Relaties
alle pijlers
ze kan niet zeggen dat ze van me houd
maandag 26 januari 2009 om 18:22
Hallo!
Ik heb hetzelfde met mijn vriend, hij vindt het ook heel lastig om tegen me te zeggen dat ie van me houdt. (aan het begin van onze relatie deed hij dit overigens wel).
Ik heb hier pas nog met hem over gepraat, omdat ik het (net als jij waarschijnlijk) wel erg fijn vind om op zijn tijd te horen wat hij voor me voelt.
Mijn vriend kon niet goed aangeven waarom hij het zelden verwoordt, maar gaf aan wel van me te houden (ook al zegt ie het niet) en hij laat het wel op andere manieren merken, door me te knuffelen en lekker tegen me aan te kruipen in bed bijvoorbeeld.
Maak het bespreekbaar met je vriendin, misschien lukt het haar wel om op een andere manier haar gevoel voor je te uiten.
Succes!
Ik heb hetzelfde met mijn vriend, hij vindt het ook heel lastig om tegen me te zeggen dat ie van me houdt. (aan het begin van onze relatie deed hij dit overigens wel).
Ik heb hier pas nog met hem over gepraat, omdat ik het (net als jij waarschijnlijk) wel erg fijn vind om op zijn tijd te horen wat hij voor me voelt.
Mijn vriend kon niet goed aangeven waarom hij het zelden verwoordt, maar gaf aan wel van me te houden (ook al zegt ie het niet) en hij laat het wel op andere manieren merken, door me te knuffelen en lekker tegen me aan te kruipen in bed bijvoorbeeld.
Maak het bespreekbaar met je vriendin, misschien lukt het haar wel om op een andere manier haar gevoel voor je te uiten.
Succes!
maandag 26 januari 2009 om 18:39
Dat weet ik niet precies en dat kreeg hij eerlijk gezegd zelf ook niet helemaal helder.
Ik denk zelf eerlijk gezegd dat ie een paar dingen door elkaar heeft gehaald.
Aan het begin van onze relatie zei mijn vriend de legendarische woorden makkelijker en eerder dan ik. Denk dat ie toen de heftige verliefdheid verwarde met 'houden van'.
Nu is de heftige verliefdheid een beetje gezakt en nu vindt hij het ineens een beetje eng om te zeggen (mijn vriend heeft ook een beetje bindingsangst en moeite om te gaan samenwonen). denk dat het daarmee samen hangt.
Maar dat is psychologie van de koude grond hoor!
Ik denk zelf eerlijk gezegd dat ie een paar dingen door elkaar heeft gehaald.
Aan het begin van onze relatie zei mijn vriend de legendarische woorden makkelijker en eerder dan ik. Denk dat ie toen de heftige verliefdheid verwarde met 'houden van'.
Nu is de heftige verliefdheid een beetje gezakt en nu vindt hij het ineens een beetje eng om te zeggen (mijn vriend heeft ook een beetje bindingsangst en moeite om te gaan samenwonen). denk dat het daarmee samen hangt.
Maar dat is psychologie van de koude grond hoor!
maandag 26 januari 2009 om 18:50
Herkenbaar. Maar dan van mezelf. Schrok me helemaal de #$#@$# toen dat er na een maandje al uitkwam bij vriendlief. En werd gevolgd door een verwachtingsvolle blik
(nog 3 keer voorgekomen daarna, arme schat . En ik steeds maar driftig zoeken naar een ander onderwerp ....)
Ik zou niet weten wat hij had kunnen doen om dit bij me 'af te dwingen' behalve geduld hebben. En opeens klonk het voor mijn gevoel niet pathetisch en was het helemaal niet meer zo moeilijk om te zeggen dat ik van hem hou.
Dus: geduld hebben! In mijn geval betekende het dat ik het niet alleen zei omdat het moest, maar omdat ik er toen (pas) zelf ook van overtuigd was. Dat wil je toch liever horen dan een 'verplicht antwoord'?
