Relaties
alle pijlers
Mijn moeder en haar duivelsgebroed, help
zondag 28 december 2008 om 21:12
*Excuseert zich reeds bij voorbaat voor de lange posting*
Hallo allen, ik heb een probleem en kan wel wat objectieve raad gebruiken... Het gaat om mijn moeder en haar vriend. Mijn moeder heeft al 10 jaar een relatie met een man die, zacht gezegd, wat moeite heeft met haar kinderen (m'n broer en mij, dus). Mijn broer heeft in eerste instantie bij mijn moeder gewoond, maar is daar op z'n 15e weggegaan wegens terugkerende ruzie met 'stiefpaps'. Ik heb nooit bij hen gewoond maar ook al meerdere malen bonje met die man gehad. Hierdoor ook 1,5 jaar geen contact met m'n moeder gehad, is nu wel enigszins hersteld. Het leek zelfs zó goed te gaan, dat ik 2e Kerstdag bij m'n moeder ging eten en Oud & Nieuw 2008 bij haar zou vieren.
Welnu, 2e Kerstdag is er iets gebeurd dat mij erg gekwetst heeft. Ik was in gesprek met mijn moeder over het feit dat mijn broer en ik eigen vermogen hebben n.a.v. het overlijden van mijn vader, en hoe wij dat zouden moeten regelen als we bijv gingen trouwen. Ik zou niet in gemeenschap van goederen willen trouwen, en dat zei ik dan ook. Begon die vriend van m'n moeder, laat ik hem maar S. noemen, zich ermee te bemoeien. Hij noemde me o.a. kil en berekenend en ging over tot allerlei 'lollige' verbasteringen van mijn achternaam (dus als ik bijv Coentjes had geheten, maakte hij daar Poentjes van, hahaha.. NOT) Ik weet al uit eerdere ervaring dat niet reageren nog de beste methode is, dus ik had me voorgenomen om er boven te blijven staan en dit lukte in eerste instantie wonderwel.
Vervolgens ging hij zich bemoeien met hoe ik testamentair e.e.a. geregeld heb. Ik heb nml geen kinderen en dus gaat bij mijn overlijden 50% naar mijn broer en 50% naar mijn moeder, tenzij ik een testament maak. Nu heeft mijn moeder mij en mijn broer onterfd op kindsdeel na, en dat deel is pas opeisbaar bij het overlijden van S. S. heeft zelf ook een kind wat ij nooit meer ziet maar die wel een kindsdeel krijgt. Ik ken heel dat kind niet en wil niet dat geld van mijn vader, mocht ik eerder overlijden dan mijn moeder en zij weer eerder dan S., uiteindelijk bij het kind van S. terecht komt. (We spreken hier niet over een paar tientjes... ik heb een half huis geërfd.) Naar mijn bescheiden mening heeft S. er geen ruk mee te maken hoe ik mijn testament regel. Afijn, S. werd kwader en kwader en begon vervolgens dat er bij mijn erfenis ook geld van mijn moeder zat, want dat mijn vader mijn moeder bij de scheiding financieel genaaid zou hebben (volgens jullie het nog?)
Sorry, maar die hele scheiding is none of his business. Hij kende ons niet eens in die tijd en heeft er gewoon niets mee te maken, daarnaast doet het me pijn als hij mijn vader zit te bashen (die ik nog steeds heel vaak mis). Ik ben wonder boven wonder rustig gebleven, kerstgedachte ofzo, heb hem zelfs nog de hand gereikt , maar wel duidelijk aangegeven dat ik niet 14 jaar na dato alsnog betrokken wilde raken in de zakelijke afhandeling van mijn ouders' scheiding.
Daarna ging hij even buiten afkoelen, ná mij een enorm grote bek gegeven te hebben, en na circa drie kwartier kwam hij terug en gingen we een filmpje kijken. Ik dacht dat daarmee de kous af was, maar na de film ging hij tekeer over zo'n beetje ieder aspect van mij: ik zag er uit als een junk, kon niet zonder antidepressiva, had geen échte hobbies (internet = stom, enzo) en ik vond mijn vader een heilige en liet daarmee m'n moeder vallen en blablabla. Nu was voor mij de maat vol en na eerst rustig gezegd te hebben dat ik me niet aangesproken voelde, was ik het zat en heb ik er weldegelijk wat van gezegd. M'n moeder zat erbij en keek ernaar.
