
Zien wij vrouwen geen signalen?
zaterdag 10 januari 2009 om 21:16
Mijn 2009 is heel slecht begonnen. Na een heel gezellige december maand te hebben gehad, ben ik net na oud en nieuw door mijn vriend aan de kant gezet. Dit kwam voor mij echt als een donderslag bij heldere hemel. Maar mijn vraag is meer algemeen, nu ik meerdere vriendinnen heb die dit ook wel eens zijn overkomen. Zien wij vrouwen gewoon geen signalen waaruit zou moeten blijken dat de relatie niet goed zit?
Alle gesprekken van de afgelopen maand gaan door mijn hoofd: waarom heeft hij toen dit en dit gezegd, terwijl nog geen week later het gevoel er niet meer is? Dat gaat er bij mij niet in.
Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen.
Alle gesprekken van de afgelopen maand gaan door mijn hoofd: waarom heeft hij toen dit en dit gezegd, terwijl nog geen week later het gevoel er niet meer is? Dat gaat er bij mij niet in.
Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen.
zaterdag 10 januari 2009 om 21:20
Jou situatie nu was die van mij precies vorig jaar om deze tijd.
Gewoon helemaal uit het niets!
En zelfs nu een jaar later snap ik niet waarom ik dingen over het hoofd heb gezien.
Ik weet niet of het iets is wat wij vrouwen niet zouden zien of aanvoelen komen.
Schijnbaar bestaan er mensen die er stil mee bezig zijn en er in één keer klaar mee zijn?
Terwijl we een paar dagen voor het over was nog een zomervakantie samen aan het plannen waren wat van zijn kant kwam.
Het antwoord heb ik dus ook niet.
Lijkt soms wel iets van deze tijd te zijn?
(als ik om mij heen kijk dan)
Sterkte aankomende tijd
Gewoon helemaal uit het niets!
En zelfs nu een jaar later snap ik niet waarom ik dingen over het hoofd heb gezien.
Ik weet niet of het iets is wat wij vrouwen niet zouden zien of aanvoelen komen.
Schijnbaar bestaan er mensen die er stil mee bezig zijn en er in één keer klaar mee zijn?
Terwijl we een paar dagen voor het over was nog een zomervakantie samen aan het plannen waren wat van zijn kant kwam.
Het antwoord heb ik dus ook niet.
Lijkt soms wel iets van deze tijd te zijn?
(als ik om mij heen kijk dan)
Sterkte aankomende tijd
zaterdag 10 januari 2009 om 21:38
De kop is idd wat zwart wit gesteld, maar wil graag weten of anderen dit herkennen.
Bij mij ging het dus o.a. in de trant van "zullen we volgende week dit of dat?" en vervolgens een dag later is het gevoel er niet meer. Dan vraag ik me dus af waarom een dag eerder nog plannen gemaakt moesten worden. Dat was echt zijn initiatief. Of was dit dan vooral om nog even de schone schijn op te houden.
Aan de andere kant weet ik ook wel dat ik hier mijn hoofd over kan gaan breken, maar terugkomen doet ie toch niet. Hij heeft overigens na het "slecht nieuws gesprek" ook niets meer van zich laten horen. Ook dat vind ik zo verschrikkelijk. Je loopt de deur uit, en dat was het dan? Ik kan daar nu nog even niet aan.
Ik heb hem zelf nog 1 sms en 1 e-mail gestuurd. Die laatste meer als afsluiting voor mezelf en om in elk geval mijn vragen gesteld te hebben, maar geen enkel teken van leven. Ik hoop nu vooral zo sterk te zijn om hem verder met rust te laten (dus geen sms sturen als ik terugkom uit de kroeg met een drankje op). Daar schiet niemand wat mee op.
Nu ik dit zo terug lees schrijf ik wel zakelijk zeg, terwijl het zo verdomde veel pijn doet. Gelukkig moest er deze week weer gewerkt worden, dat biedt dan toch wat afleiding en 's avonds biedt de sportschool uitkomst (de kerstkilo's vliegen eraf, dat is dan wel weer een mooie bijkomstigheid )
Bedankt voor jullie reacties
Bij mij ging het dus o.a. in de trant van "zullen we volgende week dit of dat?" en vervolgens een dag later is het gevoel er niet meer. Dan vraag ik me dus af waarom een dag eerder nog plannen gemaakt moesten worden. Dat was echt zijn initiatief. Of was dit dan vooral om nog even de schone schijn op te houden.
