Relaties
alle pijlers
tja.. en nu?
maandag 29 december 2008 om 08:45
Ik had dit bericht eigenlijk als een reactie gegeven bij het topic "het mini crushhoekje' Maar ik bedacht me nu ineens dat het misschien wel handig is als ik hier gewoon een topic van maak, ben benieuwd naar jullie advies.
oke.. dit is echt heeeeel erg balen..
Ik volg sinds kort therapie.. Dus ik loop de allereerste dag dat ik moest beginnen met mijn therapie in dat gebouw rond.. Zie ik daar een enorm mooie vrouw lopen.. met echt een prachtige uitstraling.. heel erg maar gelijk op het eerste gezicht vlinders in mijn buik..
Dus ik kom vervolgens een kwartier later de groepstherapie binnen gelopen. blijkt de desbetreffende vrouw mijn therapeut te zijn BALEN!!!... Maar goed. Toen ik dat wist bedacht ik mij natuurlijk dat dit absoluut niet kan.. Dus de eerste twee weken kon ik mij wel degelijk goed in bedwang houden, en dacht ik niet veel aan haar.. Tot het moment dat zij mij ineens tijdens de pauze in de kantine meerdere malen lang aankeek..
En dat is nog 1.. Maar Als ik haar tegen kom op de gang bijvoorbeeld, dan weet ze zich geen houding te geven, word ze lichtelijk verlegen. Ze heeft geloof ik al drie keer ( heel onopvallend ingepakt voor andere groepsleden) tijdens de therapie gezegd dat ik er goed uit zie.. Ook een keer gezegd dat ik een leuke rok aan had ..( oke dat van de rok kan nog) En verders is het oogcontact tijdens de therapie ook een beetje raar..De ene keer kijkt ze me net iets te lang aan. De andere keer voelt ze zich 'betrapt' Als ik haar aankijk omdat ik merk dat ze naar me aan het kijken is..
Ik word hier een beetje 'kriegel' van.. Weet niet zo goed wat ik hier van moet denken, behalve dan dat dit absoluut niet kan..
Gelukkig lukt het me wel om mij op mijn therapie te blijven focussen, omdat ik dit veel belangrijker vind dat 'de crush'
Alleen word dit wel steeds moeilijker..
En eigenlijk wil ik haar hiermee confronteren..Maar als ik dat doe dan word er weer iets groots van gemaakt. Zo van cliente verliefd op therapeut.. Hoe gaan we dat oplossen BLABLABLA.. Daar heb ik dus geen zin in... Want dan weet ik me helemaal geen houding meer te geven, en dat geeft een hoop gezeur..
En daarbij ben ik niet zo verliefd dat ik m'n hoofd er niet meer bij kan houden ( alhoewel ik mezelf ken, en ik wel weet dat dit kan gebeuren bij mij )....
Moeilijke en dus niet zo verstandige crush.. Wat is wijsheid?
oke.. dit is echt heeeeel erg balen..
Ik volg sinds kort therapie.. Dus ik loop de allereerste dag dat ik moest beginnen met mijn therapie in dat gebouw rond.. Zie ik daar een enorm mooie vrouw lopen.. met echt een prachtige uitstraling.. heel erg maar gelijk op het eerste gezicht vlinders in mijn buik..
Dus ik kom vervolgens een kwartier later de groepstherapie binnen gelopen. blijkt de desbetreffende vrouw mijn therapeut te zijn BALEN!!!... Maar goed. Toen ik dat wist bedacht ik mij natuurlijk dat dit absoluut niet kan.. Dus de eerste twee weken kon ik mij wel degelijk goed in bedwang houden, en dacht ik niet veel aan haar.. Tot het moment dat zij mij ineens tijdens de pauze in de kantine meerdere malen lang aankeek..
En dat is nog 1.. Maar Als ik haar tegen kom op de gang bijvoorbeeld, dan weet ze zich geen houding te geven, word ze lichtelijk verlegen. Ze heeft geloof ik al drie keer ( heel onopvallend ingepakt voor andere groepsleden) tijdens de therapie gezegd dat ik er goed uit zie.. Ook een keer gezegd dat ik een leuke rok aan had ..( oke dat van de rok kan nog) En verders is het oogcontact tijdens de therapie ook een beetje raar..De ene keer kijkt ze me net iets te lang aan. De andere keer voelt ze zich 'betrapt' Als ik haar aankijk omdat ik merk dat ze naar me aan het kijken is..
Ik word hier een beetje 'kriegel' van.. Weet niet zo goed wat ik hier van moet denken, behalve dan dat dit absoluut niet kan..
Gelukkig lukt het me wel om mij op mijn therapie te blijven focussen, omdat ik dit veel belangrijker vind dat 'de crush'
Alleen word dit wel steeds moeilijker..
En eigenlijk wil ik haar hiermee confronteren..Maar als ik dat doe dan word er weer iets groots van gemaakt. Zo van cliente verliefd op therapeut.. Hoe gaan we dat oplossen BLABLABLA.. Daar heb ik dus geen zin in... Want dan weet ik me helemaal geen houding meer te geven, en dat geeft een hoop gezeur..
En daarbij ben ik niet zo verliefd dat ik m'n hoofd er niet meer bij kan houden ( alhoewel ik mezelf ken, en ik wel weet dat dit kan gebeuren bij mij )....
Moeilijke en dus niet zo verstandige crush.. Wat is wijsheid?
woensdag 31 december 2008 om 17:38
quote:somehow schreef op 31 december 2008 @ 13:08:
Ik heb heel goed door hoe een therapeutische relatie in elkaar steekt! .
Nou, het zit wel wat ingewikkelder dan jij denkt. Jij denkt dat een therapeutische relatie betekent dat je geen relatie kunt hebben. Dat is óók waar, maar daarnaast is er nog meer aan de hand.
Een therapeutische relatie betekent ook, dat jíj het initiatief neemt om te bespreken wat in jou opkomt. Een therapeut daagt jou uit, zal misschien eens een confronterende vraag stellen, maar hoort het bij jóu neer te leggen welke emoties jij wilt uiten.
Stel dat ze aan jou zou vragen "Goh, het lijkt wel of er meer tussen ons is, denk je ook niet?", dan verstoort ze dat proces bij jou. Als jij helemaal geen crush hebt, of er nog helemaal niet aan toe bent om het daarover te hebben, dan zou je van zo'n opmerking vreselijk dicht kunnen klappen, of je bedreigd kunnen voelen.
Bovendien is er in een therapeutische relatie vaak sprake van overdracht, dat betekent dat je gevoelens uit je eigen leven overdraagt op de therapeut en bijvoorbeeld verliefd op hem of haar wordt, dat is een normale en gezonde fase in therapie.
Ik heb nergens gezegd dat jij dingen door een roze bril bekijkt, ik heb gezegd dat je voortdurend bezig bent met interpreteren, dat is iets anders. Het betekent dat je dus heel veel bezig bent met hoe jij en je therapeute tegenover elkaar staan.
En dát is iets waar je met haar over moet praten, en het initiatief daarvoor moet van jou komen. Dat je zo heftig reageert hierop en zo boos wordt en je zo miskend voelt hierin, lijkt me des te meer reden.
Google anders eens op rogeriaanse therapie en op overdracht. Dan snap je misschien wat ik bedoel met hoe een therapeutische relatie in elkaar steekt. Dat gaat niet over relatieverboden, maar over wat ik hierboven schreef.
Ik heb heel goed door hoe een therapeutische relatie in elkaar steekt! .
Nou, het zit wel wat ingewikkelder dan jij denkt. Jij denkt dat een therapeutische relatie betekent dat je geen relatie kunt hebben. Dat is óók waar, maar daarnaast is er nog meer aan de hand.
Een therapeutische relatie betekent ook, dat jíj het initiatief neemt om te bespreken wat in jou opkomt. Een therapeut daagt jou uit, zal misschien eens een confronterende vraag stellen, maar hoort het bij jóu neer te leggen welke emoties jij wilt uiten.
Stel dat ze aan jou zou vragen "Goh, het lijkt wel of er meer tussen ons is, denk je ook niet?", dan verstoort ze dat proces bij jou. Als jij helemaal geen crush hebt, of er nog helemaal niet aan toe bent om het daarover te hebben, dan zou je van zo'n opmerking vreselijk dicht kunnen klappen, of je bedreigd kunnen voelen.
