Relaties
alle pijlers
Ruzie en de gevolgen..
vrijdag 23 januari 2009 om 20:41
Hallo dames,
Ik zou graag jullie advies of mening willen over het volgende..
Ik zit in een relatie van vijf jaar en we wonen samen. Mijn vriend is een echte regelneef en ik ben dat niet.. Nu deed mijn tel het een tijdje niet en ik heb daar niet achter aangebeld, en had zoiets van dat komt nog wel. Tot frustratie van hem..
Nu is meneer zo boos dat ik dat nog steeds NIET geregeld heb. Volgens hem regel ik nl nooit wat..
Nu gaat het mij erom hoe hij hier op reageert..
Hij werd teneerste ontzettend kwaad, en ontloopt me nu al een aantal dagen. Gaat constant weg als ik er ben, en zegt ook niet waar hij naar toe gaat. Komt pas weer thuis als ik weg ben. Toen w elkaar gister wel even troffen schreeuwde hij dat ik weer net deed of er niets aan de hand was en dat ik er niet over wou praten.. Terwijl ik juist aan hem vroeg of we dit niet uit konden praten.. En toen ik nogmaals herhaalde van laten we er nu over praten zei hij dat hij er niet over wou praten.. Vermoeiend!
Nu heeft hij gezegd dat hij zich zo klote heeft gevoeld dat ik dat niet geregeld heb, dat ik nu maar even me klote moet voelen en dat hij daatom nu zo doet. M.a.w, dit is mijn straf. Ja, ja.
Is dit niet ontzettend kinderachtig? Zo los je toch geen problemen of ruzies op? Ik ben 26, en hij is 24.
Ik zou graag jullie advies of mening willen over het volgende..
Ik zit in een relatie van vijf jaar en we wonen samen. Mijn vriend is een echte regelneef en ik ben dat niet.. Nu deed mijn tel het een tijdje niet en ik heb daar niet achter aangebeld, en had zoiets van dat komt nog wel. Tot frustratie van hem..
Nu is meneer zo boos dat ik dat nog steeds NIET geregeld heb. Volgens hem regel ik nl nooit wat..
Nu gaat het mij erom hoe hij hier op reageert..
Hij werd teneerste ontzettend kwaad, en ontloopt me nu al een aantal dagen. Gaat constant weg als ik er ben, en zegt ook niet waar hij naar toe gaat. Komt pas weer thuis als ik weg ben. Toen w elkaar gister wel even troffen schreeuwde hij dat ik weer net deed of er niets aan de hand was en dat ik er niet over wou praten.. Terwijl ik juist aan hem vroeg of we dit niet uit konden praten.. En toen ik nogmaals herhaalde van laten we er nu over praten zei hij dat hij er niet over wou praten.. Vermoeiend!
Nu heeft hij gezegd dat hij zich zo klote heeft gevoeld dat ik dat niet geregeld heb, dat ik nu maar even me klote moet voelen en dat hij daatom nu zo doet. M.a.w, dit is mijn straf. Ja, ja.
Is dit niet ontzettend kinderachtig? Zo los je toch geen problemen of ruzies op? Ik ben 26, en hij is 24.
zondag 25 januari 2009 om 16:29
quote:Kruimeltje14 schreef op 25 januari 2009 @ 16:08:
Pollekepiekhaar:
Mag ik vragen waarom je mijn postings beschuldigend vind?
Ff voor iedereen: Heel erg bedankt voor de tips allemaal. Erg verhelderend!
Kruimeltje het siert je dat je keer op keer wilt kijken naar wat jij anders kan doen. Ik ben daar ook een groot voorstander van. Tenslotte kan je alleen jezelf veranderen en kan een andere actie een andere reactie oproepen.
Echter een relatie heb je met zijn tweeën en de enig die daar tot nu toe moeite voor doet, ben jij. Dat werkt niet.
Ook hij moet bereidt zijn naar zijn aandeel te kijken en hoe dat beter kan. Als dit niet de insteek is ben je aan het trekken aan een dood paard.
Het zou mooi zijn als jullie nog eens kunnen gaan zitten, en kunnen bespreken wat moet er van beide kanten gebeuren om deze relatie als nog tot een succes story te maken. En zijn jullie beide bereid dat te doen?
Pollekepiekhaar:
Mag ik vragen waarom je mijn postings beschuldigend vind?
