Kinderen
alle pijlers
een heel klein rammelend eierstokje
woensdag 21 januari 2009 om 19:18
Hoi,
ik ben 25, nog steeds studerend, goede hoop op gigantische carrière, singele (lesbisch) en heb altijd geroepen dat ik totaal geen kinderen wil hebben.
Het is onhandig, gedoe, kan een carrière in de weg zitten (je moet namelijk er ook nog zijn voor je kinderen, dus 60 uur in de week is redelijk uitgesloten) ik ben zelf totaal niet geschikt als moeder (want te wispelturig en blaat), waar haal ik in godsnaam een kwakje vandaan (want twee vrouwen zijn bij mijn weten nog nooit zwanger van elkaar).
Vrienden zijn ook nog allemaal niet aan de kinderen, want eigenlijk allemaal singles en nog te jong. Wel weten er een aanta ldat er zeker een gezinnetje gesticht gaat worden. En nu, ergens, heel ver weg, zo achter in een eierstok, begint het te kriebelen.Zou het toch niet leuk zijn? En hoe moet dat dan als het toch leuk is? Kan ik het een kind wel aandoen om twee moeders te hebben?
Kortom: wat vinden jullie? Is het typisch iets wat hoort bij 25 zijn? Krijgen ook heterovrouwen nu massaal last van beginnende kriebels?
Aan de andere kant: is het niet gewoon een drang om een 'normaal' gezin te vormen, een zoektocht naar geborgenheid en liefde?
ik ben 25, nog steeds studerend, goede hoop op gigantische carrière, singele (lesbisch) en heb altijd geroepen dat ik totaal geen kinderen wil hebben.
Het is onhandig, gedoe, kan een carrière in de weg zitten (je moet namelijk er ook nog zijn voor je kinderen, dus 60 uur in de week is redelijk uitgesloten) ik ben zelf totaal niet geschikt als moeder (want te wispelturig en blaat), waar haal ik in godsnaam een kwakje vandaan (want twee vrouwen zijn bij mijn weten nog nooit zwanger van elkaar).
Vrienden zijn ook nog allemaal niet aan de kinderen, want eigenlijk allemaal singles en nog te jong. Wel weten er een aanta ldat er zeker een gezinnetje gesticht gaat worden. En nu, ergens, heel ver weg, zo achter in een eierstok, begint het te kriebelen.Zou het toch niet leuk zijn? En hoe moet dat dan als het toch leuk is? Kan ik het een kind wel aandoen om twee moeders te hebben?
Kortom: wat vinden jullie? Is het typisch iets wat hoort bij 25 zijn? Krijgen ook heterovrouwen nu massaal last van beginnende kriebels?
Aan de andere kant: is het niet gewoon een drang om een 'normaal' gezin te vormen, een zoektocht naar geborgenheid en liefde?
woensdag 21 januari 2009 om 19:21
Laura, een lesbische vriendin van me heeft al jaren rammelende eierstokken. En die heeft uiteindelijk het kwakje gewoon bij de spermabank gehaald (samen met haar vrouw, dat wel). En is nu 37 weken zwanger.
Dus het kan wel. Waarom zou je als lesbische vrouw geen kinderwens kunnen hebben? Je bent gewoon een mens hoor.
Ik zou het wel in een stabiele relatie doen. En ik zie geen probleem in een kind met 2 moeders: wat is daar mis mee?
Dus het kan wel. Waarom zou je als lesbische vrouw geen kinderwens kunnen hebben? Je bent gewoon een mens hoor.
Ik zou het wel in een stabiele relatie doen. En ik zie geen probleem in een kind met 2 moeders: wat is daar mis mee?
woensdag 21 januari 2009 om 19:23
Die drang begint bij iedereen op een andere leeftijd, ik heb het nu net een piep-klein-beetje en ben 10 jaar ouder dan jij...
Misschien dat je er ook over na denkt, omdat het als je lesbisch bent niet zo vanzelfsprekend is om kinderen te krijgen, zoals je zelf al aangeeft. Dus dat je nu vast na gaat denken hoe je het zou kunnen aan pakken voor wanner je het echt graag zou willen?
