Relaties
alle pijlers
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5
zaterdag 7 juli 2007 om 23:49
Een topic waar iedere vrouw kan aansluiten die in een ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
woensdag 24 december 2008 om 20:15
Dank je Suup, hetzelfde voor jou
Yayaatje, ik begrijp dat het vervelend is om juist nu die papieren te krijgen. Andersom zit ik al een hele tijd in de procedure en ik kan je zeggen dat dat ook niks is. Ik zal wel een klein feestje geven als het rond is, en dat is niet omdat ik het zo leuk vind om te gaan scheiden. Maar niet scheiden is in mijn geval ook niet leuk.
Het is hartverscheurend om je zoontje zo te horen praten. Ik weet het, ik heb het ook meegemaakt. Mijn jongste dochter had precies zo'n uitspraak en die ging door hart en ziel. Nu zijn we twee jaar verder en gaat het echt goed met beide kinderen. Ze hebben een ritme gevonden, hun vader is helaas niet altijd even geïnteresseerd maar ze zijn altijd blij als ze naar hem toe gaan.
Het klinkt misschien raar, maar ergens moet je blij zijn dat je zoontje zulke goede woorden weet te vinden voor wat hij voelt. Hij heeft een uitlaatklep voor wat hij nu meemaakt, dat zal hem helpen. Het is juist niet goed als hij het binnenhoudt. Het is eigenlijk erg knap van hem dat hij het zo goed weet weer te geven!
Jij ook, ondanks alle gemengde gevoelens, een mooi Kerstfeest met je zoontje toegewenst!
Yayaatje, ik begrijp dat het vervelend is om juist nu die papieren te krijgen. Andersom zit ik al een hele tijd in de procedure en ik kan je zeggen dat dat ook niks is. Ik zal wel een klein feestje geven als het rond is, en dat is niet omdat ik het zo leuk vind om te gaan scheiden. Maar niet scheiden is in mijn geval ook niet leuk.
Het is hartverscheurend om je zoontje zo te horen praten. Ik weet het, ik heb het ook meegemaakt. Mijn jongste dochter had precies zo'n uitspraak en die ging door hart en ziel. Nu zijn we twee jaar verder en gaat het echt goed met beide kinderen. Ze hebben een ritme gevonden, hun vader is helaas niet altijd even geïnteresseerd maar ze zijn altijd blij als ze naar hem toe gaan.
Het klinkt misschien raar, maar ergens moet je blij zijn dat je zoontje zulke goede woorden weet te vinden voor wat hij voelt. Hij heeft een uitlaatklep voor wat hij nu meemaakt, dat zal hem helpen. Het is juist niet goed als hij het binnenhoudt. Het is eigenlijk erg knap van hem dat hij het zo goed weet weer te geven!
Jij ook, ondanks alle gemengde gevoelens, een mooi Kerstfeest met je zoontje toegewenst!
Ga in therapie!
vrijdag 26 december 2008 om 18:19
Hoi meiden
Hoe is het zo met jullie, deze tweede kerstdag?
Yaya, hoe gaat het? Hoe is het met je manneke? Hebben jullie samen iets leuks gedaan gisteren?
Dochter en ik zijn even bij onze vriendinnen langsgeweest en daarna hebben we gegeten bij mijn ouders. Niet zo laat gemaakt maar wel lekker uitgeslapen vandaag.
Dochter is behoorlijk onder de indruk van het Christelijke kerstverhaal, ze kreeg een boekje van een klasgenoot van me en zag het daarna nog een keer op tv verteld. Dus we hebben er over gepraat en nu speelt ze het na.
Met Grover van Sesamstraat als Jezus.
Suup, hoe gaat het met jou?
Ik wens jou ook een mooi 2009!
Elmervrouw
Vind het heel goed wat je schreef: heb het goed met jezelf, doe wat daarvoor nodig is.
Heel veel liefs voor jou ook!
Zonnetjes! (licht en pitje ), Pom en Dú
Hannah, met kerst alleen geweest, lekker uitgerust? Naar familie gegaan?
Of toch weer met die man afgeproken? Hoe kijk je er nu allemaal tegenaan?
Hoe is het met de anderen?
Ben benieuwd naar hoe het met iedereen nu is.
Irma, hoe heb je kerst gevierd? Hoe gaat het met jou en de kinderen?
Heb je nog met je dochtertje kunnen praten over wat ze heeft gezien en gehoord? Hebben jullie gisteren ondanks alles toch een fijne dag gehad?
Is je broer nog even gebeleven en ben je nu dan weer alleen thuis? Is je (bijna-)ex nog aan de deur geweest en hoe ga je hier nu mee om?
Ik hoop dat je het allemaal een beetje trekt want er komt vast veel op je af. Sterkte de komende tijd en ik wens jou ook echt een mooi 2009 met veel rust en warmte.
Leo
Hoe is het zo met jullie, deze tweede kerstdag?
Yaya, hoe gaat het? Hoe is het met je manneke? Hebben jullie samen iets leuks gedaan gisteren?
Dochter en ik zijn even bij onze vriendinnen langsgeweest en daarna hebben we gegeten bij mijn ouders. Niet zo laat gemaakt maar wel lekker uitgeslapen vandaag.
Dochter is behoorlijk onder de indruk van het Christelijke kerstverhaal, ze kreeg een boekje van een klasgenoot van me en zag het daarna nog een keer op tv verteld. Dus we hebben er over gepraat en nu speelt ze het na.
Met Grover van Sesamstraat als Jezus.
Suup, hoe gaat het met jou?
Ik wens jou ook een mooi 2009!
Elmervrouw
Vind het heel goed wat je schreef: heb het goed met jezelf, doe wat daarvoor nodig is.
Heel veel liefs voor jou ook!
Zonnetjes! (licht en pitje ), Pom en Dú
Hannah, met kerst alleen geweest, lekker uitgerust? Naar familie gegaan?
Of toch weer met die man afgeproken? Hoe kijk je er nu allemaal tegenaan?
Hoe is het met de anderen?
Ben benieuwd naar hoe het met iedereen nu is.
Irma, hoe heb je kerst gevierd? Hoe gaat het met jou en de kinderen?
Heb je nog met je dochtertje kunnen praten over wat ze heeft gezien en gehoord? Hebben jullie gisteren ondanks alles toch een fijne dag gehad?
Is je broer nog even gebeleven en ben je nu dan weer alleen thuis? Is je (bijna-)ex nog aan de deur geweest en hoe ga je hier nu mee om?
Ik hoop dat je het allemaal een beetje trekt want er komt vast veel op je af. Sterkte de komende tijd en ik wens jou ook echt een mooi 2009 met veel rust en warmte.
Leo
anoniem_44737 wijzigde dit bericht op 26-12-2008 18:21
Reden: te snel getiept
Reden: te snel getiept
% gewijzigd
zondag 28 december 2008 om 14:59
Iseo lief dat je het vraagt..
Ik heb weer veel meegemaakt, vooral ellende.
Mijn eigen fout ik weet het wel maar ik weet het nu niet meer.
