta) en ben ik ook gecurreteerd. Ook deze eileider hebben ze kunnen besparen. Gelukkig bij deze tweede BBZ waren ze op tijd bij aangezien ik geen pijn heb gehad en er ook geen bloed in mijn buikholte zat. Ook hier 6 weken thuis gebleven. Ik heb verder rest nergens meer last van en ook geen pijn. Volgens mij is alles goed genezen.
Kortom drie keer geopereerd, aan twee BBZ in alle bij mijn eileiders die allebij bespaard zijn gebleven. Het advies van de gyn. na veel overleg met andere ziekenhuizen, toch nog één keertje proberen op de natuurlijke manier...........lekker is dat met een hele grote kans op weer een BBZ.........en als dat niet lukt dan IVF.
Na een paar maanden rust hebben we maar besloten om er maar weer voor te gaan. We willen toch heel graag een kindje en je ziet maar je krijgt kinderen en neemt geen kinderen. Kinderen krijgen zie ik toch als een klein wondertje!!
Ook ik heb een bizar verhaal over BBZ. Begin maart 2008 bleek ik zwanger te zijn. Na een jaar en drie maanden proberen waren wij super blij. Ik liep al bij de gyn. ivm met mijn leeftijd (37 jaar) zondag getest en maadag had ik toevallig een afspraak. Daar een inwendige ego en bloed prikken voor HCG hormoon. Deze was 2000 maar ze zag nog niks in de baarmoeder. Moest woensdag terug komen voor weer ego en bloed prikken. Woensdag bleek dat het HCG hormoon naar beneden was 1500. De gyn. zij dus dat ik een MK zou krijgen. En inderdaad twee weken later begon het bloeden. Ik ging ook nog wintersporten dus wilde de gyn nog een keer mijn HCG hormoon testen. Deze was al gedaald naar 1000 dus prima. Tijdens de wintersport nog veel bloed verloren en 'stukken". Maandagavond na de wintersport kreeg ik verschrikkelijke buikpijn en loze aandrang voor ontlasting. Ik had deze klachten al twee keer eerder gehad maar toen gingen ze na een uur weer weg. Maar nu bleef het aanhouden. Dus op een gegeven moment maar naar het ziekenhuis. Daar bleek mijn HCG hormoon weer te stijgen naar 1200. Ze vermoeden dat ik een BBZ had, geen levend groeiend kindje in mijn eileider maar resten van een placenta. Dus een kijkoperatie (8 april 2008)gehad en inderdaad een BBZ. Mijn eileider is wel bespaard gebleven en ze hebben ook bijna 1 liter bloed uit mijn buikholte weggehaald. Goed hersteld, 6 weken thuis gebleven en wat denk je..............
Na 8 weken bleek ik weer zwanger te zijn!!!! Joehoe zou je denken maar nee hoor. Afspraak gemaakt met gyn. en ja hoor HCG hormoon steeg te langzaam en niks te vinden in mijn baarmoeder. In de week daarna nog tig keer alles nagekeken. En toen toch besloten voor weer een kijkoperatie ivm weer een BBZ. ( operatie op 4 juni 2008)En toen ik bij kwam uit de narcose vertelde ze mij dat ze niks hebben kunnen vinden in mijn eileider. De eileider die eerder was geopereerd zag er goed uit en ze hebben wat verklevingen weggehaald bij mijn andere eileider. De baarmoeder hebben ze intact gelaten (geen curretage) omdat deze er zo zwanger uitzag dat ze toch nog het vermoeden hadden dat het vruchtje daar toch nog in zou zitten. Maar helaas na ruim een week nog steeds niks te zien en HCG hormoon ook niet genoeg gestegen. Dus weer een kijkoperatie (13 juni 2008) en toen hebben ze wel een BBZ gevonden in mijn andere eileider (weer resten van een placenta) en ben ik ook gecurreteerd. Ook deze eileider hebben ze kunnen besparen. Gelukkig bij deze tweede BBZ waren ze op tijd bij aangezien ik geen pijn heb gehad en er ook geen bloed in mijn buikholte zat. Ook hier 6 weken thuis gebleven. Ik heb verder rest nergens meer last van en ook geen pijn. Volgens mij is alles goed genezen.