S. vertrok stampvoetend naar boven en ik was overstuur, heb een borrel genomen om te kalmeren en ben naar huis gegaan. Er een dag over nagedacht maar ik bleef erbij dat ik toch O & N wilde vieren met mijn moeder. Er komt ook een vriend van S. dus S. heeft al iemand om mee te spelen, ik heb al sinds m'n 14e geen O & N met mijn moeder gevierd en had er speciaal iets voor afgezegd.
Vanmiddag belde mijn moeder met de vraag, of ik al iets anders geregeld had voor O & N???? Want "ze had geen zin in spanningen", ja eventuéél wilde ze wel een halfuurtje bij mij langskomen maar om twaalf uur wilde ze bij haar vriendje zijn . Nou, ik was niet van plan om hier de hele avond + middernacht in m'n uppie te zitten en dan een halfuursvisite te krijgen als doekje voor het bloeden... Heb m'n broer gebeld en ga nu naar hem + vriendin met O & N, hij keek niet eens vreemd op van de ruzie (been there done that, got the T-shirt...)
Heb tegen m'n moeder gezegd dat ik erg teleurgesteld ben in haar en in het feit dat ze nu déze oplossing kiest, haar antw: "Ja ik kies voor mijn man hoor, je bent toch geen drie jaar meer??" Euh, nee, maar nog wél altijd haar kind! En daarnaast, maar dat snapte ze ook ná mijn uitleg niet, zou bij mij degene die een ander de deur uitjaagt, degene zijn met wie ik géén O & N vier... Mijn moeder wist dat al, die heeft ook een keer (met mijn diploma-uitreiking) gezegd: "Ik kom alleen als je vader niet komt," nou, goed, dan ben jíj dus degene die thuisblijft, want ik laat me niet manipuleren cq chanteren.
Zij snapt niet dat het me niet zozeer om die kl...avond gaat maar om het hele principe an sich, en dat ik me nu erg gekwetst voel (ook boos, maar dat komt voort uit het gekwetst zijn). Ik voel me verraden door haar. Was op een gegeven moment zo boos dat ik tegen haar heb gezegd: "Jezus, zelfs als S. me met een mes achterna zou komen, zou je nog zíjn kant kiezen als ik het vuile gore lef had om daarvan aangifte te doen!" en het lullige is; dat is echt niet ver bezijden de waarheid. S. schijnt heilig te zijn en wij zijn "toch maar" haar kinderen, zij vindt "dat haar taak er op zit" en heeft nu een leven met S. :puke:
Uitpraten met S. heeft geen zin, ik heb dit een aantal malen geprobeerd maar hij wordt dan boos, gaat schreeuwen en loopt weg (waarop m'n moeder dan vergoeilijkend zegt dat "S. nu eenmaal geen prater is") Hoe moet ik hier mee omgaan? Is het kinderachtig om me gekwetst/verraden te voelen? Hoe kan ik hierover praten met mijn moeder, en hoe kan ik met haar omgaan zonder S. steeds in het vaarwater te hebben? (Arsenicum in z'n koffie is ook weer zo rigoreus.... Any other ideas?) Zijn er meer mensen die weleens met dit bijltje gehakt hebben en zo ja, wat hebben jullie toen gedaan?
Alvast bedankt voor lezen/reactie, sorry voor de lange post.
(f)
PS Heb in kwaadheid de hoorn eropgegooid in het 'gesprek' met m'n moeder... ook niet volwassen, dus. Maar was het zat
PS 2 Ik zou het ook prettig vinden om 'van de andere kant' een mening te horen, dus wat andere moeders zouden doen als zij in de schoenen van mijn moeder stonden.
Hallo allen, ik heb een probleem en kan wel wat objectieve raad gebruiken... Het gaat om mijn moeder en haar vriend. Mijn moeder heeft al 10 jaar een relatie met een man die, zacht gezegd, wat moeite heeft met haar kinderen (m'n broer en mij, dus). Mijn broer heeft in eerste instantie bij mijn moeder gewoond, maar is daar op z'n 15e weggegaan wegens terugkerende ruzie met 'stiefpaps'. Ik heb nooit bij hen gewoond maar ook al meerdere malen bonje met die man gehad. Hierdoor ook 1,5 jaar geen contact met m'n moeder gehad, is nu wel enigszins hersteld. Het leek zelfs zó goed te gaan, dat ik 2e Kerstdag bij m'n moeder ging eten en Oud & Nieuw 2008 bij haar zou vieren.