Ik ben een paar dagen bij hem geweest.
Op de heen weg naar zijn huis kregen we een disucssie over een nummer op de radio. Hij vond het negatief over mannen in het algemeen, ik zei dat ik het opvatte alsof ze een aantal mannen in een bepaalde situatie bedoelde. Hij voelde zich onbegrepen terwijl ik gewoon iets anders vond, ik begreep het probleem niet zo, het is maar een liedje op de radio.
Hij kon er een hele discussie van maken.
En zo meer..
Ik heb m verteld dat ik me niet gewaardeerd voel.. dat de toekomst leeg voelt met hem. Dat ik geen houvast heb, dat alles wat er gebeurd is me pijn doet en dat ik niet weet of ik mijn hart nog wel kan openstellen.
We hebben veel gepraat, wat opzich wel goed is.
Waar het nu op neer komt..
Hij wil dat ik bepaalde dingen verander.. maar hij zegt echt letterlijk dat hij niet zou weten wat hij zelf kan veranderen.
Ik ben het er heus mee eens dat ik ook mijn negatieve kanten heb waar ik iets mee kan doen, wie niet? Maar dat ik het niet continue hoef te horen en dat ik graag wil dat hij me helpt ipv me de grond in boort als ik een "foutje" maak.
Negatief maakt negatief.. al het commentaar en kritiek.. pff wordt er gek van.
Hij was het er mee eens dat negatief, negatiever maakt.
Maar hij wil me vertellen wat er fout is want hij vind dat bij liefde horen, dat je alles tegen elkaar kunt zeggen.
Ik vind het prima als iemand zo af en toe zegt wat ik anders kan doen, geen probleem. Maar hij heeft vaak iets op te merken en ik vind het niet altijd even nuttig, als mijn manier werkt en er gaat niks stuk of ik kwets niemand, ook oke toch?
(bv dat ik een sausje niet door de kip doe maar op de wraps zelf ofzoiets) hij heeft overal wel iets op te zeggen.
Hij zei dat ze bij voetbal elkaar continue vertellen wat de één fout doet etc en dan mopperen ze op elkaar maar uiteindelijk begrijpen ze elkaar en spelen ze verder.
Ik zei dat, dat sport is en iets anders dan in een relatie.
Sommige dingen moet je gewoon voor je houden.
Is iets fout of vind IK iets fout? Is het relevant of onzinnig?
Kan diegene er iets mee of is het gewoon commentaar geven?
Of ben ik nu zo ingewikkeld bezig...?
Hij vind kritiek geven normaal, hij vind dit goed.
Hij vind zeggen wat iemand fout doet ook goed.
Maar zelf kan hij dit niet ontvangen.. hij zegt van wel maar de praktijk laat iets anders zien..
Hij wil dingen aan me veranderen..die hij zelf wel doet maar zelf niet veranderd. Dat frustreerd me en heb ik ook gezegt.
Waarom zou ik iets veranderen als jij die eigenschap zelf ook hebt?
Hij wil dat ik naar mezelf kijk en mezelf beoordeel, zeg wat ik fout doe en dit toegeef.
Als je je soms rot voelt kun je dit niet altijd snel toegeven omdat je ff in de put zit, als iemand er dan op zit te drammen wat je verkeerd doet voel je je alleen maar verdrietiger/bozer.
Dat snapt hij niet.
Hij is erg "down to earth" en niet zozeer met mijn gevoelens bezig. Als ik mopper dan komt er een discussie over hetgene waarover ik mopper en niet over de reden dat ik mopper (dat ik ff baal ofzo)
Als ik zeg dat ik even met rust gelaten wil worden, komt hij met allerlei rare opmerkingen ofzo en dat begrijp ik dan gewoon ff niet..
Heb m ook gezegt dat t allemaal al zo ingewikkeld is.. dat hij over dingen wil discussieren die er helemaal niet toe doen..
Ja ik zeg weleens iets bot.. en ja ik maak weleens een foutje..maar moeten we daar uren over discussieren en moeten we er dan al mijn karaktereigenschappen bij halen die niet oké zijn? Ik wordt er zo moe van.
Misschien heel erg slecht.. maar na wat discussies en veel gepraat over onze relatie heb ik gezegt dat hij zijn mond moet houden en heb m verleid en heb seks gehad (mijn initiatief dus)
Ik dacht, misschien helpt dit, misschien snapt hij nu dat al die rare dingetjes er niet toe doen.
Maar nee, snel hadden we weer allerlei discussies. We gingen eten en hij had weer allerlei dingen te mopperen over de gourmet pan enzo.. en door de stress krijg ik bultjes op mijn borstkas en op mijn rug, daar zei hij ook wat over toen hij even lief bij me kwam, hij maakte er 1 of andere opmerking over. Ja ik weet ook wel dat die bultjes er zitten en voel me er al wat onzeker over, waarom moet iemand dat nou weer op een bepaalde manier benoemen ipv iets liefs te zeggen als hij even bij je komt om n kus te geven? Natuurlijk ben ik ook gevoeliger maar ik doe echt mn best met t eten enzo en zelfverzorging, maak mezelf mooi enzo en als je dan commentaar over bultjes krijgt ipv eens iets aardigs dan is dat gewoon.. niet echt leuk..
Ik ben ook niet meer rustig geweest.. was afstandelijker enzo.
Was veel op mezelf toen ik bij hem was.
Ik weet het niet meer..
Toen ik seks met hem had vond ik het niet echt prettig maar ook niet onprettig. Ik had er niet echt genot van laat ik het zo zeggen en nu weet ik weer waarom ik het eigenlijk nooit doe.
Hij is 2ekerstdag hier geweest en het was gezellig met mijn familie enzo. De volgende ochtend (gister) voelde ik me ziek en heb dit ook gezegt. Ik begreep hem niet toen hij iets uitlegde en hij was gelijk verontwaardigd door de manier waarop ik dit aangaf. Heb m toen gezegt dat ik niks meer voor m voel..
Dat was wel bot maar ik had 't zo gehad met alles.
Het deed me echt pijn want hij deed de laatste dagen wel meer zijn best. Maar al het gemopper en negatieve gezeur dat irriteerde me zo.. ik kon het niet meer..
Hij is in zijn auto gaan zitten, ben m achterna gelopen.
Hebben even gepraat, hij werd kwader.
Hij reed n stukje en dit wou ik niet, hij zei dan loop je maar naar huis en stap je nu maar uit, dat wou ik niet want had geen jas aan. Hij zei dat doe je maar en ik hoop dat je ziek wordt.
Ik zei nee het is veel te ver om zo te lopen.
Hij noemde me een lui varken ofzoiets.
Was erg kwaad hierom, ook zei hij dat mensen me kil en afstandelijk vonden en dat ik écht zo was enzo.
Dat hij een verhaal over me ging schrijven en dit aan mensen zou laten lezen. Ik zei dat hij me aan het bedreigen was net zoals een ex van me had gedaan (dat weet hij ook)
Hij zei dat ik die foto's dan maar niet naar mn ex had moeten sturen, ik zei dat hij dát tenminste waard was (ok was stom van me maar na die bedreiging was ik echt kwaad en verbaasd)
Hij noemde me toen een hoer.
