Zwanger worden met IVF of ICSI (deel 2)

Groentje: Crosspost - natuurlijk denk ik aan mijn partners in de strijd! Morgen de punctie al - dat gaat snel! Wow - weet je inmiddels hoeveel follikels er te zien waren? Spannend weer. Heel veel succes. Mbt jouw twee vragen:



a) Mijn man heeft nooit gerookt en ik heb af en toe gerookt als student, maar echt zo weinig. Ik was zo'n sociale smoker: de ene avond kon ik een half pakje weg paffen om de weken er na niet te roken. Ik steek heel soms (zeg 3 keer per jaar) een sigaret op als ik buiten sta met kantoorgenoten, maar ik kan ook goed zonder.



b) Wij moesten bij Homerton ook veilig vrijen, zinloze actie voor mijn gevoel want de kans dat wij op de natuurlijke weg zwanger zouden kunnen worden is gewoon nihil. Bij Boston hebben wij daar geen instructies over gekregen volgens mij. Moet wel zeggen dat ik de twee maanden voorafgaand aan de punctie gemiddeld 95 uur (!) per week draaide (nog los van mijn reistijd) en er van vrijen niet zo veel kwam ... Mijn man heeft wellicht de hand aan zich zelf geslagen in die periode ha-ha .



Nogmaals succes morgen Groentje! Hoop op een goede opbrengst! Drie keer is scheepsrecht - ik hoop het meis!

Hoi allemaal,



Een tijdje geleden heb ik me hier al voorgesteld, maar eigenlijk daarna niet meer mee geschreven omdat ik nog niet kon starten met de behandeling. Volgende week mag ik eindelijk beginnen met stimuleren, dus zal hier vaker te vinden zijn denk ik .



@Chevrolet: Wat naar dat je een positieve test hebt gehad en ook zoveel bloedverlies hebt gehad. Denk inderdaad ook niet dat het nog een zwangerschap kan zijn. Gelukkig heb je nog wat cryo's, maar toch is het enorm verdrietig .



@Mila: Ook voor jou een enorme klap. Ik vind het werkelijk bizar als er geen andere mogelijkheden zouden zijn, kan me dat bijna niet voorstellen. Er zijn zoveel soorten medicijnen. Begrijp ik nu goed dat je deze medicatie eerder had gehad maar niet in zulke grote hoeveelheden? Nog 2 daagjes en dan heb je je afspraak, sterkte!!



@Groentje: Wooh morgen de punctie!! Was de eerste keer dat je het korte protocol had toch? Hoeveel eenheden heb je gespoten als ik vragen mag? Ik krijg ook het korte protocol, maar ga er eigenlijk niet vanuit dat mijn punctie zo snel zal zijn, want ik heb altijd een lange cyclus. Op welke dag moest je beginnen met Olgalutran?

Lijkt me heel spannend voor jullie nu het de 3e behandeling is. En kan me voorstellen dat je er 2 wil laten terugplaatsen!!



@Zima: Leuk als je wil meeschrijven, maar voel je inderdaad niet verplicht. Ik schrijf ook met een ander topic mee (maar niet zwanger worden) en ik had het zo enorm druk afgelopen weken dat ik er geen tijd voor had. Ik voel me dan wel een beetje schuldig, maar anderen doen het ook en uiteindelijk proberen we elkaar gewoon te steunen .



@Tasje: Voor jou nog gefeliciteerd!! Snap je onzekerheid heel goed. Hopelijk is het allemaal goed meid!



Sorry, verder kan ik het even niet meer bijhouden, zal dat hierna meer doen. Op Skylark en Baggal had ik al bij het andere topic gereageerd .



Hier vandaag de laatste pil en dan hopelijk snel ongesteld, zodat ik kan beginnen met de stimulatie. Ik krijg het korte protocol dus hoop dat het een beetje snel zal gaan. Vind het onwijs spannend!! Gisteren zat ik te denken dat ik echt denk dat ik niet durf te testen als het zover is. Ik krijg utrogestan dus mijn menstruatie zal uitgesteld worden (was de laatste keren wel zo) dus ik moet eigenlijk wel testen. Ik denk dat ik helemaal gek word . Hoe doen jullie dat?