(nog 3 keer voorgekomen daarna, arme schat . En ik steeds maar driftig zoeken naar een ander onderwerp ....)
Ik zou niet weten wat hij had kunnen doen om dit bij me 'af te dwingen' behalve geduld hebben. En opeens klonk het voor mijn gevoel niet pathetisch en was het helemaal niet meer zo moeilijk om te zeggen dat ik van hem hou.
Dus: geduld hebben! In mijn geval betekende het dat ik het niet alleen zei omdat het moest, maar omdat ik er toen (pas) zelf ook van overtuigd was. Dat wil je toch liever horen dan een 'verplicht antwoord'?
Dat zeg ik....
maandag 26 januari 2009 om 18:59
websje, mag ik je nog iets vragen? (is wel niet mijn geplaatste onderwerp, maar wel heel herkenbaar).
Ik wil mijn vriend niet onder druk zetten om te zeggen die ie van me houdt o.i.d. maar ik heb er soms wel last van.
Gisteren lagen we lekker tegen elkaar aan in bed na super lekker gevreeen te hebben en toen zei ik dus tegen hem: ik hou van jou. Hij zei toen dus niets terug maar hield me wel even extra stevig vast en noemde me wel 'schatje'.
Ik denk dat maar dat dat zijn manier is om antwoord te geven, maar ik moet dan wel een keer slikken (omdat ik het wel graag wil horen).
Hoe is jouw vriend hiermee om gegaan?
Heb er wel eens gedacht om het dan ook maar niet meer tegen hem te zeggen, maar dat is wel een vleugje kinderachtig en dat zou me juist moeite kosten...
Geduld hebben dus...
Ik wil mijn vriend niet onder druk zetten om te zeggen die ie van me houdt o.i.d. maar ik heb er soms wel last van.
Gisteren lagen we lekker tegen elkaar aan in bed na super lekker gevreeen te hebben en toen zei ik dus tegen hem: ik hou van jou. Hij zei toen dus niets terug maar hield me wel even extra stevig vast en noemde me wel 'schatje'.
Ik denk dat maar dat dat zijn manier is om antwoord te geven, maar ik moet dan wel een keer slikken (omdat ik het wel graag wil horen).
Hoe is jouw vriend hiermee om gegaan?
Heb er wel eens gedacht om het dan ook maar niet meer tegen hem te zeggen, maar dat is wel een vleugje kinderachtig en dat zou me juist moeite kosten...
Geduld hebben dus...
maandag 26 januari 2009 om 19:16
Hoi!
Mijn vriend en ik hebben bijna anderhalf jaar een relatie en we wonen niet samen (allebei alleen).
Ik weet zeker dat ik van hem houd .
En het heeft idd wel met zekerheid \ bevestiging te maken dat ik het ook graag van hem wil horen.
Maar niet zekerheid in de zin van dat de relatie dan nooit meer fout zou kunnen gaan. Ben realistisch en ervaren genoeg om te weten dat je die zekerheid nooit voor 100 % krijgt.
Het is voor mij wel een soort bevestiting van zijn liefde \ gevoel voor mij wanneer hij dit uit zou spreken.
Snap je er nog iets van?
Mijn vriend en ik hebben bijna anderhalf jaar een relatie en we wonen niet samen (allebei alleen).
Ik weet zeker dat ik van hem houd .
En het heeft idd wel met zekerheid \ bevestiging te maken dat ik het ook graag van hem wil horen.
Maar niet zekerheid in de zin van dat de relatie dan nooit meer fout zou kunnen gaan. Ben realistisch en ervaren genoeg om te weten dat je die zekerheid nooit voor 100 % krijgt.
Het is voor mij wel een soort bevestiting van zijn liefde \ gevoel voor mij wanneer hij dit uit zou spreken.
Snap je er nog iets van?
maandag 26 januari 2009 om 19:20
Ouch, dat zou ons ook letterlijk kunnen overkomen.