Ik heb m toen een klap tegen zijn hoofd gegeven en gezegt dat NIEMAND me een hoer mag noemen en dat hij dat al tevaak heeft gezegt zoiets. Toen ben ik uitgestapt.
Heb gisteravond nog even met m gebeld. Hij was kalm en we konden wel goed praten. Hij had zn excuses aangeboden maar toch.
Hij gaf toen dus aan dat hij het normaal vind om continue te zeggen wat iemand fout doet en hij vind kritiek niet verkeerd.
Ook discussies vind hij geen probleem.
Ik vind het irritant dat om ALLES een discussie wordt gemaakt.
En dat me elke x verteld word wat ik fout doe.. en ik hoor nooit wat goed is.. nouja misschien 1 zinnetje.. maar wat er verkeerd is wordt verteld in een discussie van een half uur.
De verhoudingen zijn gewoon scheef qua dat.
Hij gaf toe dat hij minder lieve dingen deed en hij wou werken aan de basis (dmv rust en met elkaar praten). Ik gaf aan dat ik dat wel begrijp maar moeite voor iemand doen, denken aan iemand en spontane dingen doen horen ook bij die basis. Om dingen weer te laten groeien. Hoe wil je anders werken aan je relatie? Door alleen maar thuis te zitten of in de natuur te wandelen?
Hij vind dat thuis zitten ook gezellig moet zijn en ook moet kunnen. Ik zei dat het slecht is om elke dag binnen te zitten en zo dicht op elkaars lip. Als je leuke dingen doet dan wordt het ook gezelliger en dan groeit het ook weer (positiviteit).
Dit botst ook wel.. hij zegt wel dat hij het wil maar dat het hem niet lukt, hij wordt passief van al dit gedoe.
We hebben het erover gehad dat ik m achterna liep omdat ik liefde/aandacht/tederheid miste en hij meer afstand nam.
Dit had hij wel door en vond hij ook niet oke maar hij kon niet anders, hij werd dus passief.
Het is zo'n probleem allemaal.. het is zo zwaar en ik mis die luchtigheid.
Hij zegt dat ik snel kan omschakelen van negatief naar positief, dat als er gedoe was ik snel weer leuke dingen kan doen om t beter te maken. Hij kan dit niet. (opzich geen probleem maar hij blijft er echt heel erg lang in hangen, als het om bv een klein misverstand gaat). Ik begrijp dan niet wat hij nodig heeft.
Ik heb m toen ik m deze week zag ook verteld over dat "het is fout, het is jou schuld, jij moet je excuses maken" dat ik dat echt niet oké vond. Dat ik dat het aller-ergste vond.
We hebben t besproken en even later zei hij dat ik mijn excuses ergens voor moest maken.
Ik werd echt KWAAD...! ik was helemaal niet redelijk.
Heb m keihard geduwt en gezegt hoe klote ik dit allemaal vind. Altijd die fouten en excuses wordt er helemaal moe van!
Hij heeft me toen vastgepakt bij mn arm (ik was echt niet handelbaar zegmaar.) en heb nu een ontzettende blauwe plek op mijn arm.
Ging weer echt té ver.
Het doet me pijn dat hij zegt dat het, zeggen wat er fout is, kritiek geven etc dat hij dat oké vind en niet begrijpt wat er zo irritant aan is als dat continue gebeurd.. ook dat discussieren vind hij helemaal geen probleem.
Ik wordt er zo moe van om over elke mening te discussieren..en als ik iets anders vind dan gaat het net zo lang door totdat hij echt zijn punt heeft gemaakt en ik moet nadenken over zijn mening, en overwegen of ik dat ook vind.
Terwijl ik soms gewoon weet dat ik iets anders vind, en dat vind ik ook geen probleem, hij mag iets anders vinden dan ik..we zijn toch vrij om onze eigen mening te hebben?
(over bv politiek of over de betekenis van een nummer op de radio ofzo..)
Hij is soms echt wel lief voor me..maar ik durf me niet meer open te stellen.
En ik weet ook wel wat de conclusie is, dat wist ik al een hele tijd.. maar het voelt nu echt zo rottig.. en ik wou graag mijn verhaal bij jullie kwijt..
Ik ben misschien stom geweest om naar m toe te gaan.. maar hij zei dat hij er zo positief in stond.. dat dit het begin was van betere tijden.. dat hij er zo'n goed gevoel over had.. dat dit zo'n leuke kerstvakantie zou worden..
en een uur later is hij kwaad omdat ik een andere mening heb over n nummer..en niet genoeg nadenk over zijn mening en mijn eigen mening verander zegmaar..
Dat doet me echt pijn en dat maakt me echt in de war.
Ik was gister dus thuis, heb gegeten bij mn zus en met beide zussen gebeld die middag.. heb er echt veel aan gehad.
Heb iets moois voor mezelf gekocht.. iets duurs..
omdat ik van mezelf hou.. Verder maskertjes gekocht en nieuwe mascara enzo..
Vanmiddag ga ik naar mn familie. Voel me opzich niet zo heel erg verdrietig..
Vanavond zouden we bellen en dus de knoop écht doorhakken. Hij vind ook dat dit niet kan (logisch)
en ik vind dat hij moet bedenken of hij me kan geven wat ik nodig heb, of hij rekening met me kan houden etc.
Ik ben bang dat hij écht zo is..
Hij zei ook, dat niemand hem ooit heeft tegengesproken over het gemopper en zijn gepraat over iemand zijn fouten en kritiek en 't discussieren.. oké dat kan maar ik vind het echt té negatief.. het maakt alles zo zwaar.
Ik ben misschien wel iemand die ervan houdt om te dromen, fantaseren etc maar dat recht heb ik. Ik kan mezelf niet zozeer veranderen dat ik helemaal tegen kritiek kan en tegen al dat gedoe over fouten en mijn schuld enzo..
Wordt een beetje een lang verhaal sorry.
Ik durfde het hier niet te vertellen maar ik wil mijn verhaal wel even bij jullie kwijt.
Ik voel me stom dat ik er naar toe ben gegaan,.maar aan de andere kant t voelde toen wel goed.. ik weet t niet..
Het is een verhaal vol ellende dus ik weet dat het nu echt klaar is en hij weet t ook..
Ik begrijp het niet dat we elkaar zoveel pijn hebben gedaan..
Maar ik ben blij dat ik uit die auto gestapt ben toen hij me een hoer had genoemd. Dat ik naar huis ben gegaan en de deur achter me dicht heb gedaan..Dat ik naar mijn zus ben gegaan en met mijn zussen heb gebeld..
Pfffff..
Ik heb weer veel meegemaakt, vooral ellende.
Mijn eigen fout ik weet het wel maar ik weet het nu niet meer.
Ik ben een paar dagen bij hem geweest.
