Relaties
alle pijlers
Zwanger en alleen..
dinsdag 22 november 2016 om 13:34
Hallo allemaal,
Ik wil even het een en ander van me af schrijven..
ik ben 24,5 week zwanger van mijn eerste kindje.
Een hele dubbele situatie momenteel, ik heb geen spijt van het kindje en het is ook absoluut welkom, laat ik dat voorop stellen.
Alleen, de vader is hem ervan tussen gegaan. We hebben destijds allebei heel bewust de keuze gemaakt. Het was bij de eerste poging raak, dus ons grote avontuur kon meteen beginnen. Ik ben 26 en heb sinds iets meer dan een jaar mijn eigen bedrijf. Mijn inmiddels ex is 41 en werkt als chefkok. Hij heeft geen andere kinderen en heeft uberhaupt nooit een relatie gehad die echt serieus werd. Dit komt doordat hij nogal aan zijn ouders geplakt zit. Die twee zijn dan ook de reden dat dit nu allemaal aan de hand is. Hoewel, niet de volle reden want als de vader van dit kind volwassen was en zijn verantwoording had durven nemen was er niks aan de hand geweest.
Toen ik net 6 weken zwanger was, had hij een weekje vrij van zijn werk. Ik kreeg de avond van tevoren een appje met een lang en zielig verhaal. Even kort door de bocht: ik heb hem de hele week niet gezien of gesproken. Daar zat ik dan, pril zwanger te zijn en een week voor de super spannende echo die duidelijk zou maken of alles goed was.
Daarna modderde het wat aan, hij zou bij mij komen wonen maar is nooit verder gekomen dan wat ondergoed en sokken meenemen en had totaal geen interesse in het verkopen van zijn woning zodat we ook echt samen konden gaan wonen.
Het is zo'n anderhalve maand geleden pas echt berg afwaarts gegaan nadat zijn moeder in het ziekenhuis terecht kwam. heel erg voor haar natuurlijk, en ik begrijp ook echt wel dat hij haar elke dag even bezocht. Alleen, hij bezocht haar van 7.00 's ochtends tot 22.30 's avonds en bleef dan overnachten bij zijn vader om de volgende dag hetzelfde ritueel te herhalen. En nee, zijn moeder lag echt niet op sterven. Ik? Oh, ik heb hem in die tijd niet 1x gezien. Hij had het veeeel te druk met het vasthouden van zn moeders handje. Zijn moeder heeft eerder in het ziekenhuis gelegen, toen deed hij hetzelfde. Ik heb toen aangegeven dat ik zijn bezoektijden behoorlijk overdreven vind en dat ik het niet leuk vond hem nooit te zien. Ik kreeg als antwoord dat hij niet wilde dat ze alleen was. (en ik dan?! Ik zit hier &%#$ zwanger van je te zijn en mij laat je ook doodleuk weken alleen!)
We hadden afgesproken dat hij twee weken geleden langs zou komen zodat we eens om tafel konden. Hij is niet komen opdagen. Sterker nog, ik heb uberhaupt anderhalf week niets gehoord. Afgelopen weekend stuurde hij een berichtje dat hij gistermiddag langs zou komen. Je raad het al.. niet komen opdagen. Hij had weer eens wat beters te doen en zei dat hij woensdag ook vrij was en dan ook zou kunnen. Ik heb aangegeven dat dat feest niet doorgaat en hij dus gisteren kon komen en anders niet meer. Niks meer gehoord, heb gisteravond zijn tas met het beetje kleding dat hij meegenomen had bij hem voor de voordeur gezet. Ook dat deed hem niets.
Ik ben zo vreselijk kwaad dat ik niet eens meer kan huilen om deze hele situatie..
En ik voel me ondanks alle lieve mensen om me heen die me helpen toch ook zo vreselijk alleen en eenzaam.
Ik had me mijn eerste zwangerschap zo anders voorgesteld, en ik had gedacht dat mijn kindje gewoon zijn of haar vader zou kennen en ermee zou opgroeien..
Ik wil me mijn kindje zijn of haar vader niet afnemen, maar ik wil ook niet dat hij of zei keer op keer teleurgesteld word omdat papa geen interesse heeft.
Ik wil even het een en ander van me af schrijven..
ik ben 24,5 week zwanger van mijn eerste kindje.