Heel persoonlijk hoor, maar voor mij is het makkelijker als het vanuit mezelf komt dan om te antwoorden met 'ik ook van jou' of zo. Dan heb ik het gevoel dat het niet oprecht is (want 'standaardreactie'). Heel dom, maar dat zit blijkbaar in mijn hoofd. Mijn vriend is gelukkig echt heel geduldig geweest en weet nu ook wel dat hij niet zo'n antwoord hoeft te verwachten op dat moment. De reactie van je vriend zal mijn vriend dan ook wel bekend voorkomen ( jammer genoeg is hij er niet, had het hem even kunnen vragen )
Het is te makkelijk om dan te zeggen dat hij het tegen hem aankruipen maar moet zien als 'houden van'. Maar aan de andere kant wil ik dat nooit 'afgedwongen' zeggen. Dus we hebben een soort compromis bereikt waar we volgens mij allebei blij van worden. Hij verwacht geen antwoord (maar vraagt dan soms wel eens: "bedoel je zo belabberd te zeggen dat je ook van mij houdt? " ...ja dus ) en ik doe de moeite die het mij toch soms kost om meer uit mezelf te laten weten hoe blij ik met hem ben.
Hij heeft me gelukkig nooit onder druk gezet vwb 'houden van', maar wel aangegeven dat hij graag vaker van me hoort dat ik hem leuk/lief/lekker vind en dat zeg ik met liefde. We hebben dus een soort compromis gevonden. Hebben jullie het hier ook wel open over gehad? Heefft hij zelf geen ideeen om tot iets te komen dat jullie allebei fijn vinden?
Heel persoonlijk hoor, maar voor mij is het makkelijker als het vanuit mezelf komt dan om te antwoorden met 'ik ook van jou' of zo. Dan heb ik het gevoel dat het niet oprecht is (want 'standaardreactie'). Heel dom, maar dat zit blijkbaar in mijn hoofd. Mijn vriend is gelukkig echt heel geduldig geweest en weet nu ook wel dat hij niet zo'n antwoord hoeft te verwachten op dat moment. De reactie van je vriend zal mijn vriend dan ook wel bekend voorkomen ( jammer genoeg is hij er niet, had het hem even kunnen vragen )
Het is te makkelijk om dan te zeggen dat hij het tegen hem aankruipen maar moet zien als 'houden van'. Maar aan de andere kant wil ik dat nooit 'afgedwongen' zeggen. Dus we hebben een soort compromis bereikt waar we volgens mij allebei blij van worden. Hij verwacht geen antwoord (maar vraagt dan soms wel eens: "bedoel je zo belabberd te zeggen dat je ook van mij houdt? " ...ja dus ) en ik doe de moeite die het mij toch soms kost om meer uit mezelf te laten weten hoe blij ik met hem ben.
Hij heeft me gelukkig nooit onder druk gezet vwb 'houden van', maar wel aangegeven dat hij graag vaker van me hoort dat ik hem leuk/lief/lekker vind en dat zeg ik met liefde. We hebben dus een soort compromis gevonden. Hebben jullie het hier ook wel open over gehad? Heefft hij zelf geen ideeen om tot iets te komen dat jullie allebei fijn vinden?
Dat zeg ik....
maandag 26 januari 2009 om 19:29
We hebben idd nog niet naar alternatieven gekeken samen.
Is wel een ideetje denk ik zo.
En verder zal ik me wat geduldiger op moeten stellen denk ik. Het heeft idd ook geen zin als hij het alleen maar zegt omdat ik het wil horen als hij zich er zelf niet goed bij voelt.
Bedankt iig voor je reactie (en de anderen ook natuurlijk).
Is wel een ideetje denk ik zo.
En verder zal ik me wat geduldiger op moeten stellen denk ik. Het heeft idd ook geen zin als hij het alleen maar zegt omdat ik het wil horen als hij zich er zelf niet goed bij voelt.