Ff voor iedereen: Heel erg bedankt voor de tips allemaal. Erg verhelderend!
Kruimeltje het siert je dat je keer op keer wilt kijken naar wat jij anders kan doen. Ik ben daar ook een groot voorstander van. Tenslotte kan je alleen jezelf veranderen en kan een andere actie een andere reactie oproepen.
Echter een relatie heb je met zijn tweeën en de enig die daar tot nu toe moeite voor doet, ben jij. Dat werkt niet.
Ook hij moet bereidt zijn naar zijn aandeel te kijken en hoe dat beter kan. Als dit niet de insteek is ben je aan het trekken aan een dood paard.
Het zou mooi zijn als jullie nog eens kunnen gaan zitten, en kunnen bespreken wat moet er van beide kanten gebeuren om deze relatie als nog tot een succes story te maken. En zijn jullie beide bereid dat te doen?
anoniem_71933 wijzigde dit bericht op 25-01-2009 16:34
Reden: klein aanvulinkie
Reden: klein aanvulinkie
% gewijzigd
zondag 25 januari 2009 om 17:01
quote:Kruimeltje14 schreef op 23 januari 2009 @ 21:33:
Als iemand anders me dit verteld had zou ik ook zeggen van : Ga weg dit is toch niet normaal. Maar als je er zelf in zit is het lastig. En ik wil graag weten hoe ik dit zelf veranderen kan.Zou je het niet juist aan een ander adviseren omdat je weet dat dit niet gaat veranderen? Of hij moet er zelf het probleem van inzien en iets gaan doen om op een gezonde manier met zijn frustraties en dominantie om te gaan. Maar waarschijnlijk zit het gewoon in de aard van het beestje. En dat beestje van je, klinkt eigenlijk niet zo heel erg lief.
Als iemand anders me dit verteld had zou ik ook zeggen van : Ga weg dit is toch niet normaal. Maar als je er zelf in zit is het lastig. En ik wil graag weten hoe ik dit zelf veranderen kan.Zou je het niet juist aan een ander adviseren omdat je weet dat dit niet gaat veranderen? Of hij moet er zelf het probleem van inzien en iets gaan doen om op een gezonde manier met zijn frustraties en dominantie om te gaan. Maar waarschijnlijk zit het gewoon in de aard van het beestje. En dat beestje van je, klinkt eigenlijk niet zo heel erg lief.
zondag 25 januari 2009 om 20:55
Kruimeltje, ik vind dit schrikbarend gedrag van hem eerlijk gezegd.
Hij vindt het terecht dat hij zo boos wordt want hij moet jou een lesje leren.
Het is jouw schuld als hij boos wordt en als jij nu maar wat meer je best doet en doet wat hij wil dan zal het veranderen.
Als hij boos wordt/ zijn zin niet krijgt smijt hij met bakstenen, ramt de deur eruit of brengt je in gevaar door met de auto te gaan racen.
En dat vindt hij allemaal normaal, althans hij ziet geen reden om zijn gedrag te veranderen.
Ik vraag me af hoe lang het nog duurt voordat hij geen baksteen neemt maar jou een klap geeft....
Hij vindt het terecht dat hij zo boos wordt want hij moet jou een lesje leren.
Het is jouw schuld als hij boos wordt en als jij nu maar wat meer je best doet en doet wat hij wil dan zal het veranderen.
Als hij boos wordt/ zijn zin niet krijgt smijt hij met bakstenen, ramt de deur eruit of brengt je in gevaar door met de auto te gaan racen.
En dat vindt hij allemaal normaal, althans hij ziet geen reden om zijn gedrag te veranderen.
Ik vraag me af hoe lang het nog duurt voordat hij geen baksteen neemt maar jou een klap geeft....
zaterdag 31 januari 2009 om 21:30
Nou, het is ALWEER zover. 
WEER ruzie, en meneer is er weer vandoor. Geen idee waar hij zit en wanneer hij weer thuis komt.
We kregen weer woorden over dingen regelen, en hij denkt dat ik daarin toch nooit verander. Dus hij wist niet wat hij nu verder wou. Hij zei dat hij zich depressief voelde, en elke week er wel een keertje aan dacht om tegen een boom te rijden. Zo klote voelde hij zich hierdoor.