Nog een andere vraag: Hoe doen jullie dat met de combinatie van de behandeling en je werk?

Ik denk namelijk dat het de weken van de follikelmetingen, punctie ed nog wel gaat. Mijn werk is ervan op de hoogte en ik kan dan ziekteverzuim krijgen, heb ik bij ovulatie inductie en IUI ook altijd gehad. Maar het gaat mij vooral om de wachtweken. Ik heb nu de week van 12 t/m 16 dec vrijgevraagd, dit was vooral omdat ik nog overuren heb en deze moet opmaken, maar ik heb deze week gekozen omdat ik dacht dat dan net de testdatum geweest zou zijn en ik thuis de tijd heb om het die week erna te verwerken. Dat ik dus niet met behuilde ogen naar het werk hoef, in tranen uit barst, oid. Hiernaast lijkt het me ook verschrikkelijk moeilijk dat je ongesteld zou kunnen worden op het werk, dan weet ik zeker dat ik niet meer verder zou kunnen werken, terwijl er allemaal afspraken op mij wachten.

Ik hoop dus dat ik de goede week heb gekozen, het punt is dat niks te plannen is . Ik ben nu vooral bang dat de testdatum na die week valt en ik die week superzenuwachtig thuis zit en niks om handen heb, dan heb ik liever wat afleiding van werk. En dan die week erna moet ik testen en dan is het negatief en dan moet ik echt werken, pff .

Jullie merken dat ik heel erg denk in 'Wat als?'. Mijn man zegt steeds: we bekijken het stap voor stap. En gelijk heeft ie! Soms lukt het, maar nog niet altijd zo goed haha. En ik ben ook al heel erg bezig hoe ik ermee om kan gaan als de eerste terugplaatsing is mislukt. Ik ben dan namelijk zo bang dat ik het niet aan kan. Vandaar dat ik ook een verwijzing heb gevraagd voor de maatschappelijk werkster in het ziekenhuis. Maar uiteindelijk moet ik er zelf doorheen natuurlijk.



Fijne zondag!!

Meiden, ik heb mezelf in de tabel gezet, maar ik ben er een beetje onhandig in . De streep onder de tabel is weg en mijn computer werkt niet met sneltoetsen voor een symbool dus heb maar gewoon 'man' en 'vrouw' neergezet. Als iemand nog tijd/zin heeft om aan te passen: prima!

Even snel

Groentje succes morfen meid.. ik nam een uur voor de punctie een oxazepam

@Groentje - succes morgen!



Ik kreeg vandaag te horen dat er wel genoeg follikels zitten, maar dat er maar twee blijken door te groeien. De fertiliteitsarts wil het nog kans geven tot dinsdag.

Sterkte en succes groentje



Boulu ik heb in de wachtweken gewoon gewerkt. Tussendoor zijn we wel een weekend weggeweest, dat heeft me veel goed gedaan. Uiteindelijk ben ik de dag voordat ik mocht testen op mijn werk ongesteld geworden. Toen heb ik wel even een potje gejankt en ben subtiel door een collega door de zijdeur naar huis afgevoerd Op mijn werk ben ik redelijk open over het traject. Het is absoluut niet zo dat iedereen het weet, maar ik heb wel een aantal mensen die ik vertrouw. En omdat mijn werk heel erg deadline gerelateerd is, werkt het prettiger om open te zijn als dat meer duidelijkheid schept. Bovendien is mijn dochter van een leeftijd dat mensen toch al een paar jaar vissen of er geen tweede komt. Dat maakt dat ik heb gewerkt en die afleiding kon ik goed gebruiken. Maar je moet doen wat voor jou goed voelt. Ik denk trouwens dat wij straks zo'n beetje gelijk lopen, ik begin denk ik iets later.