Aan de andere kant weet ik ook wel dat ik hier mijn hoofd over kan gaan breken, maar terugkomen doet ie toch niet. Hij heeft overigens na het "slecht nieuws gesprek" ook niets meer van zich laten horen. Ook dat vind ik zo verschrikkelijk. Je loopt de deur uit, en dat was het dan? Ik kan daar nu nog even niet aan.
Ik heb hem zelf nog 1 sms en 1 e-mail gestuurd. Die laatste meer als afsluiting voor mezelf en om in elk geval mijn vragen gesteld te hebben, maar geen enkel teken van leven. Ik hoop nu vooral zo sterk te zijn om hem verder met rust te laten (dus geen sms sturen als ik terugkom uit de kroeg met een drankje op). Daar schiet niemand wat mee op.
Nu ik dit zo terug lees schrijf ik wel zakelijk zeg, terwijl het zo verdomde veel pijn doet. Gelukkig moest er deze week weer gewerkt worden, dat biedt dan toch wat afleiding en 's avonds biedt de sportschool uitkomst (de kerstkilo's vliegen eraf, dat is dan wel weer een mooie bijkomstigheid )
Bedankt voor jullie reacties

zaterdag 10 januari 2009 om 21:48
Ik sta er, als buitenstaander, wel nogal eens van te kijken. Een relatie waarbij je echt al tijden ziet: die vent loopt een keer weg als je zo door gaat. En dan de verbijstering van haar, als hij inderdaad gaat. Vaak zelfs boosheid, dat hij het gore lef heeft te vertrekken, terwijl je als buitenstaander (man, vriend van), al tijden denkt: ren! ren!
zaterdag 10 januari 2009 om 21:51
Dat ie niks meer heeft laten horen is helemaal erg!
Juist als je het allemaal nog niet hebt zien aankomen.
Ik ken ook zat verhalen waarvan je niet snapt waarom die twee nog bij elkaar zijn.
Maar denk dat het hier niet het verhaal is.
Nogmaals heel veel sterkte
Het heeft idd geen zin om er achter aan te blijven lopen en vragen te blijven stellen.
Vaak zie je als mensen zo hard weg rennen zelf al helemaal het antwoord niet hebben.
En het dus niet aan jou ligt maar aan een gevoel wat hij niet wil of kan hebben.
Juist als je het allemaal nog niet hebt zien aankomen.
Ik ken ook zat verhalen waarvan je niet snapt waarom die twee nog bij elkaar zijn.
Maar denk dat het hier niet het verhaal is.
Nogmaals heel veel sterkte
Het heeft idd geen zin om er achter aan te blijven lopen en vragen te blijven stellen.
Vaak zie je als mensen zo hard weg rennen zelf al helemaal het antwoord niet hebben.
En het dus niet aan jou ligt maar aan een gevoel wat hij niet wil of kan hebben.

zaterdag 10 januari 2009 om 22:02
zaterdag 10 januari 2009 om 22:11
zaterdag 10 januari 2009 om 22:12
Rider, ik snap denk ik wel wat je bedoelt, maar ben er zelf van overtuigd dat ik niet in dat plaatje pas.
Ik was niet moeilijk, lastig, claimerig, we hadden nog nooit een meningsverschil gehad. En ik ben daarentegen ook niet boos op hem. Het gevoel was er niet meer volgens hem. En ik snap heel goed dat ik daar weinig aan kan veranderen. Gevoel is iets wat er is of er niet is. Ik snap alleen niet dat het gevoel van de ene op de andere dag pats boem weg is en dat kan volgens mij ook niet. Dus had ik het wel gewaardeerd als hij eens had aangegeven dat hij twijfelde en niet meteen de handdoek in de ring had gegooid.
Nu kan er natuurlijk best iets anders zijn, want iemand pijn doen is nooit leuk en lastige vragen beantwoorden is nog minder leuk. Dus zeggen dat het gevoel er niet meer is, lijkt soms wel de makkelijkste weg kiezen te zijn. Dan hoef je in elk geval niet veel uit te leggen.
Ik was niet moeilijk, lastig, claimerig, we hadden nog nooit een meningsverschil gehad. En ik ben daarentegen ook niet boos op hem. Het gevoel was er niet meer volgens hem. En ik snap heel goed dat ik daar weinig aan kan veranderen. Gevoel is iets wat er is of er niet is. Ik snap alleen niet dat het gevoel van de ene op de andere dag pats boem weg is en dat kan volgens mij ook niet. Dus had ik het wel gewaardeerd als hij eens had aangegeven dat hij twijfelde en niet meteen de handdoek in de ring had gegooid.
Nu kan er natuurlijk best iets anders zijn, want iemand pijn doen is nooit leuk en lastige vragen beantwoorden is nog minder leuk. Dus zeggen dat het gevoel er niet meer is, lijkt soms wel de makkelijkste weg kiezen te zijn. Dan hoef je in elk geval niet veel uit te leggen.
zaterdag 10 januari 2009 om 22:18
Ik heb een paar keer in mijn omgeving meegemaakt dat een vrouw zichzelf voortdurend tegen beter weten in aan het overtuigen was dat haar man de ware voor haar was. Ze verwende hem, vertelde hem voortdurend hoeveel ze van hem hield, zomaar, zonder aanleiding, plande een leuke vakantie samen, maar uiteindelijk zag ze in dat ze zichzelf aan het overtuigen was. Voor haar man kwam het bericht dat ze wegging dus als een donderslag bij heldere hemel.
zaterdag 10 januari 2009 om 22:19
quote:aal1 schreef op 10 januari 2009 @ 22:12:
Rider, ik snap denk ik wel wat je bedoelt, maar ben er zelf van overtuigd dat ik niet in dat plaatje pas.
Ik was niet moeilijk, lastig, claimerig, we hadden nog nooit een meningsverschil gehad. En ik ben daarentegen ook niet boos op hem. Het gevoel was er niet meer volgens hem. En ik snap heel goed dat ik daar weinig aan kan veranderen. Gevoel is iets wat er is of er niet is. Ik snap alleen niet dat het gevoel van de ene op de andere dag pats boem weg is en dat kan volgens mij ook niet. Dus had ik het wel gewaardeerd als hij eens had aangegeven dat hij twijfelde en niet meteen de handdoek in de ring had gegooid.
Nu kan er natuurlijk best iets anders zijn, want iemand pijn doen is nooit leuk en lastige vragen beantwoorden is nog minder leuk. Dus zeggen dat het gevoel er niet meer is, lijkt soms wel de makkelijkste weg kiezen te zijn. Dan hoef je in elk geval niet veel uit te leggen.Hoe is het mogelijk dat je nog nooit een meningsverschil hebt gehad? Lijkt me vreselijk saai. Misschien is dat wat hij bedoelt? Het ontbreken van spanning en uitdaging bij elkaar?
Rider, ik snap denk ik wel wat je bedoelt, maar ben er zelf van overtuigd dat ik niet in dat plaatje pas.
Ik was niet moeilijk, lastig, claimerig, we hadden nog nooit een meningsverschil gehad. En ik ben daarentegen ook niet boos op hem. Het gevoel was er niet meer volgens hem. En ik snap heel goed dat ik daar weinig aan kan veranderen. Gevoel is iets wat er is of er niet is. Ik snap alleen niet dat het gevoel van de ene op de andere dag pats boem weg is en dat kan volgens mij ook niet. Dus had ik het wel gewaardeerd als hij eens had aangegeven dat hij twijfelde en niet meteen de handdoek in de ring had gegooid.
Nu kan er natuurlijk best iets anders zijn, want iemand pijn doen is nooit leuk en lastige vragen beantwoorden is nog minder leuk. Dus zeggen dat het gevoel er niet meer is, lijkt soms wel de makkelijkste weg kiezen te zijn. Dan hoef je in elk geval niet veel uit te leggen.Hoe is het mogelijk dat je nog nooit een meningsverschil hebt gehad? Lijkt me vreselijk saai. Misschien is dat wat hij bedoelt? Het ontbreken van spanning en uitdaging bij elkaar?
zaterdag 10 januari 2009 om 22:22
Groll, ik was vroeger zo Ik probeerde een 'gevoel' op te wekken door aan de buitenkant de verliefde vrouw uit te hangen. Precies die dingen te doen die op uitingen van liefde leken maar alleen maar bedoeld waren om het verliefde gevoel te krijgen. Dan komt zo'n klap inderdaad hard aan. Want ook mijn gevoel was 'opeens' weg. Maar de waarheid is dat het er nooit was geweest...
zaterdag 10 januari 2009 om 22:37
zaterdag 10 januari 2009 om 22:58
Hoevaak lezen we geen topics met " hij zegt dat hij geen relatie wil ....... wat zou hij bedoelen"? " Of iets in die geest .