Een hele dubbele situatie momenteel, ik heb geen spijt van het kindje en het is ook absoluut welkom, laat ik dat voorop stellen.
Alleen, de vader is hem ervan tussen gegaan. We hebben destijds allebei heel bewust de keuze gemaakt. Het was bij de eerste poging raak, dus ons grote avontuur kon meteen beginnen. Ik ben 26 en heb sinds iets meer dan een jaar mijn eigen bedrijf. Mijn inmiddels ex is 41 en werkt als chefkok. Hij heeft geen andere kinderen en heeft uberhaupt nooit een relatie gehad die echt serieus werd. Dit komt doordat hij nogal aan zijn ouders geplakt zit. Die twee zijn dan ook de reden dat dit nu allemaal aan de hand is. Hoewel, niet de volle reden want als de vader van dit kind volwassen was en zijn verantwoording had durven nemen was er niks aan de hand geweest.
Toen ik net 6 weken zwanger was, had hij een weekje vrij van zijn werk. Ik kreeg de avond van tevoren een appje met een lang en zielig verhaal. Even kort door de bocht: ik heb hem de hele week niet gezien of gesproken. Daar zat ik dan, pril zwanger te zijn en een week voor de super spannende echo die duidelijk zou maken of alles goed was.
Daarna modderde het wat aan, hij zou bij mij komen wonen maar is nooit verder gekomen dan wat ondergoed en sokken meenemen en had totaal geen interesse in het verkopen van zijn woning zodat we ook echt samen konden gaan wonen.
Het is zo'n anderhalve maand geleden pas echt berg afwaarts gegaan nadat zijn moeder in het ziekenhuis terecht kwam. heel erg voor haar natuurlijk, en ik begrijp ook echt wel dat hij haar elke dag even bezocht. Alleen, hij bezocht haar van 7.00 's ochtends tot 22.30 's avonds en bleef dan overnachten bij zijn vader om de volgende dag hetzelfde ritueel te herhalen. En nee, zijn moeder lag echt niet op sterven. Ik? Oh, ik heb hem in die tijd niet 1x gezien. Hij had het veeeel te druk met het vasthouden van zn moeders handje. Zijn moeder heeft eerder in het ziekenhuis gelegen, toen deed hij hetzelfde. Ik heb toen aangegeven dat ik zijn bezoektijden behoorlijk overdreven vind en dat ik het niet leuk vond hem nooit te zien. Ik kreeg als antwoord dat hij niet wilde dat ze alleen was. (en ik dan?! Ik zit hier &%#$ zwanger van je te zijn en mij laat je ook doodleuk weken alleen!)
We hadden afgesproken dat hij twee weken geleden langs zou komen zodat we eens om tafel konden. Hij is niet komen opdagen. Sterker nog, ik heb uberhaupt anderhalf week niets gehoord. Afgelopen weekend stuurde hij een berichtje dat hij gistermiddag langs zou komen. Je raad het al.. niet komen opdagen. Hij had weer eens wat beters te doen en zei dat hij woensdag ook vrij was en dan ook zou kunnen. Ik heb aangegeven dat dat feest niet doorgaat en hij dus gisteren kon komen en anders niet meer. Niks meer gehoord, heb gisteravond zijn tas met het beetje kleding dat hij meegenomen had bij hem voor de voordeur gezet. Ook dat deed hem niets.
Ik ben zo vreselijk kwaad dat ik niet eens meer kan huilen om deze hele situatie..
En ik voel me ondanks alle lieve mensen om me heen die me helpen toch ook zo vreselijk alleen en eenzaam.
Ik had me mijn eerste zwangerschap zo anders voorgesteld, en ik had gedacht dat mijn kindje gewoon zijn of haar vader zou kennen en ermee zou opgroeien..
Ik wil me mijn kindje zijn of haar vader niet afnemen, maar ik wil ook niet dat hij of zei keer op keer teleurgesteld word omdat papa geen interesse heeft.
It's better to be hated for who you are, then to be loved for who you're not. -Kurt cobain
dinsdag 22 november 2016 om 13:50
Het lijkt me een rotsituatie en ik vind het verdrietig voor je dat het zo uitpakt.