Kortom drie keer geopereerd, aan twee BBZ in alle bij mijn eileiders die allebij bespaard zijn gebleven. Het advies van de gyn. na veel overleg met andere ziekenhuizen, toch nog één keertje proberen op de natuurlijke manier...........lekker is dat met een hele grote kans op weer een BBZ.........en als dat niet lukt dan IVF.
Na een paar maanden rust hebben we maar besloten om er maar weer voor te gaan. We willen toch heel graag een kindje en je ziet maar je krijgt kinderen en neemt geen kinderen. Kinderen krijgen zie ik toch als een klein wondertje!!
maandag 1 december 2008 om 15:26
Hallo,
Allereerst sterkte aan iedereen die een bbz mee maakt/ heeft gemaakt.
Ik heb zelf in Juni een BBZ gehad; eerst werd er gedacht aan een miskraam en ben ik gecureteerd. Na 2 weken nog veel pijn te hebben gehad en bloed te hebben verloren is er een kijk operatie gedaan en bleek ik een bbz te hebben, die dus toen ook is verwijderd. Er zijn geen eierstokken weggehaald omdat die niet beschadigd leken.
Nu ben ik dus weer zwanger (4 weken, dus weet het nog maar net). Met 5 weken moet ik naar het ziekenhuis voor de echo,l om te zien of het goed zit.
Je kunt je voorstellen dat ik nu nog niet echt blij kan zijn en ook best in de zenuwen zit....
Zijn er hier mensen die na hun bbz weer snel zwanger zijn geworden? En die ook beide eierstokken behouden hebben?
Je wil er niet steeds aan denken en mee bezig zijn, maar dat heb je gewoon niet onder controle. Heb ook de eerste zwangerschaps verschijnselen; moe, misselijk en gevoelige borsten...
Allereerst sterkte aan iedereen die een bbz mee maakt/ heeft gemaakt.
Ik heb zelf in Juni een BBZ gehad; eerst werd er gedacht aan een miskraam en ben ik gecureteerd. Na 2 weken nog veel pijn te hebben gehad en bloed te hebben verloren is er een kijk operatie gedaan en bleek ik een bbz te hebben, die dus toen ook is verwijderd. Er zijn geen eierstokken weggehaald omdat die niet beschadigd leken.
Nu ben ik dus weer zwanger (4 weken, dus weet het nog maar net). Met 5 weken moet ik naar het ziekenhuis voor de echo,l om te zien of het goed zit.
Je kunt je voorstellen dat ik nu nog niet echt blij kan zijn en ook best in de zenuwen zit....
Zijn er hier mensen die na hun bbz weer snel zwanger zijn geworden? En die ook beide eierstokken behouden hebben?
Je wil er niet steeds aan denken en mee bezig zijn, maar dat heb je gewoon niet onder controle. Heb ook de eerste zwangerschaps verschijnselen; moe, misselijk en gevoelige borsten...
dinsdag 2 december 2008 om 21:39
Hoi Vero78
Als je mijn verhaal leest, deze staat net boven die van jou, dan weet je dat ik na mijn eerste bbz na een maand alweer zwanger was. Helaas was dit ook weer een bbz. Allebei mijn eierstokken zijn bespaard gebleven....gelukkig. Mijn laatste operatie was half juni. Wij zijn nu weer serieus aan het oefenen sinds half september. Tot nu toe is het nog niet gelukt. Ik ben niet bang voor nog een bbz........wat mij nogal verbaasd........maar ga er weer vol goede moed tegen aan. Hopelijk is het weer snel raak en dat het dan uiteraard wel goed zit!!! Ik begrijp best dat je onzeker bent en een beetje bang. Hopelijk heb je gauw positief nieuws!!!!!