Ik heb hem geconfronteerd met de dingen die hij NIET regelt, en die ook belangrijk zijn. (Onze wc beneden is al 2 jaar niet meer te gebruiken, omdat hij hem niet maakt en weigert een loodgieter te bellen, en ik mag dat ook niet doen.) Onze afvoer in het keukenkastje lekt al 2 jaar en als ik er geen emmer onder had gezet was onze nieuwe keuken al helemaal verrot geweest. Een verzekering die al jaren op zijn moeders naam staat en zij nog steeds betaald, en wat hij allang had moeten wijzigen.) Hij regelt dus ook niet alles perfect, op zijn bankzaken ed na, en ik heb ook gezegd dat hij ook zijn eigen zaken voor elkaar moet hebben voordat hij over mij begint. Toen was hij boos.
Hij verweet me dat ik niet met hem praat, en dat ik niet zeg wat mij dwars zit. Dat ik er voor weg loop. Maar toen ik wou praten, was hij degene die niet wou.. En als hij telkens met een chaggerijnig gezicht op de bank zit, ga ik er niet over beginnen. (Bovendien had hij van de week ook andere dingen aan zijn hoofd.. Examens en zijn moeder lag onverwachts in het ziekenhuis. )
Toen hij zei dat hij zo depri was, heb ik gezegd : Nou, als jij je zo hieronder voelt, dan kan ik maar 1 ding doen en dat is het uitmaken. Dan doe ik het wel. Zoals hij deed kwam het er op neer dat we samen niet verder konden en hij het niet uit kon maken, Daarom heb ik het gedaan.
Nu is hij weg. Geen idee waarheen. Waarschijnlijk aan de zuip, en zal morgenochtend wel weer laat thuis komen. Ik zit hier nu met een ongerust gevoel, ook doordat hij gezegd heeft zichzelf wel tegen een boom te willen rijden.
Ikweet niet wat ik moet doen, wat ik zelf wil. Of het nu echt over is, en of ik dat wel wil. Wat ik nu moet doen? Ik weet het allemaal niet meer...
WEER ruzie, en meneer is er weer vandoor. Geen idee waar hij zit en wanneer hij weer thuis komt.
We kregen weer woorden over dingen regelen, en hij denkt dat ik daarin toch nooit verander. Dus hij wist niet wat hij nu verder wou. Hij zei dat hij zich depressief voelde, en elke week er wel een keertje aan dacht om tegen een boom te rijden. Zo klote voelde hij zich hierdoor.
Ik heb hem geconfronteerd met de dingen die hij NIET regelt, en die ook belangrijk zijn. (Onze wc beneden is al 2 jaar niet meer te gebruiken, omdat hij hem niet maakt en weigert een loodgieter te bellen, en ik mag dat ook niet doen.) Onze afvoer in het keukenkastje lekt al 2 jaar en als ik er geen emmer onder had gezet was onze nieuwe keuken al helemaal verrot geweest. Een verzekering die al jaren op zijn moeders naam staat en zij nog steeds betaald, en wat hij allang had moeten wijzigen.) Hij regelt dus ook niet alles perfect, op zijn bankzaken ed na, en ik heb ook gezegd dat hij ook zijn eigen zaken voor elkaar moet hebben voordat hij over mij begint. Toen was hij boos.
Hij verweet me dat ik niet met hem praat, en dat ik niet zeg wat mij dwars zit. Dat ik er voor weg loop. Maar toen ik wou praten, was hij degene die niet wou.. En als hij telkens met een chaggerijnig gezicht op de bank zit, ga ik er niet over beginnen. (Bovendien had hij van de week ook andere dingen aan zijn hoofd.. Examens en zijn moeder lag onverwachts in het ziekenhuis. )
Toen hij zei dat hij zo depri was, heb ik gezegd : Nou, als jij je zo hieronder voelt, dan kan ik maar 1 ding doen en dat is het uitmaken. Dan doe ik het wel. Zoals hij deed kwam het er op neer dat we samen niet verder konden en hij het niet uit kon maken, Daarom heb ik het gedaan.
Nu is hij weg. Geen idee waarheen. Waarschijnlijk aan de zuip, en zal morgenochtend wel weer laat thuis komen. Ik zit hier nu met een ongerust gevoel, ook doordat hij gezegd heeft zichzelf wel tegen een boom te willen rijden.