WOllentrui Wij zetteb ons leven niet meer on hold voor een eventuele zwangerschap. Bij mijn eerste betekende dat dat ik een dag na de positieve zwangerschapstest in het vliegtuig zat voor een verre reis... Ook heb ik inmiddels twee keer een flinke carrierestap gemaakt. Als ik dat biet had gedaan had ik dubbel met lege handen gestaan, dus dat doe ik niet.

Erg eens met jouw post Zima: Ook ik heb altijd tijdens de wachtweken en zelfs tijdens de MK gewoon op kantoor gezeten - die afleiding vind ik persoonlijk wel prettig, want wat is het alternatief? Thuis zitten en elk uur naar de toilet gaan om te gaan broekloeren ? Maar inderdaad - wel gewoon doen waar jij je prettig bij voelt.

Natuurlijk toen ik vorige maand het telefoontje kreeg dat de hCG levels naar beneden gingen (en ik dus direct wist dat het op een MK zou uitdraaien) ben ik nog wel naar een vergadering gegaan, om daarna meteen naar huis te gaan... Op kantoor was ik toch niets waard.



Tasje: alles goed bij jou? Hoop dat je het wachten op de echo goed doorstaat!

Mijn tweede vmk begon op kantoor. Heb na een huilbui nog geprobeerd te werken, maar ben ziek naar huis gegaan. De dag erna ook ziek gemeld trouwens. (was nog een ambulance/ziekenhuis tripje bij gekomen) Daarna weer 'gewoon' aan het werk. Was wel fijn dat de collega's wisten dat ik bezig was met zwanger worden.



Er is vanavond iemand dierbaar overleden. Ben meer opgelucht dan verdrietig, het sleept het al heel lang, maar ik denk dat de begrafenis dinsdag of woensdag is. En woensdag is de terugplaatsing (als er goed ontdooit wordt). Qua beschikbare vluchten (binnen europa) ga ik dat niet redden denk ik. Zou het jammer vinden als ik dan niet ga en het ontdooit niet goed

En knuffes en success voor de rest! Wel meegelezen

Ik bedoel ook vooral hoe je de week na de wachtweken omgaat met werk. In de wachtweken zelf, ook de 2e week, ben ik het liefst aan het werk en heb ik zoveel mogelijk afleiding. Als ik maar niet ongesteld word, maar daar heb ik utrogestan voor .

Maar vooral die week erna lijkt me moeilijk en daarom wil ik die vrij plannen. Maar op mijn werk kan ik niet een week van tevoren zeggen: nee, die toch maar die week erna.

Ik wil na de testdatum, ongeacht wat de uitkomst is, even bijkomen van alles en als het niet gelukt is mezelf weer bij elkaar rapen.

Dus was vooral benieuwd hoe jullie dat doen, maar over het algemeen gaat iedereen dus na een dag huilen weer aan het werk. Ergens ook wel goed, het irritante vind ik alleen dat ik veel met ouders en kinderen werk en ik weet niet of ik dat kan hebben. Nou ja, het is niet te plannen, ook niet hoe ik me ga voelen natuurlijk... Dus hoop maar dat ik die week goed heb ingeschat.



Groentje, veel succes morgen!!

Ik heb de eerste dag even uitgehuild en heb daarna een dag thuisgewerkt. Maar dat moet maar net mogelijk zijn. Als er op dat moment iemand in mijn omgeving had verteld dat ze zwanger was, had ik haar gehoekt

Ik merkte dat ik er uiteindelijk vrij nuchter onder bleef: ik doe nu álles wat ik kan doen om zwanger te raken. Dat het dan niet lukt is vreselijk, maar ik heb mijn alles gedaan. Terwijl in van te voren dacht dat ik onder een dekentje zou gaan liggen met chocola. Ik zou dus kijken of je de dagen ná D-day op dat moment kunt invullen zoals je wil. En als je werk het enigszins toelaat dán kiezen wat je doet. Zodat je ook nog vrije tijd hebt om dingen te doen die je léúk vindt op het moment dat je het nodig hebt.