Groetjes
Als je mijn verhaal leest, deze staat net boven die van jou, dan weet je dat ik na mijn eerste bbz na een maand alweer zwanger was. Helaas was dit ook weer een bbz. Allebei mijn eierstokken zijn bespaard gebleven....gelukkig. Mijn laatste operatie was half juni. Wij zijn nu weer serieus aan het oefenen sinds half september. Tot nu toe is het nog niet gelukt. Ik ben niet bang voor nog een bbz........wat mij nogal verbaasd........maar ga er weer vol goede moed tegen aan. Hopelijk is het weer snel raak en dat het dan uiteraard wel goed zit!!! Ik begrijp best dat je onzeker bent en een beetje bang. Hopelijk heb je gauw positief nieuws!!!!!
Groetjes
woensdag 3 december 2008 om 08:53
Hi Astrid,
Bedankt voor je reactie. Nog een vraagje, had jij bij je 2de bbz dezelfde zwangerschapsverschijnselen als bij je eerste?
Bij mij is er ook gezegd dat ik nu nog een keer natuurlijk zwanger mag worden (wat dus nu zo is!) en anders IVF. Komende vrijdag moet ik naar de gyn.
Had ook niet gedacht dat het al zo snel weer raak zou zijn.
Apart dat je niet bang bent voor een bbz, zeker als je er al 2 achter de rug hebt. Maar wel heel goed, je moet er positief in gaan! Heel veel succes!!
groetjes
Bedankt voor je reactie. Nog een vraagje, had jij bij je 2de bbz dezelfde zwangerschapsverschijnselen als bij je eerste?
Bij mij is er ook gezegd dat ik nu nog een keer natuurlijk zwanger mag worden (wat dus nu zo is!) en anders IVF. Komende vrijdag moet ik naar de gyn.
Had ook niet gedacht dat het al zo snel weer raak zou zijn.
Apart dat je niet bang bent voor een bbz, zeker als je er al 2 achter de rug hebt. Maar wel heel goed, je moet er positief in gaan! Heel veel succes!!
groetjes
woensdag 3 december 2008 om 09:40
Hoi Vero78,
Bij de eerst bbz had ik pijnlijke borsten en wat gerommel bij mijn baarmoeder en verder niks. Bij mijn tweede bbz had ik wel minder pijnlijke borsten en verder ook geen klachten. Kon dus alleen aan mijn borsten merken dat ik zwanger was. De artsen hadden ook niet verwacht dat ik zo snel weer zwanger zou worden. Dat vonden zij toen wel een goed teken.
Ik heb dus in beide eileiders een bbz gehad. En allebei bespaard gebleven...gelukkig! Mijn artsen hebben geadviseerd om toch nog een keer te proberen. Misschien dat de operatie's een positieve wending eraan hebben gegeven (meestal niet). En als het niet meer lukt of weer een bbz dan eventueel ivf maar dat is ook geen pretje.
Ik ben er niet meer zo bang voor omdat als ik nu zwanger ben ze er boven op zitten. Net zo als ze nu bij jou doen. Dus mocht het toch weer een bbz zijn dan zijn ze de pijn als het goed is voor! Want dat is iets wat ik hoop nooit meer mee te maken. Ene....drie keer is scheeps rechts....toch? Ik hoop voor jou dat dat dan niet geldt en dat je nu tijdens de ego een mooi vruchtzakje op de goede plaats mag gaan zien.
Ik zal voor je duimen en laat het weten als het goed zit!
Groetjes
Bij de eerst bbz had ik pijnlijke borsten en wat gerommel bij mijn baarmoeder en verder niks. Bij mijn tweede bbz had ik wel minder pijnlijke borsten en verder ook geen klachten. Kon dus alleen aan mijn borsten merken dat ik zwanger was. De artsen hadden ook niet verwacht dat ik zo snel weer zwanger zou worden. Dat vonden zij toen wel een goed teken.
Ik heb dus in beide eileiders een bbz gehad. En allebei bespaard gebleven...gelukkig! Mijn artsen hebben geadviseerd om toch nog een keer te proberen. Misschien dat de operatie's een positieve wending eraan hebben gegeven (meestal niet). En als het niet meer lukt of weer een bbz dan eventueel ivf maar dat is ook geen pretje.