Welnu, 2e Kerstdag is er iets gebeurd dat mij erg gekwetst heeft. Ik was in gesprek met mijn moeder over het feit dat mijn broer en ik eigen vermogen hebben n.a.v. het overlijden van mijn vader, en hoe wij dat zouden moeten regelen als we bijv gingen trouwen. Ik zou niet in gemeenschap van goederen willen trouwen, en dat zei ik dan ook. Begon die vriend van m'n moeder, laat ik hem maar S. noemen, zich ermee te bemoeien. Hij noemde me o.a. kil en berekenend en ging over tot allerlei 'lollige' verbasteringen van mijn achternaam (dus als ik bijv Coentjes had geheten, maakte hij daar Poentjes van, hahaha.. NOT) Ik weet al uit eerdere ervaring dat niet reageren nog de beste methode is, dus ik had me voorgenomen om er boven te blijven staan en dit lukte in eerste instantie wonderwel.
Vervolgens ging hij zich bemoeien met hoe ik testamentair e.e.a. geregeld heb. Ik heb nml geen kinderen en dus gaat bij mijn overlijden 50% naar mijn broer en 50% naar mijn moeder, tenzij ik een testament maak. Nu heeft mijn moeder mij en mijn broer onterfd op kindsdeel na, en dat deel is pas opeisbaar bij het overlijden van S. S. heeft zelf ook een kind wat ij nooit meer ziet maar die wel een kindsdeel krijgt. Ik ken heel dat kind niet en wil niet dat geld van mijn vader, mocht ik eerder overlijden dan mijn moeder en zij weer eerder dan S., uiteindelijk bij het kind van S. terecht komt. (We spreken hier niet over een paar tientjes... ik heb een half huis geërfd.) Naar mijn bescheiden mening heeft S. er geen ruk mee te maken hoe ik mijn testament regel. Afijn, S. werd kwader en kwader en begon vervolgens dat er bij mijn erfenis ook geld van mijn moeder zat, want dat mijn vader mijn moeder bij de scheiding financieel genaaid zou hebben (volgens jullie het nog?)
Sorry, maar die hele scheiding is none of his business. Hij kende ons niet eens in die tijd en heeft er gewoon niets mee te maken, daarnaast doet het me pijn als hij mijn vader zit te bashen (die ik nog steeds heel vaak mis). Ik ben wonder boven wonder rustig gebleven, kerstgedachte ofzo, heb hem zelfs nog de hand gereikt , maar wel duidelijk aangegeven dat ik niet 14 jaar na dato alsnog betrokken wilde raken in de zakelijke afhandeling van mijn ouders' scheiding.
Daarna ging hij even buiten afkoelen, ná mij een enorm grote bek gegeven te hebben, en na circa drie kwartier kwam hij terug en gingen we een filmpje kijken. Ik dacht dat daarmee de kous af was, maar na de film ging hij tekeer over zo'n beetje ieder aspect van mij: ik zag er uit als een junk, kon niet zonder antidepressiva, had geen échte hobbies (internet = stom, enzo) en ik vond mijn vader een heilige en liet daarmee m'n moeder vallen en blablabla. Nu was voor mij de maat vol en na eerst rustig gezegd te hebben dat ik me niet aangesproken voelde, was ik het zat en heb ik er weldegelijk wat van gezegd. M'n moeder zat erbij en keek ernaar.
S. vertrok stampvoetend naar boven en ik was overstuur, heb een borrel genomen om te kalmeren en ben naar huis gegaan. Er een dag over nagedacht maar ik bleef erbij dat ik toch O & N wilde vieren met mijn moeder. Er komt ook een vriend van S. dus S. heeft al iemand om mee te spelen, ik heb al sinds m'n 14e geen O & N met mijn moeder gevierd en had er speciaal iets voor afgezegd.