Op de heen weg naar zijn huis kregen we een disucssie over een nummer op de radio. Hij vond het negatief over mannen in het algemeen, ik zei dat ik het opvatte alsof ze een aantal mannen in een bepaalde situatie bedoelde. Hij voelde zich onbegrepen terwijl ik gewoon iets anders vond, ik begreep het probleem niet zo, het is maar een liedje op de radio.
Hij kon er een hele discussie van maken.
En zo meer..
Ik heb m verteld dat ik me niet gewaardeerd voel.. dat de toekomst leeg voelt met hem. Dat ik geen houvast heb, dat alles wat er gebeurd is me pijn doet en dat ik niet weet of ik mijn hart nog wel kan openstellen.
We hebben veel gepraat, wat opzich wel goed is.
Waar het nu op neer komt..
Hij wil dat ik bepaalde dingen verander.. maar hij zegt echt letterlijk dat hij niet zou weten wat hij zelf kan veranderen.
Ik ben het er heus mee eens dat ik ook mijn negatieve kanten heb waar ik iets mee kan doen, wie niet? Maar dat ik het niet continue hoef te horen en dat ik graag wil dat hij me helpt ipv me de grond in boort als ik een "foutje" maak.
Negatief maakt negatief.. al het commentaar en kritiek.. pff wordt er gek van.
Hij was het er mee eens dat negatief, negatiever maakt.
Maar hij wil me vertellen wat er fout is want hij vind dat bij liefde horen, dat je alles tegen elkaar kunt zeggen.
Ik vind het prima als iemand zo af en toe zegt wat ik anders kan doen, geen probleem. Maar hij heeft vaak iets op te merken en ik vind het niet altijd even nuttig, als mijn manier werkt en er gaat niks stuk of ik kwets niemand, ook oke toch?
(bv dat ik een sausje niet door de kip doe maar op de wraps zelf ofzoiets) hij heeft overal wel iets op te zeggen.
Hij zei dat ze bij voetbal elkaar continue vertellen wat de één fout doet etc en dan mopperen ze op elkaar maar uiteindelijk begrijpen ze elkaar en spelen ze verder.
Ik zei dat, dat sport is en iets anders dan in een relatie.
Sommige dingen moet je gewoon voor je houden.
Is iets fout of vind IK iets fout? Is het relevant of onzinnig?
Kan diegene er iets mee of is het gewoon commentaar geven?
Of ben ik nu zo ingewikkeld bezig...?
Hij vind kritiek geven normaal, hij vind dit goed.
Hij vind zeggen wat iemand fout doet ook goed.
Maar zelf kan hij dit niet ontvangen.. hij zegt van wel maar de praktijk laat iets anders zien..
Hij wil dingen aan me veranderen..die hij zelf wel doet maar zelf niet veranderd. Dat frustreerd me en heb ik ook gezegt.
Waarom zou ik iets veranderen als jij die eigenschap zelf ook hebt?
Hij wil dat ik naar mezelf kijk en mezelf beoordeel, zeg wat ik fout doe en dit toegeef.
Als je je soms rot voelt kun je dit niet altijd snel toegeven omdat je ff in de put zit, als iemand er dan op zit te drammen wat je verkeerd doet voel je je alleen maar verdrietiger/bozer.
Dat snapt hij niet.
Hij is erg "down to earth" en niet zozeer met mijn gevoelens bezig. Als ik mopper dan komt er een discussie over hetgene waarover ik mopper en niet over de reden dat ik mopper (dat ik ff baal ofzo)
Als ik zeg dat ik even met rust gelaten wil worden, komt hij met allerlei rare opmerkingen ofzo en dat begrijp ik dan gewoon ff niet..
Heb m ook gezegt dat t allemaal al zo ingewikkeld is.. dat hij over dingen wil discussieren die er helemaal niet toe doen..
Ja ik zeg weleens iets bot.. en ja ik maak weleens een foutje..maar moeten we daar uren over discussieren en moeten we er dan al mijn karaktereigenschappen bij halen die niet oké zijn? Ik wordt er zo moe van.
Misschien heel erg slecht.. maar na wat discussies en veel gepraat over onze relatie heb ik gezegt dat hij zijn mond moet houden en heb m verleid en heb seks gehad (mijn initiatief dus)
Ik dacht, misschien helpt dit, misschien snapt hij nu dat al die rare dingetjes er niet toe doen.
Maar nee, snel hadden we weer allerlei discussies. We gingen eten en hij had weer allerlei dingen te mopperen over de gourmet pan enzo.. en door de stress krijg ik bultjes op mijn borstkas en op mijn rug, daar zei hij ook wat over toen hij even lief bij me kwam, hij maakte er 1 of andere opmerking over. Ja ik weet ook wel dat die bultjes er zitten en voel me er al wat onzeker over, waarom moet iemand dat nou weer op een bepaalde manier benoemen ipv iets liefs te zeggen als hij even bij je komt om n kus te geven? Natuurlijk ben ik ook gevoeliger maar ik doe echt mn best met t eten enzo en zelfverzorging, maak mezelf mooi enzo en als je dan commentaar over bultjes krijgt ipv eens iets aardigs dan is dat gewoon.. niet echt leuk..
Ik ben ook niet meer rustig geweest.. was afstandelijker enzo.
Was veel op mezelf toen ik bij hem was.
Ik weet het niet meer..
Toen ik seks met hem had vond ik het niet echt prettig maar ook niet onprettig. Ik had er niet echt genot van laat ik het zo zeggen en nu weet ik weer waarom ik het eigenlijk nooit doe.
Hij is 2ekerstdag hier geweest en het was gezellig met mijn familie enzo. De volgende ochtend (gister) voelde ik me ziek en heb dit ook gezegt. Ik begreep hem niet toen hij iets uitlegde en hij was gelijk verontwaardigd door de manier waarop ik dit aangaf. Heb m toen gezegt dat ik niks meer voor m voel..
Dat was wel bot maar ik had 't zo gehad met alles.
Het deed me echt pijn want hij deed de laatste dagen wel meer zijn best. Maar al het gemopper en negatieve gezeur dat irriteerde me zo.. ik kon het niet meer..
Hij is in zijn auto gaan zitten, ben m achterna gelopen.
Hebben even gepraat, hij werd kwader.
Hij reed n stukje en dit wou ik niet, hij zei dan loop je maar naar huis en stap je nu maar uit, dat wou ik niet want had geen jas aan. Hij zei dat doe je maar en ik hoop dat je ziek wordt.
Ik zei nee het is veel te ver om zo te lopen.
Hij noemde me een lui varken ofzoiets.
Was erg kwaad hierom, ook zei hij dat mensen me kil en afstandelijk vonden en dat ik écht zo was enzo.
Dat hij een verhaal over me ging schrijven en dit aan mensen zou laten lezen. Ik zei dat hij me aan het bedreigen was net zoals een ex van me had gedaan (dat weet hij ook)
Hij zei dat ik die foto's dan maar niet naar mn ex had moeten sturen, ik zei dat hij dát tenminste waard was (ok was stom van me maar na die bedreiging was ik echt kwaad en verbaasd)
Hij noemde me toen een hoer.