Máár... het is nu zo. Accepteer zo snel mogelijk dat hij deze verantwoordelijkheid niet aan kan of wil en dat je een groot deel, zo niet alles, alleen zult moeten doen. Wanneer je dat accepteert komt er rust, en die heb je hard nodig voor wat er allemaal aan zit te komen. Als hij op den duur toch weer bijtrekt is dat mooi meegenomen, maar richt je nu op het leven dat je gaat hebben met je kindje. Richt je op hem of haar, en zorg dat je blij kunt zijn met de komst van dat kindje. Dat is nu het belangrijkste.
Máár... het is nu zo. Accepteer zo snel mogelijk dat hij deze verantwoordelijkheid niet aan kan of wil en dat je een groot deel, zo niet alles, alleen zult moeten doen. Wanneer je dat accepteert komt er rust, en die heb je hard nodig voor wat er allemaal aan zit te komen. Als hij op den duur toch weer bijtrekt is dat mooi meegenomen, maar richt je nu op het leven dat je gaat hebben met je kindje. Richt je op hem of haar, en zorg dat je blij kunt zijn met de komst van dat kindje. Dat is nu het belangrijkste.
dinsdag 22 november 2016 om 13:51
quote:redrum schreef op 22 november 2016 @ 13:49:
[...]
Toen ik weer contact met hem kreeg leek het net alsof hij wat van zn ouders was losgekomen. Dit blijkt dus verre van waar, maarja dat is achteraf he.
ik neem mijn verantwoording zeker wel, dit was ook geen ongelukje maar een hele bewuste keuze. Ik had alleen nooit verwacht er alleen voor te komen staan :(Nee, logisch. Wij kunnen er vanaf een afstand natuurlijk wel van alles van vinden maar de belangrijkste vraag is: hoe ga je dit nu verder aanpakken?
[...]
Toen ik weer contact met hem kreeg leek het net alsof hij wat van zn ouders was losgekomen. Dit blijkt dus verre van waar, maarja dat is achteraf he.
ik neem mijn verantwoording zeker wel, dit was ook geen ongelukje maar een hele bewuste keuze. Ik had alleen nooit verwacht er alleen voor te komen staan :(Nee, logisch. Wij kunnen er vanaf een afstand natuurlijk wel van alles van vinden maar de belangrijkste vraag is: hoe ga je dit nu verder aanpakken?
dinsdag 22 november 2016 om 13:51
Hoe lullig ook, je kunt dit ook zien als een 'geluk bij een ongeluk'. Nu weet je waar je aan toe bent en kun je jezelf voorbereiden, je kunt je netwerk verstevigen. Dit alles beter vooraf, dan dat je tot aan de bevalling valse hoop zou hebben gehad op een gelukkig gezinnetje om dan alsnog verlaten te worden.
dinsdag 22 november 2016 om 13:52
quote:redrum schreef op 22 november 2016 @ 13:44:
[...]
Simpel,
5 jaar geleden hebben wij ook al eens een relatie gehad die destijds is afgebroken omdat zijn ouders mij afkeurden vanwege het leeftijdsverschil. We kregen later weer contact, en gezien zijn leeftijd wilden we niet te lang meer wachten. Hij had al allerlei beloftes gedaan, zou zn huis gaan verkopen en bij mij komen wonen.. maar toen ik dus zwanger bleek en het echt zou moeten gebeuren begon hij af te druipen.. als ik dit allemaal vooruit had geweten had ik dit ook nooit gedaan
Waarom luistert hij naar zijn ouders wat zijn relatie betreft?
Waarom geloofde jij zijn beloftes op zijn woord en besloot je niet eerst te wachten tot hij inderdaad zijn huis te koop had gezet en bij jou in kwam wonen?
En nu zeggen dat als je dit van tevoren had geweten je het nooit had gedaan.. ik vind jou echt heel erg naïef..
[...]
Simpel,
5 jaar geleden hebben wij ook al eens een relatie gehad die destijds is afgebroken omdat zijn ouders mij afkeurden vanwege het leeftijdsverschil. We kregen later weer contact, en gezien zijn leeftijd wilden we niet te lang meer wachten. Hij had al allerlei beloftes gedaan, zou zn huis gaan verkopen en bij mij komen wonen.. maar toen ik dus zwanger bleek en het echt zou moeten gebeuren begon hij af te druipen.. als ik dit allemaal vooruit had geweten had ik dit ook nooit gedaan
Waarom luistert hij naar zijn ouders wat zijn relatie betreft?