Ik ben er niet meer zo bang voor omdat als ik nu zwanger ben ze er boven op zitten. Net zo als ze nu bij jou doen. Dus mocht het toch weer een bbz zijn dan zijn ze de pijn als het goed is voor! Want dat is iets wat ik hoop nooit meer mee te maken. Ene....drie keer is scheeps rechts....toch? Ik hoop voor jou dat dat dan niet geldt en dat je nu tijdens de ego een mooi vruchtzakje op de goede plaats mag gaan zien.
Ik zal voor je duimen en laat het weten als het goed zit!
Groetjes
vrijdag 5 december 2008 om 16:48
Hi Astrid,
Vandaag echo gehad, nog niks te zien. misschien nog te vroeg. Ook buiten mn baarmoeder niks vreemds te zien. Ook bloed geprikt; mn HCG waarde geeft een vroege zwangerschap aan en bij deze waarde is meestal nog niks te zien. Maija, een bbz is dus ook nog niet uitgesloten. Nu moet ik zondag weer terug. Dus nog wat meer geduld hebben...
En jij, toevallig al wat nieuws?
groetjes
Vandaag echo gehad, nog niks te zien. misschien nog te vroeg. Ook buiten mn baarmoeder niks vreemds te zien. Ook bloed geprikt; mn HCG waarde geeft een vroege zwangerschap aan en bij deze waarde is meestal nog niks te zien. Maija, een bbz is dus ook nog niet uitgesloten. Nu moet ik zondag weer terug. Dus nog wat meer geduld hebben...
En jij, toevallig al wat nieuws?
groetjes
zaterdag 6 december 2008 om 18:42
Hoi Vero78,
Nee, bij mij nog geen nieuws. Wie weet over een week....! Maar ik reken er niet op. Voel nog niks. De vorige twee keer wist ik het eigenlijk al een week voor dat ik ongesteld moest en dus een testje kon doen. Ik voelde mij zwanger en dat heb ik nu niet.
Ik zal voor je duimen morgen. Hoeveel weken/dagen ben je nu precies zwanger. En hoe hoog was je HCG? Heel veel succes en sterkte geweest! Wie weet misschien helpt het.
Groetjes Astrid
Nee, bij mij nog geen nieuws. Wie weet over een week....! Maar ik reken er niet op. Voel nog niks. De vorige twee keer wist ik het eigenlijk al een week voor dat ik ongesteld moest en dus een testje kon doen. Ik voelde mij zwanger en dat heb ik nu niet.
Ik zal voor je duimen morgen. Hoeveel weken/dagen ben je nu precies zwanger. En hoe hoog was je HCG? Heel veel succes en sterkte geweest! Wie weet misschien helpt het.
Groetjes Astrid
maandag 8 december 2008 om 18:10
Hi Astrid,
Nou gisteren weer terug geweest voor HCG en echo. HCG was nu 1230, dus goed omhoog (vrijdag 480) en op de echo was een duidelijke zwangerschapsring IN mn baarmoeder te zien. Ben nu dus iets geruster. Hebben ook mn eierstokken en buikholte na gekeken en daar zien ze niks vreemds. Nu over 10 dgn weer terug, hopen dan een hartje te kunnen zien!!
groetjes
Nou gisteren weer terug geweest voor HCG en echo. HCG was nu 1230, dus goed omhoog (vrijdag 480) en op de echo was een duidelijke zwangerschapsring IN mn baarmoeder te zien. Ben nu dus iets geruster. Hebben ook mn eierstokken en buikholte na gekeken en daar zien ze niks vreemds. Nu over 10 dgn weer terug, hopen dan een hartje te kunnen zien!!
groetjes
dinsdag 9 december 2008 om 11:17
Hoi Vero 78,
Hé dat is volgens mij een super bericht. Goeie stijging van de HCG. (moet altijd verdubbelen in twee dagen, anders is er een grote kans op BBZ) en die zwangerschapsring in je baarmoeder betekent toch dat het in je baarmoeder zit en niet in je eileiders. Pffft.....dus het kan toch goedkomen na een BBZ. Ik hoop dat dat voor mij straks ook geldt. Nu nog het hartje zien kloppen en dat het ook blijft zitten!!!!!! Ik zou al helemaal uit mijn dak zijn gegaan als ik al hoorde dat het in mijn baarmoeder zou zitten. Nou meid, geniet er maar van en laat nog even weten of je het hartje heb zien kloppen!