Ik heb m toen een klap tegen zijn hoofd gegeven en gezegt dat NIEMAND me een hoer mag noemen en dat hij dat al tevaak heeft gezegt zoiets. Toen ben ik uitgestapt.
Heb gisteravond nog even met m gebeld. Hij was kalm en we konden wel goed praten. Hij had zn excuses aangeboden maar toch.
Hij gaf toen dus aan dat hij het normaal vind om continue te zeggen wat iemand fout doet en hij vind kritiek niet verkeerd.
Ook discussies vind hij geen probleem.
Ik vind het irritant dat om ALLES een discussie wordt gemaakt.
En dat me elke x verteld word wat ik fout doe.. en ik hoor nooit wat goed is.. nouja misschien 1 zinnetje.. maar wat er verkeerd is wordt verteld in een discussie van een half uur.
De verhoudingen zijn gewoon scheef qua dat.
Hij gaf toe dat hij minder lieve dingen deed en hij wou werken aan de basis (dmv rust en met elkaar praten). Ik gaf aan dat ik dat wel begrijp maar moeite voor iemand doen, denken aan iemand en spontane dingen doen horen ook bij die basis. Om dingen weer te laten groeien. Hoe wil je anders werken aan je relatie? Door alleen maar thuis te zitten of in de natuur te wandelen?
Hij vind dat thuis zitten ook gezellig moet zijn en ook moet kunnen. Ik zei dat het slecht is om elke dag binnen te zitten en zo dicht op elkaars lip. Als je leuke dingen doet dan wordt het ook gezelliger en dan groeit het ook weer (positiviteit).
Dit botst ook wel.. hij zegt wel dat hij het wil maar dat het hem niet lukt, hij wordt passief van al dit gedoe.
We hebben het erover gehad dat ik m achterna liep omdat ik liefde/aandacht/tederheid miste en hij meer afstand nam.
Dit had hij wel door en vond hij ook niet oke maar hij kon niet anders, hij werd dus passief.
Het is zo'n probleem allemaal.. het is zo zwaar en ik mis die luchtigheid.
Hij zegt dat ik snel kan omschakelen van negatief naar positief, dat als er gedoe was ik snel weer leuke dingen kan doen om t beter te maken. Hij kan dit niet. (opzich geen probleem maar hij blijft er echt heel erg lang in hangen, als het om bv een klein misverstand gaat). Ik begrijp dan niet wat hij nodig heeft.
Ik heb m toen ik m deze week zag ook verteld over dat "het is fout, het is jou schuld, jij moet je excuses maken" dat ik dat echt niet oké vond. Dat ik dat het aller-ergste vond.
We hebben t besproken en even later zei hij dat ik mijn excuses ergens voor moest maken.
Ik werd echt KWAAD...! ik was helemaal niet redelijk.
Heb m keihard geduwt en gezegt hoe klote ik dit allemaal vind. Altijd die fouten en excuses wordt er helemaal moe van!
Hij heeft me toen vastgepakt bij mn arm (ik was echt niet handelbaar zegmaar.) en heb nu een ontzettende blauwe plek op mijn arm.
Ging weer echt té ver.
Het doet me pijn dat hij zegt dat het, zeggen wat er fout is, kritiek geven etc dat hij dat oké vind en niet begrijpt wat er zo irritant aan is als dat continue gebeurd.. ook dat discussieren vind hij helemaal geen probleem.
Ik wordt er zo moe van om over elke mening te discussieren..en als ik iets anders vind dan gaat het net zo lang door totdat hij echt zijn punt heeft gemaakt en ik moet nadenken over zijn mening, en overwegen of ik dat ook vind.
Terwijl ik soms gewoon weet dat ik iets anders vind, en dat vind ik ook geen probleem, hij mag iets anders vinden dan ik..we zijn toch vrij om onze eigen mening te hebben?
(over bv politiek of over de betekenis van een nummer op de radio ofzo..)
Hij is soms echt wel lief voor me..maar ik durf me niet meer open te stellen.
En ik weet ook wel wat de conclusie is, dat wist ik al een hele tijd.. maar het voelt nu echt zo rottig.. en ik wou graag mijn verhaal bij jullie kwijt..
Ik ben misschien stom geweest om naar m toe te gaan.. maar hij zei dat hij er zo positief in stond.. dat dit het begin was van betere tijden.. dat hij er zo'n goed gevoel over had.. dat dit zo'n leuke kerstvakantie zou worden..
en een uur later is hij kwaad omdat ik een andere mening heb over n nummer..en niet genoeg nadenk over zijn mening en mijn eigen mening verander zegmaar..
Dat doet me echt pijn en dat maakt me echt in de war.
Ik was gister dus thuis, heb gegeten bij mn zus en met beide zussen gebeld die middag.. heb er echt veel aan gehad.
Heb iets moois voor mezelf gekocht.. iets duurs..
omdat ik van mezelf hou.. Verder maskertjes gekocht en nieuwe mascara enzo..
Vanmiddag ga ik naar mn familie. Voel me opzich niet zo heel erg verdrietig..
Vanavond zouden we bellen en dus de knoop écht doorhakken. Hij vind ook dat dit niet kan (logisch)
en ik vind dat hij moet bedenken of hij me kan geven wat ik nodig heb, of hij rekening met me kan houden etc.
Ik ben bang dat hij écht zo is..
Hij zei ook, dat niemand hem ooit heeft tegengesproken over het gemopper en zijn gepraat over iemand zijn fouten en kritiek en 't discussieren.. oké dat kan maar ik vind het echt té negatief.. het maakt alles zo zwaar.
Ik ben misschien wel iemand die ervan houdt om te dromen, fantaseren etc maar dat recht heb ik. Ik kan mezelf niet zozeer veranderen dat ik helemaal tegen kritiek kan en tegen al dat gedoe over fouten en mijn schuld enzo..
Wordt een beetje een lang verhaal sorry.
Ik durfde het hier niet te vertellen maar ik wil mijn verhaal wel even bij jullie kwijt.
Ik voel me stom dat ik er naar toe ben gegaan,.maar aan de andere kant t voelde toen wel goed.. ik weet t niet..
Het is een verhaal vol ellende dus ik weet dat het nu echt klaar is en hij weet t ook..
Ik begrijp het niet dat we elkaar zoveel pijn hebben gedaan..
Maar ik ben blij dat ik uit die auto gestapt ben toen hij me een hoer had genoemd. Dat ik naar huis ben gegaan en de deur achter me dicht heb gedaan..Dat ik naar mijn zus ben gegaan en met mijn zussen heb gebeld..
Pfffff..
zondag 28 december 2008 om 15:11
Lang verhaal misschien staan er ook wat vage dingen in.. maargoed heb 't écht gehad met dit..
En toch ergens het stiekeme gevoel.. "wat als..?"
Hij heeft echt zijn lieve kant wel laten zien deze week.. maar ik durfde het niet toe te laten, ik vond het zelfs soms eng of ik verbaasde me erover.. vond t eng omdat ik dacht; zometeen hebben we weer ruzie en doet t me zo'n pijn.