Ikweet niet wat ik moet doen, wat ik zelf wil. Of het nu echt over is, en of ik dat wel wil. Wat ik nu moet doen? Ik weet het allemaal niet meer...
zaterdag 31 januari 2009 om 21:42
Och jee. Wat een verhaal. Maar ik zal me niet te veel zorgen maken om je (ex)vriend momenteel. Zijn dreigemend om tegen een boom aan te rijden lijkt me meer een chantage middel.
Wat zijn je plannen nu? Je hebt het het uitgemaakt begreep ik. Mijn advies is blijf achter deze beslissing staan. Hoe moeilijk het ook is, maar gebruik de tijd die je nu hebt om te beslissen hoe je het vorm gaat geven. Wie gaat er nu het huis uit en waar kan jij of hij terecht. Misschien alvast wat dingen opzoeken op het internet over je rechten, zoeken van een ander huis, je inkomsten. Print die dingen uit. Voor jezelf heel fysiek dat je een besluit hebt genomen en dat je daar bij blijft.
Wanneer hij thuis komt kun je het ook aan hem laten zien.
Wees sterk en blijf bij je keuze. Je hebt deze gemaakt in het belang van jezelf. En jijzelf bent het belangrijkste.
Wat zijn je plannen nu? Je hebt het het uitgemaakt begreep ik. Mijn advies is blijf achter deze beslissing staan. Hoe moeilijk het ook is, maar gebruik de tijd die je nu hebt om te beslissen hoe je het vorm gaat geven. Wie gaat er nu het huis uit en waar kan jij of hij terecht. Misschien alvast wat dingen opzoeken op het internet over je rechten, zoeken van een ander huis, je inkomsten. Print die dingen uit. Voor jezelf heel fysiek dat je een besluit hebt genomen en dat je daar bij blijft.
Wanneer hij thuis komt kun je het ook aan hem laten zien.
Wees sterk en blijf bij je keuze. Je hebt deze gemaakt in het belang van jezelf. En jijzelf bent het belangrijkste.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
zaterdag 31 januari 2009 om 21:49
Ik sta zelf helemaal niet achter mijn beslissing. Het liefst wil ik gewoon dat alles goed komt, maar de vraag is of dat realistisch is.
Hij twijfelt altijd, en die onzekerheid kan ik niet tegen. En dat hij zo twijfelt om die reden (dat ik dingen niet goed genoeg regel) frustreert me..
Ik kan zo veel ergere dingen bedenken...
Ik zit hier nu te wachten en te hopen dat hij zo thuis komt, en dat we kunnen praten.. Maar het zal nog wel even duren..
Ik weet al wie het huis uit moet, dat ben ik. Het huis staat op zijn naam. Hij heeft het gekocht. Gelukki sta ik wel ingeschreven voor een woning en sta dit moment op de 1e plek. Godzijdank.
Hij twijfelt altijd, en die onzekerheid kan ik niet tegen. En dat hij zo twijfelt om die reden (dat ik dingen niet goed genoeg regel) frustreert me..
Ik kan zo veel ergere dingen bedenken...
Ik zit hier nu te wachten en te hopen dat hij zo thuis komt, en dat we kunnen praten.. Maar het zal nog wel even duren..
Ik weet al wie het huis uit moet, dat ben ik. Het huis staat op zijn naam. Hij heeft het gekocht. Gelukki sta ik wel ingeschreven voor een woning en sta dit moment op de 1e plek. Godzijdank.
zaterdag 31 januari 2009 om 22:00
Kruimeltje, in feite moet je volgens deze meneer de rest van je leven correct zijn in de regeldingen, anders is het hommeles.
Is dat voor jou een realistisch vooruitzicht? Het kan wel iets zijn waarvan je vindt dat je dat moet kunnen, maar het is ook iets dat je al (hoe oud ben je?) x jaar niet hebt gekund.
En het gaat niet om de regeldingen. Het gaat om de keuze maken tussen je aanpassen aan een ander uitsluitend omdat hij dat wil of gewoon jezelf kunnen zijn in een relatie die de meest veilige in jouw leven zou moeten zijn.
Het komt niet goed als in jij kunt jezelf zijn en hij kan zichzelf zijn. Jullie combinatie werkt niet.
Is dat voor jou een realistisch vooruitzicht? Het kan wel iets zijn waarvan je vindt dat je dat moet kunnen, maar het is ook iets dat je al (hoe oud ben je?) x jaar niet hebt gekund.