Rosings: wat super naar!! Is het nog mogelijk en een optie om het ontdooien een cyclus uit te stellen? Of is het daar al te laat voor? Naar dilemma zeg!



Groentje: succes morgen!



Balou: Ik heb altijd doorgewerkt. Sowieso heb ik het traject niet gedeeld met mijn opdrachtgever (ik werk redelijk flexibel) en kon ik de afspraken redelijk om het werk heen plannen. In de wachtweken vond ik het prettiger om wat om handen te hebben. Het weekend voor de testdatum zijn we gaan uitwaaien bij een huisje in the middle of nowhere. Wel zo prettig. De week na de (mislukte) test was niet mijn beste week qua concentratie en humeur. Wel gewoon op kantoor. Anders zou ik maar thuis zitten met mijn gedachten, dan kruipt de tijd voorbij. Ik heb erna eerst heel veel slaap en daarna extra etentjes en uitjes geregeld.



Allen: ik had enorm toegeleefd naar de start van de icsi. Ben al tijden niet echt tevreden met werk, maar wilde een stabiele bekende situatie behouden met de behandelingen in het achterhoofd. Had daarom een aanbod afgeslagen (was niet een droombaan, wel vooruitgang) en wilde even niet zoeken. Focus op privé situatie. Nu het stof van de eerste ronde neerdaalt denk ik dat ik beter idd gewoon verder kan gaan. Anders kan het misschien nog super lang duren en zet ik al die tijd mijn leven on hold. Jullie hebben gelijk. Ik zat even in tunnelvisie denk ik. Verre reizen maken we zovaak mogelijk, vanaf deze zomer heb ik het zika gebied (just in case) even geschrapt uit de bestemmingen. En met alcohol kijk ik ook meer uit. Zijn allemaal kleine dingen, komt wel hierdoor. Nou ja, hiernaast, wat het me wel brengt is dat ik meer relativeer en blijer ben met wat ik wel heb

hoi Allen,,



Allereerst bedankt voor alle lieve berichtjes. Fijn dat jullie zo mee leven in goede en slechte tijden..

In mijn geval is het nu even slechte tijden.

afgelopen vrijdag onwijs veel gehuild.. echt onwerkelijk hoe na 2 telefoontjes van optimistisch naar super down kunt gaan..

Per toeval was mijn schoonmoeder bij mij op de koffie toen ik werd gebeld door de gyn had dus gelijk een arm om me heen die me steun gaf.. moet er niet aan denken dat ik alleen was geweest en dit nieuws te horen kreeg.



ik weet niet meer wie de vraag stelde maar het klopt ik heb inderdaad al eerder de zelfde hormonen gesproten alleen minder eenheden. dat was tijdens de iui poging toen had ik 50 eenheden.

afgelopen week spoot ik 125 eenheden en spoot ik daarnaast ook hormoon remmer.. wellicht dat deze combi het niet werkt!!



hoe dan ook ik heb flinke zorgen!! heb nog wel met de kliniek gesproken of ze al iets hadden bedacht en of er nog een oplossing was. er is gebeld met verschillende leveranciers om te kijken of er nog een hormoon zou kunnen werken.. via de telefoon hadden ze het over gonal f>>> heb wel gezien dat meerdere mensen dit gebruiken. werkt het goed?? veel bijwerkingen?

morgen om deze tijd zit in in de auto om horen wat ze te zeggen hebben..



het is natuurlijk ontzettend heftig om te horen dat je leven op het moment een risico is! gelukkig is het risico voorbij en voel ik me nu lichamelijk prima.

maar geestelijk>>> wat gaat er gebeuren als ik wel weer hormonen ga gebruiken, daar zit een angst.



ik laat het jullie morgen weten.



liefs

Gecondoleerd Rosings. Zou mij kunnen voorstellen dat het moeilijk is om op stel en sprong nog van alles te regelen met de opstapel staande TP.



Millaa: Ik heb altijd Gonal-F gespoten en nooit bijwerkingen gehad. Volgens mij is Gonal-F redelijk vaak voor geschreven in IVF trajecten. Ik ben vrij makkelijk te stimuleren. Succes morgen!