Dan lijkt het me toch dat je sommige signalen écht niet oppikt , al zou je erover struikelen .
En of dat komt omdat je het niet wilt zien of er stomweg van uit gaat dat niemand zegt wat hij bedoelt ....
En sommige mensen gaan alleen uit van woorden en vergeten dat de acties niet stroken bij de lieve zinnetjes .
Dan lijkt het me toch dat je sommige signalen écht niet oppikt , al zou je erover struikelen .
En of dat komt omdat je het niet wilt zien of er stomweg van uit gaat dat niemand zegt wat hij bedoelt ....
En sommige mensen gaan alleen uit van woorden en vergeten dat de acties niet stroken bij de lieve zinnetjes .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

zaterdag 10 januari 2009 om 23:01
Mijn ervaring is dat vrienden (mannen) juist verbaasd waren dat hun vriendin een eind aan de relatie maakte. Als je er dan een tijdje later over praat, komt vaak wel los dat ze achteraf gezien, gewoon hun kop in het zand hadden gestoken. Ze wísten ergens wel dat ze ongelukkig in de relatie zat maar hadden ijdele hoop dat het wel weer zou bijtrekken.
Ook is mijn ervaring dat vrouwen in mijn omgeving vaker het lef hebben om een relatie te beëindigen. Zeker als er kinderen in het spel zijn, durven/willen de mannen er geen punt achter zetten terwijl ze dan uiteindelijk wel blij zijn dat de relatie over is. Maar ja, die vrouwen moeten dan wel het initiatief nemen! Toch wel een beetje laf van die mannen...
Ook is mijn ervaring dat vrouwen in mijn omgeving vaker het lef hebben om een relatie te beëindigen. Zeker als er kinderen in het spel zijn, durven/willen de mannen er geen punt achter zetten terwijl ze dan uiteindelijk wel blij zijn dat de relatie over is. Maar ja, die vrouwen moeten dan wel het initiatief nemen! Toch wel een beetje laf van die mannen...
zaterdag 10 januari 2009 om 23:10

zaterdag 10 januari 2009 om 23:14
......En soms komt iets als donderslag bij heldere hemel. Dat kan natuurlijk ook nog. Dat er geen signalen waren. Of niet waarneembaar. Misschien lastig voor te stellen maar daarom niet onmogelijk.
We hoeven er niet vanuit te gaan dat vrouwen geen signalen zien. We hoeven er ook niet vanuit te gaan dat mannen altijd wél signalen geven die dan weer niet worden opgevangen.
Niet alles is te algemeniseren. Jammer, maar helaas.
Rot voor je Aal, wat zul je in de war zijn van deze plotselinge wending in je leven. Hoe is het met je? Even bezijden de wel of niet moeten opmerken van signalen theorie?
We hoeven er niet vanuit te gaan dat vrouwen geen signalen zien. We hoeven er ook niet vanuit te gaan dat mannen altijd wél signalen geven die dan weer niet worden opgevangen.
Niet alles is te algemeniseren. Jammer, maar helaas.
Rot voor je Aal, wat zul je in de war zijn van deze plotselinge wending in je leven. Hoe is het met je? Even bezijden de wel of niet moeten opmerken van signalen theorie?
zondag 11 januari 2009 om 00:15
Hoi Aal,
Ik had dat ook onlangs. 3 maanden leuk aan het daten, samen op vakantie, van zijn kant uit serieus initiatief tot bijv. ouders ontmoeten, hij was blij en gelukkig. Ik nog wat afwachtend. En net op het moment dat ik dacht oke, ik ga er ook voor en wil met hem verder en dat ook hardop zei, pats boem over. Was hij in eens niet meer toe aan een relatie (wat volgens mij hetzelfde is als: het gevoel is weg).
Was er bij jullie geen enkele (subtiele) verandering in hoe jullie met elkaar omgingen? In mijn geval, eerst alleen maar signalen over hoe leuk hij mij vond, hoe blij hij met me was, zag een toekomst met mij daarin. Toen ik er ook zo over ging denken werd het in 1 klap benauwend en wist hij niet hoe snel hij weg moest rennen. Dus geen enkel signaal vooraf, maar wel een duidelijke aanleiding.