Waarom geloofde jij zijn beloftes op zijn woord en besloot je niet eerst te wachten tot hij inderdaad zijn huis te koop had gezet en bij jou in kwam wonen?
En nu zeggen dat als je dit van tevoren had geweten je het nooit had gedaan.. ik vind jou echt heel erg naïef..
dinsdag 22 november 2016 om 13:53
Aan de ene kant is het duidelijk dat familie heel belangrijk voor hem is.
Wellicht hem er een keer op wijzen dat het mensje in jouw buik OOK zijn familie is?
Verder: niet later erkennen in dit geval (kan nog veranderen natuurlijk).
Hele duidelijke afspraken op papier vastleggen in de toekomst, met consequenties erbij voor als hij gewoon niet op komt dagen bij zijn kind (zoals hij nu ook bij jou doet).
Jouw eigen verwachtingen bijstellen naar nul. Dan kan het eigenlijk alleen maar 'meevallen'.
Niet leuk, heel kut zelfs - maar op deze manier maak je denk ik het beste van de situatie.
Een kind heeft niet 'een' vader nodig.
Niet als hij keer op keer zal teleurstellen.
Een kind heeft een liefhebbende vader nodig. Een betrouwbare vader, een stabiele vader en een voorbeeld van hoe een man zich zou moeten gedragen.
Wellicht hem er een keer op wijzen dat het mensje in jouw buik OOK zijn familie is?
Verder: niet later erkennen in dit geval (kan nog veranderen natuurlijk).
Hele duidelijke afspraken op papier vastleggen in de toekomst, met consequenties erbij voor als hij gewoon niet op komt dagen bij zijn kind (zoals hij nu ook bij jou doet).
Jouw eigen verwachtingen bijstellen naar nul. Dan kan het eigenlijk alleen maar 'meevallen'.
Niet leuk, heel kut zelfs - maar op deze manier maak je denk ik het beste van de situatie.
Een kind heeft niet 'een' vader nodig.
Niet als hij keer op keer zal teleurstellen.
Een kind heeft een liefhebbende vader nodig. Een betrouwbare vader, een stabiele vader en een voorbeeld van hoe een man zich zou moeten gedragen.
dinsdag 22 november 2016 om 13:54
quote:S-Groot schreef op 22 november 2016 @ 13:47:
Het lijkt er sterk op dat je zo graag een kind wilde dat het je niet uitmaakte van wie. Jouw ongeboren kind is hier de dupe van.
Dit dus!
Ik heb je namelijk even geloept.
Het was vanaf het begin al hommeles en hij wilde helemaal niet zo graag een kind.
Het lijkt er sterk op dat je zo graag een kind wilde dat het je niet uitmaakte van wie. Jouw ongeboren kind is hier de dupe van.
Dit dus!
Ik heb je namelijk even geloept.
Het was vanaf het begin al hommeles en hij wilde helemaal niet zo graag een kind.
dinsdag 22 november 2016 om 13:55
quote:EvyBlissy schreef op 22 november 2016 @ 13:49:
De reactie: 'je had niet met de pil moeten stoppen' is begrijpelijk, maar helpt Redrum verder niet zoveel vind ik.
Dus ik denk dat ze dit nu wel gehoord heeft na 10 reacties.Ik ben het wel met je eens hoor, maar ik ben van mening dat het belangrijk is dat TO wel haar eigen aandeel ziet en erkent. Dat ze erkent dat ze dit aan had kunnen zien komen en dat als ze het samen had willen doen ze de verkeerde keuze gemaakt heeft. Zolang TO in de slachtofferrol zit en zichzelf buiten de situatie plaatst ("Ik kan er niets aan doen dat het zo gelopen is") zal ze gewoonweg niet volledig de verantwoording nemen voor haar aandeel in de huidige situatie en voor haar kind. Dat komt het kind niet ten goede.
De reactie: 'je had niet met de pil moeten stoppen' is begrijpelijk, maar helpt Redrum verder niet zoveel vind ik.