Sterkte rossings. Wat vreselijk rot, zeker omdat je niks kunt plannen met je tp.



Miillaa Ik heb gonal gespoten. Buiten dat ik me flink opgefokt voelde geen bijwerkingen gehad. Hoop dat dit een alternatief is

@ Angel: Ik had ook amstelland gebeld, en kon ook meteen terecht! Ik denk dat ze er aardig wat op verdienen, als ze zo ons al zo snel willen hebben voor scratch.. Heb het afgehouden, omdat ik toch maar advies op volg van het ziekenhuis waar ik nu loop.



@ Balou : ik zit ondertussen anderhalf jaar in de mmm. Heb al "10 rondes" gehad (iui en ivf). En ik zou het gewoon op me af laten komen, je kan niet voorspellen hoe je je op dat moment voelt. Ik heb zelf ook altijd met de telefoontjes moeten dealen dat de bloedtest negatief is.Niet makkelijk, maar ben ook niet iemand die zich snel ziek meld. Maar iedereen is daar anders is in, he. Maar als het echt niet gaat kun je je zelf dan ziekmelden? en alsnog naar huis gaan, als je niet meer kan concentreren, is ook niets? Ik heb zojuist weer de wintersport geboekt. Ik laat me ook niet tegenhouden, door ""wat als ik zwanger ben". Dan had ik de afgelopen jaren heel wat mooie reizen gemist, haha.



Groentje: sterkte met de punctie. Ik heb ook de oxazepam genomen.



Millaa: heftig allemaal zeg, hopelijk komt er een goede oplossing voor je.

Groentje: hoop dat de punctie goed is gegaan en er een mooie opbrengst is!



Dazzle: een scratch kan zeker geen kwaad - zolang je je bewust bent van de "somewhat empirical nature" zoals Dr A. altijd zegt . Het kost een past honderd euro, maar als je daar mee kansen vergroot...



Afspraak man met uroloog is verzet naar 16/12. Ik zie er geen heil in en wens ook zeker geen aanvullend onderzoek - Alleen de NHS weet en mag ook niet weten dat we privaat zijn gegaan. De indruk aldus ontstaat wellicht dat wij te haastig naar een donor grijpen. Daar zit natuurlijk wel de crux, want ergens heb ik sterk de indruk dat het echt de male factor is (zaad fragmentatie) en het zou mij erg verbazen als er iets geks komt uit het bloedonderzoek. Maar dat mag de NHS dus niet weten want dat zou mij een gratis poging kosten - bizar systeem Heb de counsellor gevraagd om ons op voorhand de "go ahead" te geven en niet pas nadat mijn man de uroloog heeft gezien en wij vervolgens haar zien op 3 Januari en dan pas verder kunnen. Als het nl. in Januari bij Boston mislukt met de laatste FERC ronde wil ik wel graag zsm verder.



Bij de LSB dient de bestelling twee weken voor aanvang cycle te geschieden, maar omdat ik nogal "particular" ben mbt het selectie proces hoop ik dat de counsellor de goedkeuring nu al kan geven. Heb haar maar een aardig mailtje gestuurd - immers de twee verplichte sessies hebben we al gehad... weer een gedoe, maar hoop dat ze gewoon meewerkt. Time is of the essence.



Tasje: zo benieuwd naar morgen bij jou!!

@Baggal...De vraag over roken was niet voor iedereen bedoeld...maar voor @Wensel30...hahaha...maar toch bedankt voor je antwoord...De algemene vraag van mij betrof "Ik heb alleen niet meegekregen of ik nu ook weer oxazepam moet nemen van te voren...zit er aan te denken om het niet te doen...wat zijn jullie ervaringen???" Die was blijkbaar niet zo duidelijk als ik dacht...De vraag over onthouden ja of de nee trouwens wel...hihihi...