Bedankt iig voor je reactie (en de anderen ook natuurlijk).
maandag 26 januari 2009 om 19:57
quote:tulpjes2 schreef op 26 januari 2009 @ 19:16:
Hoi!
Mijn vriend en ik hebben bijna anderhalf jaar een relatie en we wonen niet samen (allebei alleen).
Ik weet zeker dat ik van hem houd .
En het heeft idd wel met zekerheid \ bevestiging te maken dat ik het ook graag van hem wil horen.
Maar niet zekerheid in de zin van dat de relatie dan nooit meer fout zou kunnen gaan. Ben realistisch en ervaren genoeg om te weten dat je die zekerheid nooit voor 100 % krijgt.
Het is voor mij wel een soort bevestiting van zijn liefde \ gevoel voor mij wanneer hij dit uit zou spreken.
Snap je er nog iets van?
Ik snap 'm helemaal Maar bevestiging zoeken is en blijft gevaarlijk. Als je 't niet krijgt ga je er allerlei conclusies aan verbinden die misschien er totaal naast kunnen zitten. Krijg je de bevestiging wel dan zul je ook daar geen genoegen uit halen omdat 1x bevestigen niet genoeg is. Ik las een keer deze uitspraak en die kwam echt keihard binnen: je hebt nooit genoeg van wat je niet nodig hebt. Wat ik er mee wil zeggen: bevestiging is net als regen. Soms komt het wel. Soms niet. Je hebt er geen controle over. Op momenten dat je 't niet verwacht dan plenst het en op momenten dat je helemaal voorbereid bent, gebeurt er niks. Zie bevestiging als een leuke side-effect. Van het feit dat jullie het gewoon leuk hebben samen. Als je de bevestiging nodig blijft hebben dan kan dit de relatie en alles wat 'echt' is in de relatie ondermijnen.
Zolang de relatie op alle vlakken goed zit dan zou ik me geen zorgen maken om een paar woordjes. De daden zeggen toch veel meer dan 4 woordjes Maar dat zul je ook al wel bedacht hebben
Hoi!
Mijn vriend en ik hebben bijna anderhalf jaar een relatie en we wonen niet samen (allebei alleen).
Ik weet zeker dat ik van hem houd .
En het heeft idd wel met zekerheid \ bevestiging te maken dat ik het ook graag van hem wil horen.
Maar niet zekerheid in de zin van dat de relatie dan nooit meer fout zou kunnen gaan. Ben realistisch en ervaren genoeg om te weten dat je die zekerheid nooit voor 100 % krijgt.
Het is voor mij wel een soort bevestiting van zijn liefde \ gevoel voor mij wanneer hij dit uit zou spreken.
Snap je er nog iets van?
Ik snap 'm helemaal Maar bevestiging zoeken is en blijft gevaarlijk. Als je 't niet krijgt ga je er allerlei conclusies aan verbinden die misschien er totaal naast kunnen zitten. Krijg je de bevestiging wel dan zul je ook daar geen genoegen uit halen omdat 1x bevestigen niet genoeg is. Ik las een keer deze uitspraak en die kwam echt keihard binnen: je hebt nooit genoeg van wat je niet nodig hebt. Wat ik er mee wil zeggen: bevestiging is net als regen. Soms komt het wel. Soms niet. Je hebt er geen controle over. Op momenten dat je 't niet verwacht dan plenst het en op momenten dat je helemaal voorbereid bent, gebeurt er niks. Zie bevestiging als een leuke side-effect. Van het feit dat jullie het gewoon leuk hebben samen. Als je de bevestiging nodig blijft hebben dan kan dit de relatie en alles wat 'echt' is in de relatie ondermijnen.
