Ergernissen in de supermarkt deel 3

10-07-2016 22:24 3006 berichten
Alle reacties Link kopieren
Omdat deel 2 bijna vol is, gaan we hier verder!







Deel 1



Deel 2
I can explain it to you, but I can't understand it for you
Alle reacties Link kopieren
Bij Lidl staan alle frisdranksmaken door elkaar op een wankele stapel, bijeengehouden door plastic en dunne kartonnetjes tussen de lagen. Om je favoriete smaak te pakken moet je elke keer mikado spelen met die flessen en heel hard hopen dat de hele stapel niet omlazert.
Ik vind hier dingen van.
Alle reacties Link kopieren
quote:elf12 schreef op 04 maart 2017 @ 18:46:

[...]





Ik heb ooit bij een winkel het volgende bordje op de toonbank van de kassa zien staan: uit respect voor uw privacy helpen wij u alleen wanneer u niet aan het bellen bent.



Geniaal! Ik zag ooit ook zoiets: Om u de kans te geven uw gesprek af te maken helpen wij alvast de volgende klant
I can explain it to you, but I can't understand it for you
Alle reacties Link kopieren
quote:Troeteltje schreef op 04 maart 2017 @ 12:49:

[...]



Overigens.........en daar ben ik dus wel stellig in......corrigeren dient de ouder te doen. Ik neem die taak serieus. Dus no way dat eender ieder ander mijn kind dient te corrigeren.

Op school mag de juf dat doen, bij oma mag oma dat doen, elders doe ik dat als ik er bij ben en niemand anders. Ik zou het je niet in dank afnemen wanneer je je zou bemoeien met mijn taak wanneer ik hierom niet vraag. Is iets anders wanneer ik er niet bij ben of iets niet zie of kind echt iets doet wat niet door de beugel kan.Dan ben ik bang dat je met mij toch echt heel erg veel pech hebt. Ik schroom niet mijn mond open te doen wanneer ik last heb van andermans kinderen. Het zou mij dan aan mijn achterwerk oxideren of die betreffende ouders vinden dat alleen zij en zij alleen hun kinderen op hun gedrag mogen aanspreken. Als ik er last van heb, zeg ik er wat van!
Interviewer: And you see an equivalence between the idea of god and the idea of a fairy or a Leprechaun??? Dawkins: The evidence of both is equally poor! :-)
Alle reacties Link kopieren
quote:Troeteltje schreef op 04 maart 2017 @ 12:49:

[...]



Tuurlijk, ben het volledig met je eens dat ouders dienen te corrigeren!

Ik doel meer op bijvoorbeeld het voorval dat ik ooit een kind in een winkel zich op de grond zag gooien daar het zijn zin niet kreeg. Ik dacht echt dat ik ontplofte en verwenste de ouder. Inmiddels heeft die van mij zich ook al enkele keren midden in een drukke winkel op de grond gegooid en trok flink de aandacht. Ik corrigeerde, echter weet dus dat zelfs na corrigerend een kind ongepland en onvervalst grimmig uit de hoek kan komen.



Ja nee, driftbuien kun je niks aan doen idd! Dat vind ik ook echt geen wangedrag maar gewoon normale drakerigheid zeg maar

Daar moet je juist niet op reageren als ouder. Ik bedoelde echt gedrag zoals in die post dat de kinderen van alles uit de schappen trokken en tegen mensen aan knalden expres met karretjes.

quote:

Overigens.........en daar ben ik dus wel stellig in......corrigeren dient de ouder te doen. Ik neem die taak serieus. Dus no way dat eender ieder ander mijn kind dient te corrigeren.

