tja.. en nu?

Ik had dit bericht eigenlijk als een reactie gegeven bij het topic "het mini crushhoekje' Maar ik bedacht me nu ineens dat het misschien wel handig is als ik hier gewoon een topic van maak, ben benieuwd naar jullie advies.



oke.. dit is echt heeeeel erg balen..

Ik volg sinds kort therapie.. Dus ik loop de allereerste dag dat ik moest beginnen met mijn therapie in dat gebouw rond.. Zie ik daar een enorm mooie vrouw lopen.. met echt een prachtige uitstraling.. heel erg maar gelijk op het eerste gezicht vlinders in mijn buik..



Dus ik kom vervolgens een kwartier later de groepstherapie binnen gelopen. blijkt de desbetreffende vrouw mijn therapeut te zijn BALEN!!!... Maar goed. Toen ik dat wist bedacht ik mij natuurlijk dat dit absoluut niet kan.. Dus de eerste twee weken kon ik mij wel degelijk goed in bedwang houden, en dacht ik niet veel aan haar.. Tot het moment dat zij mij ineens tijdens de pauze in de kantine meerdere malen lang aankeek..



En dat is nog 1.. Maar Als ik haar tegen kom op de gang bijvoorbeeld, dan weet ze zich geen houding te geven, word ze lichtelijk verlegen. Ze heeft geloof ik al drie keer ( heel onopvallend ingepakt voor andere groepsleden) tijdens de therapie gezegd dat ik er goed uit zie.. Ook een keer gezegd dat ik een leuke rok aan had ..( oke dat van de rok kan nog) En verders is het oogcontact tijdens de therapie ook een beetje raar..De ene keer kijkt ze me net iets te lang aan. De andere keer voelt ze zich 'betrapt' Als ik haar aankijk omdat ik merk dat ze naar me aan het kijken is..



Ik word hier een beetje 'kriegel' van.. Weet niet zo goed wat ik hier van moet denken, behalve dan dat dit absoluut niet kan..

Gelukkig lukt het me wel om mij op mijn therapie te blijven focussen, omdat ik dit veel belangrijker vind dat 'de crush'

Alleen word dit wel steeds moeilijker..

En eigenlijk wil ik haar hiermee confronteren..Maar als ik dat doe dan word er weer iets groots van gemaakt. Zo van cliente verliefd op therapeut.. Hoe gaan we dat oplossen BLABLABLA.. Daar heb ik dus geen zin in... Want dan weet ik me helemaal geen houding meer te geven, en dat geeft een hoop gezeur..

En daarbij ben ik niet zo verliefd dat ik m'n hoofd er niet meer bij kan houden ( alhoewel ik mezelf ken, en ik wel weet dat dit kan gebeuren bij mij )....



Moeilijke en dus niet zo verstandige crush.. Wat is wijsheid?

Nee, ik wil het gesprek niet aangaan omdat ik weet dat er dan iets groots van gemaakt gaat worden..Of ik me vergis, daar zal ik nooit achter komen aangezien de therapeute daar, mocht het wel wederzijds zijn, nooit eerlijk over mag zijn.. Mijn reden om met haar een gesprek aan te gaan is niet om er achter te komen of het wederzijds is..maar omdat ik de consequenties er niet van kan overzien, op het moment dat ik werkelijk helemaal hotel de botel van haar zal gaan worden...ik weet namelijk niet in hoeverre ik mezelf in de hand kan gaan houden..



En een andere therapeut nemen gaat niet zo snel. het betreft een deeltijd behandeling, het is een heel traject, met meerdere therapeuten en verschillende therapien.



En het is niet dat ik deze dingen zie omdat ik ze wil zien..was dat maar zo, ik wil deze dingen namelijk helemaal niet zien, aangezien ik wel iets anders aan mijn hoofd heb dan een crush op therapeute.. Maar het valt mij gewoon op..



mmm mijn plan was, voordat ik wist dat ik in therapie zou gaan om naar het oosten van het land te verhuizen, ik woon nu in groningen.. misschien moet ik dat maar doen en daar in het oosten deze therapie gaan volgen... wel een beetje vergezocht eigenlijk..toch???

mmm ja dat is ook wel weer zo... misschien maken ze er idd niets groots van... Alleen ja.. ik ben bang dat juist als ik het ga zeggen dat het me in de weg gaat staan.. dan ga ik juist me anders gedragen, weet ik me geen houding te geven, maar het allerbelangrijkste is denk ik dat ik dan juist helemaal niets meer durf te vertellen in de therapie, ik bedoel met de dingen die met betrekking zijn tot het geen waarvoor ik in therapie zit.. Ik ken mezelf zo onderhand nu een beetje en ik ben gewoon heel erg bang dat dit ook het geval gaat zijn als ik het vertel

hai jesper!! i know.. het kan nooit iets worden, ik wil ook niet dat het iets word, ik wil mij op mijn therapie concenteren... en ik verwacht al helemaal niet dat er iets romantisch uit voortkomt.. misschien dan toch maar vertellen... zucht

Ik heb geen idee hoe zij zich erbij voelt. Afgelopen twee dagen weer therapie van haar gehad..