Geen goede instelling ook van mij natuurlijk..
En toch ergens het stiekeme gevoel.. "wat als..?"
Hij heeft echt zijn lieve kant wel laten zien deze week.. maar ik durfde het niet toe te laten, ik vond het zelfs soms eng of ik verbaasde me erover.. vond t eng omdat ik dacht; zometeen hebben we weer ruzie en doet t me zo'n pijn.
Geen goede instelling ook van mij natuurlijk..
zondag 28 december 2008 om 16:16
Wat valt er nog te zeggen eigenlijk HannaH?
Wat is er zo mis met je eigen leven dat je toch steeds weer naar hem gaat?
Ik beken, ik heb je verhaal niet echt goed gelezen. Misschien is het nuttig voor jou om dingen van je af te typen zo, maar voor mij is jouw relatie met hem al helemaal duidelijk.
Op dit moment zeg ik, sorry, dat jij volledige verantwoordelijkheid draagt voor de relatie. Dus ook wanneer er weer eens een mishandeling is (emotioneel of fysiek).
Om hem geven doe je niet, nergens heb ik ook maar gelezen dat je ook maar een sprankje om hem geeft.
Het is zo onwerkelijk wat je vertelt.
Wat is er zo mis met je eigen leven dat je toch steeds weer naar hem gaat?
Ik beken, ik heb je verhaal niet echt goed gelezen. Misschien is het nuttig voor jou om dingen van je af te typen zo, maar voor mij is jouw relatie met hem al helemaal duidelijk.
Op dit moment zeg ik, sorry, dat jij volledige verantwoordelijkheid draagt voor de relatie. Dus ook wanneer er weer eens een mishandeling is (emotioneel of fysiek).
Om hem geven doe je niet, nergens heb ik ook maar gelezen dat je ook maar een sprankje om hem geeft.
Het is zo onwerkelijk wat je vertelt.
zondag 28 december 2008 om 18:21
quote:pom508 schreef op 28 december 2008 @ 16:16:
Wat valt er nog te zeggen eigenlijk HannaH?
Wat is er zo mis met je eigen leven dat je toch steeds weer naar hem gaat?
Ik beken, ik heb je verhaal niet echt goed gelezen. Misschien is het nuttig voor jou om dingen van je af te typen zo, maar voor mij is jouw relatie met hem al helemaal duidelijk.
Op dit moment zeg ik, sorry, dat jij volledige verantwoordelijkheid draagt voor de relatie. Dus ook wanneer er weer eens een mishandeling is (emotioneel of fysiek).
Om hem geven doe je niet, nergens heb ik ook maar gelezen dat je ook maar een sprankje om hem geeft.
Het is zo onwerkelijk wat je vertelt.
Als je alles had gelezen kwam wel naar voren dat hij me een goed gevoel gaf en ik daarom naar m toe ben gegaan, omdat ik ook hoop had en dat het me pijn doet dat ik mijn hart niet kan openstellen.
Ik geeft wel om hem maar ik durf niet zo goed het is zo dubbel.
Natuurlijk draag ik de verantwoordelijkheid want ik zie dingen wel in.
En ik heb ook gezegt dat hij en ik beide weten dat het niet oké is, en ik vind het zo moeilijk dat we elkaar zoveel pijn hebben gedaan. En dat ik de conclusie ook wel weet van dit verhaal..
't staat er wel..
Wat valt er nog te zeggen eigenlijk HannaH?
Wat is er zo mis met je eigen leven dat je toch steeds weer naar hem gaat?
Ik beken, ik heb je verhaal niet echt goed gelezen. Misschien is het nuttig voor jou om dingen van je af te typen zo, maar voor mij is jouw relatie met hem al helemaal duidelijk.
Op dit moment zeg ik, sorry, dat jij volledige verantwoordelijkheid draagt voor de relatie. Dus ook wanneer er weer eens een mishandeling is (emotioneel of fysiek).
Om hem geven doe je niet, nergens heb ik ook maar gelezen dat je ook maar een sprankje om hem geeft.
Het is zo onwerkelijk wat je vertelt.
Als je alles had gelezen kwam wel naar voren dat hij me een goed gevoel gaf en ik daarom naar m toe ben gegaan, omdat ik ook hoop had en dat het me pijn doet dat ik mijn hart niet kan openstellen.
Ik geeft wel om hem maar ik durf niet zo goed het is zo dubbel.
Natuurlijk draag ik de verantwoordelijkheid want ik zie dingen wel in.
En ik heb ook gezegt dat hij en ik beide weten dat het niet oké is, en ik vind het zo moeilijk dat we elkaar zoveel pijn hebben gedaan. En dat ik de conclusie ook wel weet van dit verhaal..
't staat er wel..
zondag 28 december 2008 om 18:25
quote:Elmervrouw schreef op 28 december 2008 @ 16:59:
Ach Hannah toch... wat doe je jezelf steeds weer aan... dit wordt niet, nooit beter!
nee dat weet ik.. daarom ook stom maar ik was zo verbaasd dat hij zo positief en zo lief was.. was echt verbaasd en het gaf me stiekem hoop maar al snel was het weer zoals altijd.
Ik begrijp het echt niet dat iemand zovaak wil zeggen wat iemand fout doet, kritiek geven en schuld benoemen enzo.. maargoed als hij is zoals hij is, dan is dat zo.. het is geen verkeerd mens
maar niet goed voor mij. Doet me zo pijn dat ik hem pijn doe en dat deze hele situatie is ontstaan, al maandenlang. Hoe stom.
Ik zie in zijn ogen wel dat hij van me houdt, hij zegt t ook en de afgelopen dagen zag ik het ook echt. Hij had echt voor mij gekozen. Maar door al het gedoe liet hij alles hangen en dat kwetste me zo, voelde me zo..alleen zegmaar.
't botst zoveel.. moet mezelf ook geen pijn meer doen en hem ook niet.
Ik zou m vanavond bellen en dan moeten we verder zonder elkaar..denk ik.. al dat verdriet en zo dat is niet oké.
Ach Hannah toch... wat doe je jezelf steeds weer aan... dit wordt niet, nooit beter!
nee dat weet ik.. daarom ook stom maar ik was zo verbaasd dat hij zo positief en zo lief was.. was echt verbaasd en het gaf me stiekem hoop maar al snel was het weer zoals altijd.
Ik begrijp het echt niet dat iemand zovaak wil zeggen wat iemand fout doet, kritiek geven en schuld benoemen enzo.. maargoed als hij is zoals hij is, dan is dat zo.. het is geen verkeerd mens
maar niet goed voor mij. Doet me zo pijn dat ik hem pijn doe en dat deze hele situatie is ontstaan, al maandenlang. Hoe stom.
Ik zie in zijn ogen wel dat hij van me houdt, hij zegt t ook en de afgelopen dagen zag ik het ook echt. Hij had echt voor mij gekozen. Maar door al het gedoe liet hij alles hangen en dat kwetste me zo, voelde me zo..alleen zegmaar.