Dus ik denk dat ze dit nu wel gehoord heeft na 10 reacties.Ik ben het wel met je eens hoor, maar ik ben van mening dat het belangrijk is dat TO wel haar eigen aandeel ziet en erkent. Dat ze erkent dat ze dit aan had kunnen zien komen en dat als ze het samen had willen doen ze de verkeerde keuze gemaakt heeft. Zolang TO in de slachtofferrol zit en zichzelf buiten de situatie plaatst ("Ik kan er niets aan doen dat het zo gelopen is") zal ze gewoonweg niet volledig de verantwoording nemen voor haar aandeel in de huidige situatie en voor haar kind. Dat komt het kind niet ten goede.
dinsdag 22 november 2016 om 13:55
Het waarom doet er niet meer toe redrum. Je gaat een kindje krijgen, je eerste kindje, en je gaat het alleen doen, zoveel is wel duidelijk. Gelukkig heb je lieve mensen om je heen die je helpen, schrijf je, dat is het allerbelangrijkste. Uit onderzoek blijkt dat kinderen prima zonder vader kunnen opgroeien, als er voldoende mensen rond de alleenstaande moeder staan.
Als het getouwtrek aan de biologische vader je zwaar valt, zou ik daar nu gewoon geen tijd in steken. Vroeg of laat duikt hij wel weer op. Ik zou ook niet al het contact afkappen. Als hij weer eens informeert, kijk je of het uitkomt. Je ziet vanzelf hoe het loopt als je kind er is: misschien vind hij het wel leuk als het reëel is, misschien komt hij inderdaad zijn afspraken niet na. Ook daar kun je je kind op voorbereiden.
Maar voor nu: uithuilen bij je vrienden/familie, de draad weer oppakken en je voorbereiden op een leven als alleenstaande moeder. Je kunt het
Als het getouwtrek aan de biologische vader je zwaar valt, zou ik daar nu gewoon geen tijd in steken. Vroeg of laat duikt hij wel weer op. Ik zou ook niet al het contact afkappen. Als hij weer eens informeert, kijk je of het uitkomt. Je ziet vanzelf hoe het loopt als je kind er is: misschien vind hij het wel leuk als het reëel is, misschien komt hij inderdaad zijn afspraken niet na. Ook daar kun je je kind op voorbereiden.
Maar voor nu: uithuilen bij je vrienden/familie, de draad weer oppakken en je voorbereiden op een leven als alleenstaande moeder. Je kunt het
Occam's razor
dinsdag 22 november 2016 om 13:57
quote:S-Groot schreef op 22 november 2016 @ 13:55:
[...]
Ik ben het wel met je eens hoor, maar ik ben van mening dat het belangrijk is dat TO wel haar eigen aandeel ziet en erkent. Dat ze erkent dat ze dit aan had kunnen zien komen en dat als ze het samen had willen doen ze de verkeerde keuze gemaakt heeft. Zolang TO in de slachtofferrol zit en zichzelf buiten de situatie plaatst ("Ik kan er niets aan doen dat het zo gelopen is") zal ze gewoonweg niet volledig de verantwoording nemen voor haar aandeel in de huidige situatie en voor haar kind. Dat komt het kind niet ten goede.Want? Dan kan ze minder goed persen? Of dan kan ze minder goed melk geven? Wat een gekke gedachtengang...
[...]
Ik ben het wel met je eens hoor, maar ik ben van mening dat het belangrijk is dat TO wel haar eigen aandeel ziet en erkent. Dat ze erkent dat ze dit aan had kunnen zien komen en dat als ze het samen had willen doen ze de verkeerde keuze gemaakt heeft. Zolang TO in de slachtofferrol zit en zichzelf buiten de situatie plaatst ("Ik kan er niets aan doen dat het zo gelopen is") zal ze gewoonweg niet volledig de verantwoording nemen voor haar aandeel in de huidige situatie en voor haar kind. Dat komt het kind niet ten goede.Want? Dan kan ze minder goed persen? Of dan kan ze minder goed melk geven? Wat een gekke gedachtengang...
Occam's razor
dinsdag 22 november 2016 om 13:58
quote:karin12345 schreef op 22 november 2016 @ 13:54:
[...]
Dit dus!
Ik heb je namelijk even geloept.
Het was vanaf het begin al hommeles en hij wilde helemaal niet zo graag een kind.Ai. TO, neem alsjeblieft de verantwoordelijkheid voor je eigen keuzes en daden! Laat dit kind alsjeblieft niet nóg meer de dupe worden van het feit dat jij die verantwoordelijkheid laat liggen .