Op school mag de juf dat doen, bij oma mag oma dat doen, elders doe ik dat als ik er bij ben en niemand anders. Ik zou het je niet in dank afnemen wanneer je je zou bemoeien met mijn taak wanneer ik hierom niet vraag. Is iets anders wanneer ik er niet bij ben of iets niet zie of kind echt iets doet wat niet door de beugel kan.Mja, dat hangt van de situatie af. Als ouders sommige dingen zelf niet kunnen verzinnen, waar moeten die kinderen het dan leren? Ik zie persoonlijk graag dat als ik zelf iets over het hoofd zie, dat mensen dan wél ff iets tegen de kinderen of mijzelf zeggen.
Een (vreemd) kind dat op de grond ligt te gillen om een zak Bumbakoekjes ga ik echt niet corrigeren. Een onbeheerd kind dat diezelfde zak opentrekt om er vast een voorproefje van te nemen, of met zijn fijne miniwinkelwagentje iedereen voor zijn poten rijdt wel. Maar zo vaak komt dat nou ook weer niet voor. De meeste ouders doen toch echt wel hun best het gedrag van hun bloedjes enigszins binnen de perken te houden, al doen de schrijfsels hier soms anders vermoeden.
Alle reacties Link kopieren
quote:theepoes schreef op 04 maart 2017 @ 18:04:

Ergernis van mijn zoontje van 2,5.



In de rij van de Aldi. Hij zat in de winkelkar en we legden de boodschappen op de band. Er kwam een man met zijn karretje zo dicht op ons staan dat mijn zoontje hem met zijn voeten weg duwde. En daarbij: 'Eeeven wachten, eeeeeven wachten!'.



Lief toch? Komt voor zijn mama op.



Ooit iets gelijkaardigs gehad, ook in de Aldi. Boodschappen werden zoals gewoonlijk in sneltreinvaart gescand, zegt zoontje "niet zo snel, mijn mama kan niet mee."
Ik ben het levende bewijs dat je niet moet drinken om onnozel te doen.
Alle reacties Link kopieren
quote:aquake82 schreef op 05 maart 2017 @ 00:11:

[...]



Lief toch? Komt voor zijn mama op.



Ooit iets gelijkaardigs gehad, ook in de Aldi. Boodschappen werden zoals gewoonlijk in sneltreinvaart gescand, zegt zoontje "niet zo snel, mijn mama kan niet mee."



Ja, was ook lief :-)

En die man vond ook wel dat mijn zoontje een punt had, want hij ging mooi een stap naar achteren.



Haha, jouw zoontje heeft het ook goed met je voor :-)
quote:Lady_Voldemort schreef op 04 maart 2017 @ 22:30:

Een (vreemd) kind dat op de grond ligt te gillen om een zak Bumbakoekjes ga ik echt niet corrigeren. Een onbeheerd kind dat diezelfde zak opentrekt om er vast een voorproefje van te nemen, of met zijn fijne miniwinkelwagentje iedereen voor zijn poten rijdt wel. Maar zo vaak komt dat nou ook weer niet voor. De meeste ouders doen toch echt wel hun best het gedrag van hun bloedjes enigszins binnen de perken te houden, al doen de schrijfsels hier soms anders vermoeden.

Ik heb het idee dat veel van die schrijfsels een pietsie overdreven zijn. Ik kom zeer zelden gezinnen tegen met dergelijke losgeslagen kinderen. Wel de bekende driftbuien.

Ja soms zie ik kinderen dingen met toestemming doen die ik mijn kinderen zelf nooit toesta, rennen in de parkeergarage bv, maar daar ga ik niks van zeggen.
quote:IBAOHI schreef op 04 maart 2017 @ 22:02:

[...]





Dan ben ik bang dat je met mij toch echt heel erg veel pech hebt. Ik schroom niet mijn mond open te doen wanneer ik last heb van andermans kinderen. Het zou mij dan aan mijn achterwerk oxideren of die betreffende ouders vinden dat alleen zij en zij alleen hun kinderen op hun gedrag mogen aanspreken. Als ik er last van heb, zeg ik er wat van!Je zou het ook kunnen vertalen als: jouw oxiderende reet heeft pech wanneer jij je met mijn opvoeding bemoeit.
quote:Lady_Voldemort schreef op 04 maart 2017 @ 22:30:

Een (vreemd) kind dat op de grond ligt te gillen om een zak Bumbakoekjes ga ik echt niet corrigeren. Een onbeheerd kind dat diezelfde zak opentrekt om er vast een voorproefje van te nemen, of met zijn fijne miniwinkelwagentje iedereen voor zijn poten rijdt wel. Maar zo vaak komt dat nou ook weer niet voor. De meeste ouders doen toch echt wel hun best het gedrag van hun bloedjes enigszins binnen de perken te houden, al doen de schrijfsels hier soms anders vermoeden.