Vanmiddag belde mijn moeder met de vraag, of ik al iets anders geregeld had voor O & N???? Want "ze had geen zin in spanningen", ja eventuéél wilde ze wel een halfuurtje bij mij langskomen maar om twaalf uur wilde ze bij haar vriendje zijn . Nou, ik was niet van plan om hier de hele avond + middernacht in m'n uppie te zitten en dan een halfuursvisite te krijgen als doekje voor het bloeden... Heb m'n broer gebeld en ga nu naar hem + vriendin met O & N, hij keek niet eens vreemd op van de ruzie (been there done that, got the T-shirt...)
Heb tegen m'n moeder gezegd dat ik erg teleurgesteld ben in haar en in het feit dat ze nu déze oplossing kiest, haar antw: "Ja ik kies voor mijn man hoor, je bent toch geen drie jaar meer??" Euh, nee, maar nog wél altijd haar kind! En daarnaast, maar dat snapte ze ook ná mijn uitleg niet, zou bij mij degene die een ander de deur uitjaagt, degene zijn met wie ik géén O & N vier... Mijn moeder wist dat al, die heeft ook een keer (met mijn diploma-uitreiking) gezegd: "Ik kom alleen als je vader niet komt," nou, goed, dan ben jíj dus degene die thuisblijft, want ik laat me niet manipuleren cq chanteren.
Zij snapt niet dat het me niet zozeer om die kl...avond gaat maar om het hele principe an sich, en dat ik me nu erg gekwetst voel (ook boos, maar dat komt voort uit het gekwetst zijn). Ik voel me verraden door haar. Was op een gegeven moment zo boos dat ik tegen haar heb gezegd: "Jezus, zelfs als S. me met een mes achterna zou komen, zou je nog zíjn kant kiezen als ik het vuile gore lef had om daarvan aangifte te doen!" en het lullige is; dat is echt niet ver bezijden de waarheid. S. schijnt heilig te zijn en wij zijn "toch maar" haar kinderen, zij vindt "dat haar taak er op zit" en heeft nu een leven met S. :puke:
Uitpraten met S. heeft geen zin, ik heb dit een aantal malen geprobeerd maar hij wordt dan boos, gaat schreeuwen en loopt weg (waarop m'n moeder dan vergoeilijkend zegt dat "S. nu eenmaal geen prater is") Hoe moet ik hier mee omgaan? Is het kinderachtig om me gekwetst/verraden te voelen? Hoe kan ik hierover praten met mijn moeder, en hoe kan ik met haar omgaan zonder S. steeds in het vaarwater te hebben? (Arsenicum in z'n koffie is ook weer zo rigoreus.... Any other ideas?) Zijn er meer mensen die weleens met dit bijltje gehakt hebben en zo ja, wat hebben jullie toen gedaan?
Alvast bedankt voor lezen/reactie, sorry voor de lange post.
(f)
PS Heb in kwaadheid de hoorn eropgegooid in het 'gesprek' met m'n moeder... ook niet volwassen, dus. Maar was het zat
PS 2 Ik zou het ook prettig vinden om 'van de andere kant' een mening te horen, dus wat andere moeders zouden doen als zij in de schoenen van mijn moeder stonden.
maandag 29 december 2008 om 00:01
Wellicht moet je het contact gewoon oppervlakkig houden. Lionel heeft veel contact met zijn moeder, maar om nu te zeggen dat het diep gaat? Nee helemaal niet. SChoonloeder weet wat er gebeurt in ons gezin, maar veel weet ze niet. Zo weet ze niet wat er in man omgaat en dat zal ze ook nooit weten.
Negeer gewoon (nou ja gewoon??) het bestaan van S. Alles wat je moeder over S. zegt neem je voor kennisgeving aan. Al het contact met moeder gaat zonder S.
Zou je dat kunnen/willen?
Negeer gewoon (nou ja gewoon??) het bestaan van S. Alles wat je moeder over S. zegt neem je voor kennisgeving aan. Al het contact met moeder gaat zonder S.
Zou je dat kunnen/willen?
maandag 29 december 2008 om 00:09
(f) En dan te bedenken dat uitgerekend S. zegt dat internetten/forummen 'zielig' is, "een substituut voor contact met echte mensen" Euhm... dus jullie zijn allemaal robots, en ik typ hier dus tegen mijzelf Right!