En gelukkig kon ik haar negeren, en kon ik mijn gevoel weer even tot bedaren brengen...

Vanmorgen zat ik naast haar in de groepstherapie zij kwam naast mij zitten en ze deed niet echt afstandelijk ofzo.. trok juist een beetje naar me toe, terwijl ik juist een beetje afstand probeerde te houden.. Ik weet niet zo goed wat ik er van moet denken juist.. en overplaatsing naar een andere groep is niet mogelijk... Voor nu kijk ik het toch nog even aan denk ik..



Er was ook nog iets anders voorgevallen.. Ze zei vorige week in de therapie : Ik merk dat je erg alert bent en vooral op mij.. en toen schrok ik wel even...Toen zei ik dat ik me daar niet bewust van was, omdat ik me ietswat overvallen voelde..Toen keek ze een beetje vreemd, niet opgelucht of iets dergelijks maar juist een beetje telleurgesteld.. Maar goed ik zocht er niets achter.. Maar ik wilde het toch wel even ophelderen.. Dus de volgende dag even naar haar kantoor gegaan en gewoon direct aan haar gevraagt wat ze nou precies bedoelde met dat ze vond dat ik op haar gefocust ben.. Toen werd ze helemaal verlegen en begon een ineens heel erg te glimlachen en zei : "Ehh nou ehh Dat je gewoon heel erg Alert bent in het algemeen" en ze bleef maar glimlachen..



Ik dacht; nouja zeg, dan vraag ik haar nou werkelijk wat ze bedoelt, en i.p.v te zeggen : Ik merk dat je erg gefocust op mij bent, dus ik vraag me af hoe dat komt, ontwijkt ze de vraag ineens een beetje, en maakt er ineens iets heel anders van dan dat ze bedoelt... En dat snap ik dus niet..

Zij is absoluut niet het belangrijkst in mijn leven !!! laat ik daar even heel duidelijk in zijn.. IK ben nu even het belangrijkste in mijn leven.. En deze therapie werkt wel degelijk.. Op het moment dat het over mij gaat in de therapie dan schuif ik mijn gevoel opzij, ben ik eerlijk en open over de dingen die nodig zijn..Wanneer ik aan haar zou vertellen, dat ik een crush op haar heb, juist dan zou ik dat niet meer durven, of iniedergeval zou ik het moeilijker vinden...



Ik ben niet zwaar verliefd.. heb wel een crush.. tuurlijk ben ik in mijn hoofd bezig met haar.. Maar ik heb niet alleen haar als therapeute hoor.. ik heb meerdere therapie onderdelen, en zij is alleen maar aanwezig bij 1 therapie onderdeel..



Dank jullie wel trouwens voor de reacties..vind fijn dat er gereageerd word

hai cristiane,



Nee dat vind ik dus ook. Tuurlijk zouden er dingen tussen mijn oren kunnen zitten.. Maar goed, van sommige dingen kun je ook niets anders maken dan dat ze zijn. Bijvoorbeeld haar reactie toen ik haar om verheldering vroeg over wat ze nou precies bedoelde te zeggen in de therapie toen ze zei dat ik gefocust op haar ben.. en dat ze in de kanine toen de hele tijd naar me zit te kijken.. Maar goed voor het zelfde geldt weet ze zich inderdaad geen houding te geven en voelt ze zich ongemakkelijk doordat ze misschien door heeft dat ik een crush op haar heb..

Maarja dan vind ik haar reacties wel een beetje vreemd, dan zou je toch eerder zeggen dat iemand meer afstand zou nemen, niet verlegen word ( als therapeute dan) en ook niet die opmerkingen maakt etc..???

goede morgen iedereen!

Tuurlijk kan het zijn dan ik dingen andrs intreperteer...

Dat is altijd mogelijk en die optie hou ik ook gewoon open.



Daarbij wil ik wel zeggen dat ik realistisch denk over deze situatie.. namelijk dat ik weet dat dit nooit iets zou kunnen worden.. daar liggen de verhoudingen inderdaad te scheef voor..

Zelfs al zou het wel wederzijds zijn, en ik zou iets met haar krijgen nadat ik mijn therapie zou hebben afgerond, zelfs dan lijkt het mij niet een goed plan iets met haar te beginnen..



Het is dan niet een gelijkwaardige situatie.. Niet dat zij meer is dan ik of minder.. Maar de posities zijn gewoon een lange tijd anders geweest.. Daarnaast, tja, al die informatie en over mij en andere dingen..



Ik ben me dus wel degelijk bewust over hoe de situatie er voor ligt, of in iedergeval dat het nooit iets zal kunnen worden, en gek genoeg zou ik dit niet eens willen.. Want zoals ik al eerder schreef, vind ik mezelf op het moment een stuk belangrijker dan een crush..... Het is ook nog niet zo dat ik tot over mijn oren op haar verliefd ben.. ik vind het gewoon een hele mooie vrouw en ze heeft een hele mooie uitstraling....



Waar het mij omgaat, is dat ik merk dat de 'aandacht' die ik van haar krijg anders is dan dat ze bij andere doet..

Natuurlijk zou dit allemaal tussen mijn oren kunnen zitten..

Maar ja.. Als je in het dagelijks leven gek op iemand bent, en die persoon ook op jou, alleen je heb het elkaar nog niet verteld, dan pik je toch ook bepaalde signalen op??...



Daarmee wil ik niet gelijk zeggen dat alles wat zij doet, zo bedoelt is zoals ik het oppik.. Dat kan ik namelijk niet weten want ik heb het niet gevraagt..Alleen sommige dingen vallen gewoon op.. er zijn inderdaad wel duizende andere redenen waarom ze zo zou kunnen doen..



Maar zeg nou eerlijk.. Soms voel je dingen toch ook gewoon aan? Ik denk echt niet bij alles zovan : KIJK ZIE JE NOU WEL ??..

Ik zie het verschil wanneer ze mij normaal aankijkt of wanneer ze me dus lang en intens met een ietswat ondeugende blik aankijkt.. Ik zie het verschil als ze een normale houding ten opzichte van mij heeft, of wanneer ze ineens als ik haar tegen kom op de gang bijvoorbeeld, heel erg verlegen doet als ik haar iets vraag..



Het is heus niet zo dat ik alle signale over 1 kam scheer.. Ik ben me maar al te bewust van het feit dat je dingen door een roze bril kunt zien..



Maar zeg nou zelf.. Hoe zouden jullie je voelen ( als je niets voor je therapeut voelt, en het valt je op.. wat ik daarmee wil zeggen is dat ik ook objectief kan kijken omdat ik dit eigenlijk helemaal niet wil, en omdat het me begind te irriteren dat ze zo doet omdat ik er niets mee kan...)



als een therapeut in haar pauze de hele tijd naar je zit te kijken.. Of als ze ineens rood word en verlegen, als je haar iets vraagt, Of als ze je al meerdere keren tussen neus en lippen heeft verteld dat je er goed uit ziet, en dit niet bij andere groepsgenoten doet..

Als ze meer naar je toe trek, als ze je soms veel te lang aankijkt, terwijl je niet met haar in gesprek bent, maar ondertussen twee andere mensen een conversatie in de groep hebben... noem maar op..



En ja het feit dat ze opmerkte dat ik gefocust op haar ben, geeft aan dat ze iets doorheeft.. Maar waarom gaat ze in godsnaam schaapachtig zitten lachen als ik haar om opheldering vraag over wat ze nou precies bedoelde, en vervolgens zeggen dat ze gewoon bedoelde dat ik heel alert ben in het algemeen??

sorry hoor, dan vind ik dit ook een beetje raar...

Dan kan je toch gewoon aan mij vragen waarom ik zo gefocust op je ben ???

of zie ik dit nou verkeerd?? daar hoef je als therapeut toch niet om heen te draaien??

Ik heb heel goed door hoe een therapeutische relatie in elkaar steekt! Doen mijn andere therapeuten ook zo tegen mij???!! Nee dat doen ze niet.. Die kijken mij normaal aan, gaan me niet aanstaren, terwijl dat niet nodig is.. zoals in pauzes enzovoorts.. zeggen niet dat ik er goed uit zie.. worden niet verlegen van mij, hebben een constante houding.. geven geen dubbele signalen af...



Ik vind het wel heel makkelijk om te zeggen dat IK alles door een roze bril zie..

ik vind niet dat zij professioneel is in haar vak. zoals zij met mij omgaat..sorry hoor... En het zal ongetwijfeld beter zijn dit uit te spreken.. dat ik weet ik wel.. Maar ik heb geen zin in de gevolgen.. Namelijk dat het allemaal weer zo opgeblazen word.. Ik ben juist die dingen aan het analyseren omdat ik wil weten waarom zij zo doet.. Omdat ik het vreemd gedrag vind, en niet zoals een therapeut hoort te doen..

Ik heb geen roze bril op omdat ik dit niet wil.. zoals ik al zei.. het is niet dat ik enorm verliefd ben.. het is niet dat ik de hele dag aan haar denk.. Ik vind mezelf een stuk belangrijker..



Haar gedrag valt mij op

Het gaat mij erom, dat ik me afvraag waarom zij zo met mij omgaat..Ze weet dat ik op vrouwen val etc..



En ik vind dit gewoon vreemd gedrag..

Ik vind haar gedrag niet therapeutisch verantwoord om het zo maar even te zeggen..



En goed dan zal ik het aan moeten kaarten.. maar ik vind het wel makkelijk om te zeggen dat ik alleen maar een roze bril op heb en dingen alleen maar zie die er niet zijn...



Als ik geen gevoelens had gehad.. en ik vertelde dat het mij opviel hoe mijn therapeute tegen mij doet..hier op het forum dan had ik ongetwijfeld andere reacties gekregen..

nu gaat het er bij jullie alleen maar over dat ik een crush heb en dat ik daardoor die dingen zie..



jullie kijken het alleen vanuit dat standpunt..

omdat iedereen maar klakkeloos aan neemt dat een therapeut nooit zo tegen een client zal doen... terwijl dit over het algemeen juist vrij vaak gebeurd...