Zolang de relatie op alle vlakken goed zit dan zou ik me geen zorgen maken om een paar woordjes. De daden zeggen toch veel meer dan 4 woordjes Maar dat zul je ook al wel bedacht hebben
maandag 26 januari 2009 om 20:02
Ik snap niks van mensen die niet kunnen zeggen dat ze van hun partner houden. Wat is er mis met zeggen dat je van iemand houdt? Wat gebeurt er als je dat doet? Is dat de goden verzoeken of zo? Als je niet 'ik hou van jou' wil zeggen dan kun je toch ook iets anders verzinnen, wat hetzelfde betekent. Al begrijp ik niet dat je niet 'ik hou van je' kan zeggen hoor, het zijn woorden en je krijgt er niks van, het is niet een vloek o.i.d.
Tegen iemand zeggen dat je van 'm houdt en dat dan niet doen, dat vind ik suf maar van iemand houden en het dan niet kunnen zeggen? Snap ik nou echt niks van.
Tegen iemand zeggen dat je van 'm houdt en dat dan niet doen, dat vind ik suf maar van iemand houden en het dan niet kunnen zeggen? Snap ik nou echt niks van.
maandag 26 januari 2009 om 20:07
Leo zo puur bekeken heb je gelijk maar iedereen gaat anders om met zijn/haar gevoelens. Soms is liefde er plotsklaps en kun je dat ook zeggen en soms heeft liefde tijd nodig om haar gezicht te laten zien. Wat doe je dan in die tussentijd dat het aan het ontluiken is? Een brood is toch ook pas brood als het brood is en niet als je meel, water en een paar eiren naast elkaar zet?
maandag 26 januari 2009 om 20:18
Eleonora, best lastig voor sommige mensen, dat verschil tussen liefde en hevige verliefdheid Voor mij iig wel en ik zeg gewoon niet zo maar dat ik van iemand hou. (in mijn fucked up mind lijkt het dan alsof ik een soort van 'garantie' af geef. Ik weet het: dat gaat natuurlijk nergens over maar dat krijg je er niet zo snel uit)
Tulpje: mijn vriend haalt die bevestiging *gelukkig* ook ui t andere dingen en de momenten dat ik uit mezelf verzucht dat het toch zo'n schat/lieverd/lekker ding is en dat ik gewoon van hem hou. Vind het wel een goede opmerking van Sensy: je moet die bevestiging volgens mij niet afdwingen, maar kunt het er natuurlijk best een keer over hebben. Wie weet verrast hij je wel met wat hij voelt maar niet altijd kan uiten
Tulpje: mijn vriend haalt die bevestiging *gelukkig* ook ui t andere dingen en de momenten dat ik uit mezelf verzucht dat het toch zo'n schat/lieverd/lekker ding is en dat ik gewoon van hem hou. Vind het wel een goede opmerking van Sensy: je moet die bevestiging volgens mij niet afdwingen, maar kunt het er natuurlijk best een keer over hebben. Wie weet verrast hij je wel met wat hij voelt maar niet altijd kan uiten
Dat zeg ik....
maandag 26 januari 2009 om 20:52
Zoals Websje zegt is het soms lastig. Het verschil tussen hevige verliefdheid en echt liefde voor die ander is niet altijd duidelijk. Vroegah, sloeg ik mijn exen constant met die 4 woorden om hun oren, terwijl ik niet onvoorwaardelijk van ze hield, en vooral hield van het feit dat ik niet alleen was, of van wat ze konden geven, toevoegen. Dat wil ik niet meer.
Zelf ben ik ontzettend verliefd op mijn vriend, maar merk ik de laatste tijd dat mijn gevoel langzaam overgaat in houden van (we zijn nog geen jaren bij elkaar dus zo vreemd is dat niet). Belangeloos (ik wil dat hij gelukkig is, ook al zou dat zonder mij zijn), oprecht (zonder verborgen agenda of wensen), van hoe hij is (niet om wie ik wil dat hij zou zijn).
In het begin kon ik het niet zeggen omdat het nog niet zo was, en nu zeg ik het nog niet omdat ik er zelf nogal "ondersteboven" van ben. Blijkbaar wil ik het nóg zekerder weten en er even aan wennen dat mijn gevoel voor hem nu zo is geworden. Hij weet daarentegen wel dat mijn gevoelens voor hem zijn gaan groeien en dat hij niet vreemd moet opkijken als ik meer voor hem voel dan "simpelweg" verliefdheid.