Ik zou mijn moeder wel kunnen zien zonder S., dan kan ik haar bij mij thuis uitnodigen. Of op vrijdagavonden naar haar gaan, want dan is S. buitenspelen sporten. Maar op dit moment zit het me heel erg dwars en weet ik even niet of ik de komende tijd contact met haar wil. Ik voel me echt verraden nu, ook al gaat het alleen maar om een stomme oud en nieuw (nou ja, daar gaat het helemaal niet om natuurlijk... tis het principe)
Ik zou mijn moeder wel kunnen zien zonder S., dan kan ik haar bij mij thuis uitnodigen. Of op vrijdagavonden naar haar gaan, want dan is S. buitenspelen sporten. Maar op dit moment zit het me heel erg dwars en weet ik even niet of ik de komende tijd contact met haar wil. Ik voel me echt verraden nu, ook al gaat het alleen maar om een stomme oud en nieuw (nou ja, daar gaat het helemaal niet om natuurlijk... tis het principe)
maandag 29 december 2008 om 00:13
maandag 29 december 2008 om 00:14
Jeetje MM...zit hier vol verbazing je posts te lezen.
Enorm gezellige familie!!
Ik heb ook een dochter, ben alleenstaand maar kan me dus absoluut niet vinden in bovenstaand verhaal. Mijn kind is voor mij prioriteit nr 1!!! Daar kan geen vent tussen komen. Nu niet en over 20 jaar ook niet.
Voel je niet rot omdat je bent uitgeflipt tegen je moeder. Ik vind dat je je nog lang hebt ingehouden.
Moet moeilijk zijn steeds weer negatieve dingen over je overleden vader te horen en het feit dat je ma steeds weer partij voor S trekt. Vind het nog knap dat je met haar oud en nieuw wilde vieren na die aanvaring. Dat je het contact met haar wilt behouden snap ik ook nog wel. Maar waar trek je de grens voor jezelf? Waar ligt de grens wanneer je steeds zo gekwetst wordt door je eigen moeder.
Probeer voor nu iig een beetje afstand te nemen en probeer iets anders te gaan doen met oud en nieuw. Vier het met gezellige mensen, daar waar je je welkom voelt en goed het nieuwe jaar kan inluiden.
(f)
Enorm gezellige familie!!
Ik heb ook een dochter, ben alleenstaand maar kan me dus absoluut niet vinden in bovenstaand verhaal. Mijn kind is voor mij prioriteit nr 1!!! Daar kan geen vent tussen komen. Nu niet en over 20 jaar ook niet.
Voel je niet rot omdat je bent uitgeflipt tegen je moeder. Ik vind dat je je nog lang hebt ingehouden.
Moet moeilijk zijn steeds weer negatieve dingen over je overleden vader te horen en het feit dat je ma steeds weer partij voor S trekt. Vind het nog knap dat je met haar oud en nieuw wilde vieren na die aanvaring. Dat je het contact met haar wilt behouden snap ik ook nog wel. Maar waar trek je de grens voor jezelf? Waar ligt de grens wanneer je steeds zo gekwetst wordt door je eigen moeder.
Probeer voor nu iig een beetje afstand te nemen en probeer iets anders te gaan doen met oud en nieuw. Vier het met gezellige mensen, daar waar je je welkom voelt en goed het nieuwe jaar kan inluiden.
(f)
maandag 29 december 2008 om 00:25
MM wat rot voor je
Die dingen die je tegen je moeder hebt gezegd is toch de waarheid? Ze mag best wel weten hoe jij erover denkt. Je zegt dat je er alles aan hebt gedaan om het contact weer op dit niveau te brengen, moet je kijken hoeveel energie dit van je vreet.
En nu zit je weer een niveau lager, en het kost je steeds meer energie.
Ik weet dat je van je moeder houdt maar dit hou jij niet langer vol je zult op een gegeven moment toch meer afstand van je moeder moeten doen, want jij mag hem niet en zei kiest altijd voor hem. Hoe hard het ook is.
Ik mag het eigenlijk niet zeggen maar ze is de naam moeder haast niet waard.