Veel succes!
Groetjes
Hé dat is volgens mij een super bericht. Goeie stijging van de HCG. (moet altijd verdubbelen in twee dagen, anders is er een grote kans op BBZ) en die zwangerschapsring in je baarmoeder betekent toch dat het in je baarmoeder zit en niet in je eileiders. Pffft.....dus het kan toch goedkomen na een BBZ. Ik hoop dat dat voor mij straks ook geldt. Nu nog het hartje zien kloppen en dat het ook blijft zitten!!!!!! Ik zou al helemaal uit mijn dak zijn gegaan als ik al hoorde dat het in mijn baarmoeder zou zitten. Nou meid, geniet er maar van en laat nog even weten of je het hartje heb zien kloppen!
Veel succes!
Groetjes
dinsdag 16 december 2008 om 19:43
hallo allemaal,
Met tranen in mijn ogen lees ik jullie berichten. Ook ik heb een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad vorig jaar september. Al jarenlang heb ik buikpijn en loop ik bij een gyneacoloog. Zij geeft aan dat er niets aan de hand is. Onderzoeken geven niet aan dat er iets aan de hand is. Na een paar maanden word ik naar huis gestuurd met het antwoord dat het wel spanningen zullen zijn. Dat ik het laatste bezoek al 3 weken overtijd blijk te zijn, wordt ook bestempeld met stress. 1 week later blijkt met een test toch dat ik zwanger ben. Ik ben dolblij, maar ook enigszins bezorgd. Ik lig krom van de buikpijn en voel me beroerd, ik heb al weken last van pijn in mijn schouders. Mijn man brengt me naar de huisarts en hij stuurt me meteen door naar het ziekenhuis. Tijdens die rit krijg ik zweetaanvallen en val ik af en toe weg. In het ziekenhuis wordt meteen bloed geprikt. Daar komt al snel uit dat het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap moet zijn. Ik word de OK opgereden met het verhaal dat ze doen wat ze kunnen, maar dat ze niet kunnen garanderen dat alles bespaard blijft. Alles wordt in mijn belang gedaan.Mijn eileider blijkt al voor 3 /4 ingescheurd en kan dus niet bespaard blijven.
Nu, meer dan een jaar later is het verdriet groter dan ooit. Het lukt niet om zwanger te worden. Mijn buikpijn is er nog steeds (alleen nu aan de "goede" kant en om me heen worden al mijn vriendinnen een voor een zwanger. Natuurlijk gun ik het ze ontzettend en ben ik blij voor ze, maar tegelijk word ik steeds meer geconfronteerd met mijn eigen verdriet en met de vraag of ik ooit kinderen kan krijgen. Dat doet pijn. Vorige week zijn we bij de fertiliteitspoli terecht gekomen. Tijdens een echo bleek dat er aan mijn goede kant een bloedprop in mijn eierstok is. Dit kan endometriose betekenen. Een dubbel gevoel. Verdriet om het traject wat we in moeten gaan, om de onzekerheid die het met zich meebrengt. Blijdschap om het fijn dat we eindelijk serieus worden genomen na al die jaren en een bevestiging dat het echt niet "tussen mijn oren" zit.
Succes lieve mensen met jullie eigen traject en verwerking.