Zelf ben ik ontzettend verliefd op mijn vriend, maar merk ik de laatste tijd dat mijn gevoel langzaam overgaat in houden van (we zijn nog geen jaren bij elkaar dus zo vreemd is dat niet). Belangeloos (ik wil dat hij gelukkig is, ook al zou dat zonder mij zijn), oprecht (zonder verborgen agenda of wensen), van hoe hij is (niet om wie ik wil dat hij zou zijn).
In het begin kon ik het niet zeggen omdat het nog niet zo was, en nu zeg ik het nog niet omdat ik er zelf nogal "ondersteboven" van ben. Blijkbaar wil ik het nóg zekerder weten en er even aan wennen dat mijn gevoel voor hem nu zo is geworden. Hij weet daarentegen wel dat mijn gevoelens voor hem zijn gaan groeien en dat hij niet vreemd moet opkijken als ik meer voor hem voel dan "simpelweg" verliefdheid.
maandag 26 januari 2009 om 21:00
Ik wilde even reageren op eleonora.
Mijn vriend zegt ook best vaak dat hij van mij houdt en dat ik heel belangrijk voor hem ben, maar dat lukt mij gewoon niet zo goed. Ik voel me dan heel kwetsbaar. En ik zeg het heus wel eens hoor, dat vindt hij dan ook heel fijn (ik word meteen overladen met kusjes en knuffels haha!), maar ik zeg het gewoon niet zo vaak omdat ik er misschien toch wel veel waarde aan hecht. Ik voel me kwetsbaar en dan soms ook onzeker "wat vindt hij ervan dat ik dat zeg" terwijl ik weet dat hij dat heel fijn vindt...
En nou ja. Het maakt me geestelijk heel kwetsbaar en dat ben ik eigenlijk al genoeg als mezelf zijnde.
Mijn vriend zegt ook best vaak dat hij van mij houdt en dat ik heel belangrijk voor hem ben, maar dat lukt mij gewoon niet zo goed. Ik voel me dan heel kwetsbaar. En ik zeg het heus wel eens hoor, dat vindt hij dan ook heel fijn (ik word meteen overladen met kusjes en knuffels haha!), maar ik zeg het gewoon niet zo vaak omdat ik er misschien toch wel veel waarde aan hecht. Ik voel me kwetsbaar en dan soms ook onzeker "wat vindt hij ervan dat ik dat zeg" terwijl ik weet dat hij dat heel fijn vindt...
En nou ja. Het maakt me geestelijk heel kwetsbaar en dat ben ik eigenlijk al genoeg als mezelf zijnde.
maandag 26 januari 2009 om 21:07
maandag 26 januari 2009 om 21:12
eleonora, ik kon het dus ook niet. Waarom niet? Mijn ouders zeiden het nooit, en vonden het ook ontzettend belachelijk als het gezegd werd in Amerikaanse shows. Ze deden het soms met een overdreven rare stem na. Ik was 18 toen voor het eerst iemand tegen mij het zinnetje 'ik hou van je' tegen mij zei. Ik was compleet perplex. Ik stond echt met mijn mond vol tanden. Ik kon het niet terug zeggen. Iets blokkeerde. Ik durfde het niet. Uiteindelijk dus wel.
Alleen uiteindelijk gebruikte die persoon het te pas en te onpas. Zei het zelfs hardop tegen huisdieren of zong het. En toen kwam het niet meer geloofwaardig op mij over. Meer als makkelijk zinnetje om iemand even blij te maken.
Alleen uiteindelijk gebruikte die persoon het te pas en te onpas. Zei het zelfs hardop tegen huisdieren of zong het. En toen kwam het niet meer geloofwaardig op mij over. Meer als makkelijk zinnetje om iemand even blij te maken.