Misschien dat je er ook over na denkt, omdat het als je lesbisch bent niet zo vanzelfsprekend is om kinderen te krijgen, zoals je zelf al aangeeft. Dus dat je nu vast na gaat denken hoe je het zou kunnen aan pakken voor wanner je het echt graag zou willen?
woensdag 21 januari 2009 om 19:27
Bij het COC, de belangenorganisatie voor homoseksuelen, houdt de werkgroep ‘Meer dan gewenst’ zich bezig met homoseksueel ouderschap. Voor meer informatie www.coc.nl
http://www.jmouders.nl/Ni...omoseksueelOuderschap.htm
http://www.jmouders.nl/Ni...omoseksueelOuderschap.htm
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 21 januari 2009 om 19:28
Het hoort zeker niet perse bij een 25-jarige...toen ik begin 20 was moest ik er ook nog niet aan denken. Nu ben ik 26 en net zwanger van de eerste, ik ben net 27 als het kindje geboren wordt.
Mara leeftijd heeft er niets mee te maken, bij de ene vrouw komt het gevoel al vroeg, bij een ander later en bij sommigen helemaal niet. Goed toch? Als je zelf maar achter je gevoel staat
Mara leeftijd heeft er niets mee te maken, bij de ene vrouw komt het gevoel al vroeg, bij een ander later en bij sommigen helemaal niet. Goed toch? Als je zelf maar achter je gevoel staat
woensdag 21 januari 2009 om 19:29
quote:tilalia2 schreef op 21 januari 2009 @ 19:21:
Waarom zou je als lesbische vrouw geen kinderwens kunnen hebben? Je bent gewoon een mens hoor.
Ik zou het wel in een stabiele relatie doen. En ik zie geen probleem in een kind met 2 moeders: wat is daar mis mee?
Met de eerste zin ben ik het helemaal eens .
Ik vind een éénoudergezin of een gezin waarin er twee moeders of twee vaders zijn ook geen probleem mitssssss er ook een rolmodel is voor de sekse die er niet is .
Waarom zou je als lesbische vrouw geen kinderwens kunnen hebben? Je bent gewoon een mens hoor.
Ik zou het wel in een stabiele relatie doen. En ik zie geen probleem in een kind met 2 moeders: wat is daar mis mee?
Met de eerste zin ben ik het helemaal eens .
Ik vind een éénoudergezin of een gezin waarin er twee moeders of twee vaders zijn ook geen probleem mitssssss er ook een rolmodel is voor de sekse die er niet is .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 21 januari 2009 om 19:33
quote:blijfgewoonbianca schreef op 21 januari 2009 @ 19:29:
[...]
Met de eerste zin ben ik het helemaal eens .
Ik vind een éénoudergezin of een gezin waarin er twee moeders of twee vaders zijn ook geen probleem mitssssss er ook een rolmodel is voor de sekse die er niet is .
En waarom heb je een 'rolmodel' nodig? Zou TO dan een vent moeten zoeken die elke zondag het gras komt maaien, de auto komt wassen en het vlees komt snijden? Kom op zeg.
Ik heb geen enkel probleem met een eenoudergezin, maar ik merk aan mijn eenoudergezinzijnde vriendinnen dat zij het bij tijd en wijle behoorlijk zwaar vinden. Vandaar mijn idee om het in een stabiele relatie te doen. Kan het altijd nog mis gaan, maar dat weet je toch nooit vantevoren.
Die lesbische nu zwangere vriendin van mij is getrouwd met een vrouw die al een zoon heeft. Ze hebben geen man 'aangetrokken' om als mannelijk model te fungeren, en die zoon groeit prima op. Ik denk dat je buiten je eigen gezin voldoende mannen en vrouwen en homo's en hetero's aantreft waar je je wijsheden vandaan zou kunnen halen.
[...]
Met de eerste zin ben ik het helemaal eens .
Ik vind een éénoudergezin of een gezin waarin er twee moeders of twee vaders zijn ook geen probleem mitssssss er ook een rolmodel is voor de sekse die er niet is .