Met tranen in mijn ogen lees ik jullie berichten. Ook ik heb een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad vorig jaar september. Al jarenlang heb ik buikpijn en loop ik bij een gyneacoloog. Zij geeft aan dat er niets aan de hand is. Onderzoeken geven niet aan dat er iets aan de hand is. Na een paar maanden word ik naar huis gestuurd met het antwoord dat het wel spanningen zullen zijn. Dat ik het laatste bezoek al 3 weken overtijd blijk te zijn, wordt ook bestempeld met stress. 1 week later blijkt met een test toch dat ik zwanger ben. Ik ben dolblij, maar ook enigszins bezorgd. Ik lig krom van de buikpijn en voel me beroerd, ik heb al weken last van pijn in mijn schouders. Mijn man brengt me naar de huisarts en hij stuurt me meteen door naar het ziekenhuis. Tijdens die rit krijg ik zweetaanvallen en val ik af en toe weg. In het ziekenhuis wordt meteen bloed geprikt. Daar komt al snel uit dat het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap moet zijn. Ik word de OK opgereden met het verhaal dat ze doen wat ze kunnen, maar dat ze niet kunnen garanderen dat alles bespaard blijft. Alles wordt in mijn belang gedaan.Mijn eileider blijkt al voor 3 /4 ingescheurd en kan dus niet bespaard blijven.
Nu, meer dan een jaar later is het verdriet groter dan ooit. Het lukt niet om zwanger te worden. Mijn buikpijn is er nog steeds (alleen nu aan de "goede" kant en om me heen worden al mijn vriendinnen een voor een zwanger. Natuurlijk gun ik het ze ontzettend en ben ik blij voor ze, maar tegelijk word ik steeds meer geconfronteerd met mijn eigen verdriet en met de vraag of ik ooit kinderen kan krijgen. Dat doet pijn. Vorige week zijn we bij de fertiliteitspoli terecht gekomen. Tijdens een echo bleek dat er aan mijn goede kant een bloedprop in mijn eierstok is. Dit kan endometriose betekenen. Een dubbel gevoel. Verdriet om het traject wat we in moeten gaan, om de onzekerheid die het met zich meebrengt. Blijdschap om het fijn dat we eindelijk serieus worden genomen na al die jaren en een bevestiging dat het echt niet "tussen mijn oren" zit.
Succes lieve mensen met jullie eigen traject en verwerking.
donderdag 18 december 2008 om 09:32
Beste Muffy,
Ook weer een heftig en verdrietig verhaal. Ik wil je even heel veel succes en sterkte wensen!
Astrid,
Gisteren was de echo, gelukkig zagen ze t vruchtzakje gelijk zitten en knipperde er een streepje!! jaja, een kloppend hartje. Maar ben pas 6 weken, dus er komt nog een spannende tijd aan. Maar oke, dit is al een heel goed begin! ben toch opgelucht na het zien hiervan. het is ongeloofelijk.
hoe gaat t met jou?
groetjes.
Ook weer een heftig en verdrietig verhaal. Ik wil je even heel veel succes en sterkte wensen!
Astrid,
Gisteren was de echo, gelukkig zagen ze t vruchtzakje gelijk zitten en knipperde er een streepje!! jaja, een kloppend hartje. Maar ben pas 6 weken, dus er komt nog een spannende tijd aan. Maar oke, dit is al een heel goed begin! ben toch opgelucht na het zien hiervan. het is ongeloofelijk.
hoe gaat t met jou?
groetjes.
vrijdag 19 december 2008 om 11:30
Hoi Vero,
Super goed om te horen!!!! Geniet er maar van komt vast allemaal goed!
Ik ben nu 6 dagen overtijd alleen niet zwanger. Gisteren een testje gedaan maar helaas.......! Heb sinds de laatste operatie en curretage periode's van 32 a 33 dagen ipv 28 dagen. Was altijd stipt op tijd. Kon de klok er gelijk op zetten. Nu dus niet meer daar baal ik wel van. Maakt het alleen maar moeilijker om zwanger te worden lijkt mij....
Heb 2 februari weer een afspraak met de gyn. Om te kijken hoe nu verder en want ivf gaat inhouden. Wordt 6 feb 38 jaar dus ik heb niet meer heel veel tijd. Wil het in principe nog proberen op de natuurlijke manier tot ongeveer april 2009 en als het dan nog niet gelukt is dan maar ivf. Alleen mijn vriend is niet echt happig op ivf....pffft! Hij wil dol graag kinderen maar dan wel op de natuurlijke manier. En anders is het misschien niet voor bestemd....! Maar hij heeft ook geen nee gezegd dus ik denk dat hij er gewoon nog aan moet wennen. We zien wel, misschien is het allemaal niet nodig om zorgen over te maken....