[...]
Dit dus!
Ik heb je namelijk even geloept.
Het was vanaf het begin al hommeles en hij wilde helemaal niet zo graag een kind.Ai. TO, neem alsjeblieft de verantwoordelijkheid voor je eigen keuzes en daden! Laat dit kind alsjeblieft niet nóg meer de dupe worden van het feit dat jij die verantwoordelijkheid laat liggen .
dinsdag 22 november 2016 om 13:59
Wat een schijtlijster. Je bent gewoon keihard bedonderd, hij heeft je beloftes gedaan en die meteen verbroken. Niet alleen dat, hij heeft je met een levenslange verplichting opgezadeld en een vooruitzicht van eindeloos gedoe met bezoekuren/niet genomen verantwoordelijkheden/alimentatiegezeur en zo wat meer. Echt hoor. Wat. een. lul.
For whom the bell tolls
dinsdag 22 november 2016 om 14:00
quote:Kirikou schreef op 22 november 2016 @ 13:50:
En nu? Heb je vrienden en/of familie die je bij kunnen staan?
Hoe denk je dat het contact met de vader in de toekomst gaat lopen?
Gelukkig heb ik lieve vrienden en familie, ik heb van alles van ze gekregen voor de kleine. Gelukkig maar, ik gun mijn kindje ook de beste start ondanks dat het ernaar uit begint te zien dat de vader niet aanwezig zal zijn.
op dit moment zie ik niet dat hij aanwezig zal zijn, hij reageert overal zo kil en koud op. Af en toe probeert hij het met geslijm weer goed te praten en komt dan vervolgens zijn afspraken weer niet na. Zolang hij zo met mij en zijn kindje om denkt te kunnen gaan wil ik hem niet in de buurt hebben van mijn kleintje.
Iemand had het net nog over het wel/niet erkennen van zijn kind, dit is niet gebeurd (tja, hij heeft het telkens te druk) en dit ben ik nu ook zeker niet meer van plan. Ik wil niet dat zo'n kl..tzak ook nog rechten heeft. Pas als hij bewezen heeft dat hij een echte vader is dan wil ik de handtekening wel zetten. Maar dat zal dan pas gebeuren als het kindje wat ouder is en hij dus bewezen heeft een vader te kunnen zijn
En nu? Heb je vrienden en/of familie die je bij kunnen staan?
Hoe denk je dat het contact met de vader in de toekomst gaat lopen?
Gelukkig heb ik lieve vrienden en familie, ik heb van alles van ze gekregen voor de kleine. Gelukkig maar, ik gun mijn kindje ook de beste start ondanks dat het ernaar uit begint te zien dat de vader niet aanwezig zal zijn.
op dit moment zie ik niet dat hij aanwezig zal zijn, hij reageert overal zo kil en koud op. Af en toe probeert hij het met geslijm weer goed te praten en komt dan vervolgens zijn afspraken weer niet na. Zolang hij zo met mij en zijn kindje om denkt te kunnen gaan wil ik hem niet in de buurt hebben van mijn kleintje.
Iemand had het net nog over het wel/niet erkennen van zijn kind, dit is niet gebeurd (tja, hij heeft het telkens te druk) en dit ben ik nu ook zeker niet meer van plan. Ik wil niet dat zo'n kl..tzak ook nog rechten heeft. Pas als hij bewezen heeft dat hij een echte vader is dan wil ik de handtekening wel zetten. Maar dat zal dan pas gebeuren als het kindje wat ouder is en hij dus bewezen heeft een vader te kunnen zijn
It's better to be hated for who you are, then to be loved for who you're not. -Kurt cobain
dinsdag 22 november 2016 om 14:01
dinsdag 22 november 2016 om 14:02
quote:Debora schreef op 22 november 2016 @ 13:57:
[...]
Want? Dan kan ze minder goed persen? Of dan kan ze minder goed melk geven? Wat een gekke gedachtengang...Een gekke gedachtengang? Dat een kind geen zak heeft aan een moeder die niet de verantwoordelijkheid neemt voor haar eigen keuzes? Aan een moeder wie alles maar 'overkomt', nergens zelf een aandeel in heeft?
[...]