Zo zie ik het ook. Dat zijn dingen die een ander gerust, welliswaar netjes, tegen mijn kind mag zeggen. Als ik het zelf zou zien zou ik er zelf bovenop zitten. Wanneer ik het niet zie ervaar ik het als prettig dat een ander het doet zodat kind er a la minute op aangesproken wordt en er van leert.

Overigens spreek ik met kind altijd af dat het in winkel bij mij blijft. Dus onbeheerd zal kind niet snel zijn. Toch komt het wel voor dat de weg richting vleescounter of snoepjesbak bij servicebalie gemaakt is voor ik het weet. Fijn dat ik weet dat kind vervolgens snel terugkeert en mij nieuwe aanwinst (plakje vlees of doosje rozijnen) komt showen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Troeteltje schreef op 05 maart 2017 @ 08:25:

[...]



Je zou het ook kunnen vertalen als: jouw oxiderende reet heeft pech wanneer jij je met mijn opvoeding bemoeit.Zou kunnen, maar voor die vertaling ga ik niet
Interviewer: And you see an equivalence between the idea of god and the idea of a fairy or a Leprechaun??? Dawkins: The evidence of both is equally poor! :-)
Alle reacties Link kopieren
quote:Troeteltje schreef op 05 maart 2017 @ 08:29:

[...]



Zo zie ik het ook. Dat zijn dingen die een ander gerust, welliswaar netjes, tegen mijn kind mag zeggen. Als ik het zelf zou zien zou ik er zelf bovenop zitten. Wanneer ik het niet zie ervaar ik het als prettig dat een ander het doet zodat kind er a la minute op aangesproken wordt en er van leert.

Overigens spreek ik met kind altijd af dat het in winkel bij mij blijft. Dus onbeheerd zal kind niet snel zijn. Toch komt het wel voor dat de weg richting vleescounter of snoepjesbak bij servicebalie gemaakt is voor ik het weet. Fijn dat ik weet dat kind vervolgens snel terugkeert en mij nieuwe aanwinst (plakje vlees of doosje rozijnen) komt showen.



Ik vind dat je je tegenspreekt met wat je hier zegt:" Overigens.........en daar ben ik dus wel stellig in......corrigeren dient de ouder te doen. Ik neem die taak serieus. Dus no way dat eender ieder ander mijn kind dient te corrigeren.

Op school mag de juf dat doen, bij oma mag oma dat doen, elders doe ik dat als ik er bij ben en niemand anders. Ik zou het je niet in dank afnemen wanneer je je zou bemoeien met mijn taak wanneer ik hierom niet vraag. Is iets anders wanneer ik er niet bij ben of iets niet zie of kind echt iets doet wat niet door de beugel kan'



Dat is dan toch een beetje hoog van de toren blazen met:"Niemand bemoeid zich met mijn opvoeding" om het direct al af te zwakken met:' Is iets anders wanneer ik er niet bij ben of iets niet zie of kind echt iets doet wat niet door de beugel kan' om het in bovenstaande post nog verder af te zwakken en zelf aan te geven dat je het wel waardeert wanneer andere direct in te grijpen.



Met andere woorden, zijn we het dus gewoon over eens dat andersman kinderen best aangesproken mogen worden wanneer men er last van heeft (=bemoeien met opvoeding).
Interviewer: And you see an equivalence between the idea of god and the idea of a fairy or a Leprechaun??? Dawkins: The evidence of both is equally poor! :-)
Aanspreken op nette wijze wanneer mijn kind iets doet dat echt niet kan vind ik iets anders dan aanspreken cq bemoeien met mijn opvoeding wanneer ik er min of meer naast sta.

Ik schreef reeds dat ik het wel kan waarderen wanneer het te ver gaat en ik er geen weet van heb.



