Psyche
alle pijlers
zo moe van slikangst!!
donderdag 22 januari 2009 om 23:32
Hallo,
Ik zit met een probleem (ik heb dit al eerder als een onderdeel van mijn vraag hier opgeschreven), maar ik heb last van slikangst. Zo erg dat het mijn leven verpest, ik had wat andere problemen, maar die zitten op hun plek en daarnaast gaat het goed met me. Alleen die slikangst verpest mijn leven!!!! Ik ga geen dag meer weg, omdat ik dat ergens moet eten, met vrienden gezellig eten, wat ik altijd leuk vond, gaat nu niet meer. Ik voel me enorm geisoleerd, omdat ik nu heel veel thuis ben. Ik weet dat je de dingen niet moet gaan vermijden, maar dat is zo makkelijk gezegd, maar zo moeilijk gedaan!! Ik heb al van alles geprobeerd, medicatie, therapie, niets helpt echt en ik begin een beetje de moed te verliezen, straks hou ik dit voor altijd en dan vind ik mijn leven dus echt niet leuk meer!! Ik wil gewoon weer leven!!! Ik wordt hier ook erg verdrietig van en zou zo graag willen dat dit over was en ben er zo enorm klaar mee!!
Wie heeft er tips?
Alvast bedankt
Ik zit met een probleem (ik heb dit al eerder als een onderdeel van mijn vraag hier opgeschreven), maar ik heb last van slikangst. Zo erg dat het mijn leven verpest, ik had wat andere problemen, maar die zitten op hun plek en daarnaast gaat het goed met me. Alleen die slikangst verpest mijn leven!!!! Ik ga geen dag meer weg, omdat ik dat ergens moet eten, met vrienden gezellig eten, wat ik altijd leuk vond, gaat nu niet meer. Ik voel me enorm geisoleerd, omdat ik nu heel veel thuis ben. Ik weet dat je de dingen niet moet gaan vermijden, maar dat is zo makkelijk gezegd, maar zo moeilijk gedaan!! Ik heb al van alles geprobeerd, medicatie, therapie, niets helpt echt en ik begin een beetje de moed te verliezen, straks hou ik dit voor altijd en dan vind ik mijn leven dus echt niet leuk meer!! Ik wil gewoon weer leven!!! Ik wordt hier ook erg verdrietig van en zou zo graag willen dat dit over was en ben er zo enorm klaar mee!!
Wie heeft er tips?
Alvast bedankt
donderdag 22 januari 2009 om 23:39
Tjah het lijkt zo gemakkelijk gezegd. Ik kan het me totaal niet voorstellen dat iemand bang is om te slikken. Waar komt die angst vandaan? Waar ben je bang voor? Die gedachten zijn natuurlijk totaal niet reeël maar dat zul je vast zelf ook wel begrijpen.
Wat voor therapie heb je gevolgd? Er zijn natuurlijk genoeg therapieën voor fobieën. Het lijkt me wel nodig om professionele hulp te gaan zoeken.
Wat voor therapie heb je gevolgd? Er zijn natuurlijk genoeg therapieën voor fobieën. Het lijkt me wel nodig om professionele hulp te gaan zoeken.
donderdag 22 januari 2009 om 23:41
spuug?
of trigger ik nou iets?
ik zou toch maar weer; huisarts; specialist; therapeut.
zo'n (extreme) fobie is niet iets waar je zo maar vanaf komt, of iets dat je best wel in je leven kunt inpassen...
maar als je er zelf echt zo zat van bent, ben je denk ik al een enorme stap in de richting!
you go girl!!
of trigger ik nou iets?
ik zou toch maar weer; huisarts; specialist; therapeut.
zo'n (extreme) fobie is niet iets waar je zo maar vanaf komt, of iets dat je best wel in je leven kunt inpassen...
maar als je er zelf echt zo zat van bent, ben je denk ik al een enorme stap in de richting!
you go girl!!
donderdag 22 januari 2009 om 23:45
maar.. heb je dan al wel eens iets ondernomen om er vanaf te komen? Cognitieve gedragstherapie etc?