Want? Dan kan ze minder goed persen? Of dan kan ze minder goed melk geven? Wat een gekke gedachtengang...Een gekke gedachtengang? Dat een kind geen zak heeft aan een moeder die niet de verantwoordelijkheid neemt voor haar eigen keuzes? Aan een moeder wie alles maar 'overkomt', nergens zelf een aandeel in heeft?
dinsdag 22 november 2016 om 14:03
quote:karin12345 schreef op 22 november 2016 @ 13:54:
[...]
Dit dus!
Ik heb je namelijk even geloept.
Het was vanaf het begin al hommeles en hij wilde helemaal niet zo graag een kind.Volgens mij was dat een andere man vorig jaar die geen kind wilde. Ze heeft pas sinds dit jaar weer een relatie met haar Grote Liefde.
[...]
Dit dus!
Ik heb je namelijk even geloept.
Het was vanaf het begin al hommeles en hij wilde helemaal niet zo graag een kind.Volgens mij was dat een andere man vorig jaar die geen kind wilde. Ze heeft pas sinds dit jaar weer een relatie met haar Grote Liefde.
dinsdag 22 november 2016 om 14:04
quote:Tutjebelletje schreef op 22 november 2016 @ 13:59:
Wat een schijtlijster. Je bent gewoon keihard bedonderd, hij heeft je beloftes gedaan en die meteen verbroken. Niet alleen dat, hij heeft je met een levenslange verplichting opgezadeld en een vooruitzicht van eindeloos gedoe met bezoekuren/niet genomen verantwoordelijkheden/alimentatiegezeur en zo wat meer. Echt hoor. Wat. een. lul.
volgens mij deed ze zelf de benen ook open
en wat beetje uit TO haar eerdere berichten kan ophalen wou ze wel dol graag een kind
TO wie is nu de kok Jij of hij ?
want in een ander topic was jij de kok
Wat een schijtlijster. Je bent gewoon keihard bedonderd, hij heeft je beloftes gedaan en die meteen verbroken. Niet alleen dat, hij heeft je met een levenslange verplichting opgezadeld en een vooruitzicht van eindeloos gedoe met bezoekuren/niet genomen verantwoordelijkheden/alimentatiegezeur en zo wat meer. Echt hoor. Wat. een. lul.
volgens mij deed ze zelf de benen ook open
en wat beetje uit TO haar eerdere berichten kan ophalen wou ze wel dol graag een kind
TO wie is nu de kok Jij of hij ?
want in een ander topic was jij de kok
"Not making a decision Is a BIIIIIIIIIIG decision"
dinsdag 22 november 2016 om 14:04
quote:Debora schreef op 22 november 2016 @ 13:55:
Het waarom doet er niet meer toe redrum. Je gaat een kindje krijgen, je eerste kindje, en je gaat het alleen doen, zoveel is wel duidelijk. Gelukkig heb je lieve mensen om je heen die je helpen, schrijf je, dat is het allerbelangrijkste. Uit onderzoek blijkt dat kinderen prima zonder vader kunnen opgroeien, als er voldoende mensen rond de alleenstaande moeder staan.
Als het getouwtrek aan de biologische vader je zwaar valt, zou ik daar nu gewoon geen tijd in steken. Vroeg of laat duikt hij wel weer op. Ik zou ook niet al het contact afkappen. Als hij weer eens informeert, kijk je of het uitkomt. Je ziet vanzelf hoe het loopt als je kind er is: misschien vind hij het wel leuk als het reëel is, misschien komt hij inderdaad zijn afspraken niet na. Ook daar kun je je kind op voorbereiden.
Maar voor nu: uithuilen bij je vrienden/familie, de draad weer oppakken en je voorbereiden op een leven als alleenstaande moeder. Je kunt het
Dit dus.
Dit geeft ook weer een stukje zekerheid. Je gaat het alleen doen, bereid je goed voor en het zal uiteindelijk wel op zn pootjes terecht komen.
Het waarom doet er niet meer toe redrum. Je gaat een kindje krijgen, je eerste kindje, en je gaat het alleen doen, zoveel is wel duidelijk. Gelukkig heb je lieve mensen om je heen die je helpen, schrijf je, dat is het allerbelangrijkste. Uit onderzoek blijkt dat kinderen prima zonder vader kunnen opgroeien, als er voldoende mensen rond de alleenstaande moeder staan.