Ik hoop dat ik maar snel ongesteld wordt zodat we weer een nieuwe ronde in kunnen. Wie weet een klein kerst/oud en nieuw wondertje!!!!!
Groetjes
Super goed om te horen!!!! Geniet er maar van komt vast allemaal goed!
Ik ben nu 6 dagen overtijd alleen niet zwanger. Gisteren een testje gedaan maar helaas.......! Heb sinds de laatste operatie en curretage periode's van 32 a 33 dagen ipv 28 dagen. Was altijd stipt op tijd. Kon de klok er gelijk op zetten. Nu dus niet meer daar baal ik wel van. Maakt het alleen maar moeilijker om zwanger te worden lijkt mij....
Heb 2 februari weer een afspraak met de gyn. Om te kijken hoe nu verder en want ivf gaat inhouden. Wordt 6 feb 38 jaar dus ik heb niet meer heel veel tijd. Wil het in principe nog proberen op de natuurlijke manier tot ongeveer april 2009 en als het dan nog niet gelukt is dan maar ivf. Alleen mijn vriend is niet echt happig op ivf....pffft! Hij wil dol graag kinderen maar dan wel op de natuurlijke manier. En anders is het misschien niet voor bestemd....! Maar hij heeft ook geen nee gezegd dus ik denk dat hij er gewoon nog aan moet wennen. We zien wel, misschien is het allemaal niet nodig om zorgen over te maken....
Ik hoop dat ik maar snel ongesteld wordt zodat we weer een nieuwe ronde in kunnen. Wie weet een klein kerst/oud en nieuw wondertje!!!!!
Groetjes
vrijdag 19 december 2008 om 11:38
Beste Muffy,
Jij ook heel veel sterkte en succes gewenst de komende tijd. Ik hoop voor je dat ivf gaat lukken voor je!!!! Misschien weet ik over een paar maanden ook hoe dat is om dat traject in te gaan.....maar hopelijk niet.
Ik put wel een hoop troost uit dit forum. Het is fijn om te weten dat je niet de enige bent die dit overkomt en dat het ook nog goed kan komen zoals bij Vero. Om mij heen wordt inderdaad de een naar de ander zwanger en krijgen een gezond kindje. Je bent uiteraard super blij voor hun maar het doet ook tegelijkertijd pijn. Waarom wij niet....... Maar ja het zal wel ergens goed voor zijn...denk ik altijd maar!
Groetjes Astrid
groetjes Astrid
Jij ook heel veel sterkte en succes gewenst de komende tijd. Ik hoop voor je dat ivf gaat lukken voor je!!!! Misschien weet ik over een paar maanden ook hoe dat is om dat traject in te gaan.....maar hopelijk niet.
Ik put wel een hoop troost uit dit forum. Het is fijn om te weten dat je niet de enige bent die dit overkomt en dat het ook nog goed kan komen zoals bij Vero. Om mij heen wordt inderdaad de een naar de ander zwanger en krijgen een gezond kindje. Je bent uiteraard super blij voor hun maar het doet ook tegelijkertijd pijn. Waarom wij niet....... Maar ja het zal wel ergens goed voor zijn...denk ik altijd maar!