't botst zoveel.. moet mezelf ook geen pijn meer doen en hem ook niet.
Ik zou m vanavond bellen en dan moeten we verder zonder elkaar..denk ik.. al dat verdriet en zo dat is niet oké.
zondag 28 december 2008 om 18:44
Een goed gevoel is iets anders dan echt om iemand geven. Ik heb jou nergens liefdevol over hem zien schrijven.
Daarom is het onwerkelijk waarom jij nog hierin blijft hangen.
Wat is er in jouw leven mis om dan toch steeds weer voor zo iemand te kiezen? Hij houdt nl. totaal niet van jou. Hij gedraagt zich alsof hij echt een hekel aan je heeft.
Daarom is het onwerkelijk waarom jij nog hierin blijft hangen.
Wat is er in jouw leven mis om dan toch steeds weer voor zo iemand te kiezen? Hij houdt nl. totaal niet van jou. Hij gedraagt zich alsof hij echt een hekel aan je heeft.
zondag 28 december 2008 om 18:46
Hannah, ik heb ook niet je hele verhaal gelezen, maar wel gescand. De woorden die ik vooral las, waren niet mooi, positief en lief. Ik las vooral de woorden pijn, verdriet, bedreigen, kwaad.
Wat er voor mij uitsprong, is dat hij zei dat jij moet veranderen en dat hij niet gaat veranderen. Dat lijkt me duidelijk. Dus of je gaat zo door, of je gaat weg. Ik begrijp uit je laatste opmerking dat je hem vanavond gaat bellen om het uit te maken?
Wat er voor mij uitsprong, is dat hij zei dat jij moet veranderen en dat hij niet gaat veranderen. Dat lijkt me duidelijk. Dus of je gaat zo door, of je gaat weg. Ik begrijp uit je laatste opmerking dat je hem vanavond gaat bellen om het uit te maken?
Ga in therapie!
zondag 28 december 2008 om 18:49
quote:pom508 schreef op 28 december 2008 @ 18:44:
Een goed gevoel is iets anders dan echt om iemand geven. Ik heb jou nergens liefdevol over hem zien schrijven.
Daarom is het onwerkelijk waarom jij nog hierin blijft hangen.
Wat is er in jouw leven mis om dan toch steeds weer voor zo iemand te kiezen? Hij houdt nl. totaal niet van jou. Hij gedraagt zich alsof hij echt een hekel aan je heeft.
Ik zeg toch dat ik inzie dat ik hem en mezelf geen pijn meer moet doen en dat we dus na vanavond niet meer als stel verder gaan.
Hij houdt wel van me, op sommige momenten is hij echt geweldig.
In al deze bullshit en gedoe zitten we erg ver bij elkaar vandaan, hij wil iets anders dan ik en ik kan hem wel geven wat hij wil maar daarbij doe ik mezelf tekort en hij kan mij niet geven wat ik nodig heb omdat hij niet zichzelf kan zijn ofzoiets.
Hij wil iets anders, hij wil kritiek uitten etc etc etc dat wil ik allemaal niet. Dat botst, krijgen we ruzie door en daardoor is er boosheid ipv liefde dus merk ik niet dat hij van me houdt en andersom.
We maken elkaar dus kapot en ik wil hem niet kwetsen.
Maargoed ik zou m over n uurtje bellen.. vind t wel spannend maar het is beter zo.
Een goed gevoel is iets anders dan echt om iemand geven. Ik heb jou nergens liefdevol over hem zien schrijven.
Daarom is het onwerkelijk waarom jij nog hierin blijft hangen.
Wat is er in jouw leven mis om dan toch steeds weer voor zo iemand te kiezen? Hij houdt nl. totaal niet van jou. Hij gedraagt zich alsof hij echt een hekel aan je heeft.
Ik zeg toch dat ik inzie dat ik hem en mezelf geen pijn meer moet doen en dat we dus na vanavond niet meer als stel verder gaan.
Hij houdt wel van me, op sommige momenten is hij echt geweldig.
In al deze bullshit en gedoe zitten we erg ver bij elkaar vandaan, hij wil iets anders dan ik en ik kan hem wel geven wat hij wil maar daarbij doe ik mezelf tekort en hij kan mij niet geven wat ik nodig heb omdat hij niet zichzelf kan zijn ofzoiets.
Hij wil iets anders, hij wil kritiek uitten etc etc etc dat wil ik allemaal niet. Dat botst, krijgen we ruzie door en daardoor is er boosheid ipv liefde dus merk ik niet dat hij van me houdt en andersom.
We maken elkaar dus kapot en ik wil hem niet kwetsen.
Maargoed ik zou m over n uurtje bellen.. vind t wel spannend maar het is beter zo.
zondag 28 december 2008 om 18:54
quote:dubiootje schreef op 28 december 2008 @ 18:46:
Hannah, ik heb ook niet je hele verhaal gelezen, maar wel gescand. De woorden die ik vooral las, waren niet mooi, positief en lief. Ik las vooral de woorden pijn, verdriet, bedreigen, kwaad.
Wat er voor mij uitsprong, is dat hij zei dat jij moet veranderen en dat hij niet gaat veranderen. Dat lijkt me duidelijk. Dus of je gaat zo door, of je gaat weg. Ik begrijp uit je laatste opmerking dat je hem vanavond gaat bellen om het uit te maken?
Ja dat deed mij erg veel toen hij dat zei.. dat deed zoveel beseffen, ik was echt verbaasd... na dit alles..al dit gedoe zegt hij dus écht..dat hij geen idee heeft wat hij anders kan doen.
Dat negatieve etc is volgens hem allemaal een gevolg van (uiteraard) iets wat ik doe.. Nouja ik vind dat te oneerlijk.
En in t lange verhaal vertelde ik ook dat hij wil dat ik bepaalde dingen verander, terwijl hij ie eigenschappen of gewoontes ook heeft en daar zegt hij niets over. Dat vind ik niet redelijk... begin bij jezelf..dan bij een ander..denk ik dan..
Ja ik heb gister eventjes met hem gebeld.. we zouden nadenken en hij had zelf ook geen goed gevoel over dit.. hij weet het niet. Hij houdt van me en hij vind me zo lief en zo leuk etc etc maar dat merk ik niet.. hij wil me te graag dingen leren en me vertellen wat ik verkeerd doe. Hij wil dat ik me laat leiden enzo maar dat zit gewoon niet echt in me. Soms wel maar niet altijd..
Dus ja.. het kan zo niet meer.. hij zegt zelf dat hij blijft zoals hij is.. en dat ik moet veranderen.. Dat zegt genoeg..
Hannah, ik heb ook niet je hele verhaal gelezen, maar wel gescand. De woorden die ik vooral las, waren niet mooi, positief en lief. Ik las vooral de woorden pijn, verdriet, bedreigen, kwaad.