Er zijn écht prima mogelijkheden om van een angst af te komen. Hoop dat je hier niet mee blijft emmeren in je uppie en een forum is vast fijn qua medeleven maar er is toch echt meer voor nodig. En een fobie is niets nieuws, je bent niet de enige, je hebt niets enorm bijzonders en gelukkig maar
HOP afspraak bij je huisarts maken en vragen om een verwijzing of google even op bv fobie therapie etc.
Net zo goed als je van je spinnen/wespen/muizen angst af kunt, kun jij ook van je angst af.
Klinkt wel heel makkelijk zo he, is het vast niet altijd maar er zijn veel mogelijkheden
Er zijn écht prima mogelijkheden om van een angst af te komen. Hoop dat je hier niet mee blijft emmeren in je uppie en een forum is vast fijn qua medeleven maar er is toch echt meer voor nodig. En een fobie is niets nieuws, je bent niet de enige, je hebt niets enorm bijzonders en gelukkig maar
HOP afspraak bij je huisarts maken en vragen om een verwijzing of google even op bv fobie therapie etc.
Net zo goed als je van je spinnen/wespen/muizen angst af kunt, kun jij ook van je angst af.
Klinkt wel heel makkelijk zo he, is het vast niet altijd maar er zijn veel mogelijkheden
vrijdag 23 januari 2009 om 00:17
Ja maar dat is nu eenmaal zo met angsten. Een Nederlands spinnetje komt je ook niet opeten maar die gedachte helpt niet bij mensen met spinnenangst.
Mensen met angst voor overgeven weten best dat ze niet de hele dag op punt van kotsten staan.. maar die kans dat het toch gebeurd.
Slikken doen wij automatisch of zonder gedachten. Als je ingeprent hebt dat je bij slikken misschien wel gaat stikken of je voeding niet meer naar boven of beneden kunt krijgen.. heeft nuchter nadenken geen zin. Een serieuze fobie kun je zelf eigenlijk niet zomaar oplossen. Daarom niet langer wachten maar je laten doorverwijzen TO!
Mensen met angst voor overgeven weten best dat ze niet de hele dag op punt van kotsten staan.. maar die kans dat het toch gebeurd.
Slikken doen wij automatisch of zonder gedachten. Als je ingeprent hebt dat je bij slikken misschien wel gaat stikken of je voeding niet meer naar boven of beneden kunt krijgen.. heeft nuchter nadenken geen zin. Een serieuze fobie kun je zelf eigenlijk niet zomaar oplossen. Daarom niet langer wachten maar je laten doorverwijzen TO!
vrijdag 23 januari 2009 om 00:22
bedankt voor jullie reacties!! Ik heb al cognitieve gedr, therapie gehad, maar dat hielp niet veel, ik had het ideen dat mijn therapeut het zelf ook niet helemaal wist en zat te zoeken. Ook heb ik medicatie gehad, maar die deden meer kwaad dan goed.. Twompie, heb jij een idee wat voor soort therapie hierbij zou kunnen helpen?
vrijdag 23 januari 2009 om 19:53
Wat je schrijft over je therapeut doet me denken dat het misschien nog een poging waard is bij een andere? Bij therapeuten heb je zoals bij alle vakgebieden goede, betere, en slechte. Ik heb zelf ervaring met 2 osteopaten, waarbij ik bij de 1e op den duur ook weinig vooruitgang zag, terwijl de 2e binnen 3 sessies voor zeer veel verbetering zorgde. Hierbij geldt denk ik wel dat je er zelf alert op moet zijn dat er vooruitgang wordt geboekt, misschien is dat lastig. Maar ik heb heel duidelijk het verhaal van de 1e osteopaat meegenomen naar de 2e, en aangegeven wat ik van 'm verwachtte. Misschien werkt dat bij cogn. gedr. therapie ook, zodat je de 2e therapeut een eind op weg kunt helpen. Maar goed, het zal niet heel erg vergelijkbaar zijn, een osteopaat en een cogn. gedr. therapeut.
