Relaties
alle pijlers
Verwachtingen van schoonvader.Terecht of niet?
dinsdag 13 januari 2009 om 08:40
Misschien denkt de titel de lading niet helemaal maar ik wist even niet hoe ik het topic anders zou moeten noemen.
Mijn schoonvader vroeg mij gisteren of er een zaterdag in maart was dat wij konden ivm een feest.
Nou staat maart sowieso al vol met verjaardagen maar daar komt ook nog eens bij dat mijn zoon dit jaar een hele grote kans maakt om kampioen te worden met zijn team.De laatste wedstrijden zijn in maart maar het zou natuurlijk kunnen dat er al eerder bekent wordt dat ze kampioen zijn (omdat ze niet meer in te halen zijn)
Toch kan ik dus nu nog niet zeggen op welke zaterdag in maart wij kunnen.
Dat viel bij mijn schoonvader niet in goede aarde.Hij vond dat ik maar een datum moest noemen en dat zoonlief die wedstrijd op die dag maar moest missen dan.
Ik heb aangegeven dat ik dat niet zal doen omdat mijn zoon zelf al aangegeven heeft dat hij geen wedstrijd meer wil missen.
Heb wel aangegeven dat als hij het toch op een wedstrijddag wil vieren we er gewoon even twee uurtjes tussenuit kunnen gaan en daarna weer terug komen maar dat was ook niet goed.
Mijn schoonfamilie zijn erg van het "familiegevoel" maar blijkbaar hoort mijn kind niet bij onze familie.
Wat vinden jullie? Stel ik me te star op of zouden jullie die kampioenswedstrijd ook voor laten gaan?
Mijn schoonvader vroeg mij gisteren of er een zaterdag in maart was dat wij konden ivm een feest.
Nou staat maart sowieso al vol met verjaardagen maar daar komt ook nog eens bij dat mijn zoon dit jaar een hele grote kans maakt om kampioen te worden met zijn team.De laatste wedstrijden zijn in maart maar het zou natuurlijk kunnen dat er al eerder bekent wordt dat ze kampioen zijn (omdat ze niet meer in te halen zijn)
Toch kan ik dus nu nog niet zeggen op welke zaterdag in maart wij kunnen.
Dat viel bij mijn schoonvader niet in goede aarde.Hij vond dat ik maar een datum moest noemen en dat zoonlief die wedstrijd op die dag maar moest missen dan.
Ik heb aangegeven dat ik dat niet zal doen omdat mijn zoon zelf al aangegeven heeft dat hij geen wedstrijd meer wil missen.
Heb wel aangegeven dat als hij het toch op een wedstrijddag wil vieren we er gewoon even twee uurtjes tussenuit kunnen gaan en daarna weer terug komen maar dat was ook niet goed.
Mijn schoonfamilie zijn erg van het "familiegevoel" maar blijkbaar hoort mijn kind niet bij onze familie.
Wat vinden jullie? Stel ik me te star op of zouden jullie die kampioenswedstrijd ook voor laten gaan?
woensdag 14 januari 2009 om 20:28
Ik maak me er zeker ook niet druk over hoor (geen tijd voor tussen trainingen, werk, huishoudelijke en sociale verplichtingen)
Weet dat het voor meer spanningen zal zorgen maar zoals ik al eerder aangaf slik ik heel veel als het om dingen van mezelf gaat maar trek ik de grens bij dingen die mijn kinderen aangaan.
Weet dat het voor meer spanningen zal zorgen maar zoals ik al eerder aangaf slik ik heel veel als het om dingen van mezelf gaat maar trek ik de grens bij dingen die mijn kinderen aangaan.
woensdag 14 januari 2009 om 20:28
Pino, ik zit te dicht bij de waarheid, ik wist het wel Anders zou je niet zo kinderachtig reageren.
Whopper, Pino gebruikt haar kind in een conflict met haar schoonpa, daar houd ik niet van. Het klinkt als 'hehe, eindelijk een manier om die ouwe dwars te zitten'.