En het gaat niet om de regeldingen. Het gaat om de keuze maken tussen je aanpassen aan een ander uitsluitend omdat hij dat wil of gewoon jezelf kunnen zijn in een relatie die de meest veilige in jouw leven zou moeten zijn.
Het komt niet goed als in jij kunt jezelf zijn en hij kan zichzelf zijn. Jullie combinatie werkt niet.
zaterdag 31 januari 2009 om 22:07
Ik weet niet of het realistisch is..
Er zijn dingen die ik wel regel, en andere maak ik me niet zo druk om..
Daarin zijn we idd totaal verschillend, maar aan de andere kant, hij doet het zelf ook niet allemaal perfect, en verwijt mij het dat ik het niet goed doe..
Ik ben 26, en ben er nog nooit goed in geweest. Dat ik ooit een super regelneef zal worden kan ik ook wel uitsluiten.
Er zijn dingen die ik wel regel, en andere maak ik me niet zo druk om..
Daarin zijn we idd totaal verschillend, maar aan de andere kant, hij doet het zelf ook niet allemaal perfect, en verwijt mij het dat ik het niet goed doe..
Ik ben 26, en ben er nog nooit goed in geweest. Dat ik ooit een super regelneef zal worden kan ik ook wel uitsluiten.
zaterdag 31 januari 2009 om 22:12
Ik ben gewoon een beetje makkelijker, en denk dan van :ach, dat doe ik morgen wel. Of, ik zie er tegen op en stel het uit.
Maar zeker niet met alles.
Qua financien doen we ook niet samen, dus het zijn niet zijn zaken die ik niet goed regel of gezamelijke dingen.
(Dit even ter verduidelijking.)
Een hele tijd geleden heb ik een erfenis gehad. Maar niet alles. Een gedeelte heb ik nog tegoed van mijn familie. Maar ik hoefde het niet terug, omdat het voor mij een opluchting was geen contact meer te hebben, en het geld het mij niet waard was om weer contact met ze te zoeken. Hier hebben we maanden problemen om gehad omdat hij WOU dat ik dat wel terug vroeg. Ook al heb ik 1000x gezegd, dat ik het niet wou.
Nu deed mijn tel het niet, en daar ben ik niet achter aan gegaan. Persoonlijk vond ik het geen ramp dat hij het niet deed. Ik heb ook nauwelijks zijn tel gebruikt. Hij kan het gewoon niet uitstaan, dat ik dat dan niet regel. Terwijl ik het geen issue vond.
Maar zeker niet met alles.
Qua financien doen we ook niet samen, dus het zijn niet zijn zaken die ik niet goed regel of gezamelijke dingen.
(Dit even ter verduidelijking.)
Een hele tijd geleden heb ik een erfenis gehad. Maar niet alles. Een gedeelte heb ik nog tegoed van mijn familie. Maar ik hoefde het niet terug, omdat het voor mij een opluchting was geen contact meer te hebben, en het geld het mij niet waard was om weer contact met ze te zoeken. Hier hebben we maanden problemen om gehad omdat hij WOU dat ik dat wel terug vroeg. Ook al heb ik 1000x gezegd, dat ik het niet wou.
Nu deed mijn tel het niet, en daar ben ik niet achter aan gegaan. Persoonlijk vond ik het geen ramp dat hij het niet deed. Ik heb ook nauwelijks zijn tel gebruikt. Hij kan het gewoon niet uitstaan, dat ik dat dan niet regel. Terwijl ik het geen issue vond.
zaterdag 31 januari 2009 om 22:12
@22.07
En dat accepteer je ook van jezelf. Terecht, lijkt me. Je probeert wat je kan maar het moet daarbij ook wel een beetje leefbaar blijven voor je.
Maar da's niet genoeg voor hem. Jij accepteert wel dat hij niet perfect is, hij accepteert niet dat jij niet perfect bent.
Dat moet je te denken geven.
Vanavond zal er best wel weer een gesprek komen -als hij er zin in heeft, anders zelfs dat niet- Helaas is een gesprek in dit soort zaken vaak geen oplossing. Het is nogal eens alleen een uitleg over en weer van de standpunten.