Maar inmiddels heb ik besloten gisteravond toch maar een pammetje te nemen...net als vorige keer en vanochtend uurtje van te voren nog 1...



@boulu...fijn dat je nu zicht hebt op start van jouw traject! Ik help je hopen op een goed traject met de mooiste uitkomst! Klopt dat het de 1e keer was dat ik korte protocol kreeg...



1-11 ongi...

2-11 ingebeld, langskomen voor uitgangsecho (dit mede omdat ik redelijk wat vroeger ongi was geworden dan ik had verwacht), bloed prikken i.v.m. cyste en de elonva spuit...

6-11 start orgalutran...

9-11 1 echo en beginnen met Gonal-F erbij spuiten

11-11 2e echo...goed genoeg gegroeid...zondag of maandag punctie...

14-11 punctie...Nu een opbrengst van 7 terwijl er 5 waren afgelopen vrijdag die groot genoeg waren...nu afwachten hoeveel er "rijp" zijn...

16-11 hopelijk goed nieuws over bevruchting...dan...

17-11 terugplaatsing van 1 of 2 kleine groentjes...



Ik heb het op het werk trouwens alleen aan de leidinggevende verteld en aan 1 vrouwelijke collega...Nog een andere vrouwelijke collega weet wel dat ik graag zwanger wil worden en dat ik daarvoor behandeld word maar ze weet niet van de hoed en de rand...Ik huil normaal gesproken al snel...nu soms nog iets sneller...vooral als het toch niet was gelukt of er wat anders verliep dan verwacht...Er zijn wel een aantal andere collega's op de hoogte dat ik af en toe ff weg ben en wat medicijnen gebruik...Toch ben ik heel blij dat ik normaal gesproken gewoon doorga met werken want dat geeft mij ook structuur en afleiding...



Goed van je boulu dat je hulp hebt ingeschakeld...praten hierover is toch best wel belangrijk! De één doet dat wat meer de ander wat minder...oftewel...maatwerk ook op gebied van gesprekken!



Thanks voor het meeleven @tasje76...heb het pammetje toch genomen...



Thanks @Vivacissimo...wat krijg jij aan medicijnen nu dan? Ik hoop dat er dinsdag meer zijn doorgegroeid!



@Zima...ook jij bedankt voor meeleven!



@rosings...gecondoleerd met het verlies van je dierbare...snap dat het soms een opluchting kan zijn i.v.m. langdurig "ziekbed"...Weet je al wanneer de begrafenis is inmiddels? Hoop dinsdag? Dan kan de terugplaatsing "gewoon" door gaan woensdag?!



@wollentrui...dank voor de succes-wensen! Fijn om te lezen dat je je leven niet meer "on hold" gaat zetten...hoewel ik me dat ook wel kon indenken...ik hield er zelf ook steeds rekening mee en deed daardoor bepaalde stappen niet...maar voor mij was dat eigenlijk wel goed omdat ik zelf de neiging heb om te snel stappen te zetten...hahaha...



@miillaa...wat fijn dat je schoonmoeder er "toevallig" was toen je gebeld werd! Ik heb zelf de 1e poging IFV gedaan en toen Gonal-F gespoten...ik heb er geen noemenswaardige bijwerkingen van gehad...2e traject had ik Menopur en nu laatste traject had ik weer Gonal-F...zonder noemenswaardige bijwerkingen...maar het werkt bij iedereen weer anders...dat blijkt wel...Spannend meid ik help je hopen dat je binnenkort meer positiefs te horen krijgt!



@Dazzle_...bedankt ook voor je medeleven en het antwoord op de vraag over oxazepam...



Ik ben bekaf nu...dat komt denk ik van de spanning en de uitwerking van de medicatie...dat morfine is sterk spul zeg...en ik ben altijd al erg gevoelig voor narcose ed...



Fijne middag verder dames! Tot later...

Ik duim voor veel bevruchtingen groentje!