Een moeder hoort er voor de kinderen te zijn in goede en kwade dagen.
Mijn vriend kan niet met mijn kinderen maar ik ga bij hem weg, ik kies voor mijn kinderen die zijn mij alles.
En zo zou het ook voor je moeder moeten zijn
Mijn moeder had ook wel eens een vriend maar als wij (haar kinderen) hem niet mochten kon hij opbonjouren
Later heeft ze een lieve man ontmoet die wij ook allemaal graag mochten.
En kom je een keertje in Drenthe (de dierentuin bezoeken ofzo) dan ben je bij mij van harte welkom, ik vind je een schat van een meid
Die dingen die je tegen je moeder hebt gezegd is toch de waarheid? Ze mag best wel weten hoe jij erover denkt. Je zegt dat je er alles aan hebt gedaan om het contact weer op dit niveau te brengen, moet je kijken hoeveel energie dit van je vreet.
En nu zit je weer een niveau lager, en het kost je steeds meer energie.
Ik weet dat je van je moeder houdt maar dit hou jij niet langer vol je zult op een gegeven moment toch meer afstand van je moeder moeten doen, want jij mag hem niet en zei kiest altijd voor hem. Hoe hard het ook is.
Ik mag het eigenlijk niet zeggen maar ze is de naam moeder haast niet waard.
Een moeder hoort er voor de kinderen te zijn in goede en kwade dagen.
Mijn vriend kan niet met mijn kinderen maar ik ga bij hem weg, ik kies voor mijn kinderen die zijn mij alles.
En zo zou het ook voor je moeder moeten zijn
Mijn moeder had ook wel eens een vriend maar als wij (haar kinderen) hem niet mochten kon hij opbonjouren
Later heeft ze een lieve man ontmoet die wij ook allemaal graag mochten.
En kom je een keertje in Drenthe (de dierentuin bezoeken ofzo) dan ben je bij mij van harte welkom, ik vind je een schat van een meid
maandag 29 december 2008 om 01:10
quote:sunrise2 schreef op 29 december 2008 @ 01:01:
....de rest geknipt.....
dus M M sta er heeeel hoog boven..of haal een prepaid...en word S zijn geheime lover?? kijken of je moeder dat zo leuk vind??Wat een ongehoord simplistische + waardeloze +domme opmerking. Bah! Heb je wel iets in de gaten, Sunrise? Jakkes!
....de rest geknipt.....
dus M M sta er heeeel hoog boven..of haal een prepaid...en word S zijn geheime lover?? kijken of je moeder dat zo leuk vind??Wat een ongehoord simplistische + waardeloze +domme opmerking. Bah! Heb je wel iets in de gaten, Sunrise? Jakkes!
maandag 29 december 2008 om 01:29
offtopic: saar jij ging slapen! pas maar op of ik kruis jou met een ezel
ontopic: heb het ook met verbazing zitten lezen...
wat erg zegt niet voldoende... maar wat wel voldoende zegt geen idee.... heb hier geen woorden voor... en kan me er weinig bij voorstellen... welke ouder doet nou zoiets?...
hele dikke knuffff voor jou mastermind!
ouderliefde hoort toch onvoorwaardelijk te zijn? daar hoort geen vent tussen te kunnen komen... hoop voor je dat je met dat mailtje een beetje kunt verwoorden wat je voelt etc... als je bang bent dat ze um gelijk aan S laat lezen, print um dan anders uit en geef um persoonlijk als S er niet is ofzo.
hoop iig dat je er samen met je moeder uitkomt meid!
mijn moeder zegt nog elke x als ze belt... je blijft mn kleine meisje he je mag altijd weer thuiskomen
...
ontopic: heb het ook met verbazing zitten lezen...
wat erg zegt niet voldoende... maar wat wel voldoende zegt geen idee.... heb hier geen woorden voor... en kan me er weinig bij voorstellen... welke ouder doet nou zoiets?...
hele dikke knuffff voor jou mastermind!
ouderliefde hoort toch onvoorwaardelijk te zijn? daar hoort geen vent tussen te kunnen komen... hoop voor je dat je met dat mailtje een beetje kunt verwoorden wat je voelt etc... als je bang bent dat ze um gelijk aan S laat lezen, print um dan anders uit en geef um persoonlijk als S er niet is ofzo.
hoop iig dat je er samen met je moeder uitkomt meid!
mijn moeder zegt nog elke x als ze belt... je blijft mn kleine meisje he je mag altijd weer thuiskomen
...
maandag 29 december 2008 om 01:43
quote:sunrise2 schreef op 29 december 2008 @ 01:28:
idd mamasaar....milo begrijpt denk ik heel wijnig van het geheel.