Waar ben je eigenlijk precies bang voor? Stikken en doodgaan? Of verslikken en je eten over je gezelschap sproeien?
Waar ben je eigenlijk precies bang voor? Stikken en doodgaan? Of verslikken en je eten over je gezelschap sproeien?
dinsdag 27 januari 2009 om 12:13
Ik ben bang dat mijn eten in mijn keel blijft zitten, omdat ik niet kan slikken. Wel nare ervaringen gehad met mijn keel, vroeger ook veel keelontsteking gehad, in september is mijn keel per ongeluk verdoofd bij de tandarts (moest eigenlijk mijn kies zijn), daar heb ik een enorme paniekaanval gekregen, de tandarts deed alsof ik mij enorm aanstelde, terwijl ik het gevoel had dat ik stikte! Ik ben gewoon erg gevoelig wat mij keel betreft. Kies was overigens nog steeds niet verdoofd en ik kreeg een fijne rekening...
dinsdag 27 januari 2009 om 19:45
Wat een prutser, die tandarts. Lijkt me een heel nare ervaring. Dat zal niet meegeholpen hebben. Is het sinds die ervaring dat je slikangst hebt? Dat kan ik niet goed uit je berichten halen.
Nog 1 rationele poging: ik weet niet hoe vaak jij slikt, maar ik moet ook regelmatig speeksel slikken omdat ik anders ga kwijlen Als jij dat ook doet, en je gaat uitrekenen hoe vaak het vandaag al weer gelukt is, slikken, dan zegt dat toch iets positiefs, of niet?
Nog 1 rationele poging: ik weet niet hoe vaak jij slikt, maar ik moet ook regelmatig speeksel slikken omdat ik anders ga kwijlen Als jij dat ook doet, en je gaat uitrekenen hoe vaak het vandaag al weer gelukt is, slikken, dan zegt dat toch iets positiefs, of niet?
dinsdag 27 januari 2009 om 20:24
ik zou op zoek gaan naar een goede psycholoog, misschien in combinatie met korte logopedische begeleiding. Een logopedist weet veel van slikken en slikstoornissen, maar dan de technische kan van de zaak (wat gebeurt er precies wanneer je slikt, hoe is de anatomie, wat gebeurt er als je je verslikt enz enz). Als er bij jou fysiek gezien geen problemen t.a.v. slikken zijn (die er waarschijnlijk niet zijn als ik je post lees) kan een logopedist je wat dat betreft niet helpen, maar duidelijke informatie kan er wel voor zorgen dat je goed gaat inzien in hoeverre je angsten reeel zijn, en als ze dat niet zijn, waarom dan niet. Een logopedist kan je plaatjes en (rontgen)beelden van de keel en het slikken laten zien. Meer kennis betekent een realistischer beeld waardoor irreele angsten kunnen verminderen (dan snap je namelijk zelf precies waarom ze niet reeel zijn en kan je e.e.a. beter beredeneren). Wel moet je dan een logopedist hebben die ervaring met slikstoornissen heeft, dat heeft niet elke logo. Logopedisten in ziekenhuizen hebben dit wel, en vaak word daar ook poliklinisch behandeld.
Zoals ik al zei zou ik het wel in combinatie doen met een psychologisch traject, want ik denk dat daar je grootste probleem ligt. Het mooiste zou zijn wanneer de logo en de psycholoog ook overleg met elkaar hebben. In veel ziekenhuizen werken zowel logopedisten als psychologen, misschien kan je langs die wel gaan zoeken?
Veel succes!
Zoals ik al zei zou ik het wel in combinatie doen met een psychologisch traject, want ik denk dat daar je grootste probleem ligt. Het mooiste zou zijn wanneer de logo en de psycholoog ook overleg met elkaar hebben. In veel ziekenhuizen werken zowel logopedisten als psychologen, misschien kan je langs die wel gaan zoeken?