Edit; ik kan ook niet zo goed tegen dat slachtofferige gedoe. 'Ik heb al zoveel gepikt...'
Whopper, Pino gebruikt haar kind in een conflict met haar schoonpa, daar houd ik niet van. Het klinkt als 'hehe, eindelijk een manier om die ouwe dwars te zitten'.
Edit; ik kan ook niet zo goed tegen dat slachtofferige gedoe. 'Ik heb al zoveel gepikt...'
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 14 januari 2009 om 21:13
Ik vind ook dat je je wel heel star opstelt. Denk dat de relatie met je schoonouders hoe dan ook niet zo goed is?
Je hebt het over die oh zo belangrijke wedstrijd. Je weet niet eens of die wel op de dag van het feest plaats vindt. Zo ja, dan leg je nog een keer uit aan je schoonouders dat het voor jullie enorm belangrijk is om daar bij te zijn. Ga je even 2 uurtjes daarheen, en dan weer naar het feest van schoonouders. (maar ik neem aan dat dat ook niet goed zal zijn, want na die wedstrijd is er natuurlijk een feest op de club, en dan kun je daar weer niet heen)
Komop zeg, je kunt je toch wel voorstellen dat dit feest ook belangrijk is voor hun? Je zit nu steeds meer smoesjes te bedenken om niet erheen te hoeven. (ik moet voor de hapjes zorgen, hoe hou ik mn kinderen zolang rustig)
Wat vindt je man hier eigenlijk van?
Je hebt het over die oh zo belangrijke wedstrijd. Je weet niet eens of die wel op de dag van het feest plaats vindt. Zo ja, dan leg je nog een keer uit aan je schoonouders dat het voor jullie enorm belangrijk is om daar bij te zijn. Ga je even 2 uurtjes daarheen, en dan weer naar het feest van schoonouders. (maar ik neem aan dat dat ook niet goed zal zijn, want na die wedstrijd is er natuurlijk een feest op de club, en dan kun je daar weer niet heen)
Komop zeg, je kunt je toch wel voorstellen dat dit feest ook belangrijk is voor hun? Je zit nu steeds meer smoesjes te bedenken om niet erheen te hoeven. (ik moet voor de hapjes zorgen, hoe hou ik mn kinderen zolang rustig)
Wat vindt je man hier eigenlijk van?
woensdag 14 januari 2009 om 21:19
Nou HPL, ik had het nog niet zo gezien. Ik vind oprecht dat ze een punt heeft, maar ik ken de ziruatie dan ook maar al te goed dat een opa meer aandacht betseed aan de ene set kleinkinderen dan aan de andere, en ik akn me dan ook heel goed voorstellen dat je dat een keertje gehad hebt, er klaar mee bent en dan eieren voor je geld kiest. Ik akn me gewoon heel erg goed verplaatsen in Pinolover en herken helemaal niets van wat jij over haar en haar keuzes zegt.
Ik zou er persoonlijk ook niet veel voor voelen om de hele dag in de keuken te staan voor hapjes, dan vervolgens in een zaaltje te moeten zitten met mijn kind en alleen maar oude mensen en niet even weg kunnen voor iets dat voor mijn zoon erg belangrijk is.
Ik heb het gevoel dat jij erg gek bent met je schoonouders en je je misschien niet voor kunt stellen dat de realtie tussen Pinolover en haar schoonouders niet meer goed gaat komen en er al genoeg van haar kan geinvesteeerd is?
Dit is overigens geen kritiek naar jou toe hoor, maar ik kan me gewoon erg goed inleven in deze situatie en bijvoorbeeld weer helemaal niet in mensen die drie weken met hun schoonouders op de nudistencamping gaan zitten, om maar een zijstraat te noemen
Ik zou er persoonlijk ook niet veel voor voelen om de hele dag in de keuken te staan voor hapjes, dan vervolgens in een zaaltje te moeten zitten met mijn kind en alleen maar oude mensen en niet even weg kunnen voor iets dat voor mijn zoon erg belangrijk is.
Ik heb het gevoel dat jij erg gek bent met je schoonouders en je je misschien niet voor kunt stellen dat de realtie tussen Pinolover en haar schoonouders niet meer goed gaat komen en er al genoeg van haar kan geinvesteeerd is?
Dit is overigens geen kritiek naar jou toe hoor, maar ik kan me gewoon erg goed inleven in deze situatie en bijvoorbeeld weer helemaal niet in mensen die drie weken met hun schoonouders op de nudistencamping gaan zitten, om maar een zijstraat te noemen
woensdag 14 januari 2009 om 21:29
Ik laat ook absoluut niet over me heen lopen als het over mijn dochter gaat!
Familie moet leuk zijn, wederzijdse interesse, moeite en respect. Alles moet van 2 kanten komen.
En mijn sport was vroeger ook mijn leven, toernooien hier en wedsrtijden daar, en ook mijn ouders gingen ook overal mee, door heel nederland hebben ze ons gereden.
Zij hebben sport altijd aangemoedigd, en daar ben ik blij om.
Zo leer je iets te bereiken door alles uit jezelf te halen en dat is zo goed voor kinderen.
Mijn broer en mij heeft het ook goed gedaan, en mijn oma en opa stonden daar 100% achter en waren apetrots!
Staat je man achter jou? Volgens mij wel want had je eerder geschreven dat hij mee zou gaan???
Familie moet leuk zijn, wederzijdse interesse, moeite en respect. Alles moet van 2 kanten komen.
En mijn sport was vroeger ook mijn leven, toernooien hier en wedsrtijden daar, en ook mijn ouders gingen ook overal mee, door heel nederland hebben ze ons gereden.
Zij hebben sport altijd aangemoedigd, en daar ben ik blij om.
Zo leer je iets te bereiken door alles uit jezelf te halen en dat is zo goed voor kinderen.
Mijn broer en mij heeft het ook goed gedaan, en mijn oma en opa stonden daar 100% achter en waren apetrots!
Staat je man achter jou? Volgens mij wel want had je eerder geschreven dat hij mee zou gaan???
woensdag 14 januari 2009 om 22:06
Wat een drama allemaal.
Ik zou gewoon de uitnodiging afwachten ( als je die nog krijgt) en gewoon naar beide partijen gaan.
Waarom of/of en niet en/en ?.
Wat een gezeur om helemaal niks.
Ik kan daar zo moe van worden, dat trekken van alle kanten en zo lekker op je gevoel spelen.
Iedereen heeft zijn verplichtingen in het leven en als iedereen nu gewoon eens rekening met elkaars leven houd word het allemaal veel simpeler.
You can't always get what you want, en dit geldt voor alle leeftijden.
Ik zou gewoon de uitnodiging afwachten ( als je die nog krijgt) en gewoon naar beide partijen gaan.
Waarom of/of en niet en/en ?.
Wat een gezeur om helemaal niks.
Ik kan daar zo moe van worden, dat trekken van alle kanten en zo lekker op je gevoel spelen.
Iedereen heeft zijn verplichtingen in het leven en als iedereen nu gewoon eens rekening met elkaars leven houd word het allemaal veel simpeler.
You can't always get what you want, en dit geldt voor alle leeftijden.
There's nothing fair in this world,there's nothing sure in this world,there is nothing pure,so you better look for something left in this world.
woensdag 14 januari 2009 om 22:12
Ik heb het toch niet over alles?
Familie is voor mij leuk, en de familie zorgt er wel voor dat onze dochter er ook zo over gaat denken.
Zo denken we gelukkig allemaal anders over wat we onze kinderen en kleinkinderen mee willen meegeven.
Er staat ze nog genoeg te wachten dus laat ze lekker kind zijn, en ze het gevoel geven dat we achter ze staan in hun dromen en idealen.
Familie is voor mij leuk, en de familie zorgt er wel voor dat onze dochter er ook zo over gaat denken.
Zo denken we gelukkig allemaal anders over wat we onze kinderen en kleinkinderen mee willen meegeven.
Er staat ze nog genoeg te wachten dus laat ze lekker kind zijn, en ze het gevoel geven dat we achter ze staan in hun dromen en idealen.
woensdag 14 januari 2009 om 23:11
quote:HoiPippiLangkous schreef op 14 januari 2009 @ 22:45:
Het kind is 11. Oud genoeg om te leren dat het soms niet gaat zoals hij wil.Wat een onzin, opa is wsl in de 60. Oud genoeg om te weten dat het soms niet gaat zoals hij verlangt / wil.
Het kind is 11. Oud genoeg om te leren dat het soms niet gaat zoals hij wil.Wat een onzin, opa is wsl in de 60. Oud genoeg om te weten dat het soms niet gaat zoals hij verlangt / wil.
Maar waar zijn dan de oren van het konijn? Die zitten nog in mijn potlood opa (vrij naar Herman van Veen)
woensdag 14 januari 2009 om 23:14
woensdag 14 januari 2009 om 23:19
Hoezo niet, zij wil samen met de familie naar het feest komen, maar zegt alleen dat ze misschien die dag een paar uurtjes weg moeten vanwege de kampioenswedstrijd. Opa vindt dit niet goed, gaat mokken en begint gelijk te dreigen met dan gaat het feest maar helemaal niet door.
Als ik goed gelezen heb is er al een feest geweest voor de kleine familiekring, maar moet voor het mooi nog een feest voor de bredere familiekring gegeven worden en daar moeten alle kinderen netjes opzitten en pootjes geven.
Ik vind de oplossing van TS een mooie, en als ik opa was zou ik me niet zo laten kennen en mijn kleinzoon een leuke wedstrijd wensen en hopen dat 'ie inderdaad kampioen wordt.
Als ik goed gelezen heb is er al een feest geweest voor de kleine familiekring, maar moet voor het mooi nog een feest voor de bredere familiekring gegeven worden en daar moeten alle kinderen netjes opzitten en pootjes geven.
Ik vind de oplossing van TS een mooie, en als ik opa was zou ik me niet zo laten kennen en mijn kleinzoon een leuke wedstrijd wensen en hopen dat 'ie inderdaad kampioen wordt.
Maar waar zijn dan de oren van het konijn? Die zitten nog in mijn potlood opa (vrij naar Herman van Veen)
donderdag 15 januari 2009 om 07:44
@ Pippi: Lezen Pippi !!!!!!!!!!! Mijn zoon is 9 en niet 11.
@pepexx: Ik heb aangegeven dat ik en/en wil maar dat is voor schoonvader niet acceptabel (zoals ik ook al zo vaak aangegeven heb in dit topic.
@wohman: Van een feestje in de kantine zal geen sprake zijn.Misschien wat drinken na afloop maar voor het feest is al wat anders geregeld als ze kampioen worden.
Het gaat dus puur om de tijd van de wedstrijd dat we weg zouden moeten van het feest van schoonouders.
@pepexx: Ik heb aangegeven dat ik en/en wil maar dat is voor schoonvader niet acceptabel (zoals ik ook al zo vaak aangegeven heb in dit topic.
@wohman: Van een feestje in de kantine zal geen sprake zijn.Misschien wat drinken na afloop maar voor het feest is al wat anders geregeld als ze kampioen worden.
Het gaat dus puur om de tijd van de wedstrijd dat we weg zouden moeten van het feest van schoonouders.
donderdag 15 januari 2009 om 09:26
Ik snap werkelijk niet waarom je dit topic geopend hebt.
Iedereen die het "minder" met je eens is wordt genegeerd of er wordt ineens een ander argument ten tonele gevoerd waarom de oplossing die wordt aangedragen niet kan.
Het leven gaat niet altijd zoals je dat graag zou willen.
Het is belangrijk dat je opvoeding van je kinderen ook dat aspect van het leven bevat.
Ook kinderen dienen te weten dat er dingen in het leven zijn die even niet lopen zoals jij dat graag zou willen en dat het onderdeel van het leven is.
Als jij straks een feestje viert en/of een soortgelijke situatie ontstaat, dan kun jij niet meer uitleggen waarom in dat andere geval ineens wel de regels van het leven gelden.
Ik weet wel dat er in mijn jeugd veel minder rekening met kinderen werd gehouden en dat heeft mij of mijn generatiegenoten echt geen complexen opgeleverd.
Eerder respect bij gebracht en relativeringsvermogen, plus realiteitszin dat het leven niet maakbaar is en dat je soms niet alles krijgt zoals je het graag zou willen.
Komt bij, in het leven krijg je wat je geeft.
Jij zegt veel te geven, richting schoonfamilie, maar in dit verhaal merk ik daar weinig van.
Het enige dat je geeft is onduidelijkheid. Je speelt mooi weer in iemands gezicht en zodra je uit het zicht verdwenen bent zeg je heel andere dingen.
Er staat bij jou maar 1 ding vast, jij gaat hoe dan ook naar die wedstrijd, wat schoonpa, familie of reactanten van dit forum daar ook van vinden.
Het zou je sieren om dit standpunt oook eens open eerlijk tegen opa zelf te zeggen.
En ook tegen je zoon te zeggen, als die bij jou komt klagen dat opa nooit naar zijn wedstrijd komt, hij dit ook eens zelf tegen opa moet zeggen.
Leert hij ook van dat je de dingen tegen de persoon dient te zeggen die het betreft en niet via een omweg.
De omweg die jij bewandeld is dit forum.
Hier klagen en zeuren dat jij je zin niet krijgt en hopen dat je hier wel gelijk krijgt.
De rol van je man ontloop je ook steeds.
Hij heeft ook een ander standpunt. Als zoon zou hij de persoon dienen te zijn die de communicatie in dit verhaal doet.
Iedereen die het "minder" met je eens is wordt genegeerd of er wordt ineens een ander argument ten tonele gevoerd waarom de oplossing die wordt aangedragen niet kan.
Het leven gaat niet altijd zoals je dat graag zou willen.
Het is belangrijk dat je opvoeding van je kinderen ook dat aspect van het leven bevat.
Ook kinderen dienen te weten dat er dingen in het leven zijn die even niet lopen zoals jij dat graag zou willen en dat het onderdeel van het leven is.
Als jij straks een feestje viert en/of een soortgelijke situatie ontstaat, dan kun jij niet meer uitleggen waarom in dat andere geval ineens wel de regels van het leven gelden.
Ik weet wel dat er in mijn jeugd veel minder rekening met kinderen werd gehouden en dat heeft mij of mijn generatiegenoten echt geen complexen opgeleverd.
Eerder respect bij gebracht en relativeringsvermogen, plus realiteitszin dat het leven niet maakbaar is en dat je soms niet alles krijgt zoals je het graag zou willen.
Komt bij, in het leven krijg je wat je geeft.
Jij zegt veel te geven, richting schoonfamilie, maar in dit verhaal merk ik daar weinig van.
Het enige dat je geeft is onduidelijkheid. Je speelt mooi weer in iemands gezicht en zodra je uit het zicht verdwenen bent zeg je heel andere dingen.
Er staat bij jou maar 1 ding vast, jij gaat hoe dan ook naar die wedstrijd, wat schoonpa, familie of reactanten van dit forum daar ook van vinden.
Het zou je sieren om dit standpunt oook eens open eerlijk tegen opa zelf te zeggen.
En ook tegen je zoon te zeggen, als die bij jou komt klagen dat opa nooit naar zijn wedstrijd komt, hij dit ook eens zelf tegen opa moet zeggen.
Leert hij ook van dat je de dingen tegen de persoon dient te zeggen die het betreft en niet via een omweg.
De omweg die jij bewandeld is dit forum.
Hier klagen en zeuren dat jij je zin niet krijgt en hopen dat je hier wel gelijk krijgt.
De rol van je man ontloop je ook steeds.
Hij heeft ook een ander standpunt. Als zoon zou hij de persoon dienen te zijn die de communicatie in dit verhaal doet.
donderdag 15 januari 2009 om 09:35
Volgens mij wil haar man ook niets liever dan supporteren bij de wedstrijd van zoon.
Kan me voorstellen dat de animo voor nóg een feest niet groot is bij de naaste familie als ze 't al 'n keer in familieverband hebben gevierd. Nu moeten ze dus vooral op komen draven als personeel/catering om goede sier te maken bij de kennissenkring van de (schoon)ouders. Denk dat ik ook zonder excuus van die wedstrijd had afgehaakt.
Kan me voorstellen dat de animo voor nóg een feest niet groot is bij de naaste familie als ze 't al 'n keer in familieverband hebben gevierd. Nu moeten ze dus vooral op komen draven als personeel/catering om goede sier te maken bij de kennissenkring van de (schoon)ouders. Denk dat ik ook zonder excuus van die wedstrijd had afgehaakt.
donderdag 15 januari 2009 om 10:46
Ik kan het me dan juist weer goed voorstellen. Als er vaak verwacht wordt van je dat je je aanpast, dan is het voor jezelf nog wel te overzien of je dit wil of niet. Dat daar een stukje wrevel bij zit vind ik eerlijk gezegd niet zo gek. Maar als het om je kinderen gaat begrijp ik heel goed dat je hen niet wil dwingen dezelfde weg te lopen.
Ik denk wel Pino dat er ergernis bij zit voor jou. Dat wat je nu voor je kinderen doet, je misschien ook liever voor jezelf had gedaan. Beter je grenzen bewaken. Dit soort dingen zijn lastig want dat groeit zo door de jaren heen en dan zit je er middenin.
Ik begrijp niet waarom een kind dit zo makkelijk opzij zou moeten zetten. In feite leer je dan je kind dat dingen die echt heel veel betekenen voor hem er uiteindelijk weinig toe doen. En soms loopt dat zo, heb je weinig keus. Maar als je wel de keus hebt, de mogelijkheid om een situatie te creeren waarin een kind dat dan kan doen, zou ik het net zo goed doen. Goed voor eigenwaarde, zelfstandigheid en trots.
Wat dat betreft mis ik de betrokkenheid en steun van opa hier ook. En dan zou ik ook de belangen van mijn kind behartigen als ik het idee had dat het wel degelijk erg belangrijk was voor hem.
Ik denk wel Pino dat er ergernis bij zit voor jou. Dat wat je nu voor je kinderen doet, je misschien ook liever voor jezelf had gedaan. Beter je grenzen bewaken. Dit soort dingen zijn lastig want dat groeit zo door de jaren heen en dan zit je er middenin.
Ik begrijp niet waarom een kind dit zo makkelijk opzij zou moeten zetten. In feite leer je dan je kind dat dingen die echt heel veel betekenen voor hem er uiteindelijk weinig toe doen. En soms loopt dat zo, heb je weinig keus. Maar als je wel de keus hebt, de mogelijkheid om een situatie te creeren waarin een kind dat dan kan doen, zou ik het net zo goed doen. Goed voor eigenwaarde, zelfstandigheid en trots.
Wat dat betreft mis ik de betrokkenheid en steun van opa hier ook. En dan zou ik ook de belangen van mijn kind behartigen als ik het idee had dat het wel degelijk erg belangrijk was voor hem.
donderdag 15 januari 2009 om 11:01
Ik heb niet alle acht pagina's doorgelezen, maar hier toch even mijn two cents:
Schoonvader vraagt of er een zaterdag vrij is in maart en het antwoord is "nee". Als dat niet is wat schoonvader had willen horen, dan had hij de vraag niet moeten stellen. Het had hem vrij gestaan om te zeggen "10 maart geef ik een feest" en dan had jij je om zijn planning heen moeten plooien. Het is heel attent dat hij je vraagt wanneer jij kunt (en ook een beetje eigenbelang natuurlijk: hij wil graag dat jullie op zijn feest zijn), maar de consequentie van die houding is wel dat hij de macht over de datum uit handen geeft. Als jullie vervolgens iets anders zeggen dan hij wil, vloeit voort uit die consequentie dat HIJ zich daarnaar schikt. Als dat niet zijn bedoeling was, had hij de vraag niet moeten stellen.