En eerlijk is eerlijk, ik las het totaal anders, ook dat nog.
Maar dan nog! Komt er een nieuwe vriend en nog een en moeder kiest nog steeds voor nieuwe vriend en is dus nog steeds niet aanwezig. Is dat probleem opgelost?
idd mamasaar....milo begrijpt denk ik heel wijnig van het geheel.
En eerlijk is eerlijk, ik las het totaal anders, ook dat nog.
Maar dan nog! Komt er een nieuwe vriend en nog een en moeder kiest nog steeds voor nieuwe vriend en is dus nog steeds niet aanwezig. Is dat probleem opgelost?
maandag 29 december 2008 om 01:47
Dank jullie wel (f) Ben nog steeds bezig met even m'n hoofd leegmaken zodat ik tenminste m'n artikel kan schrijven. Moet een zakelijk artikel zijn, dus even geen ruimte voor familiefrustraties. De mail aan m'n moeder staat ook maar even in de concepten onaffe mail te wezen. En ja, ik kan 'm wel aan m'n moeder geven als S. er niet is, maar als ze zich vervolgens gekwetst voelt (en de kans daarop is ongeveer even groot als de kans dat de zon morgen opkomt) leest/vertelt ze die brief vanzelf wel aan S.
@Sunrise: prepaidtel en z'n geheime lover worden??? a) ik vind dat een achterbaks en zeer triest spelletje, b) al is de leugen nog zo snel... etc, en dan heb ik pas echt problemen.. en TERECHT!!!! in dat geval, c) het zou mijn moeder oneindig pijn doen, d) S. heeft geen gsm, e) niemand gelooft het, omdat op m'n moeder na niemand zo dom is om voor S. te vallen.
Maar voor mij stokte de "serieuze" suggestie al op grond a, met een vleugje b.
Kan me ook niet voorstellen dat je het werkelijk meende.
@Sunrise: prepaidtel en z'n geheime lover worden??? a) ik vind dat een achterbaks en zeer triest spelletje, b) al is de leugen nog zo snel... etc, en dan heb ik pas echt problemen.. en TERECHT!!!! in dat geval, c) het zou mijn moeder oneindig pijn doen, d) S. heeft geen gsm, e) niemand gelooft het, omdat op m'n moeder na niemand zo dom is om voor S. te vallen.
Maar voor mij stokte de "serieuze" suggestie al op grond a, met een vleugje b.
Kan me ook niet voorstellen dat je het werkelijk meende.
maandag 29 december 2008 om 01:49
quote:milo schreef op 29 december 2008 @ 01:43:
[...]
En eerlijk is eerlijk, ik las het totaal anders, ook dat nog.
Maar dan nog! Komt er een nieuwe vriend en nog een en moeder kiest nog steeds voor nieuwe vriend en is dus nog steeds niet aanwezig. Is dat probleem opgelost?
Ja en nee.
Mijn moeder had vóór S. ook een vriend. En ja, toen was het ook vriend voor en vriend na.
Vriend was een ouwe saaie mestkever, maar wél volwassen. Kan me niet voorstellen dat ze een erger eikel tegenkomt dan S.
(Of ze zou wat met mijn ex moeten beginnen )
[...]
En eerlijk is eerlijk, ik las het totaal anders, ook dat nog.
Maar dan nog! Komt er een nieuwe vriend en nog een en moeder kiest nog steeds voor nieuwe vriend en is dus nog steeds niet aanwezig. Is dat probleem opgelost?
Ja en nee.
Mijn moeder had vóór S. ook een vriend. En ja, toen was het ook vriend voor en vriend na.
Vriend was een ouwe saaie mestkever, maar wél volwassen. Kan me niet voorstellen dat ze een erger eikel tegenkomt dan S.
(Of ze zou wat met mijn ex moeten beginnen )