Veel succes!
donderdag 29 januari 2009 om 19:21
Hoi Lilla,
Bedankt voor de tip! Ik ga al een ruime tijd naar de psycholooog, maar ik heb het idee dat hij er ook niets mee kan doen, ik heb soms de indruk dat hij maar wat uitprobeert. Hij lijkt het nu al bijna goed te vinden omdat ik er niet de hele dag mee bezig ben! Nu net weer gegeten, weer een heel gevecht, dit begint me uit te putten!! En als ik dan denk aan alle leuke dingen van de zomer (uit eten, picknicken, op vakantie) die ik als dit niet over gaat moet missen, barst ik in huilen uit, ik ben er zo enorm zat van. Wanneer ik ga eten spreek ik mezelf ook vermanend toe en probeer ik het te relativeren, maar zodra ik begin met eten gaat het gewoon mis. Ik ben gewoon zo bang dat dit nooit meer over gaat en dan vind ik het leven niet leuk meer!!! Ik heb het gevoel dat die angst me aan het isoleren is!! Ik vind het zelf ook een rare angst en mezelf ook een beetje raar hierdoor.. Zo even kunnen spuien..
Bedankt voor de tip! Ik ga al een ruime tijd naar de psycholooog, maar ik heb het idee dat hij er ook niets mee kan doen, ik heb soms de indruk dat hij maar wat uitprobeert. Hij lijkt het nu al bijna goed te vinden omdat ik er niet de hele dag mee bezig ben! Nu net weer gegeten, weer een heel gevecht, dit begint me uit te putten!! En als ik dan denk aan alle leuke dingen van de zomer (uit eten, picknicken, op vakantie) die ik als dit niet over gaat moet missen, barst ik in huilen uit, ik ben er zo enorm zat van. Wanneer ik ga eten spreek ik mezelf ook vermanend toe en probeer ik het te relativeren, maar zodra ik begin met eten gaat het gewoon mis. Ik ben gewoon zo bang dat dit nooit meer over gaat en dan vind ik het leven niet leuk meer!!! Ik heb het gevoel dat die angst me aan het isoleren is!! Ik vind het zelf ook een rare angst en mezelf ook een beetje raar hierdoor.. Zo even kunnen spuien..
donderdag 29 januari 2009 om 19:28
Het enige wat helpt bij een fobie zeggen ze is blootstellen. Het doen, en dan zien dat het lukt. Ook een paniekaanval gaat nl weer over, dus zit het uit. Zit het uit en merk dat het goed komt. Elke hap die je succesvol door je keel krijgt is een bewijs dat je het kunt, en een goede aanwijzing dat het de volgende hap ook gaat lukken. Als het je alleen niet lukt zoek dan iemand waar je onder begeleiding kunt eten, een therapeut die met je gaat oefenen. Iemand die verstand heeft van fobieen in het algemeen of de jouwe in het bijzonder.
donderdag 29 januari 2009 om 19:28
Misschien is het iets om een psycholoog te zoeken die met EMDR werkt. Je angst is duidelijk verergerd bij die tandarts (wat een botte figuur trouwens), en dat kun je daar gericht mee aanpakken. Niet dat ik er ervaring mee heb, maar anderen hier op het forum wel.
Als deze psycholoog je niet kan helpen, zou ik sowieso een ander zoeken. Misschien is hypnotherapie ook wel iets voor je.
Sterkte in ieder geval, en blijf zoeken totdat je iemand vindt die je echt kan helpen!
Als deze psycholoog je niet kan helpen, zou ik sowieso een ander zoeken. Misschien is hypnotherapie ook wel iets voor je.
Sterkte in ieder geval, en blijf zoeken totdat je iemand vindt die je echt kan helpen!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 29 januari 2009 om 19:50
ow ik weet precies wat je bedoelt.
er is een topic: ik krijg geen hap meer door me keel.
Zij heeft het ook!
Ik had het vroeger ook, en nu als ik ge stresst ben heb ik het nog en eet ik soms weken.maanden niet.
Heel soms bekruipt mij ineens dat gevoel weer... en kan ik me er redelijk goed over heen zetten maar vaak genoeg ook niet.
Ik ging dan naar een therapeut.
er is een topic: ik krijg geen hap meer door me keel.
Zij heeft het ook!
Ik had het vroeger ook, en nu als ik ge stresst ben heb ik het nog en eet ik soms weken.maanden niet.
Heel soms bekruipt mij ineens dat gevoel weer... en kan ik me er redelijk goed over heen zetten maar vaak genoeg ook niet.
Ik ging dan naar een therapeut.
Een goed begin is het halve werk, maar een goed begin is maar de helft
woensdag 4 februari 2009 om 16:45
Net aan het eten, bleef het hangen in mijn keel, nu durf ik vanavond niet meer te eten....wordt er zo moe en verdrietig van!!
Ik weet dat veel van jullie me nu een beetje raar vinden , het is ook een rare angst, maar ik zit er ee opgezadeld en ben verder echt een heel normaal mens!! Ben wel de wanhoop nabij zo..
Ik weet dat veel van jullie me nu een beetje raar vinden , het is ook een rare angst, maar ik zit er ee opgezadeld en ben verder echt een heel normaal mens!! Ben wel de wanhoop nabij zo..
woensdag 4 februari 2009 om 17:31
PennyLane, jezelf zo veroordelen helpt je niet; niet doen! Niets is raar. Ik durf sommige angsten van mij niet eens te benoemen, zo raar vind ik ze zelf, dus je bent wat dat betreft al een hele stap verder dat je het hier gewoon durft te zeggen.
Ik kan me zo goed voorstellen dat je er wanhopig van wordt.
Ik kan me zo goed voorstellen dat je er wanhopig van wordt.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 3 maart 2009 om 21:26
Hai, Het is nu alweer een maand verder en ik zie kleine verbetering doordat ik naar een logopedist ga, (ik gebruikte mijn tong niet bij het slikken). Nu kan ik op zich thuis wel slikken, maar dan bij elke hap met en slok water. Nu zie ik enorm tegen de zomer op, omdat ik bang ben dat ik er dan ook nog niet vanaf ben, en wel op vakantie wil en uit eten wil met vrienden op het strand enzo. Ik ben ook wel een piekeraar en ga dan al denken hoe het volgend jaar zal zijn, dan wordt ik bang dat ik er dan nog niet vanaf ben...Het maakt me echt onwijs verdrietig!! Ik heb het gevoel dat ik mijn oude leven weer terug wil!!!
dinsdag 3 maart 2009 om 21:33
Hoi Pennylane,
Ik herken het wel. Heb het zelf ook in hele lichte mate. Dan ben ik aan het eten en dan ineens durf ik het niet door te slikken, uit angst dat het blijft hangen. Ik heb het met name met vlees, zuurkool en spaghetti. Soms heb ik er last van, soms niet. Op momenten dat ik er meer last van heb, spelen er ook vaak andere dingen. Stress enzo. Ik wil niet aan de angst toegeven, dus blijf gewoon eten. Maar in periodes wanneer ik er vatbaar voor ben (als ik dus stress heb) kies ik gewoon wat vaker voor soep en stampot. Werkt voor mij heel goed.
Jij in ieder geval sterkte!
Ik herken het wel. Heb het zelf ook in hele lichte mate. Dan ben ik aan het eten en dan ineens durf ik het niet door te slikken, uit angst dat het blijft hangen. Ik heb het met name met vlees, zuurkool en spaghetti. Soms heb ik er last van, soms niet. Op momenten dat ik er meer last van heb, spelen er ook vaak andere dingen. Stress enzo. Ik wil niet aan de angst toegeven, dus blijf gewoon eten. Maar in periodes wanneer ik er vatbaar voor ben (als ik dus stress heb) kies ik gewoon wat vaker voor soep en stampot. Werkt voor mij heel goed.
Jij in ieder geval sterkte!