Wat er voor mij uitsprong, is dat hij zei dat jij moet veranderen en dat hij niet gaat veranderen. Dat lijkt me duidelijk. Dus of je gaat zo door, of je gaat weg. Ik begrijp uit je laatste opmerking dat je hem vanavond gaat bellen om het uit te maken?
Ja dat deed mij erg veel toen hij dat zei.. dat deed zoveel beseffen, ik was echt verbaasd... na dit alles..al dit gedoe zegt hij dus écht..dat hij geen idee heeft wat hij anders kan doen.
Dat negatieve etc is volgens hem allemaal een gevolg van (uiteraard) iets wat ik doe.. Nouja ik vind dat te oneerlijk.
En in t lange verhaal vertelde ik ook dat hij wil dat ik bepaalde dingen verander, terwijl hij ie eigenschappen of gewoontes ook heeft en daar zegt hij niets over. Dat vind ik niet redelijk... begin bij jezelf..dan bij een ander..denk ik dan..
Ja ik heb gister eventjes met hem gebeld.. we zouden nadenken en hij had zelf ook geen goed gevoel over dit.. hij weet het niet. Hij houdt van me en hij vind me zo lief en zo leuk etc etc maar dat merk ik niet.. hij wil me te graag dingen leren en me vertellen wat ik verkeerd doe. Hij wil dat ik me laat leiden enzo maar dat zit gewoon niet echt in me. Soms wel maar niet altijd..
Dus ja.. het kan zo niet meer.. hij zegt zelf dat hij blijft zoals hij is.. en dat ik moet veranderen.. Dat zegt genoeg..
zondag 28 december 2008 om 18:55
Hannah, ik ben een vrij stille meelezer hier maar moet nu toch echt even reageren.
Lees je post van 14.59 nog eens goed door. Wat vind je ervan? Als ik jou was, zouden de tranen over mijn wangen biggelen om het feit dat ik me dit laat aandoen. Heb jij dat zelf ook?
Meid, hier zit echt geen toekomst in, althans geen fijne toekomst.
Lees je post van 14.59 nog eens goed door. Wat vind je ervan? Als ik jou was, zouden de tranen over mijn wangen biggelen om het feit dat ik me dit laat aandoen. Heb jij dat zelf ook?
Meid, hier zit echt geen toekomst in, althans geen fijne toekomst.
zondag 28 december 2008 om 19:08
quote:Chardonnay schreef op 28 december 2008 @ 18:55:
Hannah, ik ben een vrij stille meelezer hier maar moet nu toch echt even reageren.
Lees je post van 14.59 nog eens goed door. Wat vind je ervan? Als ik jou was, zouden de tranen over mijn wangen biggelen om het feit dat ik me dit laat aandoen. Heb jij dat zelf ook?
Meid, hier zit echt geen toekomst in, althans geen fijne toekomst.
Fijn dat je reageerd..
Nee ik heb zelf geen tranen of verdriet op dit moment.. ik voel me erg rustig en.. ik weet t niet..
Ik begrijp het en ik zie het zelf ook in.
Nee, dat hij me een hoer noemde vond ik echt heel erg.. Ook zei hij dat hij dacht, omdat ik zo jong ben, dat ik vanzelf wel zou veranderen en hij hoopte ten goede, dat we meer naar elkaar zouden toegroeien en niet van hem af zegmaar.
Hij is zoveel bezig met veranderen, me dingen leren, mijn mening "vormen" ofzoiets.. waarom mag ik anders niet mijn eigen mening hebben? Waarom moet ik elke x zo diep nadenken over zijn mening en overwegen mijn mening aan te passen.. pff..ieder zijn mening vind ik..
Hij heeft me nooit gewaardeerd om wie ik ben, hij vind dat ik een goed hart heb, lief ben etc maar bepaalde dingen wil hij me leren of wil hij dat ik verander,.. er is nog nooit iemand zo bezig geweest om me te beïnvloeden..
Maargoed.. bel m vanaaf..
@Pom, dankjewel, je hebt gelijk..
Hannah, ik ben een vrij stille meelezer hier maar moet nu toch echt even reageren.
Lees je post van 14.59 nog eens goed door. Wat vind je ervan? Als ik jou was, zouden de tranen over mijn wangen biggelen om het feit dat ik me dit laat aandoen. Heb jij dat zelf ook?
Meid, hier zit echt geen toekomst in, althans geen fijne toekomst.
Fijn dat je reageerd..
Nee ik heb zelf geen tranen of verdriet op dit moment.. ik voel me erg rustig en.. ik weet t niet..
Ik begrijp het en ik zie het zelf ook in.
Nee, dat hij me een hoer noemde vond ik echt heel erg.. Ook zei hij dat hij dacht, omdat ik zo jong ben, dat ik vanzelf wel zou veranderen en hij hoopte ten goede, dat we meer naar elkaar zouden toegroeien en niet van hem af zegmaar.
Hij is zoveel bezig met veranderen, me dingen leren, mijn mening "vormen" ofzoiets.. waarom mag ik anders niet mijn eigen mening hebben? Waarom moet ik elke x zo diep nadenken over zijn mening en overwegen mijn mening aan te passen.. pff..ieder zijn mening vind ik..
Hij heeft me nooit gewaardeerd om wie ik ben, hij vind dat ik een goed hart heb, lief ben etc maar bepaalde dingen wil hij me leren of wil hij dat ik verander,.. er is nog nooit iemand zo bezig geweest om me te beïnvloeden..
Maargoed.. bel m vanaaf..
@Pom, dankjewel, je hebt gelijk..
zondag 28 december 2008 om 19:18
Nog even terugkomen hoor! Hannah, toen ik door mijn vroegere vriend geestelijk mishandeld werd, huilde ik ook niet als hij me verrot schold voor k*nkerhoer, dom wijf met je stink kut, bla bla bla bla.
Maar nadat de relatie met deze jongen voorbij was, heb ik met terugwerkende kracht nog heel veel moeten huilen. Misschien dat het me daarom zo raakt.
Maar nadat de relatie met deze jongen voorbij was, heb ik met terugwerkende kracht nog heel veel moeten huilen. Misschien dat het me daarom zo raakt.
zondag 28 december 2008 om 19:22
Ha Annelies
Een voor jou. Jij hebt ook een leuk exemplaar getroffen, zo te horen Je hebt gelijk dat sommige dingen op een bepaald moment niet echt meer aankomen. Je gaat ze zelfs geloven, je denkt dat jíj gek bent. Je huilt niet meer, maar er gaat steeds een stukje van jezelf kapot. Uiteindelijk blijft er niets meer van je over.
Daarom moet je dit nu stoppen, Hannah. Om heel te blijven.
Een voor jou. Jij hebt ook een leuk exemplaar getroffen, zo te horen Je hebt gelijk dat sommige dingen op een bepaald moment niet echt meer aankomen. Je gaat ze zelfs geloven, je denkt dat jíj gek bent. Je huilt niet meer, maar er gaat steeds een stukje van jezelf kapot. Uiteindelijk blijft er niets meer van je over.
Daarom moet je dit nu stoppen, Hannah. Om heel te blijven.
Ga in therapie!