Maar misschien lijkt het idd tegenstrijdig nu ik het nog eens lees. Ligt aan de manier waarop ik het verwoord. Niet zo handig gedaan denk ik.



Denk dat jouw bericht behoorlijk "streng" overkwam op mij. Kreeg er een -de ander bemoeid zich met mijn opvoed keuzes en vind dat ze belerend mag zijn- gevoel bij.



Ach, zie het zo.....geschreven tekst dekt vaak de lading niet.
Mijn kinderen mogen best aangesproken worden, alleen gebeurt het helaas meestal zo dat de mensen niet de kinderen aan spreken, maar op hoge poten naar mij toe komen 'je moet gvd eens opvoeden blahblah'. Dan denk (en zeg) ik ook: ga lekker een ander lastig vallen.

Niet dat mijn kinderen zulke onopgevoede monsters zijn dat ik constant aangesproken moet worden hoor. Het ging dan inderdaad om normaal peuter/kleutergedrag wat door kinderloze mensen niet begrepen werd. Valt me sowieso erg op dat als iemand last heeft van andermans kinderen het meestal mensen zonder kinderen zijn of mensen die al heel lang uit de kinderen zijn. Ouders met kinderen in dezelfde fase zijn vaak veel begripvoller.



En mensen zijn ook totaal niet consequent. BIj de ene koekjesdriftbui werd ik de les gelezen over opvoeden, bij de andere koekjesdriftbui werd mij de les gelezen dat 'ik ze eens iets moet gunnen' omdat ik bleef weigeren. u-hu, bemoei je dan inderdaad maar gewoon met jezelf.
Alle reacties Link kopieren
Ik had net bij de ah een echtpaar voor me waarvan de man niet al te snugger was.. caissiere legt alle boodschappen aan 1 kant van de bak zoals altijd, vrouw stond aan de kop z'n kant in te pakken. So far so good maar man vond het handiger om de boodschappen uit te sorteren verdeeld over beide kanten van de bak en het inpakken zelf aan vrouw over te laten ipv zelf ook even mee te helpen en hij ging ook nog staan wachten met betalen tot zijn vrouw alles had ingepakt ook.. terwijl ze over de 200 euro aan boodschappen hadden ik wilde dat ik zeggen kon dat het een ouder echtpaar was maar helaas, ze waren allebei eind 30 schat ik.
Starshine, dat herken ik. Eens met kind onder mijn oksel geklemd een supermarkt uitgebeend en kreeg meewarige blikken en de woorden....ach, het is een kind.......dan mag dat toch nog?
Terechtwijzen als ik niet in de buurt ben als het beslist maar rustig gebeurt, vond ik geen probleem. Vreemde blikken/meningen kunnen soms heel wat meer tewerkstellen dan de zoveelste moeder-reprimande. Maar dan wel met enige tact de kinderen aanspreken.

Wat ik wel bijzonder irritant vond was als mensen zich ermee gaan bemoeien terwijl je al bezig bent op te voeden. Zoals die ene keer dat mijn driejarige zoon in de supermarkt in het 50-cent-stoomtreintje zat en opeens uitvond dat het wel heel lekker herrie maakt als je tegen een paneeltje de voorkant schopt. Ik stond bij een schap in de buurt mijn boodschappen uit te kiezen en toen ik hem hoorde ben ik onmiddellijk naar hem toegegaan en zei hem niet zo'n herrie te maken, terwijl ik op hem toeliep. Zoon begreep al dat hij iets deed wat niet de bedoeling was en hield op met lawaai maken en hij probeerde me uit te leggen hoe hij dat lawaai kon maken (als je tegen een paneeltje schopt). Maar voordat ik dat paneeltje kon bekijken sprong er al een mevrouw tussen ons in en die begon hem de les te lezen, dat wil je niet weten. Begon tegen hem te schreeuwen dat hij met dit gedrag onmiddellijk van school gestuurd moest worden omdat hij alles vernielt. Ik vroeg die mevrouw waar ze nu mee bezig was, dat ik het nogal onbeleefd vond dat ze tussen mij en mijn zoon ging staan. Maar dat moest volgens die mevrouw, want opvoeden deden we niet meer aan.