Bovendien is er in een therapeutische relatie vaak sprake van overdracht, dat betekent dat je gevoelens uit je eigen leven overdraagt op de therapeut en bijvoorbeeld verliefd op hem of haar wordt, dat is een normale en gezonde fase in therapie.
Ik heb nergens gezegd dat jij dingen door een roze bril bekijkt, ik heb gezegd dat je voortdurend bezig bent met interpreteren, dat is iets anders. Het betekent dat je dus heel veel bezig bent met hoe jij en je therapeute tegenover elkaar staan.
En dát is iets waar je met haar over moet praten, en het initiatief daarvoor moet van jou komen. Dat je zo heftig reageert hierop en zo boos wordt en je zo miskend voelt hierin, lijkt me des te meer reden.
Google anders eens op rogeriaanse therapie en op overdracht. Dan snap je misschien wat ik bedoel met hoe een therapeutische relatie in elkaar steekt. Dat gaat niet over relatieverboden, maar over wat ik hierboven schreef.
maandag 5 januari 2009 om 18:38
hai iedereen,
Ik ws eventjes weg, maar ik ben weer terug.. vandaar dat reactie uitbleef...
Jullie hebben eigenlijk wel ook gelijk..
Het maakt in eerste instantie ook helemaal niet uit of de signalen alleen van mijn kant komen of ook van haar kant komen..
En het maakt ook helemaal niet uit of ik al die dingen zie omdat ik ze wil zien, of dat ik ze zie omdat ze werkelijk zo zijn...
Feit is daar, dat het mijn therapie toch enigszinds belemmert, en dat mag in geen geval, het geval zijn...
Nu gaat het nog redelijk, ik hou me goed..
Alleen zoals ik al eerder zei, zou het kunnen gebeuren dat ik wel erg verliefd op haar ga worden en dat is niet de bedoeling..
Ik kijk het nog even aan..
Ik wil nog even kijken of de gevoelens misschien minder worden, of dat er misschien toch iets gebeurd waardoor de gevoelens verdwijnen.. is dit niet het geval dan zal ik toch echt een gesprek met haar aangaan.. Want dat is in alle gevallen toch nodig..
En ik laat het dan in eerste instantie aan hun over wat hun het beste lijkt wat betreft de situatie...
misschien maken ze er wel helemaal niets groots van, misschien ook wel.. maar dat weet ik pas als ik hier wat aan ga doen.. anders zit ik me zorgen om dingen te maken die er misschien nog helemaal niet zijn...
Maar voor nu kijk ik het nog even aan...
Enneh oja..
Sorry voor mijn mokkige gedrag, zal wellicht het gevolg zijn van het stoppen met roken ..
Ik ws eventjes weg, maar ik ben weer terug.. vandaar dat reactie uitbleef...
Jullie hebben eigenlijk wel ook gelijk..
Het maakt in eerste instantie ook helemaal niet uit of de signalen alleen van mijn kant komen of ook van haar kant komen..
En het maakt ook helemaal niet uit of ik al die dingen zie omdat ik ze wil zien, of dat ik ze zie omdat ze werkelijk zo zijn...
Feit is daar, dat het mijn therapie toch enigszinds belemmert, en dat mag in geen geval, het geval zijn...
Nu gaat het nog redelijk, ik hou me goed..
Alleen zoals ik al eerder zei, zou het kunnen gebeuren dat ik wel erg verliefd op haar ga worden en dat is niet de bedoeling..
Ik kijk het nog even aan..
Ik wil nog even kijken of de gevoelens misschien minder worden, of dat er misschien toch iets gebeurd waardoor de gevoelens verdwijnen.. is dit niet het geval dan zal ik toch echt een gesprek met haar aangaan.. Want dat is in alle gevallen toch nodig..
En ik laat het dan in eerste instantie aan hun over wat hun het beste lijkt wat betreft de situatie...
misschien maken ze er wel helemaal niets groots van, misschien ook wel.. maar dat weet ik pas als ik hier wat aan ga doen.. anders zit ik me zorgen om dingen te maken die er misschien nog helemaal niet zijn...
Maar voor nu kijk ik het nog even aan...
Enneh oja..
Sorry voor mijn mokkige gedrag, zal wellicht het gevolg zijn van het stoppen met roken ..