De terugplaatsing laat ik sowieso doorgaan woensdag; ik ga na de begrafenis op een rustiger moment er naar toe. Zijn vrouw heeft nu steun genoeg en ik heb al voldoende afscheid genomen.

quote:boulu schreef op 13 november 2016 @ 22:31:

Ik bedoel ook vooral hoe je de week na de wachtweken omgaat met werk. In de wachtweken zelf, ook de 2e week, ben ik het liefst aan het werk en heb ik zoveel mogelijk afleiding. Als ik maar niet ongesteld word, maar daar heb ik utrogestan voor .

Maar vooral die week erna lijkt me moeilijk en daarom wil ik die vrij plannen. Maar op mijn werk kan ik niet een week van tevoren zeggen: nee, die toch maar die week erna.

Ik wil na de testdatum, ongeacht wat de uitkomst is, even bijkomen van alles en als het niet gelukt is mezelf weer bij elkaar rapen.

Dus was vooral benieuwd hoe jullie dat doen, maar over het algemeen gaat iedereen dus na een dag huilen weer aan het werk. Ergens ook wel goed, het irritante vind ik alleen dat ik veel met ouders en kinderen werk en ik weet niet of ik dat kan hebben. Nou ja, het is niet te plannen, ook niet hoe ik me ga voelen natuurlijk... Dus hoop maar dat ik die week goed heb ingeschat.



Groentje, veel succes morgen!!



Ik heb de eerste wachtweek vrij gekregen. De tweede wachtweek heb ik gewoon gewerkt. Ik vond die afleiding erg fijn. De vrijdag van de tweede week werd ik ongesteld ondanks de Utrogestan. Dat weekend zijn we erg verdrietig geweest. De maandag daarop moesten we testen. Dat hebben we gedaan. De test was negatief, zoals verwacht.



Ik heb mezelf verwend met een gezellig avondje met manlief. Een lekker wijntje, toastjes met brie... muziekje op. Erg fijn.

En binnenkort ga ik met mijn zusje naar de sauna. Kortom: ik heb allemaal dingen gepland die niet kunnen als ik zwanger raak.

Ik heb niet genoeg vrije dagen om hele wachtweken vrij te nemen...

even een egopost: Ik heb zojuist 1e meting gehad in mijn 1e natuurlijke cyclus. cd 11 ( jawel, nu pas, alle andere pogingen waren dmv stimulatie met hormonen) bms was 6,8 mm, en een ei van bijna 17mm vanavond de ovitrelle en zondag TP!! Whoehoe. Zo blij, had ik echt niet verwacht. Was zo het vertrouwen kwijt in mijn lichaam. En nog fijner geen utro bolletjes! haha! Had ik echt nodig, want was de hoop een beetje verloren de laatste tijd. En overstap ander zkh was ook echt goed om te doen, zijn hier veel vriendelijker.

Fijn Dazzle! Dan gaan we samen op het wachtbankje het gaat weer druk worden



Ik vond het ook heel fijn om te zien dat mijn eigen cyclus een mooi ei had voortgebracht (zelfs al is die niet gebruikt).

Groentje nu al mooie opbrengst en nu de bevruchtingen meid..

Rosings gecondoleerd en sterkte. Na de rap even je rust nemen.... ik vind het prettig om gewoon aan het werk te zijn.. we hadden de hond van mijn schoonouders op visite en ik heb veel gelopen(goed voir de doorbloeding)

Dazzle joehoe gaat lekker..

Dragon. Zeker lekker genieten hoor het is al zwaar zat..

Miillaa. Was een emotie meid.. gonal f had ik migraine van maar dat had ik ook al verwacht.. ik heb weinig energie tijdens het spuiten..

Boule. Ik werd de eerste x dwars door de bolletjes ongesteld hoor ..

Baggal wat een gedoe zeg . Je miet echt nadenken wat je volgende stappen gaan zijn..

Hier begint de spanning te komen. Voel de steekjes her en der dus dat heb ik normaal nooit na een menstruatie... nog steeds 50/50.. ik denk inderdaad ook het zelfde als jou Baggal dat mijn test donker was dus maar toch he....pffff

Of mijn vmk was incompleet