Probeer je gesprek als het er is maar eens te analyseren en probeer er de werkelijke oplossingen uit te vissen. Grote kans dat de 'oplossingen' alleen mooie beloftes over en weer zijn.
En dat accepteer je ook van jezelf. Terecht, lijkt me. Je probeert wat je kan maar het moet daarbij ook wel een beetje leefbaar blijven voor je.
Maar da's niet genoeg voor hem. Jij accepteert wel dat hij niet perfect is, hij accepteert niet dat jij niet perfect bent.
Dat moet je te denken geven.
Vanavond zal er best wel weer een gesprek komen -als hij er zin in heeft, anders zelfs dat niet- Helaas is een gesprek in dit soort zaken vaak geen oplossing. Het is nogal eens alleen een uitleg over en weer van de standpunten.
Probeer je gesprek als het er is maar eens te analyseren en probeer er de werkelijke oplossingen uit te vissen. Grote kans dat de 'oplossingen' alleen mooie beloftes over en weer zijn.
zaterdag 31 januari 2009 om 22:17
Ons gesprek analyseren.. Maar hoe doe ik dat en waar moet ik dan op letten?
Ik maak geen beloftes meer dat ik dingen beter regel.. Ik heb gezegd dat ik mijn best doe, en met vroeger al veel veranderd ben.
We hebben ook problemen gehad dat ik bij mijn opleiding niet werkte.. Ik werk nu 18u per week erbij. Dit heb ik ook gedaan voor hem. Ik probeer me ook echt aan te passen, maar ik kan ook niet alles perfect doen. Voor mijn gevoel, moet het precies zo gaan als hij wil.. De dingen die ik wel goed doe worden niet opgemerkt, en wat ik fout doe "bestraft". En als ik na zo'n "preek"van hem wel iets geregeld heb, krijg ik weer het verwijt dat hij eerst boos moet worden "voordat ik weer eens wat doe."
Sorry hoor, ik moet het ff kwijt! Lucht wel op.
Ik maak geen beloftes meer dat ik dingen beter regel.. Ik heb gezegd dat ik mijn best doe, en met vroeger al veel veranderd ben.
We hebben ook problemen gehad dat ik bij mijn opleiding niet werkte.. Ik werk nu 18u per week erbij. Dit heb ik ook gedaan voor hem. Ik probeer me ook echt aan te passen, maar ik kan ook niet alles perfect doen. Voor mijn gevoel, moet het precies zo gaan als hij wil.. De dingen die ik wel goed doe worden niet opgemerkt, en wat ik fout doe "bestraft". En als ik na zo'n "preek"van hem wel iets geregeld heb, krijg ik weer het verwijt dat hij eerst boos moet worden "voordat ik weer eens wat doe."
Sorry hoor, ik moet het ff kwijt! Lucht wel op.
zaterdag 31 januari 2009 om 22:21
Hijvond dat ik recht op dat geld had, en vond het belachelijk dat ik daar niet achteraan ging.
Qua financien: Hij heeft veeeeeeeeeeeel meer te besteden als mij. Hij betaald het huis, wat ook van hem is, gas water en licht en zijn eigen rekeningen en ook weleens boodschappen.
Ik betaal mijn eigen rekeningen, onze internet en tv aansluiting, en het grootste gedeelte van de boodschappen..
Oja, en hij betaald meestal de benzine van de auto. Dat doe ik niet zo vaak.
Qua financien: Hij heeft veeeeeeeeeeeel meer te besteden als mij. Hij betaald het huis, wat ook van hem is, gas water en licht en zijn eigen rekeningen en ook weleens boodschappen.
Ik betaal mijn eigen rekeningen, onze internet en tv aansluiting, en het grootste gedeelte van de boodschappen..
Oja, en hij betaald meestal de benzine van de auto. Dat doe ik niet zo vaak.
zaterdag 31 januari 2009 om 22:36
quote:Kruimeltje14 schreef op 31 januari 2009 @ 22:21:
Hijvond dat ik recht op dat geld had, en vond het belachelijk dat ik daar niet achteraan ging.
Qua financien: Hij heeft veeeeeeeeeeeel meer te besteden als mij dan ik. Hij betaalT het huis, wat ook van hem is, gas water en licht en zijn eigen rekeningen en ook weleens boodschappen.
Ik betaal mijn eigen rekeningen, onze internet en tv aansluiting, en het grootste gedeelte van de boodschappen..