Ik vind dus de vraag wat voorgaat niet zo relevant. Die is pas relevant als er een datum geprikt is en die samen blijkt te vallen met een kampioenswedstrijd.
De vraag nu lijkt me vooral of de irritatie van je schoonvader terecht is. Het antwoord daarop is "nee". Hij stelt een vraag en jij geeft antwoord. Dat dat antwoord niet is wat hij wilde horen, geeft hem nog niet het recht om boos te worden. Dan had hij de vraag niet moeten stellen, als hij al zo vastliggende verwachtingen had over het antwoord.
Schoonvader vraagt of er een zaterdag vrij is in maart en het antwoord is "nee". Als dat niet is wat schoonvader had willen horen, dan had hij de vraag niet moeten stellen. Het had hem vrij gestaan om te zeggen "10 maart geef ik een feest" en dan had jij je om zijn planning heen moeten plooien. Het is heel attent dat hij je vraagt wanneer jij kunt (en ook een beetje eigenbelang natuurlijk: hij wil graag dat jullie op zijn feest zijn), maar de consequentie van die houding is wel dat hij de macht over de datum uit handen geeft. Als jullie vervolgens iets anders zeggen dan hij wil, vloeit voort uit die consequentie dat HIJ zich daarnaar schikt. Als dat niet zijn bedoeling was, had hij de vraag niet moeten stellen.
Ik vind dus de vraag wat voorgaat niet zo relevant. Die is pas relevant als er een datum geprikt is en die samen blijkt te vallen met een kampioenswedstrijd.
De vraag nu lijkt me vooral of de irritatie van je schoonvader terecht is. Het antwoord daarop is "nee". Hij stelt een vraag en jij geeft antwoord. Dat dat antwoord niet is wat hij wilde horen, geeft hem nog niet het recht om boos te worden. Dan had hij de vraag niet moeten stellen, als hij al zo vastliggende verwachtingen had over het antwoord.
donderdag 15 januari 2009 om 11:42
Pinolover, je kunt wel lachen om Pippi, maar ze heeft wel degelijk een punt. Jij zegt dat je wilt doen wat het beste is voor je zoon. Denk je nu echt dat je dat nu doet? Okee, als jij je zo opstelt kan hij naar zijn kampioenswedstrijd, maar zoals ik al eerder zei, het zal zijn relatie met zijn grootouders geen goed doen. En ja, schoonvader stelt zich vervelend op, en ja, misschien heb je wel gelijk (al heb ook ik het gevoel dat je deze situatie aangrijpt om je wrevel eens goed bot te vieren). Maar wat heb je er in deze situatie aan om lekker gelijk te hebben?
Het gaat er nu niet meer om wie er gelijk heeft of wie zich star opstelt. Het gaat erom om tot een oplossing te komen. Jij en je schoonvader komen er niet uit, dus laat je man dit oplossen, desnoods met een compromis. Lukt dat niet, dan heb je in ieder geval alles geprobeerd.
Het gaat er nu niet meer om wie er gelijk heeft of wie zich star opstelt. Het gaat erom om tot een oplossing te komen. Jij en je schoonvader komen er niet uit, dus laat je man dit oplossen, desnoods met een compromis. Lukt dat niet, dan heb je in ieder geval alles geprobeerd.
donderdag 15 januari 2009 om 11:45
Houvanjezelf ; juist sporten maakt dat kinderen als geen anderen weten dat het leven niet altijd feest is en dat het niet altijd loopt zoals zij graag zouden willen . Wat dat aangaat maakt een kind vaak meer " narigheid " mee dan een kind wat niet sport .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