Groetjes Astrid
groetjes Astrid
donderdag 25 december 2008 om 21:32
HALLO BEP
IK WOU JE MIJN VERHAAL OOK EENS VERTELLEN WIJ HEBBEN VOOR MIJN ZOONTJE 6 JAAR MOETEN TOBBEN EN UITEINDELIJK MET I.V.F ZWANGER GERAAKT NA 3 JAAR WILDEN WE EEN TWEEDE MAAR NA 2 MAANDEN ZIEK TE ZIJN GEWEEST VAN DE HORMONEN DACHTEN WE NEE DAT HEBBEN WE ER NIET MEER VOOR OVER MOET WEL LEUK BLIJVEN. TOEN BLEEF IK EEN OPGEZWOLLEN BUIK HOUDEN EN BLOEDINGEN HOUDEN BEN IK NOG NAAR DE HUISARTS GEWEEEST EN DIE HEEFT ME AAN DE PIL GEZET NA 1.5 MAAND NOG BLOEDINGEN EN BUIKPIJN MOEST IK VAN ME MAN NAAR DE H.O.V DIE HADDEN EEN ZWANGERSCHAPSTEST GEDAAN IK ZEI NOG ZONDEN VAN DE TEST MAAR HIJ WAS POSITIEF IK VIEL BIJNA VAN ME STOEL AF EN DAT WAS 21-12 DIRECT NAAR HET ZIEKENHUIS TOE EN MOEST S NACHTS BLIJVEN TOT DE BLOED UITSLAGGEN BINNEN WAREN DIE WAS GOED 110 DUS IK MOET NU OOK AFWACHTEN MAAR EEN GOEDE ZWANGERSCHAP IS AL UITGESLOTEN WANT ZE HEBBEN NOG EEN KEER GEPRIKT EN HET BLOED BLIJFT HETZELFDE
MAANDAG 29-12 MOET IK WEER PRIKKEN BEN ZO BANG WAT ER KOMEN GAAT JE WEET NIETS JE MOET GEWOON AFWACHTEN MAAR WAT IK WEL VAN DEZE VERHALLEN HEB GELEERD METEEN AAN DE BEL TREKKEN ALS JE IETS VOELT WAT NIET GOED IS MAAR MIJN PIJN GRENS LIGT HOOG EN HEB AL VEEL MEEGEMAAKT MET DIE I.V.F DUS IK TREK NIET GAUW AAN DE BEL OMDAT IK WEL MEER ERGE PIJN HEB GEHAD MAAR NU WEL HOOR!!!!!!!!!!! GR LIEK
IK WOU JE MIJN VERHAAL OOK EENS VERTELLEN WIJ HEBBEN VOOR MIJN ZOONTJE 6 JAAR MOETEN TOBBEN EN UITEINDELIJK MET I.V.F ZWANGER GERAAKT NA 3 JAAR WILDEN WE EEN TWEEDE MAAR NA 2 MAANDEN ZIEK TE ZIJN GEWEEST VAN DE HORMONEN DACHTEN WE NEE DAT HEBBEN WE ER NIET MEER VOOR OVER MOET WEL LEUK BLIJVEN. TOEN BLEEF IK EEN OPGEZWOLLEN BUIK HOUDEN EN BLOEDINGEN HOUDEN BEN IK NOG NAAR DE HUISARTS GEWEEEST EN DIE HEEFT ME AAN DE PIL GEZET NA 1.5 MAAND NOG BLOEDINGEN EN BUIKPIJN MOEST IK VAN ME MAN NAAR DE H.O.V DIE HADDEN EEN ZWANGERSCHAPSTEST GEDAAN IK ZEI NOG ZONDEN VAN DE TEST MAAR HIJ WAS POSITIEF IK VIEL BIJNA VAN ME STOEL AF EN DAT WAS 21-12 DIRECT NAAR HET ZIEKENHUIS TOE EN MOEST S NACHTS BLIJVEN TOT DE BLOED UITSLAGGEN BINNEN WAREN DIE WAS GOED 110 DUS IK MOET NU OOK AFWACHTEN MAAR EEN GOEDE ZWANGERSCHAP IS AL UITGESLOTEN WANT ZE HEBBEN NOG EEN KEER GEPRIKT EN HET BLOED BLIJFT HETZELFDE
MAANDAG 29-12 MOET IK WEER PRIKKEN BEN ZO BANG WAT ER KOMEN GAAT JE WEET NIETS JE MOET GEWOON AFWACHTEN MAAR WAT IK WEL VAN DEZE VERHALLEN HEB GELEERD METEEN AAN DE BEL TREKKEN ALS JE IETS VOELT WAT NIET GOED IS MAAR MIJN PIJN GRENS LIGT HOOG EN HEB AL VEEL MEEGEMAAKT MET DIE I.V.F DUS IK TREK NIET GAUW AAN DE BEL OMDAT IK WEL MEER ERGE PIJN HEB GEHAD MAAR NU WEL HOOR!!!!!!!!!!! GR LIEK