Oja, en hij betaalT meestal de benzine van de auto. Dat doe ik niet zo vaak.sorry... moest even...
Hijvond dat ik recht op dat geld had, en vond het belachelijk dat ik daar niet achteraan ging.
Qua financien: Hij heeft veeeeeeeeeeeel meer te besteden als mij dan ik. Hij betaalT het huis, wat ook van hem is, gas water en licht en zijn eigen rekeningen en ook weleens boodschappen.
Ik betaal mijn eigen rekeningen, onze internet en tv aansluiting, en het grootste gedeelte van de boodschappen..
Oja, en hij betaalT meestal de benzine van de auto. Dat doe ik niet zo vaak.sorry... moest even...
zaterdag 31 januari 2009 om 22:40
Hij kan het belachelijk vinden dat jij niet achter dat geld aanging, maar dat geeft hem nog niet het recht dit van je te eisen middels maandenlang gezeur.
Gesprek analyseren: probeer na te gaan hoe de toon van jullie beiden is. Vallen er veel beschuldigingen? Wordt er naar elkaar geluisterd? Wordt er gezocht naar een realistische oplossing? Ben jij met name bezig om de boel weer makkelijk te krijgen zodat de lucht klaart? Of ben je jezelf constant aan het verdedigen? Nemen jullie posities in die dan verdedigd moeten worden?
Als je probeert om eigenlijk buiten het gesprek te gaan staan, en dit bij meerdere van dit soort gesprekken, kun je een patroon ontdekken. En dat patroon moet je zien te doorbreken als je een einde wil maken aan die onzinnige ruzies.
Ik krijg niet de indruk dat je vanavond de relatie gaat beëindigen: een andere optie kan dan zijn om in elk geval te kiezen voor niet meer meegesleurd te worden in zuigende discussies. En daarvoor probeer je uit te vissen hoe die discussies normaliter gaan.
Wat je in de laatste vijf posts of zo beschrijft is duidelijk stellingname. Misschien logisch in een relatie als die van jullie, maar het geeft geen oplossing. De oplossing zit in accepteren dat jullie beiden anders in het leven staan. Die acceptatie moet dan wel van twee kanten komen.
Gesprek analyseren: probeer na te gaan hoe de toon van jullie beiden is. Vallen er veel beschuldigingen? Wordt er naar elkaar geluisterd? Wordt er gezocht naar een realistische oplossing? Ben jij met name bezig om de boel weer makkelijk te krijgen zodat de lucht klaart? Of ben je jezelf constant aan het verdedigen? Nemen jullie posities in die dan verdedigd moeten worden?
Als je probeert om eigenlijk buiten het gesprek te gaan staan, en dit bij meerdere van dit soort gesprekken, kun je een patroon ontdekken. En dat patroon moet je zien te doorbreken als je een einde wil maken aan die onzinnige ruzies.
Ik krijg niet de indruk dat je vanavond de relatie gaat beëindigen: een andere optie kan dan zijn om in elk geval te kiezen voor niet meer meegesleurd te worden in zuigende discussies. En daarvoor probeer je uit te vissen hoe die discussies normaliter gaan.
Wat je in de laatste vijf posts of zo beschrijft is duidelijk stellingname. Misschien logisch in een relatie als die van jullie, maar het geeft geen oplossing. De oplossing zit in accepteren dat jullie beiden anders in het leven staan. Die acceptatie moet dan wel van twee kanten komen.
zaterdag 31 januari 2009 om 22:41
quote:sunny31 schreef op 31 januari 2009 @ 22:36:
[...]
sorry... moest even...
zooowwww irritant en zo enorm onbelangrijk he, altijd weer die spellingspolitie!
als je je verhaal zit in te tikken terwijl je midden in de emoties zit kan het wel eens gebeuren ja dat je een foutje maakt....so what?
ga ff wat anders doen of wordt schooljuf.
[...]
sorry... moest even...
zooowwww irritant en zo enorm onbelangrijk he, altijd weer die spellingspolitie!
als je je verhaal zit in te tikken terwijl je midden in de emoties zit kan het wel eens gebeuren ja dat je een foutje maakt....so what?
ga ff wat anders doen of wordt schooljuf.
zaterdag 31 januari 2009 om 22:45
Dank je voor je uitleg.
Zoals je het uitlegt, klinkt het erg verhelderend!