En waarom heb je een 'rolmodel' nodig? Zou TO dan een vent moeten zoeken die elke zondag het gras komt maaien, de auto komt wassen en het vlees komt snijden? Kom op zeg.
Ik heb geen enkel probleem met een eenoudergezin, maar ik merk aan mijn eenoudergezinzijnde vriendinnen dat zij het bij tijd en wijle behoorlijk zwaar vinden. Vandaar mijn idee om het in een stabiele relatie te doen. Kan het altijd nog mis gaan, maar dat weet je toch nooit vantevoren.
Die lesbische nu zwangere vriendin van mij is getrouwd met een vrouw die al een zoon heeft. Ze hebben geen man 'aangetrokken' om als mannelijk model te fungeren, en die zoon groeit prima op. Ik denk dat je buiten je eigen gezin voldoende mannen en vrouwen en homo's en hetero's aantreft waar je je wijsheden vandaan zou kunnen halen.
woensdag 21 januari 2009 om 19:41
Waarom moet er een rolmodel zijn voor de sekse die er niet is? Dat zou dus betekenen dat kinderen 1-oudergezinnen die om wat voor reden geen man in huis hebben (want dat is zo bij lesbische relaties) voor galg en rad opgroeien ofzo?
Rolmodellen kan je overal hebben. Thuis, op school, de buurt, op sporten, bij familie... dat hoeft niet speciaal in huis te zijn.
Rolmodellen kan je overal hebben. Thuis, op school, de buurt, op sporten, bij familie... dat hoeft niet speciaal in huis te zijn.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 21 januari 2009 om 19:42
quote:tilalia2 schreef op 21 januari 2009 @ 19:33:
[...]
En waarom heb je een 'rolmodel' nodig? Zou TO dan een vent moeten zoeken die elke zondag het gras komt maaien, de auto komt wassen en het vlees komt snijden? Kom op zeg.
Ik heb geen enkel probleem met een eenoudergezin, maar ik merk aan mijn eenoudergezinzijnde vriendinnen dat zij het bij tijd en wijle behoorlijk zwaar vinden. Vandaar mijn idee om het in een stabiele relatie te doen. Kan het altijd nog mis gaan, maar dat weet je toch nooit vantevoren.
Die lesbische nu zwangere vriendin van mij is getrouwd met een vrouw die al een zoon heeft. Ze hebben geen man 'aangetrokken' om als mannelijk model te fungeren, en die zoon groeit prima op. Ik denk dat je buiten je eigen gezin voldoende mannen en vrouwen en homo's en hetero's aantreft waar je je wijsheden vandaan zou kunnen halen.
Ik denk wel dat dat heel goed is , ja . Omdat je als vrouw negen van de tien keer toch anders omgaat met kinderen dan mannen dat zouden doen .
Mannen lossen problemen bijvoorbeeld al heel anders op , zijn vaak wat wilder met spelletjes . Ik denk dat je - hoe lummelig mijn voorbeelden nu ook even klinken - toch het belang er niet van moet onderschatten .
[...]
En waarom heb je een 'rolmodel' nodig? Zou TO dan een vent moeten zoeken die elke zondag het gras komt maaien, de auto komt wassen en het vlees komt snijden? Kom op zeg.
Ik heb geen enkel probleem met een eenoudergezin, maar ik merk aan mijn eenoudergezinzijnde vriendinnen dat zij het bij tijd en wijle behoorlijk zwaar vinden. Vandaar mijn idee om het in een stabiele relatie te doen. Kan het altijd nog mis gaan, maar dat weet je toch nooit vantevoren.
Die lesbische nu zwangere vriendin van mij is getrouwd met een vrouw die al een zoon heeft. Ze hebben geen man 'aangetrokken' om als mannelijk model te fungeren, en die zoon groeit prima op. Ik denk dat je buiten je eigen gezin voldoende mannen en vrouwen en homo's en hetero's aantreft waar je je wijsheden vandaan zou kunnen halen.
Ik denk wel dat dat heel goed is , ja . Omdat je als vrouw negen van de tien keer toch anders omgaat met kinderen dan mannen dat zouden doen .
Mannen lossen problemen bijvoorbeeld al heel anders op , zijn vaak wat wilder met spelletjes . Ik denk dat je - hoe lummelig mijn voorbeelden nu ook even klinken - toch het belang er niet van moet onderschatten .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 21 januari 2009 om 19:47
quote:himalaya schreef op 21 januari 2009 @ 19:41:
Waarom moet er een rolmodel zijn voor de sekse die er niet is? Dat zou dus betekenen dat kinderen 1-oudergezinnen die om wat voor reden geen man in huis hebben (want dat is zo bij lesbische relaties) voor galg en rad opgroeien ofzo?
Nou ja , voor galg en rad .... . dat zeg ik dus nergens , of wel ? Ik denk dat het voor jongetjes die bij twee mannen opgroeien ook heel plezierig is om zo af en toe eens iets met tieten langs te zien schuiven , het is dus niet zo dat ik vind dat je je alleen aan je eigen sekse op zou moeten kunnen trekken .
Vandaag de dag worden jongetjes veel meer met vrouwen " geconfronteerd " ( geen goed woord maar weet even niks beters ) vanwege scheidingen en bijna alleen vrouwen in het onderwijs . Jongetjes worden door vrouwelijke juffen - is onderzoek naar gedaan - eerder als lastig beschouwd en krijgen eerder een stempeltje met moeilijke leerling / ADHD oid opgeplakt .
Rolmodellen kan je overal hebben. Thuis, op school, de buurt, op sporten, bij familie... dat hoeft niet speciaal in huis te zijn.Een rolmodel hoeft niet in huis te wonen , nee . Maar ik denk dat het erkennen ervan je er wel anders mee om doet gaan . En je bijvoorbeeld bewust op zoek kunt gaan naar een basisschool waar ook mannen voor de klas staan bijvoorbeeld .
Waarom moet er een rolmodel zijn voor de sekse die er niet is? Dat zou dus betekenen dat kinderen 1-oudergezinnen die om wat voor reden geen man in huis hebben (want dat is zo bij lesbische relaties) voor galg en rad opgroeien ofzo?
Nou ja , voor galg en rad .... . dat zeg ik dus nergens , of wel ? Ik denk dat het voor jongetjes die bij twee mannen opgroeien ook heel plezierig is om zo af en toe eens iets met tieten langs te zien schuiven , het is dus niet zo dat ik vind dat je je alleen aan je eigen sekse op zou moeten kunnen trekken .
Vandaag de dag worden jongetjes veel meer met vrouwen " geconfronteerd " ( geen goed woord maar weet even niks beters ) vanwege scheidingen en bijna alleen vrouwen in het onderwijs . Jongetjes worden door vrouwelijke juffen - is onderzoek naar gedaan - eerder als lastig beschouwd en krijgen eerder een stempeltje met moeilijke leerling / ADHD oid opgeplakt .
Rolmodellen kan je overal hebben. Thuis, op school, de buurt, op sporten, bij familie... dat hoeft niet speciaal in huis te zijn.Een rolmodel hoeft niet in huis te wonen , nee . Maar ik denk dat het erkennen ervan je er wel anders mee om doet gaan . En je bijvoorbeeld bewust op zoek kunt gaan naar een basisschool waar ook mannen voor de klas staan bijvoorbeeld .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 21 januari 2009 om 19:49
BGB, je hebt in je omgeving toch meer mannen? Je hebt opa's, ooms, leraren, buurmannen, sportcoaches, schoolvrienden, mannen die bij vriendenstellen horen, etc. Je hebt echt niet 1 vertrouwenspersoon nodig om de afwezige sekse te vervangen.
En bovendien: lesbiennes hebben (bewezen!) over het algemeen een mannelijker brein dan heterovrouwen. Dat lost zichzelf wel op, denk ik. En als je als lesbische moeder een zoon baart die met 'mannendingen' komt te zitten in z'n puberteit, vindt het joch meestal vanzelf wel een vertrouwenspersoon.
(En in het geval van zoon van vriendin: z'n moeders waren z'n vetrouwenspersonen )
En bovendien: lesbiennes hebben (bewezen!) over het algemeen een mannelijker brein dan heterovrouwen. Dat lost zichzelf wel op, denk ik. En als je als lesbische moeder een zoon baart die met 'mannendingen' komt te zitten in z'n puberteit, vindt het joch meestal vanzelf wel een vertrouwenspersoon.
(En in het geval van zoon van vriendin: z'n moeders waren z'n vetrouwenspersonen )
woensdag 21 januari 2009 om 19:55
Ik denk dat het niet gek is dat je er over begint na te denken. Natuurlijk kunnen jij en je toekomstige partner besluiten om kinderen te krijgen. Het kwakjes probleem zal denk ik wel op te lossen zijn. Sperma bank of misschien kennen jullie tegen die tijd wel een man die jullie deze eer willen geven.
Ik wilde ook even inhaken op het rekenmodellen verhaal. Ik denk namelijk wel dat dit belangrijk is. Ikzelf ben opgegroeid met 1 moeder en 3 zussen en eigenlijk geen oudere mannen. Ik ben nu nog een beetje bang van mannen, hun stem (zeker als ze boos zijn), soms hun houding, het weinige zeggen enz. enz. Ik merk dan ook dat ik vaak niet weet hoe ik moet reageren op mannen en durf ze niet vaak tegen te spreken.
Ik heb zelf het idee dat dit minder een rol had gespeeld indien er een mannelijk figuur was waar ik als kind mee in aanraking was gekomen.
En wat BGB idd zegt al is het maar een mannelijke docent.
Ik wilde ook even inhaken op het rekenmodellen verhaal. Ik denk namelijk wel dat dit belangrijk is. Ikzelf ben opgegroeid met 1 moeder en 3 zussen en eigenlijk geen oudere mannen. Ik ben nu nog een beetje bang van mannen, hun stem (zeker als ze boos zijn), soms hun houding, het weinige zeggen enz. enz. Ik merk dan ook dat ik vaak niet weet hoe ik moet reageren op mannen en durf ze niet vaak tegen te spreken.
Ik heb zelf het idee dat dit minder een rol had gespeeld indien er een mannelijk figuur was waar ik als kind mee in aanraking was gekomen.
En wat BGB idd zegt al is het maar een mannelijke docent.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
woensdag 21 januari 2009 om 19:56
quote:tilalia2 schreef op 21 januari 2009 @ 19:49:
BGB, je hebt in je omgeving toch meer mannen? Je hebt opa's, ooms, leraren, buurmannen, sportcoaches, schoolvrienden, mannen die bij vriendenstellen horen, etc. Je hebt echt niet 1 vertrouwenspersoon nodig om de afwezige sekse te vervangen.
Ik denk dat een uurtje op visite komende kennis niet datgene bedoelt wat ik met een rolmodel bedoel . Ik noem maar een zijstraat ; een buurman die een vogelhuisje wil timmeren en daarbij studio sport doorneemt ( mocht dat hetgeen zijn wat zo'n kind boeit , anders is ; t nog sneu ) komt dan meer in de buurt . Ik denk , dat als je beseft dat je als vrouw ( of man ) dingen toch net even anders beleeft of aanpakt je je kind ook die ruimte geeft om iemand te zoeken waar hij ándere dingen van leren kan .
En bovendien: lesbiennes hebben (bewezen!) over het algemeen een mannelijker brein dan heterovrouwen. Dat lost zichzelf wel op, denk ik. En als je als lesbische moeder een zoon baart die met 'mannendingen' komt te zitten in z'n puberteit, vindt het joch meestal vanzelf wel een vertrouwenspersoon.
(En in het geval van zoon van vriendin: z'n moeders waren z'n vetrouwenspersonen )Ja, maar je moeder kan niet uit eigen ervaringen putten over zaadlozingen , wel of niet tegen de wind in pissen en hoe je nou het beste onder je neus scheert .
BGB, je hebt in je omgeving toch meer mannen? Je hebt opa's, ooms, leraren, buurmannen, sportcoaches, schoolvrienden, mannen die bij vriendenstellen horen, etc. Je hebt echt niet 1 vertrouwenspersoon nodig om de afwezige sekse te vervangen.
Ik denk dat een uurtje op visite komende kennis niet datgene bedoelt wat ik met een rolmodel bedoel . Ik noem maar een zijstraat ; een buurman die een vogelhuisje wil timmeren en daarbij studio sport doorneemt ( mocht dat hetgeen zijn wat zo'n kind boeit , anders is ; t nog sneu ) komt dan meer in de buurt . Ik denk , dat als je beseft dat je als vrouw ( of man ) dingen toch net even anders beleeft of aanpakt je je kind ook die ruimte geeft om iemand te zoeken waar hij ándere dingen van leren kan .
En bovendien: lesbiennes hebben (bewezen!) over het algemeen een mannelijker brein dan heterovrouwen. Dat lost zichzelf wel op, denk ik. En als je als lesbische moeder een zoon baart die met 'mannendingen' komt te zitten in z'n puberteit, vindt het joch meestal vanzelf wel een vertrouwenspersoon.
(En in het geval van zoon van vriendin: z'n moeders waren z'n vetrouwenspersonen )Ja, maar je moeder kan niet uit eigen ervaringen putten over zaadlozingen , wel of niet tegen de wind in pissen en hoe je nou het beste onder je neus scheert .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 21 januari 2009 om 20:00
quote:tilalia2 schreef op 21 januari 2009 @ 19:59:
BGB, dat leert een knul toch ook op school? Of je met de wind mee piest ja dan de nee ? Nee toch ???
Dit zijn trouwens allemaal voorbeelden voor een jongen: een meisje heeft dus geen extern rolmodel nodig?
Tuurlijk .
Moet ik daar apart voorbeelden van posten dan ? Zeg maar , hoor .
Ik post jongensdingen omdat TO een vrouw is . Was TO een man geweest had ik meisjesdingen gepost .
BGB, dat leert een knul toch ook op school? Of je met de wind mee piest ja dan de nee ? Nee toch ???
Dit zijn trouwens allemaal voorbeelden voor een jongen: een meisje heeft dus geen extern rolmodel nodig?
Tuurlijk .
Moet ik daar apart voorbeelden van posten dan ? Zeg maar , hoor .
Ik post jongensdingen omdat TO een vrouw is . Was TO een man geweest had ik meisjesdingen gepost .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 21 januari 2009 om 20:13
quote:luzzeke schreef op 21 januari 2009 @ 20:06:
Natuurlijk kan het maar ik ken een voorbeeld van 2 moeders die een zoon kregen en nu uit elkaar zijn en alletwee een nieuwe vriendin hebben; hij heeft nu 4 'moeders' erg moeilijke situatie...maar ja, dat kan ij hetero's natuurlijk ook...Bij hetero's hebben er hooguit twee last van PMS ......
Natuurlijk kan het maar ik ken een voorbeeld van 2 moeders die een zoon kregen en nu uit elkaar zijn en alletwee een nieuwe vriendin hebben; hij heeft nu 4 'moeders' erg moeilijke situatie...maar ja, dat kan ij hetero's natuurlijk ook...Bij hetero's hebben er hooguit twee last van PMS ......
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 21 januari 2009 om 20:34
De drang om een 'normaal' gezin te vormen zal zeker mee spelen. Maar is dat vreemd of raar. Ik heb ook kinderen omdat ik graag een gezin wilde, wil leven in een gezinssituatie.
Vriendin van mij had het idee dat omdat ze lesbisch was dus nooit een gezin zou hebben en had het daar erg moeilijk mee. Ze wilde eigenlijk gewoon huisje, boompje, beestje, maar dan met een vrouw.
Inmiddels heeft ze huisje, boompje, beestje met haar vrouw en 2 kindjes.
Vriendin van mij had het idee dat omdat ze lesbisch was dus nooit een gezin zou hebben en had het daar erg moeilijk mee. Ze wilde eigenlijk gewoon huisje, boompje, beestje, maar dan met een vrouw.
Inmiddels heeft ze huisje, boompje, beestje met haar vrouw en 2 kindjes.
woensdag 21 januari 2009 om 21:10
quote:Kortom: wat vinden jullie? Is het typisch iets wat hoort bij 25 zijn? Krijgen ook heterovrouwen nu massaal last van beginnende kriebels?
Ik ben 25 en ook mijn eierstokken zijn ineens gaan rammelen. Had ik niet verwacht en ook niet zien aankomen. Gek genoeg duurde het maar even voor ik aan het idee gewend was! (Terwijl ik de 24 jaar daarvoor toch redelijk anti-kind was... )
quote:Kan ik het een kind wel aandoen om twee moeders te hebben?Ik denk dat een kind behoefte heeft aan stabiliteit, veiligheid en heel veel liefde. En ik zie niet in waarom twee vrouwen dat niet zouden kunnen bieden en een man en een vrouw wel.
Ik ben 25 en ook mijn eierstokken zijn ineens gaan rammelen. Had ik niet verwacht en ook niet zien aankomen. Gek genoeg duurde het maar even voor ik aan het idee gewend was! (Terwijl ik de 24 jaar daarvoor toch redelijk anti-kind was... )
quote:Kan ik het een kind wel aandoen om twee moeders te hebben?Ik denk dat een kind behoefte heeft aan stabiliteit, veiligheid en heel veel liefde. En ik zie niet in waarom twee vrouwen dat niet zouden kunnen bieden en een man en een vrouw wel.
woensdag 21 januari 2009 om 21:10
De drang om een normaal gezin te hebben speelt misschien mee. Maar dat je lesbisch bent maakt je niet minder vrouw, en vrouwen hebben nou eenmaal vaak een kinderwens, op welk geslacht ze ook vallen.
Ik denk dat een kind heel gelukkig kan worden met 2 moeders, je hoeft niet te spreken van 'aandoen'.
Wel denk ik inderdaad dat er wel genoeg mannen in het leven van dat kind moeten zijn. Ik ben wel zo ouderwets dat het 'standaard' gezin naar mijn idee de voorkeur heeft en de meest ideale situatie is, maar er is geen enkele reden om te denken dat een andere vorm niet zou kunnen werken. Het 'standaard' gezin komt toch al vrijwel niet meer voor.
En ik denk dat een carriere en moederschap elkaar niet persé in de weg zitten. Je bent 25, je hebt nóg járen om te werken en daarna een kind te krijgen en gewoon lekker verder te werken, of om volledig thuis te blijven, of desnoods eerst een kind te krijgen en daarna die carriere te starten.
Ik denk dat je er niet veel anders instaat dan de gemiddelde 25-jarige, afgezien van het feit dat je niet op mannen maar op vrouwen valt en dat dat het bevruchten een tikkie gecompliceerder maakt. Maar veel 25 jarigen zullen ongeveer zo over kinderen denken 'ik ben nog jong, wilde ze nooit, maar goh, misschien is het óóit wel leuk'.
Afgezien van mijzelf dan
Ik denk dat een kind heel gelukkig kan worden met 2 moeders, je hoeft niet te spreken van 'aandoen'.
Wel denk ik inderdaad dat er wel genoeg mannen in het leven van dat kind moeten zijn. Ik ben wel zo ouderwets dat het 'standaard' gezin naar mijn idee de voorkeur heeft en de meest ideale situatie is, maar er is geen enkele reden om te denken dat een andere vorm niet zou kunnen werken. Het 'standaard' gezin komt toch al vrijwel niet meer voor.
En ik denk dat een carriere en moederschap elkaar niet persé in de weg zitten. Je bent 25, je hebt nóg járen om te werken en daarna een kind te krijgen en gewoon lekker verder te werken, of om volledig thuis te blijven, of desnoods eerst een kind te krijgen en daarna die carriere te starten.
Ik denk dat je er niet veel anders instaat dan de gemiddelde 25-jarige, afgezien van het feit dat je niet op mannen maar op vrouwen valt en dat dat het bevruchten een tikkie gecompliceerder maakt. Maar veel 25 jarigen zullen ongeveer zo over kinderen denken 'ik ben nog jong, wilde ze nooit, maar goh, misschien is het óóit wel leuk'.
Afgezien van mijzelf dan
woensdag 21 januari 2009 om 21:51