Ik had dat ook onlangs. 3 maanden leuk aan het daten, samen op vakantie, van zijn kant uit serieus initiatief tot bijv. ouders ontmoeten, hij was blij en gelukkig. Ik nog wat afwachtend. En net op het moment dat ik dacht oke, ik ga er ook voor en wil met hem verder en dat ook hardop zei, pats boem over. Was hij in eens niet meer toe aan een relatie (wat volgens mij hetzelfde is als: het gevoel is weg).
Was er bij jullie geen enkele (subtiele) verandering in hoe jullie met elkaar omgingen? In mijn geval, eerst alleen maar signalen over hoe leuk hij mij vond, hoe blij hij met me was, zag een toekomst met mij daarin. Toen ik er ook zo over ging denken werd het in 1 klap benauwend en wist hij niet hoe snel hij weg moest rennen. Dus geen enkel signaal vooraf, maar wel een duidelijke aanleiding.
zondag 11 januari 2009 om 00:29
Ik denk niet dat je over het algemeen kunt zeggen dat vrouwen die signalen niet zien, niet kunnen oppikken. Er zijn immers situaties genoeg waarin geen signalen zijn afgegeven, of de signalen van het begin af aan al verkeerd opgevat zijn. (het lieve woorden versus daden waar BGB het over heeft).
Het kan natuurlijk wel zijn dat iemand de signalen gewoon niet wil zien. Dat de simpele gesprekken en gang van zaken hetzelfde blijven, maar de intimiteit, diepgang en interesse in elkaar wel veranderen.
Hoe was de communicatie bij jullie? Zelf heb ik namelijk ervaren dat de communicatie in een aantal van mijn vorige relaties behoorlijk belabberd was, daar kwam het eind ook als donderslag bij heldere hemel (voor die mannen). Nu ik weet dat met elkaar praten, en blijven praten zo ontzettend belangrijk is, is dat denk ik juist een van de eerste dingen waardoor het zou opvallen als er iets in de relatie/gevoelens veranderd.
Het kan natuurlijk wel zijn dat iemand de signalen gewoon niet wil zien. Dat de simpele gesprekken en gang van zaken hetzelfde blijven, maar de intimiteit, diepgang en interesse in elkaar wel veranderen.
Hoe was de communicatie bij jullie? Zelf heb ik namelijk ervaren dat de communicatie in een aantal van mijn vorige relaties behoorlijk belabberd was, daar kwam het eind ook als donderslag bij heldere hemel (voor die mannen). Nu ik weet dat met elkaar praten, en blijven praten zo ontzettend belangrijk is, is dat denk ik juist een van de eerste dingen waardoor het zou opvallen als er iets in de relatie/gevoelens veranderd.
zondag 11 januari 2009 om 02:50
quote:Eowynn_ schreef op 10 januari 2009 @ 23:10:
Als er geen signalen zíjn in een relatie als de relatie niet goed gaat wás de relatie al niet goed (als iemand me nog kan volgen nu) .
In een goede relatie is het áltijd merkbaar wanneer het níet goed gaat. Of je merkt inderdaad signalen niet op.Jep, ik kan je volgen. En ik ben het met je eens. Als je een goede relatie hebt, trek je de ander er aan z'n oren bij desnoods, als die je signalen dat het niet goed gaat mist. Een goede relatie is het voor beide partijen waard om voor te vechten. Als één van beide partijen zomaar wegloopt van het een op het andere moment (of dat nou echt zo is of omdat je de signalen gemist hebt), dan had je dus achteraf gezien helemaal niet zo'n goede relatie in mijn ogen.
Als er geen signalen zíjn in een relatie als de relatie niet goed gaat wás de relatie al niet goed (als iemand me nog kan volgen nu) .
In een goede relatie is het áltijd merkbaar wanneer het níet goed gaat. Of je merkt inderdaad signalen niet op.Jep, ik kan je volgen. En ik ben het met je eens. Als je een goede relatie hebt, trek je de ander er aan z'n oren bij desnoods, als die je signalen dat het niet goed gaat mist. Een goede relatie is het voor beide partijen waard om voor te vechten. Als één van beide partijen zomaar wegloopt van het een op het andere moment (of dat nou echt zo is of omdat je de signalen gemist hebt), dan had je dus achteraf gezien helemaal niet zo'n goede relatie in mijn ogen.