Als het getouwtrek aan de biologische vader je zwaar valt, zou ik daar nu gewoon geen tijd in steken. Vroeg of laat duikt hij wel weer op. Ik zou ook niet al het contact afkappen. Als hij weer eens informeert, kijk je of het uitkomt. Je ziet vanzelf hoe het loopt als je kind er is: misschien vind hij het wel leuk als het reëel is, misschien komt hij inderdaad zijn afspraken niet na. Ook daar kun je je kind op voorbereiden.
Maar voor nu: uithuilen bij je vrienden/familie, de draad weer oppakken en je voorbereiden op een leven als alleenstaande moeder. Je kunt het
Dit dus.
Dit geeft ook weer een stukje zekerheid. Je gaat het alleen doen, bereid je goed voor en het zal uiteindelijk wel op zn pootjes terecht komen.
dinsdag 22 november 2016 om 14:05
quote:redrum schreef op 22 november 2016 @ 14:00:
[...]
Gelukkig heb ik lieve vrienden en familie, ik heb van alles van ze gekregen voor de kleine. Gelukkig maar, ik gun mijn kindje ook de beste start ondanks dat het ernaar uit begint te zien dat de vader niet aanwezig zal zijn.
op dit moment zie ik niet dat hij aanwezig zal zijn, hij reageert overal zo kil en koud op. Af en toe probeert hij het met geslijm weer goed te praten en komt dan vervolgens zijn afspraken weer niet na. Zolang hij zo met mij en zijn kindje om denkt te kunnen gaan wil ik hem niet in de buurt hebben van mijn kleintje.
Iemand had het net nog over het wel/niet erkennen van zijn kind, dit is niet gebeurd (tja, hij heeft het telkens te druk) en dit ben ik nu ook zeker niet meer van plan. Ik wil niet dat zo'n kl..tzak ook nog rechten heeft. Pas als hij bewezen heeft dat hij een echte vader is dan wil ik de handtekening wel zetten. Maar dat zal dan pas gebeuren als het kindje wat ouder is en hij dus bewezen heeft een vader te kunnen zijn
Hij hoeft niets te bewijzen: het is niet alleen jouw kind ook het zijne
Er zou je alles aan gelegen moeten zijn om een vader en kind band te bevorderen/te stimuleren.
In het belang van jullie kind.
[...]
Gelukkig heb ik lieve vrienden en familie, ik heb van alles van ze gekregen voor de kleine. Gelukkig maar, ik gun mijn kindje ook de beste start ondanks dat het ernaar uit begint te zien dat de vader niet aanwezig zal zijn.
op dit moment zie ik niet dat hij aanwezig zal zijn, hij reageert overal zo kil en koud op. Af en toe probeert hij het met geslijm weer goed te praten en komt dan vervolgens zijn afspraken weer niet na. Zolang hij zo met mij en zijn kindje om denkt te kunnen gaan wil ik hem niet in de buurt hebben van mijn kleintje.
Iemand had het net nog over het wel/niet erkennen van zijn kind, dit is niet gebeurd (tja, hij heeft het telkens te druk) en dit ben ik nu ook zeker niet meer van plan. Ik wil niet dat zo'n kl..tzak ook nog rechten heeft. Pas als hij bewezen heeft dat hij een echte vader is dan wil ik de handtekening wel zetten. Maar dat zal dan pas gebeuren als het kindje wat ouder is en hij dus bewezen heeft een vader te kunnen zijn
Hij hoeft niets te bewijzen: het is niet alleen jouw kind ook het zijne
Er zou je alles aan gelegen moeten zijn om een vader en kind band te bevorderen/te stimuleren.
In het belang van jullie kind.
dinsdag 22 november 2016 om 14:08
quote:Medina schreef op 22 november 2016 @ 14:05:
[...]
Ik denk dat ze vorig jaar met een andere man samenwoonde.
zal vast
maar dat haalt niet weg dat zij zegt een kok te zijn in een van haar berichten en in deze topic is de grote liefde een kok en een leermeester
[...]
Ik denk dat ze vorig jaar met een andere man samenwoonde.
zal vast
maar dat haalt niet weg dat zij zegt een kok te zijn in een van haar berichten en in deze topic is de grote liefde een kok en een leermeester
"Not making a decision Is a BIIIIIIIIIIG decision"