Ik kan zo ongeveer in mijn hoofd wel nagaan hoe onze meeste gesprekken gaan. ( Bijna altijd hetzelfde.) Dus het patroon weet ik wel zo'n beetje.. Alleen niet hoe ik dat zou moeten doorbreken..
Over die accpetatie heb je ook gelijk.. Maar hij kan niet accepteren dat ik daarin anders ben. Dus ik heb in principe 2 keuzes: Of me aanpassen of weggaan.
Zoals je het uitlegt, klinkt het erg verhelderend!
Ik kan zo ongeveer in mijn hoofd wel nagaan hoe onze meeste gesprekken gaan. ( Bijna altijd hetzelfde.) Dus het patroon weet ik wel zo'n beetje.. Alleen niet hoe ik dat zou moeten doorbreken..
Over die accpetatie heb je ook gelijk.. Maar hij kan niet accepteren dat ik daarin anders ben. Dus ik heb in principe 2 keuzes: Of me aanpassen of weggaan.
zaterdag 31 januari 2009 om 22:46
Concreet: Je overlegt van tevoren over welke situaties jullie zullen gaan praten.
je laat weten wat je van een bepaalde situatie vindt (jij kunt niet veranderen t.a.v. de regeldingen naar zijn smaak en daar zal hij helaas mee moeten leren leven)
Je luistert naar wat hij heeft te melden over diezelfde situatie.
Je zegt dat je niet meer verder wilt praten als er oude koeien uit de sloot worden gevist en je handelt daar ook naar (je gaat weg dus of iets anders doen)
Je kunt ter plekke oplossingen proberen te zoeken, samen, of je kunt afspreken dat je later op dit gesprek terugkomt en dat je er even over wilt nadenken.
Iemand die echt bereid is te communiceren met je wil best werken aan de manier waarop jullie communiceren. Iemand die zijn zin wil doordrijven wil dat niet.
je laat weten wat je van een bepaalde situatie vindt (jij kunt niet veranderen t.a.v. de regeldingen naar zijn smaak en daar zal hij helaas mee moeten leren leven)
Je luistert naar wat hij heeft te melden over diezelfde situatie.
Je zegt dat je niet meer verder wilt praten als er oude koeien uit de sloot worden gevist en je handelt daar ook naar (je gaat weg dus of iets anders doen)
Je kunt ter plekke oplossingen proberen te zoeken, samen, of je kunt afspreken dat je later op dit gesprek terugkomt en dat je er even over wilt nadenken.
Iemand die echt bereid is te communiceren met je wil best werken aan de manier waarop jullie communiceren. Iemand die zijn zin wil doordrijven wil dat niet.
zaterdag 31 januari 2009 om 22:48
Ik heb inderdaad allang geleerd om over spellingsfouten heen te lezen. Nou ja, als iemand het héél bont maakt, of echt niets te melden heeft, maar in een serieuze discussie is het m.i. irrelevant.
Van je twee keuzes is je aanpassen eigenlijk niet haalbaar dus geen keuze. Tenminste: je zodanig aanpassen dat hij tevreden is lijkt niet haalbaar. Het is de vraag of hij bereid is genoegen te nemen met minder dan volledige tevredenheid over jou.
Van je twee keuzes is je aanpassen eigenlijk niet haalbaar dus geen keuze. Tenminste: je zodanig aanpassen dat hij tevreden is lijkt niet haalbaar. Het is de vraag of hij bereid is genoegen te nemen met minder dan volledige tevredenheid over jou.
zaterdag 31 januari 2009 om 22:50
Kruimeltje... Hoe ziet jou ideale relatie eruit? Hoe gaan jij en je partner met elkaar om?
In hoe verre lijkt hou huidige relatie op wat je wenst?
Gaat dit ooit nog veranderen?
Hoe lang blijf je dan dan nog door modderen?
Wanneer heb je lang genoeg geprobeerd er iets moois van te maken? Waneer mag je zeggen het is genoeg, zo wil ik het niet....?
In hoe verre lijkt hou huidige relatie op wat je wenst?
Gaat dit ooit nog veranderen?
Hoe lang blijf je dan dan nog door modderen?
Wanneer heb je lang genoeg geprobeerd er iets moois van te maken? Waneer mag je zeggen het is genoeg, zo wil ik het niet....?