Zoon en ik waren zwaar onder de indruk. Zoon had echt niets stukgemaakt en met drie jaar nog niet door dat als je herrie kan maken, dat niet altijd mag doen. Hij heeft trouwens nooit meer tegen dat paneeltje geschopt, verder nooit iets vernield dat niet van hemzelf was en is overigens ook nooit van school gestuurd.

Als ik niet direct in de buurt was geweest en die mevrouw tegen mijn zoon had gezegd dat hij niet zo'n herrie moest maken had ik dat nou helemaal geen probleem gevonden. Zoon was dan waarschijnlijk ook onder de indruk geweest, maar niet zo geschrokken. Tegen een kind uit je plaat gaan omdat je vindt dat ouders niet kunnen opvoeden, vind ik weer niet kunnen.
Alle reacties Link kopieren
Pff, lichte ergernis hier: Ik ben geopereerd aan mijn onderkaak, heb nu een redelijk gezwollen hoofd, nog geen gevoel in mijn onderlip etc. Kan dus niet lekker praten en ik zie er niet uit Maar de boodschappen moeten toch gehaald worden!

En dan zit er zo'n caissière van in de 50 die je als een domme gans aan het aanstaren is. Tja, ik snap dat je dat niet iedere dag ziet, maar ik heb nog liever dat iemand vraagt wat er is gebeurd dan dat ze de hele tijd aan het staren zijn. Ik vind het niet netjes, en je word voor je gevoel al extra aangekeken door iedereen.
Inderdaad, wat onnozel van die caissiere om je aan te staren. Kan me voorstellen dat je je dan niet gemakkelijk voelt.



Over na staren / raar aankijken gesproken... Een aantal jaar geleden werkte ik op een woning voor mensen met een (matig tot ernstige) verstandelijke beperking. Bij een paar van hen kon je aan bijvoorbeeld het uiterlijk zien dat er wat 'mankeerde'. Op gegeven moment waren we (de cliënten, een collega en ik) boodschappen aan het doen. Ik ben wel gewend dat mensen heel even/enkele seconden kijken, maar er was een dame die met haar karretje midden in het gangpad stil ging staan om uitgebreid en met haar mond open naar ons te staren. Had de neiging om met de groep voor haar te staan om terug te staren.
Staren is niet netjes. Dat leer ik mijn kind zelfs.
erg zeg. Nou moet ik zeggen dat ik wel cliënten heb gehad die heel erg, uh, bijzonder uitzagen. Of met een epilepsiehelm rondliepen. Maar nog nooit uitgebreid staren meegemaakt.
Inderdaad, vond het allerminst leuk, met name voor de cliënten. Ik kan me dan ook wel voorstellen dat in bepaalde gevallen mensen eventjes (als in: een paar seconden) kijken. Maar bij een paar cliënten zag je alleen maar dat ze bijvoorbeeld dat ze het Down-syndroom hebben en er zat iemand in een elektrische rolstoel. Niets 'vreemds' dus. Daarom vond ik het zo frappant dat ze zo lang en asociaal stond te staren. Ik dacht eerst: 'ze kijkt gewoon even', maar ze bleef maar kijken.



Vind nastaren / iemand uitgebreid bestuderen niet netjes, ben ook opgevoed om het niet te doen.
Sommige mensen weten totaal niet waar ze mee bezig zijn. Misschien was ze zelf zwakbegaafd. Of had ze een laag IQ of EQ.
Inderdaad, grote kans dat dat het is.
Alle reacties Link kopieren
Ja, wat ik vooral merkte was dat mensen me snel aankeken, en dan wegkeken. Als een soort schaamte om maar niet te lang te kijken. Maar je zag de ogen van de caissière echt over (de onderkant van) mijn gezicht heen vliegen. Ze heeft volgens mij geen een keer oogcontact gemaakt. Ze zal vast hebben gedacht dat ik met iemand op de vuist ben gegaan

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven